TROOPER
Stroppen in
de Streek
BLOOKER's
CACAO
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
met 2.
oli&kehe stui&en
Feuilleton
Verkeersvluchten io
den stratosfeer?
Blooke r tijd
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 2 November.
Wieringen.
DAT KLOKJE BRENGT ZIJN PRIJS
WEL OP.
Een zekere heer Rens R. te Wieringen
was niet verschenen.
Hij was zoo vrijpostig geweest een andere
Wieringer, de heer Jac. Duinker, evenmin
present, een gouden horloge te ontfutselen.
De Officier wist niet precies of het tikkertje
was gestolen of verduisterd en had voor
zichtigheidshalve maar met een „althansje"
gewerkt, dat is een remedie, die voor alle
dubieuze tenlasteleggingen goed is. Waar
verdachte niet was verschenen en ook de
„kroongetuige" ontbrak, werd deze zaak in
een vloek en 'n zucht afgedaan en Rens
tot f20 of 10 dagen veroordeeld. De Offi
cier had nog f30 boete of 15 dagen gevor
derd, doch zelfs dit kinderegeld achtte de
Politierechter het zaakje niet waard.
Schagen.
HANDEN VAN DEN GEZALFDE.
De magere, grijsharige 48-jarige meu
belmaker Hendrik Jan R. te Schagen, acht
te zich verongelijkt door het gemeentehoofd
in zijn steunuitkeering en had van zijn on
tevredenheid blijk gegeven door in den
nacht van 25 op 26 Juli een paar steenen
door de ruiten van de burgemeestelijke
woning te gooiien, door welk spectakel
burgemeester Cornelissen, die zich reeds on
der de wol had begeven, zeer onaangenaam
werd opgeklopt. Daar onze meubelmaker
verzuimd had zijn visitekaartje met p.f. bij
de straatklinkers te voegen, werd een on-
onderzoek ingesteld naar den dader van de
nachtelijke heldendaad en gelukte het al
spoedig om Henk op de beklaagdenbank te
brengen, teneinde het loon voor zijn onbe
houwen demonstratie in ontvangst te ne
men. En dat was geen kleinigheid, want er
wordt met dergelijke opposanten tegen het
wettig gezag tegenwoordig heelemaal geen
gekheid gemaakt, vooral toen bleek, dat de
meubelmaker niet afkeerig is van een ste
vig borreltje. Deze met straatklinkers pro-
testeerende, werklooze werd heden veroor
deeld tot 1 maand onvoorwaardelijke gevan
genisstraf.
De man, vermoedelijk inmiddels ook tot
Inkeer en juiste taxatie van zijn ongepast
optreden gekomen, nam met dit vonnis
genoegen. Ook burgemeester Cornelissen
me' diepe buiging uit de
zaal der aardsche gerechtigheid.
Den Helder.
EvïSni£fSE T0NG HEEFT MENIGE
kletskous in last gebbacht.
De 47-jarige koopman Willem Frederik
ïacobu. W. te Den Helder, gelijkt aller
minst op een kakelend oud wijf, doch had
oe"? Zr r ™"S'andig gedaan, indien hij on
mhtKÜ ln JHeidersch politiebureau wat
minder onbedachtzaam had geroddeld bè-'
tïnnM mel' Grie'i« Vischschraper echt-
Van Abram Visser welke dame
handelingen werden ten laste gelegd, die
van,vl61entl wanen en door de bespro-
ïem JJ .10!UV 2°° beleedigend werden ge
acht dat tegen Willem een klacht werd
ingediend en hij heden te dier „ka zich
irhi. verantwoorden. De verdachte scheen
f, nu n0B ZIJn ,out niet in te zien
vermefflien, dat hij er maar uit mocht
blaffen wat hu wilde, indien naar zijn moe-
mng het ten laste gelegde op waarheid be-
j..ite;..Peze dwaling werd hem evenwel
duidelijk gemaakt door het opleggen van
15 gulden boete, subs. 10 dagen hechtenis.
