Hitler's rede
De eerste
indrukken van
Hitler's inde
Zijn volmachten voor
vier jaar verlengd
DAGBLAD VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER
Overstroomingsramp in
Amerika
De Fransche vrede
Duitschland een eigen
Nobelprijs
KIJKEN is KOOPEN i CLOECK
iVfonrtmt
MAANDAG 1 FEBRUARI 1937. 80e Jaargang. No. 10176.
Uitgove der N.V. v.h. Trapman Co. Schagen.
BEBLIJN. De Duitsche rijkskanselier, Adoli Hitier heeft
Zaterdagmiddag in zijn rede in den Rijksdag, welke rede in
de geheele wereld met zoo groote spanning tegemoet werd
gezien, allereerst een terugblik geworpen op hetgeen in de
afgeloopen vier jaren is gepresteerd om er dan de conclusies
uit te trekken, welke het nageslacht zullen interesseeren.
In het tweede deel van zijn rede heeft hij zijn standpunt
uiteengezet ten aanzien van de problemen en taken, welker
belang voor „ons en de wereld, welke ons omringt" duidelijk
moeten zijn om een betere samenleving te verwezenlijken.
In het derde deel heeft Hitier tenslotte naast een belich
ting van het voor Duitschland zoo belangrijke koloniale
vraagstuk de plannen voor de naaste en latere toekomst ge
schetst.
De Rijksdag heeft naar het Duitsche Nieuws Bureau
meldt de volmachten van de Rijkswet van 24 Maart 1933 voor
het eerste vierjarenplan verlengd voor den duur van weder
om vier jaren met het oog op de succesrijke ten uitvoerleg
ging van het nieuwe vierjarenplan.
Neutraliteit van
Nederland en België
gewaarborgd
Ondanks de vinnige koude was het bui
tengewoon druk voor het gebouw van de
Kroil-Opera, waar de plechtige zitting van
den Rijksdag werd gehouden.
Overal waren cokesvuren ontstoken, die
den belangstellenden wel eenige warmte ga
ven, doch deze was wegens den ijskouden
wind slechts van zeer voorbijgaanden aard.
Geheel Berlijn is een vlaggenzee. Terwijl
de delegaties der Hitler-jeugd opmarchee-
ren, verdringen de mcnschen zich, diep in
hun mantels gehuld, op de balkons, en voor
de ramen, want het is ijzig koud.
Reeds zeer vroeg in den ochtend was (le
groote trek "naar de Wilhelmstplatz begon
nen. Duizenden en duizenden trotseerden
de hevige koude om zoo dicht mogelijk in
de buurt der regeeringsgebouwen het feest
van den vierden verjaardag van het Duitsch
nationaal-socialistische regiem mede te vie
ren en het voorbijtrekken der troepen gade
te slaan.
Uit twaalf hulpkeukens, ieder van meer
dan 500 liter capaciteit, wordt bouillon en
thee verstrekt.
Togen twaalf uur worden de voorberei
dingen getroffen voor de aankomst van Ilit-
ler, die in een open auto langs de dicht op
eengepakte menigte rijdt en langs den ge-
heelen weg luide wordt toegejuicht.
Aan den ingang van de Kroll-opera wacht
generaal Goering op den rijkskanselier,
dien hij de zittingszaal binnenleidt, terwijl
de aanwezigen zich van hun zetels verhef
fen en den rechterarm ten groet heffen.
De plaatsvervanger van den leider, Hess,
neemt naast Hitier plaats.
Generaal Goering opent als president van
den Rijksdag de zitting.
DE REDE VAN HITLER.
Bij zijn terugblik op de afgeloopen vier
jaren sinds hij aan het bewind is gekomen,
verklaarde Hitier o.a. het volgende:
Wie kan het tegenwoordige Duitschland
nog vergelijken met dat, hetwelk op dezen
dertigsten Januari vóór vier jaren bestond,
toen ik op dit uur in handen van den eer-
biedwaardigen heer rijkspresident Hinden
burg den eed afgelegd heb.
