De Najaarskeuring
il^CTROOPER
Aziatische
29 Qctober a.s. te Schagen
Onfortuinlijke inbrekers
Moeilijkheden der
pluimveehouders.
Feuilleton
Donderdag 29 October a.s. wordt te Scha
gen de jaarlijkschc najaarskeuring gehou
den, uitgaande van een 9-tal fokvereenigin-
gen. De rubriek geregistreerde stierkalveren
vormt, verreweg de hoofdschotel van de keu
ring. De najaarskeuring heeft dan ook een
tweeledig doel, n.1. keuring en markt. Het
verbinden van een keuring aan een derge
lijke dag achten wij zoo niet onmisbaar, dan
toch buitengewoon wenschelijk om verschil
lende redenen.
Wanneer men geen keuring maar enkel
najaarsmarkt van stierkalveren hield, zou
den de beste stierkalveren welke de eige
naars niet of althans niet voor gewone prij
zen wenschen te verkoopen niet worden in
gezonden. Dit zou aan den totaal-indruk van
het ingezonden fokmateriaal schade berok
kenen. Het gevolg zou zijn dat er van de
Schager najaarskeuring geen of althans on
voldoende reclame zou uitgaan, hetgeen het
bezoek van koopers en belangstellenden van
elders zou doen verminderen. De leden der
fokvereenigingen welke .deze najaarskeu
ring organiseeren, doen zulks om verkoopers
en koopers van geregistreerd jong mannelijk
fokmateriaal bij elkaar te brengen. De ver
koopers koesteren de hoop hun stierkalveren
voor loonende prijzen te kunnen afzetten, en
bij voorkeur zoodanig, dat kwaliteit behoor
lijk wordt gewaardeerd. Waar een en ander
vooral afhankelijk is van vraag en aanbod,
en het aanbod in de afgeloopen jaren voort
durend is gestegen, is het een primair be
lang voor de organisatoren om maatrege
len te treffen om de vraag te bevorderen, of
m.a.w. het bezoek van koopers zooveel mo
gelijk te bevorderen. Een der allerbelangrijk
ste middelen waarmede men het bezoek van
de najaarskeuring bevordert is te zorgen, dat
het allerbeste fokmateriaal (stierkalveren)
er verschijnt. Alleen dan is er een blijven
de en groeiende belangstelling van koopers
en belangstellenden te verkachten. Ook in
andere opzichten kan men probeeren 't be
zoek van deze keuring te bevorderen, bijv.
door zich practisch niet enkel te beperken
tot de handelsrubriek in dezen de stierkalve
ren, maar de keuring iets meer uit te bou
wen, door enkele andere rubrieken er aan
toe te voegen, bijv. melkvee en drachtig vee,
vr. jongvee (pinken en kuikalveren), op zoo
danige wijze dat er als het ware elke ru
briek een zeer goed monster is van hetgeen
er in dezen in het betreffende fokdistrict is
te vinden. Waar de koopers van stierkalve
ren over het algemeen zeer goed weten dat
het koopen van een stierkalf op grond van
de kwaliteit van het kalf zelf en het daar
bij overgelegde afstammingsbewijs, toch in
veel gevallen nog een speculatie is, dat het
gunstig uitpakken der speculatie in geen
geringe mate afhankelijk is van de kwali
teit van de moeder van het kalf, zou men
vele koopers het nemen van een besluite veel
kunnen vergemakkelijken wanneer op de
keuring de moeder aanwezig was. Indien de
moeder reeds ter ziele is, bijv. halfzusters
via moederszijde.
Van de voornaamste in het fokdistrict in
1935 gedekt hebbende stieren is wel een
voldoend aantal stierkalveren ter keuring
aanwezig om eenigen indruk te krijgen om
trent de fokwaarde van de stier. Wanneer
dan bovendien hokkelingen en/of kuikalve-
ren van deze vaderdieren aanwezig zijn,
vergemakkelijkt men de koopers eveneens
de keus. Ook andere zaken door velen wel
licht als kleinigheden betiteld, kunnen het
bezoek bevorderen als bijv. het terrein,
(ruimte, opstelling), keuringsringen, een
eenvoudige overzichtelijke en duidelijke
catalogus enz.
