Een slimme streek van
Wild-West-toestanden op
Vlieringen.
„den blanken toovenaar"
Toenadering op den
Balkan
Uit onze omgeving
Moeilijke tijden voor
„zware" jongens
KORT VERHAAL
Radioprogramma
HET ACCOORD TUSSCHEN JOEGO-
SLAVIë EN BOELGARIJE. DE
KROATISCHE KWESTIE.
De minister-president van Joego-Slavië,
Stojadinowitsj, heeft dezer dagen zijn ltoe-
meensche collega's Tartarescu en Antonescu
over de Boelgaarsch-Joego-Slavische onder
handelingen ingelicht, welke in de laaiste
weken hebben plaats gevonden en die tot
een accoord tusschen de beide mogendheden
hebben geleid. De inhoud van deze mede-
deelingen zal wel geweest zijn, dat Boel ga-
rij e nog geen lid wordt van de Balkan-
entente en ook niet den status-quo op den
Balkan erkent, die door het Balkan-pact.
wordt gewaarborgd. Maar het is bereid, be
paalde verplichtingen tegenover Joego-Slavië
te erkennen. De beide Roemeensche minis
ters hebben hun instemming met de afslui
ting van het nieuwe accoord betuigd.
In Ankora en in Athene bestaan beslist
bezwaren tegen dit pact, omdat men vreest,
dat Boelgarije daardoor van Joego-Slavische
zijde een grootere mate van bewegingsvrij
heid krijgt en zijn irredentische agitatie in
Grieksch Tharacië en Macedonië weer zal
beginnen. Overigens schijnt het niet onmo
gelijk, dat de Joego-Slavische regeering zich
bereid zou hebben verklaard, de Boelgaar-
sche eischen met betrekking tot de Egeeï-
sche zee te ondersteunen.
BOELGAARSCHE EISCHEN.
Het is bekend, dat het verdrag van Neuil-
ly aan den Boelgaren een vrijen uitgang
naar deze zee heeft ontnomen. Griekenland
heeft deze bepaling aldus geïnterpreteerd,
dat Boelgarije het recht op een wijkhaven in
Dede-Agatsj heeft. De Boelgaren echter zeg
gen op hun beurt, dat Boelgarije het recht
heeft op een haven in de Egeeïsche Zee, die
bovendien door een Boelgaarsche spoorlijn
met het, moederland is verbonden. Het is on
waarschijnlijk, dat men in Belgrado deze
Boelgaarsche zienswijze zal ondersteunen,
want dit zou een onmiddellijke ineenstorting
van de Balkan-entente tengevolge hebben.
Boelgarije verkeert principieel in den zelf
den toestand als Hongarije; het is voor Boel
garije even moeilijk lid te worden van een
Donau-federatie, zoolang zijn revisonistische
eischen niet tenminste ten deele zijn inge
willigd.
Hoe is echter onder deze omstandigheden
het tot stand komen van een accoord tus-
schen Joego-Slavië en Boelgarije te verkla
ren? Men heeft reeds dikwijls gepoogd de
verstandhouding tusschen beide landen te
herzien: in Boelgarije was het Stamboeliski,
in Joego-Slavië Trocmbitsj, die voor een toe
nadering vochten. Beiden verklaarden zij,
dat de Boelgaren en de Servcn tezamen een
bevolking van 18 millioen Slaven vormden
en dus het grootste nationale bloc van don
Balkan, dat deze, althans geografisch, vol
komen zou kunnen beheersehen, omdat dit
bloc zich uitstrekt van de Adrialische tot :1c
Zwarte Zee. Maar om dit bloc in politiek
opzicht te realiseeren, zou het noodzakelijk
zijn, Slovenië en Dalmatië, Bosnië en I-Ier-
zegowina, Kroatië, Boelgarije en Macedonië
tot één gebied te maken. Tegen een dergelijk
plan bestaat in Joego-Slavië veel oppositie,
vooral van de zijde van hen, die van Joego-
Slavië een eenheidsstaat willen maken.
