Een slimme streek van Wild-West-toestanden op Vlieringen. „den blanken toovenaar" Toenadering op den Balkan Uit onze omgeving Moeilijke tijden voor „zware" jongens KORT VERHAAL Radioprogramma HET ACCOORD TUSSCHEN JOEGO- SLAVIë EN BOELGARIJE. DE KROATISCHE KWESTIE. De minister-president van Joego-Slavië, Stojadinowitsj, heeft dezer dagen zijn ltoe- meensche collega's Tartarescu en Antonescu over de Boelgaarsch-Joego-Slavische onder handelingen ingelicht, welke in de laaiste weken hebben plaats gevonden en die tot een accoord tusschen de beide mogendheden hebben geleid. De inhoud van deze mede- deelingen zal wel geweest zijn, dat Boel ga- rij e nog geen lid wordt van de Balkan- entente en ook niet den status-quo op den Balkan erkent, die door het Balkan-pact. wordt gewaarborgd. Maar het is bereid, be paalde verplichtingen tegenover Joego-Slavië te erkennen. De beide Roemeensche minis ters hebben hun instemming met de afslui ting van het nieuwe accoord betuigd. In Ankora en in Athene bestaan beslist bezwaren tegen dit pact, omdat men vreest, dat Boelgarije daardoor van Joego-Slavische zijde een grootere mate van bewegingsvrij heid krijgt en zijn irredentische agitatie in Grieksch Tharacië en Macedonië weer zal beginnen. Overigens schijnt het niet onmo gelijk, dat de Joego-Slavische regeering zich bereid zou hebben verklaard, de Boelgaar- sche eischen met betrekking tot de Egeeï- sche zee te ondersteunen. BOELGAARSCHE EISCHEN. Het is bekend, dat het verdrag van Neuil- ly aan den Boelgaren een vrijen uitgang naar deze zee heeft ontnomen. Griekenland heeft deze bepaling aldus geïnterpreteerd, dat Boelgarije het recht op een wijkhaven in Dede-Agatsj heeft. De Boelgaren echter zeg gen op hun beurt, dat Boelgarije het recht heeft op een haven in de Egeeïsche Zee, die bovendien door een Boelgaarsche spoorlijn met het, moederland is verbonden. Het is on waarschijnlijk, dat men in Belgrado deze Boelgaarsche zienswijze zal ondersteunen, want dit zou een onmiddellijke ineenstorting van de Balkan-entente tengevolge hebben. Boelgarije verkeert principieel in den zelf den toestand als Hongarije; het is voor Boel garije even moeilijk lid te worden van een Donau-federatie, zoolang zijn revisonistische eischen niet tenminste ten deele zijn inge willigd. Hoe is echter onder deze omstandigheden het tot stand komen van een accoord tus- schen Joego-Slavië en Boelgarije te verkla ren? Men heeft reeds dikwijls gepoogd de verstandhouding tusschen beide landen te herzien: in Boelgarije was het Stamboeliski, in Joego-Slavië Trocmbitsj, die voor een toe nadering vochten. Beiden verklaarden zij, dat de Boelgaren en de Servcn tezamen een bevolking van 18 millioen Slaven vormden en dus het grootste nationale bloc van don Balkan, dat deze, althans geografisch, vol komen zou kunnen beheersehen, omdat dit bloc zich uitstrekt van de Adrialische tot :1c Zwarte Zee. Maar om dit bloc in politiek opzicht te realiseeren, zou het noodzakelijk zijn, Slovenië en Dalmatië, Bosnië en I-Ier- zegowina, Kroatië, Boelgarije en Macedonië tot één gebied te maken. Tegen een dergelijk plan bestaat in Joego-Slavië veel oppositie, vooral van de zijde van hen, die van Joego- Slavië een eenheidsstaat willen maken. Dr. MOSJITO OPTIMISTISCH. ïn dezen samenhang is het noodzakelijk er op te wijzen, dat het accoord tusschen Joego-Slavië en Boelgarije op een oogenblik is afgesloten, waarop zich ook de verhou ding tusschen de Serven en de Kroaten con solideert. Want ook de onderhandelingen voor een definitieve regeling van dit Kro atische vraagstuk bevinden zich in. hun laatste stadium. Masjek, de leider der Kroaten. schreef on langs in „Obzor": „Ik zie geen reden, om mijn standpunt te herzien. Ik ben van mee ning, dat het Kroatische vraagstuk even zeer kan worden opgelost als alle andere