Kantongerecht Samenwerking gewenscht ie Alkmaar. Middenstanders opgepast l Strafzitting van 6 November. DE AMBTENAAR VAN HET O.M. TE ALKMMAR ZAL SCHERP TOE ZIEN OP ONTDUIKING DER LO- TERIJWET. Een waarschuwing van Mr. Tack aan den middenstand* Voor het. Kantongerecht te Alkmaar stond Vrijdag j.1. terecht de heer J. A. H., direc teur van een belangrijk winkelbedrijf in Alkmaar. Deze heer had verléden jaar een St. Ni- colaas-attractie bedacht, teneinde de ver koop te stimuleeren. Deze attractie bestond uit een gratis koopuur. De klant, die in het bezit was van een expediticbon, overeen komend met een dergelijke bon in een ge zegelde enveloppe aanwezig op de bureaux van de daarvoor aangewezen stedelijke nieuwsbladen, genoot hot voorrecht het óp die bon voorkomende bedrag, besteed aan gekochte goederen, aan de kassa van het Warenhuis vergoed te krijgen. Te,u cindQ ccjitcr njet.in conflict te ko men'mét. het beruchte artikel i der loterij- wet 1905, dat den handeldrijveiulen mid denstand al zooveel last, heeft veroorzaakt, had hij vooraf juridisch advies ingewon nen bij mr. C. A. de Groot en deze jurist had aan /le hand van een arrest van den Hoogcn Raad van 1933 hem als absoluut veilig voor wettelijk ingrijpen geadviseerd, deze attractie op bovenomschreven wijze te lanceeren. Het. lumineuze idee bleek in de practijk een groot succes. Mr. Bruyes Tack, hoewel een groot vriend van don middenstand, maar meer nog plichtsgetrouw ambtenaar van het Open baar Ministerie, liet de attractie doorgaan, zonder in te grijpen, hoewel hij het een ingenieuze ontduiking van. de loterijwet achtte. In den loop van dit jaar kwamen echter strenge orders uit Den Haag over handha ving der loterijwet in verband met het hals over kop toenemend aantal koop attracties in middenstandszaken, en Mr. Tack, die als een spin in zijn wel) wachtte op een argelooze overtrder en vreesde dat togen St. Nicolaas het aantal overtredingen weer zou toenemen, liet deze oude zaak van het vorige jaar thans vervolgen om een "/oorbeeld te stellen voor anderen. Natuurlijk bleef de heer II. als dappere kampioen voor de rechten van den midden stand niet. ingebreke in persoon te comparee- ren en zelfs tc protesteeren, krachtig ge steund door zijn rechtskundigen adviseur, ■thans gepromoveerd tot raadsman en verde diger. Eenige getuigen a charge, de winkel dief Woudman, de Hoofdredacteur van dc Alkm. Courant en n gelukkige, koopster met een bekroonde bon, uit St. Pancras, waren door het O.M. gedagvaard. Al spoedig kwam mr. T ac.k aan het woord o min een uitvoerig requisitoir, waarbij hij zich met de kracht, der wanhoop aan een uitspraak van den Hoogcn Raad vastklamp te, in welke uitspraak de strafbaarheid afhankelijk werd gesteld van het rationeele der handeling. Voorts waarschuwde de ambtenaar de winkeliers met klem zich in hun eigen belang te onthouden van derge lijke reclamemiddelen, aangezien de ambtenaar van uit Den Haag instruc ties had ontvangen, daartegen met de meest mogelijke gestrengheid op te treden. Zonder pardon zou de politie on middellijk ingrijpen; de goederen zouden geconfisqueerd worden, zeer zware geldboete wordt opgelegd, in een woord, de winkeliers zouden een over hebt, om eens iets goeds te doen daar zul je niet ver mee komen, Vlooienpoeier!" Keating wist daar zoo gauw geen antwoord op te bedenken en Chorley bukte zich en schoof