Dr. MOSJITO OPTIMISTISCH.
ïn dezen samenhang is het noodzakelijk
er op te wijzen, dat het accoord tusschen
Joego-Slavië en Boelgarije op een oogenblik
is afgesloten, waarop zich ook de verhou
ding tusschen de Serven en de Kroaten con
solideert. Want ook de onderhandelingen
voor een definitieve regeling van dit Kro
atische vraagstuk bevinden zich in. hun
laatste stadium.
Masjek, de leider der Kroaten. schreef on
langs in „Obzor": „Ik zie geen reden, om
mijn standpunt te herzien. Ik ben van mee
ning, dat het Kroatische vraagstuk even
zeer kan worden opgelost als alle andere
politieke vraagstukken, wanneer de oplos
sing .tenminste op democratischen grond
slag steun vindt."
Op grond van deze verklaring mag men
verwachten, dat binnenkort een ernstig
strijdpunt in Joego-Slavië zal worden op
gelost en dat Joego-Slavië aan het begin
van een nieuw tijdperk staat.
Prins Paul, de regent van Joego-Slavië,
verkeert dus in de mogelijkheid, tegelijker
tijd op binnenlandsch politiek gebied hef fe
deralistische ideaal te verwerkelijken of ten
minste den Staat te decentraliseeren en
daarmede tegelijk op buitenlandsch politiek
gebied de verhouding met Boelgarije op vol
komen nieuwe grondslagen te baseeren. T-Iet
probleem voor Joego-Slavië is, de regeling
van het Kroatische vraagstuk zonder een
vernietiging van het geheele staatsbestel en
de regeling van het Boelgaarsche vraagstuk
7.<-Ver vernietiging van de Balkan-entente.
'Al probleem is dus beslist zeer gecompli-
9** d, maar ten slotte niet onoplosbaar.
De roof-overval onder den rook
van Hippolyiushoef.
Er hebben den Jaatsten tijd op ons schier
eiland ten hemel schreiende gebeurtenissen
plaats gehad. De boeren kunnen hun vee
en pluimvee niet genoeg bescherming bie
den. Want in donkere nachten kwamen zij;
de roovers van Wielingen. Hun tred is ge
luidloos, hun mes vlijmscherpDe stomme
schapen waren in de beginne het slacht
offer en daarbij ook de eigenaar. Hoevele
malen gebeurde het niet in de laatste maan
den, dat men des morgens in de weide
ingewanden en vacht vond van één der
wollige viervoeters. En hoevele malen wer
den er niet eenden of kippen vermist, waar
van nooit aangifte bij politie werd gedaan?
En ware zulks in het afgeloopen jaar nog
niet genoeg, op den laatsten dag van 1936
op Oudejaarsavond dus toen een ieder
in gezellige huiselijke sfeer toefde, zette men
de kroon op het misdadige werk. Wij maak
ten daar leeds melding van, doch willen
onzen lezers de juiste toedracht van het ge
beurde op dien avond niet onthouden.
Even buiten het dorpje Hippolytushoef
woont de 50-jarige landbouwer Jb. Snooy,
geheel alleen in zijn boerderijtje. Oude Wie-
ringers noemden het plekje daar de „Zand
kuil".
Toen Snooy zich dien avond omstreela 7
uur nog even naar de achter zijn huis ge
legen koestal wilde begeven, om daar nog
enkele werkzaamheden te verrichten, had
hij niet kunnen vermoeden, wat hem buiten
te wachten zou staan. Hij stak als gewoon
lijk de stallantaarn aan èn opende de buiten
deur. Net zou hij deze achter zich sluiten,
toen een onguur individu op hem afsprong
en hem de lantaarn uit de hand sloeg, het
geen schijnbaar nog niet zoo gemakkelijk
ging, daar Snooy zijn aanvaller nog een tik
met de lamp op het hoofd kon geven. Zijn
tegenstand was nutteloos, want de aanval
ler werd spoedig bijgestaan door een tweetal
andere mannen.
