TROOPER
Bange dagen in Madrid
i
JyEr'
Schagen nieuws
Aa patent
„JBI-ARLITA"
Feuilleton
Uit onze Omgeving
WARMENHUIZEN
VOLLE GEVANGENISSEN EN
LEEGE MAGEN HET IS GE
VAARLIJK EEN HOED OF
DAS TE DRAGEN
Heudage, 4 November 1936.
Thans drukt de burgeroorlog als een
zware last op de Spaansche hoofdstad en
haar inwoners, of zij niet partijgangers van
rechts of links zijn, brengen bange uren
door niet zoozeer uit vrees voor de snel
le nadering van den vijand, als wel wegens
het voortdurende gevaar van een arresta
tie in deze opgewonden, onzekere tijden, al
dus Henry Correll, correspondent van Uni
ted Press.
Door hetzelfde denunciatiesysteem, dat in
de dagen van de Fransche revolutie met zoo
veel voorliefde werd toegepast, geraken da
gelijks honderden menschen in handen van
de politie en de reeds overvolle gevange
nissen krijgen van uur tot uur meer gas
ten. Velen van hen zijn onschuldig en zou
den in een anderen tijd niet ongerust be
hoeven te zijn, maar op het oogenblik moe
ten de gearresteerden vreezen, zonder on
derscheid als schapen afgeslacht te wor
den, indien de overwinnende vyand aan de
poorten van Madrid zou kloppen.
Niemand voelt zich meer veilig.
Daardoor komt het, dat slechts weinige
menschen zich zonder réden op straat wa
gen en dat talrijke leden van den midden
stand zich geheel en al verborgen houden,
maar ook deze lieden bevinden zich geens
zins in veiligheid. Want de politie doet
iederen nacht in een aantal woningen huis
zoeking en arresteert bij deze gelegenheid
steeds talrijke personen; velen worden en
kel en alleen daarom gevangen genomen,
wijl uit hun papieren blijkt, dat zij eens als
regeeringsambtenaar onder een fascisti-
schen chef hebben gewerkt. Bijna niemand
kan zich onder deze omstandigheden in
Madrid veilig voelen en daarom vindt men
in de Spaansche hoofdstad vele jonge lie
den, die slechts de militie-uniform dragen,
omdat hun ouders hen liever aan het front
zien, dan in voortdurend gevaar te verkee-
ren van gearresteerd te worden. Nu strij
den zij tegen de nationalisten en weten zeer
wel, dat hun schoten een bloedverwant of
een vriend aan vijandelijke zijde kunnen
treffen,
De levensmiddelen-voorziening
De voorziening van levensmiddelen laat
'thans ook veel te wenschen over. Vleesch
ziet men bijna niet meer, eieren en melk
zijn voor den gewonen man luxe dingen ge
worden.
In de vroege morgenuren staan lange
rijen huisvrouwen met rieten manden voor
de winkels weenende huisvrouwen, die
steeds moeilijker aan het dagelijksch brood
voor hun familie kunnen komen. Een ar
me Madrileensche familie met op het oogen
blik weinig of in het geheel niets en de
welgestelde lieden, die in goedkoope en ver
waarloosde kleeding rondwandelen, om niet
als fascist gearresteerd te worden, moeten
zich voeden, zooals de allerminsten dit drie
maanden geleden deden,
Hef leven in de stad.
Reeds om acht uur 's avonds zijn de stra
ten van Madrid leeg en verlaten; om tien
uur gaan de lantaarns uit en God helpe den
ongelukkige die één minuut na elven door
patrouille wordt aangehouden, zonder in
het bezit van een pas te zifh. Maar ook
over dag trekken deze patrouilles door de
straten en iedere voorbijganger, die hun
ook maar eenigszins verdacht voorkomt,
wordt door hen aangehouden en verhoord,
's Nachts knallen hier en daar schoten en
dan trekken de Madrileenen de dekens
over de ooren. Misschien is het een militie
soldaat met nerveuze vingers wellicht
ook een officieuse executie. De bewoners
van de voorsteden brengen den nacht op
Jgfr r
49.
