Bestrijding van ratten
Feuilleton
HET RAADSEL
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
Uit onze Omgeving
Natuurlijke en kunstmatige vij
anden helpen 17. Het ver
wekken van besmettelijke ziek
ten onder de schadelijke dieren
een geraffineerde methode.
Na, een periode van betrekkelijke rust
schijnt de rattenschade weer zoo hier en
daar van zich te doen spreken. Van een al-
gemeene invasie kan weliswaar op het
oogenblik niet gesproken worden maar het
zou heel verkeerd zijn, daarop te wachten.
Nu, nu de schade nog te overzien is moet
begonnen worden met de bestrijding van
deze dieren, van welke zelfs do hardnekkigste
bioloog- en dierenbeschermer heel weinig
nut zal kunnen opsommen.
De bestrijding van ratten kan op verschil
lende manieren ter hand worden genomen;
men kan ze b.v. bestrijden door ze te van
gen met behulp van natuurlijke vijanden,
b.v. onze bekende rattenvangende honden.
Van een bestrijding door middel van op
ratten jachtmakende vogels, b.v. uilen enz.
behoeven wij ons hier in Noordholland geen
overdreven voorstelling te maken. In som
mige streken van ons land kan deze manier
echter degelijk van belang zijn'.
Het vergiftigen van ratten door gebruik
te maken van giftige gassen, zooals men
dat b.v. in schepen en huizen kan doen
kan ook gevoegelijk buiten bespreking blij
ven.
Dan blijven er voor ons nog twee manie
ren over, n.1. het vernietigen der ratten
door 't gebruik van vergiftig voedsel en
door de verwekking van besmettelijke ziek
ten onder de ratten.
Het gebruik van vergiftigd voedsel is
ons heel goed bekend, zoo zelfs, dat vele
sterke vergiften veel van hun afschrikwek
kendheid voor ons verloren hebben.
Wij werken met Phosphorbevattende mid
delen, b.v. Rodent met verschillende arse
nicum bevattende middelen, b.v. rattenkruid
loodarsenaat enz. Met Strychninebovatten-
de middelen (uitermate gevaarlijk), met
gipsbevattende middelen, met Zelio (bevat
het element Thallium), met Bariumcarbo-
naat en tenslotte nog met middelen, waar
van het werkzame bestanddeel zeeavuin is.
Uitgezonderd het laatste middel, zijn alle
genoemde middelen niet voor ratten, maar
ook voor kinderen en voor andere dieren
(huisdieren) gevaarlijk.
Het is natuurlijk niet doenlijk in dit
kleine stukje de samenstelling van alle ge
noemde middelen op te geven. Ook zouden
wij daartoe ongaarne overgaan omdat wij
niet graag de risico zouden loopen van een
vergiftiging bij een mensch of een kostbaar
huisdier.
Wie omtrent de beste en goedkoopste
middelen wil worden ingelicht kan bij on-
dergeteekende informaties inwinnen.
Wel willen wij nog even zeggen, dat wij
aan het gebruik van giftige stoffen in onze
streek niet zulke groote gevaren verbonden
achten als in sommige andere streken van
ons land. Onze akkers zijn immers allen
rondom in het water gelogen en slecht be
reikbaar. Slechts in de buurt van de huizen
geldt, dat niet. Bovendien heeft men hier
de goede gewoonte, de vergiften niet. open
en bloot op het land te leggen maar ge
bruik te maken van een leeg sigarenkistje
met een gat erin of b.v. een aardappelbak
die omgekeerd op het. land gelogd wordt.
Het gebruik van een omgekeerde bak of
een leege kist, waaronder het klaargemaak
te vergift gelegd wordt is niet alleen aan
te raden in verband met het gevaar voor
vogels en andere dieren, maar ook is liet
nuttig omdat vele vergiften minder smake
lijk worden onder inwerking van zonlicht
of regen en soms zelfs onwerkzaam. Dit
laatste geldt b.v. vooral voor de later te
noemen bacteriepreparaten.
Een andere, zeer belangrijke factor bij
het klaarmaken van rattenvergiffen is, dat
de ratten oogenblikkelijk ruiken of er een
menschenhand aan geweest is. Klaarmaken
van vergiften moet dus plaats vinden met
behulp van een vork of lepel, terwijl boven
dien het gebruik van handschoenen^ (oude
natuurlijk) zeer sterk aan te raden is.
In de praktijk mankeert nog wel eens wat
aan al deze voorzorgsmaatregelen.