Den Helder.
DE POLITIERECHTER HAD HET ER
ZEKER TE DIK OPGELEGD.
De Heldersche heer Maarten P., een losse
arbeider aldaar, was tot f 25 boete of 15 dg.
veroordeeld wegens mishandeling van zijn
stadgenoot Cornelis Delfos, welke mijnheer
hij op het hoofd had getimmerd, waardoor
Delfos, die juist een vol vuilnisvat ver
sjouwde met dit vieze vrachtje was geval
len. Maarten had bij de eerste behande
ling geen belangstelling getoond en was
nu in verzet gekomten. Thans maakte hij
persoonlijk kennis. Zijn oppositie had geen
ander resultaat, dan bevestiging van het
vonnis en kon Maarten een reuzestrop no-
teeren.
Oudkarspel.
DE BESLISSENDE SCHAKEL ONTBRAK.
In de maand September vermiste de
tuinder Hendrik Veltman van zijn land, ge
legen in de Kerkmeer, gemeente Oudkar
spel, een partij voederbieten en wees als
vermoedelijke dader aan Jan W., 33 jaar,
te Oudkarspel. Brigadier-titulair Simon
Petrus Rood deed aan alle kanten zijn
best, deze duistere zaak aan oen helder
daglicht te brengen, terwijl zelfs een ge-
tuige-deskundige, de Alkmaarsche zaad
handelaar Willem Blokpoel, op 't gerechte
lijk tapijt verscheen en daar even een doop-
OOGST DER TUINDERS BRENGT
AL WEER TE WEINIG OP.
BETERE MARKTSTEMMING
HIELD GEEN STAND.
In het vruchtbare midden van Noord-
Holland, achter de dijken van de oude Zui
derzee, strekken zich uren gaans de tuinde-
rijien uit van de Streek. De wegen gaan er
ongemerkt over van het eene dorp in het
andere; vóór de wandelaar er zich reken
schap van gegeven heeft, is de plaats, waar
in hij zich bevindt van naam veranderd Het
maakt ook geen verschil uit, want alle
plaatsen lijken hier op elkaar en ze zijn
alle slecht verzamelingen van tuinderswo
ningen en' warmoeziersbedrijven. Zoover
het oog reikt, ziet men land, rul land, dat
gedekt wordt door meest vale kleuren van
groote, grove bladeren, koolbladeren, ook
wel vermengd met de frissche kleuren van
tal van groentensoorten, maar toch hoofd
zakelijk ziet men er kool.
De Streek is het land van de kool. Zij is
ook het land van een bevolking, die zich
van geslacht op geslacht wijdde aan de be
werking van den grond en daarop een tui-
niersbedrijf tot ontwikkeling bracht, dat
een der mooiste was van den Nederland-
schen landbouw. Ben der mooiste en een
der best floreerende. Het aanzien van de
Streek getuigt nog van een welvarende en
zelfbewuste bevolking. Men kent hier het
vak tot in de perfectie, men bracht hier
elk jaar die kostelijke gewassen weer uit
den grond, die niet alleen het binnenland
maar ook het buitenland hevig begeerde en
met de aarde nog aan"de klompen''deeïeh'
en tori 00-0*1
f 1.80 a f 4.50 tweede soort. Eén voordeel is
nog, dat de zouters in flinke hoeveelheden
derde kwaliteit afnemen waardoor deze ten
minste betrekkelijk goed op prijs blijft.
Met de andere koolsoorten staat het nog
minder goed. Gele en witte kool is voor een
groot gedeelte onverkoopbaar. Alleen roode
kool wordt regelmatig verkocht, doch tegen
een prijs, die volstrekt niet meer loonend
is, n.l. fl a fl.70.