„Er zit iets Stroopersachtigs in de ge
schiedenis, vind je niet?" zei hij zacht.
„Mogelijk, maar dan was het toch om
Jou te doen, en niet om mij."
„En ik zou wel eens willen weten, onder
brak juffrouw Greer strijdlustig van boven,
„of een eerzame vrouw hier in vrede kan
slapen!"
„Een eerzame vrouw wel," merkte Crale-
Kaye op, terwijl hij haar, op weg naar bene
den, voorbijging. „Goeden nacht"
veldbedden in hun bureaux door. Ook is
het niets buitengewoons, indien men 's
morgens lijken op straat ziet liggen.
De tot werken in staat zijnde mannen
rijden 's morgens in de overvolle trams
naar den ran dvan de stad en leggen daar
loopgraven aan. Alle arbeiders, die nog geen
lid van de vakvereenigingen waren, moe
ten dit thans worden. Een nachtleven be
staat er niet meer Alle dancings zijn ge
sloten en in de bars komen slechts buiten
landers. Ook de straathandel staat in het
teeken van den burgeroorlog: de bockver-
koopers bieden nog slechts links-radicale
literatuur te koop aan en in den mars
van den rondtrammcnden koopman bevin
den zich kinderpistooltjes.
Ja, Madrid is een proletarische stad ge
worden en heeft zijn geheele aristocratische
uiterlijk verloren. De man, die een hoed
draagt, wordt verdacht; ook loopen de
meeste mannen zonder das, met ongeborg-
stelde kleeren en vuile, aan den hals ge
opende hemden rond, om iedere kans op
een arrestatie te vermijden.
Onder tusschen dienen de aanhangers van
links in het Volksfrontleger. Onder het zin
gen van de Internationale ziet men voort
durend troepen door de straten trekken,
terwijl hun politieke tegenstanders met te
genzin den Volksfrontgroet brengen voor
hen een wat dubbelzinnig gebaar
Zoo ziet het Madrid van den burgeroor
log er uit.
Schagen 1—MT.C. 1. Aanvang 2 uur.
D. Arnoldus; J. Peetoom. H. Middelbeek;
M. Slikker, A. Slikker, M. de Haas; D.
Schoorl, D. Ruig, L. Schoorl, J. Weeland,
C. de Moor. Res. P. Kistemaker.
Het 1ste elftal speeldt in Witte Trui
Sporters 1—Schagen 2. Vertrek per bus 1 u.
T. Bijpost; A. de Wit, P. Boon; Jb. Mole
naar, E. Rus, P. Boontjes; S. Grootes, G.
Koch, P. de Vries, S. S., J. Frarizen. Res.:
H. Naber,
Schagen 3—Petten 2. Aanvang 11 uur.
J. Everts; W. Geerts, T. Moransart; P.
Slik, S. Breebaart, J. v. d. Oord; A. Wil-
lemse, C. de Jager, J. Heemsbergen, W. v.
GeeJen, Jb Broersma. Res.: J. v. d. Ben.
Callantsoog aSchagen b.
Vertrek per bus 11.30.
J. Oostwouder; G. Anneveldt Jz., S. Hoe-
kema; W. Rezelman, W. Gorter, J. Mole
naar Pz.; H. Volten, T. Schoorl, T. van
Rooij, P. Kuit, R. Abbring. Res.; G. Anne
veldt Lz., A. Houtkooper.
Afberichben voor den aanvang bij K.
Leguit, Hoep, Schagen en voor adspiran-
ten bij K. v. d. Ben te Schagen.
Indien er jongens zijn, die adspirant wil
len worden, gelieven dezen zich op te geven
bij K. v. d. Ben
Alle leden van „Schagen'' worden erop
attent gemaakt, dat indien er Zondagsmor
gens geen aflassing van wedstrijden op het
bord staan, zij, al is het nog zulk slecht
weer, toch moeten komen, aangezien men
anders de vereeniging op groote kosten
jaagt Dus niet zooals voor 2 weken terug
toen er wegblijvers waren.
