TROOPER
Sint Nicolaas
Staakt het vuren
Schagen nieuws
Feuilleton
Uit onze Omgeving
OUDESLUIS.
Dinsdagavond vergaderde de St. Nicolaas-
commissic, bestaande uit ouders en onder
wijzend personeel der O.L.S. in het lokaal
van den heer Joc. Kreijger, ter bespreking
van het a.s. Sint Nicolaasbczoek. Buiten
enkele wijzigingen op verzoek van de on
derwijzers en onderwijzeressen zal St. Ni-
colaas eenals andere jaren ontvangen worden
en dit jaar in bet nieuwe locaal van den
heer Kreijger. Door welwillende jongedames
zal een inteekenlijst aan de inwoners aan
geboden worden, waarop de Commissie hoopt
dat op dezelfde wijze als andere jaren getee-
kend zal worden, opdat zij in staat is, even
als andere jaren, enkele vreugdevolle uren
te bezorgen aan de Oudesluizer schooljeugd.
Ouders en weiwillenden stelt ze niet teleur.
ST. MAARTENSBRUG.
Dinsdagavond hield de vereeniging N. en
G. een bijeenkomst in het lokaal van den
heer Bruin. In zijn openingswoord bracht
voorzitter o.m. eenige woorden van dank en
waardeering aan de nagedachtenis van wij
len den heer H. Veuger, die destijds tot eere
lid van de vereeniging benoemd werd.
Na het voorlezen van de uitgebreide
notulen door de secretaresse, Zuster Kuil
man, welke onveranderd onder dankzegging
werden goedgekeurd, volgde rekening en ver
antwoording van den penningmeester, den
heer J. Sleutel. De rekening werd nagezien
en in orde bevonden door de hecren Beste-
vaar en Kossen. Onder dankzegging aan den
penningmeester voor zijn accuraat beheer,
werd de rekening goedgekeurd.
Volgde bestuursverkiezing. Aan de beurt
van aftreden waren de heeren C. Sluis en
W. den Hartog, welke bij acclamatie werden
herkozen. Beide heeren namen tot genoegen
der aanwezigen de benoeming aan.
Hierna werden de werkzaamheden bespro
ken van de eerstvolgende Nutsavond, welke
gehouden zal worden op Zaterdag 12 Deo.
I-Iet gevolg Van deze besprekingen was dat
besloten werd, voor den eersten nutsavond
te laten optreden het tooneelgezelschap van
Schagerbrug, dat onder leiding staat van
notaris van Veen. Voorzitter deelde mede,
dat deze vereeniging dan ten beste zal ge
ven het tooneelspel „De Kribbebijter". Waar
dit gezelschap aan het slot van den gehou
den tooneelwedstrijd te Schagerbrug, niet de
opvoering van dit stuk veel succes heeft in-
geoogst, twijfelt voorzitter er niet aan, of de
leden staat een mooie en genotvollen nuts
avond te wachten.
Voor den 2en nutsavond was een aanbie
ding ingekomen van de Heldersche tooneel-
,ver. T.A.V.E.N.U., die den 19 Nov. te Helder
zal opvoeren het tooneelst.uk „Saigon Milly",
spel uit de wildernis. Alvorens hieromtrent
een gesluit te nemen, werd besloten dit stuk
zelf te gaan zien. Alle bestuursleden met
hunne dames, zoo werd besloten, zullen de
uitvoering bijwonen.
De bibliothecaris, de heer Veuger, deelde
mede, dat in het afgeloopen seizoen door 21
lezers 241 boeken waren gelezen.
Daar de rondvraag geen bijzonderheden
opleverde volgde sluiting.