Men duwde den verbouwereerden boer een
zakdoek in den mond en bond hem met tou
wen vast. Na deze laffe daad, welke gepaard
ging met het uiten van bedreigingen, ge
lastten de roovers Snooy zijn geld over te
geven. Deze was zoo onder den indruk van
dezen plotselingen overval, dat hij zijn beurs
inhoudende ongeveer 16Q.overreikte.
Wat kon bij anders hebben gedaan?
En daarmede verdwenen de roovers in de
dichte duisternis. Eenigen tijd later arri
veerde ter plaatse de melkauto. Visser, de
chauffeur, miste de bussen welke anders
altijd op tijd aan den weg stonden. En zijn
gezond verstand zeide hem, dat hier iets
abnormaals was geschied. Dies stapte hij op
de boerderij af en vond den geknevelden
boer, dien hij vlug hielp uit de touwen te
komen.
Direct daarop werd de politie gewaar
schuwd. Het onderzoek werd geleid door de
heeren Bergsma en Kloprogge, beiden van
de Rijksveldwacht alhier. In de duisternis
viel het niet mee een spoor te vinden en
men achtte het dan ook gewenscht de hulp
in te roepen van een politiehond. Ongeveer
een uur hierna arriveerde de hond met een
Rijksveldwacht er uit Castricum Hetdierhad
direct „contact", en snuffelde met een zeke
ren gang het pad af, waarop de drie onver
laten geloopen moesten hebben. Doch op
den hoofdweg stond de hond plotseling stil.
De verschillende dampen van autos' enz.
enz., welke op zoo'n verkeersweg hangen,
maken het een speurder te moeilijk. En als
men op de fiets gestapt is, kan een hond
er ook niet veel meer aan doen.
Door het vinden van een pet kreeg men
echter al eenige vermoedens. Den volgenden
dag viel het de politie reeds op, dat een
zekere inwoner een wonde aan het hoofd
vertoonde, welke door een onzer doktoren
was verzorgd. Daar kon de slag met de lan
taarn wel eens iets mee uit te staan hebben.
En in den loop van den Nieuwjaarsdag
ging de politie over tot de arrestatie van
den 27-jarigen A. M., wonende te Stroe
(Wieringen). Een revolver waarop 1 patroon
werd bij hem gevonden. I-Toewel vele aan
wijzingen erop duidden, was er geen onmid-
delijke bekentenis van M. los te krijgen. Na
even te zijn vastgehouden, achtte de politie
bet tactischer, hem weer los te laten, om
zoodoende aan den weet te komen, wie zijn
helpers waren geweest. Men ging zijn gan
gen na en thans is men zoover gevorderd,
dat deze week gearresteerd konden worden
de 31-jarige M. L en de 33-jarige H. G. L.
beide te Wieringen. Evenals de vorige maal
werden ook zij met den heer Snooy gecon
fronteerd en ook thans werden zij door dezen
herkend als de daders. Zij zijn ter beschik
king gesteld van den Officier van Justitie
te Alkmaar.
En wij gelooven niet, dat hiermede een
einde is gekomen aan de arrestaties. Er
zijn nog meerdere vermoedens gerezen tegen
andere personen. Onze politie zet haar
onderzoek ijverig voort. Zou zij misschien
een geheel georganiseerd complot ontmaske
ren?!
De Wieringer bevolking ziet de arrestatie
van de daders van al de afgeloopen mis
drijven met verlangen tegemoet.
Of moet het inderdaad op Wild-West gaan
lijken?
WIELERCLUB WIERINGEN.
Gisteravond vergaderde bovengenoemde
club in haar clublokaal.
In haar openingswoord, heette de presi
dente, mevr. de Haan, de aanwezigen harte
lijk welkom en wenschte allen nog een ge
lukkig en voor de sport een succesvol 1937.
De notulen werden door den heer Cor-
nelisse gelezen en zonder op- of aanmerking
goedgekeurd.
Ingekomen stukken.
Ingekomen was een schrijven van P.