wat stroo op den vloer terzijde. Daar onder was een vrij groot luik, dat hij ophief. De inspecteur begreep er de beteekenis niet van, vóór Chorley een muntstukje uit zgn zak haalde, het een oognblik boven de opening hield en het toen liet vallen. De drie mannen luisterden met ingehouden adem; het leek een eeuwigheid, voor een zacht geplons hun ooren bereikte. Zonder verdere verklaring deed Chorley het luik weer dicht en schopte het stroo op zijn plaats, waarna hij rijiet zijn metgezel, die van angst liep te beven, naar de kast terugging. „Een karweitje voor de Waterratten, hè?" spotte Keating. Dat was de naam, dien de onderwereld aan de Rivierpolitie gaf. „Ik vergiste me zooeven met die vijf jaar, Chorley ik bedoelde drie weken." Een rookkringetje kronkélde omhoog van Chorley's lippen dat was het eenige ant woord, dat Keating kreeg. De kastdeuren sloten zich achter de beide maitnen, en even later hoorde hij weer het eigenaardige gerom mel, waarvan hij den oorsprong niet verklaren kon. Alleen gelaten, keek hg peinzend naar den vloer. Hij ontveinsde zich niet, dat hij 'er leelijk in zat'. Niet, dat hem dat bezorgd maakte, hij had er wel al eens meer „leelijk in gezeten", en misschien zou 't hem nog wel eens overkomen. Misschien maar als hij aan Chorley dacht, was hij daar nog zoo zeker niet van. Want hoewel Chorley zich door de politie liet betalen, haatte hij haar beambten even zeer als de mannen, die hij verried, hèm haat ten. Acht jaar tevoren had hij een paar jaar ..gezeten", waarvoor Keating verantwoorde lijk was geweest. Nu waren de rollen omge- groot nadeel ondervinden en boven dien tegenover hun cliënten een ver velend figuur slaan. Ditmaal echter zou de ambtenaar het uiterste nog niet vergen, doch zich bepalen tot de eiscli van f 125 boete subs. 30 dagen hechtenis. Mr. de Groot repliceerde, roemde het gloedvolle betoog van den heer ambtenaar, doch bleek in 't minst niet door de eloquen tie van zijn geachten tegenpleiter uit het veld tc zijn geslagen. Deze ambtenaar was blijkbaar wel een machtig man, waarvan niet veel goeds was tc wachten, doch pleiter, na een uiteenzeting te hebben gegeven van de voorgeschiedenis van deze warenhuisat tractie, vermeende zich te kunnen beroepen op denzelfden Hoogen Raad en vertrouwen de op het gezonde oordeel van den kanton rechter, ontslag van rechtsvervolging te mo gen concludeeren. De uitspraak in deze belangrijke loterij- wetzaak is bepaald op a.s. Vrijdag 13 Nov. Nu hier en daar in middenstandskringen animo blijkt te bestaan om tegen de komende feestdagen een of andere attractie te bren gen, meencn wij de ernstige raad te moeten geven, zich van tevoren deugdelijk te ver gewissen van de mogelijke consequenties. Inbeslagname van goederen en stopzetten van een eenmaal geannonceerde actie is voor de betrokken winkeliers buitengewoon onaangenaam en schadelijk en nu zelfs een gratis koopuur wat tot dusver steeds, toege staan werd, vervolgd wordt, is er zeker re den voor den middenstand om al dergelijke attracties nog eens extra aan de wet te doen toetsen. Voor de besturen van Middenstandsorga nisaties betcekcnt deze veranderde houding van den Ambtenaar van het O.M. een ver grooting van hun verantwoordelijkheid te genover de leden hunner verconiging, die ernstig gedupeerd kunnen worden als tot onberaden stappen wordt overgegaan. Bergen. EEN BROEDEN'DE