Boerenkool zelfs moet, hoewel het nog
vroeg in den tijd is, voor een gedeelte on
verkocht blijven. Met de bladgroenten, die
een paar weken geleden wat in herstel
kwamen, is het ook al lang weer mis en
als men daarbij bedenkt, dat de bloemkool-
prijs evenmin nog loonend is te noemen,
dan ziet men, dat de toestand verre van
rooskleurig is. Men hoopt alleen, dat de
bloemkoolexport een totale ontwrichting van
de markt nog zal weten te voorkomen.
Ook vergeleken met het vorig jaar valt er
achteruitgang te constateeren. Zoo bedroegen
b.v. de winkelprijzen, die de laatste dagen
op de Centrale Markt te Amsterdam tot stand
kwamen voor roode en gele kool, resp. 5
en 4 cent en 6 en 5 cent, ongekend lage
prijzen, die in denzelfden tijd van het vorig
jaar beduidend werden overtroffen, en toch
waren ze ook toen al aan den lagen kant.
De aardappelprijzen zijn evenzeer gedaald.
Alleen de prijzen van het fruit bleven onge
veer gelijk. Soms vertoonden ze een kleine
daling, soms een lichte stijging. Maar de
fruit-oogst dan ook ongunstig.
Alles bijeen genomen kunnen de tuinders
niet anders dan den winter weer met zorgen
tegemoet gaan. En het is een harde gedachte,
dat een jaar werken weer goeddeels voor
niets geweest zal zijn. Want ook al zou het,
achteraf beschouwd, niet zoo bijster tegen
vallen, hel zal zeker niet voldoende zijn om
den nood die er in de Streek zoogoed als in
andere tuinderscentra geleden wordt, te leni
gen. („Msb.")
tegenstand, van de lucht dus slechts zeer
gering is. Hierbij verklaren de meteorolo
gen, dat verticale windstroomingen in den
stratosfeer zoo goed als niet voorkomen,
zoodat een vlucht op dergelijke hoogten
zeer rustig zou zijn. De voornaamste moei
lijkheid is dus, de vliegtuigen zoo te bou
wen, dat piloten en passagiers een aange
naam verblijf wordt gegarandeerd en dat
de motor ook in deze zuurstof-arme lucht
lagen voldoende kracht ontwikkelt. Maar
ook deze problemen zullen binnenkort door
een speciale constructie van de toestellen
opgelost worden.
Gemeld kan nog worden, dat het Ministe
rie van luchtvaart dezer dagen een aantal
experimenteele stratosfeervluchten zal laten
uitvoeren om verder studiemateriaal te
verzamelen.
TERUGBLIK OP DEN WERELDSPAAR-
DAG.
De directie der Nutsspaardag te Alkmaar
schrijft ons:
Zeer velen hebben op den Wereldspaar-
dag hun belangstelling getoond. Niet min
der dan VIJF HONDERD personen legden
op hun spaarbankboekje in. Deze posten van
inleg vormden te samen de niet geringe
som van f 22.000. Deze cijfers zijn aanzien
lijk liooger dan in 1935 toen door 346 per
sonen f 11.000 werd ingelegd.
Een groot aantal spaarbusjes (142) werd
ter lediging aangeboden. Hieruit kwam
47.
„Ik moet toegeven," zei Brown langzaam,
„dat je ons dit keer te slim af bent geweest,
maar vergeet niet, Larry: Zy dienen ook, die
enkel staan en wachten. Zelfs als ze alleen
maar zitten."
„Wie heeft dat voor je uitgedacht?"
spotte Larry.
„Milton. Ken je hem?"
„Nee, nooit van gehoord. Wat is het voor
een type?"
Dat wist Bröwn ook niet. Hij gromde eens
en rakelde zijn brein op, maar er kwam geen
citaat meer te voorschijn»
„Waarom wou je me eigenlijk hier hou
den?" vroeg hij plotseling.
„Tja, oude ziel," zei Larry, „dat zal ik
je zeggen. Ik wou een poos jouw fascineeren-
de persoonlijkheid aannemen, en het zou na
tuurlijk een beetje vreemd lijken, als er een
heel bataljon Kaye's in Reigate rondtrippelde.