De lezer zal echter gaarne de
vraag beantwoord zien, welk soort
vergift bij voorkeur gebruikt moet
VAN HET
ONBEWOONBARE J-Jyjg
Naar het Engelsch bewerkt door
THEA BLOEMERS
13)
Ze liepen de trap af en Jullan duwde met
den schouder tegen de dichte salondeur. Die
week niet. Ze gingen het vertrek binnen, waar
alles nog precies zoo was, als toen Amabel het
verlaten had. Ze deed de deur secuur achter
zich dicht en leidde hem naar de groote, diepe
sofa, die tegenover den leegen haard stond.
Er lagen kussen op van verbleekt brocaat,
een rose, een groen en een blauw; de kleuren
waren bijna verbleekt tot een vaal grys. Het
blauwe kussen lag het dichtsbij, opgepropt in
den hoek van de sofa; Amabel tilde het op,
keerde het om en wees.
De zijde aan den onderkant was open
gereten. Een lange, naaldvormige glassplinter
hing nog tusschen de draden.
HOOFDSTUK X.
Ze stonden zwijgend naar het stukje glas
te kijken.
Na de eerste oogenblikken van verbijstering
keerde Julian zich om, ueek van de sofa naar
het raam en van het raam naar de sofa. Hij
liet een langgerekt gefluit hooren en keek
weer. De afstand was ongeveer vijf meter.
Hij raakte den splinter aan en trok een die
pen rimpel in zjjn voorhoofd.
worden. Het antwoord daarop
is al zeer gemakkelijk. Er is geen
enkel vergift., dat, op den duur vol
doet. Afwisseling in het, gebruik van
de vergiften maar vooral afwisse
ling van de bereiding van de lok
middelen is zeer aan te raden. Zoo
kan 't. gebeuren, dat tuinbouwer A.
goed te spreken is over een vergift,
waarover tuinbouwer B. zeer slecht
te spreken is.
Heeft men een tijdje gewerkt
met b.v. arsenicum bevattende
middelen, waarbij als lokspijs b.v.
wortelen, knolrapen, brood enz. ge
bruikt zijn, dan verdient bet veel
al aanbeveling, als de ratten in
middels nog niet voldoende opge
ruimd zijn (geheel weg krijgt men
ze nooit) eens een tijdje een an
der soort, vergift te gebruiken.
Natuurlijk speelt bij dit alles de
te bestrijden soort van ratten ook
nog een rol.
Bij het gebruik maken van rattenvergif
fen moet men vooral niet van de veron
derstelling uitgaan, dat het vergift beter
is als de lokspijs een grooter percentage
van het vergift bevat.
Als het percentage vergift te hoog is
wordt het vergift direct na het opnemen
weer uitgebraakt en dan heeft het dus niets
geholpen en bovendien is die rat gewaar
schuwd en zal zij voorloopig dat vergift
niet meer aanraken. Ik heb zelf proeven
genomen met ratten in kooien en soms
was het. zoo sterk, dat de ratten liever
eenige dagen honger leden dan van brood
te eten, dat met vergif was besmeerd. Een
andere keer lieten dc ratten bet vergift,
dat, er als boter opgesmeerd was, als een
dun korstje liggen, terwijl de onderkant
van de boterham opgegeten was,
Het gebruik van zgn. sera heeft
ten doel besmettelijke ziekten onder
de ratten te verspreiden.
Die sera zijn n.1. reincultures van ratten
of muizentyphus. De bedoeling is dus, det
niet allcèn, die ratten die van het prae-
paraat eten sterven zullen, maar ook, dat
de ratten die eraan sterven verder voor
het verspreiden van de ziekte zullen zorg
dragen.
Dat men vau die verspreiding
al te groote verwachtingen moet heb
ben, vooral niet in onze streek, waar het
aantal ratten per vierkante eenheid niet
zoo groot is, zal duidelijk zijn. In pakhui
zen en over het algemeen in steden, waar
het aantal per vierkante eenheid veel
grooter is, zou men daarvan meer kunnen
verwachten. Men moet echter rèkening hou
den met het feit, dat sommige rattensoor-
ten geheel ongevoelig schijnen te zijn voor
bepaalde sera en dat er zelfs bij de niet
immune soorten nog vele immune exem
plaren voorkomen. Hetzelfde ziet. men im
mers bij het optreden van een infectueuze
ziekte bij de mcnschcn.