ZANGLIJSTER OP HET NEST DOOD GESCHOTEN. Aan dit minderwaardige feit maakte zich op 11 Juni schuldig de tuinder Wolther de V. te Bergen. Deze heer had opgemerkt, dat speciaal lijsters zich vergastten aan zijn aardbeien, tot eigen onderhoud en was nu als een Indiaan deze lijster nageslopen en schoot de zorgzame voedster op het nest dood. Deze twijfelachtige heldendaad wek te in hoogc mate dc ergernis op van den arbeider G. dc Sain, op wiens erf de lijster broedde. Er volgde oen allesbehalve ver kwikkelijke scène tussehen den dierenvriend en den beschermden vogel-verdelger en heden bereikte deze zaak den kantonrech ter, met het resultaat dat tegen den tuin der, die nu zelf het laffe van zijn daad scheen jn te' zien, maar zich beriep op..de schade, die deze vogels hem toebrachten, werd gevorderd f 15 boete of 10 dagen hechtenis. A.s. week zal vonnis worden gewezen. Alkmaar. SCHRIK NIET, EEN HEELE JOURNALIST IN DE SOEP. Een bleek jongmensch, met plus' four, ont popte zich als G. J. de Beurs, journalist te Alkmaar woonachtig, en die, op 16 Aug. in de drukke Langestraat fietsende, door een slordigen links van den rijweg pedde lenden koopman C. J. S. uit Schoorldam werd aangereden en f 4.50 schade beliep aan zijn rijwiel. De gulden tijden ,dat jour nalisten zich in weelde kondon baden, zijn helaas voorbij en vermoedelijk wel in hoofdzaak om de schade aan zijn Velo ver goed te krijgen, werd aangifte gedaan en stond de heer S., 'n jongmensch in bemod- derde kleeron en 'n vette pet, terecht. Hij erkende eerlijk, dat hij verkeerd had gere den en maakte daardoor een zoo gunst igen indruk, dat hem niet meer dan f2.50 boete of 2 dagen werd opgelegd, alsmede toewij zing van de journalistieke vordering ad f 4.50. H e i 1 o o. DE NACHTELIJK STROOPENDE PINKEN WAREN DE LONT IN HET KRUIT. De veehouder uit Heiloo, Cornelis O., ver keert vermoedelijk niet op bijzonder ami- calen voet met zijn agrarische buren en dus worden de nachtelijke zonden, door zijn stroopende pinken op buurmnns erf be dreven, hem dubbel zwaar -aangerekend' keerd en Keating maakte zich geen illusies over Chorley's edelmoedigheid. Daar ergens beneden dat luik bevond zich waarschijnlijk een van de kleine modderige riviertjes, die, naarmate Londen zich uitbreidde, hoe langer hoe meer onder den grond gestopt waren, behalve door den Waterstaat door iedereen vergeten of misschien een reusachtig riool, dat ergens in Deptford in de Theems uitmondde. Als hg, aan handen en voeten gebonden, daarin geworpen werd, had hij weinig kans, door zijn collega's de „Water ratten" er uitgehaald te worden, tenzij in staat van ontbinding. Dat zag Keating heel goed in, maar hij bleef er vrg kalm onder. Het was geen plezierige dood, dat moest hij toe geven, maar toch niet oplezieriger dan eenige andere dood, die voor een Londensch inspec teur van politie weggelegd kan zijn. Keating was nog bezig een en ander te overpeinzen, toen hij opnieuw het gerommél hoorde, dat altijd de komst van bezoek aankondigde. Dezen keer was 't maar één van zijn cipiers, de kleine. Zijn bangheid scheen nog niet over te zijn, want zijr. handen beefden, toen hij plotseling den zak, die zijn hoofd verborg, aftrok, en zgn gezicht liet zien. Het was Lou Staam. Keating staarde het oude Joodje verbaasd aan. Hij wist van Lou evenveel als ieder ander maar Lou had nooit onder observatie van de politie