Het fokdistrict Schagen is groot en be
langrijk genoeg om jaarlijks een behoorlij
ke najaarskeuring te kunnen houden, met
als middelpunt de rubriek stierkalveren.
Wij schreven in den aanvang, dat het
houden van een keuring om verschillen
de redenen wenschelijk was, en hebben
daarvan één genoemd, n.1. als middel om
do beste stierkalveren naar Schagen te krij
gen. Maar ook in andere opzichten kan de
keuring nuttig zijn. Indien men over des
kundige jury's beschikt, krijgt men een
aanwijzing welke stierkalveren tot de be-
kroonenswaardige behooren m.a.w. welke op
grond van hun exterieur de verwachting
wekken tot het gewenschte type fokstier te
zullen opgroeien een en ander gecomple
teerd niet voldoende afstammingsgegevens.
Wanneer meerdere stierkalveren van één
zelfde vaderdier tot de bekronenswaardige
behooren, is zulks een belangrijke aanwij
zing voor alle fokkers, dus ook voor de
koopers. Een uitspraak van de jury over
de groepen behoort hier eigenlijk bij. Waar
evenwel een dergelijke groepenkeuring als
te tijdroovend moet opgeofferd worden is 't
van belang dat bij de plaatsing ter markt
alle stierkalveren van denzelfden vader
zooveel mogelijk per leeftijdsrubriek bij el
kaar geplaatst worden, hetgeen in Scha
gen het geval is. De groepenkeuring wordt
dus aan de fokkers zelf overgelaten. In deze
beteekenis valt er dus voor vele fokkers ook
nog wel wat te leeren en is er weer stof
voor de bijeenkomsten om te discussieeren.
Voor de najaarskeuring zijn aangegeven
pl.m. 150 dieren. w,o. enkele pinken en
kuikalveren. Vier en meer stierkalveren
worden ingezonden van de navolgende
stieren: Nellie's Meine (Gebr. Dapper,
Schoorl); Hendrik, Hendrik 111, Marinus
B, Frans 14 Frans 104, Frans 200, Frans
Nicolaas 31, Frans 198, Athleet 2. Blok Zep
pelin, Egbert, Roosevelt.
Dit artikeltje is geschreven met een twee
ledig doe!; in de eersite plaats als opwek
king voor hen die een stierkalf wenschen
te koopen, om de Schager najaarskeuring
te bezoeken, men vindt er inzendingen van
de lichte- (Zijpe Koegras) en zware grond
en wij zijn er van overtuigd dat er beste
stierkalveren komen. In de tweede plaats
zijn er enkele welwillende adviezen in ver
vat, bestemd voor de organisatoren der na
jaarskeuring ter overdenking.
De Rijksveeteeltconsulent,
Ir. L. DE VRIES.
onder zoe kings toch ten
EEN TOCHT VAN MEER DAN
VIJFTIGDUIZEND KILOMETER.
Te Weenen bevindt zich op het
oogenblik de bekende ontdekkings
reiziger Von Hartmann, teneinde
aldaar verschillende voorbereidin
gen te treffen voor zijn derde Azia
tische expeditie.
Edgar Von Hartman is een kind van de
steppe.
Zijn ouders waren groot-grondbezitters in de
Kaukasus. Indertijd waren ze uit Duitschland
geëmigreerd. Toen in 1918 de bolsjewieken aan
de macht kwamen, werden zij vermoord. De
steppe werd toen het toevluchtsoord van den
achtergebleven zoon. Htj voegde zich bij het
leger van generaal Denikin, van wien hij al
spoedig een verantwoordelijke post bij de be
richtendienst kreeg. De heeren in Moscou
loofden een premie van vijf millioen roebel uit
voor het hoofd van Von Hartmann, doch nie
mand gelukte het deze premie te verwerven.
Want de Siberische steppe is zeer groot. Toen
generaal Donikin ten slotte door de bolsjewie
ken verslagen werd, dook Edgar Von Hart
mann opnieuw in de eindelooze Siberische step
pe onder. Onder Kirghiezen, Tartaren en Mon-
goolen leefde hij lange tjjd als één der hunnen,
totdat ten slotte het verlangen naar bescha
ving hem naar Europa terugdreef.
