TROOPER
Schager lil
Roosjes
Zweden ziet de
toekomst hoopvol in
hebben succes
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
De nieuwe Pachtwet
Feuilleton
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 19 October.
Warmenhuizen.
PIET HAD ZIJN ZAKEN HOPEPLOOS
DOOR ELKAAR GEKLUTST.
De politiezitting had weer een rijk en
variabel programma. Het geheele arrondis
sement werkte daartoe mede. Uit alle wind
streken waren gedelegeerden present. Aller
eerst kwam Warmenhuizen aan de beurt
met Piet V., 'n 38-jarige stoere klant, wien
zijn waardigheid van bedrijfsleider der ge
meentelijke groentendistributie boven het
hoofd was gegroeid. Hij verdiende in die
functie 25 pop per week en had het hierbij
moeten laten, maar hij deed ook nog parti
culiere zaken, rommelde het een door het
ander, tot schade van de gemeente, die
eenige honderden,, toen nog gave guldens,
bij Piet's manipulaties te kort kwam, zoodat
zijn leiderschap nu werd een lijderschap.
Heden stond Piet terecht ter zake ver
duistering van f 180.35, doch aangezien al
de schade was vergoed en het rapport der
reclasseering gunstig was, werd de ont
troonde bedrijfsdictator, die nu maar 15
gulden per week kan vei'dienen, veroordeeld
tot f 100 boete of 50 dagen.
Alkmaar.
MAX RAAKTE LEELIJK IN DE DALLES.
De heer Max of juister Meijer v. d. H.
had in de Boterstraat in de kaas-city een
manufacturenzaakje opgericht, dat echter
ma lange doodsstrijd en betoonde dapper
heid steeds kleiner werd, op de flacon ging
en werd opgeheven. De affaire bestond ech
ter hoofdzakelijk in door een Amsterdam-
sche firma, in consignatie gegeven goede
ren en nu had Meijer of Max, voor een
bedrag van ruim 600 gulden, als opbrengst
van de hem ten verkoop gegeven goederen,
ten eigen bate aangewend. De firma nam
daarmede geen genoegen en zoo stond Max,
die nu zoo'n beetje scharrelt in confectie,
wegens verduistering terecht. De heer Wig-
gers, wiens hart hij had gewonnen, had
reusachtig zijn best gedaan, doch de Offi
cier gevoelde er niet veel voor en requi-
reerde 3 maanden cel-retraite. Gelukkig
dacht Mr. Ledeboer er wat milder over en
toonde zich bereid, een voorw. straf van 4
maanden op te leggen met 3 proefjaren en
onder meer de verplichting, dat Meijer de
'benadeelde firma door afbetaling van
minstens 1 gulden per week, zal schade
loos stellen.
De Officier bleek het ten slotte ook zoo
kwaad niet te meenen en zag af van hoo-
ger beroep. Als Meijertje nu maar op z'n
termijntjes past, anders raakt hij toch nog
de kast in.
Den Helder.
KINDEREN, EEN ZEGEN DES HEEREN,
DOEN SOMS DE BURENVREDE NIET
VERMEêREN.
De kinderen van den Helderschen werk
man Nic. Post te Den Helder zouden de
spruiten van den metaalbewerker Corne'lis
D. onhebbelijk hebben behandeld. De inge
roepen bemiddeling van papa Post scheen
geen effect te hebben gesorteerd en toen
had de heer D. zich laten verleiden het
11-jarig zoontje Arie, van Post, 'n draai
om z'n ooren te geven, waarvan aangifte
werd gedaan, met het voor den metaal
draaier onvoo^deelige resultaat, dat hij tot
f 10 subs. 5 dagen hechtenis werd veroor
deeld. Misschien was hij er goedkooper af
gekomen, als zijn strafblad niet eenige min
der gunstige antecedenten had geopenbaard.
Den Helder.
ER MOEST „TABEH. NONJA" GESPEELD
WORDEN.
De 21-jarige varensgezel Jacob de W. te
Den Helder, verkeerde op 6 Juli in combi
natie met zijn broer in een bijzonder opge
wekte kermisstemming, die door ettelijke
glaasjes bier niet weinig werd aangevuurd.
