Kantongerecht
De strijd om de
„Betty
Bonn"
ie Alkmaar.
Weg van Guyana -
en wat dan 7
Strafzitting van Vrijdag 22 Jan.
B e r k e n.
DE TYRANNIEKE GRIEP TERRORISEERT
OOK IN DE RECHTZAAL.
Mr. C. A. de Groot, die ook fungeert als
waarnemend ambtenaar van het O. M., trad
heden weer op als practiseerend advocaat
en raadsman en verdediger van de melk-
autochauffeur Piet van T. uit Schoorl. Deze
stuurraddraaier had in den vooravond van
4 Oct. bij den veehouder Delver aan den
Kanaaldijk onder Bergen de melkbussen
afgehaald en volgens traditie weer op den
verkeersweg willen draaien. Deze manoeu
vre slaagde ditmaal niet geheel naar
wenseh, want er had een carambole plaats
met een door Willem Schermer bestuurde
autobus, die het gevaarte te laat opmerkte
en niet tijdig genoeg sche<en te kunnen
stoppen, om oen aanrijding te voorkomen.
De ambtenaar stond nogal fel tegen de ge
vaarlijke draaierij van den melkauto-
stuurman. Hij had moeten afwachten, Tot de
rijweg behoorlijk vrij en er niets op komst
was. Ja, maar. repliceerde Piet, dan kon ik
den geheelen dag wel wachten, want er is
bijna altijd verkeer.
Nog andere geschilpunten wanen aanwe
zig, doch het gevaar voor een ujtra lang
dradig proces met breed uitgesponnen de
batten tussohen ambtenaar en verdediger,
werd echter voorloopig bezworen, aangezien
een onmisbare getuige, met name Kore-
vaar, vermoedelijk in de ijzeren greep van
de griep gevangen, wegens ziekte niet kon
verschijnen, zoodat onbepaald uitstel van
behandeling volgde.
Alkmaar.
DE SNEEKER EIERENKOOPMAN LEGDE
ZIJN EITJES OP EEN VERBODEN
LEGPLAATS.
Denkelijk wel om hot marktgcld uit te
winnen, wist de koopman Piet B. uit Sneek
zijn ei eren voorraad op den openbaren weg
te Alkmaar van uit zijn auto en niet via
het veilingsgebouw aan den man te bren
gen. Wel had hij eenige weken f2.50 alge-
dragen, waardoor hij deze faciliteit ver-
lcroeg, doch weldra „slabakte" de«ze vrij
gevigheid en deed hij alsof zijn neus bloed
de, zooals deze politieke slimheid gewoon
lijk wordt genoemd. De Alkmaarsohe poli-
tie-agent Heijdentrijk kreeg echter deze
gladakker in de gaten, met het resultaat,
dat heden niet minder dan f 25 boete of 10
dagen brommen werd gevorderd. De Kan
tonrechter zal zich echter eerst de kaart
eens laten leggen en 22 Jan, uitspraak doen.
Harenk ars pel.
DAN HEB IK EEN GEITEBOK,
DAAR RIJDT MIJN KLEINE JONGEN
Dit bekende boerendansdeuntje werd he
den ten genoege van het kantongerecht niet
gezongen, maar wel speelde in dit stuk een
geit, thans reeds lang in diverse Haren-
karspeler magen verteerd, 'n soort hoofd
rol en was in elk geval oorzaak, dat do
slager Jan G- ter zake accijns-ontduiking
terecht stond. Het bleek dat op een guren
Novembermorgen een geit van den nood-
slachter Jan v. Duin, die naar de Purmor-
ender markt was getrokken in stervensge
vaar verkeerde en nu de vrouw van v.