De vraag doet zich voor, waarom Edgar Von
Hartmann thans voor de derde maal een
expeditie naar Azië gaat ondernemen. Wan
neer men hem hier naar vraagt, staren zijn
oogen in de verte: „Wanneer men eenmaal in
de steppe is geweest, in deze eindelooze steppe
van Azië, dan verlangt men daar steeds weer
naar terug", vertelt hij.
De weg van de expeditie, die Edgar Von
Hartmann ditmaal voorbereidt, zal, dwars
door Azië, een lengte hebben van ongeveer
50.000 kilometer. Via Turkije, Perzië, Afgha
nistan hoopt de ontdekkingsreiziger Britsch-
Indië te bereiken. Srinagar, aan de Tibetaan-
sche grens zal de eerste interessante plaats
van de ontdekkingsreis ztfn. Interessant alleen
daarom, omdat op deze plaats nog nimmer
Europeesche ontdekkingsreizigers doorge
drongen. Tibet en Lhasa zjjn voor de Euro
peanen op het oogenblik geen onbekend terrein
meer, terwijl de Europeanen aldaar evenmin
nog onbekenden zijn. Edgar Von Hartmann is
zelfs voornemens verschillende filmopnamen
te maken, want de vriendschap, die hem aan
het tegenwoordige stamhoofd bindt, is van
zeer oude datum. De ontdekkingsreiziger heeft
hier namelijk indertijd een belangrijke politieke
missie vervuld. Het stamhoofd Sjanoejoechail
had hem opgedragen de banden tusschen de
verschillende Tibetaansche stamhoofden weer
aan te knoopen, teneinde een gemeenschappe
lijk front tegen het bolsjewisme te vormen.
Deze missie had echter geen succes. Een deel
der Tibetaansche vorsten accepteerde maar al
te graag het Russische goud, terwijl een ander
deel zich door Japan liet financieren, zoodat
de vrijheidsidee van den trotsen Sjanoejoechail
niet ten uitvoer gebracht kon worden.
Niettemin zal de vorst zijn ouden vriend
thans toegang verleenen tot de kloosters van
Tihet en Lhasse. En het is juist in deze kloos
ters, dat Von Hartmann hoopt interessante
ontdekkingen te doen op literair gebied be
treffende den tijd van Dzingis Khan, den
grooten wereldveroveraar.
Door Chineesch Turkestan zal de expeditie
tenslotte brj de steppevolken van Mongolië be
landen, waar getracht zal worden in het tot
dusver onbekende Ordosgebied door te drin
gen. Dit gebied is tot dusver nog niet in kaart
gebracht. Men vreest, dat het niet gemak
kelijk zal vallen in deze streek per auto
verder te komen, doch men hoopt hier en
daar overblijfselen te zullen vinden van de
oude karavaanwegen, die in vroegere tijden
Noord- en Zuid-Azië met elkaar verbonden
hebben.
De filmopnamen, in beeld en toon, die hier
gemaakt zullen worden, zullen tot het in
teressantste behooren, dat ontdekkingsreizi
gers in de laatste tientallen jaren naar Europa
gebracht hebben.
De tocht oor dit gebied zal niet geheel
zonder gevaar zijn. Men houdt rekening met
rooverbenden en politieke strubbelingen, die,
sinds de tegenstellingen tusschen de Japan-
sche en Russische bepalingen zich verscherpt
hebben, in deze streek niet tot de zeldzaam
heden behooren. Doch dank zij de militair-
technische uitrusting van de expeditie hoopt
men aan deze gevaren het hoofd te kunnen
V aloaU mpf
IS
o^nb zettend
«ontsmettend
voor'VIJF wasschen 16 ct
Mandeljond. „EmkaApeldoorn
bieden, vooral dank zij de hulp van het step
pevolk, dat noch Japan, noch de Russen goed
gezind is.
In China zal de expeditie de gast van de
regeering te Nanking zijn. Ook met deze re
geering staat Von Hartmann in uiterst goede
relatie.