Het vroolijke broederpaar toonde zich uiterst
gul met rondjes en ook het orkest in 't
café van den heer v. Arnhem aan den
Kanaalweg, die de hooge eer van het bezoeg
genoot, werd getrakteerd, onder voorwaarde
dat het ensemble het populaire lied „Tabéh,
Nonja" ten beste zou geven.
Maar toen het op betalen aankwam, bleek
er geen neiging te bestaan om de bestelde
36.
Larry beet zich op de lippn en hield zijn
handen boven zijn hoofd.
„Daar zul je nog eens spijt van hebben",
lei hij wrevelig.
Keating gleed met deskundige hand over
«jn kleeding, zonder den revolver, dien hij
«ocht, te vinden.
rondjes te voldoen. De kelner Leusman, in
het dagelijksch leven timmerman, werd op
een stomp onthaald. Die mep kostte Jacob
heden f 15 boete of 10 dagen en komt het
ons voor, dat hij beter had kunnen aftik
ken dan op-tikken!
Den Helder.
EEN NOODLOTTIGE OPDRACHT.
De Heldersche kleerenmaker Joh. Bern. A.
te Den Helder, was in connectie gekomen
met den voormaligen kapitein-luitenant ter
zee G. J. Verwijnen en had van dezen gewe
zen zeeheld de opdracht geaccepteerd, om
voor hèm zijn equipementstukken, in casu
zijn uniformen en khaki dienstpet etc. te
verpatsen. De kleermaker accepteerde dit
voorstel doch verzuimde mijnheer rekening
en verantwoording te doen van de ver
kochte kleedingstukken, met het gevolg dat
hij heden terecht stond ter zake verduis
tering en werd veroordeeld tot 2 maanden
gev. voorw. met 3 proefjaren.
Den Helder.
ALWEER EEN MISLUKTE DEPOT
HOUDER.
De heer Herm. Joh. Jac. B., ook alweer
te Den Helder, had ten nadeele van den
goedvertrouwenden heer P. K. aldaar, di
verse essences, poeders, oliën, ingrediënten
voor iJscopoederfabricatie alsmede 130 lepel
tjes ten verkoop ontvangen, doch de afreke
ning steeds "verzuimd, zoodat ook hij heden
zich had te verantwoorden.
Er volgde veroordeeling tot f 15 boete of
10 dagen, plus 2 maanden gev. voorw. met
2 proefjaren, alsmede verplichte betaling
van f45 aan den depotgever.
Den Helder.
EEN SPIONNAGEZAAK VOOR DEN
POL.-MAGISTRAAT.
Laat men zich niet te veel sensatie voor
stellen van deze Heldersche spionnagezaak!
Het betrof eenvoudig het geachte echtpaar
Petrus Maria Cornelis Z. en Christina v. d.
Kr., dat aanvankelijk op een zeer goeden
voet had verkeerd met een gehuwde dame,
mej. Berta C. de Bruijn, gehuwd met ze
keren heer A. Gomes, vermoedelijk een
militair, doch later was er iets verkeerd
gegaan en had dit echtpaar zich verdien
stelijk trachten te maken door de gangen
van mevr. Gomes te „schaduwen" en dan
rapport uit te brengen aan haar man.
Voorts hadden zij gemelde dame gekwali
ficeerd als 'n „viezerik" en stonden nu ter
zake deze beleediging voor het beruchte
zondaarsbankje. Het was een gekakel van
je welste, dat door mijnheer en mevrouw
Z. ten gehoore werd gebracht en de Politie
rechter, die zijn taak ook bij 'n uitgebreide
zitting steeds zeer minutieus opneemt, las
nog een lange brief voor met een onbegrij-
pelijken inhoud, geschreven aan den heer
Gomes, waaruit kon blijken, dat de ver-
dacnten een minder nobele verspreidersrol
hadden vervuld. Gerequireerd werd f 10 boe
te of 5 dagen, doch de Politierechter, die de
Heldersche relletjes ook al op zijn duimpje
leert kennen, vermeende, dat een straf van
f 5 boete of 2 dagen voor iedere verdachte
voldoende kon worden geacht.
De beleedigde dame zal echter dit milde
vonnis wel te zachtzinnig hebben gevonden!
Bergen.