Plooij Jr. waarin deze mededeelt door ziekte
niet aanwezig te kunnen zijn.
De uitslag der clubkampioen-home trai-
nigswedstrijd werd door Cornelisse' voor
gelezen. Hieraan ontleenen we dat no. 1 Jb.
Muntjewérf, No. 2 J. Krcijger, No. 3 S. Lont,
No. 4 P. Kapitein, No. 5 C. Korshuize.
Hierna volgde besprekingen over te rijden
home-trainingswedstrijden met de Leeuwar
der Wielerclub. Na eenige besprekingen
werd besloten dat het bestuur hier nog eens
over zal schrijven.
Door Cornelisse worden daarna inlichtin
gen gegeven over de weder op te richten
federatie van Wielerclubs boven het IJ.
Nadat dit punt uitvoerig besproken was,
werd besloten om het bestuur machtiging
te geven tot toetreding.
Cycle cross.
Besloten werd deze véldrit te honden op
21 of 28 Februari a.s., zoo mogelijk onder
auspiciën van de dan eventueel opgerichte
federatie. De route der tocht zal zijn:
Beltstraat., Belt, Koningsweg langs Jo Keij-
zer, verder langs de Normerdijk over de hou
ten brug door het Zoutland naar de Noor-
derbuurt. Vandaar naar de Quarantaine
langs Trompetter door de Spoorbaan langs
Germen Kuut naar het Amstelbad over de
Westerlanderdijk, Haukes, Hoelmerdijk,
Westerklieferbrug, Oosterklief, Poldergemaal
de Koog, H.'hoef.
Er wordt nog gesproken over home-trai-
ningsavonden te M'meer, Anna Paulowna of
Be strijd tegen de gangsters in
de Vereenigde Staten duurt on
vermoeid voort. Amerika
smeedt een nieuw wapen in den
strijd tegen het misdadigers-
dom Be gepatenteerde uit-
braak-vrije gevangenis.
(Van een V.D.-correspondent)
In een zaaltje te Trenton, in den staat
New Jersey, zaten onlangs vijfhonderd poli
tiebeambten bijeen, teneinde een nieuwe
geluidsfilm bij te wonen. Het betrof hier
een levende misdadigersgalerij, welke bin
nenkort van even groot belang voor de
wetenschappelijke identificatie zal blijken
te zijn, als de albums met vingerafdrukken,
Sinds eenigen tijd neemt de chef van de
politie van New Jersey proeven met geluids
filmen, inplaats van met diverse foto's
van de misdadigers, zooals tot dusverre te
doen gebruikelijk was.
Deze films hebben ongeveer een lengte
van 100 meter. Zij toonen den misdadiger
bij het geeuwen, bij het spreken, bij het
aansteken van een cigaret en geven zoo
doende den politieagent een zeer goeden
kijk op houding, manieren en gelaatsuit
drukkingen van den misdadiger. De be
kende politieman Hoover is met dit nieuw
tje zeer ingenomen. Het werd voor het
eerst beproefd in het laberatorium voor
criminologie te Washinton. Men is voorne
mens een archief van filmnegatieven aan
te leggen, evenals dit het geval is met de
vingerafdrukken. Meer dan een jaar heeft
men hiermede geexperimenteerd. Een ge
oefend politieagent kan met behulp van
een geluidscamera de opnamen maken. De
geheele uitrusting, te weten: opname-ca
mera, draagbaar geluid-apparaat, acht ju-
piter-lampen, een opklapbaar opnamenlca-
binct kan in zes handkoffers verpakt en
met een kleine vrachtwagen vervoerd wor
den. Bij een groote razzia kunnen de ge
luidsfilmen bij de bioscopen en politiebu-
reau's gedistribueerd worden. In korten
tijd kunnen zij millioenen menschen een
levend beeld van den gezochten misdadiger
verschaffen.