gestaan, en dat hij een van zijn cipiers kon zijn, was Keating niet ingevallen. „Dus jij bent er ook bij, Lou?" vroeg hij. „Ze willen moord doen, hè?" bibberde de oude nian. „Chorley wil zich wreken. Maar ik niet. ik wil niet wreken." „Nee, jij niet," stemde Keating in afwach ting toe. „Moord, daar houd ik niet van,' ging Lou door en loerde om zich heen in de schaduwen. ..Ik heb mijn handen ja altijd rein gehouden.' Hij spreidde zijn Kromme vingertjes uit en Boor Kees stond dan ook beden terecht, omdat zi-n pinken op het domein van Kees Rotteveel in de Bockelcrmocr, waar liet dra ma zich afspeelde, oen ongewonschte visite hadden gebracht en.uit dc manier waarop dc lieer Rotteveel dc zaak expliceerde, kon wel worden gedistilleerd, dat de stemming in de Boekclcrmccr tamelijk „geladen" was. Echter bad boer O. bet voorrecht bij den ambtenaar en kantonrechter' méér in den smaak te vallen en kwam hij er „mirakel" goedkoop af met 1 gulden boete of 1 dag, 'n vonnis dat echter bij sommige groepen in de Boekelcrmeer niet bijster zal worden toegejuicht, want wc hoorden in den corri dor buurman Rotteveel al giftig knorren: Wat, ion gulde boete voor zóón fait, nou, 't is nagal de moeite! Bergen. LIEFDE MAAKT BLIND. De 24-jarige landbouwer Gerardus Hen- drikus Ruijtcr, uit 't landelijke gehucht Venhuizen, was op 16 Augustus hcclemaal in Bergen, verzeild geraakt in gezelschap van z'n uitverkorene. Aangetrokken door 't. romantisch, waar eBrgen zoo rijk aan is, was hij, in z'n verliefdheid geen hindernis sen ziende, afgedwaald tot op verboden ter rein. Dus werd hij wreedelijk verstoord in Uit onze Omgeving LÉNGENDIJK Als er één streek is, waar de gemeenten op verschillend gebied zouden kunnen sa menwerken, is het zonder twijfel Langendijk. Dc 4 dorpen liggen aaneen geregen op een wijze, dat een vreemdeling er slechts één dorp in ziet, maai- dan een groot dorp met bij de 8000 inwoners. Er wordt, reeds op ver schillend gebied samengewerkt: men denke slechts aan de Gemeenschappelijke Lichthc- drijven, de samenwerking bij brand, vleeschkeuringsdicnst, U.L.O., al is bij deze laatste de samenwerking lot 3 gemeenten (Broek doet niet. mee) beperkt gebleven. Waar in den laatsten tijd, niet bet minst van dc zijde der regeering, op samenwerking van verschillende, gemeenten wordt aange drongen, is er, dunkt ons, nog een wijd veld, waarop de gemeentebesturen zich ter uit voering van gemeenschappelijke belangen zonden kunnen vinden. Op het. gebied van het onderwijs is in liet. belang van bet volks kind zeer zeker nog veel te doen en te be reiken. Een gemeenschappelijke verzorging, van Ouden van Dagen ligt voor dc band, het inrichten van een ophaaldienst zou ze ker gemeenschappelijk beter uit te voeren zijn dan cloor 4 gemeenten, ieder afzonder lijk. En zoo zijn er nog tal van onderwerpen meer. Toch moet men zich van de verwe zenlijking ervan niet te veel voorstellen. De gemeentebesturen, kennende de mentaliteit van vele ingezetenen, die nog maar liever in 4 afzonderlijke gemeenten blijven onderge bracht, nemen liefst niet liet initiatief, zoo zij zelf tenminste van de wenschelijkheic^ overtuigd zijn, voor nog meer samenwerking dan nu reeds plaats vindt. De mislukte pogingen tot. vereeniging der 4 Langcndijkcr gemeenten, lokken ook maar weinig in die richting uit. Niettemin moge hier geconsta teerd worden, dat, bij den roep