GEEN KLEINE ADERLATING, MAAR EEN
BLOEDBAD!
Een automobilist, met name Maurits KI.,
werd op den Kanaaldijk onder Bergen
aangehouden, met het doel, zijn vereischte
papieren te controleeren. Blijkbaar was
echter het geweten van Maurits niet zui
ver, althans gaf hij geen gevolg aan het
bevel tot stoppen, welk verzuim hem zoo
kwalijk door den Officier en Politierechter
werd genomen dat heden veroordeeling tot
f 40 boete of 20 dagen volgde. Het was ech
ter de rechte man raak, want het bleek bij
nadere controle dat hij noch in het bezit
was van een rij-, noch van een nummer-
bewijs!
Medemblik.
EEN DUUR GRAPJE.
De 44-jarige slager L. F. uit Medemblik,
had ten gerieve van zijn zaak en talrijke
cliënten een motorrijwiel aangeschaft.
Daar op 't 2e handsch vehikeltje geen
nummerbewijs zat, had hij er maar eentje
geleend en zoo z'n knecht er op uit ge
stuurd. Doch de slager liep leelijk tegen
de lamp, want ook in Medemblik is de po
litie niet achterlijk en hij kreeg dus de ge
bruikelijke bon. Eisch f 25 of 15 dg. Uit
spraak conform.
„Voldaan?" vroeg Larry grimmig, toen
de fouilleering afgeloopen was.
„Neen. Alleen maar nieuwsgierig. We
zullen eens vertrouwelijk moeten praten,
Larry".
•„Terwijl de Strooper er tusschenuit gaat,
dwarskop. Maar ik ben niet van plan
ver weg te gaan", viel Keating hem
in de rede. „Nee, het is beter, dat je dat
maar niet doet Kom maar eens mee, en
schiet een beetje op, om zeker iemand zijn
eigen woorden te gebruiken".
'n Oogenblik dacht Larry er over of hij zich
op den inspecteur zou werpen, maar hij
liet dat denkbeeld varen en gehoorzaamde
het bevel van de gewapende macht.
„We zouden naar mijn flat kunnien over
steken", zei hij, zich in de omstandigheden
schikkend. „Hij is nou toch weg".
„ZoO?" spotte Keating, en dwong Larry
de straat op. Halverwege bleef hij staan
en staarde verwonderd naar de stoep, waar
op hij Clem het laatst had zien liggen.
„De stoep is er tenminste nog," zei hij
bitter. „Dat is een troost."
„Die kerel schoot Clem op twee meter
afstand neer", merkte Larry nieuwsgierig
op. „Al had hij een pantserplaat dan was
hij er toch niet aan ontsnapt. De vraag is
maar, wie hier lijken aan 't vervoeren is
geweest."
„Je schijnt goed op de hoogte te zijn,"
vond Keating „Net alsof je 't uit de eerste
hand hebt."
Larry gaf geen antwoord en Keating
ging wat dichter bij hem loopen, om de
revolver die hij nog in de hand had, te be
schermen tegen de belangstellende oogen
W i e ri n g e n.
OOK IN WIERINGEN KUNNEN DE
VROUWEN SCHELDEN.
Wij zaten weer aardig in de beleedigingen
dezen middag en thans kwam zoo'n zaakje
uit Wieringen. Als verdachte verscheen de
echtgenoote van J. K., de 32-jarige J. BI.,
die haar buurvrouw had uitgescholden voor
Hier weigert onze pen verdere dienst,
daarvoor is de pen te 14 karaats, maar U
begrijpt wel dat 't weer 't eeuwig oude lied
je was. Buurvrouw Maria Ribbe, gehuwd
met een zekere Adam v. d. Walle, nam
zulks niet en had zelfs nog 'n getuige mee
genomen, die ook al' was beleedigd.
Hoe Johanna ook ontkende, de officier
eischte f 15 of 10 dg. Uitspraak f7 of 5 d.
Den Hejder.
'T VISSCHERTJE DACHT T SIGNAAL
OP VEILIG TE ZIEN.
In den nacht van 5 op 6 Juli was de 22-
jarige visscher uit den Helder, C. S. de W.
op 't land aan 't bivakkeeren, hij was zijn
centjes aan 't opmaken van de besomming
der vangst en verkeerde in aangeschoten
Bezwaren en wenschen van de
landgeigenaren.