WIER1NGEN
Een welkom Geschenk
met
DEN OEVER
HET MUZIEKLEVEN AAN DEN OEVER
BLOEIT
Het was reeds ge ruimen tijd hekend dat
énkele muziekliefhebbers aan Den Oever
gaarne een symphonieorkest zouden willen
oprichten. Doch alle begin is moeilijk. Ein
delijk is het dan toch zoover gekomen. De
heeren Jac. Bagger Czn. en C. van Vrede
hebben hiertoe den stoot gegeven. Vanaf
begin Februari van dit jaar was men reeds
bezig te repeteeren om telden of een even-
tueele vereeniging kans van slagen zou heb
ben. Een officieele vereeniging bestond tot
op heden echter nog niet. Voor eenige we
ken kreeg men de uitnoodiging van de
zangvereeniging „Zang en Vriendschap" te
Hippolytushoef om gezamelijke enkele mu
ziek- en zangnummers in te studeeren om
dan in het voorjaar van 1937 een uitvoe-
is een
Voorradig in diverse prijzen, in
LAAN
SCHAGEN
ring te geven het geheel onder leiding van
den heer Hovenier.
Thans meende men aan Den Oever dat
het oogenblik was aangebroken om aan het
clubje, dat al enkele maanden onder lei
ding van den heer Van Vrede gerepeteerd
had, een officieel cachet te geven en tot
oprichting van een vereeniging over te gaan
Woensdag 11 November kan men dan ook
als de officieele oprichtingsdatum be
schouwen. De vereeniging is gedoopt als
Oeversche Orkest Vereeniging (O.O.V.)
Het bestuur is samengesteld als volgt; voor
zitter de heer C. van Vrede, Secretaris de
heer Jb. Metselaar Jzn. en penningmeesteres
se Mej. A. Bakker Cd. Elke Woensdag
avond wordt er gerepeteerd in de zal „Wi-
ron" van den heer J. Lont. De nieuwe ver
eeniging telt momenteel 13 leden met de
volgende bezetting, fluit, hobo, klarinet,
schuiftrombone, trompet,, drie eerste en twee
tweede violen, cello en contrabas. Op de op
richtingsvergadering waarbij we aanwezig
waren hebben wij den indruk gekregen dat
deze vereeniging haar weg wel zal vinden
te meer daar voor het platte land gerekend
over uitstekend materiaal beschikt. Wij
wenschen „O.O.V." een goed succes.
HOOGWOUD
Op initiatief van den Burgemeester is
alhier een comité opgericht om gelden in
te zamelen voor het aan te bieden geschenk
aan H. K. H. Prinses Juliana ter gelegen
heid van Haar a.s. huwelijk. Een aantal da
mes uit verschillende deelen der gemeente
werden uitgenoodigd tot het beleggen van
een vergadering ten gemeentehuize, welke
Dinsdag j.1. plaats vond.
De burgemeester sprak een woord van
welkom en uitte zijn voldoening over het
feit, dat de meeste dames aan de uitnoodi
ging gevolg hadden gegeven. Daarna vond
de verkiezing van een bestuur plaats, in
welk bestuur zitting namen de dames M.
C. de Boer, M. Helder en G. Molenaar. Een
der dames merkte op, dat, wanneer nu met
de lijst geloopen wordt en voor het Kinder
feest weer, er op die tweede lijst waarschijn
lijk niet zooveel geteekend zal worden.
De burgemeester antwoordt, dat het op
deze lijst niet zoo zeer gaat om het gelds
bedrag dan wel om het aantal handteeke-
ningen, dus dat in ieder geval nagegaan
kan worden dat vele met dit doel sympa-
thiseeren. Vervolgens worden aangewezen
Mej. L. Benitt en Mej. Bijvoet om op de
Langereis en Boekehveg met een lijst rond
te gaan, voor de Pade en de Kerkelaan de
dames M. C. de Boer en C. E. Bood; voor
Noord- en Zuideind de dames Schilder en
Deken; voor Aartswoud de dames A. Groot
M. Helder I. Bakker en T. Schagen; voor de
Gouwe, de dames G. Ilemke en G. Zangier
en tenslotte voor de Weere en Lambert-
schaag de dames G. Molenaar en R. Pauw
Op de beide lagere scholen te Hoog
woud en te Aardswoud zijn zooals elk jaar
de avondcursussen voor schoolvrije jeugd
begonnen. De cursus te Hoogwoud wordt
bezocht door 11 leerlingen en die te Aarts
woud door 10 leerlingen.