Vandaar je kloosterlijke afzondering."
„Zoo," bromde Brown, en keek ontevreden
rond door de halfdonkere kamer. Na een
poosje viel hem een nieuw citaat in, dat hij
wel eens van Kaye gehoord had.
„Gij die hier binnentreedt, laat alle hope
varen," zei hij somber, en voegde er verdui
delijkend bij: „Uit Dante's Inferno."
Larry grinnikte en ging er toe over, zijn
gevangene weer stom te maken.
„Ik zal by gelegenheid eens aankomen,"
zei hy, toen hy naar de deur ging,, om je te
voeren met mijn leliewitte handen. Als je je
eenzaam voelt, moet je probeeren of je de
kakkerlakken kunt tellen Het is een span
nend spelletje. Tien punten voor elk en twin
tig als ze in je hals kruipen."
Hij glimlachte vriendelijk en ging weg. In
de portiek wachtte hij even om zich te over
tuigen, dat er niemand in de buurt was; toen
liep hy vlug het tuinhek uit. Op den weg
bleef hij staan om nog eens terug te kijken
naar het portiershuis, waarin Brown nu op
gesloten zat. Het was niet moeilijk geweest,
er in tè komen en 't stof dat er overal lag,
wees er op dat er nooit iemand kwam. Het
huis was, vooral als Larry zijn voornemen, om
als Kaye op Marske House te logeeren, ten
uitvoer kon brengen, buitengewoon voor ge
vangenis geschikt. Dat de gewaande Kaye
zichzelf i-ou l.unnen bevrijden, achtte Larry
zeer onwaarschijnlijk: hij was op 't gebied
van binden en knevelen vrywel volleerd.
ceel 'lichtte over een biet, dat wij er stil van
werden. Wij wisten niet dat een biet, nog
zooveel in de melk had te brokkelen. Doch
één ding was jammer, dat bij de benadeel
de ook niet e-cnige bieten waren wegge
haald, om als bewijs te kunnen dienen.
De Officier, die verdachte goed door had
en de schuld zoo van zijn gezicht meende
te kunnen lezen, eischte schorsing der zaak
en opnieuw onderzoek door den rechter
commissaris.
De verdediger, Mr. v. d. Loos, vond 't van
geen waarde meer om nu nog weer een
nieuw onderzoek te gelasten, daar de bie
ten van den benadeelde waren ingekuild
en van hun lof ontdaan, waardoor, zooals
do deskundige zelf beweerde niet meer de
juiste bewijzen waren te leveren, wat voor
soort biet of 't wel was.
De Politierechter deze motieven wel in
ziend, sprak verd. vrij, doch met bloedend
hart.
de tuinders hier zaken die in de duizenden
en de tienduizenden beliepen.
Dat is sinds jaren voorbij. De bevolking
van de Streek heeft een hard levega gekre
gen, waarin de eene tegenslag op den an
deren volgde, zij is verarmd en met al hun
vakkennis en toewijding zien de tuinders
geen kans meer, ook maar de minimum-
kosten van hun bedrijven te dekken.
Men weet, dat de overvloedige exportge
legenheid nog wel in langen tijd niet, mis
schien wel nooit meer zal terugkeenen,
maar men hoopt ieder jaar weer op betere
marktprijzen, men hoopt, dat het binnen
land meer zal opnemen, dat de oogstresul-
taten door de weersomstandigheden gun
stig beinvloed zullen worden en dat er mis
schien toch nog iets meer zal kunnen wor
den uitgevoerd naar België, naar Zwitser
land, mogelijk zelfs naar Amerika, maar
vooral toch naar Duitschland.
