De Najaarskeuring il^CTROOPER Aziatische 29 Qctober a.s. te Schagen Onfortuinlijke inbrekers Moeilijkheden der pluimveehouders. Feuilleton Donderdag 29 October a.s. wordt te Scha gen de jaarlijkschc najaarskeuring gehou den, uitgaande van een 9-tal fokvereenigin- gen. De rubriek geregistreerde stierkalveren vormt, verreweg de hoofdschotel van de keu ring. De najaarskeuring heeft dan ook een tweeledig doel, n.1. keuring en markt. Het verbinden van een keuring aan een derge lijke dag achten wij zoo niet onmisbaar, dan toch buitengewoon wenschelijk om verschil lende redenen. Wanneer men geen keuring maar enkel najaarsmarkt van stierkalveren hield, zou den de beste stierkalveren welke de eige naars niet of althans niet voor gewone prij zen wenschen te verkoopen niet worden in gezonden. Dit zou aan den totaal-indruk van het ingezonden fokmateriaal schade berok kenen. Het gevolg zou zijn dat er van de Schager najaarskeuring geen of althans on voldoende reclame zou uitgaan, hetgeen het bezoek van koopers en belangstellenden van elders zou doen verminderen. De leden der fokvereenigingen welke .deze najaarskeu ring organiseeren, doen zulks om verkoopers en koopers van geregistreerd jong mannelijk fokmateriaal bij elkaar te brengen. De ver koopers koesteren de hoop hun stierkalveren voor loonende prijzen te kunnen afzetten, en bij voorkeur zoodanig, dat kwaliteit behoor lijk wordt gewaardeerd. Waar een en ander vooral afhankelijk is van vraag en aanbod, en het aanbod in de afgeloopen jaren voort durend is gestegen, is het een primair be lang voor de organisatoren om maatrege len te treffen om de vraag te bevorderen, of m.a.w. het bezoek van koopers zooveel mo gelijk te bevorderen. Een der allerbelangrijk ste middelen waarmede men het bezoek van de najaarskeuring bevordert is te zorgen, dat het allerbeste fokmateriaal (stierkalveren) er verschijnt. Alleen dan is er een blijven de en groeiende belangstelling van koopers en belangstellenden te verkachten. Ook in andere opzichten kan men probeeren 't be zoek van deze keuring te bevorderen, bijv. door zich practisch niet enkel te beperken tot de handelsrubriek in dezen de stierkalve ren, maar de keuring iets meer uit te bou wen, door enkele andere rubrieken er aan toe te voegen, bijv. melkvee en drachtig vee, vr. jongvee (pinken en kuikalveren), op zoo danige wijze dat er als het ware elke ru briek een zeer goed monster is van hetgeen er in dezen in het betreffende fokdistrict is te vinden. Waar de koopers van stierkalve ren over het algemeen zeer goed weten dat het koopen van een stierkalf op grond van de kwaliteit van het kalf zelf en het daar bij overgelegde afstammingsbewijs, toch in veel gevallen nog een speculatie is, dat het gunstig uitpakken der speculatie in geen geringe mate afhankelijk is van de kwali teit van de moeder van het kalf, zou men vele koopers het nemen van een besluite veel kunnen vergemakkelijken wanneer op de keuring de moeder aanwezig was. Indien de moeder reeds ter ziele is, bijv. halfzusters via moederszijde. Van de voornaamste in het fokdistrict in 1935 gedekt hebbende stieren is wel een voldoend aantal stierkalveren ter keuring aanwezig om eenigen indruk te krijgen om trent de fokwaarde van de stier. Wanneer dan bovendien hokkelingen en/of kuikalve- ren van deze vaderdieren aanwezig zijn, vergemakkelijkt men de koopers eveneens de keus. Ook andere zaken door velen wel licht als kleinigheden betiteld, kunnen het bezoek bevorderen als bijv. het