Achilles-, Ajax-, Globe-, Patent-Voetballen.
SPORTVRIENDENI Uw aangewezen adres
voor alle artikelen op Sportgebied is:
Firma ANNEVELDT—DE HAAS.
LAANPLEIN. SCHAGEN.
Sportuitslagen Zondagsnamiddags 4.30 uur.
Achilles-, Ajax-, King-, Manfield-Schoenen.
Zij keek hem boos aan en slofte weg naar
haar kamer, terwijl de butler zich bij de
mannen in de hal voegde.
„Nou, wat kom je doen?" vroeg Larry.
„Alleen maar eens zien, of onze vriend
de Strooper eenige tastbare aanwijziging
heeft achtergelaten, mijnheer."
„De Strooper? Hoe kom je daarbij?"
Crale-Kaye keek Larry-Kaye onschuldig
aan.
„Twjjfelt u dan aan de identiteit van uw
aanvaller, mijnheer?"
„Strooper aanvallerherhaalde Larry.
„Je bent overspannen, geloof ik!"
„Hoe kwam je er 'voor den drommel bij,
mijn nicht .ongerust te gaan maken, Crale?"
vroeg Jan boos.
Crale-Kaye glimlachte misprijzend.
„Ongerust maken, mijnheer? Ik heb alleen
haar vraag naar waarheid beantwoord.
Bovendien, een omgeworpen stoel laat geen
lucht van kruitdamp na, mijnheer."
Hij snoof veelbeteekenend.
„Denk er voor mijn part van wat je wilt,
maar houd het voor je. Je maakt de vrouwen
bang."
„Juffrouw Greer is nogal gauw bang, mijn
heer."
„Dat komt er alemaal niet op aan," onder
brak Larry. „Maar we hebben intusschen alle
kans om onzen vriend te vangen, laten
voorbijgaan. We hadden het huis dadelijk
moeten doorzoeken."
„Ik denk niet, dat we sporen gevonden
zouden hebben, mijnheer," antwoordde Kaye.
„Daar zorgt de Strooper wel voor."
„Alles goed en wel, maar we moeten het
UTILE DULCI.
Deze vereeniging hield dezer dagen weder
om een vergadering, na Jangen tijd van rust.
De Voorzitter, de heer P. Tesselaar, opende
deze vergadering met den Chr. groet en
heette allen welkom.
De secretaris las de notulen van de slui
tingsvergadering van het winterseizoen 1935/
36.
De heer Koot sprak over het feit, dat geen
nieuwe leden hier aanwezig zijn.
De voorzitter zegt, wel pogingen in het
werk te hebben gesteld, doch tot heden nog
vruchteloos. Wel hebben wij hier een nieuw
gezicht, n.1. de nieuwe onderwijzer, die naar
hij hoopte, spoedig als lid zal toetreden.
De Kapelaan, hield daarna de geestelijke
lezing.
De inleiding van dezen avond werd gehou
den door Kapelaan Burcksen, en wel over
het artikel 449 van het Wetboek van Straf
recht en artikel 136 van het Burgerlijk wet.
Volgens artikel 449, wordt ieder bedienaar
van een Godsdienst gestraft, die een Kerke
lijk Huwelijk sluit voordat hot Burgerlijk
Huwelijk gesloten is. Daartegenover staat
volgens artikel 136 van het B. W. iedere
Godsdienst vrij zich geheel vrij en onafhan
kelijk te organiseeren.