politieke vraagstukken, wanneer de oplos sing .tenminste op democratischen grond slag steun vindt." Op grond van deze verklaring mag men verwachten, dat binnenkort een ernstig strijdpunt in Joego-Slavië zal worden op gelost en dat Joego-Slavië aan het begin van een nieuw tijdperk staat. Prins Paul, de regent van Joego-Slavië, verkeert dus in de mogelijkheid, tegelijker tijd op binnenlandsch politiek gebied hef fe deralistische ideaal te verwerkelijken of ten minste den Staat te decentraliseeren en daarmede tegelijk op buitenlandsch politiek gebied de verhouding met Boelgarije op vol komen nieuwe grondslagen te baseeren. T-Iet probleem voor Joego-Slavië is, de regeling van het Kroatische vraagstuk zonder een vernietiging van het geheele staatsbestel en de regeling van het Boelgaarsche vraagstuk 7.<-Ver vernietiging van de Balkan-entente. 'Al probleem is dus beslist zeer gecompli- 9** d, maar ten slotte niet onoplosbaar. De roof-overval onder den rook van Hippolyiushoef. Er hebben den Jaatsten tijd op ons schier eiland ten hemel schreiende gebeurtenissen plaats gehad. De boeren kunnen hun vee en pluimvee niet genoeg bescherming bie den. Want in donkere nachten kwamen zij; de roovers van Wielingen. Hun tred is ge luidloos, hun mes vlijmscherpDe stomme schapen waren in de beginne het slacht offer en daarbij ook de eigenaar. Hoevele malen gebeurde het niet in de laatste maan den, dat men des morgens in de weide ingewanden en vacht vond van één der wollige viervoeters. En hoevele malen wer den er niet eenden of kippen vermist, waar van nooit aangifte bij politie werd gedaan? En ware zulks in het afgeloopen jaar nog niet genoeg, op den laatsten dag van 1936 op Oudejaarsavond dus toen een ieder in gezellige huiselijke sfeer toefde, zette men de kroon op het misdadige werk. Wij maak ten daar leeds melding van, doch willen onzen lezers de juiste toedracht van het ge beurde op dien avond niet onthouden. Even buiten het dorpje Hippolytushoef woont de 50-jarige landbouwer Jb. Snooy, geheel alleen in zijn boerderijtje. Oude Wie- ringers noemden het plekje daar de „Zand kuil". Toen Snooy zich dien avond omstreela 7 uur nog even naar de achter zijn huis ge legen koestal wilde begeven, om daar nog enkele werkzaamheden te verrichten, had hij niet kunnen vermoeden, wat hem buiten te wachten zou staan. Hij stak als gewoon lijk de stallantaarn aan èn opende de buiten deur. Net zou hij deze achter zich sluiten, toen een onguur individu op hem afsprong en hem de lantaarn uit de hand sloeg, het geen schijnbaar nog niet zoo gemakkelijk ging, daar Snooy zijn aanvaller nog een tik met de lamp op het hoofd kon geven. Zijn tegenstand was nutteloos, want de aanval ler werd spoedig bijgestaan door een tweetal andere mannen. Men duwde den verbouwereerden boer een zakdoek in den mond en bond hem met tou wen vast. Na deze laffe daad, welke gepaard ging met het uiten van bedreigingen, ge lastten de roovers Snooy zijn geld over te geven. Deze was zoo onder den indruk van dezen plotselingen overval, dat hij zijn beurs inhoudende ongeveer 16Q.overreikte. Wat kon bij anders hebben gedaan? En daarmede verdwenen de roovers in de dichte duisternis. Eenigen tijd later arri veerde ter plaatse de melkauto. Visser, de chauffeur, miste de bussen welke anders altijd op tijd aan den weg stonden. En zijn gezond verstand zeide hem, dat hier iets abnormaals was geschied. Dies stapte hij op de boerderij af en vond den geknevelden boer, dien hij vlug hielp uit de touwen te komen. Direct daarop werd de politie gewaar schuwd. Het onderzoek werd geleid door de heeren Bergsma en Kloprogge, beiden van de Rijksveldwacht alhier. In de duisternis viel het niet mee een spoor te vinden en men achtte het dan ook gewenscht de hulp in te roepen van een politiehond. Ongeveer een uur hierna arriveerde