naar bezuini ging, welke opklinkt uit onze regecrings- bureaux, als die hier niet in vervulling gaat, ze ongetwijfeld in andere deelen des lands op nog grootcr moeilijkheden zal sluiten. Een scherp adres aan den Ministerraad Onder den niet zachtzinnigen titel „Ver raad", trekt De Tuinderij, het orgaan van liet Centraal Bureau van de Veilingen in Nederland van leer tegen een adres, door den Rotterdamsclien importhandel verzon den aan den Ministerraad, waarin er op gewezen wordt, dat door allerlei maatregelen zoowel door eigen regeering (hooge invoer rechten, crisisheffingen) en door huitenland- sche regeeringen (diverse* bepalingen, con- bewees daarmee afdoende, dat zijn laatste bewering, tenminste in één zin, zeer over dreven was. In den anderen zin berustte ze op waarheid: met moorcl had Lou zich nooit ingelaten; hij had immers ook niet toegelaten', dat de aanval op den kolonel in zijn winkel gepleegd werd. „Chorley is slecht," vervolgde hij bijna jankend. „Moord is ook slecht. Wat zou je zeggen, als ik je gaan liet h' Je geeft me genoeg tijd om uit het land te komen, hè?"' Dat voorstel was voor Keating een onver wachte uitkomst. Hij knikte, bij wijze van bevestiging, zonder zich lang -te bedenken. „Ik ik neem reiszaus. Bovendien mijn fortuin dat heb ik ja al lang gemaakt. Ik ga weg van Chorley. Den winkel en mijn Freunden zal ik missen, maar Chorley niet. Chorley zal mij missen." Dat was zoo, zelfs in letterlijken zin. „Hij zal me bald missen," herhaalde Lou, „maar niet als je hem inrekent, hè? Je moet nou gaan, gezwind, met de lift. Niemand weet, dat je weg bent ze missen je nog niet, je haalt de Squad en overvalt het Geschaft, hè?" Met driftige handen opende hij het slot en begon de ketting, die om Keating heengeslagen was, los te wikkelen. Keating stond op en rekte zich diep ademend uit. Plotseling kromp oude Lou verschrikt ineen: het doffe gerommel in de kast was opnieuw begonnen. Keating draaide zich om en zag, dat in de kast een platform, oogenschijnlijk de bodem, langzaam omhoog begon te rijzen. XXVII „De lift," fluisterde Lou. „Iemand gebruikt de lift. Wacht." Even stond hij gebogen te luisteren; toen zei hij: „Misschien dat een van de jongens hem gebruikt om naar de kamer hier boven te zijn idylle, daar de wet hem te grazen nam, door middel van een dienaar, die hem verbaliseerde wegens loopen op ver boden grond. Eisch f5 of 5 dagen. Daar schrok Gcrard van doch de Kantonrechter, die wel begreep, dat liefde blind maakt, waardoor verd. geen borden had gezien, zalf de dc zoo pijnlijk geldroovcnde wonde door de verliefde Vcnhuizer slechts fl boete of l dag eenzame afzondering, dus zonder z'n meisje, op tc leggen. Een zucht van verlichting ontsnapte aan de borst van den landbouwer, voor wicn 't bepaald geen rooskleurige tijd is. Schoor'. KLEINE OORZAKEN, GROOTE GEVOLGEN. Op den loden September bevond dc heer Jacobus V. uit Alkemade zich voor ontspan ning met een motorrijwiel te Schoorl aan den Kanaaldijk. Plotseling, zonder teeken te geven, sloeg hij naar links af, met gevolg, dat een achter hem aankomende bus, een aanrijding niet meer kon voorkomen. De gevolgen waren nog al ernstig, daar niet minder dan 6 personen min of meer ern stig werden gewond. Om nu de onvoor zichtige motorrijder 'n flinke les te geven, vroeg dc ambtenaar f 15 of 10 dagen. De Kantonrechter vond f 8 of 8 dagen wel