Het artikel 449 is in het leven geroepen
in den tijd van Napoleon, die als gevolg van
zijn machtswellust een middel heeft aange
grepen, om in deze zaken ook de baas te
zijn. Het bewuste artikel is in het leven
geroepen in 1902. Deze bepaling wordt dooi
de Katholieke bevolking als een krenkende
bepaling beschouwd. Dit artikel is in strijd
met de Kerk. In Nederland bestaan twee
volmaakte maatschappijen, omdat neide in
staat zijn, ieder op eigen terrein zich te or
ganiseeren. Beide bezitten de middelen daar
toe ten volle, dus daarom, gaat het niet aan,
dat de een zich bemoeit met een zaak van
den ander. In genoemde kwestie, die beiden
raken, zal naargelang ieders belang, over
macht van den een op den ander uitgeoefend
kunnen worden. Het huwelijk (kerkelijk) is
een zuiver godsdienstige zaak, die den Staat
niet raakt en waarmede zij volgens ons niets
te maken heeft. De rechtsmacht over het
Kerkelijk Huwelijk behoort dus aan de Kerk.
Meer dan 100 jaar geleden, is bij de wettelijke
scheiding van Kerk en Staat vrijheid van de
beoefening van den Godsdienst toegestaan.
Volgens art. 449 wordt de Kerk in zijn uit
oefening gebonden aan deze bepaling, het is
dus in strijd met art. 194 van het B. W. Zeker
is meerdere malen gepoogd dit artikel weg
te nemen. Onze tegenstanders komen met
het argument, dat wanneer deze bepaling
opgeheven wordt, een chaos komt in onze
zoo goed werkende Burgerlijken Stand. Zij
zijn n.1. bang, dat wanneer een Kerkelijk
Huwelijk gesloten is, het laten registreeren
van het Burgerlijk Huwelijk vaak achter
wege blijft en men dus geen oog heeft op
alle gesloten huwelijken. Mr. Bomans heeft
zeer duidelijk aangetoond, hoe bij volkomen
vrijheid evengoed een middel gevonden kon
wprden waardoor onze goed functioneerende
Burgerlijken Stand in stand blijft. De te
verwachten chaos kan dus de reden niet
zijn. Het denkbeeld, om de gehuwden te
verplichten op straffe, zich na het Kerke
lijk Huwelijk, te melden bij den ambtenaar
van den Burgerlijken Stand wordt zeker
door de Katholieken krachtig gesteund. Het
bewuste artikel 449 blijft echter onredelijk.
Sprekende over de door onze tegenstanders
te verwachten chaos in den Burgerlijken
Stand, wijst spreker over de vrije huwelijken,
die zoo vaak in ons land voorkomen, en
vraagt zich af of door deze vrije samenleving
geen chaos ontstaat wat betreft den Burger
lijken Stand. Spr. komt tot de conclusie, dat
zeer goed een oplossing is te vinden, waar
door onze Burgerlijke Stand goed blijft
functionneeren.
Hierna sluiting.
Sluiting Mica.
Voor een tjokvolle zdal had Woensdag
avond in de zaal van den heer Slikker de
sluitingsavond van de Mica plaats, dat wil
zeggen op dezen avond zou bekend gemaakt
worden de beslissing van de jury aan wien
een prijs toekwam voor het mooiste rijmpje
huis toch doorzoeken," wierp Jan tegen. „Hij
kan nog niet ver zijn
„Dat zal hij ook wel niet," zei Kaye op
een eigenaardigen toon. Larry keek hem
scherp aan.
„Ja, het schot is uit de kamer gelost, niet
uit den tuin," antwoordde hij. „Het zou wer
kelijk zoo vreemd niet zijn, als de Strooper
nog in huis was."
„Maar 't zou misschien vreemd zijn, als hij
niet meer in huis was," zei Crale heel ge
moedelijk; allebei zijn toehoorders ontdekten
iets in zijn stem, dat hen trof.
„Ik geloof, dat ik die revolver van jou
eens zal bekijken, Crale," zei Larry wan
trouwend.
Kaye reikte ze over en glimlachte flauw.
Larry begreep waarom, toen hij merkte, dat
het wapen ongeladen was. Hij gaf het schou
derophalend terug. Kaye ging de studeer
kamer binnen, maakte het licht aan en liep
naar de glazen deur.