Dit is slechts één der vele verbeteringen
in de politieoneele techniek. In alle deelen
der Vereenigde Staten smeedt de weten
schap nieuwe wapens. Zoo heeft een uitvin
der te Rochester patent aangevraagd voor
Julianadorp. Hieromtrent zal het bestuur
inlichtingen vragen.
Hierna wordt het maandprogramima be
kend gemaakt.
Nadat in de rondvraag no£ eenige interne
zaken besproken waren, sloot de presidente
onder dankzegging de vergadering.
KOEGRAS
JULIANADORP.
Vereeniging van Veeverloskunde
te Koegras.
Bovengenoemde vereeniging vergaderde
in het café ,,'t Centrum" van den heer II.
Veul. De vergadering werd door 14 leden
bijgewoond. De Voorzitter, de heer J. J.
Kistemaker, opende met allen welkom te
heeten. De secretaris, de heer A. Schoorl,
Jz., las daarna de notulen, welke onveran
derd werden vastgesteld.
Hierna volgde het verslag over het nazien
der rekening over 1936 van den penning
meester, den heer A. Schoorl Jz.
De commissie had de boeken en beschei
den in orde bevonden. De ontvangsten
hadden bedragen f 900.76 en de uitgaven
f S12.S3, saldo in kas derhalve f 87.93. Er is
door
HANS HYAN.
Het was aan den benedenloop van den
llvimbi. De gouvernementsambtenaar Von
Schafer had luitenant Menzel erop uitge
stuurd, daar de Uvimbi anders een goed
moedige negerstam niet de voorgeschre
ven hoeveelheid hout bij den Kisigo had
den opgestapeld en daar de verkenners den
ambtenaar meldden, dat de negers zich aan
gesloten hadden bij de Mgongo en schijn
baar van plan waren zich te verzetten.
Waarom de jongemannen hun sporen sle
pen, had men nog niet kunnen nagaan,
maar in ieder geval: zij slépen hun speren
en dat beteekende oorlog!
Luitenant Menzel was een dappere, flinke
soldaat, maar... een beetje roekeloos. Kani-
tein von Schafer had hem herhaalde malen
ingeprent toch vooral op z'n hoede te zijn,
want de Uvimbi zijn, evenals de .Mgongo,
van dezelfde soort als de Wahehe, d.w.z.
buitengewoon gevoelig. Nu was het 'n soort
van hartstocht van don «luitenant om kro
kodillen te schieten. F.n dat zou niet zoo erg
zijn geweest, want de negers hebben over
het algemeen niets in te brengen tegen het
verdelgen vdn die reuzehagedissen, die hun
I pitcn en honden stelen en dikwijls een
groot gevaar zijn voor badende kinderen of
wasschende vrouwen. Maar juist. deTJvim-
bi waren bot., die sterk geloofden in de
macht en de kracht van een benaald* kro
kodil. die op de zandbanken en eilandjes
van do Kisigo zonnebaden natm, De Uvimbi
wisten te vertellen, dat bef dier reeds Kata
kala, d.w.z. ondenkbaren tijd geleden, in de
rivier woonde. En deze merkwaardige, sehit-
terend-groeife krokodil was voor de Uvimbi
het toonbeeld van gezondheid, kracht, wel
varendheid en vrede in hun land. En juist
op diè krokodil, op dat symbool, moest dat
ongeluksmensch luitenant Menzel nu
schieten!!!.
Wat komen móest, kwam. Het opper
hoofd der Uvimbi bracht een bezoek aan
de Mgongo en Menzel moest tegen wil en
dank wel lijd en plaats voor een „palavcr"
vaststellen. In de eerste plaats kwam dus
ter sprake de zaak van het hout, dat niet:
geleverd was, alsmede een paar grensgeschil
len. Daarop verklaarde Menzel dat hij thans
nog een boodschap voor de stammen had
van zijn Heer, het groote, blanke opper
hoofd, dat zooals zij alle wisten de
vader van alle zwarte kinderen was. De
zwarten kruisten de handen voor de borst
en bogen. Maar van aflevering van het hout
wilden zij niet weten, evenmin als van de
veronderstelling, dat er bij hen sprake zou
zijn van oorlogvoorbereidselen.. „De blanke
Vader in Oevvambra", zei een der hoofdlie
den listig," weet beslist niet, dat onze groe
ne krokodil is doodgeschoten en dat ons ge
luk en de veiligheid van ons daarmee sa
menhing, zoodat we geen hout zouden kun
nen leveren, zonder 'dat we die krokodil
hebben!"