terrein, (ruimte, opstelling), keuringsringen, een eenvoudige overzichtelijke en duidelijke catalogus enz. Het fokdistrict Schagen is groot en be langrijk genoeg om jaarlijks een behoorlij ke najaarskeuring te kunnen houden, met als middelpunt de rubriek stierkalveren. Wij schreven in den aanvang, dat het houden van een keuring om verschillen de redenen wenschelijk was, en hebben daarvan één genoemd, n.1. als middel om do beste stierkalveren naar Schagen te krij gen. Maar ook in andere opzichten kan de keuring nuttig zijn. Indien men over des kundige jury's beschikt, krijgt men een aanwijzing welke stierkalveren tot de be- kroonenswaardige behooren m.a.w. welke op grond van hun exterieur de verwachting wekken tot het gewenschte type fokstier te zullen opgroeien een en ander gecomple teerd niet voldoende afstammingsgegevens. Wanneer meerdere stierkalveren van één zelfde vaderdier tot de bekronenswaardige behooren, is zulks een belangrijke aanwij zing voor alle fokkers, dus ook voor de koopers. Een uitspraak van de jury over de groepen behoort hier eigenlijk bij. Waar evenwel een dergelijke groepenkeuring als te tijdroovend moet opgeofferd worden is 't van belang dat bij de plaatsing ter markt alle stierkalveren van denzelfden vader zooveel mogelijk per leeftijdsrubriek bij el kaar geplaatst worden, hetgeen in Scha gen het geval is. De groepenkeuring wordt dus aan de fokkers zelf overgelaten. In deze beteekenis valt er dus voor vele fokkers ook nog wel wat te leeren en is er weer stof voor de bijeenkomsten om te discussieeren. Voor de najaarskeuring zijn aangegeven pl.m. 150 dieren. w,o. enkele pinken en kuikalveren. Vier en meer stierkalveren worden ingezonden van de navolgende stieren: Nellie's Meine (Gebr. Dapper, Schoorl); Hendrik, Hendrik 111, Marinus B, Frans 14 Frans 104, Frans 200, Frans Nicolaas 31, Frans 198, Athleet 2. Blok Zep pelin, Egbert, Roosevelt. Dit artikeltje is geschreven met een twee ledig doe!; in de eersite plaats als opwek king voor hen die een stierkalf wenschen te koopen, om de Schager najaarskeuring te bezoeken, men vindt er inzendingen van de lichte- (Zijpe Koegras) en zware grond en wij zijn er van overtuigd dat er beste stierkalveren komen. In de tweede plaats zijn er enkele welwillende adviezen in ver vat, bestemd voor de organisatoren der na jaarskeuring ter overdenking. De Rijksveeteeltconsulent, Ir. L. DE VRIES. onder zoe kings toch ten EEN TOCHT VAN MEER DAN VIJFTIGDUIZEND KILOMETER. Te Weenen bevindt zich op het oogenblik de bekende ontdekkings reiziger Von Hartmann, teneinde aldaar verschillende voorbereidin gen te treffen voor zijn derde Azia tische expeditie. Edgar Von Hartman is een kind van de steppe. Zijn ouders waren groot-grondbezitters in de Kaukasus. Indertijd waren ze uit Duitschland geëmigreerd. Toen in 1918 de bolsjewieken aan de macht kwamen, werden zij vermoord. De steppe werd toen het toevluchtsoord van den achtergebleven zoon. Htj voegde zich bij het leger van generaal Denikin, van wien hij al spoedig een verantwoordelijke post bij de be richtendienst kreeg. De heeren in Moscou loofden een premie van vijf millioen roebel uit voor het hoofd van Von Hartmann, doch nie mand gelukte het deze premie te verwerven. Want de Siberische steppe is zeer groot. Toen generaal Donikin ten slotte door de bolsjewie ken verslagen werd, dook Edgar Von Hart mann opnieuw in de eindelooze Siberische step pe onder. Onder Kirghiezen, Tartaren en Mon- goolen leefde hij lange tjjd als één der hunnen, totdat ten slotte het