TROOPER Schager lil Roosjes Zweden ziet de toekomst hoopvol in hebben succes Arrondissements rechtbank te Alkmaar De nieuwe Pachtwet Feuilleton VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van Maandag 19 October. Warmenhuizen. PIET HAD ZIJN ZAKEN HOPEPLOOS DOOR ELKAAR GEKLUTST. De politiezitting had weer een rijk en variabel programma. Het geheele arrondis sement werkte daartoe mede. Uit alle wind streken waren gedelegeerden present. Aller eerst kwam Warmenhuizen aan de beurt met Piet V., 'n 38-jarige stoere klant, wien zijn waardigheid van bedrijfsleider der ge meentelijke groentendistributie boven het hoofd was gegroeid. Hij verdiende in die functie 25 pop per week en had het hierbij moeten laten, maar hij deed ook nog parti culiere zaken, rommelde het een door het ander, tot schade van de gemeente, die eenige honderden,, toen nog gave guldens, bij Piet's manipulaties te kort kwam, zoodat zijn leiderschap nu werd een lijderschap. Heden stond Piet terecht ter zake ver duistering van f 180.35, doch aangezien al de schade was vergoed en het rapport der reclasseering gunstig was, werd de ont troonde bedrijfsdictator, die nu maar 15 gulden per week kan vei'dienen, veroordeeld tot f 100 boete of 50 dagen. Alkmaar. MAX RAAKTE LEELIJK IN DE DALLES. De heer Max of juister Meijer v. d. H. had in de Boterstraat in de kaas-city een manufacturenzaakje opgericht, dat echter ma lange doodsstrijd en betoonde dapper heid steeds kleiner werd, op de flacon ging en werd opgeheven. De affaire bestond ech ter hoofdzakelijk in door een Amsterdam- sche firma, in consignatie gegeven goede ren en nu had Meijer of Max, voor een bedrag van ruim 600 gulden, als opbrengst van de hem ten verkoop gegeven goederen, ten eigen bate aangewend. De firma nam daarmede geen genoegen en zoo stond Max, die nu zoo'n beetje scharrelt in confectie, wegens verduistering terecht. De heer Wig- gers, wiens hart hij had gewonnen, had reusachtig zijn best gedaan, doch de Offi cier gevoelde er niet veel voor en requi- reerde 3 maanden cel-retraite. Gelukkig dacht Mr. Ledeboer er wat milder over en toonde zich bereid, een voorw. straf van 4 maanden op te leggen met 3 proefjaren en onder meer de verplichting, dat Meijer de 'benadeelde firma door afbetaling van minstens 1 gulden per week, zal schade loos stellen. De Officier bleek het ten slotte ook zoo kwaad niet te meenen en zag af van hoo- ger beroep. Als Meijertje nu maar op z'n termijntjes past, anders raakt hij toch nog de kast in. Den Helder. KINDEREN, EEN ZEGEN DES HEEREN, DOEN SOMS DE BURENVREDE NIET VERMEêREN. De kinderen van den Helderschen werk man Nic. Post te Den Helder zouden de spruiten van den metaalbewerker Corne'lis D. onhebbelijk hebben behandeld. De inge roepen bemiddeling van papa Post scheen geen effect te hebben gesorteerd en toen had de heer D. zich laten verleiden het 11-jarig zoontje Arie, van Post, 'n draai om z'n ooren te geven, waarvan aangifte werd gedaan, met het voor den metaal draaier onvoo^deelige resultaat, dat hij tot f 10 subs. 5 dagen hechtenis werd veroor deeld. Misschien was hij er goedkooper af gekomen, als zijn strafblad niet eenige min der gunstige antecedenten had geopenbaard. Den Helder. ER MOEST „TABEH. NONJA" GESPEELD WORDEN. De 21-jarige varensgezel Jacob de W. te Den Helder, verkeerde op 6 Juli in combi natie met zijn broer in een bijzonder opge wekte kermisstemming, die door ettelijke glaasjes bier niet weinig werd aangevuurd. Het vroolijke broederpaar