Ieder jaar hoopt men opnieuw, hoewel de
ondervinding reeds heeft geleerd, dat men
niet te spoedig aan beterschap moet ge-
looven. Maar dit jaar leefde de hoop zelfs
nogal sterk op. Misschien was daar op den
keeper beschouwd niet zooveel reden voor,
maar begrijpelijk is het voldoende. Men
zag in het begin van October een wat
betere stemming doorbreken. De kool stond
gunstig, het weer was koud, wat de vraag
naar kool altijd stimuleert, de aanvoer was
niet groot en uit Duitschland en België
kwam eenige vraag naar bloemkool, het
groote product van de tuinderijen hier.
Tengevolge van een en ander liepen de
prijzen hoog op, maar al hebben sommigen
daarvan geprofiteerd, de meerderheid zag
zich dit voordeel voorbijgaan. De aanvoer
van bloemkool immers nam aanvankelijk
regelmatig af, zoover zelfs, dat hij op een
dag nog maar 17000 stuks bedroeg en de
prijs kon stijgen tot f 24.en f 16.resp.
voor eerste en tweede kwaliteit.
Dat alles klinkt heel aardig, maar het
was een groote uitzondering, het had voor
de markt weinig of niets te beteekenen, In
tegendeel, de toestand was hoogst ongun-
stug, want de groote massa stond nog te
velde, zoodat het te voorzien was dat,
wanneer die eenmaal los zou komen, het
aanbod onmiddellijk weer veel te groot
zou worden en de prijzen catastrofaal zou-
d.endalen. Aanhankelijk is (lat nóg meege
vallen.. Toen de koude afnam, werd de
aanvoer van bloemkool wel grooter en
daalden de prijzen tot f 5.60 a f7.50 en f3
a f4.maar de middenprijs bleef, wegens
de vrij geringe hoeveelheid derde kwaliteit
toch nog vrij gunstig.
Men kon dus nog wel blijven hopen in de
streek maar in de afgeloopen week is de
grond onder de goéde verwachtingen nog
weer verder afgebrokkeld: Er zit geen'schot
in den aanvoer, de dagelijksche hoeveelheid
bleef nog onder de 150.000 stuks en als de
winter nu binnenkort door mocht zetten
dan zal, ondanks deii- goeden stand van het
gewas, de bloemkooloogst een slecht einde
nemen.
Maar afgezien nog van dergelijke pessi
mistische veronderstellingen, ook als men
zich alleen tot de feiten van het oogenblik
bepaalt, dan is er al weinig reden tot tevre
denheid. Er wordt zelfs voor de huidige om
standigheden in niet onbeduidende mate
geëxporteerd en niettemin is de prijs nog
steeds dalende. Hij zakte in de afgeloopen
week met een paar gulden en kwam voor
bloemkool op f 4.50 a f 6.50 eerste soort en
Evenmin maakte hij zich bezorgd, dat de ge
vangene met hulp van buiten los zou komen,
want hij rekende er op dat niemand wist, wat
het schilderachtige portiershuisje verborg.
Toch vergiste hij zich daarin. Nauwelijks was
hij weg, of een schaduw maakte zicfr uit de
nog diepere schaduw tusschen het struikge
was los, glipte de laan over en verdween in
de portiek van de portierswoning.
Die schaduw was superintendant Kaye
de echte die een belangstellend toeschou
wer was geweest bij de gebeurtienssen van
dien avond.
xxnn.
Jan Teyst was een voorbeeld van regel
maat. Hy had regelmatig geleeft van het geld
zijner medemenschen, en ook in minder be
langrijke zaken hield hij zich aan vaste ge
woonten.
Eiken morgen, weer of geen weer, vond
men hem in den grooten tuin van Marske
House om den groei van zijn bloemen waar te
nemen, waarbij hij zich niet liet afschrikken
door volslagen gemis van kennis van alles,
wat plantkunde betrof. Na tien minuten zijn
vaste planten voor „tweejarige" uitgeschol
den te hebben en het onkruid te hebben be
goten, dat hy aanzag voor de keur der flora,
slenterde hy geregeld de laan in om een si
garet te rooken en zijn plannen voor den dag
te overleggen.