Duin met een voor haar doen buitensporige
vaart naar gezegden slachter Jan G. snelde
om hem mede te doelen, dat er ten opzichte
van den geit „periculum in mora" bestond
•en spoedig ingrijpen zeer gewenscht wis,
wilde het apengapende dier voor den mid-
dagpot gered worden. Jan greep dan ook
op afdoende wijze in met het slagersmes,
onthalsde de geit en hing haar op, nog ge
heel intact, d.w.z. met huid en ingewanden,
zoodat de nooit rustelooze ambtenaar van
de accijns behoorlijk hun onderzoek kon
den verrichten. Maar na het vertrek van
Jan zou er toen een knecht van v. Duin
zijn gekomen, die de doode geit volgens de
regelen der kunst van ingewanden en huid
ontdeed, met het treurige gevolg, dat Jan
op zijn beurt de „sik" werd en geverbali
seerd wegens verboden slachting. Het
schijnt dat het in Harenkarspel juist niet
richtig is met betrekking tot die klandes-
tiene slachtingen en de ambtenaar loonde
zich dienaangaande alles behalve voldaan.
De arme Jan G. was de eerste ongelukkige
die van deze animositeit kon profiteerden
en ondanks zijn verweer, dat Jan v. D.'s
knecht de schuld droeg, tot f 6 boete of 4
dagen werd veroordeeld, terwijl er volgens
de belofte van den ambtenaar ook nog
zoo'n potje geiteversnapering te vuur hing
voor den dikken, stotterenden Jan v. D.
Heerhugowaard.
HEELE VOLKSSTAMMEN. ENZ. ENZ.
Dat door doelmatige verkeerszuilen, die
op drukke kruispunten staan opgesteld,
heel wat verbeterd is bij vroegere toestan
den, schijnen helaas maar al te vaak veel
menschen niet van te willen weten. Al
thans, de 24-jarige arbeider Jan SI. uit Br.
op Langendijk, is hier zoo'n voorbeeld van
Op 6 November bevond deze hardleerso'ne
zich te Heerhugowaard op den hoek Hon-
denweg, alwaar een verkeerszuil staat op
gesteld, maar negeerde deze nuttige paal
straal en omzeilde hem verkeerd. Dat was
aanleiding voor een bonnetje,, dat hij heden
mocht verzilveren tegen f 4 of 2 dagen.
Eisch was zelfs 6 om 6.
Bergen.
DE KONIJNTJES ZIJN NOG NIET WEG.
Als we de Egmonders moesten gelooven,
dan is er geen enkel konijntje meer in de
duinen, maar dan snappen wij niet, dat de
heer en stroopers nog de duinen intrekken.
Cornelis C.. 2-3 jaar, visscher van beroep,
en Rijer W., arbeider, beiden te Egmond a.
Zee. waren op 9 October in de Berger Jui
nen betrapt. C. was bovendien in 't bezit
van strikken, dus de reden tot 't duin-
bezoek was niet 18-karaats, De Ambtenaar
vond 't bar interessant, dat verdachte C.
zich zoo tot de konijntjes voelde aangetrok
ken en steltje hooge straffen in 't vooruit
zicht, nu de Egmondertjes zich weer met
nieuwe moed op deze diertjes werpen.
De eisch was f20 of 15 dg. en f 12 of 12
dg. voor W. Uitspraak f 12 of 8 dg. en f8
of 6 dagen.
H e i 1 o o.
TE DUUR BETAALDE SPORT?
Fokke St., venter te Hciloo, waagde 't er
don 26en November op, om zonder licht
naar z'n Heimat te peddelen, doch kwam
tot de ontdekking dat deze sport 'n zeer
dure aangelegenheid werd, daar hij werd
veroordeeld tot f2.50 of 2 dg. Dat hij de
boete zonder mopperen aanvaardde, was 'n
teeken van sportieve opvatting en als zoo
danig willen wij hem 't pluimje van spor
tief niet onthouden, al komt 't ons zeer on-
voordeclig voor.
Uit onze omgeving
KOEGRAS
JULIANADORP.
„Julianadorp Vooruit".
Vrijdagavond hield bovengenoemde ver-
eeniging hare jaarvergadering in het
café „Prins Hendrik". Aanwezig 9 perso
nen. Na opening door den voorzitter, den
heer L. Tigchelaar, worden de notulen
door den secretaris, den heer T. Speur, ge
lezen en goedgekeurd.