Hetgeen de ontdekkingsreiziger van China
afweet is zeer interessant. „Uit een econo
mische chaos en een communistisch wirwar,"
aldus Von Hartmann, „heeft zich in China ge
durende de laatste jaren een gezonde en sta
biele kern ontwikkeld. Opgebouwd op de oude
Chineesche traditie, heeft Tsjang Kai Tsjek,
de leider van het nieuwe China, het weten
klaar te spelen het land, ondanks de groote
moeilijkheden in het Noorden van het Rijk,
voor vernietiging te besparen. Van politiek
standpunt bezien is China in het geheele vra-
gencomplex van het Verre Oosten de rusten
de pool! Met het communisme, dat op het
oogenblik nog vaste voet in Zuid-China heeft,
zal spoedig afgerekend worden. Ik ben er van
overtuigd, dat, wanneer ik te zijner tijd in
China aan zal komen, de toestand er volko
men geconsolideerd zal zijn.
En thans ga ik mijn laatste voorbereidingen
treffen. Over twee jaren hoop ik in Europa
terug te zjjn."
Kort nadat zij hun slag geslagen
hadden, gearresteerd.
Zutphen, 22 October. In den afgeloopen
nacht te kwart voor twaalf werd bij den
brigade-commandant van de Koninklijke
Marechaussee te Ruurloo uit Lochem ken
nis gegeven, dat aldaar bij een bewoner
was ingebroken waarbij verschillende gou
den en zilveren voorwerpen en eenig geld
waren ontvreemd. Men vermoedde, dat zich
hieraan twee personen hadden schuldig ge
maakt, die zich met een auto naar Zut
phen hadden laten brengen. Er kon slechts
een vaag signalement worden opgegeven.
Te 12 uur trof de politie te Zutphen in een
verloflokaal aan het Broedercnkerkplein 'n
paar vreemdelingen aan die opgaven te zijn
S. en R. uit Amsterdam. De politie fouil
leerde het tweetal en vond op beiden zil
veren en gouden voorwerpen, terwijl zij te
vens in het bezit bleken te zijn van een
aantal inbrekerswerktuigen, zooals breek
ijzers, boren, tangen en een partij valsche
sleutels.
De beide personen zijn hedenochtend ter
beschikking van genoemden brigade-com
mandant gesteld.
Inmiddels was gebleken, dat de op ver
dachten gevonden voorwerpen afkomstig
zijn van den diefstal te Lochem.
Abnormaal groote afslachting van
den pluimveestapel. Telegram aan
den minister van landbouw.
Door de vereeniging van broederijen en
pluimveefokbedrijven is gister aan den
Minister van landbouw het volgende tele
gram gezonden:
„De abnormaal groote afslachting van den
pluimveestapel zet zich voort. Zoo werd
heden te Barneveld 28.000 stuks pluimvee
voor de slacht aangevoerd, d.i. ruim 40 pet.
meer dan in de correspondeerende week van
het vorige jaar. Door den grooten aanvoer
worden de markten ontwricht en was de kilo
prijs hedenochtend drie cent lager dan de
vorige week. Verschillende boeren-pluimvee-
houders hebben de mededeeling van hun
leveranciers ontvangen ,dat hun niet meer
crediet gegeven kan worden en zij alleen
nog maar voer tegen contante betaling kun
nen krijgen. De pluimveehouders krijgen den
sterken indruk, dat hun groote moeilijkheden
volkomen worden onderschat. Verzoeken
dringend, de heffingen op de granen, dier- en
vischmeel, te doen vervallen, waardoor ook
de pluimveehouders -wat meer lucht zullen
krijgen".
Oververmoeidheid van een
chauffeur.
Paal van het lichtnet door trac
tor omver gereden.
Gistermorgen te half zeven is op den Haar
lemmerstraatweg, bij den Osdorperweg, een
tractor met aanhangwagen tegen een paal
van de verlichting niet neonlampen gebotst.
De paal brak af en sleurde in haar val een
gedeelte van de bovenleiding mede. Van den
tractor werden de motor en de cabine zwaar
beschadigd. De chauffeur, die over inwendige
pijnen klaagde, is ter observatie naar een der
ziekenhuizen gebracht.