ANNA PAULOWNA
LOOP DER BEVOLKING
Ingekomen: Mej. G. M. Schermer van
Castricum; J. Brandsma van Wielingen; N.
J. van Steijn van Voorhout; F. Schouwe-
naar-Hollander van Callantsoog; mej. B.
Wijma van Den Helder.
Vertrokken: J. B. van Praag naar Heem
stede Ab. A.Kinsbergen-Kos en kind naar
Amsterdam; mej. N. Bood naar Zijpe; A.
Oosting naar Den Helder; C. van Aurick
naar Amsterdam.
BURGERLIJKE STAND.
Geboren: Maria, Adriana, d. v. J. v. d.
Berg en A. A. Caspers; Agatha Adriana, d.
v. O. Huiberts en C. M. Roosen; Francis-
cus Martines, z. v. C. H. v. d. Berg en A.
C. Veul; Bernardus Johannes, z. v. J. Langes
en A. C. Spekken; Cornelia d. v. D. Ange-
vare en .T. W. Gijlswijk; Annie, d. v. J. Dek
ker en M. Brak; Gertruida Johanna, d. v.
J. Glorie en P. B. Rietveld.
Ondertrouwd: C. Blaauboer en J. Vergou
we, P. W. M. Rotteveel en I. D. A. Huijg.
Getrouwd: F. Deelstra en N. Molenaar; C.
F. Romaar en H. Beikas.
Overleden: J. J. van Kuijeren-Boskamp,
oud 75 jaar.
POLITIE
Verloren Belastingplaatje.
Gevonden: Belastingplaatje.
SINT MAARTEN
Alhier is een plaatselijk comité geïnstal
leerd, in verband met het aan te bicden na
tionale huwelijksgeschenk ter gelegenheid
van het a.s. huwelijk van H. K. H. Prin
ses Juliana met Z.D.H. Prins Bernhard,
voor welk doel inteekeningslijsten zullen
worden gepresenteerd.
Het comité is als volgt samengesteld:
A. Klerk, Eere-voorzitter, J. H. Wolters,
Voorzitter; Mevr. N. Klerk-Govers, Secreta-
ris-penningmeesteresse; Mej. D. Bood, Mevr.
R. L. R. Schoorl-Funsma; P. Gootjes, Jn. de
Pee en J. van Schagen.
Zwart als roet is Josepne,
Maar haar linnen hagelwit,
Want dat bleekt ze met Glorine.
„Tooverij", zegt Josepne!
'n Toovermiddel, dat is GLORINE.
Zoo mooi wordt het goed ge
bleekt, zoo smetteloos wit, zonder
dat het iets te lijden heeft. Een
flesch kost 16 cent en is vol
doende voor 5 flinke wasschen.
Slechts ruim 3 cent per wasch.
Daarvoor kunt U geen risico
nemen met minderwaardige
bleekmiddelen.
Glorine bleekt witter
11 November 1918.
Toen klonk het signaal boven alles uit,
Een wonderlijk, heerlijk verlossend geluid!
Het plantte zich voort van front tot front,
Het ging als een juichkreet van mond tot mond
Staakt het vuren
't Is stilstand van waap'nen, de vrede wacht,
En nieuwe hoop voor het komend geslacht,
De handen ineen tot een nieuw begin,
We keeren terug naar ons dorp, ons gezin,.,»
Staakt het vuren....!
En is er de oorlog voorgoed gedaan,
Dan brengen we vrede in ons bestaan,
Dan maken de landen één sterk gebaar,
We reiken de handen weer tot elkaar
Staakt het vuren....!
Zóó wordt er een toekomst opgebouwd
Voor zwakken en sterken, gelijk en vertrouwd!
Dan is onze wil, als één groot ideaal,
Nog klinkt in onz' ooren het heerlijk signaal:
Staakt het vuren....!
Dét was de juichkreet van jaren her,
En jaren vergingen, de vrede is ver,
Alle nood, alle leed is vergeten, voorbij,
In de landen marcheeren de rijen voorbij....
