Het voorloopig programma
voor a.s. Zondag.
Zwemmen
Alkm. Boys-Alkmaar 2-0.
De Alkmaarsche derby, waarmee met het
oog op den wedstrijd AlcmariaBloemendaal
cies morgens om half elf werd begonnen, is in
verschillend opzicht een tegenvaller gewor
den. In de eerste plaats was de opkomst van
het publiek zeer matig. En daarnaast was het
vertoonde spel bepaald een desillusie te noe
men. Dit Alkmaar zal zich nooit aan de
lagere regionen van de competitie weten te
ontworstelen en dit Boys-team is nog slechts
een schaduw van wat het enkele jaren geleden
was. De rood-wit geblokte Boys beschikken
over twee goede vleugelspelers. Dat was hun
geluk. Bij de groen-witten faalde van 't Hof
op de meest volkomen wijze, terwijl Kuis en
Kranenburg het niet verder wisten te brengen
dan tot een hopeloos gepingel, waarvan zelfs
ihet eenig geluk, nauwelijks resultaat te ver
wachten was.
De beide verdedigingen waren zwak. Er
werd af en toe over den bal heengemaaid,
dat het schrikbarend was. De keepers waren
uitstekend. Zoowel Keesen als Duivemans
werden geblesseerd. Van den invaller v. d.
Hout zagen we later niet veel meer. Wat hij
deed, deed hij goed. En Mulder, die de plaats
van Duivemans innam, deed buitengewoon
goede dingen. De bal die hij doorliet, scheen
ons volkomen onhoudbaar.
De ploegen kwamen in het veld met de
volgende opstelling:
Alkmaar.
Duivemans
Dingerdis Ooms
Baars Zwaan Zwart
Pever Kuis Kranenburg Schoonhoven
Van *t Hof
Scheidsrechter: de Korte (Haarlem).
de Grand Poestkoke de Groot Schenke
Indri
v. Eerden Pater Brouwer
Slikker Houtkooper
Keesen
Alkmaarsche Boys.
Het begin is aarzelend. Van weerskanten.
Langzamerhand ontwikkelt zich een spel,
waarin Alkmaar het meest aanvallend is. Ge
vaarlijk wordt de voorhoede echter geen
oogenblik. Voor de uitvallen der rood-witten
blijft het echter oppassen. Pever doet in deze
periode goede dingen, maar hij krijgt weinig
te doen. We zien drie rood-witten voor het
open doel staan, maar het schot mist. Een
minuut later is er weer een ophooping van
Boys-spelers voor het Alkmaar-doel, maar er
komt niets uit voort. Beide partijen, vooral
Alkmaar echter, houden het spel veel en veel
te kort.
Dan mist Kranenburg, vrij voor het doel
staande, een keurig door Pever voorgezetten
bal en de volgende tien minuten zien we wei
nig meer dan een erbarmelijk gepruts.
In de 31ste minuut komt een hard schot
van Indri. Duivemans stopt, maar werkt niet
weg. De bal springt op tusschen enkele rood-
witten en de gastheeren nemen de leiding.
(1—0).
In de veertigste minuut wordt binnen het
Alkmaarsche strafschopgebied hands gemaakt
en de scheidsrechter kent een penalty toe.
Een wel heel zware straf! Was het sportivi
teit, dat Indri er toe bracht naast te schieten
Vlak voor de rust zien we Kranenburg den
bal van zijn clubgenoot afnemen, waardoor
een mogelijke kans wordt teniet gedaan. Dit
staaltje typeerde den wedstrijd. Ieder meende,
dat hij het zelf moest doen, dat hij zijn mede
spelers niets kon overlaten. Aan weerskanten
was zulks het geval. Maar bij Alkmaar het
meest. Duels tusschen clubgenooten waren
geen zeldzaamheid!
Na de rust, die met een stand van 10
in ging, kregen we een herhaling te aan
schouwen.
Dat de beide keepers moesten uitvallen,
dunkt ons was de schuld van den scheids
rechter. Voor het zoover heen was, hadden
we reeds herhaaldelijk geconstateerd, dat hij
niet ingreep, wanneer een doelman, in het
bezit van den bal, werd aangevallen.
Kort nadat Duivemans was geblesseerd,
kreeg Mulder een aantal vervaarlijke schoten
te verwerken. Hij deed het uitstekend, maar
ten slotte was één hem te machtig.