toonde zich uiterst gul met rondjes en ook het orkest in 't café van den heer v. Arnhem aan den Kanaalweg, die de hooge eer van het bezoeg genoot, werd getrakteerd, onder voorwaarde dat het ensemble het populaire lied „Tabéh, Nonja" ten beste zou geven. Maar toen het op betalen aankwam, bleek er geen neiging te bestaan om de bestelde 36. Larry beet zich op de lippn en hield zijn handen boven zijn hoofd. „Daar zul je nog eens spijt van hebben", lei hij wrevelig. Keating gleed met deskundige hand over «jn kleeding, zonder den revolver, dien hij «ocht, te vinden. rondjes te voldoen. De kelner Leusman, in het dagelijksch leven timmerman, werd op een stomp onthaald. Die mep kostte Jacob heden f 15 boete of 10 dagen en komt het ons voor, dat hij beter had kunnen aftik ken dan op-tikken! Den Helder. EEN NOODLOTTIGE OPDRACHT. De Heldersche kleerenmaker Joh. Bern. A. te Den Helder, was in connectie gekomen met den voormaligen kapitein-luitenant ter zee G. J. Verwijnen en had van dezen gewe zen zeeheld de opdracht geaccepteerd, om voor hèm zijn equipementstukken, in casu zijn uniformen en khaki dienstpet etc. te verpatsen. De kleermaker accepteerde dit voorstel doch verzuimde mijnheer rekening en verantwoording te doen van de ver kochte kleedingstukken, met het gevolg dat hij heden terecht stond ter zake verduis tering en werd veroordeeld tot 2 maanden gev. voorw. met 3 proefjaren. Den Helder. ALWEER EEN MISLUKTE DEPOT HOUDER. De heer Herm. Joh. Jac. B., ook alweer te Den Helder, had ten nadeele van den goedvertrouwenden heer P. K. aldaar, di verse essences, poeders, oliën, ingrediënten voor iJscopoederfabricatie alsmede 130 lepel tjes ten verkoop ontvangen, doch de afreke ning steeds "verzuimd, zoodat ook hij heden zich had te verantwoorden. Er volgde veroordeeling tot f 15 boete of 10 dagen, plus 2 maanden gev. voorw. met 2 proefjaren, alsmede verplichte betaling van f45 aan den depotgever. Den Helder. EEN SPIONNAGEZAAK VOOR DEN POL.-MAGISTRAAT. Laat men zich niet te veel sensatie voor stellen van deze Heldersche spionnagezaak! Het betrof eenvoudig het geachte echtpaar Petrus Maria Cornelis Z. en Christina v. d. Kr., dat aanvankelijk op een zeer goeden voet had verkeerd met een gehuwde dame, mej. Berta C. de Bruijn, gehuwd met ze keren heer A. Gomes, vermoedelijk een militair, doch later was er iets verkeerd gegaan en had dit echtpaar zich verdien stelijk trachten te maken door de gangen van mevr. Gomes te „schaduwen" en dan rapport uit te brengen aan haar man. Voorts hadden zij gemelde dame gekwali ficeerd als 'n „viezerik" en stonden nu ter zake deze beleediging voor het beruchte zondaarsbankje. Het was een gekakel van je welste, dat door mijnheer en mevrouw Z. ten gehoore werd gebracht en de Politie rechter, die zijn taak ook bij 'n uitgebreide zitting steeds zeer minutieus opneemt, las nog een lange brief voor met een onbegrij- pelijken inhoud, geschreven aan den heer Gomes, waaruit kon blijken, dat de ver- dacnten een minder nobele verspreidersrol hadden vervuld. Gerequireerd werd f 10 boe te of 5 dagen, doch de Politierechter, die de Heldersche relletjes ook al op zijn duimpje leert kennen, vermeende, dat een straf van f 5 boete of 2 dagen voor iedere verdachte voldoende kon worden geacht. De beleedigde dame zal echter dit milde vonnis wel te zachtzinnig hebben gevonden! Bergen. GEEN KLEINE ADERLATING, MAAR EEN BLOEDBAD! Een automobilist, met name Maurits KI., werd op den Kanaaldijk onder Bergen