De vereenïgingen „Het Grondbezit", Het
Friesch Grondbezit, de Nederlandsche Bond
van landverpachters, de Roomsch Katholie
ke vereenigirig van eigenaren en beheerders
van landelijke bezittingen, de vereeniging
tot bescherming van den grondeigendom in
de Langstraat e.o. en het Limburgsch Grond
bezit, vertegenwoordigende voor zoover be
kend alle bij de pacht betrokken georgani
seerde grondeigenaren in Nederland van
verschillende richting en politieke overtui
ging, hebben zich tot de Tweede Kamer ge
wend met een request, houdende haar ge
meenschappelijk oordeel over bovengenoemd
wetsontwerp.
Allereerst wordt geconstateerd, dat de ver
wachtingen uitgesproken in de Memorie van
Antwoord, omtrent de economische gevol
gen van deze wet. geheel tegengesteld zijn
aan de conclusies van de meest vooraan
staande landhuishoudkundigen en dat zelfs
niet het meest eenvoudige onderzoek naar
de wenschelijkheid van de voorgestelde
maatregelen aan de indiening is voorafge
gaan.
Met nadruk wordt betoogd, dat deze wet
niet als een sociale wet kan worden be
schouwd en dat zij de gegadigden voor land
gebruik met niet een vermindert, noch het
areaal der beschikbare, gronden vergroot
zoodat zij alleen tot een verstarring voert,
die de concurrentie tusschen de grondgebrui
kers (niet alleen pachters), sterk zal ver-
hoogen.
Wat de continuatie en de opzegging be
treft, de pachter pacht den grond alleen tot
gebruik voor landbouwdoeleinden, dit be
hoort in de wet vermeld.
Adressanten hebben groot bezwaar tegen
het ingrijpen in pas aangegane overeenkom
sten en tegen de geheele regeling van de
artt. 8—13 en 25, waarvan eerstgenoemde
behoorden te vervallen. Hoofdbezwaar is,
dat de pachter verlei'd wordt een hoogen
prijs te bieden in de verwachting, dat de
rechter dezen wel zal verlagen.
Voorts worden tal van verbeteringen ge
vraagd voor de regeling van: de vergoe
ding van verbeteringen (bindendverklaring
van de schatting der te maken kosten, scha
de aan andere gronden, aftrek slecht onder
houd), het remissierecht (machtiging van
den rechter noodzakelijk, rentebetaling over
ten onrechte ingehouden pacht, compensa
tie met een of meer der voorafgaande drie
jaren), de reparatiën (eveneens alleen na
machtiging door den rechter en eenzelfde
regeling voor den verpachter), de verplich
ting tot het aangaan eener schriftelijke over
eenkomst (vrijstelling voor pachten beneden
f 100 per jaar, maatregelen tegen den pach
ter die het gepachte in gebruik neemt, doch
opzettelijk weigert te teekenen, als sanctie
een boete door den rechter te bepalen) en
van de overgangsbepalingen (ontbinding van
loopende overeenkomsten).
Opgemerkt wordt voorts, dat de berechting
van pachtzaken zoo weinig mogelijk kosten
moet medebrengen.
Bovenstaande gemeenschappelijke bezwa
ren laten geheel onaangetast de wenschen
en bezwaren, ook tegen de wet als geheel,
door de organisaties afzonderlijk reeds eer
der ter kennis van de Tweede Kamer en de
regeering gebracht.
van de lui, die op het geluid van de scho
ten afgekomen waren. Zonder veel compli
menten baande hij zich een weg door het
troepje heen, en blies op zijn fluitje dat
snerpte door de stille straat. Na twee mi
nuten kwam een politieman aandraven.
„Waar was je, toen ik floot?" beet Kea
ting hem toe, en liet even zijn penning zien
„Hoek Conduit Street, mijnheer."
„Heb je de laatste vijf minuten iemand
voorbij zien komen, die waggelde alsof hij
dronken was of gewond?"
„Nee mijnheer, ik heb niemand in dien
toestand gezien".