verlangen naar bescha ving hem naar Europa terugdreef. De vraag doet zich voor, waarom Edgar Von Hartmann thans voor de derde maal een expeditie naar Azië gaat ondernemen. Wan neer men hem hier naar vraagt, staren zijn oogen in de verte: „Wanneer men eenmaal in de steppe is geweest, in deze eindelooze steppe van Azië, dan verlangt men daar steeds weer naar terug", vertelt hij. De weg van de expeditie, die Edgar Von Hartmann ditmaal voorbereidt, zal, dwars door Azië, een lengte hebben van ongeveer 50.000 kilometer. Via Turkije, Perzië, Afgha nistan hoopt de ontdekkingsreiziger Britsch- Indië te bereiken. Srinagar, aan de Tibetaan- sche grens zal de eerste interessante plaats van de ontdekkingsreis ztfn. Interessant alleen daarom, omdat op deze plaats nog nimmer Europeesche ontdekkingsreizigers doorge drongen. Tibet en Lhasa zjjn voor de Euro peanen op het oogenblik geen onbekend terrein meer, terwijl de Europeanen aldaar evenmin nog onbekenden zijn. Edgar Von Hartmann is zelfs voornemens verschillende filmopnamen te maken, want de vriendschap, die hem aan het tegenwoordige stamhoofd bindt, is van zeer oude datum. De ontdekkingsreiziger heeft hier namelijk indertijd een belangrijke politieke missie vervuld. Het stamhoofd Sjanoejoechail had hem opgedragen de banden tusschen de verschillende Tibetaansche stamhoofden weer aan te knoopen, teneinde een gemeenschappe lijk front tegen het bolsjewisme te vormen. Deze missie had echter geen succes. Een deel der Tibetaansche vorsten accepteerde maar al te graag het Russische goud, terwijl een ander deel zich door Japan liet financieren, zoodat de vrijheidsidee van den trotsen Sjanoejoechail niet ten uitvoer gebracht kon worden. Niettemin zal de vorst zijn ouden vriend thans toegang verleenen tot de kloosters van Tihet en Lhasse. En het is juist in deze kloos ters, dat Von Hartmann hoopt interessante ontdekkingen te doen op literair gebied be treffende den tijd van Dzingis Khan, den grooten wereldveroveraar. Door Chineesch Turkestan zal de expeditie tenslotte brj de steppevolken van Mongolië be landen, waar getracht zal worden in het tot dusver onbekende Ordosgebied door te drin gen. Dit gebied is tot dusver nog niet in kaart gebracht. Men vreest, dat het niet gemak kelijk zal vallen in deze streek per auto verder te komen, doch men hoopt hier en daar overblijfselen te zullen vinden van de oude karavaanwegen, die in vroegere tijden Noord- en Zuid-Azië met elkaar verbonden hebben. De filmopnamen, in beeld en toon, die hier gemaakt zullen worden, zullen tot het in teressantste behooren, dat ontdekkingsreizi gers in de laatste tientallen jaren naar Europa gebracht hebben. De tocht oor dit gebied zal niet geheel zonder gevaar zijn. Men houdt rekening met rooverbenden en politieke strubbelingen, die, sinds de tegenstellingen tusschen de Japan- sche en Russische bepalingen zich verscherpt hebben, in deze streek niet tot de zeldzaam heden behooren. Doch dank zij de militair- technische uitrusting van de expeditie hoopt men aan deze gevaren het hoofd te kunnen V aloaU mpf IS o^nb zettend «ontsmettend voor'VIJF wasschen 16 ct Mandeljond. „EmkaApeldoorn bieden, vooral dank zij de hulp van het step pevolk, dat noch Japan, noch de Russen goed gezind is. In China zal de expeditie de gast van de regeering te Nanking zijn. Ook met deze re geering staat Von Hartmann in uiterst goede relatie. Hetgeen de ontdekkingsreiziger van China afweet is zeer interessant. „Uit een econo mische chaos en een communistisch