de hond met een Rijksveldwacht er uit Castricum Hetdierhad direct „contact", en snuffelde met een zeke ren gang het pad af, waarop de drie onver laten geloopen moesten hebben. Doch op den hoofdweg stond de hond plotseling stil. De verschillende dampen van autos' enz. enz., welke op zoo'n verkeersweg hangen, maken het een speurder te moeilijk. En als men op de fiets gestapt is, kan een hond er ook niet veel meer aan doen. Door het vinden van een pet kreeg men echter al eenige vermoedens. Den volgenden dag viel het de politie reeds op, dat een zekere inwoner een wonde aan het hoofd vertoonde, welke door een onzer doktoren was verzorgd. Daar kon de slag met de lan taarn wel eens iets mee uit te staan hebben. En in den loop van den Nieuwjaarsdag ging de politie over tot de arrestatie van den 27-jarigen A. M., wonende te Stroe (Wieringen). Een revolver waarop 1 patroon werd bij hem gevonden. I-Toewel vele aan wijzingen erop duidden, was er geen onmid- delijke bekentenis van M. los te krijgen. Na even te zijn vastgehouden, achtte de politie bet tactischer, hem weer los te laten, om zoodoende aan den weet te komen, wie zijn helpers waren geweest. Men ging zijn gan gen na en thans is men zoover gevorderd, dat deze week gearresteerd konden worden de 31-jarige M. L en de 33-jarige H. G. L. beide te Wieringen. Evenals de vorige maal werden ook zij met den heer Snooy gecon fronteerd en ook thans werden zij door dezen herkend als de daders. Zij zijn ter beschik king gesteld van den Officier van Justitie te Alkmaar. En wij gelooven niet, dat hiermede een einde is gekomen aan de arrestaties. Er zijn nog meerdere vermoedens gerezen tegen andere personen. Onze politie zet haar onderzoek ijverig voort. Zou zij misschien een geheel georganiseerd complot ontmaske ren?! De Wieringer bevolking ziet de arrestatie van de daders van al de afgeloopen mis drijven met verlangen tegemoet. Of moet het inderdaad op Wild-West gaan lijken? WIELERCLUB WIERINGEN. Gisteravond vergaderde bovengenoemde club in haar clublokaal. In haar openingswoord, heette de presi dente, mevr. de Haan, de aanwezigen harte lijk welkom en wenschte allen nog een ge lukkig en voor de sport een succesvol 1937. De notulen werden door den heer Cor- nelisse gelezen en zonder op- of aanmerking goedgekeurd. Ingekomen stukken. Ingekomen was een schrijven van P. Plooij Jr. waarin deze mededeelt door ziekte niet aanwezig te kunnen zijn. De uitslag der clubkampioen-home trai- nigswedstrijd werd door Cornelisse' voor gelezen. Hieraan ontleenen we dat no. 1 Jb. Muntjewérf, No. 2 J. Krcijger, No. 3 S. Lont, No. 4 P. Kapitein, No. 5 C. Korshuize. Hierna volgde besprekingen over te rijden home-trainingswedstrijden met de Leeuwar der Wielerclub. Na eenige besprekingen werd besloten dat het bestuur hier nog eens over zal schrijven. Door Cornelisse worden daarna inlichtin gen gegeven over de weder op te richten federatie van Wielerclubs boven het IJ. Nadat dit punt uitvoerig besproken was, werd besloten om het bestuur machtiging te geven tot toetreding. Cycle cross. Besloten werd deze véldrit te honden op 21 of 28 Februari a.s., zoo mogelijk onder auspiciën van de dan eventueel opgerichte federatie. De route der tocht zal zijn: Beltstraat., Belt, Koningsweg langs Jo Keij- zer, verder langs de Normerdijk over de hou ten brug door het Zoutland naar de Noor- derbuurt. Vandaar naar de Quarantaine langs Trompetter door de Spoorbaan langs Germen Kuut naar het Amstelbad over de Westerlanderdijk, Haukes, Hoelmerdijk, Westerklieferbrug, Oosterklief, Poldergemaal de Koog, H.'hoef. Er wordt nog gesproken over home-trai- ningsavonden te M'meer, Anna Paulowna of Be strijd tegen de gangsters in de Vereenigde Staten duurt on vermoeid voort. Amerika smeedt een nieuw wapen in den strijd tegen het misdadigers- dom Be gepatenteerde uit- braak-vrije gevangenis. (Van een V.D.