„Ga terug en vraag den verkeersagent,
of die iets gezien heeft en kijk onderweg
in alle portieken en andere schuilhoeken,
of er zich misschien iemand verborgen
heeft"
Toen de agent weg was, kwam er een
tweede uit de andere richting en Keating
vuurde zijn vragen opnieuw af, met het
zelfde resultaat. Ook deze man werd weg
gezonden.
„We zullen maar naar boven gaan", zei
Keating toen.
„Ja, nadat je de heele Bruton Street wak
ker hebt gemaakt", meende Larry ontevre
den. „Dat had je wel kunnen laten, Kea
ting. Ik zou er een slechten naam door
kunnen krijgen."
„Dat zou lam zijn", antwoordde Keating
onverschillig, vooral omdat je niets tot je
verdediging zou kunnen aanbrengen.
Het licht boven was nog aan en Larry
bleef in de deuropening van zijn kamer
staan, toen hij zag wat. voor een verwoes
ting er aangericht was.
„Drommels, wat moet jij gewerkt heb
ben, om in vijf minuten zóóiets klaar te
spelen", zei hij.
„Ik kan ook wel wat anders klaarspe
len in vijf minuten, als je je niet rustig
houdt", gromde Keating. en trapte de deur
dicht.
Larry ging zitten en luisterde naar Kea
ting, terwij] die telefonisch verslag uit
bracht van zijn laatste ondervindingen.
toestand. Toen hij nu 'n verkeerszuil zag
staan met 'n groenverlichte ruit. voer hij
er recht op aan, immers groen is veilig,
maar veiliger was geweest als hij 't ruitje
toen maar niet met z'n vuist had ingesla
gen. 't Ruitje, gemeente-eigendom, was nogal
aan den duren kant, want de Officier
taxeerde 't op 25 of 25 dagen. Uitspraak
conform.
Winkel.
UITGESTELD.
Als laatste der verdachten kwam A. K., 27
jaar oud, te Winkel, waar hij als arbeider
woont en werkt. Deze verdachte zou op 7
Juli z'n dorpsgenoot Jan Sanders hebben
onthaald op een geduchte muilpeer. San-
der's oog leek wel een palet van een
kunstschilder. Dit zaakje, wat reeds de vo
rige week was voor geweest, werd ook nu
weer tijdelijk de doofpot ingegooid, want
de Officier, die weinig succes had met het
oproepen van de 75-jarige getuige Jan
Zwart, eischte een onderzoek door den
Rechter-commissaris, waartoe de Politie
rechter gaarne besloot en de zitting met een
forsche hamerslag sloot.
HET LAND EN ZIJN MINISTER
PRESIDENT SCHIJNEN TEVRE
DEN TE ZIJN.
Het gaat den menschen goed, zon
der dat er na bepaald reusach
tige winsten in de verschil
lende takken van het be
drijfsleven worden
gemaakt.
STOCKHOLM, Oct. 1936.
Met trots en vertrouwen in de toekomst
van zijn land verklaarde Per Albin Hanson,
Zweden's minister-president, den correspon
dent van United Press, dat Zweden min of
meer vergeten heeft, wat de „economische
crisis" beteekent. Deze zelfde meening had ik
in talrijke gesprekken met bankiers, zaken
lieden en andere menschen uit alle lagen
van de bevolking ontmoet. Het gaat den
menschen goed in Zweden, zonder dat er nu
bepaald reusachtige winsten in de verschil
lende takken van het bedrijfsleven worden
gemaakt. Wanneer men bedenkt, dat Zwe
den een van de grootste Europeesche wa
penleveranciers is, direct door zijn groote
wapenfabrieken in Bofors en indirect als
exporteur van ijzererts, vooral naar Duitsch-
land, dan begrijpt men ook, dat men rustig
de toekomst tegemoet ziet.
DE DEVALUATIE'S BRENGEN
ZWEDEN VOORDEEL.
Terwijl de bewapening van vele Europee
sche landen Zweden's uitvoer aanzienlijk
stimuleert, toont een onderzoek van' de ge
volgen der laatste devaluaties aan, dat Zwe
den, hetwelk na het Kreugcr-schandaal zijn
valuta aan het Engelsche pond bond, hier
van veel grooter voordeel heeft genoten, dan
landen met een starre economische reglemen
teering. Hoewel de ineenstorting van het
Kreuger-concern vele schulden achterliet,
heeft de devaluatie geholpen, deze te liqui
deeren. Het. ging om een bedrag van meer
dan 25 millioen dollars, die men den schuld-
eischers in Fransche en Zwitsersche francs
schuldig was.