aangehouden, met het doel, zijn vereischte papieren te controleeren. Blijkbaar was echter het geweten van Maurits niet zui ver, althans gaf hij geen gevolg aan het bevel tot stoppen, welk verzuim hem zoo kwalijk door den Officier en Politierechter werd genomen dat heden veroordeeling tot f 40 boete of 20 dagen volgde. Het was ech ter de rechte man raak, want het bleek bij nadere controle dat hij noch in het bezit was van een rij-, noch van een nummer- bewijs! Medemblik. EEN DUUR GRAPJE. De 44-jarige slager L. F. uit Medemblik, had ten gerieve van zijn zaak en talrijke cliënten een motorrijwiel aangeschaft. Daar op 't 2e handsch vehikeltje geen nummerbewijs zat, had hij er maar eentje geleend en zoo z'n knecht er op uit ge stuurd. Doch de slager liep leelijk tegen de lamp, want ook in Medemblik is de po litie niet achterlijk en hij kreeg dus de ge bruikelijke bon. Eisch f 25 of 15 dg. Uit spraak conform. „Voldaan?" vroeg Larry grimmig, toen de fouilleering afgeloopen was. „Neen. Alleen maar nieuwsgierig. We zullen eens vertrouwelijk moeten praten, Larry". •„Terwijl de Strooper er tusschenuit gaat, dwarskop. Maar ik ben niet van plan ver weg te gaan", viel Keating hem in de rede. „Nee, het is beter, dat je dat maar niet doet Kom maar eens mee, en schiet een beetje op, om zeker iemand zijn eigen woorden te gebruiken". 'n Oogenblik dacht Larry er over of hij zich op den inspecteur zou werpen, maar hij liet dat denkbeeld varen en gehoorzaamde het bevel van de gewapende macht. „We zouden naar mijn flat kunnien over steken", zei hij, zich in de omstandigheden schikkend. „Hij is nou toch weg". „ZoO?" spotte Keating, en dwong Larry de straat op. Halverwege bleef hij staan en staarde verwonderd naar de stoep, waar op hij Clem het laatst had zien liggen. „De stoep is er tenminste nog," zei hij bitter. „Dat is een troost." „Die kerel schoot Clem op twee meter afstand neer", merkte Larry nieuwsgierig op. „Al had hij een pantserplaat dan was hij er toch niet aan ontsnapt. De vraag is maar, wie hier lijken aan 't vervoeren is geweest." „Je schijnt goed op de hoogte te zijn," vond Keating „Net alsof je 't uit de eerste hand hebt." Larry gaf geen antwoord en Keating ging wat dichter bij hem loopen, om de revolver die hij nog in de hand had, te be schermen tegen de belangstellende oogen W i e ri n g e n. OOK IN WIERINGEN KUNNEN DE VROUWEN SCHELDEN. Wij zaten weer aardig in de beleedigingen dezen middag en thans kwam zoo'n zaakje uit Wieringen. Als verdachte verscheen de echtgenoote van J. K., de 32-jarige J. BI., die haar buurvrouw had uitgescholden voor Hier weigert onze pen verdere dienst, daarvoor is de pen te 14 karaats, maar U begrijpt wel dat 't weer 't eeuwig oude lied je was. Buurvrouw Maria Ribbe, gehuwd met een zekere Adam v. d. Walle, nam zulks niet en had zelfs nog 'n getuige mee genomen, die ook al' was beleedigd. Hoe Johanna ook ontkende, de officier eischte f 15 of 10 dg. Uitspraak f7 of 5 d. Den Hejder. 