TROOPER
BLOOKERS
CACAO
Schagen
„Het Noorden"
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
Elastieken Kousen
De zee geeft
terug
B1 o o k e r t f j <1
Feuilleton
Woensdag 11 November 1936»
Derde blad
Voor bovengenoemde onderafdeeling van
den Ned. Bond van gemeenteambtenaren
werd j.1. Zaterdagmiddag door den her J.
C. Haspels, burgemeester van Enkhuizen,
een voordracht gehouden over de „finan-
eieele verhouding tusschen het Rijk en de
Gemeenten", welke werd bijgewoond door
16 leden en 12 niet-leden, waarvan 8 wet
houders.
Na een openingswoord van den voorzit
ter, den heer mr. D. Breebaart, was het
woord aan den heer Haspels, die, na een
overzicht te hebben gegeven van de geschie
denis der financieele verhoudingswet, een
uiteenzetting gaf van de werking dier wet.
Na dit onderwerp behandelde spreker meer
uitvoerig de subsidieverlening aan de ge-
menten uit het werkloosheids-subsidie-fonds
en wel speciaal met het oog op het begroo-
tingsjaar 1937. O.m. werd er in dit verband
aan herinnerd, dat voor 1934 verschillende
gemeenten toen zij voor moeilijkheden
kwamen te staan, hun werkloosheids uitga
ven te laag raamden om een sluitende be
grooting te krijgen. Het gevolg was na
tuurlijk een tekort op den dienst 1934. Het
tekort wegens werkloosheidsuitgaven mocht
toen worden uitgestooten, teneinde dit in
de eerstvolgende 16 dienstjaren te dekken.
Dit systeem werd onjuist geacht en heeft
men dan ook moeten verlaten, omdat uit
de gewone inkomsten in een bepaald jaar
ook de werkloosheids uitgaven over dat
jaar ten volle dienen te worden voldaan,
een principe, waarmede de inleider zich
volkomen kan vereenigen. Voor het dienst
jaar 1937 worden de gemeenten wederom
gedrongen in het door de Regeering zelf
verworpen systeem 1934. Immers de Re
geering wil voor de berekening der bijdra
gen uit het werkloosheids-subsidie-fonds
slechts rekenen met 90% van de gemeente
lijke uitgaven over het tijdvak 1 Juli 1935
1 Juli 1936. Het gevolg hiervan zal zijn, dat
een veel grooter aantal gemeenten een ex
tra-bijdrage noodig zal hebben. Voor het
verleenen dier bijdragen heeft het Rijk
volgens de milioenennota niet voldoende
middelen beschikbaar, zoodat een groot
aantal gemeenten aan het einde van 1937
voor een tekort zal komen te staan. Om
deze tekorten te dekken zal de Regeering
de betrokken gemeenten in de gelegenheid
stellen hiervoor met het Rijk leeningen
aan te gaan. tegen een rente van 3%. En
hiermede nu is men wederom aangeland
bij het vroeger verworpen stelsel, dat ten
behoeve van werkloosheidsuitgaven schul
den worden gemaakt ten laste van volgen
de dienstjaren. Voorts worden hierdoor al
leen die gemeenten belast, welke het aller
zwaarst door de crisis zijn getroffen. Spr.
achtte dit niet de juiste manier en gaf dan
ook met erkenning van de bezwaren, welke
ook hieraan zijn verbonden, de voorkeur
aan het idee van de vereen, van Nederl.
Gemeenten om de ontstane tekorten te dek
ken door deze te brengen ten laste van
den kapitaaldienst van het voor alle Ne-
derlandsche Gemeenten uitgestelde werk
loosheids-subsidie-fonds, waaraan door alle
ingezetenen des Rijks naar draagkracht
wordt bijgedragen.
De aandachtig beluisterde, zeer duidelijke
rede van den heer Haspels werd met een
hartelijk applaus beloond. Verschillende
aanwezigen maakten hierna gebruik van de
geboden gelegenheid tot het stellen van
.vragen en werden uitvoerig beantwoord.
Na den spr. te hebben bedankt voor zijn
keurige uiteenzetting en de aanwezigen
voor hun opkomst, sloot de voorzitter deze
interessante, leerzame bijeenkomst.
Een petroleumstad in het oerwoud.
voor den politierechter.