Daarna leest dezelfde het Jaarverslag over
1936 voor, waaruit wij vermeld-en, dat de
vereeniging thans 38 leden telt, en waarin
voorts de bereikte resultaten zijn vastge
legd.
De rekening van den penningmeester,
den heer G. Jongh, over 1936, wordt Joor
de heeren A. Speur en N. Hoornsman na
gezien. De ontvangsten bedroegen totaal
f 269.56, de uitgaven f 1G4.48, het saldo be
droeg alzoo f 105.08.
Bij de bestuursverkiezing wordt de aftre
dende heer G. Jongh met algemeene stem
men herkozen.
Bij de rondvraag wordt er de aandacht
op gevestigd, dat er nu hier twee vereeni-
gingen zijn die hetzelfde doel beoogen, de
Verder had dezelfde vrager gaarne meer
activiteit gezien van Julianadorp Vooruit
ter gelegenheid van de plaatsgehad heb
bende festifiteiten.
O.a. de Voorzitter brengt de a.s. Floralia-
tcntoonstelling in bespreking en hoopt dat
ook deze weer goed mag slagen. Voorts zou
hij ook een boomplanting willen organi-
secren en heeft daarbij het oog laten vallen
op de Parkstraat. De vergadering gaat hier
mede accoord.
Hierna sluiting.
BARSINGERHORN
Door B. en W. is aan J. Stammes te Anna
Paulowna vergunning geweigerd tot het
uitbreiden van een arbeiderswoning te
Kolhorn, zulks wegens strijd met de bepa
lingen der bouw- en woningverordening.
De begrooting van inkomsten en uitgaven
dezer gemeente over het dienstjaar 1936 is
door Gedeputeerde Staten goedgekeurd.
Aan de Coöperatieve Aankoopvereeniging
„Centraal Bureau" uit het Nederlandsch
Landbouwcomité G. A. te Rotterdam is door
B. en W. ingevolge de Hinderwet vergun
ning verleend tot het oprichten van een op
en overslaginrichting met nevenbedrijven,
waarin gebezigd zullen worden 6 electromo-
toren, te Kolhorn.
NIEUWE NIEBORP
Heropening zaak.
Nadat de heer J. Ie Clercg zijn slagerij
meer dan 25 jaar had gedreven, heeft hij
deze overgedaan aan den heer M. Dekker
Fz., van St. Maarten. Deze nog jonge slager
heeft gemeend den winkel geheel te moeten
moderniseeren. De zaak heeft dan ook een
groote verandering ondergaan.
In de étalage is een groote verscheiden
heid van fijne vleeschwaren opgesteld, ter
wijl aan een nieuw aangebracht hangrek
een halve koe (twee achterbouten) en een
varken, voor het raam hingen. En naar wij
Aan deskundigen vernamen, was het een
best rijp beestje, ook kwaliteit.
Overigens heeft het geheele intérieur van
den winkel een totaal ander aanzien gekre
gen. Tegen den achterkant stond mi een
groote electrische automatische koelcel.
Naast deze cel is een stellage gemaakt, waar
op een nieuwe electrische gehaktmachine is
geplaatst, waarmede de heer Dekker nog een
kleine demonstratie gaf, waaruit duidelijk
de keurige en zindelijke werking bleek.
Aan den zijkant is ook nog een hangrek
aangebracht, waaraan eveneens eèn halve
koe (twee voorhouten) en een kalf hangen.
Aldus waren geëtaleerd een geheele koe, een
varken en één kalf, wat een buitengewonen
indruk maakte.
Vervolgens is aangebracht een worstrek,
waar de diverse lever- en metworsten een
plaats vinden. Dan nog de nieuwe snelweger
op de toonbank en tusschen dat alles enkele
bloemstukken; tezamen een kostelijk geheel!