-correspondent) In een zaaltje te Trenton, in den staat New Jersey, zaten onlangs vijfhonderd poli tiebeambten bijeen, teneinde een nieuwe geluidsfilm bij te wonen. Het betrof hier een levende misdadigersgalerij, welke bin nenkort van even groot belang voor de wetenschappelijke identificatie zal blijken te zijn, als de albums met vingerafdrukken, Sinds eenigen tijd neemt de chef van de politie van New Jersey proeven met geluids filmen, inplaats van met diverse foto's van de misdadigers, zooals tot dusverre te doen gebruikelijk was. Deze films hebben ongeveer een lengte van 100 meter. Zij toonen den misdadiger bij het geeuwen, bij het spreken, bij het aansteken van een cigaret en geven zoo doende den politieagent een zeer goeden kijk op houding, manieren en gelaatsuit drukkingen van den misdadiger. De be kende politieman Hoover is met dit nieuw tje zeer ingenomen. Het werd voor het eerst beproefd in het laberatorium voor criminologie te Washinton. Men is voorne mens een archief van filmnegatieven aan te leggen, evenals dit het geval is met de vingerafdrukken. Meer dan een jaar heeft men hiermede geexperimenteerd. Een ge oefend politieagent kan met behulp van een geluidscamera de opnamen maken. De geheele uitrusting, te weten: opname-ca mera, draagbaar geluid-apparaat, acht ju- piter-lampen, een opklapbaar opnamenlca- binct kan in zes handkoffers verpakt en met een kleine vrachtwagen vervoerd wor den. Bij een groote razzia kunnen de ge luidsfilmen bij de bioscopen en politiebu- reau's gedistribueerd worden. In korten tijd kunnen zij millioenen menschen een levend beeld van den gezochten misdadiger verschaffen. Dit is slechts één der vele verbeteringen in de politieoneele techniek. In alle deelen der Vereenigde Staten smeedt de weten schap nieuwe wapens. Zoo heeft een uitvin der te Rochester patent aangevraagd voor Julianadorp. Hieromtrent zal het bestuur inlichtingen vragen. Hierna wordt het maandprogramima be kend gemaakt. Nadat in de rondvraag no£ eenige interne zaken besproken waren, sloot de presidente onder dankzegging de vergadering. KOEGRAS JULIANADORP. Vereeniging van Veeverloskunde te Koegras. Bovengenoemde vereeniging vergaderde in het café ,,'t Centrum" van den heer II. Veul. De vergadering werd door 14 leden bijgewoond. De Voorzitter, de heer J. J. Kistemaker, opende met allen welkom te heeten. De secretaris, de heer A. Schoorl, Jz., las daarna de notulen, welke onveran derd werden vastgesteld. Hierna volgde het verslag over het nazien der rekening over 1936 van den penning meester, den heer A. Schoorl Jz. De commissie had de boeken en beschei den in orde bevonden. De ontvangsten hadden bedragen f 900.76 en de uitgaven f S12.S3, saldo in kas derhalve f 87.93. Er is door HANS HYAN. Het was aan den benedenloop van den llvimbi. De gouvernementsambtenaar Von Schafer had luitenant Menzel erop uitge stuurd, daar de Uvimbi anders een goed moedige negerstam niet de voorgeschre ven hoeveelheid hout bij den Kisigo had den opgestapeld en daar de verkenners den ambtenaar meldden, dat de negers zich aan gesloten hadden bij de Mgongo en schijn baar van plan waren zich te verzetten. Waarom de jongemannen hun sporen sle pen, had men nog niet kunnen nagaan, maar in ieder geval: zij slépen hun speren en dat beteekende oorlog! Luitenant Menzel was een dappere, flinke soldaat, maar... een beetje roekeloos. Kani- tein von Schafer had hem herhaalde malen ingeprent toch vooral op z'n hoede te zijn, want de Uvimbi zijn, evenals de .Mgongo, van dezelfde soort als de Wahehe, d.w.z. buitengewoon gevoelig. Nu was het 'n soort van hartstocht van don «luitenant om kro kodillen te schieten. F.n dat zou niet zoo erg zijn geweest, want de negers hebben over het algemeen niets in te brengen