Het laatste kwartier was in hoofdzaak voor
de Boys. Mulder redde eenige malen prachtig
en wist verder doelpunten te voorkomen. Bij
de enkele uitvallen de*- groen-witten bleek
telkenmale weer de machteloosheid der voor
hoede.
Zoo kwam het einde met een 20 voor
sprong voor de Boys. De overwinning was.
zoo we het werk, dat de wederzijdsche kee
pers te verrichten kregen, vergelijken, ver
diend.
Succes-Hollandia 1-0.
Matige wedstrijd met onplezierig slot.
Evenals vorig jaar heeft Succes op Wierin-
gen van Hollandia gewonnen.
Ook nu waren weers- en terreingesteldheid
slecht, zoodat we vooruit al konden ver
moeden, dat er wel weer geen hoogstaande
partij te verwachten zou zijn. Vorig jaar was
de laatste periode van den strijd ook al zoo'n
onvriendelijk geharrewar, maar toen bleef het
tenminste nog binnen de perken. Thans niet.
Voor rust waren de spelers al op elkaar ge
beten en uiteraard concentreerden zich de
wederzijdsche venijnigheidjes weer om den
figuur van Al bert. Indien deze speler nu wer
kelijk van zichzelf zuiver op de graat was.
zou het toch merkwaardig zijn, dat het altijd
tegen hem gaat. Dit is dan ook niet zoo.
Heusch: Alber* heeft zelf maar al te vaak
schuld. Zijn zemr. schijnt hij nimmer ge
heel te kunnen behv-^rschen. En dat was thans
wel in heel erge mate het geval, nu zijn prik
kelbaarheid voedsel vond in het inderdaad
forsche spel van Hoilandia's achterhoede.
Scheidsrechter Prins, die niet feilloos leidde,
liet het vuurtje maar een beetje aanwakke
ren en toen Schmidt een minuut of tien voor
het einde weer eens wat hardhandig doch
niet strafbaar van den bal werd afgezet,
beging hij den fout een dreigende houding
aan te nemen. De heer Prins kon dat, na een
voorafgaande waarschuwing, niet over zijn
kant laten gaan en verwees Schmit naar de
kleedkamer. De heele kwestie is deze: Schmitt
kan zich niet beheerschen en komt dan tot
dingen, die niet toelaatbaar zijn. Wat jammer
is, want hjj kan zoo magnifiek spelen. Den
ken we maar aan de voorbeeldige wijze waar
op hij Volewijckers dit jaar den das om deed.
Als we nu met onze gedachten teruggaan
naar den wedstrijd, komt het ons voor, dat
Succes met de 10 overwinning wel tevre
den mag zijn, omdat ze over het geheel ger.-
men za!:er n.< sterk r is geweest dan Hoila...
dia. Wel steeds even sterk, zoodat Succea
eigenlijk nimmer de bedreiging van een over
rompeling heeft ondervonden.
Toch had het maar heel weinig behoeven
te schelen of Succes had zich al kort na het
begin bij een 10 achterstand moeten neer
leggen.
Er was n.1. ongeveer een kwartier van ge-
hjkopgaand spel met overheerschende verde
digingen verloopen, toen een waarlijk gevaar
lijke H.-aanval over links de S.-achterhoede
even uit het lood bracht. De H.-rechtsbinnen
kreeg daarbij het leder ineens voor zich op
de penaltystip, terwijl Posthumush juist op
den grond lag. De rood-witte voorwaarts be
dacht zich begrijpelijkerwijs geen oogenblik,
maar zyn keihard schot floot juist langs den
buitenkant van het doel.
Het spel golfde rustig heen en weer, tel
kens terugstuitend op de zeer trapvaste ver
dedigers aan weerskanten, wien men daar
voor het spekvette veld in aanmerking ge
nomen een compliment kan brengen.
Op eenmaal echter mankeerde het ergens
aan die trapvastheid en dat zou achteraf
beschouwd den wedstrijd beslissen. Na 26
minuten bouwt Succes een aanval op, waar
bij de energieke taaiheid van Montulet en
Idema en de verfijnde souplesse van Rijkers
typeerend plegen te zijn, Kuiper neemt het
leder over en zendt het met een lage pass
schuin naar voren. Horsman, H.'s rechtsback,
mist dan de eenigë keer in den geheelen wed
strijd, Cor Lont, als had hij op dat missen
gerekend, kogelt tegen den paal. de bal
springt terug en wordt met vereende krach
ten ingezet (10). Heel Hollandia protes
teert, maar Prins is beslist in zyn uitspraak.