Velen (ook de dames) hebben Donderdag
avond hun belangstelling voor deze geheel
naar de eischen dés tijds ingerichte slagerij
getoond Het geheel maakt een uitstekenden
indruk. Wij wenschen den nieuwen onder
nemer veel succes.
HARENKARSPEL
DIRKSHORN.
Donderdagavond hield de IJsclub „Weder-
keerig Hulpbetoon" een algemeene vergade
ring bij den heer Th. IJ ff.
Naar aanleiding van de notulen volgt een
bespreking van een .eventueel aan te leggen
ijsbaan. De poging dóór het besluur daartoe
te kom-en is gestaakl, omdat de exploitatie
hiervan niet sluitend kan worden gemaakt.
Een jaarverslag ontbrak omdat er geen ijs
is geweest.
De rekening van den penningmeester sluit
met een saldo van f Cl.50.
Hierna volgt contributieregeling. Besloten
wordt de ijskaartjes te presenteeren tegen
de volgende tarieven: gezinskaart f 0.50, elke
kaart meer f 0.05. Wanneer men van deze
gelegenheid geen gebruik maakt, en nog lid
wil worden als er ijs is, zal een gezinskaart
f 0.75 kosten, en elke kaart meer f 0.10.
Medegedeeld wordt dat het materiaal in
behoorlijken staat is bevonden.
Rondvraag. De voorzitter brengt ter sprake
(hoewel buiten het terrein dezer vereeni
ging) de langzame ontboomïng van ons dorp
De laatste jaren zijn er nog al wat boomen
gerooid, terwijl nog wel meerderen zullen
volgen. Het is spr. bekend, dat men gratis
jonge hoornen en sierheesters kan bekomen,
mits men zelf de vervoerkosten betaalt, en
zelf voor beplanting zorgt. Besloten wordt
dit punt nog eens nader onder het oog te
zien. Hierna sluiting.
Donderdagavond werd een openbare ver
gadering gehouden in het lokaal van den
heer Swager door de „Vredesgroep" alhier,
met als spreker de heer Jacques Rees te
Amsterdam. Na een welkom van den voor
zitter, krijgt de spr. het woord, en nceant
als uitgangspunt „De Crisis". Hij bestrijdt
het stelsel de Wolf dat zegt: na elke in
zinking komt er weer een opleving. De
crisis is volgens spr. permanent. Het kapi
talisme loopt vast daar de wereld geheel
verkapitaliseerd en 'er geen uitwegen meer
zijn. Nu tracht het kapitalisme zich staande
te houden door middel van fascisme, dus
met geweld. Fascisme is kapitalisme, en
kapitalisme is winstsysteem, en dit leidt tot
oorlog. Ook in Nederland is fascisme, maar
meer kruipond „kruidenicrsfascisme" noem
de spr. het.
De groote staatslieden spreken tegenwoor
dig over niets dan „Vrede", maar dan is
meestal de oorlog zeer nabij. Er wordt ge
speculeerd op het dierlijke dat in ieder
mensch aanwezig is. Zeer langzaam begint
het volk echter te begrijpen dat met ge
weld niets is te bereiken. Spr. noemt hierbij
het feit, dat vele vrouwen zich aaneenslui
ten, om te strijden voor den vrede, en juist
zij kunnen zooveel goed werk doen. Spr. ein
digt zijn rede met. te zeggen, .strijd steeds
voor en handel steeds naar het ideaal van
geweldloosheid", en noemde als voorbeeld de
dienstweigeraars en de vliegenier Viruly, die
geen wapentuig willen hanteeren.
Daarna deelde de voorzitter mede, dat er
in Februari a.s. 'n drietal cursusvergaderin
gen worden gehouden, handelend over de
onderwerpen „Liberalisme" „Socialisme"
en „Fascisme". Qierna sluiting.
LANGENDIJK
BROEK OP LANGENDIJK.
Vertooning Oranjefilm.
In de gehouden bestuursvergadering der
Oranjc-vereeniging, is o.m. besloten Vrijdag
29 Januari a.s. een Oranje-film te vertoonen
in de Ger. Kerk en wel voor schoolgaande
kinderen om half vijf en voor ouderen des
avonds twee voorstellingen om 7 en 9 uur.