,IIet palaver is ten einde!" zei Menzel
woedend en stond.op. Toen besprak hij het
geval met een Askari-sergeant en deze zei:
„Luitenant, steek bun hutten in brand en
hang de beide opperhoofden op!"
Menzel meende iets beters te weten.
Voordat hij officier werd, had hij veel aan
schilderen gedaan en ook in zijn militaire
jaren deed hij zoo nu en dan nog wel eens
eraan. Juist had hij geëxperimenteerd met
een nieuw soort lakverf, waarvan hij een
aanzienlijke hoeveelheid had besteld. Twee
zwarten zond hij naar het station, om de
schildersbenoodigbeden te halen. „In vier
dagen moeten jullie terug zijn". De ne
gers beloofden het, tegenstribbelend, want
zoo zeiden ze het was vèr naar het sta
tion, zij konden alleen 's nachts marehee-
ren, want overdag zouden zij kans loopen
door de watenmannetjes te worden aange
vallen en opgegeten! Die watermannetjes
zijn eohte legendarische figuurtjes; een
blanke heeft ze nog nooit gezien, maar een
neger kan in vollen ernst verzekeren, dat
de mannetjes onder den waterspiegel in
oeverholen woonden en evenals de vis-
schen door kiemen adem halen. Dat zij
de badenden blank of zwart aanvielen
en meesleurden in de diepte, waar zij hen
opaten...
Gedurende hun afwezigheid hield Menzel
zich met zijn andere mannen bezig een groo
te krokodil te vangen. Op zekeren dag za
gen zijn mannen'op een zandbank een wel
vijf meter lang monster en kwamen met. den
roep „Mamba!.. Mamba!!.." uaar den luite-
ant.." Waarom gillen jullie zoo? Slop,
zwarte spitsboeven!" bromde deze, „die
snertbeesten zijn hier immers overal te vin
den!" „Ja," zeiden de beide zwarten,
■maar dit is er een, die groen is!"... „Men
zel e met een kijker gewapend, trok erop uit
en waarlijk... daar op een zandbank in de
zon glinsterde een groenachtig dier. In aller
ijl werd er aan den oever een val gebouwd
van boomstammetjes. Aan het einde daar
van stond een kooi, waarin men een geitje
opsloot, dat klagend blaatte. Men zette de
val scherp en reeds den tweeden nacht liet
de krokodil zich verschalken! Inmiddels
waren de beide booten ook weer teruggeko
men en hadden de schildersdoos, de pen-
seelen en de lakverf meegebracht. Luitenant
Menzel kon zijn hart ophalen en zich eeni
gen tijd aan het. schilderen wijden, zonder
zich uit te moeten sloven om op de com
mando's van zijn kapitein heen en weer te
rennen. Maar toen luitenant, Menzel de
prachtige, schitterende lakverfkleuren zag
een heelen regenboog van glanzende pracht
en eens een blik had geworpen op het
lange lichaam van de gevangen krokodil,
kwam er een lumineus denkbeeld in hem
op. Met ijver ging hij aan het werk, oen hei
lige ijver had hem aangegrepen, een soort
negerkunst was het, die hij hier uitvond. In
het felle licht van de Afrikaansche zon schit
terde de hoornhuid van het riviermonster
weldra als een geweldige, fraai geslopen
edelsteen. De kleurenrijkdom, die luitenant
Menzel ademloos met zijn penseelcn op hel
rugpantscr van de voorheen groene krokodil
had aangebracht, was oogverblindend,
prachtig, onbeschrijfelijk! Toen werden
de mannen en vrouwen van Uvimbi en
Mgongo uitgenoodigd de „duizcndkleurige"
te komen aanschouwen.