„Misschien zouden we den kogel kunnen
vinden mijnheer," zei hij tegen Jan. „Dan
zouden we zekerheid hebben, dat er van bin
nen naar buiten is geschoten."
Hij ging den tuin in en begon te zoeken,
met de oogen van Jan en Larry argwanend op
zich gericht. Zezagen alle twee dat hij iets
opraapte, en weer wegwierp. Het was een
twijgje, maar de patroonhuls, die hij tege
lijkertijd had opgeraapt, moffelde hij handig
weg. Hij drentelde nog een poosje heen en
weer en kwam toen weer binnen. „Niets te
vinden, mijnheer."
„In orde, je kunt gaan," zei Larry. „Ik
zal je morgenochtend wel zien."
Daarin had Larry 't bij het rechte eind.
Alleen de omstandigheden, waaronder de ont
moeting plaats vond, waren anders dan hij
zich had voorgesteld.
Larry was uitgegaan, vóór de anderen op
waren, gedeeltelijk, omdat hjj zijn gevangene
moest voeren en gedeeltelijk, omdat hij een
boodschap wilde doen, waarvan niemand
of slagzin ingevuld op de Micakaart, betrek
king hebbende op den middenstand.
Na inzetting van een paar vroolijke mar-
schen door het fanfarecorps Tavenu, onder
leiding van haren Directeur Anderson, open
de de voorzitter van het Mica-comité, de
heer Jac. Snooij, deze bijeenkomst.
Voorzitter heette de aanwezigen welkom
en in 't bijzonder de jury, beide wethouders
Mink en Molenaar, de beide besturen van
de middenstandsvereenigingen en de pers.'
De Burgemeester was nog niet aanwezig.
Spreker memoreerde de door hem gespro
ken woorden bij de opening en wel dit, dat
de jury een zware taak had te verrichten.
Deze woorden zijn bewaarheid, want een
groot aantal dichters en proza's schrijvers
heben hun biljetten ingestuurd. Ook werd
het fanfarecorps Tavenu hartelijk welkom
geheeten met haar eminenten directeur.
Hier zijn we zeer dankbaar voor. Voorts
hoopte spreker, dat door het houden van
dezen avond een extra band tusschen pu-
publick en middenstand mag worden ge
legd. Overigens wenschte hij de belangstel
lenden een genoeglijken avond.
Hierop volgde de Mica Marsch van Tave
nu, gecomponeerd door den heer Anderson.
Ter afwisseling volgden eenige voordrach
ten, gegeven door mevr. Vogelaarvan Driel
met „De Deftige Dame".
Daarna een komisch stukje: „Jopie als
Standbeeld", opgevoerd door R. Mosch, Jac.
van Baar en D. Smit. Onbedaarlijk is hierom
gelachen. Deze heeren gaven werkelijk goed
en leuk spel, evenals mevr. Vogelaar.
Inmiddels arriveerde de Edelachtb. Heer
Burgemeester Nolet, die door het bestuur
werd verwelkomt.
Vet-volgens nog een paar vroolijke num
mertjes van Tavenu. Hierna werd overgegaan
tot bekendmaking van de prijzen. Behalve de
40 prijzenzijn nog 10 prijzen, waardebons a
fl.door het bestuur beschikbaar gesteld.
De prijzen kunnen worden afgehaald bij wed.
N. Slot, Dorpstraat alhier.
Burgemeester deelde mede, dat de Jury bij
de beslissing niets anders dan de rijmpjes
met de nummers voor zich hadden, de namen
waren er dus afgeknipt. Een geheel onpar
tijdige zaak dus. De uitslag werd bekend ge
maakt.