genoeg voor dit verzuim. tengenteeringen, enz.) hun zaken in een toe stand verkeeren, die vrijwel onhoudbaar is en die dreigt op een catastrofe uit Ie loo pen. Het adres wijst dan op den totaal ver dwenen transitohandel naar Duitschland, die door hen werd verzorgd en dringt er met klem op aan, om bij het. nieuw a'f tc sluiten Clearingverdrag met Duitschland, in verband met het feit, dat met de volledige aflossing der achterstallige vorderingen aan het eind van dit jaar een belangrijk bedrag op de Nederl. Clearing vrij komt, hiervan een gedeelte te reserveeren voor den transito handel in versche zuidvruchten, appelen en peren. Hoewel adressant zich volkomen lre- wust is, dat deze artikelen niet van Neder land of Ncderlandsche kolonies komen, wijst hij er op, dat deze artikelen voor havenste den als Rotterdam en Amsterdam zijn, wat agrarische producten voor onze landbouwen de bevolking zijn. Nog werd er in het adres op gewezen, dat door importeurs van ver sche Zuidvruchten nimmer cenigerlei gelde lijke steun van de regeering is ontvangen, doch wel millioenen aan schatkist en Land bouwcrisisfonds zijn geofferd. In de Tuin derij wordt er tegen opgekomen, dat dc gel den, op de clearing verkregen, door den Nederl. import uit Duitschland aldus voor een deel zoudenmoeten worden besteed voor uitvoer van vreemde, niet-Neder- landschc producten naar Duitschland, en dat, terwijl dc uitvoer van onze eigen Nc derlandsche producten en in de eerste plaats van tuinbouwproducten a. h. w. reeds dood gebloed is aan een tekort op dezelfde clea ring. De achterstand op de clearing is in dertijd voor een deel mede ontstaan, doordat men buitonlandsche produel en in Duitsch land heeft, gcimporteerd ten laste der Neder- landsche clearmg-r.eken'ing; die buitenland- sche producten zijn dus met Nederlandsch geld betaald ten nadeele van den export van zuiver Nedcrlandsche artikelen naar Duitsch land. Op 1 Jan. a.s. zullen dc achterstallige vorderingen ongeveer zijn afgelost, en de ou de achterstand op de clearing dus zijn inge haald. En dit is kunnen worden bereikt ten koste van enorme beperking van den uit voer der eigen Ncderlandsche producten naar Duitschland. In tussehen is weer een nieuwe achterstand ontstaan op 1 Nov. 1.1. f38 millioen zoodat aangenomen moet worden, dat. een deel van het vrijkomende be drag zal moeten worden bestemd om daar mee den nieuwen achterstand in te halen. Op het restant van dit vrijkomende be drag heeft toch zeker de export van zuiver Ncderlandsche producten aanspraak en in dc eerste plaats de Nederl. tuinbouw. Dit adres is on-vaderlandsch. De belangen van tienduizenden eigen Ncderlandsche tuinders en boeren moeten ook hier voorgaan. Eerst, wanneer deze belangen veilig zijn gesteld, kan men praten over de belangen van an deren. Eigen geld blijve op dc clearing voor eigen product gereserveerd! Als Duitschland zuidvruchten wil hebben, moet het. daarvoor maar op andere wijze geiden zien te vinden, doch niet ten koste van ons. In den nood toestand, waarin hij is geraakt juist door de geweldige beperking van zijn uitvoermoge- lijkheid naar Duitschland, voelt de Nederl. tuinbouw dit adres der importeurs als een verraad. De Tuinderij hoopt, dat de ge- heelfi Nederl. tuinbouw al zijn invloed zal aanwenden om deze onrechtvaardigheid gaan de kamer waar zij altijd kaart spelen." „De kamer onder den