wirwar," aldus Von Hartmann, „heeft zich in China ge durende de laatste jaren een gezonde en sta biele kern ontwikkeld. Opgebouwd op de oude Chineesche traditie, heeft Tsjang Kai Tsjek, de leider van het nieuwe China, het weten klaar te spelen het land, ondanks de groote moeilijkheden in het Noorden van het Rijk, voor vernietiging te besparen. Van politiek standpunt bezien is China in het geheele vra- gencomplex van het Verre Oosten de rusten de pool! Met het communisme, dat op het oogenblik nog vaste voet in Zuid-China heeft, zal spoedig afgerekend worden. Ik ben er van overtuigd, dat, wanneer ik te zijner tijd in China aan zal komen, de toestand er volko men geconsolideerd zal zijn. En thans ga ik mijn laatste voorbereidingen treffen. Over twee jaren hoop ik in Europa terug te zjjn." Kort nadat zij hun slag geslagen hadden, gearresteerd. Zutphen, 22 October. In den afgeloopen nacht te kwart voor twaalf werd bij den brigade-commandant van de Koninklijke Marechaussee te Ruurloo uit Lochem ken nis gegeven, dat aldaar bij een bewoner was ingebroken waarbij verschillende gou den en zilveren voorwerpen en eenig geld waren ontvreemd. Men vermoedde, dat zich hieraan twee personen hadden schuldig ge maakt, die zich met een auto naar Zut phen hadden laten brengen. Er kon slechts een vaag signalement worden opgegeven. Te 12 uur trof de politie te Zutphen in een verloflokaal aan het Broedercnkerkplein 'n paar vreemdelingen aan die opgaven te zijn S. en R. uit Amsterdam. De politie fouil leerde het tweetal en vond op beiden zil veren en gouden voorwerpen, terwijl zij te vens in het bezit bleken te zijn van een aantal inbrekerswerktuigen, zooals breek ijzers, boren, tangen en een partij valsche sleutels. De beide personen zijn hedenochtend ter beschikking van genoemden brigade-com mandant gesteld. Inmiddels was gebleken, dat de op ver dachten gevonden voorwerpen afkomstig zijn van den diefstal te Lochem. Abnormaal groote afslachting van den pluimveestapel. Telegram aan den minister van landbouw. Door de vereeniging van broederijen en pluimveefokbedrijven is gister aan den Minister van landbouw het volgende tele gram gezonden: „De abnormaal groote afslachting van den pluimveestapel zet zich voort. Zoo werd heden te Barneveld 28.000 stuks pluimvee voor de slacht aangevoerd, d.i. ruim 40 pet. meer dan in de correspondeerende week van het vorige jaar. Door den grooten aanvoer worden de markten ontwricht en was de kilo prijs hedenochtend drie cent lager dan de vorige week. Verschillende boeren-pluimvee- houders hebben de mededeeling van hun leveranciers ontvangen ,dat hun niet meer crediet gegeven kan worden en zij alleen nog maar voer tegen contante betaling kun nen krijgen. De pluimveehouders krijgen den sterken indruk, dat hun groote moeilijkheden volkomen worden onderschat. Verzoeken dringend, de heffingen op de granen, dier- en vischmeel, te doen vervallen, waardoor ook de pluimveehouders -wat meer lucht zullen krijgen". Oververmoeidheid van een chauffeur. Paal van het lichtnet door trac tor omver gereden. Gistermorgen te half zeven is op den Haar lemmerstraatweg, bij den Osdorperweg, een tractor met aanhangwagen tegen een paal van de verlichting niet neonlampen gebotst. De paal brak af en sleurde in haar val een gedeelte van de bovenleiding mede. Van den tractor werden de motor en de cabine zwaar beschadigd. De chauffeur, die over inwendige pijnen klaagde, is ter observatie naar een der ziekenhuizen gebracht. De politie heeft de verklaring