'T VISSCHERTJE DACHT T SIGNAAL OP VEILIG TE ZIEN. In den nacht van 5 op 6 Juli was de 22- jarige visscher uit den Helder, C. S. de W. op 't land aan 't bivakkeeren, hij was zijn centjes aan 't opmaken van de besomming der vangst en verkeerde in aangeschoten Bezwaren en wenschen van de landgeigenaren. De vereenïgingen „Het Grondbezit", Het Friesch Grondbezit, de Nederlandsche Bond van landverpachters, de Roomsch Katholie ke vereenigirig van eigenaren en beheerders van landelijke bezittingen, de vereeniging tot bescherming van den grondeigendom in de Langstraat e.o. en het Limburgsch Grond bezit, vertegenwoordigende voor zoover be kend alle bij de pacht betrokken georgani seerde grondeigenaren in Nederland van verschillende richting en politieke overtui ging, hebben zich tot de Tweede Kamer ge wend met een request, houdende haar ge meenschappelijk oordeel over bovengenoemd wetsontwerp. Allereerst wordt geconstateerd, dat de ver wachtingen uitgesproken in de Memorie van Antwoord, omtrent de economische gevol gen van deze wet. geheel tegengesteld zijn aan de conclusies van de meest vooraan staande landhuishoudkundigen en dat zelfs niet het meest eenvoudige onderzoek naar de wenschelijkheid van de voorgestelde maatregelen aan de indiening is voorafge gaan. Met nadruk wordt betoogd, dat deze wet niet als een sociale wet kan worden be schouwd en dat zij de gegadigden voor land gebruik met niet een vermindert, noch het areaal der beschikbare, gronden vergroot zoodat zij alleen tot een verstarring voert, die de concurrentie tusschen de grondgebrui kers (niet alleen pachters), sterk zal ver- hoogen. Wat de continuatie en de opzegging be treft, de pachter pacht den grond alleen tot gebruik voor landbouwdoeleinden, dit be hoort in de wet vermeld. Adressanten hebben groot bezwaar tegen het ingrijpen in pas aangegane overeenkom sten en tegen de geheele regeling van de artt. 8—13 en 25, waarvan eerstgenoemde behoorden te vervallen. Hoofdbezwaar is, dat de pachter verlei'd wordt een hoogen prijs te bieden in de verwachting, dat de rechter dezen wel zal verlagen. Voorts worden tal van verbeteringen ge vraagd voor de regeling van: de vergoe ding van verbeteringen (bindendverklaring van de schatting der te maken kosten, scha de aan andere gronden, aftrek slecht onder houd), het remissierecht (machtiging van den rechter noodzakelijk, rentebetaling over ten onrechte ingehouden pacht, compensa tie met een of meer der voorafgaande drie jaren), de reparatiën (eveneens alleen na machtiging door den rechter en eenzelfde regeling voor den verpachter), de verplich ting tot het aangaan eener schriftelijke over eenkomst (vrijstelling voor pachten beneden f 100 per jaar, maatregelen tegen den pach ter die het gepachte in gebruik neemt, doch opzettelijk weigert te teekenen, als sanctie een boete door den rechter te bepalen) en van de overgangsbepalingen (ontbinding van loopende overeenkomsten). Opgemerkt wordt voorts, dat de berechting van pachtzaken zoo weinig mogelijk kosten moet medebrengen. Bovenstaande gemeenschappelijke bezwa ren laten geheel onaangetast de wenschen en bezwaren, ook tegen de wet als geheel, door de organisaties afzonderlijk reeds eer der ter kennis van de Tweede Kamer en de regeering gebracht. van de lui, die op het geluid van de scho ten afgekomen waren. Zonder veel compli menten baande hij zich een weg door het troepje heen, en blies op zijn fluitje dat snerpte door de stille straat. Na twee mi nuten kwam een politieman aandraven. „Waar was je, toen ik floot?" beet Kea ting hem toe, en liet even zijn penning zien „Hoek Conduit Street, mijnheer." „Heb je de laatste vijf minuten iemand voorbij zien komen, die waggelde alsof hij dronken was of gewond?" „Nee mijnheer, ik heb niemand in dien toestand gezien". „Ga terug en vraag den verkeersagent, of die iets gezien heeft en kijk onderweg in alle portieken en andere schuilhoeken, of er zich misschien iemand verborgen heeft" Toen de agent weg was, kwam er een tweede uit de andere