winkel?" vroeg Keating. Maar Lou antwoordde niet, hij stond weer te luisteren. Het rollende geluid hield een oogenblik op en Keating ging naar de kast om naar boven te loeren, waar hij bij een zwak lichtschijnsel de omtrekken van de schacht vaag kon onderscheiden. Intusschen was het gerommel weer begonnen en Keating zag, hoe het platform, dat zich boven bevond, geleide lijk naar beneden kwam. Bij ingeving besefte Keating, dat 't om hem en Lou te doen was, hij maakte een waarschuwend gebaar tegen den ouden man en verschool zich in den hoek, dien de vooruitspringende kast met den muur maakte. Even later hield de lift beneden stil. Vanuit zijn schuilhoek kon Keating niet zien, wie de nieuwe bezoeker was, maar hij zag Lou wel, en in diens oogen las hij een doodelijken schrik. Lou stak zijn handen af werend vooruit, alsof hem een gevaar dreigde, en deinsde schuifelend terug, toen een schorre stem de stilte verbrak. „Dus dat was jouw bedoeling Keating te bevrijden, jou vuile Duitsche hond," siste Chorley, en kwam den kelder in, zijn oogen scherp op den ouden man gericht. Met een revolver in de rechterhand schoof hij lang zaam vooruit, en Kaeting, tegen den muur gedrukt, spande zijn spieren voor een tijger sprong. Chorley scheen in zijn woede heele- maal niet aan hem te denken, dacht mis schien. dat hg al ontsnapt was, en zijn heele aandacht was op Lou gericht, die ruggelings terugdeinsde tot hij den wand bereikt had. Toen stond Chorley stil en sloeg hem bedaard in het gezicht. Hgt oude mannetje tunnelde tegen den vloer en kreeg een schop toe., „Nou piepen, hè?" zei Chorley. heesch van woede. Plotseling keerde hij zich om cn hief zijn revolver op: hij had iels geboord. welke tegelijk" voor den tuinbouw een ramp zou bctoekenen, omdat ieder uitzicht op eenige verbetering van zijn exportinogelijk- heiri hem daardoor ontnomen zou worden tc voorkomen. WIER1NCEN Burg. stand van 30 Oct. t.m. 6 Nov. 1936. Geboren: Gecnc. Ondertrouwd: D. Hegeman en G. Cremer. Gehuwd: Gecnc Overleden: Gecne. Loop der bevolking over de maand October. Ingekomen personen: Mw. K. Lemstra uit Franekeradeel; Mw. H. Gorter uit Anna Paulowna; Mw. L. H. Ballast-Klok uit Nw.- Helvoet; II. Veenstra uit Grootegast; Mw. J. Drent-Ten Have uit Groningen; A. Booms- ma e.e. uit Medemblik; G. M. C. v. d. Steen uit Westervoort; Wed. M. Klemkerk uit Fijn- aart c.a.-, Mw. J. ter Veer uit Doetinchem, Mw. G. J. Drzejak-Ferwerda uit Sneek; Mw J. v. d. Velde uit Schagen; L. Schotte én gezin uit Pijnacker; W. v. Os uit Amster dam; A. v. Rotterdam uit Apeldoorn; II. Bu- walda e. e. uit Medemblik; A. C. de Keys e. e. uit Medemblik; J. v. Tillo, A. Bouma, 1'. de Caluwe cn gezin, G. Lokken en gezin en Joh. Snippe en gezin uit Medemblik; Sjj. Jorna en gezin uit Ilarlingen; Mw. R. Hcl- frich uit Wonseradeel; J. VV. E. Mulder en gezin uit Utrecht; Mw. E. M. Hegeman itfit Don Ilaag; II. van Markus cn gezin uit Utrecht; J. T. Koperdraad uit Medemblik'. Mw. A. Timmermans uit Ginneken. Vertrokken personen: J. W. Wielsma naar Aduard; N. J. Rotgans en gezin, naar Me demblik; J. de Boe en gezin naar Medem blik; Mw. G. Huisman naar Den Helder; G. Butcr naar Anna Paulowna; J. Westër- weele naar 's Heerenhoek; Mw. C. Hoek naar Tilburg; K. Bocrsema naar 't Zand (Gr.); A. Lens cn gezin naar Wonseradeel; Th. C. de Koning naar Den Helder met ge zin: J. Brandsema naar Anna