En men staat met stil en gebogen gelaat
Voor 't graf van den onbekenden soldaat,
Die viel voor zijn land, voor geen offer bevreesd,
Maar wiens offer misschien tóch vergeefs is geweest!
Want hoort! In de verte, daar roffelt de trom,
Daar trekken de massa's bewapend om
Het nieuwe geslacht, met een wil van staal,
De oogen gericht op een grootsch ideaal,
Maar niet meer geleid door 't verlossend signaal:
Staakt het vuren
11 November 1936.
KBOES.
(Nadruk verboden.)"
Schagen lHelder IL Aanvang 2 uur.
D. Arnoldus; J. Peetoom, H. Middelbeek;
M. Slikker, A. Slikker, M. de Haas; D.
Schoorl, J. Weeland, Joh. Bremer, L.
Schoorl, C. de Moor. Res.; D. Leeuwen
kamp.
Oudendijk ISchagen II.
Vertrek per bus 12 uur.
T. Bijpost; A. de Wit, P. Boon; Jb. Mo
lenaar, E. Rus, P. Boontjes; G. Koch, P. de
Vries, D. Ruig, S. S., S. Grootes. Res.: T.
Moransart.
Nieuwe Niedorp III—Schagen IIL
Vertrek 1 uur.
J. Everts; H. Naber, P. Kistemaker; P.
Slik, S. Breebaart, J. v. d. Öord; C. de Ja
ger, A. Willemse, J. Heemsbergen, W. van
Geelen, Jb. Broersma. Res.: W. Geerts.
De E.C. kan voor den wedstrijd van
Schagen I de opstelling yoor den aanvang
nog wijzigen.
Voor Schagen III is nog niet vastgesteld,
hoe of wij naar Nieuwe Niedorp gaan. De
heeren moeten echter beslist om 1 uur bij
café Roobol zijn. Ook de spelers van de an
dere elftallen worden verzocht beslist op
tijd aanwezig te zijn.
De spelers worden er door de E.C. op at
tent gemaakt, dat ze onvoorwaardelijk en
zonder morren de aanwijzingen van de aan-
voeders tijdens den wedstrijd moeten opvol-»
gen.
Wij missen ook nog verschillende leden
Woensdagsavonds op de training. Dit kan
en moet anders, want wij hebben het
heusch noodig. Het mag niet voorkomen,
dat men op de Gracht loopt te wandelen.
Laat nu ten eenenmale die laksheid va
ren en maakt allen van jullie vereeniging
wat er van te maken is.
Aangezien Schagen II boven aan de rang
lijst staat, zijn er misschien supporters die
hun willen vergezellen. Geeft U dan vroeg
tijdig tot Vrijdagavond op bij C. Keijzer,
Lauriestraat 20, Schagen.
Ook aan 't diner vergat ze het,
en later had ze geen gelegenheid meer, want
Jan en Larry hadden hun gebruikelijken woor
dentwist verwisseld voor een gevecht op het
schaakbord. Onder het zeer aannemelijk voor
wendsel, dat hij hoofdpijn had, ging Larry
tamelijk vroeg naar bed, om nog een paar
uurtjes te slapen, alvorens tot de ontknoo
ping van het drama over te gaan.
Zijn vroege aftocht had intusschen de be
langstelling van zijn gastheer opgewekt, en
ook Jan trok zich vroeger dan anders in zjjn
slaapkamers terug, met de bedoeling,
„Kay's" doen en laten in 't oog te houden.
Want Jan was ongerust, en Larry was daar
de onbewuste oorzaak van. Tweemaal in den
loop van dien dag had hij zijn beide blauwe
papiertjes bestudeerd en zwaar gepeinsd.