NOORD-SCHARWOUDE.
Burgerlijke Stand.
Over de maand December 1936.
Geboren: Jannetje Maria, d. v. Klaas
Buurs en Reina M. Pereboom; Koert, z. v.
Luite Dikkerboom en Anna M. Smit, wonen
de te Heerenveen; Johannes, z. v. Jacob
Duineveld en Aagtje de Vries.
Gehuwd: Gecne.
Overleden: Te Alkmaar: Cornelis
Swager, 75 jaren, wed. v. Grietje Baan;
Theodorus Bot, 10 maanden, z. v. Petrus Bet
en Diewertje Grootjes.
Bevolking.
Loop der bevolking over 1936.
Op 1 Januari 1936 stonden ingeschreven
1038 m., 1006 vr. Totaal 2044.
Aantal geborenen: 18 m., 20 vr. Totaal 38.
Aantal ingekomen personen: 42 m., 69 vr.
Totaal 111.
Aantal overledenen: 11 m., 13 vr. Totaal 24.
Aantal vertrokken personen: 54 m.,*75 vr.
Totaal 129.
Op 1 Januari 1937 stonden ingeschreven:
1033 m., 1007 vr. Totaal 2040.
BERGEN
LOOP DER BEVOLKING
De gemeente telt nagenoeg 6600
inwoners.
Op 1 Januari 1936 telde de gemeente 6406
zielen 2870 mM 3536 vr.) In den loop van
1936 zijn te Bergen ingeschreven 771 perso
nen (225 m., 516 vr.) en afgeschreven 623
personen 201 m., 422 vr.) Geboren werden
79 .personen (46 m., 33 vr.) terwijl 38 per
sonen (23 m.,15 vr.) in de gemeente over
leden.
Als gevolg van deze mutaties bedraagt
de bevolking op 1 Januari 1937 6587 (2943
m., 3644 vr.)
Ér zijn alzoo in de gemeente 701 vrouwen
méér woonachtig dan mannen.
BENOEMD
Aan de U.L.O. school der Berger school
Vereeniging is als vak-onderwijzeres aange
steld Mej. Spruitenburg.
ZIJPE
ST. MAARTENSBRUG.
Interessante lezing over Engeland.
Woensdagavond j.1. vergaderde de Ver. van
Oudlcerlingen Sint Maartensbrug en Omstre
ken in het lokaal van den heer Kossen.
Na opening en vaststelling der notulen,
volgde een lezing door den heer Ir. Muntin-
ga over den Landbouw in Engeland. Aller
eerst schetste spr. het loven in de binnen
stad van Londen en verder werd met licht
beelden toegelicht, uiteengezet hoe de Vee-
WAT MOET ER MET DE GE
VANGENEN VAN HET „DUI
VELSEILAND" GEBEUREN?
(Van onzen V.P.B.-correspondent.)
PARIJS. 21 Januari 1937,
Wanneer Frankrijk in den komenden lente
ophoudt, Fransch-Guyana, het z.g. Duivels
eiland, als strafkolonie te gebruiken, zal over
twee problemen in de kamer gedebatteerd
moeten worden. Eerstens moet men zich af
vragen, wat er met de gevangenen moet ge
beuren en in de tweede plaats, en dat is
misschien de belangrijkste vraag welke
economische gevolgen vloeien voort uit de
overplaatsing van de gevangenen en de nieu
we strafvoltrekking?
6000 gevangenen moeten in Frankrijk zelf
ondergebracht, bewaakt en bezig gehouden
worden. Dit zal in de eerste jaren aanzien
lijke onkosten met zich medebrengen, daar
er nieuwe gevangenissen zullen moeten wor
den gebouwd. Doch tenslotte, zoo rekent
men uit, zal de bewaking van de gevange
nen minder dan de helft van het bedrag be
dragen, dat op het Duivelseiland werd uit
gegeven. Daar produceerden de govangenen
niets, zij leefden op kosten van den staat,
die per gevangene ongeveer 15 franc per
dag moest uitgeven. In Frankrijk zelve
zullen voor dit doel echter slechts 4 k 5 frs.
noodig zijn, want de gevangenen werken
hier, waardoor zij gedeeltelijk in hun eigen
onderhoud voorzien.