richting en Keating vuurde zijn vragen opnieuw af, met het zelfde resultaat. Ook deze man werd weg gezonden. „We zullen maar naar boven gaan", zei Keating toen. „Ja, nadat je de heele Bruton Street wak ker hebt gemaakt", meende Larry ontevre den. „Dat had je wel kunnen laten, Kea ting. Ik zou er een slechten naam door kunnen krijgen." „Dat zou lam zijn", antwoordde Keating onverschillig, vooral omdat je niets tot je verdediging zou kunnen aanbrengen. Het licht boven was nog aan en Larry bleef in de deuropening van zijn kamer staan, toen hij zag wat. voor een verwoes ting er aangericht was. „Drommels, wat moet jij gewerkt heb ben, om in vijf minuten zóóiets klaar te spelen", zei hij. „Ik kan ook wel wat anders klaarspe len in vijf minuten, als je je niet rustig houdt", gromde Keating. en trapte de deur dicht. Larry ging zitten en luisterde naar Kea ting, terwij] die telefonisch verslag uit bracht van zijn laatste ondervindingen. toestand. Toen hij nu 'n verkeerszuil zag staan met 'n groenverlichte ruit. voer hij er recht op aan, immers groen is veilig, maar veiliger was geweest als hij 't ruitje toen maar niet met z'n vuist had ingesla gen. 't Ruitje, gemeente-eigendom, was nogal aan den duren kant, want de Officier taxeerde 't op 25 of 25 dagen. Uitspraak conform. Winkel. UITGESTELD. Als laatste der verdachten kwam A. K., 27 jaar oud, te Winkel, waar hij als arbeider woont en werkt. Deze verdachte zou op 7 Juli z'n dorpsgenoot Jan Sanders hebben onthaald op een geduchte muilpeer. San- der's oog leek wel een palet van een kunstschilder. Dit zaakje, wat reeds de vo rige week was voor geweest, werd ook nu weer tijdelijk de doofpot ingegooid, want de Officier, die weinig succes had met het oproepen van de 75-jarige getuige Jan Zwart, eischte een onderzoek door den Rechter-commissaris, waartoe de Politie rechter gaarne besloot en de zitting met een forsche hamerslag sloot. HET LAND EN ZIJN MINISTER PRESIDENT SCHIJNEN TEVRE DEN TE ZIJN. Het gaat den menschen goed, zon der dat er na bepaald reusach tige winsten in de verschil lende takken van het be drijfsleven worden gemaakt. STOCKHOLM, Oct. 1936. Met trots en vertrouwen in de toekomst van zijn land verklaarde Per Albin Hanson, Zweden's minister-president, den correspon dent van United Press, dat Zweden min of meer vergeten heeft, wat de „economische crisis" beteekent. Deze zelfde meening had ik in talrijke gesprekken met bankiers, zaken lieden en andere menschen uit alle lagen van de bevolking ontmoet. Het gaat den menschen goed in Zweden, zonder dat er nu bepaald reusachtige winsten in de verschil lende takken van het bedrijfsleven worden gemaakt. Wanneer men bedenkt, dat Zwe den een van de grootste Europeesche wa penleveranciers is, direct door zijn groote wapenfabrieken in Bofors en indirect als exporteur van ijzererts, vooral naar Duitsch- land, dan begrijpt men ook, dat men rustig de toekomst tegemoet ziet. DE DEVALUATIE'S BRENGEN ZWEDEN VOORDEEL. Terwijl de bewapening van vele Europee sche landen Zweden's uitvoer aanzienlijk stimuleert, toont een onderzoek van' de ge volgen der laatste devaluaties aan, dat Zwe den, hetwelk na het Kreugcr-schandaal zijn valuta aan het Engelsche pond bond, hier van veel grooter voordeel heeft genoten, dan landen met een starre economische reglemen teering. Hoewel de ineenstorting van het Kreuger-concern vele schulden achterliet, heeft de devaluatie geholpen, deze te liqui deeren. Het. ging om een bedrag van meer dan 25 