Ook onze meening is, dat de goal zuiver moet
worden geacht, omdat het oogenblik waarop
C. Lont na Horsman's missen niet beslissend
is. maar het oogenblik waarop Kuiper die
schuine harde pass gaf. Op dat moment
stond Lont niet buitenspel, maar was pas on
derweg in zijn ren van het lijntje naar bin
nen.
Voor rust is er daarna niet zoo heel veel
meer gebeurd. Alleen een vrije schop buiten
het Hollandia-strafschop-gebied, die Rijkers
met een boogballetje onder de lat liet ver
dwijnen, doch niet toegekend kon worden,
daar kuiper buitenspel stond.
In die laatste periode van de eerste speel -
helft groeide echter onder de zichtbare
oppervlakte een sfeer op van onvriendelijk
heid. Hollandia geprikkeld door het toeken
nen van het doelpunt en Succes van de weer
omstuit geen haar zachtzinniger.
Na de rust.
In de tweede helft is het spel zich op het
zelfde peil blijven bewegen, d.w.z. het was het
spel van derde klassen, die aan elkaar ge
waagd zijn, maar geen van beiden kon aan de
zware terrein-handicap ontkomen. Interes
sante spelmomenten, vlot opgezette en ont
wikkelde aanvallen waren dan ook schaarsch,
omdat in den aanvalsketen te vaak een scha
kel uitviel, doordat de bal kletsnat was en
het veld de vrijheid van lichaamsbeweging
wel zeer beknotte.
Wat wonder, dat de aandacht meer en meer
gericht werd op de uitingen van de sportieve
misverstanden. Het publiek immers, in twee
kampen verdeeld, wakkerde de aanwending
van lichaamkracht maar aan en suggereerde
door zijn gejoel bij de spelers dan nog de ge
dachte, dat de zooeven ontvangen duw met
opzet was gegeven. Het werkte als een
sneeuwbal. Want de, door de opzet-gedachte
geprikkelde, speler gaat nu zelf opzettelijk
hard spelen. Een scheidsrechter dient dan de
touwtjes aan te halen. Hrj dient bij de be
oordeeling van lichaamsgebruik ook de ge
zindheid der betrokken spelers in acht te ne
men. En als hij ziet dat de stemming ver
knoeid is, zooals Zondag, dan moet hij zijn
normen scherper stellen en een minuut of wat
achter elkaar de minste vergrijpen bestraf
fen. De heer Prins deed dat niet en bleef de
maatstaven aanleggen, die men aan volkomen
sportief denkende spelers aanlegt. Het einde
hiervan was, dat Albert zichzelf niet meer
meester bleef, dreigde ener uit moest.
De tegenover hem spelende Hollandia-backji
hadden zeker niets zachtzinniger gespeeld,
maar ze bleven binnen de door den scheids
rechter gestelde perken. Die had de scheids
rechter, gezien de stemming, nauwer moeten
stellen.
Meer zullen we van dezen wedstrijd niet
vertellen. Het was voor ons een mislukte dag.
Dergelijke wedstryden stroken o.i. niet meer
met de ideeële opvattingen, die ons tot het
bedrijven van sport aansporen.
Beide ploegen waren volledig.
We spraken later den scheidsrechter nog.
„Weet u, wat ik nu met verwondering heb
gadegeslagen?", zeide hij. Uiteraard waren
we benieuwd. „Welnu, in de waschgelegen-
heid waren ze alle 22 de beste kameraden."
Zou dan toch werkelijk alles aan het pu
bliek liggen?
Watervogels behaalt een
verdiende
5-0 overwinning.
Tegen den wind in reeds 40
De vierde thuiswedstrijd van Watervogels is,
zooals wel te vei-wachten was, op een overwin
ning uitgeloopen. Dat de score zoo hoog is ge
worden, kan Strandvogels moeilijk aan den
wind wijten, want de Helderschen hadden met
de rust, na tegen den straffen wind in gespeeld
te hebben, al een 4O-voorsprong veroverd. De
tweede helft heeft men het dan ook kalm aan
gedaan. De voorsprong, in de ereste helft ver
kregen, was misschien een doelpuntje geflat
teerd, maar in ieder geval vrediend.
