TROOPER BLOOKERS CACAO Schagen „Het Noorden" Arrondissements rechtbank te Alkmaar Elastieken Kousen De zee geeft terug B1 o o k e r t f j <1 Feuilleton Woensdag 11 November 1936» Derde blad Voor bovengenoemde onderafdeeling van den Ned. Bond van gemeenteambtenaren werd j.1. Zaterdagmiddag door den her J. C. Haspels, burgemeester van Enkhuizen, een voordracht gehouden over de „finan- eieele verhouding tusschen het Rijk en de Gemeenten", welke werd bijgewoond door 16 leden en 12 niet-leden, waarvan 8 wet houders. Na een openingswoord van den voorzit ter, den heer mr. D. Breebaart, was het woord aan den heer Haspels, die, na een overzicht te hebben gegeven van de geschie denis der financieele verhoudingswet, een uiteenzetting gaf van de werking dier wet. Na dit onderwerp behandelde spreker meer uitvoerig de subsidieverlening aan de ge- menten uit het werkloosheids-subsidie-fonds en wel speciaal met het oog op het begroo- tingsjaar 1937. O.m. werd er in dit verband aan herinnerd, dat voor 1934 verschillende gemeenten toen zij voor moeilijkheden kwamen te staan, hun werkloosheids uitga ven te laag raamden om een sluitende be grooting te krijgen. Het gevolg was na tuurlijk een tekort op den dienst 1934. Het tekort wegens werkloosheidsuitgaven mocht toen worden uitgestooten, teneinde dit in de eerstvolgende 16 dienstjaren te dekken. Dit systeem werd onjuist geacht en heeft men dan ook moeten verlaten, omdat uit de gewone inkomsten in een bepaald jaar ook de werkloosheids uitgaven over dat jaar ten volle dienen te worden voldaan, een principe, waarmede de inleider zich volkomen kan vereenigen. Voor het dienst jaar 1937 worden de gemeenten wederom gedrongen in het door de Regeering zelf verworpen systeem 1934. Immers de Re geering wil voor de berekening der bijdra gen uit het werkloosheids-subsidie-fonds slechts rekenen met 90% van de gemeente lijke uitgaven over het tijdvak 1 Juli 1935 1 Juli 1936. Het gevolg hiervan zal zijn, dat een veel grooter aantal gemeenten een ex tra-bijdrage noodig zal hebben. Voor het verleenen dier bijdragen heeft het Rijk volgens de milioenennota niet voldoende middelen beschikbaar, zoodat een groot aantal gemeenten aan het einde van 1937 voor een tekort zal komen te staan. Om deze tekorten te dekken zal de Regeering de betrokken gemeenten in de gelegenheid stellen hiervoor met het Rijk leeningen aan te gaan. tegen een rente van 3%. En hiermede nu is men wederom aangeland bij het vroeger verworpen stelsel, dat ten behoeve van werkloosheidsuitgaven schul den worden gemaakt ten laste van volgen de dienstjaren. Voorts worden hierdoor al leen die gemeenten belast, welke het aller zwaarst door de crisis zijn getroffen. Spr. achtte dit niet de juiste manier en gaf dan ook met erkenning van de bezwaren, welke ook hieraan zijn verbonden, de voorkeur aan het idee van de vereen, van Nederl. Gemeenten om de ontstane tekorten te dek ken door deze te brengen ten laste van den kapitaaldienst van het voor alle Ne- derlandsche Gemeenten uitgestelde werk loosheids-subsidie-fonds, waaraan door alle ingezetenen des Rijks naar draagkracht wordt bijgedragen. De aandachtig beluisterde, zeer duidelijke rede van den heer Haspels werd met een hartelijk applaus beloond. Verschillende aanwezigen maakten hierna gebruik van de geboden gelegenheid tot het stellen van .vragen en werden uitvoerig beantwoord. Na den spr. te hebben bedankt voor zijn keurige uiteenzetting