millioen dollars, die men den schuld- eischers in Fransche en Zwitsersche francs schuldig was. De devaluatie van den Franschen en Zwit- 'serschen franc, alsmede van de andere gou den valuta's, zal op het economisch leven van Zweden een stimul eerenden invloed uitoefenen. Prominente Zweedsche deskun „Hoor nou eens, Larry", zei hij toen, „la ten we spijkers met koppen slaan. Ik wil en zal de waarheid van je hooren, dus denk eens goed na en vertel me dan eens, hoe lang je in die flat hiertegenover ge weest bent". „Een klein kwartier." Keating glimlachte verdraagzaam. „Maak dat den coroner maar wijs. Maar wat had je er eigenlijk te doen? En kom nou niet met 't smoesje aan, dat je van 't uitzicht wou genieten." „Toch wou ik dat. Vanmiddag merkte ik, dat Clem in de buurt op den loer lag, ver momd als een provinciale tooneelheld in zijn eerste stuk. Om ongeveer acht uur, toen ik uitging, was hij er nog. Ik liep een blokje om, ging de flat hiertegenover door de achterdeur binnen en bespiedde Clem bij zijn interessante werkzaamheden". Keating knikte. „Je moest een stralen krans zien te krijgen", zei hij, en nam een sigaret „Toen zag ik jou aankomen", vervolgde Larry, „enmet Clem naar binnen gaan. Vijf minuten later kwam hij alleen naar bene den hollen, Tegelijkertijd kwam er een oogenschijnlijk onschuldig burger aanwan delen die, zoover als ik zien kon, in 't grijs gekleed was". „Zooals jij", merkte Keating droogjes op maar de ander deed, alsof hij niets gehoord had. „Ineens richtte Clem zijn zaklantaarn op den man, zei een paar woorden en ging op hem af. Toen schoot de man in 't grijs hem neer vanuit zijn zak en vluchtte het huis binnen, waar ik het geval stond aan te kijken, terwijl Clem ineen zakte. Ik ging onmiddellijk naar beneden en daar ont moette ik jou. Dat is alles wat ik weet. Ik veronderstelde dat de vent recht door ge- loopen is, door de achterdeur naar bui ten", plafond. „Zoo blank als* sneeuw", mompelde hij, Keating sloeg zijn oogen vroom naar het digen hebben zich in dezen zin uitgelaten en er op gewezen, dat de devaluatie van den franc een aanzienlijke stap voorwaarts op den weg naar een internationale munt-sta- bilisatie is. Van 'n dergelijke stabilisatie ver wacht men in Zweden op den langen duur een opheffing van de internationale han delsbelemmeringen. Daar een zeer groot deel van de Zweedsche productie uitgevoerd wordt, zou Zweden meer dan een ander land voordeel uit een reductie der invoerrech ten en een opheffing van handelsbelemme ringen trekken. Tegelijkertijd zou een economische ople ving in Frankrijk en Nederland den Zweed- schen uitvoer naar deze landen, die groote afnemers van Zweedsch hout en Zweedsche cellulose zijn, sterk doen stijgen, Anderzijds heeft Zweden van een versterking van het industrieele concurrentievermogen, die uit de devaluatie volgt, volgens Zweedsche op vatting niet veel te vreezen, daar Zweden hoofdzakelijk goederen exporteert, die in ge noemde landen niet geproduceerd worden. Vrees bestaat er slechts met het oog op den Zweedschen uitvoer van electrische machi nes, die nu na de devaluatie onder de con currentie van andere landen, in het bijzon der van Zwitserland, zou kunnen lijden. De grootste Zweedsche producent van electri sche machines, het A.S E.A.