Deze nationaal-socialistische revolutie was
in de eerste plaats een revolutie der revo
luties zelf. Ik bedoel hiermede het volgende:
Gedurende duizenden jaren heeft zich niet
alleen in den Duitschen gedachtengang, doch
veelmeer nog in den gedachtengang van de
om Duitschland liggende wereld de idee ge
vormd en postgevat, dat het karakteristieke
van elke werkelijke revolutie een bloedige
vernietiging van de dragers van het vroegere
regiem en in verbinding daarmede een ver
nietiging van de openbare en particuliere in
stellingen en eigendom moest zijn. Hierin
ligt wellicht, wanneer ik de opkomst van het
fascisme in Ttalië beschouw, het grootste
verschil tusschen de nationaal-socialistische
en andere revoluties.
En deze nationaal-socialistische revolutie,
die van zóó ingrijpenden aard is geweest,
heeft volgens Ilitler, bezien ook in het licht
van de gebeurtenissen in Spanje, die aan
duizenden en nog eens duizenden menschen
het leven kost, minder slachtoffers geëischt
dan welke ook.
De leider schilderde vervolgens de ver
warringen, welke hij vier jaar geleden op
de verschillende gebieden van het Duitsche
leven aantrof, vooral op het gebied der
volkshuisvesting en hare overwinning door
de schepping 'tier volksgemeenschap. De
volksgemeenschap leeft niet van de fictieve
waarde van het geld, maar van de werkelijke
productie, welke aan het geld zijn. waarde
verleent. Deze productie is do dekking eener
valuta en niet een bank of een schatkist vol
goud. De redding van ons volk is niet een
vraagstuk der financiën, maar uitsluitend
een vraagstuk van de besteding en den in
zet van onze aanwezige arbeidskracht ecner-
zijds en van de gebruikmaking van den aan
wezigen bodem en van de bodemschatten an
derzijds. De stelselmatige leiding van onze
volkshuisvesting vindt, haar geweldigste uit
drukking in de opstelling van het vierjaren
plan.
DE STRIJD TEGEN VERSAILLES.
Hitier besprak daarop zijn strijd tegen het
Verdrag van Versaillcs. Mijn verklaringen
hierover kunnen kort zijn, zeide hij:
1. Het herstel van de Duitsche
rechtsgelijkheid was een gebeurtenis
welke uitsluitend Duitschland betrof.
Hiermede hebben wij geen volk iets
ontnomen en geen volk eenig leed
berokkend.
2. Ik verkondig, dat ik in den zin
van het herstel der Duitsche rechts
gelijkheid de Duitsche Reichsbahn en
de Duitsche Rijksbank haar vorig ka
rakter zal ontnemen en onvoorwaar
delijk onder de bevoegdheid van het
rijk zal plaatsen.
3. Ik verklaar hiermede, dat hier
door dat deel van het Verdrag van
Versailles zijn natuurlijke oplossing
gevonden heeft, dat ons volk de
rechtsgelijkheid ontnam en het tot
een minderwaardig volk degradeerde.
4. Ik trek daarmede echter voor
al op de plcchtigste wijze de Duit
sche onderteekening terug van de
verklaring welke indertijd van een
zwakke regeering tegen haar beter
weten is afgeperst, dat Duitschland
de schuld draagt van den oorlog.
Dit herstel van de eer van ons volk, welke
uiterlijk zijn meest zichtbare uitdrukking
vond in de invoering van den dienstplicht,
het oprichten van een nieuw luchtwapen,
het herstel van de Duitsche marine, en de
herbezetting van het Rijnland door onze
troepen, was de moeilijkste en gedurfd, 'e
taak en arbeid van mijn leven. De tijd der
z.g. verrassingen is thans gesloten. Als ge
lijkgerechtigde staat zal Duitschland, zich
bewust van zijn taak in Europa, op loyale
wijze medewerken aan de oplossing der
vraagstukken welke ons en de andere lan
den bezig houden.
HET ANTWOORD AAN EDEN.
In aansluiting hierop, ging de Führer in
op de rede van Eden en zeido hij, dat
Duitschland niet geïsoleerd wil zijn en zich
niet geisoleerd voelt. De vroegere spannin
gen zijn door een aantal overeenkomsten
uit den weg geruimd, waarmede een bij
drage is geleverd tot een verbetering der
Europeesche toestanden. Hitier somde daar
na de' met verschillende landen gesloten ac-
coorden op.
DE NEUTRALITEIT VAN
NEDERLAND EN BELGIë.