en de aanwezigen voor hun opkomst, sloot de voorzitter deze interessante, leerzame bijeenkomst. Een petroleumstad in het oerwoud. voor den politierechter. Zitting van Maandag 9 November. W a rm enhuizen. MET DIE SNAAK ZULLEN WE NOG WEL EENS NADER KENNIS MAKEN. De ingezetenen van Warmenhuizen Corn. v. d. M. had zich de gevaarlijke vrijheid, diehem zelf ook zijn vrijheid zal kosten, gepermitteerd een rijwielmerk '36-'37 in te palmen, ten nadeele van den 18-jarigen monteur Nico Barsingerhorn. Dientenge volge voor het Maandagmiddagsche edel achtbare driemanschap gerequireerd, was hij zoo nonchalant, niet te verschijnen. Een dergelijke onverschilligheid maakt echter geen goeden indruk en Kees werd dan ook op z'n nummer gezet door een veroordeeling tot 2 maanden gevangenis straf. Het staat echter wel vast, dat ons mannetje in verzet zal komen, in de hoop betere condities te kunnen bedingen. Bergen. EEN BROEDERPAAR, DAT TWIJFEL ACHTIGE RECLAME MAAKT. De heeren gebroeders Jean Gerard en Hendrik G. te Bergen, resp. 22 en 20 jaar oud, de een chauffeur en de ander los ar beider, hadden beiden aanleiding gegeven, dat de Politierechter zich heden niet zoo'n beetje met die heeren had te bemoeien. Als gangmaker verscheen eerst monsieur Jan, de chauffeur, die in den nacht van 21 op 22 Augustus benzine had „gemelkt" uit een geparkeerde auto. Nadat deze clandestiene benzine-melker was opgeknapt met 3 maan den gevangenisstraf, mocht ook zijn broer tje Hendrik naast hem op het zondaars bankje plaats nemen, aangezien beide broe ders zich thans broederlijk hadden te ver antwoorden wegens diefstal van een collec tie aardappelen van het land van ouden heer Leonard .Burgering. Het schijnt dat deze veelbelovende jongelui ook nog een strafvervolging te goed hebben ter zake op lichting en verduistering van een rijwiel en 'n auto. 't Is prachtig! Thans kreeg ieder een opfrïsschertje in den vorm van een definitieve gevangenis straf. Henri 3 en Jean 1 maand hechtenis. S p a nb ro e k. MOEDER BETJE GAF *M VAN KATOEN. Mej. Elisabeth Maria K., geliefde ega van den heer Engel L. te Spanbroek, verscheen in het 34ste jaar haars levens voor het eerst als verdachte in de zaal der gerechtigheid, op grond van het feit, dat zij op 13 Augus tus haar 14-jarig dorpsgenootje Hilletje Lu- chies had mishandeld. Ze had het kind bij de haren getrokken, over de keien gesleurd en haar zoo op het gezicht geslagen, dat dit hevig bloedde. Natuurlijk had mama Betje óók haar grieven en zou haar 7-jarig kind door Hilletje zijn mishandeld, maar hier was het oog om oog, tand om tand, wel wat al te wreedaardig van toepassing gebracht, vermeende de Politierechter en veroordeelde de hardhandige Spanbroolcerin tot 20 gulden boete of 10 dagen hechtenis.' Den Helder. TEGEN ZOO'N KOLOSSUS WAS DE GASFABRIEKMAN NIET OPGEWASSEN. Op 3 Augustus werd te Den Helder de 52-jarige bedienaar der gemeentegasfabriek Joh. Bremer, zijn ambtelijke bediening waarnemende in kwaliteit van lantaarn- KNIEKAPPEN - ENKELSTUKKEN, enz. - BUIKBANDEN en HEEREN GORDELS vanaf f 7.50 - BREUKBAN DEN met en zonder veer. Verder alle andere VERPLEGINGS- ARTIKELEN. T E R L E P 's Drogisterij APOTHEKERS-ASSISTENTEN, HOOGZIJDE 103. SCHAGEN. poetser, wat voor den mal gehouden door een levensblij dochtertje van zekeren heer Arie v. W. en nam revanche, door een natte gemeentespons over haar uit te knijpen. Hierdoor ontstak papa v. W., 'n reus, we gend 175 kilo