Watervogels speelden niet alleen veel beter
dan hun tegenstanders, maar hun voorhoede
was doortastender, men zette veel meer door,
in tegenstelling met die der gasten. Toch liet
Strandvogels af en toe ook wel aardig spel
zien, maar ze beschikten niet over een produc
tieve voorhoede, die bovendien meestal uit drie
man bestaat. De binnenspelers, waarvan vooral
de kleine rechtsbinnen opviel, moesten steeds
den bal ophalen doordat de middenlinie niet
mee naar voren trok, in ieder geval niet vol
doende.
De wedstrijd.
Om precies half elf Iaat scheidsrechter Hoek
beginnen. Strandvogels winnen den toss en ver
kiezen eerst met den straffen wind in den rug
te spelen. Watervogels heeft een kleine wyzi-
ging in haar opstelling aangebracht. Freek
Been, die vroeger altijd de linksbackplaats ver
tolkte, bezet nu de middenvoorplaats, waar hij
vrij goed voldaan heeft.
In de middenlinie is de midhalf Hollander
f jFvmgen door Bonter1, die op een goeden
jC"* ijd kan terugzien. Deze speler heeft hard
0 ^.-ërkt en besteedde, wat van lang niet alle
midhalfs gezegd kan worden, goede aandacht
aan z'n vleugelspelers.
Na eenig heen en weer getrap, komt Water
vogels het eerst in den aanval, maar de ver uit
geloopen S.-keeper weet het gevaar in den
kiem te smoren. De gastheeren komen, ondanks
den tegenwind, in de meerderheid. Een mooie
W.-aanval wordt, na eenig geharrewar, tot cor
ner verwerkt. W. houdt het spel nog iets te
kort, waardoor de S.-achterhoede gelegenheid
krijgt in te grijpen.
Als Strandvogels in den aanval komt, blijken
ook zij over een aardige ploeg te beschikken,
maar de voorhoede weet zich geen kansen te
scheppen.
Watervogels neemt de leiding.
W. begin steeds beter te spelen en uit een
goed opgezetten aanval wordt tenslotte het
eerste doelpunt geboren: als er 15 min. ge
speeld zijn, schiet F. Been in, maar de bal
springt tegen den binnenkant van den paal.
De S.-keeper kan de bal niet onder cotröle
krijgen en het is de toegeloopen N. Been, de
rechtsbinnen, die den bal in het doel plaatst
(1—0).
De middenlinie der zwart-witten trekt nu
terug met het gevolg, dat S. in den aanval
komt. De aanvallen worden wel goed opgezet,
maar de afwerking is slecht. Toch moet de
W.-achterhoed nu handelend optreden en kee
per Blokker weet zelfs een zeker schijnend
doelpunt te voorkomen door de bal al vallend
corner te werken.
Na dit korte S.-overwicht komt W. weer in
de meerderheid. Dan zien we de voorhoede
een voorzet van den rechtsbuiten missen. W.
laat nu goed spel zien. Uit een goede pass
krijgt F. Been den bal te pakken. Hij breekt
goed door, maar hij vergeet den bal. Er komt
nu wat meer vuur in. Als een corner op het
S.-doel is weggewerkt, komen meteen de gas
ten in den aanval en Blokker kan slechts door
wegtrappen redden.
De voorsprong vergroot.
Als er 35 min. gespeeld zijn, krijgt F. Been
den bal toegespeeld, maar hij komt te vallen.
Al liggend weet hij nog naar zyn linksbinnen
te plaatsen en deze brengt met een kalm schot
den stand op 20.
Na 40 min. spelen, krijgt de W.-rechtsbuiten
vanaf de middenlijn de bal op, loopt alleen dooi
de S.-achterhoede heen en geeft met een goed
gericht schot den S.-keeper het nakijken en zoo
heeft Watervogels een zekere en verdiende
30-voorsprong veroverd. Toch zou de score
voor rust nog opgevoerd worden, want twee
min. voor tijd krijgt F. Been in moeilijke posi
tie den bal, hij weet evenwel te schieten en via
een back verdwijnt de bal ten vierde male in
het S.-doel.
De tweede helft.
De partijen wegen eenigszins tegen elkaar
op, maar Strandvogels kan het tegen den wind
in niet bolwei'ken, en voor de voorhoede gevaar
lijk kan worden, is het de W.-achterhoede, die
handelend optreedt.
Als het spel een kwartier oud is blijft W. ge
regeld in de meerderheid met af en toe een
ongevaarlyk S.-aanval.