van den man, dat het ongeluk een gevolg zou zijn geweest van slippen op het gladde wegdek aan de remsporen getoetst, waarbij zij tot de con clusie kwam dat van slippen geen sprake is geweest. De chauffeur die daarop nader aan den tand is gevoeld, trok zijn verklaring in en deelde mede dat hij de controle over zijn stuur was kwijtgeraakt omdat hij uren ach tereen had gereden en daardoor overver moeid was geraakt. Teneinde weer wat op verhaal te komen, had hij onderweg nog wat geslapen. De wagen, die van Dokkum was gekomen, behoort aan een daar gevestigde firma. - Het verkeer van den dienst der Noord- Zuid-Hollandsche tramweg mij. is tengevolge van de door het ongeluk veroorzaakte ravage geruimen tijd gestoord geweest. Passagiers uit de richting Haarlem moesten aanvanke lijk bij het versperde spoor uitstappen. Zij hebben hun reis met autobussen kunnen ver volgen. De auto is korten tijd na het ongeluk weggesleept. Jeugdige autodieven aangehouden. Na sensationeele achtervolging. Enschede, 22 October. Gisteravond heeft de Enschedesche motorpolitie vlak voor Haaks bergen een auto aangehouden, welke eenige uren tevoren te Enschede was ontvreemd. De bestuurder van den gestolen wagen welke aan een geneesheer behoorde, bleek de 15-jarige S. te zijn, die reeds eerder voor een dergelijk feit tot een voorwaardelijke tucht huisstraf was veroordeeld. De aanhouding geschiedde na een sensatio neele achtervolging. Toen surveilleerende agenten namelijk hadden gerapporteerd, dat zij de ontvreemde auto hadden gesignaleerd in een der buiten wijken, rukten eenige motoren met zijspan en een politieauto uit. Een der motoragenten ontdekte de gestolen auto op een buitenweg, juist toen twee per sonen uitstapten. De autobestuurder -wist den wagen echter nog tijdig op gang te brengen en toen volgde een sensationeele jacht. De auto reed met gedoofde lichten, met de motorfiets op enkele meters afstand achter zich, naar de binnenstad met een vaart van over de 100 K.M., bochten werden genomen met een snelheid van 80 K.M. Het mag een wonder heeten, dat niemand werd aangere den. De auto reed zelfs langs het politie bureau en zette toen koers naar Haaksber gen. Vlak voor laatstgenoemde plaats moest de politiemotor de achtervolging opgeven, daar een koppeling doorbrak. Juist naderde echter uit de tegenovergestelde richting een andere politiemotor en toen gelukte het de politie de auto te laten stoppen. De 15-jarige bestuurder, die zich alleen in de auto bevond, deelde mede, dat hij twee andere jongens van 15 en 16 jaar als passa giers had gehad. Deze knapen zijn des nachts van hun bed gelicht. De drie jeugdige onver laten zijn ingesloten. AANRIJDING MET DOODELIJKEN AFLOOP TE HOORN. Gisteravond om tien uur heeft op het Keern een aanrijding met doodelijken afloop plaats ghead, Een auto, bestuurd door een chauffeur van een transportonderneming te Avenhorn heeft den veehouder S. Koomen, afkomstig uit Zwaagdijk die zich per rijwiel van de IToornsche koemarkt naar huis begaf, zoodanig aangereden, dat een genees heer, die spoedig aanwezig was, slechts den dood kon constateeren. Toch was die heel natuurlijk in rijn werk gegaan. Clem, met een kogel in zijn schou der, was er vrij slecht aan toe en had maar één samenhangende gedachte: naar Jan te gaan. De stoep waarop hij lag, was geen geschikte verblijfplaats voor hem, dat had hij direct beseft. Daarom was hij, toen hij overeind gekrabbeld was, Larry's huis in- gestrompcld dat hij door de achterdeur weer verlaten had. Na een