Zitting van Maandag 9 November.
W a rm enhuizen.
MET DIE SNAAK ZULLEN WE NOG WEL
EENS NADER KENNIS MAKEN.
De ingezetenen van Warmenhuizen Corn.
v. d. M. had zich de gevaarlijke vrijheid,
diehem zelf ook zijn vrijheid zal kosten,
gepermitteerd een rijwielmerk '36-'37 in te
palmen, ten nadeele van den 18-jarigen
monteur Nico Barsingerhorn. Dientenge
volge voor het Maandagmiddagsche edel
achtbare driemanschap gerequireerd, was
hij zoo nonchalant, niet te verschijnen.
Een dergelijke onverschilligheid maakt
echter geen goeden indruk en Kees werd
dan ook op z'n nummer gezet door een
veroordeeling tot 2 maanden gevangenis
straf. Het staat echter wel vast, dat ons
mannetje in verzet zal komen, in de hoop
betere condities te kunnen bedingen.
Bergen.
EEN BROEDERPAAR, DAT TWIJFEL
ACHTIGE RECLAME MAAKT.
De heeren gebroeders Jean Gerard en
Hendrik G. te Bergen, resp. 22 en 20 jaar
oud, de een chauffeur en de ander los ar
beider, hadden beiden aanleiding gegeven,
dat de Politierechter zich heden niet zoo'n
beetje met die heeren had te bemoeien. Als
gangmaker verscheen eerst monsieur Jan,
de chauffeur, die in den nacht van 21 op 22
Augustus benzine had „gemelkt" uit een
geparkeerde auto. Nadat deze clandestiene
benzine-melker was opgeknapt met 3 maan
den gevangenisstraf, mocht ook zijn broer
tje Hendrik naast hem op het zondaars
bankje plaats nemen, aangezien beide broe
ders zich thans broederlijk hadden te ver
antwoorden wegens diefstal van een collec
tie aardappelen van het land van ouden
heer Leonard .Burgering. Het schijnt dat
deze veelbelovende jongelui ook nog een
strafvervolging te goed hebben ter zake op
lichting en verduistering van een rijwiel en
'n auto. 't Is prachtig!
Thans kreeg ieder een opfrïsschertje in
den vorm van een definitieve gevangenis
straf. Henri 3 en Jean 1 maand hechtenis.
S p a nb ro e k.
MOEDER BETJE GAF *M VAN KATOEN.
Mej. Elisabeth Maria K., geliefde ega van
den heer Engel L. te Spanbroek, verscheen
in het 34ste jaar haars levens voor het eerst
als verdachte in de zaal der gerechtigheid,
op grond van het feit, dat zij op 13 Augus
tus haar 14-jarig dorpsgenootje Hilletje Lu-
chies had mishandeld. Ze had het kind bij
de haren getrokken, over de keien gesleurd
en haar zoo op het gezicht geslagen, dat
dit hevig bloedde. Natuurlijk had mama
Betje óók haar grieven en zou haar 7-jarig
kind door Hilletje zijn mishandeld, maar
hier was het oog om oog, tand om tand,
wel wat al te wreedaardig van toepassing
gebracht, vermeende de Politierechter en
veroordeelde de hardhandige Spanbroolcerin
tot 20 gulden boete of 10 dagen hechtenis.'
Den Helder.
TEGEN ZOO'N KOLOSSUS WAS DE
GASFABRIEKMAN NIET OPGEWASSEN.
Op 3 Augustus werd te Den Helder de
52-jarige bedienaar der gemeentegasfabriek
Joh. Bremer, zijn ambtelijke bediening
waarnemende in kwaliteit van lantaarn-
KNIEKAPPEN - ENKELSTUKKEN,
enz. - BUIKBANDEN en HEEREN
GORDELS vanaf f 7.50 - BREUKBAN
DEN met en zonder veer.
Verder alle andere VERPLEGINGS-
ARTIKELEN.
T E R L E P 's Drogisterij
APOTHEKERS-ASSISTENTEN,
HOOGZIJDE 103. SCHAGEN.
poetser, wat voor den mal gehouden door
een levensblij dochtertje van zekeren heer
Arie v. W. en nam revanche, door een natte
gemeentespons over haar uit te knijpen.