De devaluatie van den Franschen en Zwit-
'serschen franc, alsmede van de andere gou
den valuta's, zal op het economisch leven
van Zweden een stimul eerenden invloed
uitoefenen. Prominente Zweedsche deskun
„Hoor nou eens, Larry", zei hij toen, „la
ten we spijkers met koppen slaan. Ik wil
en zal de waarheid van je hooren, dus
denk eens goed na en vertel me dan eens,
hoe lang je in die flat hiertegenover ge
weest bent".
„Een klein kwartier."
Keating glimlachte verdraagzaam.
„Maak dat den coroner maar wijs. Maar
wat had je er eigenlijk te doen? En kom
nou niet met 't smoesje aan, dat je van 't
uitzicht wou genieten."
„Toch wou ik dat. Vanmiddag merkte ik,
dat Clem in de buurt op den loer lag, ver
momd als een provinciale tooneelheld in
zijn eerste stuk. Om ongeveer acht uur,
toen ik uitging, was hij er nog. Ik liep
een blokje om, ging de flat hiertegenover
door de achterdeur binnen en bespiedde
Clem bij zijn interessante werkzaamheden".
Keating knikte. „Je moest een stralen
krans zien te krijgen", zei hij, en nam een
sigaret
„Toen zag ik jou aankomen", vervolgde
Larry, „enmet Clem naar binnen gaan. Vijf
minuten later kwam hij alleen naar bene
den hollen, Tegelijkertijd kwam er een
oogenschijnlijk onschuldig burger aanwan
delen die, zoover als ik zien kon, in 't
grijs gekleed was".
„Zooals jij", merkte Keating droogjes op
maar de ander deed, alsof hij niets gehoord
had.
„Ineens richtte Clem zijn zaklantaarn op
den man, zei een paar woorden en ging
op hem af. Toen schoot de man in 't grijs
hem neer vanuit zijn zak en vluchtte het
huis binnen, waar ik het geval stond aan
te kijken, terwijl Clem ineen zakte. Ik ging
onmiddellijk naar beneden en daar ont
moette ik jou. Dat is alles wat ik weet. Ik
veronderstelde dat de vent recht door ge-
loopen is, door de achterdeur naar bui
ten",
plafond.
„Zoo blank als* sneeuw", mompelde hij,
Keating sloeg zijn oogen vroom naar het
digen hebben zich in dezen zin uitgelaten en
er op gewezen, dat de devaluatie van den
franc een aanzienlijke stap voorwaarts op
den weg naar een internationale munt-sta-
bilisatie is. Van 'n dergelijke stabilisatie ver
wacht men in Zweden op den langen duur
een opheffing van de internationale han
delsbelemmeringen. Daar een zeer groot deel
van de Zweedsche productie uitgevoerd
wordt, zou Zweden meer dan een ander land
voordeel uit een reductie der invoerrech
ten en een opheffing van handelsbelemme
ringen trekken.
Tegelijkertijd zou een economische ople
ving in Frankrijk en Nederland den Zweed-
schen uitvoer naar deze landen, die groote
afnemers van Zweedsch hout en Zweedsche
cellulose zijn, sterk doen stijgen, Anderzijds
heeft Zweden van een versterking van het
industrieele concurrentievermogen, die uit
de devaluatie volgt, volgens Zweedsche op
vatting niet veel te vreezen, daar Zweden
hoofdzakelijk goederen exporteert, die in ge
noemde landen niet geproduceerd worden.
Vrees bestaat er slechts met het oog op den
Zweedschen uitvoer van electrische machi
nes, die nu na de devaluatie onder de con
currentie van andere landen, in het bijzon
der van Zwitserland, zou kunnen lijden. De
grootste Zweedsche producent van electri
sche machines, het A.S E.A.-concera, waar ik
mij nauwkeurig over den stand van zaken
liet inlichten, verklaarde intusschcn, dat
zijn uitvoer op geen enkele wijze dcor de
concurrentie van de laatstelijk gedevalueer
de landen werd beinvloed.