schoon aan den haak, in toorn, en hij diende den gasman een op stopper toe, die er lang niet naast was en oorzaak dat een zijner tanden werd uitge slagen. Terzake deze mishandeling stond de dikzak heden terecht en werd, nadat de heeren de voormalige standplaats van de verdwenen tand aandachtig hadden bezich tigd, de pootige baas met algemeene stem men tot f25 boete of 15 dagen veroordeeld. Den Hel der. HELDERSCHE TERMINILOGIE. Den Helder bekend als de Jutterstad, krijgt ook beroemdheid vanwege de ont zaggelijke hoeveelheid diverse beleedigings- zaakjes, die steeds in de Alkmaarschc recht bank een sloteffect bereiken. Het was nu weer een zekere Johanna Christina V., die op 30 Juli haar stad genoot Leentje Visser geboren Timmer had toegevoegd: Jij hebt geen kleeren, alleen maar lompen aan je donder. Johanna vond 't bepaald te slecht weer en was maar weg gebleven. Doch de zaak marscheerde daar door heel vlug en de Officier eischte f 15 of 10 dagen, terwijl de Politierechter er f12 boete of 10 dagen van maakte. M e d e mb I ik. WEINIG EERBIED VOOR HET ZWAKKE GESLACHT. De heer Petrus Antonius van Aarden burg, die 'n café drijft te Medemblik, kreeg op 10 Juli bezoek van z'n huisbaas, de 54- jarige koopman Johannes Jacóbus P., doch 't gesprek verliep niet volgens de goede re gelen der Hollandsche voorkomendheid, daar de huisbaas de vrouw van den huur der, Alida Aardenburgv. d. Woudt uit maakte voor rotwijf en sloerie, zoodat na deze onverkwikkelijke woordenvloed 't gat van de deur werd gewezen, waaraan P. echter niet wenschte te voldoen, zelfs na 3 maningen nog niet. Toen zocht de verbolgen en in haar goede eer en naam aangetaste echtgenoote haar recht bij de sterke arm der wet, met het voor haar en haar echtgenoot schitterende succes, dat hun huisbaas conform den eisch werd veroordeeld tot f25 of 10 dagen. Verdachte, die zich tijdens de heele be handeling zeer eigenaardig had gedragen, wil trachten hoogerop meer succes te be reiken. Z u i dsclïarwoud e. EEN VOORPROEF VAN HET LANGEN- DIJKER DRAMA. Een ieder zal zich nog wel herinneren het droevig gebeuren op 22 September te Broek op Langendijk. waarbij een -jonge man door noodlottige omstandigheden het leven liet. Op dien bewusten dag dan, was 't bij gelegenheid der Zuidscharwouder ker mis in café Schoenmaker zeer rumoerig geweest. Na sluitingstijd moesten de muzi kanten 't ongelden cn de 19-jarige accordeo nist musicus noemde de Politierechter hem deftig maakte op minder aangena me wijze kennis met de vuisten van den motórschipper Dirk K, vuisten, die oorzaak waren dat hij ter aarde stortte en onzacht smakte over de 'harde klinkers. K. beweerde, dat men hem sarde en dat hij werd uitgemaakt voor een dronkenman. Hierdoor was hij kittelig geworden met het bovenvermelde gevolg. Verdachte, die ook later in den nacht een groote rol zou spe len, zit thans reeds geruimen tijd in voor arrest, hetgeen de Politierechter voor dezen man, die een blanco strafregister heeft, recht jammer vond. vooral daar zijn vrouw nu achterbleef met 4 jonge kinderen. De Officier eischje f20 of 10 dg. Mr. Langeveld, als verdediger optredende, dankte allereerst den Officier voor zijn zeer humaan requisitoir en vroeg in een klem mend betoog, voor dit juridische strafbare feit een zoo laag mogelijke boete en mocht op succes bogen, daar de Politierechter ver dachte tot f15 boete of 5 dg. veroordeelde. Den Helder. ZIJ DACHT SLIM TE ZIJN, DOCH BEDROOG