Steeds weer heeft Duitschland ver
zekerd, zoo verklaarde Hitier, dat
er b.v. met Frankrijk in het geheel
geen menschelijk denkbaar geschil
punt kan bestaan. De Duitsche re
geering heeft verder aan België en
Nederland verzekerd, dat zij bereid
is, deze landen steeds als onaantast
bare neutrale gebieden te erkennen
en als zoodanig te waarborgen.
AANVAL OP HET BOLSJEWISME.
Op economisch gebied streeft het Duitsche
volk naar een levendiger uitwisseling van
goederen met zijn nabuurlanden. „Ik ver
heug mij, aldus Hitier, over elke stijging
van onzen huitenlandschen handel, maar
met het oog op de onduidelijke politieke si
tuatie zal ik niets nalaten, dat aan het
Duitsche volk ook dan nog een levensbc-
staan zal waarborgen, wanneer andere vol
ken wellicht het slachtoffer der bolsjewisti
sche infectie zijn geworden. Voor den heer
Eden is het bolsjewisme wellicht '"ets dat
is Moskou zetelt, voor ons is dit bolsjewisme
echter een pest waartegen wij ons in
Duitschland zelf bloedig moeten verzetten".
HET KOLONIALE VRAAGSTUK.
Hitier heeft verder het verwijt afgewezen,
dat Duitschland's sympathie met het natio
nale Spanje, voortvloeiende ui't zijn begeerte
naar de koloniën van Spanje.
De Rijkskanselier liet daarop woordelijk
volgen: „Duitschland heeft tegenover lan
den, die bet geen koloniën heeft afgenomen,
ook geen koloniale eischen".
Het Duitsche volk, zoo vervolgde Hitier,
heeft zich eens een koloniaal rijk opge
bouwd zonder iemand te berooven en zon
der een verdrag te schonden. Het heeft dit
gedaan, zonder oorlog te voeren. Dit kolo
niale rijk is aan DnMschland ontnomen.
De gronden waarmede thans getracht wordt
deze ontneming goed te praten, zijn niet
steekhoudend. De eisch naar koloniën in
een zoo dicht bezet land als Duitschland,
zal steeds als iets van zelf sprekends weer
naar voren komen.
Tenslotte kondigde Hitier de uitbreiding
van eenige groote steden aan. Berlijn als
rijkshoofdstad, van München als hoofdstad
der nat. soc. beweging, van Neurenberg, als
stad der rijkspartijdagen en van Hamburg
als handelsstad. Verder zal het tot de taak
der toekomst bchooren, aldus Hitler, het
werkelijk leven van ons volk, zooals het zich
nu in staatkundigen vorm ontwikkeld heeft
door een grondwet te bezegelen.
GEESTDRIFT NA DE REDE.
Na de redevoering van den Führer nam
de nieuwbenoemde voorzitter van den Rijks
dag, Göring, het woord, om Hitlcr den on-
metelijken dank van het geheele Duitsche
volk voor de wereld uit te spreken. Geest
driftig stemden de leden van den Rijksdag
in met den hcilroep op don Führer, waar
mede Göring de vergadering sloot .Spontaan
weerklonken uit het midden der afgevaar
digden de nationale liederen. Toen de
Führer met Göring de vergaderzaal verliet,
werd hem opnieuw een ovatie'gebracht.
Zullen de dijken bet houden
HET WATER VAN DE OHIO
IS NOG SLECHTS EEN VOET
VAN DEN RAND VAN DEN 18
METER HOOGEN DIJK.
Een onafzienbare stroom van .menschen
vlucht nog steeds voor de aanstormende
watermassa's in het Amerikaansche over-
stroomingsgebied, terwijl in een der dorpen
een groot deel der bewoners op de daken
der huizen zijn gevlucht, in afwachting van
de reddingspogingen.
Het hangt van het weer in de komende
dagen af, of de ramp een nog grooteren om
vang zal krijgen als zij nu reeds heeft.
Vooralsnog is te dien opzichte nog moei
lijk eenige voorspelling te doen.
Zaterdagavond werd uit Washing
ton geseind, dat het water van de
Ohio op dat oogenblik nog slechts
een voet van de rand vand en acht
tien meter hoogen dijk. die Cairo
voor overstroomen moet behoeden,
verwijderd was. Met inspanning van
alle krachten is men bezig den dijk
te versterken en op te hoogen met
balken en zakken zand, hetgeen te
noodzakelijker is, daar men een
nieuwen was van de rivier ver
wacht. De stad Ohio ligt op gelijk ni
veau met den voet van den dijk.