De politie heeft de verklaring van den man,
dat het ongeluk een gevolg zou zijn geweest
van slippen op het gladde wegdek aan de
remsporen getoetst, waarbij zij tot de con
clusie kwam dat van slippen geen sprake is
geweest. De chauffeur die daarop nader aan
den tand is gevoeld, trok zijn verklaring in
en deelde mede dat hij de controle over zijn
stuur was kwijtgeraakt omdat hij uren ach
tereen had gereden en daardoor overver
moeid was geraakt. Teneinde weer wat op
verhaal te komen, had hij onderweg nog wat
geslapen. De wagen, die van Dokkum was
gekomen, behoort aan een daar gevestigde
firma. -
Het verkeer van den dienst der Noord-
Zuid-Hollandsche tramweg mij. is tengevolge
van de door het ongeluk veroorzaakte ravage
geruimen tijd gestoord geweest. Passagiers
uit de richting Haarlem moesten aanvanke
lijk bij het versperde spoor uitstappen. Zij
hebben hun reis met autobussen kunnen ver
volgen. De auto is korten tijd na het ongeluk
weggesleept.
Jeugdige autodieven
aangehouden.
Na sensationeele achtervolging.
Enschede, 22 October. Gisteravond heeft de
Enschedesche motorpolitie vlak voor Haaks
bergen een auto aangehouden, welke eenige
uren tevoren te Enschede was ontvreemd.
De bestuurder van den gestolen wagen
welke aan een geneesheer behoorde, bleek de
15-jarige S. te zijn, die reeds eerder voor een
dergelijk feit tot een voorwaardelijke tucht
huisstraf was veroordeeld.
De aanhouding geschiedde na een sensatio
neele achtervolging.
Toen surveilleerende agenten namelijk
hadden gerapporteerd, dat zij de ontvreemde
auto hadden gesignaleerd in een der buiten
wijken, rukten eenige motoren met zijspan
en een politieauto uit.
Een der motoragenten ontdekte de gestolen
auto op een buitenweg, juist toen twee per
sonen uitstapten. De autobestuurder -wist den
wagen echter nog tijdig op gang te brengen
en toen volgde een sensationeele jacht. De
auto reed met gedoofde lichten, met de
motorfiets op enkele meters afstand achter
zich, naar de binnenstad met een vaart van
over de 100 K.M., bochten werden genomen
met een snelheid van 80 K.M. Het mag een
wonder heeten, dat niemand werd aangere
den. De auto reed zelfs langs het politie
bureau en zette toen koers naar Haaksber
gen. Vlak voor laatstgenoemde plaats moest
de politiemotor de achtervolging opgeven,
daar een koppeling doorbrak. Juist naderde
echter uit de tegenovergestelde richting een
andere politiemotor en toen gelukte het de
politie de auto te laten stoppen.
De 15-jarige bestuurder, die zich alleen in
de auto bevond, deelde mede, dat hij twee
andere jongens van 15 en 16 jaar als passa
giers had gehad. Deze knapen zijn des nachts
van hun bed gelicht. De drie jeugdige onver
laten zijn ingesloten.
AANRIJDING MET DOODELIJKEN
AFLOOP TE HOORN.
Gisteravond om tien uur heeft op het
Keern een aanrijding met doodelijken afloop
plaats ghead, Een auto, bestuurd door een
chauffeur van een transportonderneming te
Avenhorn heeft den veehouder S. Koomen,
afkomstig uit Zwaagdijk die zich per rijwiel
van de IToornsche koemarkt naar huis
begaf, zoodanig aangereden, dat een genees
heer, die spoedig aanwezig was, slechts den
dood kon constateeren.
Toch was die heel natuurlijk in rijn werk
gegaan. Clem, met een kogel in zijn schou
der, was er vrij slecht aan toe en had maar
één samenhangende gedachte: naar Jan te
gaan. De stoep waarop hij lag, was geen
geschikte verblijfplaats voor hem, dat had
hij direct beseft. Daarom was hij, toen hij
overeind gekrabbeld was, Larry's huis in-
gestrompcld dat hij door de achterdeur
weer verlaten had. Na een korten zwerf
tocht langs garages, stallen en pakhuizen
was hij toevallig op Piccadilly terecht ge
komen, bij een taxi-standplaats.