Het nieuwe wetsvoorstel, dat binnenkort;
behandeld wordt, eischt een algeheele ver
andering in de levenswijze van de gevange
nen, die van Guyana naar Frankrijk terug-
keeren. Zij worden in afdeelingen van 200
a 300 man over het land verdeeld en onder
gebracht. Het ondergaan van de straf zal
ook in Frankrijk niet bepaald een pretje
zijn. Gedurende de eerste periode, hoogstens
echter drie jaren lang, worden de gevan
genen cellulair bewaard, zonder dat zij ie
mand anders mogen zien of spreken. De
volgende 5, 10 of 15 jaren worden in de ge-
vangenisbedrijven doorgebracht. Voor dezen
tijd geldt een absoluut spreekverbod. Wan
neer nu de veroordeelde tenslotte teekenen:
van verbetering vertoont, zal hij langzamer
hand op zijn vrijheid en de wederinscha-
keling in het burgerlijk leven worden voorbe
reid.
De regeering heeft reeds uit eenige depar
tementen protesten ontvangen tegen den
bouw van een gevangenis in hun gebied,
daar zij voor den goeden naam der omgeving
vreesden. Anderzijds hebben eenige distric
ten, waar vroeger gevangenissen bestonden,
zich tot de regeering gewend, met het ver
zoek, de gevangenissen daar te bouwen, wijl
de locale leveranciers hiervan voordeel heb
ben.
Van andere zijde werd er weer tegen ge
protesteerd. dat men de gevangenen goede
ren zou laten produceeren, waarmede men
de burgerlijke bedrijven zou kunnen becon-
curreeren. Daarom heeft de regeering reeds
besloten, dat in de toekomst geen gevange
nis zijn producten op de markt mag bren
gen. De staat zelf, iri het bijzonder het le
ger, zullen de afnemers van deze producten
zijn.
(Nadruk verboden.)'
houderij en Landbouw hier wordt toegepast.
Vooral de verschillende veeslagen en scha
penrassen verschillen veel bij de Holland-
sche. Met grafieke voorstelling werd aange
toond de verhouding van landbouw tegen
over veehouderij. Met name de fruitteelt en
pluimveehouderij zijn hier de laatste jaren
sterk vooruitgegaan ten nadeele van onzen
export.
De lezing werd met zeer veel aandacht ge
volgd.
Hierna volgde nog bespreking over even
tueel aan te leggen proefvelden.
In samenwerking met het. consulentschap;
zullen hier wederom fosfor- en kali-
onttrekkingsproefvelden worden aangelegd,
en het drogen van gras tot hooi op z.g. hek-
ruiters, zal bij een 3-tal leden als proef wor
den opgezet.
De in dit afgeloopen jaar genomen Kor
rel maisproefvelden hadden een ongunstig re
sultaat.
Na rondvraag volgde sluiting.
F eullleton
door Friedrich
L i n d e m a n
52
Ik moest lachen. Ik geloofde hem, ja, ik
zag het haast tastbaar voor mij, deze jongen
had nooit iets onrechtvaardigs kunnen doen.
Hij was door een noodlottigen samenloop van
omstandigheden in een net van ongelukken
verzeild geraakt.
Zijn innerlijk gevoel van eerlijkheid was
echter zoo sterk, dat hij zich daardoor reeds
schuldig voelde. Ik stelde hem echter gerust.
Neen, neen, Dierksen, zeker niet. Zoo
als ik nu door uw verhaal zie, kunt ge vrij
en frank ieder sterveling onder de oogen ko
men wannneer ge niet en deze vraag
moet ge eerlijk beantwoorden wanneer ge
niet een deel van het bergloon gekregen hebt.