Hierdoor ontstak papa v. W., 'n reus, we
gend 175 kilo schoon aan den haak, in
toorn, en hij diende den gasman een op
stopper toe, die er lang niet naast was en
oorzaak dat een zijner tanden werd uitge
slagen. Terzake deze mishandeling stond
de dikzak heden terecht en werd, nadat de
heeren de voormalige standplaats van de
verdwenen tand aandachtig hadden bezich
tigd, de pootige baas met algemeene stem
men tot f25 boete of 15 dagen veroordeeld.
Den Hel der.
HELDERSCHE TERMINILOGIE.
Den Helder bekend als de Jutterstad,
krijgt ook beroemdheid vanwege de ont
zaggelijke hoeveelheid diverse beleedigings-
zaakjes, die steeds in de Alkmaarschc recht
bank een sloteffect bereiken.
Het was nu weer een zekere Johanna
Christina V., die op 30 Juli haar stad
genoot Leentje Visser geboren Timmer had
toegevoegd: Jij hebt geen kleeren, alleen
maar lompen aan je donder. Johanna vond
't bepaald te slecht weer en was maar weg
gebleven. Doch de zaak marscheerde daar
door heel vlug en de Officier eischte f 15 of
10 dagen, terwijl de Politierechter er f12
boete of 10 dagen van maakte.
M e d e mb I ik.
WEINIG EERBIED VOOR HET ZWAKKE
GESLACHT.
De heer Petrus Antonius van Aarden
burg, die 'n café drijft te Medemblik, kreeg
op 10 Juli bezoek van z'n huisbaas, de 54-
jarige koopman Johannes Jacóbus P., doch
't gesprek verliep niet volgens de goede re
gelen der Hollandsche voorkomendheid,
daar de huisbaas de vrouw van den huur
der, Alida Aardenburgv. d. Woudt uit
maakte voor rotwijf en sloerie, zoodat na
deze onverkwikkelijke woordenvloed 't gat
van de deur werd gewezen, waaraan P.
echter niet wenschte te voldoen, zelfs na 3
maningen nog niet.
Toen zocht de verbolgen en in haar goede
eer en naam aangetaste echtgenoote haar
recht bij de sterke arm der wet, met het
voor haar en haar echtgenoot schitterende
succes, dat hun huisbaas conform den eisch
werd veroordeeld tot f25 of 10 dagen.
Verdachte, die zich tijdens de heele be
handeling zeer eigenaardig had gedragen,
wil trachten hoogerop meer succes te be
reiken.
Z u i dsclïarwoud e.
EEN VOORPROEF VAN HET LANGEN-
DIJKER DRAMA.
Een ieder zal zich nog wel herinneren
het droevig gebeuren op 22 September te
Broek op Langendijk. waarbij een -jonge
man door noodlottige omstandigheden het
leven liet. Op dien bewusten dag dan, was
't bij gelegenheid der Zuidscharwouder ker
mis in café Schoenmaker zeer rumoerig
geweest. Na sluitingstijd moesten de muzi
kanten 't ongelden cn de 19-jarige accordeo
nist musicus noemde de Politierechter
hem deftig maakte op minder aangena
me wijze kennis met de vuisten van den
motórschipper Dirk K, vuisten, die oorzaak
waren dat hij ter aarde stortte en onzacht
smakte over de 'harde klinkers.
K. beweerde, dat men hem sarde en dat
hij werd uitgemaakt voor een dronkenman.
Hierdoor was hij kittelig geworden met het
bovenvermelde gevolg. Verdachte, die ook
later in den nacht een groote rol zou spe
len, zit thans reeds geruimen tijd in voor
arrest, hetgeen de Politierechter voor dezen
man, die een blanco strafregister heeft,
recht jammer vond. vooral daar zijn vrouw
nu achterbleef met 4 jonge kinderen.
De Officier eischje f20 of 10 dg.
Mr. Langeveld, als verdediger optredende,
dankte allereerst den Officier voor zijn zeer
humaan requisitoir en vroeg in een klem
mend betoog, voor dit juridische strafbare
feit een zoo laag mogelijke boete en mocht
op succes bogen, daar de Politierechter ver
dachte tot f15 boete of 5 dg. veroordeelde.
Den Helder.
ZIJ DACHT SLIM TE ZIJN, DOCH
BEDROOG ZICH ZELF.