De chauffeur van de taxi, die Clem naar
Reigate bracht, dacht dat zijn passagier
dronken was, en het duurde weken voor
hij ontdekte, dat een zekere donkere vlek,
op het polster van de achterbank een
bloedvlek was.
XVII
Juffrouw Greer trippelde vergenoegd door
de laan van Marske House. Onder den in
druk van de adembenemende sensatie van
„Vlammende harten" was zij zeer in geno
men met het leven. Zooals veel dames van
haar soort was rij, vooral als zij uit de
bioscoop kwam, vrij sentimenteel, en nu
had zij drie uren lang kunnen zwelgen in
ernstige, stilzwijgende mannen, nachten
van maneschijn, bedroefde meisjes en der
gelijke. Toen zij in haar keuken kwam,
deed zij hoed en mantel af en trok haar
sloffen aan, voordat zij naar boven ging.
In de hal ontmoette zij Barbara, wat
haar niet veel pleizier deed. Juffrouw
Greer was geen bewonderaarster van het
moderne meisje, of liever niet van Barba
ra. Ook was zij niet heelemaal blind voor
het gevaar van Barbara's tegenwoordigheid
in een huis, waar veel geheimzinnigs te
ontdekken viel, als iemand zich de moei
te geven wilde, te kijken en te luisteren.
Bijgevolg was haar begroeting niet bijzon
der hartelijk.
Barbara was zich wel bewust van juf
frouw Greer's antipathie, maar wist niet,
hoe zij die moest verklaren, en nam er
als gewoonlijk geen notitie van,
„Is Clem thuis, juffrouw Greer?" vroeg
rij.
„Neen".
„Mijn oom dan?"
„Ook niet. Nog iets van uw verlangen?"
Barbara fronste haar glad voorhoofd.
Haar gelduld was niet onbegrensd Zonder
iets te zeggen ging zij langs juffrouw
Greer heen, die zich daarvan echter niets
aantrok en een halve flesch van Jan's
besten wijn haalde, waarmee zij zich in
haar afdeeling verschanste. Daar verviel
zij in een prettige herdenking van „Vlam
mende harten", terwijl zij zich bezig hield
met het bereiden van het ontbijt voor den
volgenden morgen.
Na een poosje hoorde zij Barbara naar
boven gaan, en op dat oogenblik kreeg
jufrouw Greer enge voorgevoelens. Ineens
besefte zij, wat voor een prachtige prooi
zij was voor ernstige en zwijgende roovers
en vrouwenmoordenaars. Weliswaar was
Barbara in huis; Barbara was echter ook
maar een meisje, dus niet bepaald een goe
de bescherming. Juffrouw Greer wenschte,
dat Clem of Jan maar kwamen opdagen.
Het was zeer stil in huis, en juffrouw
Greer's verbeelding werkte sterker dan wel
noodig was.
Toch was het spannend, elk oogenblik
iemand te kunnen verwachten, die haar
kwam ontvoeren. In gedachten was zij al
aan de geurige kusten van Tahiti, toen
de reuk van de uien die ze aan t' schil
len was, haar tot de werkelijkheid terug
riep.
Was er wel ham in huis? Anders zou
Jan morgen erg ongemakkelijk zijn. Juf
frouw Greer behoorde tot de school die
gelooft, dat 't humeur van 't mansvolk
afhankelijk is van het voer, dat het krijgt.
Zij was er van overtuigd, dat men aan
den eetlust van een man kon zien, hoe't
met hem gesteld was. Zoolang hij de spijs
vertering van een paard had, was alles in
orde. Daarentegen, als hij niet goed at,
was hij verliefd, ziek of dronken. Zij wist
het. Zij had eenige ervaring met haar
echtgenoot, de 'Fat'. Waar was die ham
toch?
Juffrouw Greer vond de ham nooit Het
licht ging uit, een zak daalde over haar
hoofd en smoorde haar ontstelden gil. Op
hetzelfde oogenblik gaf een sissende stem
haar te verstaan, dat zij, als ze zich koest
hield, mocht blijven leven, om op een meer
gelegen tijdstip te vertellen, wat zij te ver
tellen had.