Na 20 min. schiet F. Been uit een W.-aanval
op doel en de back kopt hem dan langs den
verbaasden S.-keeper. Als er ongeveer een half
uur gespeeld is, verloopt het spel eenigszins,
maar toch blyven de W.-aanvallen gevaarlijk,
temeer, daar de S.-keeper den bal slechts zel
den goed vast heeft.
Ook S. komt eenige keeren in den aanval,
maar het resultaat is steeds nihil. Lang duurt
de inzinking bij W. echter niet en herhaaldelijk
ontstaan er nu weer gevaarlijke situaties voor
het S.-doel, maar de gastheeren slagen er niet
in het halve dozijn vol te krijgen. Met Water
vogels in den aanval, fluit scheidsrechter Hoek,
die goed voldaan heeft, voor de laatste maal.
H.R.C. III-West Frisia II
4-3.
Een goede overwinning na een 20
achterstand.
Het schijnt iederen Zondag mis te moeten
zijn met het weer. Zoo ook nu weer. Een
harde wind, die van doel tot doel stond met
af en toe regenvlagen, maakten het verblijf
buiten niet aangenaam. Het was niet te ver
wonderen, dat er van fraai spel niet veel kon
komen. Het werd een „make the best of it",
waarbij tenslotte de ploeg met het meeste
doorzettingsvermogen gewonnen heeft. De
Enkhuizenaren, die met een zeer jonge ploeg
naar hier waren gekomen, hadden voor de
pauze het windvoordeel, doch het duurde nog
geruimen tijd, eer dat voordeel in een doel
punt werd omgezet. Want tot ongeveer 25
minuten na het begin had de Racing-acnter-
hoede, met Buitenhuis aan het hoofd, stand
gehouden tegen de fel op den aanval' spelen
de West-Frisianen. Toen kwam echter een
doelpunt, dat heelemaal niet verwacht werd,
daar het zachte rollertje, dat door Bonjers
via den paal in eigen doel werd gewerkt,
zeker houdbaar was. Even later werd het
haast 20, doch de paal keerde het gevaar.
Ditzelfde geluk had West-Frisia echter ook,
want Visser schoot een voorzet van links kei
hard tegen den lat.
Even voor rust was een mooie kopbal van
den W.F.-middenvoor Bonjers te machtig.
Zoo moest H.R.C. 3
de tweede helft
met een 20 achterstand beginnen. Doch 5
min. na de rust was het reeds gelyk, want
eerst „schoof" Vink een voorzet van Beneker
in het net en nauwelijks twee minuten daarna
schoot Marsman den bal van verre hard onder
den lat.
Nu duurde het geruimen tijd eer er iets
voorviel, want het spel verslapte nu ziender-
oogen.
Eerst na een half uur spelen, juist toen
West-Frisia zich wat losgewerkt had, nam
Racing de leiding door Bruinsma, die den bal
via den paal inschoot.
Nu scheen het uit met West-Frisia, vooral
toen uit een corner van links, na een heftige
schermutseling de bal voor den vierden mé.al
in het net verdween. Doch een benutte penalty
voor freekick bracht den stand op 43. Zoo
bleef Racing 3 ongeslagen.
Zeemacht-W.-Waard 2-4
Krachtige wind van veel invloed
op het spelpeil.
In een wedstryd, waarin W.W., voor rust
tegen een zeer sterken wind spelend, dank zy
een schitterend op dreef zijnde achterhoede,
het by een 11 stand kon houden, zijn de
roodbroeken er in geslaagd, om de gevaarlijke
klip by de „onderzee-kazerne" te omzeilen.
Het is een zege, waaraan groote beteekènis
kan worden gehecht, niet alleen, omdat W.W.
nog steeds de leiding kon behouden, maar oók,
omdat het een Zeemacht-elftal tegenover zich
kreeg, dat in de sterkste opstelling verscheen;
o.a. was als proef een rechts-back opgesteld,
welke z'n plaats volkomen waardig toonde.
Een elftal van de marine-menschen van deze
sterkte zal voor andere clubs nog een groot
struikelblok zijn.
Het was bijna drie kwartier over tijd, door te
laat komen van den scheidsrechter, toen het
sein gegeven werd voor den toss. Zeemacht
was de gelukkige en verkiest voor den wind te
spelen.