Aardschokken in overstroo-
mingsgebied.
New York. Er zijn aardschokken waar
genomen in Tremours bij Tiptonville in
Tonnesse, in het overstroomde gebied van
de Ohio. De schokken dreigen de dijken,
die nog stand houden, te doen bezwijken.
Geen Europeesche
sensatie meer
HET OPVALLENDE, DAT WèL
DE REDE VAN EDEN, BE
ANTWOORD IS, MAAR AAN
DIE VAN BLUM GEEN AAN
DACHT GESCHONKEN IS.
Het vraagstuk
der koloniën
In de verschillende landen wordt nog
geen of weinig nauwkeurig commentaar ge
leverd op Hitler's rede. Wel wordt zij in
diplomatieke kringen ernstig bestudeerd.
Overigens zijn de eerste indrukken niet
overal hetzelfde. Zoo heeft de verandering
van zijn toon in België voldoening gewekt
en geeft men daar gaarne toe, dat zijn
«Gorden de deur voor internationale on
derhandelingen niet sluit
Men is hij onze Zuidelijke buren tevre
den over de door den rijkskanselier aan
genomen houding ten aanzien van de Bel
gische onafhankelijkheid, maar meent, dat
daardoor België's dwingende plicht zorg te
dragen voor een integrale landsverdedi
ging niet opgeheven wordt. Deze garantie
verklaring te aanzien van België's zoowel
als van Nedcrland's neutraliteit heeft ook
in Parijs de aandacht getrokken, waar men
verder eveneens geconstateerd heeft, dat
geen deuren gesloten worden. En verder
neemt men acte van Hitler's woorden, vol
gens welke het menschelijkerwijs niet mo
gelijk is, dat er een onderwerp van twist
tusschen Frankrijk en Duitschland zou
kunnen bestaan evenals van zijn woorden
ten aanzien van Spaansche Marokko.
Wat Parijs verder in de woorden van
I-Iitler is opgevallen is het voorbijgaan van
de rede van den Franschcn minister-presi
dent Blum tegenover de aandacht, gewijd
aan die van Eden.
Met belangstelling niet alleen
in Frankrijk, doch ook in andere
landen heeft men kennis geno
men van de verklaring, dat Hitier
geen Europeesche sensatie meer
voorbereid, hoewel men aanteekent,
dat de voorwaarden, die hij stelt
voor een algemeene ontspanning
nog verre van vervuld zijn.
Overigens stelt men vast, dat Hitier Rus
land ui: een algemeene Eux*opeesche regeling
wil buitensluiten en dat zijn verklaring-ni
ever cvfuj'ueeie bewapeningsbeperking vrij
negatie» lijn.
Te Genève is Hitler's rede met de uiterste
ittinc ci ivangen en over het algemeen
gevoelt men daar ceu werkelijke teleurstel-
'ing D.ï a'gemeene opvatting in de Volken-
bon d^iafi is a'.s volgt samen te vatten:
Ondanks zijn betoog ten gunste van de
vrede hejft <5e rijkskanselier de zaak, die hij
zegt te verdedigen, geen stap verder gebracht
In Jta!ï': staat hrt wel vast, dat de rede
een gunstig onthaal zal vinden.
In Amerika constateert men, dat de rede
voering vooral voor „hinnenlandsch gebruik"
bestemd was en men hecht te Washington
al heel weinig belang aan de verklaringen
van Hitier betreffende het Verdrag van Ver
sailles.
liet feil echter, dat Hitier de oude
Duitsche koloniën opeischt, wordt
beschouwd, als een voorwaarde, die
Oi'n overeenstemming tusschen Enge
land en Duitschland practisch on
mogelijk maakt en als een bedrei-
ging jegens het eenheidsfront tus
schen Frankrijk en Engeland.
Ook in Engeland, waar de woorden van
Hitier over het algemeen geen ongunstig
onthaal vinden, maakt men een zekere re
serve ten aanzien van het vasthouden aan
de koloniale eisch en van het feit, dat Hit-
Ier geen nauwkeurige voorstellen heeft ge
formuleerd.
Zoo heeft de door Baldwin gesteunde con
servatieve Lagerhuis-candidaat Ferris, nu
reeds verklaard, dat hij een tegenstanden
is van het afstand doen van welk deel ook
van het Britsche rijk en hij er zeker van is,
dat de Engelsche regeering nooit een harer
koloniën aan Duitschland of eenig ander
land *a1 afstaan.