ZICH ZELF. De 39-jarige Eeltje S., vertoevende te Zaandam in 'n woonschuit, doch kortelings gezonken vanwege den storm, ook 't huwe lijksbootje van de vrouw is op de voor haar woelige levenszee lek gestooten en onder gegaan, dacht nu goochem te zijn, om te Den Helder eenige winkeliei-s op te lichten en ging als volgt te werk. Zij bestelde bij een melkhandelaar, Mattheus Bremer, een beetje melk en betaalde met 'n riks, ter wijl de winkelier geld terug gaf, bestelde zij vlug wat na, streek de riks en 't wissel geld binnen en verdween dan met de goe deren, de winkelier met de strop latende. Zoo had zij drie keer succes gehad, maar liep tenslotte toch in de val. Heden maakten wij persoonlijk kennis, al kregen wij door een bijzonder weelderige haartooi weinig van haar gezicht te zien. De Politierechter liet haar heelemaal ont- hoeden en was toen nog maar half vol daan. Mr. Wiggers als reclasseeringsamb- tenaar, pleitte voor een voorw. veroordee ling, hetgeen tenslotte gelukte. Eisch vier mnd. gev.straf voorw. met 3 proefjaren. Uitspraak 3 mnd. met 3 proefjaren en bijz. voorwaarden. Hiermede behoorde deze zitting weer tot 't verleden. LIJK AANGESPOELD OP HET STRAND TUSSCHEN PETTEN EN ST. MAARTENSBRUG. Gistermorgen is tusschen Petten en St. Maartenszee het lijk aange spoeld van een visscherman, vermoe delijk afkomstig van een der ver gane loggers. Het lijk is opgebor gen in het lijkenhuis te Petten. Het is reeds in tamelijken staat van ont binding en deerlijk verminkt, ech ter nog wel herkenbaar voor familie leden. Het bezat nog enkele klee- dingstukken, o.a. hemd en borstrok en een olievest. BARSINGERHORN HARINGHUIZEN. In 't lokaal van den heer A. Mooij verga derde Maandagavond de tooneelvereeniging „Ons Genoegen", onder voorzitterschap van den heer J. Klomp. Met de bestuurshandelingen kon men zich blijkens de bespreking vereenigen en het Bestuur werd dan oo| herkozen. De samen stelling is als volgt: voorzitter de heer J. Klomp; secretaris de heer J. D. Stammes; penningmeesteresse mej. G. Borst; vice-voor- zitter de heer W. ter Heide en bestuurslid de heer C. Groot. Met den wensch dat de vereeniging moge bloeien en onder goede leiding met succes werkzaam zal mogen zijn, volgde na rond vraag sluiting. B o e r d e r ij. BESTRIJDING VAN TUBERCULOSE ONDER HET RUNDVEE. Op de dezer dagen gehouden vergadering van het Bestuur der Vereeniging tot bestrij ding van de tuberculose onder het rundvee en van andere veeziekten in Noord-Holland, kwam bij het samenstellen der begrooting voor 19361937 ter sprake de mogelijkheid om meerdere veehouders in genoemde bestrij ding op te nemen. Door de Regeering is evenwel in November 1934 een limiet ge steld voor aansluiting. Reeds in het vorige jaar had Noordholland dit limiet bereikt, ja ging daar zelf boven. De boventallige veehou ders werden als B(etalende) leden aangeno men. 't Is kwaliteit, al wat U proeft! Geen. bons, geen cadeaux. maar cacao, puur en fijn! Het voordeeligste der voorname merken Om meerdere veehouders in de gelegenheid te stellen is met toestemming van de Regee ring besloten, op kosten van de Vereeniging nog de gelegenheid open te stellen voor een meer-onderzoek van 10.000 stuks vee, hetgeen overeenkomt met ongeveer 500 veehouders. De aangifte hiervoor staat open tot uiterlijk 6 December a.s. Vanzelfsprekend is dat de B.leden van het vorige jaar en zij die zich reeds hiervoor op gaven in deze voorgaan. Na het bereiken