Maar wat ook zijn plannen geweest waren,
dien bewusten morgen hy had zeker de
helft niet voorzien van alles wat gebeurde.
Zoo had hij by voorbeeld niet gerekend op een
ontmoeting met zijn artiest, die weer naar
het portiershuis stond te kijken, en, hoewel
Jan dat uit de verte niet zien kon. zwakjes
glimlachte. Wat het uit Larry's oogpunt
zeer vermakelijke gesprek, dat hij een oogen
blik te voren met den voortreffelyken Brown
gevoerd had, in aanmerking genomen ook
heel verklaarbaar was.
„Denkt u er over, of u uw belofte, mijn
portiershuis te vereeuwigen, zult vervullen?"
vroeg Jan schertsend en ontving toen den
eerste van de reeks schokken, die de dag
voor hem in petto had.
Engeland onderzoekt nauwkeurig
alle mogelijkheden.
Londen, November 1936.
„Nee, eigenlijk dacht ik op uw aanbod
terug te komen."
Jan's oogen vernauwden zich merkbaar, en
zijn houding werd een beetje minder welwil
lend.
„Myn aanbod
Larry keek zijn vijand vierkant aan.
„Juist, mijn beste Jan."
Jan's oogen werden weer grooter.
„Ik weet niet
„Nee maar ik wel. Dat is de voorsprong,
die de wet altijd heeft, tegenover misdadi
gers."
Larry vond, dat hij er dat nogal aardig
afgebracht had, en in den geest bedacht hij
zich al met een medaille, maar jammer voor
hem, bleef Jan in gebreke, het geval in het
zelfde licht te zien.
„De wet? Ik kan u niet volgen. Ik dacht,
dat u kunstenaar was
„Dat ben ik ook."
Het was volkomen waar, alleen maar op
een ander gebied, dan Jan bedoelde. Hij stak
een sigaret op en verhevigde zich in de ver
warring van zyn tegenstander.
„Ik ben zeker artiest, maar niet van het
kwast-, potlood- of pen-type, hoewel ik met
de laatste niet onbekend ben. Misschien zegt
deze kleine medailje van verdienste u iets?"
Hij haalde den legimitatie-penning, dien hjj
Keating had afgenomen, uit zijn zak en liet
dien even voor Jan's oogen béngelen.
Het zei Jan inderdaad iets. Dergelijke pen
ningen had hij meer onder de oogen gehad,
en de dragers er van hadden hem al vrij wat
last bezorgd. Zijn eerst gedachte was, dat de
Yard zijn verband met Clem's dood had opge
spoord, en daarmee kreeg hij zijn zelfbeheer-
sching terug. Om te beginnen volgde hij
Larry's voorbeeld en stak ook een sigaret op.
Zoodoende won hij tijd om na te denken; hy
besefte, dat hij in gevaar verkeerde, maar het
stond nog te bezien, of hij zich gemakkelijk
zou laten vangen.
„De Yard?" vroeg hij. „Dat is geestig. En
welk bijzonder sieraad van de Central Branch
heb ik het ongeluk, te ontmoeten?"
Het antwoord, dat Larry gaf, leek hem
vooral, aan pasmunt te voorschijn f 1417.
In het vorig jaar 105 busjes met f 1129.
Het aantal nieuw toegetreden spaarders
bedroeg 24 (vorig jaar 13).
't Was herhaaldelijk een gezellige drukte
in het Spaarbankgebouw, zoowel in de ves
tibule en wachtkamer, die wat. feestelijk
met bloemen en planten waren versierd,
als aan de loketten, waarvan er gedurende
niet erg begrijpelijk.
„De elfde letter van het alfabet," zei
Larry,. en Jan telde het vlug uit.
,,K») vroeg hij verbouwereerd.
„Ja, maar superintendant, om je te dienen."
Jan haalde diep adem.
„Dus je bent Kaye? Wel, ik geloof niet, dat
de zon daardoor minder zal schijnen. En wat
is er van je verlangen?"