Hierna sprak de heer Dissel, voorzitter van
de middenstandsvereeniging, afd. K.N.M.B.,
nog een woordje. Spreker voelde zich ver
plicht allereerst een woord van dank te bren
gen aan den voorzitter van het comité, daar
na aan de Jury voor de moeilijke taak waar
zij voor stond om uit de 786 oplossingen 50
goede te zoeken. Hieraan is menig uurtje be
steed. Vorige keer bij Wester, met de opening,
toen hij een beroep deed op de burgerij, kon
hij mededeelen ten volle hierin geslaagd te
zijn. De beraming voor de bcnoodigde mi-
caatjes is verre overschreden. Hij was de bur
gerij hier dankbaar voor, prijsde de saamhoo-
righeid en hoopte dat na deze attractie, de
burgerij, de middenstand niet zal vergeten.
Vervolgens nog een paar voordrachten en
dankte voorzitter allen die tot het welslagen
van dezen mooien avond hebben medege
werkt. Nog een opmerking en wel dit datwij
hopen dat het publiek achter in de zaal zich
voortaan wat orderlijker gedraagt.
Burg. Stand over de maand Nov.
Geboren: 20 October 1936: Petrus Francïs-
cus zoon M. N. Quant, en A. Bringenberg.
Ondertrouwd: Johannes Entes, tuinbouwer,
oud 34 jaar, te Harenkarspel en Cornelia de
Nijs, zonder beroep, oud 28 jaar, alhier.
Bernardus Hendricus Alders, melkventer,
oud 28 jaar, te Haarlem en Catharina Tecla
Pronk, zonder beroep, oud 21 jaar, alhier.
Getrouwd: Johannes Entes, tuinbouwer;
oud 34 jaar, te Harenkarspel en Cornelia de
Nijs, zonder beroep, oud 28 jaar, alhier.
Overleden: Dirk Kamper, oud 71 jaar,
echtgenobt van Maria Zomerdijk. Jantje
Scheid, oud 69 jaar, echtgenoote van Jacob
de Groot.
WIERINGERWAARB
Dezer dagen hebben we melding gemaakt,
dat Wieringerwaard geen beurtveer meer
had. Dit was niet geheel juist. Schipper
Wink heeft wel zijn vaartuigen verkocht,
doch de gelegenheid om goederen en zaad
via Schipper Wink te vervoeren blijft even
goed bestaan.
hoefde te weten. Het was voor hem van bij
zonder belang, dat zijn bezoek aan een winkel,
waar ze onder andere periscopen verkochten,
onopgemerkt bleef. Wat jammer voor hem
was, omdat het opgemerkt werd.
Juist toen hij den winkel verliet, met den
periscoop onder zijn jas verborgen, rende hij
recht in de armen van superintendant Kaye.
Het was een ontmoeting, die slechts voor een
van beiden een verrassing inhield. Kaye,
totaal onverstoorbaar, haalde een telegram te
voorschijn, en bood het Larry aan.
„Dit kwam, nadat u uitgegaan was, mijn
heer," zei hij beleefd. „Ik dacht, dat het mis
schien dringend kon zijn, daarom ben ik maar
eens gaan kijken of ik u kon vinden."
Dat was allemaal waar, maar hij zei er niet
bij, dat 't hem eigenlijk te doen was om Larry
in de gaten te houden. Hij had de noodzake
lijkheid van diens ochtend-expeditie, die hem
niet ontgaan was, niet kunnen inzien. Nu wist
hij, waar 't om te doen was evenals hij
wist, wat er in 't telegram stond.
Larry scheurde de gele enveloppe open en
las:
„Kaye. Die trein vertrekt vanavond om
denzelfden tijd. De Strooper."
Hij vouwde het telegram peinzend dicht,
stak het bij zich en slenterde in de richting
van het postkantoor. Daar verknoeide hjj een
dik half uur en de eenige inlichting die hij
kreeg, was, dat het bewuste telegram den
vorigen avond laat op Charing Cross aange
boden was. De Strooper, bedacht Larry,
scheen een bepaalde reden te hebben om
Kaye uit Marske House te verwijderen. Hjj
begreep ook, dat hij, door zich voor Kaye uit
te geven, zich de gevaren, die de positie van
den Yardman meebracht, op den hals had ge
haald waar hij zich evenwel niet erg druk
over maakte. Larry maakte zich over zooiets
niet gauw druk.