De zoogenaamde superintendant Kaye had
niet over zijn verlies gerept, hoewel hij het
zeker bemerkt moest hebben. Dat kwam Jan
vreemd voor, hij had er zich den heelen dag
mee bezig gehouden, en toen hij 's avonds op
den rand van zijn bed er nog eens over zat
te denken, kreeg hij de eerste vage vermoe
dens van wat er werkelijk gebeurde. Lang
zamerhand kwam hij tot de overtuiging, dat
hem ergens een valstrikt gespannen werd
hoewel hij nog niet kon uitmaken, van welken
aard. Daarom draaide hij zijn licht uit en
bleef in het donker zitten wachten op iets
dat hij voelde dat komen moest, en dat een
uur later dan ook kwam.
Het was een vaag geritsel, te hoorbaarder
door de nachtelijke stilte van het huis. Maar
het kwam ergens van beneden, en niet uit
Larry's kamer, die vlak naast de zijne lag,
en vanwaar Jan eenige verstoring van de
rust het meest verwacht had. Onder Larry's
kamer en die van hemzelf lag de studeer
kamer, en daar, meende Jan, kwam het ge
rucht vandaan. Hij glipte op de gang en luis
terde aan Larry's deur. Na een paar secon
den hoor hij hem zich in bed omdraaien, zoo
dat „Kaye" in elk geval was, waar hij thuis
hoorde. Jan vroeg zich af, wie dan het ver
dachte geluid veroorzaakt kon hebben, en
dacht aan Crale. Als d i e daar beneden
rondspookte, dan verried hij daarmee zijn
identiteit, en Jan's hand gleed in zijn jaszak,
waar zij het eenige argument omklemde, dat
waarschijnlijk tegenover iemand, die zichzelf
„den Strooper" noemde, van kracht zou zijn.
Jan sloop de trappen af en loerde naar de
studeerkamer. De deur was dicht, maar hij
was niet van plan, die te gebruiken. Een paar
seconden wachtte hij, zonder nog iets te hoo-
ren, hoewel hij instinctief voelde, dat er ach
ter die deur meer was dan enkel meubels.
Daarom vervolgde Jan zijn geruischloozen
tocht door de keuken en door den dienst
ingang naar buiten dat hij daarbij door
eenige deuren heen moest, was geen bezwaar:
alle sloten en scharnieren op Marske House
waren goed gesmeerd; het was een liefheb
berij van den vorigen bewoner, den kolonel,
geweest ze in olie te drenken.
Vlak tegen den muur gedrukt, ging Jan
den hoek om, en kwam op het gazon, waar
de glazen deuren van de studeerkamer op uit
kwamen met een laag bordes, dat glansde in
het maanlicht. Meteen kreeg Jan de zeker
heid, dat er inderdaad iets gebeurde in de
studeerkamer, want deuren, zelfs glazen deu
ren, die gesloten zijn, openen zich zelden van
zelf. Met een vreemden glimlach keek hij
naar de zware gordijnen, die op den nacht
wind een beetje heen en weer gingen. Wie
zich ook in die kamer bevond, hij moest er
een reden voor hebben, en Jan was er zeker
van, dat hij die reden kende; wat meer zegt,
hij dacht binnen een paar seconden den in
dringer ook te kennen.
Met twee schreden, zoo zacht en vlug dat
een kat ze hem zou hebben benijd, was Jan
bij de open deur, en luisterde maar ving
niet het minste geluid op. Dat bracht hem
een oogenblik in verwarring. Hij was er
zeker van, dat hij zich bij zijn afdaling uit
zij slaapkamer, die hij nauwelijks anderhalve
minuut geleden verlaten had, niet had ver
raden, en 't \yas ook nauwelijks aan te ne
men, dat de indringer niet meer binnen was.
Maar hij vergat, dat een heldere maan
iemand soms leelijk dwars kon zitten, en wel
eens schaduwen werpt, die zich op een gras-
vel heel duidelijk afteekenen. Dat was Jan's
eenige fout, en om een tweede te maken
kreeg hij, evenmin als anderen, die met den
Strooper te doen hadden gehad, geen gele
genheid.
Na even gewacht te hebben, loerde hij voor
zichtig door een spleet tusschen de gordijnen
door. Eerst zag hij niets, zooals te voorzien
was, en daarna weinig zooals ook te voor
zien was.