Bij het klaarmaken van lokmiddelen met
serum moeten natuurlijk dezelfde voor
zorgsmaatregelen genomen worden die bij
de vergiften genoemd zijn, maar bovendien
moet er rekening mede gehouden worden
dat vele medici het gebruik van sera voor
de volksgezondheid gevaarlijk achten. Men
acht het n.1. mogelijk, dat de paratyphus,
waarmede de ratten besmet worden, over
zal gaan op mcnschcn. Gedurende den oor
log, toen men in de loopgraven zoo hier en
daar van die sera gebruik heeft gemaakt,
schijnt het inderdaad voorgekomen te zijn,
dat soldaten er door werden aangetast.
Wel schijnt, volgens Schuurman Stekhoven
in „Batten en rattenbestrijding in ons Va
derland" het scrum van onze Rotterdam-
sche seruminrichting met speciale voor
zorgsmaatregelen bereid te worden, zoodat
gevaar daarmede niet zoo spoedig te duch
ten is. Uit dit alles blijkt, dat men het nut
van serum niet overschatten moet en dat
evenmin het gevaar, noch onderschat, noch
overschat moet worden. In de praktijk is
het verder nog een bezwaar, dat de houd
baarheid van sera beperkt is. Dit geldt
niet voor dc vergiften.
Met deze enkele regols zijn dc verschil
lende voor- en nadeelen van de diverse
methoden natuurlijk slechts zeer in het
kort hekeken. Uitgebreidere inlichtingen
worden gaarne schriftelijk of mondeling
door ondergeteekende verstrekt.
De Ambtenaar b. d. Plantenz.k. dienst.
VAN HERWIJNEN.
St. Pancras.
„Hoe heb je dit ontdekt?"
„Er lag een heel klein scherfje by de sofa".
Ztf wees de plek aan met de punt van haar
schoen. „Ik zag het glimmen. Toen keek lk
rond cn zag nog een stukje op de sofa, en
toen ik het kussen wilde uitschudden, zag ik
dit. Ik heb het voorzichtig weer neergelegd,
om het je te laten zien."
Er volgde een lange stilte. Toen zei Julian:
„Ik ga een poosje rondwandelen om na te
denken. Je bent niet boos, omdat ik zooeven
onhebbelijk was?"
Glimlachend schudde zij het hoofd.
Ze gingen samen de hall in.
„Ik zou eerst Jenny wel even willen spre
ken", hernam hy. „Daar heb je toch geen be
zwaar tegen?"
„Natuurlijk niet. Zal ik haar boven roe
pen?"
„Neen," antwoordde Julian, „ik vind haar
wel. Dan ga ik meteen even bij Brownie aan.
Jenny was in de keuken en toen hy haar
begroette, keek ze op van haar werk, bleek,
met groote schrikoogen.
„Ik ben geen spook, Jenny", lachte Ju
lian.
„Gunst neen, mynheer," hygde Jenny en ze
kwam naar de tafel.
„Je keek net of ik er wel een was," plaag
de hij opzetteiyk door.
Julian keek haar plotseling strak aan en
vroeg.
„Wat hoor ik, dat je na de thee niet naar
boven wilt? Laat je mevrouw Grey zelf haar
souper boven halen?"
„Ellen deed het altyd," verklaarde Jenny
zonder hem aan te zien.
„Ellén is weg, dus ligt het voor de hand,
dat jij het voortaan brengt, nietwaar?
Jenny greep den rand van de tafel en
schudde ontkennend het hoofd.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Extra-zitting van Maandagmorgen.
DE POLITIEZITTING AFGELASTI
Een geweldige teleurstelling voor onze
permanente baliekluivers! Najaarskoemarkt
weer en aan het gerechtsgebouw hing het
roode vlaggetje, evenals voorheen aan dc
tweede omloop van de Waag, ten teeken
dat de oefening der schutterij was afgelast..
Naar we vernemen, zal de Bond van
vaste baliekluivers protest aanteekemen te
gen de van weinig waardeering getuigende
nalatigheid, de wijziging in het werkpro
gramma van den Politierechter, niet tijdig
ter kennis van belanghebbenden te hebben
gebracht. Een in te stellen actie tot scha
devergoeding voor tijdverzuim en centrale-
warmte-verlies wordt alsnog overwogen.
M e d e m b 1 i k.
JAAP. JAAP, JE HEBT ER WATER BIJ
GEDAAN, IK HEB JE MET JE EMMER
NAAR DE SLOOT ZIEN GAAN!