Reeds sprong hem opnieuw de jongens
achtige angst in zijn oogen, toen hij opnieuw
bezwoer:
Niets, heelemaal niets heb ik gekregen.
Absoluut. Ik zou het ook niet aangenomen
hebben, neen, neen, zelfs niet wanneer ze het
mij aangeboden hadden. Maar de stuurman
zei eiken dag, als hij mij eten bracht, dat ik
blij mocht zijn, dat zij mij er zoo doorsleepten.
Ik had net zoo goed overboord kunnen vallen
als Glover en Ibarra...
En nu begon hij te schimpen op Crane, die
voor hem zooiets van den vlieeschelijken dui
vel moet gehad hebben.
De stuurman, die was de ergste, die was de
eigenlijke oorzaak en aanstoker geweest bij
de heele geschiedenis van het bergloon. De
stuurman had hem, den overtolligen vierde
van de „Betty Bonn' getemd. De stuurman
had hem angstig gemaakt, met alle mogelijke
straffen en bedreigingen. De stuurman had
hem eiken dag, elk uur, toegesnauwd: als ge
verdwijnt of als ge iets verraadt, dan komen
niet aileeen wij, maar dan komt gijzelf ook
in de gevangenis; ons kunnen ze alleen maar
voor bedrog opsluiten, maar gij nu, gij,
dat weet gezelf wel: muiterij, misschien wel
moord!
De arme jongen moest bijna gek geworden
zijn van angst door de praatjes van Crane. Hij
had zich in zijn vertwijfeling beslist nog er
ger dingen laten welgevallen dan de gevan
genschap in het hok.
Maar meneer, geloof me, ik wilde niets
anders dan zoo gauw mogelijk naar huis!
Voor mij waren de laatste weken te Gibral
tar de ergste, die ge u inbeelden kunt, niet
door de onzekerheid van het proces, neen,
neen, alleen omdat het niet opschoot, omdat
ik niet verder kon.
Gebruld heb ik van heimwee, geloof me.
En ik was misschien, niettegenstaande alle
bedreigingen, toch nog gevlucht, als de stuur
man mij niet beloofd had; hij zou mijn terug
reis van Genua tot myn vaderland betalen.
Dat is dan ook het eenige.
En om die reden alleen reeds, zou ik ge
zwegen hebben, had ik zeker gezwegen. Maar
ziet u meneer, nu zal ik morgen of overmor
gen alweer in een vreemde stad staan, alleen,
op straat, zonder eenig geld en zonder dat ik
een woord versta, van wat de menschen zeg
gen...
Ik reikte hem over de tafel heen mijn
hand.
Luister, Dierksen, daarover hoeft ge
geen grijze haren te krijgen. Deze verplichting
van mijn specialen vriend Crane, neem ik
over. Ik zal dat wel in orde maken met die
terugreis. Misschien ga ik wel een groot ge
deelte met u mee, op z'n minst tot aan de
Duitsche grens...
Emmo Dierksen keek mij met zijn goedige
oogen dankbaar aan.
Wilt ge dat doen? En juist voor U heeft
Crane me zoo gewaarschuwd. Ik moest
lachen.
Ja, die! Maar ik heb daar dan ook een
bedoeling mee. Ge moet ons eerst nog helpen,
voordat we verder gaan. We gaan te Genua
eerst naar den Britschen Consul, en daar zet
ge uw verhaal nog eens op een protocol.
De jongen schrok.
Protocol? Rechtbank?
Ik stelde hem aanstonds op 2öjn gemak.
Neen, neen, ge hoeft niet bang te zijn,
Dierksen. U persoonlijk kan niets overkomen.
Daar geef ik u mijn woord van eer op. En
ten hoogste over een week zijt ge thuis.
Dit vooral scheen hem gerust te stellen.
Als ge denkt...
Maar ik moest hem toch nog een vraag
stellen. Tot nu toe was in zgn verhaal over
het voorgevallene op de „Frisco" steeds de
stuurman op den voorgrond getreden.