„Maar," had luitenant Menzel aan de uit
nood i-ging toegevoegd," vergeet niet het hout,
dat jullie nog verschuldigd bent, mee te
brengen en een eveu groote stapel aan den
oever van den Kisigo op te stapelen."
De morgen kwam. Het groote, gouden oog
van de zon, opende zich.. Groote vluchten
rose en groene kakatoes vlogen over de ri
vier.. en boven de struiken fladderden de
kolobris als edelsteenen flinkerend. Daar
naderden in dichte rijen de zwarte aanbid
ders van den „groenen", die juist zijn slaap
je had gedaan en uit de lagune opdook...
Mannen en vrouwen, krijgslieden en grijs
aards, kinderen en huwbare dochters., zij
vielen alle plat op den grond, toen de kro
kodil als een geweldige kaleidoscoop uit den
modder kroop en in zijn volle kleurenpracht
in de zon schitterde..
„Wij hébben het immers altijd wel ge
dacht. Heer," zei later een hoofdman der
Uvimbi tegen luitenant Menzel, „dat Uw
Heer, onze blanke Vader, een groot toove
naar is., maar een krokodil van bonte,
flonkerende steenen... dèt hebben wij nog
nóóit gezien!... Wij willen U geiten geven
en kippen... en Alles, wat U voor Uw sol
daten noodig hebt, maar laat ons dien
blinkenden, „groenen...!"
Toen luitenant. Menzel zich bij kapitein
von Schafer meldde, had 'deze reeds lang
het bericht van den krokodil van edelstee
nen vernomen. De Lokolis trommelden het
dien nacht van het Victoria Niassa-meer tot
aan de kust van Zanzibar. Want wat do
Europeanen pas in de 19de eeuw met de
telegz'aaf deden, konden de bewoners van
Afrika reeds duizenden jaren geleden: de
grootste onzin binnen don kortst mogelijken
tijd over land en zee bekend maken!
eenwetenschappelijke toekomstige gevan
genis, waar noch oproer, noch ontvluchting
mogelijk is. Een gevangenis met opgehan
gen loopgangen, verborgen microfoons en
een netwerk van buizen, welke in geval
van nood traangas in de cellen doet stroo
men. Vensters, waardoor de wachters de
gevangenen kunnen gadeslaan, zonder zelf
gpzicn te worden. R. L. Clark, de uitvin
der 'van' deze gevangenis, is er van over
tuigd-, dat. men op deze wijze de misdadi
gers, die eenmaal opgesloten zijn, de baas
blijft.
Met ditzelfde doel hebben de autoritei
ten te Westchesler in de gevangenis een
„electrisch oor" opgesteld, dat den dienst
der nachtwakers verlichten zal» Dit „oor"
is een combinatie van microfoons, luid
sprekers en versterkers, en microfonen zijn:
in de loopgangen geplaatst, waardoor onder:
alle omstandigheden een eventueele vlucht
mopt plaats vinden. Het. apparaat is dus
danig geconstrueerd, dat het ieder geluid
dat sterker is dan een gewoon gesprek,
automatisch in een alarmsignaal omzet.
Mochten de gevangenen een wachter over
vallen en zou hierbij b.v. een stoel omvallen
dan is het hierdoor veroorzaakte geluid vol
doende om het alarmapparaat in werking
te stellen.
Dc politie te Long Island heeft momen
teel de beschikking over een uitrukwagen
welke behalve een kortegolf-uitzend-appa-
raat, ook nog een vingerafdrukken-archief
en tal van andere moderne hulpmiddelen
bezit. Deze auto beeft een lengte van 4Ia
meter; is 2 meter breecl en 1.80 hoog. Met
een snelheid van 120 kilometer per uur
kan deze auto langs de Amerikaansche we
gen snorren.
Verschillende politicbureaux in het Mid
den Westen o.a. te Indianapolis, St. Louis,
Kansas City en Minneapolis hebben de be
schikking over een telex-apparaat.