Dit zijn de eerste indrukken over de woor
den die Zaterdag in den Duitschen Rijksdag
zijn uitgesproken en die ongetwijfeld nog
door vele en nauwkeuriger beschouwingen
zullen worden gevolgd.
Daladier over landsverdediging.
De Fransche minister van verdediging, Da
ladier, heeft te Montreux een rede gehou
den over den „Franschcn vrede", waarin
hij zeide:
Onze politiek moet steeds -de meest open-
hartige zijn, die van de uitgestoken hand.
Wij zijn trouwens van meening, dat. onze
vlaggen reeds genoeg met roem beladen
zijn. om geen aanleiding te hebben nieuwe
roem op de slagvelden te zoeken. Wij heb
ben begrepen, dat het verkeerd is. in do
moderne wereld door oorlog een maatschap-
DALADIER.
pelijke verbetering te zoeken. Wij zijn thans
in staat het noodige te doen, opdat ons land
vrij blijft. Hoevele malen heb ik reeds in de
Kamer de redenaars de vraag hooren stel
len of onze nationale verdediging goed ver
zekerd is. Aan hen, evenals aan u, kan ik
verklaren, dat onze bolwerken goed eecon-
strueerd zijn. Frankrijk is trouw gehecht
aan den vrede, doch wij zijn even trouw ge
hecht aan de vrijheid, en zijn in staat, wie
dan ook. te beletten daaraan te raken.
Frankrijk wenscht den oorlog uit te ban
nen. Het strekt een oprechte hand uit,
doch dit gebaar is niet dat, van een bede
laar, doch van een opbouwer, die de we
reld wenscht te organiseeren. Wij zijn een
groot en trotsch land en zullen dat blijven!
Duitschers mogen voortaan geen
Nobelprijs meer aanvaarden. De
creet van Hitier.
Nationale prijs voor kunst en
wetenschap ingesteld.
Het D.N.B. seint uit Berlijn. (ANP.)
Om voortaan beschamende gebeurtenissen
te voorkomen, beschik ik, aldus Hitier
met ingang van heden de stichting van een
Duitschen nationalen prijs voor kunst en
wetenschap.
Deze nationale prijs zal jaarlijks worden
toegekend aan drie verdienstelijke Duit
schers en bedraagt voor elk van hen 100.000
rm.
Verbod den nobel-prijs te ontvangen
Hiermede wordt het Duitschers voortaan
verboden den nobelprijs te aanvaarden.
De uitvoerende bepalingen zullen worden
uitgegeven door den rijksminister voor pro
paganda en volksvoorlichting.
Commentaar uit Zweden.
In zijn commentaar op het decreet, dat
Duitschers verbiedt een nobelprijs te aan
vaarden, verklaart hot conservatieve blad
„Svenska Dagbladet" het te betreuren, dat
dit decreet een geestelijke autarchie" in
stelt, die Duitschland alleen nog maar meer
kan isoleeren dan de economische autarchie.
Het liberale blad „Stoskholms Tidningen"
is van meening, dat Duitschland niets te
winnen heeft bij de verbreking dier geeste
lijke betrekkingen.
De liberale „Dagens Nyheter" schrijft: „dit
decreet van Hitier zal de oogen openen voor
het cultureel regime, dat in Duitschland
heerscht. De consequenties van dit decreet
zijn absurd, daar Hitier zijn land de vrede
lievende internationale samenwerking op
geestelij^ gebied sluit. Het blad besluit:
Naar wij gelooven zal men met verstand te
werk gaan en het decreet beschouwen als de
crisis van de hysterie van een regime, dat
alles aangrijpt om zijn prestige en kracht te
herwinnen.
HET CONFLICT IN DE AMERIKAANSCHE
AUTOMOBIELINDUSTRIE.
Sloan blijft weigerachtig.
New York: Sloan, de president van de
General Motors, heeft ook de tweede uitnoo-
diging van minister mevrouw Perkins af
geslagen met den leider der United Auto
mobile Workcrs te onderhandelen.
Men meent, dat president Roosevelt. per
soonlijk zal intervenieeren om het conflict
te regelen, waarbij reeds 200.000 arbeiders
betrokken zijn.