Aldus sprak, mutatis mutandis, onze
grijze politierechter tegen den corpulentcn
56-jarigen veeboer Jacob Sch. uit Meclem-
blik, tegen wien de vorige week Maandag
3 maanden gevangenistraf was gevorderd
wegens melkvervalsching.
Het was namelijk aan den altijd actieven
en paraten Keuringsdienst te Alkmaar ge
bleken, dat Jaap Sch. met dc melk van zijn
S kootjes knoeide en tot verbazing van den
melkboer Joh. P. Knol. dc afnemer van
HARENKARSPEL
DIRKSHORN
„DE PRIVé-VERPLEEGSTER"
Zondagavond traden in café Pijper de
Maskerspelers van Bergen op voor de ver-
eeniging voor Ontwikkeling en Ontspan
ning. Opgevoerd werd het blijspel „De Pri-
vévcrplecgster" van A. den Hertog.
Vorig jaar gaven de Maskerspelers hier
met groot succes de voorlooper van dit
stuk n.1. de Privé-Secretaressc en ook het
nu gebodene was weer een volledig succes
voor do Borgenaren onder de wisselende
regie van den heer Kooyman.
De volle zaal heeft weer volop genoten
van het schitterende spel dat door deze
toch dilettanten-troep zijnde „Maskcrspe-
lcrs" wordt gegeven. Het is juist, het on—
dilettantentdrlge van dit tooncélspelcn dat
zoo bekoort en vooral enkele hoofdfiguren
uit dit stuk zooals „Jovce" de verpleegster
(Mevr. Beeldman-Rensink,) Markham het
raak uitgebeelde boekhoudertje (Gcrard
Meijer) Mrs. Ashcombc (Mevr. Oldcnburg-
v. Geenicn) geven hun rol zoo gaaf geheel
en al zich verplaatsend in de persoon die
zij dienen tc geven dat dit niet dan de
grootste lof waard is. Het is alles ev,cn keu
rig verzorgd in taal cn handeling, vooral
dc zuivere uitspraak van Mevr. Bceldman
is af, het is een lust om naar dit onberis
pelijke Ncdcrlandsch tc luisteren, want te
vaak is de uitspraak van vele tooncclistcn
juist de factor die maakt dat het spel on
voldoende tot zijn recht komt.
Wanneer wc de andere namen niet ge
lijktijdig noemden dan houdt Uit niet in dat
de overige spelers minder waren, verre
van dat, want ook zij droegen in groote
mate tot het succes bij. Francis Darnlcv de
tegenspeler van Joycc gaf een vlotte ver
taling van dc jonge fabrieksdirecteur. Ook
do bulderbast met liet groote warmvoelen
de hart: John. Burden (Ko Oldenburg)
maakte van zijft rol iets moois en zoo ook
de overigen. Er valt wel eens iets te wen-
schen, men denkt zich een bopaalde SGénc
misschien eens even anders, maar in to-
laai, oen avond van fijn tooneelspcl, luch
tig «n ongedwongen, juist zooals een blij
spel dit vcrcischt oen spel ook van el
kaar kaatsende gezegden cn togengezegden,
waarbij oen enkele maal de gevoeligo snaar
geraakt wordt. Deze onkclc „gevoelige" mo
menten, wanneer een diepere toon uit
blonk, waren in dit kader oogenblikken
„Waarom niet?"
Weer schudde Jenny hét hóófd. Hy zag dat
haar oogleden vochtig werden en dat er een
traan langs haar wang gleed.
„Spreek eens op, Jenny, heb je daar een reden
voor? Mevrouw Grey zegt, dat je bang bent.
Ben je ergens van geschrokken, hier in huis,
Jenny?"
Jenny barstte In een krampachtige huil
bui uit. t
„O, mynheer Julian," snikte ze, „vraag u 't
me toch niet! Toe alsublief, mijnheer Ju
lian!"
Hy legde de hand op haar schouder. Zij
trilde van zenuwachtigheid.
„Wat heb je gezien, Jenny?" drong hij, zich
dichter naar haar toe buigend.
„O, mynheer Julian!"
„Wat heb je gezien, Jenny?"
„O, mynheer Julian, zult u 't niet aan
moeder vertellen? O, mynheer Julian, 't zou
haar dood zijn, vast en zeker!"
„Wét heb je dan gezien, Jenny?"
„Het was Annie". De woorden waren nau
welijks te verstaan. „Ik heb Annie gezien."
Julian nam haar vriendelyk by don arm.