Ik kon mij dan ook best voorstellen dat
Crane steeds de motor bij de heele geschie
denis geweest was. De drie mannen hadden
hem het schip in handen gespeeld, maar zijn
ongebreidelde fantasie had steeds weer nieu
we mogelijkheden en wendingen verzonnen
voor de geschiedenis, die men ben het Admi
raliteitsgerechtshof te Gibraltar opdisschen
zou.
En toch zou een zoo fantastisch comediant
als Crane zich per slot van rekening gewoon
„vastgelogen" hebben, wanneer de koelbloe
dige energie en het helder overleg van Spur-
ling hem niet gered hadden. Maar juist deze
Spurling was voor mij de meest raadselach
tige en trieste figuur in dit spel; het zonder
linge verlangen naar zijn proces en zijn dood
juist op het moment, dat het geluk van zijn
leven hem in den schoot gevallen was.
Ik vroeg daarom:
Ge spreekt maar steeds over den stuur
man. Welke rol speelde de kapitein, toen de
beide schepen elkaar ontmoet hebben.
Bij Emmo Dierksen scheen iets te verkil
len. Zijn antwoorden werden kort.
Hij wilde niet.
Ik vroeg verder:
>Wat wilde hij niet?
Hij wilde de „Betty Bonn" niet gevonden
hebben.
Ge bedoelt, hij wilde aan het bedrog niet
meedoen, hij wilde eerlijk blijven?
Emmo werd steeds meer gesloten.
Eerlijk? Hij wilde niet.
Ja, maar jongen, waarom? Om welke
reden dan?
Dat weet ik niet.
Maar hij heeft het dan toch maar ge
daan. Door hem is het eigenlijk gekomen
en er kwamen allerlei gelukkige omstandig
heden bij maar zonder hem hadden de lui
van de „Frisco" nooit een penning ook maar
te zien gekregen. Waarom heeft hij dat dan
gedaan?
Alleen voor zijn mannen.
En heeft Crane hem eerst daartoe moe
ten overhalen?
Ja.
Dierksen, ge weet meer.
Waarom, zijt ge dan opeens zoo zwijg
zaam?
Ik weet niet, of ik daarover spreken
mag.
Waarover?
Spurling was zoo zonderling.
Heeft hij dan vaak met u gesproken?
Vaak.
En wat?
Ik weet het niet...
Nu, bijvoorbeeld, toen de stuurman U
naar de „Frisco" overgebracht had, moest ge
toen niet eerst bij den kapitein komen?
Ja, en ik moest hem alles haarfijn ver«
tellen. Wij waren geheel alleen. Al de anderen
had hij weggestuurd. En toen aan 't slot
vroeg hij mij plotseling: In dien nacht, toen
Glover over boord sloeg, hebt ge mij toen
daar niet gezien? Ik vroeg: Waar dan? Hrj
zei: Op de „Marlborough". Hij noemde het
schip nog steeds de „Marlborough", nooit
„Betty Bonn".
En wat hebt ge hem geantwoord, toen
hij dat vroeg?
Niets. Hij werd erg geheimzinnig en ik
ben snel weggegaan.
Maar wat denkt ge, dat hij ermee bedoelde?
Bedoelde? Ik geloof: hij verbeeldde zich,
dat hij zelf op de „Betty Bonn" geweest was
en de oorzaak van wat er gebeurd was.
Eens vroeg hij mij zelfs, of Ibarra geen
overeenkomst met hem vertoonde, met Spur
ling, moet u zich voorstellen!
Te Gibraltar vroeg hij mij, of ik geloof de*
dat men met zijn gedachten een schip bestu
ren kon en een mensch dooden. Ik wist na
tuurlijk niet, wat ik daarop antwoorden moest.
Maar dan schoof hij de vraag al weer van zich
af en zei: de Rechtbank zou oordeelen. Maar
ik kan het allemaal niet zoo vertellen, als het
werkelijk was.
'(Wordt vervolgd).