De 39-jarige Eeltje S., vertoevende te
Zaandam in 'n woonschuit, doch kortelings
gezonken vanwege den storm, ook 't huwe
lijksbootje van de vrouw is op de voor haar
woelige levenszee lek gestooten en onder
gegaan, dacht nu goochem te zijn, om te
Den Helder eenige winkeliei-s op te lichten
en ging als volgt te werk. Zij bestelde bij
een melkhandelaar, Mattheus Bremer, een
beetje melk en betaalde met 'n riks, ter
wijl de winkelier geld terug gaf, bestelde
zij vlug wat na, streek de riks en 't wissel
geld binnen en verdween dan met de goe
deren, de winkelier met de strop latende.
Zoo had zij drie keer succes gehad, maar
liep tenslotte toch in de val.
Heden maakten wij persoonlijk kennis, al
kregen wij door een bijzonder weelderige
haartooi weinig van haar gezicht te zien.
De Politierechter liet haar heelemaal ont-
hoeden en was toen nog maar half vol
daan. Mr. Wiggers als reclasseeringsamb-
tenaar, pleitte voor een voorw. veroordee
ling, hetgeen tenslotte gelukte. Eisch vier
mnd. gev.straf voorw. met 3 proefjaren.
Uitspraak 3 mnd. met 3 proefjaren en bijz.
voorwaarden.
Hiermede behoorde deze zitting weer tot
't verleden.
LIJK AANGESPOELD OP HET
STRAND TUSSCHEN PETTEN
EN ST. MAARTENSBRUG.
Gistermorgen is tusschen Petten
en St. Maartenszee het lijk aange
spoeld van een visscherman, vermoe
delijk afkomstig van een der ver
gane loggers. Het lijk is opgebor
gen in het lijkenhuis te Petten. Het
is reeds in tamelijken staat van ont
binding en deerlijk verminkt, ech
ter nog wel herkenbaar voor familie
leden. Het bezat nog enkele klee-
dingstukken, o.a. hemd en borstrok
en een olievest.
BARSINGERHORN
HARINGHUIZEN.
In 't lokaal van den heer A. Mooij verga
derde Maandagavond de tooneelvereeniging
„Ons Genoegen", onder voorzitterschap van
den heer J. Klomp.
Met de bestuurshandelingen kon men zich
blijkens de bespreking vereenigen en het
Bestuur werd dan oo| herkozen. De samen
stelling is als volgt: voorzitter de heer J.
Klomp; secretaris de heer J. D. Stammes;
penningmeesteresse mej. G. Borst; vice-voor-
zitter de heer W. ter Heide en bestuurslid
de heer C. Groot.
Met den wensch dat de vereeniging moge
bloeien en onder goede leiding met succes
werkzaam zal mogen zijn, volgde na rond
vraag sluiting.
B o e r d e r ij.
BESTRIJDING VAN TUBERCULOSE
ONDER HET RUNDVEE.
Op de dezer dagen gehouden vergadering
van het Bestuur der Vereeniging tot bestrij
ding van de tuberculose onder het rundvee
en van andere veeziekten in Noord-Holland,
kwam bij het samenstellen der begrooting
voor 19361937 ter sprake de mogelijkheid
om meerdere veehouders in genoemde bestrij
ding op te nemen. Door de Regeering is
evenwel in November 1934 een limiet ge
steld voor aansluiting. Reeds in het vorige
jaar had Noordholland dit limiet bereikt, ja
ging daar zelf boven. De boventallige veehou
ders werden als B(etalende) leden aangeno
men.
't Is kwaliteit, al wat U proeft!
Geen. bons, geen cadeaux.
maar cacao, puur en fijn!
Het voordeeligste der voorname merken
Om meerdere veehouders in de gelegenheid
te stellen is met toestemming van de Regee
ring besloten, op kosten van de Vereeniging
nog de gelegenheid open te stellen voor een
meer-onderzoek van 10.000 stuks vee, hetgeen
overeenkomt met ongeveer 500 veehouders.
De aangifte hiervoor staat open tot uiterlijk 6
December a.s.
Vanzelfsprekend is dat de B.leden van het
vorige jaar en zij die zich reeds hiervoor op
gaven in deze voorgaan.
Na het bereiken van bovengenoemd aan
tal kunnen de verdere aangiften als B.lid
worden aangenomen.