Vermoedelijk de meest eigenaardige ont
dekking op criminologisch gebied is die van
twee geleerden te Chicago Na jarenlange
experimenten hebben zij thans met zeker
heid verklaard, dat, de mensch aan zijn
adem eveneens geidentificeerd kan wor-
den.
Voorts wordt er in de Vereenigde Staten
propaganda gemaakt onder de burgers om
hun vingerafdrukken te laten registreeren.
Een dergelijk archief zou groote waardo
hebben in gevallen van menschenroof,_ ver
lies van geheugen of valsche indentificatio
Wel hebben misdadigers getracht door mid
del van zuren of andere bijtendé stoffen
hun vingertoppen te verminken teneinde
zoodoende een onherkenbare vingerafdruk
te krijgen, doch zij vergeten, dat een der
gelijk procédé, juist de aandacht der po
litie op zich moet vestigen en dat zij zoo
doende als „dubbel verdacht" beschouwd
worden.
echter nog te betalen een bedrag van
f 192.78. Zoodat het tekort bedraagt f 104.85»
De toegezegde subsidie groot f 200.
moet echter nog ontvangen worden.
Het aantal leden der vereeniging be
draagt 114 met 1943 koeien. Gecontribueerd
werd een bedrag van f 582.90.' Er was dus
één achteruitgang van 116 koeien of f 34.-80
aan contributie te constateeren. De verlos
kundige werd 67 keeren gehaald, dus 71
keer minder .dan. het vorige jaar. Dat is nu
wel een verblijdend teelcen, maar de kas is
er de dupe van.
Na een opwekking om vooral nieuwe le
den te werven, werd een woord van op
rechten dank gebracht aan de bestuursle
den van de afd. Den Helder der H. M. v»
L., voor hunne medewerking tot het ver
krijgen van het subsidie van deze gemeente.
Bij de Bestuursverkiezing werd de aftre
dende heer J. J. Kistemaker herkozen.
Bij het volgende punt vaststelling salaris
van den verloskundige en omslag der
koeien,, werd bet salaris met f 50 vermin
derd en gebracht op f 850 en werd de om
slag der koeien gelaten .op 30 cent per koe.
Tot Verloskundige werd benoemd de heer
A. de Hoop en tot lid der "commissie tot
nazien der rekening werden gekozen de
heer W. Rampen.
Bij de rondvraag kwamen verschillende
klachten naar voren. Besloten werd in de
maand Augustus van dit. jaar weer een al-
gemeene vergadering te houden. Het 'be
stuur zal dan zijn houding bepalen.
DINSDAG 12 JANUARI.
Hilversum I.
AVRO-uitzending.
10.00 Morgenwijding. Gramofoonplaten.
10.30 Viool en piano.
11.00 Huish. wenken.
11.30 Gramofoonplaten.
12.30 Jetty Cantor's Ensemble.
2.00 Omroeporkest.
3.00 Kniples.
4.00 Zang en piano.
4.30 Radiokinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Omroeporkest.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Bonte Dinsdagavondtrein.
9.30 Vocaal concert.
10.00 Gramofoonplaten.
11.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 uur
AVRO-Dansorkest.
Hilversum H.
KRO-uitzending.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
11.3012.00 Godsd. halfuur.
12.15 KRO-Melodisten, zang en gram.-platen.
2.00 Vrouwenuur.
3.00 Modecursus.
4.00 Gramofoonplaten.
4.15 KRO-Kamerorkest en gramofoonplaten.
(Om 5.45 Felicitatiebezoek).
6.30 Gramofoonplaten.
6.40 Esperantocursus.
7.00 Berichten.
7.15 „Wat deze trjd leert".
7.35 Sportpraatje.
7.55 Berichten ANP.
8.00 Revue-uitzending.
10.30 Berichten ANP.
10.40 De KRO-Boys, zang en gram.platen.
11.3512.00 Gramofoonplaten.