Het merkwaardigste was, dat. ondanks dat,
W.W. het initiatief nam voor den aanvaï en
met succes. Binnen enkele minuten plaatst
Jansen voor en Hazeloop scoort keihard
(01). Het was het sein vor een prachtig
offensief van de roodbroeken, dat een achttal
minuten aanhield. Toen werkte Zeemacht zich
los. Een vrije schop op het W.-doel wordt weg
gewerkt. Steeds worden de Zeemacht-aanval
len gevaarlijker. Bij een goed opgezetten aan
val over links, scoort de midvoor onhoudbaar
uit een voorzet (11).
Hoofdzakelijk door stug verdedigen van M.
Schenk en Saai wordt erger voorkomen. De
W.-aanvallen worden sporadisch. Toch ziet
Hazeloop zich nog voor een prachtige scorings
kans geplaatst, maar z'n schot gaat ver naast.
Aan den anderen kant zien we Rezelman alleen
voor den Z.-midvoor, maar het schot vliegt
naast.
Het verdere verloop van de eerste helft gaf
weinig bekoring. Legio was het aantal uitbal-
len. Zonder dat er verandering komt, breekt de
rust aan.
De tweede helft.
In verband met de ongunstige weersomstan
digheden, wordt besloten om direct verder te
spelen. Weer krijgen we hetzelfde als in de
eerste helft. Weer zet in de eerste minuut
Jansen voor en het is weer Hazeloop welke in
zeer moeilijke positie scoort (12). Nu zijn de
roodbroeken sterk aanvallend. Keer op keer
komen ze voor het doel terug door open en
snelle aanvallen.
Toch was er een deel van de W.W.-ploeg,
dat een scherp contrast vormde met de eerste
helft en dat was de achterhoede. Te lang wach
ten met wegwerken gaf soms gevaarlyke situa
ties. Enkele harde schoten van den Z.-mid
voor gaan naast. Na 14 min. dribbelt Rob door
de Z.-achterhoede en geeft den keeper geen
kans (13). Enkele minuten hierna vergroot
Hazeloop dezen voorsprong (14). Vanaf het
midden gaat Zeemacht ten aanval en via de
paal wordt het (24).
Het wordt weer een levendige wedstryd met
W. meer aanvallend. Een goed genomen corner
op het Z.-doel, wordt keurig door den marine
doelman onschadelijk gemaakt.
Wel moet de Z.-doelman nog meerdere malen
handelend optreden, maar in den stand komt
geen verandering meer.
Toen scheidsrechter Geervliet inrukken blies,
had W. weer twee kostbare punten binnen.
Berger Sportvereeniging.
De a-adspiranten deden hun plicht
en bleven ongeslagen. Op weg naar
het kampioenschap!
B.S.V. b verpletterde het bezoe
kende Uitgeest b met 100.
Om tien uur nam gistermorgen de wedstryd
BSV bUitgeest b een aanvang en feitelijk
is er van dezen kamp bitter weinig te zeggen.
Zooals we reeds Zaterdag voorspelden, hadden
de jongste BSV-ers aan de bezoekers een
zacht eitje, hetgeen wel zeer duidelijk werd
gedemonstreerd door de klinkende 100 over
winning. Zoowel in de eerste als in de tweede
helft werden vijf doelpunten gescoord. En als
we dan daarbij voegen, dat we de b-adspi-
ranten wel eens heel wat beter hebben zien
spelen, dan bewijst dit toch zeker wel, dat de
jeugdige Uitgeesters geen partij waren voor
de kleine blauwhemden.
Veel verband zat er in de BSV-ploeg niet,
maar altijd nog meer dan in die van Uitgeest.
Toch ontbrak er nog te veel aan het geheel.
Er moet vooral door achterhoede en midden
linie beter geplaatst worden, terwyl de voor
hoede het spel minder, peuterig dient te hou
den. Wolly Rensink in de middenlinie en Henk
Stukje in de voorhoede waren zeker de beste
spelers in de ploeg. Wim Nap, die langen tyd
niet had gespeeld, was in de eerste helft iet
wat onwennig op de middenvoorplaats, doch
kwam er na de thee beter in en detd toen
keer op keer uiterst handige dingen.
De doelpunten werden gescoord door Wim
Nap en Henk Stukje elk 3, Elly Koning, Thijs
Kroon en Jan Witly elk 1, terwyl een der Uit
geest-backs voor een punt' in eigen doel
zorgde.