tegen het verdelgen vdn die reuzehagedissen, die hun I pitcn en honden stelen en dikwijls een groot gevaar zijn voor badende kinderen of wasschende vrouwen. Maar juist. deTJvim- bi waren bot., die sterk geloofden in de macht en de kracht van een benaald* kro kodil. die op de zandbanken en eilandjes van do Kisigo zonnebaden natm, De Uvimbi wisten te vertellen, dat bef dier reeds Kata kala, d.w.z. ondenkbaren tijd geleden, in de rivier woonde. En deze merkwaardige, sehit- terend-groeife krokodil was voor de Uvimbi het toonbeeld van gezondheid, kracht, wel varendheid en vrede in hun land. En juist op diè krokodil, op dat symbool, moest dat ongeluksmensch luitenant Menzel nu schieten!!!. Wat komen móest, kwam. Het opper hoofd der Uvimbi bracht een bezoek aan de Mgongo en Menzel moest tegen wil en dank wel lijd en plaats voor een „palavcr" vaststellen. In de eerste plaats kwam dus ter sprake de zaak van het hout, dat niet: geleverd was, alsmede een paar grensgeschil len. Daarop verklaarde Menzel dat hij thans nog een boodschap voor de stammen had van zijn Heer, het groote, blanke opper hoofd, dat zooals zij alle wisten de vader van alle zwarte kinderen was. De zwarten kruisten de handen voor de borst en bogen. Maar van aflevering van het hout wilden zij niet weten, evenmin als van de veronderstelling, dat er bij hen sprake zou zijn van oorlogvoorbereidselen.. „De blanke Vader in Oevvambra", zei een der hoofdlie den listig," weet beslist niet, dat onze groe ne krokodil is doodgeschoten en dat ons ge luk en de veiligheid van ons daarmee sa menhing, zoodat we geen hout zouden kun nen leveren, zonder 'dat we die krokodil hebben!" ,IIet palaver is ten einde!" zei Menzel woedend en stond.op. Toen besprak hij het geval met een Askari-sergeant en deze zei: „Luitenant, steek bun hutten in brand en hang de beide opperhoofden op!" Menzel meende iets beters te weten. Voordat hij officier werd, had hij veel aan schilderen gedaan en ook in zijn militaire jaren deed hij zoo nu en dan nog wel eens eraan. Juist had hij geëxperimenteerd met een nieuw soort lakverf, waarvan hij een aanzienlijke hoeveelheid had besteld. Twee zwarten zond hij naar het station, om de schildersbenoodigbeden te halen. „In vier dagen moeten jullie terug zijn". De ne gers beloofden het, tegenstribbelend, want zoo zeiden ze het was vèr naar het sta tion, zij konden alleen 's nachts marehee- ren, want overdag zouden zij kans loopen door de watenmannetjes te worden aange vallen en opgegeten! Die watermannetjes zijn eohte legendarische figuurtjes; een blanke heeft ze nog nooit gezien, maar een neger kan in vollen ernst verzekeren, dat de mannetjes onder den waterspiegel in oeverholen woonden en evenals de vis- schen door kiemen adem halen. Dat zij de badenden blank of zwart aanvielen en meesleurden in de diepte, waar zij hen opaten... Gedurende hun afwezigheid hield Menzel zich met zijn andere mannen bezig een groo te krokodil te vangen. Op zekeren dag za gen zijn mannen'op een zandbank een wel vijf meter lang monster en kwamen met. den roep „Mamba!.. Mamba!!.." uaar den luite- ant.." Waarom gillen jullie zoo? Slop, zwarte spitsboeven!" bromde deze, „die snertbeesten zijn hier immers overal te vin den!" „Ja," zeiden de beide zwarten, ■maar dit is er een, die groen is!"