„Een klein stukje papier," antwoordde
Larry achteloos. „Nee, stil maar. We weten,
dat je het hebt en zouden het graag van je
overnemen, 't Is in 't voordeel van beide
partijen, dat je het maar opgeeft."
„Welke partijen?"
„Die van jouw en die van ons. 't Is speciaal
in jouw voordeel. De Strooper heeft Clem ge
mold, hoewel die het strookje niet eens had.
Maar jij hebt het. Denk daar eens over na."
„Dat heb ik gedaan, dank je. Wat bedoel
je met dat strookje papier?"
Larry zuchtte geduldig.
„Het strookje, dat je van George gekregen
hebt. Dat van Larry Wade hebben wfl of
eigenlijk dat van Dennis, want Larry had het
van hem. Het derde, dat van Ralph, heeft de
Strooper, en hy is er op uit, om dat van jou
ook te pakken te krijgen en jou erbij, in
één moeite door."
Jan lachte stil.
„Kaye, je bent eenig, ik ken komedianten
met minder gevoel voor humor, en die toch
fortuin gemaakt hebben op de planken. Je
baard past er bovendien goed by. Je bent
werkelijk grappig. Jaren geleden heb je ge
probeerd mij 'n hak te zetten om myn ziel
te redden, en nou wil je mij denzelfden dienst
bewijzen, terwille van mijn lichaam. Ga door.
Ik heb zelden zoo'n plezier gehad."
i) Zooals de letter „K" in het Nederland-
sche alfabet „ka" genoemd wordt, heet zij
in het Engelsche alfabet „kee", met een
zachte j-klank op het einde, wat ongeveer
overeenkomt met de uitspraak van den naam
„Kaye". Noot van den vertaler.
(Wordt vervolgd.)
In Engelsche luchtvaart- en wetenschap
pelijke kringen begint men zich bezig te
houden met de mogelijkheden, die de stra
tosfeer het luchtverkeer biedt. Ernstig
tracht men dezen nieuwen tak van lucht
vaart te ontwikkelen. Deskundigen en amb
tenaren van het Ministerie van Luchtvaart
bcstudeeren op het oogenblik de waarde
volle gegevens, die kapitein F. D. R. Swain
op zijn recordvlucht verzamelde. Zooals be
kend bereikte hij bij deze vlucht een hoogte
van 14.990 meter. Bij de bestudeering van
het door hem verzamelde materiaal is men
nu tot de overtuiging gekomen, dat de
voorspelde fantastische snelheden tot 1600
kilometer per uur toe wel nauwelijks be
reikt zullen kunnen worden, maar dat daar
entegen een snelheid van 500 kilometer per
uur bij een vlucht over den Oceaan door
den-stratosfeer binnenkort werkelijkheid zal
zijn.
Professor G. T. R. Hill van de universi
teit te Londen is van meening, dat de
voortdurende evolutie in den motorenbouw
het binnen den tijd van twee jaren mogelijk
zal maken den oceaan in 7 uren vert te ste
ken Volgens hem zal de meest gunstige vlieg
hoogte op ongeveer 12.000 m. -liggen; dicht
gesloten toestellen voor twee piloten en vijf
passagiers zouden het meest geschikt zijn.
Daar de rapporten van Swain vaststellen,
dat er op een hoogte tusschen de 12.000
en 15.000 meter gelegen voortdurend krach
tige winden van groote snelheid heerschen
kunnen de toekomstige stratosfeervliegtui-
gen bij een goede keuze van hun koers de
snelheid wellicht met 160 tot 300 kilometer
per uur verhoogen, des te meer daar de
dichtheid van de lucht op deze hoogte
slechts een achtste van de dichtheid vlak
boven het aardoppervlak bedraagt en de
vele uren 3 a 4 tegelijk in gebruik waren.
geen bons
geen toegift-artikelen
Alles is ten koste gelegd aan de
KWALITEIT
Het goedkoopste der voorname merken