Van heel wat beter gehalte was de wed
strijd tusschen BSV a en Alkmaarsche Boys
a, welke daarop volgde en welke ongetwijfeld
eenige klassen hooger kan worden aangesla
gen dan de voorgaande. De a-adspiranten
slaagden erin na harden stryd, hun ongesla
gen record te handhaven en wonnen met 21.
Maar de jongens hebben ervoor moeten vech
ten en als 't ware de overwinning uit het vuur
gesleept. Immers: de besilssing viel eerst in
de laatste tien minuten, toen de rood-wit ge
blokte gasten nog steeds met 10 voorston
den. Een voorsprong, waaraan zij, voo re rust
met wind mee spelend, uiterst gemakkelijk
waren gekomen, daar Dik Zwakman, die ove
rigens een beste partij speelde, zoo ongelukkig
was een bal in egien doel te deponeeren. Het
is feitelijk een stryd geweest tusschen de
beide vooarhoeden en de verdedigingen, waar
bij de verdedigers in de meerderheid bleven.
De aanval van de Alkmaarders trof Arie Ur-
banus en Jan van der Plas in prima conditie
en was feitelijk geen moment bepaald ge
vaarlijk. Daar de voorhoede der Bergenaren
ongetwijfeld een slechte dag had vooral
Jan Eriks viel leelijk uit den toon kreeg
ook de achterhoede der gasten weinig moei
lijk werk.
Hetrmerkwaardige is wel geweest, dat kee
per Colnot feitelijk den wedstryd voor zyn
elftal gewonnen heeft. Bij een aanval van
Alkm. Boys zette Arie Urbanus naar onze
meening een tegenstander geheel op ongeoor
loofde wijze opzij. De arbiter dacht er echter
anders over en gaf een strafschop. Het harde
schot werd kranig door Colnot gestopt en hy
bewaarde BSV daarmede voor een nederlaag.
Want met den stand 20 voor de Boys en
nog een kwartier voor den boeg, zou BSV on
getwijfeld verloren zyn geweest.
Na dit bravourstukje kwam de ware stryd-
lust er by de Berger jongens pas goed in en
de defensie der gasten kreeg het zwaar te
verantwoorden. Precies 10 minuten voor het
einde kreeg BSV een vrijen schop toegewezen,
even buiten de beruchte lijnen.
Piet Wijers plaatste zich achter den bal, er
volgde een doffe knal en hoog over den doel-
verdediger heen verdween de bal boven in het
net. De stand was gelijk!
Onder luide aanmoedigingingskreten van
'Öet p.ufcliek gaven de Bergenaren zich tot het
uiterste. En hun zwoegen werd beloond ook.
Want precies vier minuten voor het einde
kwam het beslissende doelpunt. Jan Eriks
was afgedwaald naar de linksbuitenplaats en
zette vandaar den bal onberispelijk voor het
doel, waar de naar binnen gekomen Piet
Wyers het leer opving en in de touwen schoot
(2—1).
Het enthousiasme binnen en buiten ed
lijnen was geweldig. Geen wonder; want dit
doelpunt kan wel eens beslissend zijn voor
het kampioenschap. Vlak hierop floot scheids
rechter Boon voor de laatste maal.
Een eeresaluut ditmaal voor de beide ach
terspelers, die een besten wedstrijd hebben
gespeeld. In de middenlinie was Dik Zwak
man de beste en aanvoerder Kuipers de
minste. Maar ook Rein Maasen had z'n dag
niet.
Van de voorhoede deed Piet Wijers verre
weg het beste werk, niet omdat hij de beide
doelpunten maakte, maar omdat hij keurig
speelde. De rest van het elftal kan het heel
wat beter! Vooral het doorzetten liet te wen-
schen over, al deden Bram Busselmann, Nick
v. d. Berg en ook Dirk Mosk individueel dik
wijls knappe dingen.
Aangezien het terrein in de Beemster werd
afgekeurd, kon het eerste elftal thuis blijven.
K.N.V.B.
Zondag a.s. is „inhaaldag". Vastgesteld werd
o.m. AlcmariaKennemers I.
N.H.V.B.
Alcmaria 4Vrone 1.
Bergen 1WFC 4.
ZF(J 4Beemster 1.
USV 3—CSV 1.
HKC 4Atlas 1.
Schoor! 1Zeemacht 1.
Helder 3Held. Boys 1.
üudesluis 1Petten 1.
BKC 2—Helder 4.
Succes 2Helder 5.
üudeschild 1HRC 5.
MLUTexel 2.
Haarlem-K.F.C. 2-2.