Een derde en niet minder belangrijk ge
volg van de devaluatie bestaat in een waar
devermindering van de Zweedsche vorde
ringen op het buitenland, maar ook van de
schulden aan de vroegere goudbloclanden.
Het schijnt, dat de balans in dit opzicht ten
gunste van Zweden uitvalt. De Bank van.
Zweden en de andere Zweedsche banken'
hebben practisch geen deposito s bij de ban
ken van de vroegere goudbloclanden, noch
beschikken zij zelf over aanzienlijke be
dragen aan obligaties of schatkistpapier van
deze landen. Eenige Zweedsche industrieën,
b.v. de kogellagerfabriek SKF, de Ericson
Telephon Co., de Seperator Co. en het Elec-
trolux-concern bezitten eigen fabrieken en
zustermaatschappijen in Frankrijk. Van de
ze maatschappijen heeft in het bijzonder de
SKF groote belangen in Frankrijk, die door
de devaluatie zeer zeker beroerd worden.
Men hoopt echter, dat men deze verliezen
kan goed maken door grootere winsten, die
het gevolg van de verwachte economische
opleving in dit land zouden zijn.
NEGATIEVE GEVOLGEN.
Een negatief gevolg van de devaluatie is
natuurlijk de plotselinge verkoop van Zweed
sche aandeelen, die in grooten omvang als
een beveiliging tegen devaluatie-verliezen
door Zwitsersche en Fransche koopers zijn
aangekocht. Dit heeft in het bijzonder be
trekking op de B-aandeelen van de SKF, die
dientengevolge in de op de Fransche deva
luatie volgende weken met 25 kronen in
waarde gedaald zijn.
Slechts weinig beinvloed. door de deva
luatie worden de Zweedsche vorderingen op
Italië, die ongeveer 10 millioen kronen be
dragen en bijna in hun geheelen omvang in
Zweedsche valuta betaalbaar zijn.
In verband met het bovenstaande heeft
men in Zweden de indruk, dat het larid
in den schoot van het thans uitgebreide
sterlingbloc even veilig rust, als vroeger in
het kleinere gezelschap.
en voegde er bij: „als het een poosje ge
dooid heeft".
Larry trok zich van die spotternij niets
aan. Hij stak een sigaret op en keek naar
den chaos, waarin zijn kamer veranderd
was.
„Ik hoop, dat je al die moeite niet voor
niets gedaan hebt", zei hij. „Ik zou het ver
velend vinden, als je het lino opgelicht
had om alleen maar onschuldige planken
te vinden."
„Zet eens een andere plaat op", gromde
Keating, „en zet 't uit je hoofd, dat ik je
boudoir zoo overhoop gehaald heb, wil
je?"
„Iemand heeft hier in elk geval aardbe-
vinkje gespeeld", zei Larry verwijtend.
Zijn oogen fonkelden boos. „Het wordt
tijd, dat je dien vogel vangt, Keating. An
ders ben je werkelijk je kostje niet waard.
Waar denk je, dat ik belasting voor be
taal?"
„Ik weet niet of jij belasting betaalt,
maar wat kwam de Strooper hier eigen
lijk zoeken?"
„Ik denk het halssnoer, dat ik van de
gravin van Raith gestolen zou hebben,"
schertste Larry voorzichtig. „Of weet jij
het misschien beter?"
„Ik weet alles. Hij wou dat strookje pa
pier hebben, dat Dennis Teyst destijds
hier heeft gelaten."
„Waarom bevorderen ze jou niet, Kea
ting?" vroeg Larry bewonderend.
„Komt wel terecht, en ik zou me erg
moeten vergissen, als jij niet de eerste
sport bent van de ladder waarlangs ik
omhoog zal klimmen. Dennis zat met het
papiertje in zijn maag. Hij had juist
iemand gemold en twijfelde er aan, of hij
zich nog uit de voeten zou kunnen maken.
Wat moestyie doen? Hij gaf zijn geheim
door aan jou, voor 't geval, dat 't hem
misliep. En 't liep mis. want hij was niet
zoo'n baas met een knapper als-ie wel
dacht." Keating glimlachte van voldoening.
Wordt vervolgd.)