Te Londen werden wedstrijden gehouden
om het kampioenschap in het spelen op de
harmonica. De 11-jarige Peter Valerio werd
winnaar
„Heb je dat niet verteld?" vroeg hij. „Mis
schien vertel ik niet alles aan kleine meis
jes, hoe bekoorlijk ze ook zijn."
„Dank je. Ik denk anders, dat hij er zonder
baard heel wat jonger zou uitzien. Boven
dien, ik kan 't niet uit mijn hoofd zetten, dat
ik zijn oogen meer gezien heb. Hij is nogal
geheimzinnig, vind je niet? En wel
cynisch."
Keating gromde eens en keek naar zijn
schoenen.
„Veel met hem gesproken?" vroeg hij.
„Nogal. Zijn reden om bij Jan te blijven,
lijkt me een beetje duister. Ik kreeg den in
druk, dat zij niet erg bevriend met elkaar
zgn. De eenige reden die me aannemelijk
lijkt, doet me huiveren als ik er aan denk."
„En welke is dat?"
„Dat hij den Strooper verwacht."
Keating glimlachte bitter.
„Was hij thuis, toen je uitging?" vroeg hij.
„Ja. Hij zat te lezen, zooals gewoonlijk.
Iets lichts, zooals de „Levens" van Plato. Zijn
kennis van de klassieken is bijna ontstellend."
„Wiens kennis? Die van Plato?" vroeg
Keating achterdochtig.
„Nee, die van mijnheer Kaye," lachte Bar-
bara. „Ga je nog mee naar huis om hem te
ontmoeten?"
„Nee," antwoordde hij haastig. „Ik ben
voor zaken hier en eh om iets te on
derzoeken."
„In verband met den Strooper?" vroeg
Barbara nieuwsgierig, en hij knikte, wat de
gemakkelijkste manier was om zijn ware be
doelingen, die haar verrast zouden hebben, te
verbergen.
Op het laatste oogenblik ontbrak hem den
moed, en hij werd zich bewust, dat hij een
paar groote handen had, waarvoor hij geen
passende bezigheid kon vinden. Daarom stak
hfi ze in zijn zak en trachtte er achter te ko
men, of zij z\jn verlegenheid in de gaten had,
en over iets anders begon te spreken, om
hem op zijn gemak te stellen, of omdat zij de
oorzaak van zijn verlegenheid doorgrondde en
niest hooren wilde, wét hij te zeggen had.
„We hebben nog een anderen bezoeker,"
vervolgde zij. „Net zoo geheimzinnig, maar
niet zoo aardig als mijnheer Kay."
„Is er nóg een ander?" vroeg Keating ont
moedigd.
„Nou, feitelijk is 't de butler", verbeterde
Barbara. „Hij heet Crale. Soms denk ik, dat
lüj meer weet van de dingen, die hem niet
aangaan, dan zelfs bij de beste butlers de ge
woonte is."
Inspecteur Keating Keating vond het snui
ten van zijn neus de geschiktste methode om
zijn glimlach te bedekken.
„Je zei toch, dat hg geheimzinnig was?"
vroeg hij.
„O ja. Je vriend Kaye schijnt eenig ver
moeden te hebben, dat Crale en de Strooper
niet heelemaal onbekend met elkaar zijn, en
dat is Jan's indruk ook. Hij kan soms op
Crale loeren als een kat."
Keating zou hardop gelachen hebben, als
hij gedurfd had.
„Je zult er achter komen, dat 't een ge
vaarlijk tg óverdrijf is, iemand zonder goede
redenen de Strooper te noemen," zei hij. „En
wat zegt je vrouwelijk instinct er van?"
,,'t Vrouwelijk instinct wordt dikwijls over
schat. Maar zonder gekheid, ik voel me niet
meer veilig, met hem in de buurt. Hij heeft
zoo'n eigenaardige manier van overal rond te
kruipen."
In gedachten zag Keating zgn welgedanen
vriend al „kruipen" en vermoedde, dat 't hem
niet te best afging.
„Hij verschijnt altijd op onverwachte oogen-
blikken," vervolgde Barbara. „Een paar
nachten geleden heeft iemand op je vriend
Kaye geschoten, en ik vraag me af, of Crale
daar ook meer van weet."