Tot de vele dingen, die hij niet zag, be
hoorde allereerst het ding, dat in zeer nauwe
aanraking kwam met zijn hoofd. Het was een
ebbenhouten liniaal, die met kracht in bewe
ging gebracht was, en Jan noopte neer te
zakken en het bewustzijn te verliezen.
Een van de andere dingen* die Jan had
kunnen zien, maar niet zag, was de donker
gekleede gestalte van een man, die den kraag
van zijn overjas opgezet en zijn vilten hoed
diep over de oogen had getrokken. Hij stapte
onverschillig over de bewustelooze gestalte
van zijn slachtoffer heen, liep vlug over het
gazon en drong in het rhododendronboschje,
dat het begrensde. Een ander zou onvermij
delijk in den langwerpigen kuil gevallen zijn,
die daar voor kort gegraven was, maar hij
kende den kuil, omdat hij dien zelf gemaakt
had. Daarvoor had hij zijn redenen.
De kuil was lang en diep genoeg om er een
man in te kunnen werpen, en toen de Stroo
per hem aanschouwde, glansde in zijn oogen
een eigenaardig licht. Na een oogenblik keer
de hij zich half om en staarde naar de be
wustelooze gestalte voor de open deur
schudde langzaam het hoofd, en kroop weer
uit het boschje. Even later was hij om den
hoek van den muur, die den moestuin aan 't
oog onttrok, verdwenen.
XXIX.
Larry stond in het donker In zijn kamer
en onderzocht zorgvuldig zijn revolver, en
zoo mogelijk nog zorgvuldiger zijn eigen
uiterlijk. Hij bevond beide in orde: zijn revol
ver was gereed voor het gebruik, en zijn
kleeding vertoonde geen spoor van wit. Want
wit licht op in het donker, waarom hij zoo
voorzichtig geweest was, een zwarten swea
ter, zwarte handschooenen en zwarte slob
kousen aan te trekken.
Na een laatsten blik op zijn uitrusting ging
Larry de kamer uit en daalde onhoorbaar de
trap af. Voor de deur van de studeerkamer
stond hij even te luisteren, of misschien ook
een van de vele onbepaalde geluidjes, die
aan een oud huis eigen zijn, zijn oorsprong
dankte aan een menschelijke aanwezigheid.
Hij kwam tot de overtuiging, dat er niemand
was, düwde de deur zachtjes open en glipte
de kamer in. Hy tastte zijn weg af naar de
tafel en vond de liniaal. Na een paar secon
den waren de twee helften uit elkaar ge
schroefd, en kon hij uit een er van een op
gerold stukje papier halen maar zijn ge
voelige vingers voelden onmiddellijk iets on
bekends in de kwaliteit. Bovendien bevatte
de liniaal maar één papiertje en dat was aan
merkelijk grooter dan de twee snippertjes,
die er in moesten zitten.
Larry nam zijn lantaarntje, keerde zijn rug
naar het raam en drukte den schakelaar neer.
Eén blik was voldoende om de diagnose van
zijn vingers te bevestigen: het papier, dat hij
in de hand hield, was vierkant en wit en be
vatte niet de schijnbaar zinnelooze letterver
bindingen, die hij kende, maar een heel duide
lijke vraag.
„Waarom morgen iets zoeken, dat de Stroo
per vandaag al gevonden heeft?" las Larry
en het was, alsof hij een slag in het gezicht
kreeg. Maar zelfs in zijn woede bleef hij koel
genoeg om te begrijpen, dat de legendarische
figuur,- die men „den Strooper" noemde, lang
zamerhand iets tastbaars begon te worden.
Het was immers een paar uur geleden, dat hij
door zijn periscoop Jan de twee strookjes
het echte en het onechte nog in de liniaal
had zien opbergen en toch was de Strooper
hem vóór geweest. Larry voelde, dat de wed
ijver in vernuft tusschen hem en den Strooper
binnenkort plaats zou maken voor een wed-
.trtjd op de revolver. (Wom venolgi