Paulowna; W. Meijers naar Bilthoven; II. A. v. Aspcren naar Amsterdam; Mw. A. M. Bierman naar Amsterdam; Mw. K. de Vries naar Gronin gen: Joh. v. Wijk en gezin naar Medemblik; J. de Ilartog en gezin naar Edani; P. Vos cn gezin naar Vlagtwedde; IJ. Bleeker én gezin naar Alkmaar; Mw. G. Beekhuis naar Rotterdam; G. Baron naar Marum en van Leeuwen naar IJmuidcn. Z1JPE BIJEENKOMST BOND VAN BOERINNEN EN ANDERE PLATTELANDSVROUWEN, Aid. Zijpe. Op 5 Nov. bij den lieer I-Ioman, St. M. Vlot brug. Aanwezig waren ongeveer 70 dames en heeren. Voor dezen avond was uitgenoodigd den heer J. P. Strijbos om een lezing met lichtbeelden over IJsland en zijn bevolking te houden. Voorzitster heette de aanwezige leden en gasten van harte welkom. In het bijzonder den heer Strijbos. Die hierna zijn lezing be gon met een beschrijving van het ontstaan van IJsland en zijn bevolking, toegelicht met lantaarnplaatjes. Waarvan door de aan wezigen zeer werd genoten. Aan het einde van zijn lezing gekomen, speelde den heer Strijbos nog een IJslandsch lied op de piano. Voorzitster dankte den heer Strijbos voor dc gezellige en leerzame avond en sprak de wensch uit hem hier nog eens weer te zien. Ook werd den beer Leeuwen dank ge bracht voor de bediening van de projectie- lantaarn, welke voor dat doel afgestaan was, door den H. M. v. L. afd. Zijpe. Ook werd den heer Homan dank gebracht voor liet gratis beschikbaar stellen der heerlijk verwarmde zaal. Voorzitster vroeg de aanwezige leden of ze er voor waren, eind Nov. een onderlinge gezellige avond te houden, allen voor. Het ligt in de bedoeling in Dec. een Kerstavond tc organiseeren. Waarna sluiting der bijeenkomst volgde Jammer dat niet meerdere personen deze avond bezochten, hetgeen waarschijnlijk zijn oorzaak vond in het minder mooie weer. „Wat begon hij, en kreeg een kort en krachtig antwoord. Zijn revolver vloog om hoog, hij lag omlaag en voor hij besefte, wat hem overkwam, lag hij op den grond met Kaeting's zware gestalte boven op hem. Tegen den muur gekropen, zat Lou naar de twee woedend-vechtende mannen te kijken. De sluwe, komieke Chorley, zoolas hij en Keating dien kenden, had plaats gemaakt voor een vechtersbaas, die met de kracht der wanhoop vocht. Twee keer in evenveel mi nuten ontkwam Keating er net aan, dat een van zijn oogen uitgestoken werd, en één keer haalde een lange scherpe nagel zijn gezicht van het jukbeen tot de kaak open. Intusschen was Lou zich zijn eigen toestand bewust ge worden, en zijdelings naar de lift geslopen. Juist toen hij ze bereikte, trof Chorley's schoen zijn tegenstander tegen de knie met zoo'n kracht, dat Keating er een gevoel van onwelzijn van kreeg en gedwongen was, Chorley los te laten. Chorley veerde overeind en zwaaide zich in de lift, sloeg Lou tegen den grond en be gon aan het touw te rukken. „Dacht je dat?" snauwde Keating, en sprong ook op de lift, die reeds omhoog ging al deed zijn been zoo'n pijn, dat hij bijna ineen zakte. Aan elkaar geklemd lagen de twee mannen op de stijgende lift te vechten, tot, ter hoog te van de eerste verdieping, Chorley de lift door een ruk aan het touw tot stilstand bracht. De deuren naar den bovensten kelder zwaaiden open, en Keating zag zes gezichten, die misschien in hun jeugd mooi geweest konden zijn, maar op het oogenblik onaan trekkelijk waren. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 7