van bovengenoemd aan tal kunnen de verdere aangiften als B.lid worden aangenomen. Te Londen werden wedstrijden gehouden om het kampioenschap in het spelen op de harmonica. De 11-jarige Peter Valerio werd winnaar „Heb je dat niet verteld?" vroeg hij. „Mis schien vertel ik niet alles aan kleine meis jes, hoe bekoorlijk ze ook zijn." „Dank je. Ik denk anders, dat hij er zonder baard heel wat jonger zou uitzien. Boven dien, ik kan 't niet uit mijn hoofd zetten, dat ik zijn oogen meer gezien heb. Hij is nogal geheimzinnig, vind je niet? En wel cynisch." Keating gromde eens en keek naar zijn schoenen. „Veel met hem gesproken?" vroeg hij. „Nogal. Zijn reden om bij Jan te blijven, lijkt me een beetje duister. Ik kreeg den in druk, dat zij niet erg bevriend met elkaar zgn. De eenige reden die me aannemelijk lijkt, doet me huiveren als ik er aan denk." „En welke is dat?" „Dat hij den Strooper verwacht." Keating glimlachte bitter. „Was hij thuis, toen je uitging?" vroeg hij. „Ja. Hij zat te lezen, zooals gewoonlijk. Iets lichts, zooals de „Levens" van Plato. Zijn kennis van de klassieken is bijna ontstellend." „Wiens kennis? Die van Plato?" vroeg Keating achterdochtig. „Nee, die van mijnheer Kaye," lachte Bar- bara. „Ga je nog mee naar huis om hem te ontmoeten?" „Nee," antwoordde hij haastig. „Ik ben voor zaken hier en eh om iets te on derzoeken." „In verband met den Strooper?" vroeg Barbara nieuwsgierig, en hij knikte, wat de gemakkelijkste manier was om zijn ware be doelingen, die haar verrast zouden hebben, te verbergen. Op het laatste oogenblik ontbrak hem den moed, en hij werd zich bewust, dat hij een paar groote handen had, waarvoor hij geen passende bezigheid kon vinden. Daarom stak hfi ze in zijn zak en trachtte er achter te ko men, of zij z\jn verlegenheid in de gaten had, en over iets anders begon te spreken, om hem op zijn gemak te stellen, of omdat zij de oorzaak van zijn verlegenheid doorgrondde en niest hooren wilde, wét hij te zeggen had. „We hebben nog een anderen bezoeker," vervolgde zij. „Net zoo geheimzinnig, maar niet zoo aardig als mijnheer Kay." „Is er nóg een ander?" vroeg Keating ont moedigd. „Nou, feitelijk is 't de butler", verbeterde Barbara. „Hij heet Crale. Soms denk ik, dat lüj meer weet van de dingen, die hem niet aangaan, dan zelfs bij de beste butlers de ge woonte is." Inspecteur Keating Keating vond het snui ten van zijn neus de geschiktste methode om zijn glimlach te bedekken. „Je zei toch, dat hg geheimzinnig was?" vroeg hij. „O ja. Je vriend Kaye schijnt eenig ver moeden te hebben, dat Crale en de Strooper niet heelemaal onbekend met elkaar zijn, en dat is Jan's indruk ook. Hij kan soms op Crale loeren als een kat." Keating zou hardop gelachen hebben, als hij gedurfd had. „Je zult er achter komen, dat 't een ge vaarlijk tg óverdrijf is, iemand zonder goede redenen de Strooper te noemen," zei hij. „En wat zegt je vrouwelijk instinct er van?" ,,'t Vrouwelijk instinct wordt dikwijls over schat. Maar zonder gekheid, ik voel me niet meer veilig, met hem in de buurt. Hij heeft zoo'n eigenaardige manier van overal rond te kruipen." In gedachten zag Keating zgn welgedanen vriend al „kruipen" en vermoedde, dat 't hem niet te best afging. „Hij verschijnt altijd op onverwachte oogen- blikken," vervolgde Barbara. „Een paar nachten geleden heeft iemand op je vriend Kaye geschoten, en ik vraag me af, of Crale daar ook meer van weet." Dat was