-concera, waar ik mij nauwkeurig over den stand van zaken liet inlichten, verklaarde intusschcn, dat zijn uitvoer op geen enkele wijze dcor de concurrentie van de laatstelijk gedevalueer de landen werd beinvloed. Een derde en niet minder belangrijk ge volg van de devaluatie bestaat in een waar devermindering van de Zweedsche vorde ringen op het buitenland, maar ook van de schulden aan de vroegere goudbloclanden. Het schijnt, dat de balans in dit opzicht ten gunste van Zweden uitvalt. De Bank van. Zweden en de andere Zweedsche banken' hebben practisch geen deposito s bij de ban ken van de vroegere goudbloclanden, noch beschikken zij zelf over aanzienlijke be dragen aan obligaties of schatkistpapier van deze landen. Eenige Zweedsche industrieën, b.v. de kogellagerfabriek SKF, de Ericson Telephon Co., de Seperator Co. en het Elec- trolux-concern bezitten eigen fabrieken en zustermaatschappijen in Frankrijk. Van de ze maatschappijen heeft in het bijzonder de SKF groote belangen in Frankrijk, die door de devaluatie zeer zeker beroerd worden. Men hoopt echter, dat men deze verliezen kan goed maken door grootere winsten, die het gevolg van de verwachte economische opleving in dit land zouden zijn. NEGATIEVE GEVOLGEN. Een negatief gevolg van de devaluatie is natuurlijk de plotselinge verkoop van Zweed sche aandeelen, die in grooten omvang als een beveiliging tegen devaluatie-verliezen door Zwitsersche en Fransche koopers zijn aangekocht. Dit heeft in het bijzonder be trekking op de B-aandeelen van de SKF, die dientengevolge in de op de Fransche deva luatie volgende weken met 25 kronen in waarde gedaald zijn. Slechts weinig beinvloed. door de deva luatie worden de Zweedsche vorderingen op Italië, die ongeveer 10 millioen kronen be dragen en bijna in hun geheelen omvang in Zweedsche valuta betaalbaar zijn. In verband met het bovenstaande heeft men in Zweden de indruk, dat het larid in den schoot van het thans uitgebreide sterlingbloc even veilig rust, als vroeger in het kleinere gezelschap. en voegde er bij: „als het een poosje ge dooid heeft". Larry trok zich van die spotternij niets aan. Hij stak een sigaret op en keek naar den chaos, waarin zijn kamer veranderd was. „Ik hoop, dat je al die moeite niet voor niets gedaan hebt", zei hij. „Ik zou het ver velend vinden, als je het lino opgelicht had om alleen maar onschuldige planken te vinden." „Zet eens een andere plaat op", gromde Keating, „en zet 't uit je hoofd, dat ik je boudoir zoo overhoop gehaald heb, wil je?" „Iemand heeft hier in elk geval aardbe- vinkje gespeeld", zei Larry verwijtend. Zijn oogen fonkelden boos. „Het wordt tijd, dat je dien vogel vangt, Keating. An ders ben je werkelijk je kostje niet waard. Waar denk je, dat ik belasting voor be taal?" „Ik weet niet of jij belasting betaalt, maar wat kwam de Strooper hier eigen lijk zoeken?" „Ik denk het halssnoer, dat ik van de gravin van Raith gestolen zou hebben," schertste Larry voorzichtig. „Of weet jij het misschien beter?" „Ik weet alles. Hij wou dat strookje pa pier hebben, dat Dennis Teyst destijds hier heeft gelaten." „Waarom bevorderen ze jou niet, Kea ting?" vroeg Larry bewonderend. „Komt wel terecht, en ik zou me erg moeten vergissen, als jij niet de eerste sport bent van de ladder waarlangs ik omhoog zal klimmen. Dennis zat met het papiertje in zijn maag. Hij had juist iemand gemold en twijfelde er aan, of hij zich nog uit de voeten zou kunnen maken. Wat moestyie doen? Hij gaf zijn geheim door aan jou, voor 't geval, dat 't hem misliep. En 't liep mis. want hij was niet zoo'n baas met een knapper als-ie wel dacht." Keating glimlachte van voldoening. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 7