Evenmin besteedde hij veel tijd om over de
identiteit van den Strooper na te denken. Hij
HoofaprfrV' gevoeT van onbe
hagen, snelle vermoeidheid bij
avondwerk, verdwijnen in menig
gevql, wanneer de huisverlich
ting verbeterd wordt. Contro
leert toch of het middenlicht
van al Uw vertrekken wel een
Philips' „Bi-Arlita"-lamp van
minstens 150dekalumen bevat!
Neemt -de moeite ons gratis boekje
Van het Wondere Zien." eens aan
te vragen t
PH1XIPS'
4
EEN LANGE WEG.
Duitscher te voet naar de Olym
pische Spelen te Tokio.
Teneinde op tijd in Tokio te zijn voor <le
Olympische Spelen, die daar in 1940 zullen
worden gehouden, is een 27-jarige Duitsch^
athleet, Ronald Bas genaamd, reeds thans
van Berlijn uit op weg gegaan. Hij wil den
afstand van 16.000 K.M. te voet afleggen. In
een pak, dat hij over zijn schouder draagt,
heeft hij slechts de allernoodigste levens
behoeften medegenomen.
NIEUW HOOGTERECORD DOOR RUSSISCH
VLIEGER.
De vlieger Alexejef heeft op 1' November;
te Sebastopol met een vliegtuig met een
nuttigen last van 1.000 kg. een hoogte bereikt
van 12695 meter, waarmede hij het op 21
Augustus door Kokkinaki geevestigde inter
nationale record met 594 meter heeft .ver
beterd.
Bij de internationale luchtvaart federatie
is een verzoek om erkenning van dit record
ingediend.
meende die te kennen. Zijn verdenkingen
zouden Kaye, als hij ze gekend had, waar*
schijnlijk geamuseerd hebben.
Toen Larry thuis kwam, vond hij de anderen
aan het ontbijt ze hadden zich alelmaal
verslapen, wat Larry tegelijk met iets gewich-
tigers ontdekte. Hij vroeg namelijk toevallig
aan Barbara, of zij Crale met het telegram
had gezonden. Barbara keek op en lacht.
„Ik niet, mijn beste man," zei ze. „Ik
ben pas een half uur op. Tengevolge van de
onderbroken nachtrust heb ik me leelijk ver
slapen."
„Wat u aan mij te danken hebt," veront
schuldigde Larry zich. „Het spijt me. Heb jij
hem met dat telegram gestuurd, Teyst?"
„Ik ook niet," antwoordde Jan kort, en ver
diepte zich demonstratief in zijn kracht. Maar
in stilte begon hij zich hoe langer hoe meer
over zijn butler te verwonderen. Er was iets
zonderlings aan dien vent. Hij had in den
nacht, dat Clem gedood was, om het huis
rondgespookt, liep met weliswaar onge
laden revolvers, sprak over Stroopers
alsof 't niets was, en nu had hij 't op zich
genomen, op zijn eigen houtje telegrammen
te gaan bezorgen. Jan nam het besluit, dat
geval zoo spoedig mogelijk met Crale te be
spreken, en de geschikte gelegenheid daartoe
deed zich onmiddellijk na het ontbijt voor.
„Ik heb gehoord, dat je superintendant
Kaye vanmorgen een telegram nagebracht
hebt, Crale," zei Jan.
„Dat is zoo, mijnheer."
„Wie had je dat gevraagd?"
„Niemand, mijnheer. Er was nog niemand
op, maar ik dacht, dat 't misschien dringend
kon zijn."
„Zoo," zei Jan kortaf. „Misschien wil je er
in 't vervolg aan denken, dat je als butler
in dienst bent genomen niet als telegram
besteller. Je kunt gaan."
(Wordt vervolgd.)