... „Men zel e met een kijker gewapend, trok erop uit en waarlijk... daar op een zandbank in de zon glinsterde een groenachtig dier. In aller ijl werd er aan den oever een val gebouwd van boomstammetjes. Aan het einde daar van stond een kooi, waarin men een geitje opsloot, dat klagend blaatte. Men zette de val scherp en reeds den tweeden nacht liet de krokodil zich verschalken! Inmiddels waren de beide booten ook weer teruggeko men en hadden de schildersdoos, de pen- seelen en de lakverf meegebracht. Luitenant Menzel kon zijn hart ophalen en zich eeni gen tijd aan het. schilderen wijden, zonder zich uit te moeten sloven om op de com mando's van zijn kapitein heen en weer te rennen. Maar toen luitenant, Menzel de prachtige, schitterende lakverfkleuren zag een heelen regenboog van glanzende pracht en eens een blik had geworpen op het lange lichaam van de gevangen krokodil, kwam er een lumineus denkbeeld in hem op. Met ijver ging hij aan het werk, oen hei lige ijver had hem aangegrepen, een soort negerkunst was het, die hij hier uitvond. In het felle licht van de Afrikaansche zon schit terde de hoornhuid van het riviermonster weldra als een geweldige, fraai geslopen edelsteen. De kleurenrijkdom, die luitenant Menzel ademloos met zijn penseelcn op hel rugpantscr van de voorheen groene krokodil had aangebracht, was oogverblindend, prachtig, onbeschrijfelijk! Toen werden de mannen en vrouwen van Uvimbi en Mgongo uitgenoodigd de „duizcndkleurige" te komen aanschouwen. „Maar," had luitenant Menzel aan de uit nood i-ging toegevoegd," vergeet niet het hout, dat jullie nog verschuldigd bent, mee te brengen en een eveu groote stapel aan den oever van den Kisigo op te stapelen." De morgen kwam. Het groote, gouden oog van de zon, opende zich.. Groote vluchten rose en groene kakatoes vlogen over de ri vier.. en boven de struiken fladderden de kolobris als edelsteenen flinkerend. Daar naderden in dichte rijen de zwarte aanbid ders van den „groenen", die juist zijn slaap je had gedaan en uit de lagune opdook... Mannen en vrouwen, krijgslieden en grijs aards, kinderen en huwbare dochters., zij vielen alle plat op den grond, toen de kro kodil als een geweldige kaleidoscoop uit den modder kroop en in zijn volle kleurenpracht in de zon schitterde.. „Wij hébben het immers altijd wel ge dacht. Heer," zei later een hoofdman der Uvimbi tegen luitenant Menzel, „dat Uw Heer, onze blanke Vader, een groot toove naar is., maar een krokodil van bonte, flonkerende steenen... dèt hebben wij nog nóóit gezien!... Wij willen U geiten geven en kippen... en Alles, wat U voor Uw sol daten noodig hebt, maar laat ons dien blinkenden, „groenen...!" Toen luitenant. Menzel zich bij kapitein von Schafer meldde, had 'deze reeds lang het bericht van den krokodil van edelstee nen vernomen. De Lokolis trommelden het dien nacht van het Victoria Niassa-meer tot aan de kust van Zanzibar. Want wat do Europeanen pas in de 19de eeuw met de telegz'aaf deden, konden de bewoners van Afrika reeds duizenden jaren geleden: de grootste onzin binnen don kortst mogelijken tijd over land en zee bekend maken! eenwetenschappelijke toekomstige gevan genis, waar noch oproer, noch ontvluchting mogelijk is. Een gevangenis met opgehan gen loopgangen, verborgen microfoons en een netwerk van buizen, welke in geval van nood traangas in de cellen doet stroo men. Vensters, waardoor de wachters de gevangenen kunnen gadeslaan, zonder zelf gpzicn te worden. R. L. Clark, de uitvin der 'van' deze gevangenis, is er van over tuigd-, dat. men op deze wijze de misdadi gers, die eenmaal opgesloten zijn, de baas blijft. Met ditzelfde doel hebben de autoritei ten te Westchesler in de gevangenis een „electrisch oor" opgesteld, dat den dienst der nachtwakers verlichten zal» Dit „oor" is een combinatie van microfoons, luid sprekers en versterkers, en microfonen zijn: in de loopgangen geplaatst, waardoor onder: alle omstandigheden een eventueele vlucht mopt plaats vinden. Het. apparaat is dus danig geconstrueerd, dat het ieder geluid dat sterker is dan een gewoon gesprek, automatisch in een alarmsignaal omzet. Mochten de gevangenen een wachter over vallen en zou hierbij b.v. een stoel omvallen dan is het hierdoor veroorzaakte geluid vol doende om het alarmapparaat in werking te stellen. Dc politie te Long Island heeft momen teel