Een matige, na rust onaangename" wed
strijd heeft geleid tot verdeeling der punten.
Het begin is gelijkopgaand, KFC gevaarlijker
doorde snelle aanvallen van Kruyver. De Boer
is een uiterst snelle midvoor, doch mist nog
de noodige balcontröle.
Het eenig belangrijke voor de rust is een
fraai schot Van Smit en een keurige aanval
van Van Polanen, die De Winter in een doel
punt omzet. Rust (10). Na rust is Haariem
sterker, toch komt succes na zeven minuten
aan de andere zijde als Kruyver fraai inschiet
(i1). Haarlem blijft domineeren, doch het
duurt nog geruimen tijd, voor Van Gooi een
vrijen trap keurig voor doel plaatst en schit
terend inkopt (21). KFC ontplooit dan een
Spel als in den wedstrijd tegen DWS. De
uiterst zwakke leiding van Ir. Neurenberg
doet incidenten ontstaan, die gelukkig in den
kiem gesmoord worden. Als bij een KFC-aan-
val Verhappen geblesseerd wordt, scoort
KFC (22). v. d. Hulst verlaat met een
blessure het veld. De laatste tien minuten zijn
geheel voor Haarlem, maar met alle geoor
loofde en ongeoorloofde middelen blijft de
stanH gelijk. KFC heeft in Veen en Kruyver
prima spelers, bij Haarlem warén Van Gooi,
Smit en Huysmans de besten.
Luxemburg-Zwitserland b.
Luxemburg, 8 November (A.N.P.). Een
B-elftal van Zwitserland verloor met 31 van
Luxemburg, nadat de gastheeren met de rust
reeds een 1—0 voorsprong hadden gekregen.
DE BRUINVISSCHEN
doen mee aan de Waterpolo-winter
competitie.
Mooie, leerrijke wedstrijden in Alk
maar en Amsterdam.
Na een kote rustperiode, waarin de afslui
ting van het zomerseizoen en de organisatie
van het winterprogramma zich voltrok, is de
tyd gekomen voor hernieuwde zwemactiviteit.
We mogen dan allereerst de aandacht ves
tigen op de waterpolo-wmter-competitie.
Gezien de goede resultaten, die de winter
competitie vorig jaar opleverde, heeft het be
stuur van den K.N.Z.B. en vooral liaar water-
polo-commissie besloten gedurende de winter
maanden een serie ontmoetingen tusschen
diverse clubs in competitieverband te doen
verspelen.
Wel liggen de krachtsverhoudingen van di
verse teams wat uit elkaar en wordt in de
afdeelingen A, B en E slechts een halve com
petitie gespeeld, doch terecht hecht het K.N.
Z.B.-bestuur er meer waarde aan, dat er ge-
poloot wordt en men dus polo-föhig blijft,
dan dat de einduitslag der competitie een
juist beeld van de krachtsverhoudingen in
polo spelend Nederland zou geven.
Een tweede voordeel is, dat verschillende
clubs in de gelegenheid komen teams te ont
moeten waarmee zy in de zomermaanden
niet in de gelegenheid zijn hun krachten te
meten.
De Bruinvisschen (H. Z. V.) zyn ingedeeld
in af deeling E en wel met de volgende clubs:
de Ham, Krommenie, H.P.C. III, Heemstede,
D.J.K. li, Amsterdam, D.A.W., Alkmaar,
Forel, Woerden, Star II, Urecht en de Vest,
Naarden.
Het programma ziet er als volgt uit:
HZVHPC III Zondag 15 Nov., 3 uur n.m.,
Alkmaar.
HZVDJK II Zondag 13 Dec., 3 uur n.m.,
Alkmaar.
HZVDe Ham Zondag 10 Jan., 3 uur n.m.,
Alkmaar.
HZVForel Zondag 17 Jan., 8.30 uur n.m.,
A'dam.
HZVDAW Zondag 24 Jan., 3 uur n.m.,
Alkmaar.
HZVDe Vest Zondag 14 Febr., 8 uur n.m.,
A'dam.
HZVDe Star II Zondag 4 April, 8.30 uur
n.m., A'dam.
Hoe de uitslag voor HZV, de Bruinvisschen,
ook zal zijn, wij zijn er van overtuigd, dat deze
wintercompetitie ook voor haar de zoo noo
dige leering zal afwerpen.
We hopen dat in het aanstaande voorjaar
de resultaten ervan te zien zullen zijn.