korten zwerf tocht langs garages, stallen en pakhuizen was hij toevallig op Piccadilly terecht ge komen, bij een taxi-standplaats. De chauffeur van de taxi, die Clem naar Reigate bracht, dacht dat zijn passagier dronken was, en het duurde weken voor hij ontdekte, dat een zekere donkere vlek, op het polster van de achterbank een bloedvlek was. XVII Juffrouw Greer trippelde vergenoegd door de laan van Marske House. Onder den in druk van de adembenemende sensatie van „Vlammende harten" was zij zeer in geno men met het leven. Zooals veel dames van haar soort was rij, vooral als zij uit de bioscoop kwam, vrij sentimenteel, en nu had zij drie uren lang kunnen zwelgen in ernstige, stilzwijgende mannen, nachten van maneschijn, bedroefde meisjes en der gelijke. Toen zij in haar keuken kwam, deed zij hoed en mantel af en trok haar sloffen aan, voordat zij naar boven ging. In de hal ontmoette zij Barbara, wat haar niet veel pleizier deed. Juffrouw Greer was geen bewonderaarster van het moderne meisje, of liever niet van Barba ra. Ook was zij niet heelemaal blind voor het gevaar van Barbara's tegenwoordigheid in een huis, waar veel geheimzinnigs te ontdekken viel, als iemand zich de moei te geven wilde, te kijken en te luisteren. Bijgevolg was haar begroeting niet bijzon der hartelijk. Barbara was zich wel bewust van juf frouw Greer's antipathie, maar wist niet, hoe zij die moest verklaren, en nam er als gewoonlijk geen notitie van, „Is Clem thuis, juffrouw Greer?" vroeg rij. „Neen". „Mijn oom dan?" „Ook niet. Nog iets van uw verlangen?" Barbara fronste haar glad voorhoofd. Haar gelduld was niet onbegrensd Zonder iets te zeggen ging zij langs juffrouw Greer heen, die zich daarvan echter niets aantrok en een halve flesch van Jan's besten wijn haalde, waarmee zij zich in haar afdeeling verschanste. Daar verviel zij in een prettige herdenking van „Vlam mende harten", terwijl zij zich bezig hield met het bereiden van het ontbijt voor den volgenden morgen. Na een poosje hoorde zij Barbara naar boven gaan, en op dat oogenblik kreeg jufrouw Greer enge voorgevoelens. Ineens besefte zij, wat voor een prachtige prooi zij was voor ernstige en zwijgende roovers en vrouwenmoordenaars. Weliswaar was Barbara in huis; Barbara was echter ook maar een meisje, dus niet bepaald een goe de bescherming. Juffrouw Greer wenschte, dat Clem of Jan maar kwamen opdagen. Het was zeer stil in huis, en juffrouw Greer's verbeelding werkte sterker dan wel noodig was. Toch was het spannend, elk oogenblik iemand te kunnen verwachten, die haar kwam ontvoeren. In gedachten was zij al aan de geurige kusten van Tahiti, toen de reuk van de uien die ze aan t' schil len was, haar tot de werkelijkheid terug riep. Was er wel ham in huis? Anders zou Jan morgen erg ongemakkelijk zijn. Juf frouw Greer behoorde tot de school die gelooft, dat 't humeur van 't mansvolk afhankelijk is van het voer, dat het krijgt. Zij was er van overtuigd, dat men aan den eetlust van een man kon zien, hoe't met hem gesteld was. Zoolang hij de spijs vertering van een paard had, was alles in orde. Daarentegen, als hij niet goed at, was hij verliefd, ziek of dronken. Zij wist het. Zij had eenige ervaring met haar echtgenoot, de 'Fat'. Waar was die ham toch? Juffrouw Greer vond de ham nooit Het licht ging uit, een zak daalde over haar hoofd en smoorde haar ontstelden gil. Op hetzelfde oogenblik gaf een sissende stem haar te verstaan, dat zij, als ze zich koest hield, mocht blijven leven, om op een meer gelegen