Dat was nieuw voor Keating. Hij keek be
langstellend op.
„Geschoten?" herhaalde hij.
„Zeker. Mijnheer Kaye zei, dat 't geluld af
komstig was van een stoel, dien hij omge
worpen had, maar stoelen vallen niet met een
luiden knal, vooral niet op kleedjes. In elk
geval was Crale, toen hg voor den dag kwam,
geheel gekleed, en hij had een revolver in de
hand en zijn uitlegging daarvan was niet
erg overtuigend."
„Wat zei hg dan?"
Zij vertelde het hem en zag, dat hij er be
lang in stelde.
„Eerlijk, Sam, ik geloof dat de Strooper
niet ver af is," zei ze bezorgd.
Haar hand drukte licht op zijn arm en hij
trok ze verheugd dichter naar zich toe. On
bewust had zij, voor den eersten keer, zgn
voornaam gebruikt, wat hem den verloren
moed teruggaf.
„Houd je aan die gewoonte," zei hij goed
keurend. „Sam klinkt bijna menschelijk, als
jij het zegt."
„Sam? Heb ik dat gezegd? O, neem me
niet kwalijk, ik vergat
„Vergeet maar. Ik vindt 't prettig."
„Wat? Vergeten?"
„Nee, den naam."
„Ja, dat kan wel. Sam, beste maar
„Zeg dat nog eens," beval hij.
Zij gehoorzaamde, en hij voelde een plotse
linge aandrift om iemand den hoed over de
oogen te slaan. Gelukkig was de naaste voet
ganger buiten zijn bereik, maar de wereld
scheen opeens een genoeglijk verblijf gewor
den te zijn. Hij nam haar hand in de zijde.
„Barbara," zei hij innig. „Denk je ik
bedoel, als als je om kort te gaan, zie
ik er oud uit?"
„Nee, dikkop. Belafchelijk jong op het
oogenblik."
„Jong genoeg om te trouwen?"
„Zeker, Sam. Heb je een verborgen harts
tocht in je boezem gekoesterd? Wie is de ge
lukkige jonkvrouw?"
„Och, een meisje net zoo'n meisje als
jij, bijvoorbeeld."
Ze keek hem met ondeugende oogen aan,
en hij zette af voor den sprong in het onbe
kende.
„Verondersteld, dat jij het eens was. Bar
bara?"
„Bèn ik het?"
„Ja!"
„Sam!" Ze wendde haar oogen haastig af.
Als zij naar hem keek, was het zoo moeilijk
te antwoorden, en zij wilde ook geen onmid
dellijke beslissing nemen.
„Willen we terugkeeren?"
Op dat oogenblik zou hij een salto mortale
gemaakt hebben, als zij dat gevraagd had.
Ze wandelden langzaam terug naar den me
neer, die Barbara's wagen bewaakte, en die
aan 't tobben was geraakt over een eindje
sigaret, waar een onbezonnen iemand op had
getrapt.
Zonder te spreken, hielp Keating haar in
den wagen, en zijn oogen vroegen nog eens,
wat zijn lippen niet durfden te herhalen. Een
oogenblikje aarzelde zij, toen strekte ze haar
hand uit naar den starter.
„Ik zal het je laten weten over een
poosje, Sam," zei ze, en de auto gleed weg.
Hij stond haar na te kijken met de herinne
ring aan twee lachende oogen, die even ern
stig geweest waren draaide zich met een
ruk om en stapte naar den barbier aan den
overkant.
De barbier, die in zijn deur stond te lan
terfanten, had de idylle met aanmerkelijk
cynisme aangekeken. Zijn laatste klant was
overhaast weggeaan zonder iets tastbaars
achter te laten, tengevolge waarvan de ton-
surale artiest, die „verschillende gekroonde
hoofden van Europa" had bewerkt, niet in
zijn beste stemming was.
Dat feit ontging aan Keating's opmerk
zaamheid
„Zou je me oud noemen?" vroeg hij, toen
hij ging zitten.
„Ja vroeg-renaissance," gaf de barbier
koeltjes terug.
„Geen gekheid. Ik word in October vier-
en-veertig."
„Drukfouten buiten verantwoordelijkheid
der redactie," zei de ander. „Haar knippen?"
Keating's blikken vlamden.
„Nee. Friction."
Wordt vervolgd.)