Juffrouw Greer wilde niet ongezeggelijk
zijn en hield zich muisstil. Gevangen in
een stalen greep twijfelde zij niet, of het
was met haar gedaan. Maar ze werd en
kel maar in een stoel gekwakt, in dien
stoel vastgebonden met riemen, die in haar
vleesch sneden. Juffrouw Greer verkeerde
in doodsangst, maar haar 'ernstige en
zwijgzame' aanvaller keek verder niet
eens naar haar om.
Hij stond bij het open raam en tuurde
oplettend in den tuin. Het maanlicht glans
de op iets, dat hij in de hand hield. Plot
seling drukte hij zich tegen den muur met
een uitdrukking in zijn oogen, die niet veel
goeds voorspelde voor zeker iemand.
Die iemand was Clem Wade. Met doffe
oogen en een brandende pijn in zijn schou
der kwam hij langzaam langs het pad
wankelen, dat door den moestuin naar juf
frouw Greer's keuken leidde. Nu het doel
in zicht was, scheen zijn laatste kracht
hem te begeven, en hij slingerde herhaalde
lijk. Met een verwilderd gezicht, de eene
bebloede hand tegen de donkere vlek aan
zijn schouder geklemd, kwam hij onzeker
op de keukendeur af.
Hij had die bijna bereikt, toen hij ineens
stil stond en zijn brekende oogen opsloeg.
In de omlijsting van het venster had hij
een gezicht gezien, dat hij maar al te goed
kende, evenals de rustige hooge stem, die
tegen hem sprak.
,,'t Schijnt, dat ik mijn laatste werkje
niet goed gedaan heb", zei de Strooper
zacht. „Maar we kunnen het nog verbete
ren."
Kijkend in die lachende oogen, deed de
gewonde een wanhopige poging om te ont
vluchten en zijn leven nog wat te rekken.
Maar de ander was hem te vlug af.
Juffrouw Greer hoorde de twee doffe
ploffen, maar ze kon slechts gissen wat er
gebeurde. Dat kostte haar weliswaar niet
veel moeite, want ze was niet geheel on
bekend met den klank van een geluid
demper, en de gevolgen die het gebruik
er van na zich sleept.
Ze zat verlamd van angst in haar stoel,
terwijl de Strooper lenig door het raam
sprong en zich over den stervende heen
boog. Hij legde iets op Clem's borst en
was spoedig in de schaduw verdwenen.
Juffrouw Greer hoorde haar aanvaller
gaan, maar bleef nog een heele poos dood
stil zitten, Toen zij tenslotte haar stem te
rugkreeg, was 't eerst maar een zwak ge
rochel, dat zij uitbracht. Het ging over in
een angstig gegil.
„Miss Teyst! Miss Teyst! Help, Barbara,
waar bent u?"
Waanzinnig van angst worstelde zij met
haar banden, en op de een of andere ma
nier slaagde zij er in, zich vrij te maken.
Nog bevend wierp zij den zak en de riemen
terzijde en sleepte zich naar het raam.
Op den grond lag een gestalte, het hoofd
badend in het maanlicht, en nog iets an
ders, maar volkomen onherkenbaar. Dat
alleen was voldoende om haar stil te ma
ken, maar het grimmige gezicht van Jan,
zooals hij nast den ontzettend verminkten
Clem knielde, was bijna even erg.
„Wat is hier gebeurd?" vroeg hij, en
Juffrouw Greer merkte op, dat zijn stem
ongewoon koud en afgemeten klonk.
_»Ik ik wist niet dat je terug was",
hijgde zij „Ik hoorde hem schieten hij
gebruikte een geluiddemper. Wie is dat?"
„Dat", zei Jan, „is Clem".
„In die kleeren? Goeie hemel, wat...!"
„Ik wil weten hoe dit gebeurd is!" viel
Jan haar streng in de rede.
Juffrouw Greer slikte en deed haar ver
haal zoo goed en zoo kwaad als zij kon.
Intusschen had Jan gelezen, wat op het
stukje papier stond, dat de Strooper op de
horst van don vermoorde had gelegd: „De
Strooper mist nooit twee keer", was er op
gekrabbeld.
(Wordt vervolgd.)