nieuw voor Keating. Hij keek be langstellend op. „Geschoten?" herhaalde hij. „Zeker. Mijnheer Kaye zei, dat 't geluld af komstig was van een stoel, dien hij omge worpen had, maar stoelen vallen niet met een luiden knal, vooral niet op kleedjes. In elk geval was Crale, toen hg voor den dag kwam, geheel gekleed, en hij had een revolver in de hand en zijn uitlegging daarvan was niet erg overtuigend." „Wat zei hg dan?" Zij vertelde het hem en zag, dat hij er be lang in stelde. „Eerlijk, Sam, ik geloof dat de Strooper niet ver af is," zei ze bezorgd. Haar hand drukte licht op zijn arm en hij trok ze verheugd dichter naar zich toe. On bewust had zij, voor den eersten keer, zgn voornaam gebruikt, wat hem den verloren moed teruggaf. „Houd je aan die gewoonte," zei hij goed keurend. „Sam klinkt bijna menschelijk, als jij het zegt." „Sam? Heb ik dat gezegd? O, neem me niet kwalijk, ik vergat „Vergeet maar. Ik vindt 't prettig." „Wat? Vergeten?" „Nee, den naam." „Ja, dat kan wel. Sam, beste maar „Zeg dat nog eens," beval hij. Zij gehoorzaamde, en hij voelde een plotse linge aandrift om iemand den hoed over de oogen te slaan. Gelukkig was de naaste voet ganger buiten zijn bereik, maar de wereld scheen opeens een genoeglijk verblijf gewor den te zijn. Hij nam haar hand in de zijde. „Barbara," zei hij innig. „Denk je ik bedoel, als als je om kort te gaan, zie ik er oud uit?" „Nee, dikkop. Belafchelijk jong op het oogenblik." „Jong genoeg om te trouwen?" „Zeker, Sam. Heb je een verborgen harts tocht in je boezem gekoesterd? Wie is de ge lukkige jonkvrouw?" „Och, een meisje net zoo'n meisje als jij, bijvoorbeeld." Ze keek hem met ondeugende oogen aan, en hij zette af voor den sprong in het onbe kende. „Verondersteld, dat jij het eens was. Bar bara?" „Bèn ik het?" „Ja!" „Sam!" Ze wendde haar oogen haastig af. Als zij naar hem keek, was het zoo moeilijk te antwoorden, en zij wilde ook geen onmid dellijke beslissing nemen. „Willen we terugkeeren?" Op dat oogenblik zou hij een salto mortale gemaakt hebben, als zij dat gevraagd had. Ze wandelden langzaam terug naar den me neer, die Barbara's wagen bewaakte, en die aan 't tobben was geraakt over een eindje sigaret, waar een onbezonnen iemand op had getrapt. Zonder te spreken, hielp Keating haar in den wagen, en zijn oogen vroegen nog eens, wat zijn lippen niet durfden te herhalen. Een oogenblikje aarzelde zij, toen strekte ze haar hand uit naar den starter. „Ik zal het je laten weten over een poosje, Sam," zei ze, en de auto gleed weg. Hij stond haar na te kijken met de herinne ring aan twee lachende oogen, die even ern stig geweest waren draaide zich met een ruk om en stapte naar den barbier aan den overkant. De barbier, die in zijn deur stond te lan terfanten, had de idylle met aanmerkelijk cynisme aangekeken. Zijn laatste klant was overhaast weggeaan zonder iets tastbaars achter te laten, tengevolge waarvan de ton- surale artiest, die „verschillende gekroonde hoofden van Europa" had bewerkt, niet in zijn beste stemming was. Dat feit ontging aan Keating's opmerk zaamheid „Zou je me oud noemen?" vroeg hij, toen hij ging zitten. „Ja vroeg-renaissance," gaf de barbier koeltjes terug. „Geen gekheid. Ik word in October vier- en-veertig." „Drukfouten buiten verantwoordelijkheid der redactie," zei de ander. „Haar knippen?" Keating's blikken vlamden. „Nee. Friction." Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1936 | | pagina 9