de beschikking over een uitrukwagen welke behalve een kortegolf-uitzend-appa- raat, ook nog een vingerafdrukken-archief en tal van andere moderne hulpmiddelen bezit. Deze auto beeft een lengte van 4Ia meter; is 2 meter breecl en 1.80 hoog. Met een snelheid van 120 kilometer per uur kan deze auto langs de Amerikaansche we gen snorren. Verschillende politicbureaux in het Mid den Westen o.a. te Indianapolis, St. Louis, Kansas City en Minneapolis hebben de be schikking over een telex-apparaat. Vermoedelijk de meest eigenaardige ont dekking op criminologisch gebied is die van twee geleerden te Chicago Na jarenlange experimenten hebben zij thans met zeker heid verklaard, dat, de mensch aan zijn adem eveneens geidentificeerd kan wor- den. Voorts wordt er in de Vereenigde Staten propaganda gemaakt onder de burgers om hun vingerafdrukken te laten registreeren. Een dergelijk archief zou groote waardo hebben in gevallen van menschenroof,_ ver lies van geheugen of valsche indentificatio Wel hebben misdadigers getracht door mid del van zuren of andere bijtendé stoffen hun vingertoppen te verminken teneinde zoodoende een onherkenbare vingerafdruk te krijgen, doch zij vergeten, dat een der gelijk procédé, juist de aandacht der po litie op zich moet vestigen en dat zij zoo doende als „dubbel verdacht" beschouwd worden. echter nog te betalen een bedrag van f 192.78. Zoodat het tekort bedraagt f 104.85» De toegezegde subsidie groot f 200. moet echter nog ontvangen worden. Het aantal leden der vereeniging be draagt 114 met 1943 koeien. Gecontribueerd werd een bedrag van f 582.90.' Er was dus één achteruitgang van 116 koeien of f 34.-80 aan contributie te constateeren. De verlos kundige werd 67 keeren gehaald, dus 71 keer minder .dan. het vorige jaar. Dat is nu wel een verblijdend teelcen, maar de kas is er de dupe van. Na een opwekking om vooral nieuwe le den te werven, werd een woord van op rechten dank gebracht aan de bestuursle den van de afd. Den Helder der H. M. v» L., voor hunne medewerking tot het ver krijgen van het subsidie van deze gemeente. Bij de Bestuursverkiezing werd de aftre dende heer J. J. Kistemaker herkozen. Bij het volgende punt vaststelling salaris van den verloskundige en omslag der koeien,, werd bet salaris met f 50 vermin derd en gebracht op f 850 en werd de om slag der koeien gelaten .op 30 cent per koe. Tot Verloskundige werd benoemd de heer A. de Hoop en tot lid der "commissie tot nazien der rekening werden gekozen de heer W. Rampen. Bij de rondvraag kwamen verschillende klachten naar voren. Besloten werd in de maand Augustus van dit. jaar weer een al- gemeene vergadering te houden. Het 'be stuur zal dan zijn houding bepalen. DINSDAG 12 JANUARI. Hilversum I. AVRO-uitzending. 10.00 Morgenwijding. Gramofoonplaten. 10.30 Viool en piano. 11.00 Huish. wenken. 11.30 Gramofoonplaten. 12.30 Jetty Cantor's Ensemble. 2.00 Omroeporkest. 3.00 Kniples. 4.00 Zang en piano. 4.30 Radiokinderkoorzang. 5.00 Kinderhalfuur. 5.30 Omroeporkest. 7.00 Voor de kinderen. 7.05 AVRO-dansorkest. 7.30 Engelsche les. 8.00 Berichten ANP. 8.10 Bonte Dinsdagavondtrein. 9.30 Vocaal concert. 10.00 Gramofoonplaten. 11.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 uur AVRO-Dansorkest. Hilversum H. KRO-uitzending. 8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten. 11.3012.00 Godsd. halfuur. 12.15 KRO-Melodisten, zang en gram.-platen. 2.00 Vrouwenuur. 3.00 Modecursus. 4.00 Gramofoonplaten. 4.15 KRO-Kamerorkest en gramofoonplaten. (Om 5.45 Felicitatiebezoek). 6.30 Gramofoonplaten. 6.40 Esperantocursus. 7.00 Berichten. 7.15 „Wat deze trjd leert". 7.35 Sportpraatje. 7.55 Berichten ANP. 8.00 Revue-uitzending. 10.30 Berichten ANP. 10.40 De KRO-Boys, zang en gram.platen. 11.3512.00 Gramofoonplaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 2