tijdstip te vertellen, wat zij te ver tellen had. Juffrouw Greer wilde niet ongezeggelijk zijn en hield zich muisstil. Gevangen in een stalen greep twijfelde zij niet, of het was met haar gedaan. Maar ze werd en kel maar in een stoel gekwakt, in dien stoel vastgebonden met riemen, die in haar vleesch sneden. Juffrouw Greer verkeerde in doodsangst, maar haar 'ernstige en zwijgzame' aanvaller keek verder niet eens naar haar om. Hij stond bij het open raam en tuurde oplettend in den tuin. Het maanlicht glans de op iets, dat hij in de hand hield. Plot seling drukte hij zich tegen den muur met een uitdrukking in zijn oogen, die niet veel goeds voorspelde voor zeker iemand. Die iemand was Clem Wade. Met doffe oogen en een brandende pijn in zijn schou der kwam hij langzaam langs het pad wankelen, dat door den moestuin naar juf frouw Greer's keuken leidde. Nu het doel in zicht was, scheen zijn laatste kracht hem te begeven, en hij slingerde herhaalde lijk. Met een verwilderd gezicht, de eene bebloede hand tegen de donkere vlek aan zijn schouder geklemd, kwam hij onzeker op de keukendeur af. Hij had die bijna bereikt, toen hij ineens stil stond en zijn brekende oogen opsloeg. In de omlijsting van het venster had hij een gezicht gezien, dat hij maar al te goed kende, evenals de rustige hooge stem, die tegen hem sprak. ,,'t Schijnt, dat ik mijn laatste werkje niet goed gedaan heb", zei de Strooper zacht. „Maar we kunnen het nog verbete ren." Kijkend in die lachende oogen, deed de gewonde een wanhopige poging om te ont vluchten en zijn leven nog wat te rekken. Maar de ander was hem te vlug af. Juffrouw Greer hoorde de twee doffe ploffen, maar ze kon slechts gissen wat er gebeurde. Dat kostte haar weliswaar niet veel moeite, want ze was niet geheel on bekend met den klank van een geluid demper, en de gevolgen die het gebruik er van na zich sleept. Ze zat verlamd van angst in haar stoel, terwijl de Strooper lenig door het raam sprong en zich over den stervende heen boog. Hij legde iets op Clem's borst en was spoedig in de schaduw verdwenen. Juffrouw Greer hoorde haar aanvaller gaan, maar bleef nog een heele poos dood stil zitten, Toen zij tenslotte haar stem te rugkreeg, was 't eerst maar een zwak ge rochel, dat zij uitbracht. Het ging over in een angstig gegil. „Miss Teyst! Miss Teyst! Help, Barbara, waar bent u?" Waanzinnig van angst worstelde zij met haar banden, en op de een of andere ma nier slaagde zij er in, zich vrij te maken. Nog bevend wierp zij den zak en de riemen terzijde en sleepte zich naar het raam. Op den grond lag een gestalte, het hoofd badend in het maanlicht, en nog iets an ders, maar volkomen onherkenbaar. Dat alleen was voldoende om haar stil te ma ken, maar het grimmige gezicht van Jan, zooals hij nast den ontzettend verminkten Clem knielde, was bijna even erg. „Wat is hier gebeurd?" vroeg hij, en Juffrouw Greer merkte op, dat zijn stem ongewoon koud en afgemeten klonk. _»Ik ik wist niet dat je terug was", hijgde zij „Ik hoorde hem schieten hij gebruikte een geluiddemper. Wie is dat?" „Dat", zei Jan, „is Clem". „In die kleeren? Goeie hemel, wat...!" „Ik wil weten hoe dit gebeurd is!" viel Jan haar streng in de rede. Juffrouw Greer slikte en deed haar ver haal zoo goed en zoo kwaad als zij kon. Intusschen had Jan gelezen, wat op het stukje papier stond, dat de Strooper op de horst van don vermoorde had gelegd: „De Strooper mist nooit twee keer", was er op gekrabbeld. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 6