„Toe, meisje, wees kalm. Vertel het me
maar gerust, dat zal je opluchten. Waar
heb je haar gezien?"
„In de kamer van miss Georgina. Het was
donker, ik kwam langs de kamer, met myn
kaars in de hand. De deur stond half open
en toen zag lk haar gezicht."
„Alleen haar gezicht?"
„Ze keek me aan," fluisterde Jenny. „O,
mijnheer Julian, zult u het niet tegen moeder
zeggen? Ze keek me aan en ik wist, dat het
een teeken was. Als u 't moeder vertelt, ver
lies ik die ook!"
Julian was heel hartelyk tegen haar. Hy
klopte haar op den schouder, beloofde haar te
Sch.'s „volle" melk, die zelf nog niets had
gemerkt, noch klachten van zijn hlijkbaar
niet sikkeneurige klanten had ontvangen,
was geconstateerd dat de bewuste zoete
melk met pl.m. 10 procent op de 100 was
vervalscht.
Een percentage, dat. absoluut niet met het
gewone dooddoenertje van water en melk-
liedcn „het is maar een beetje emmer-
spoelsel", was goed te praten.
Tegen boer Jaap werd dus proces-verbaal
opgemaakt en moest hij verleden week
Maandag ter zake misdrijf art. 330 Strafr.,
luidende: „I-Iij die eet- of drinkwaren ver
koopt, te koop aanbiedt of aflevert., we
tende dat die artikelen zijn vervalscht en
die vervalsching verzwijgende, wordt ge
straft met een gevangenisstraf van ten
hoogste drie jaren."
Jaap Sch. was echter niet, verschenen en
moest er dus ten zijnen behoeve hedenmor
gen in een extra belegde openbare politie-
zitting nog eens dunnetjes overgedaan
worden, in de verwachting dat verdachte
nu in persoon zou verschijnen, te meer,
daar ook de heer J. I-I. Wiggers, onze re-
classeeringsambtenaar, die in zijn lang
durige practijk al heel wat waterige melk
boeren heeft gecultiveerd door middel van
een flinke geldboete en een voorw. straf,
ter generale en individueele preventie, pre
sent zou zijn. Verd. had dan ook ditmaal
gehoor gegeven aan de roepstem van den
Officier en was aanwezig. Het was jam
mer, dat Jaap niet kon besluiten, ook nu
eens ruiterlijk het feit te erkennen. Hij
draaide er zoowat omheen en veroorzaakte
nu opnieuw moeite, aangezien de Officier
die beslist een openhartige bekentenis
eischte, thans een rapport verlangde, met
gevolg, dat de zaak na onderzoek door den
héér Wiggers op Maandag 8 Maart opnieuw
aan de orde zal worden gesteld. Het is tc
hopen, dat Jaap in dien tijd zijn manieren
eens wat zal veranderen!
van schoon tooncelspel. Wij zullen de in
houd van het stuk niet uiteenzetten maar
volstaan met als ons oordeel te geven dat
het 3e cn 4e bedrijf verreweg de mooiste
zijn, ook wat handeling en verrassende
wendingen aangaat. Maar dit bewijst dan
ook tevens dat er climax in 't geheel zat.
Het eerste en tweede bedrijf zijn meer een
aanknoopen met de voorganger: „Privé-
Secretaresse" en een verder opbouwen van
de situatie voor dc „PrivéVerpleegster".
Het groote aantal verrassende verwikke
lingen maakt dit stuk tot een schouwspel
vol leven, een stuk dat, mits vlot gespeeld
de toeschouwer vol aandacht bezig houdt.
De tooneelaankleeding was door de „V.
V.O." tot in alle kleine onderdeden keu
rig verzorgd, cn ondanks het betrekkelijk
kleine tooneel was hier een aardig effect
bereikt.
De volle zaal gaf door een daverend ap
plaus haar dankbaarheid voor het genotcne
te kennen. We gelooven wel dc Maskerspc-
lers hier nog eens weer te zien.
Tot slot oen gezellig bal.
HEER-HUGOWAARD
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Anna Margaretha Sophie, d.
van D .A. Commandeur en A. Grootcman.
Johanna Klazina, dochter van C. Berkhout
en K. C. Wokke; Anna Agnes Crissentia,
dochter van K. Kruijer en A. Molenaar.
Maria Johanna Catharina Anna, dochter
van C. P. van Leeuwen en C. Konijn; I-Ie-
lena Alida Pctronclla, dochter van J.
Schouten cn L. Schilder; Maria Johanna,
dochter van S. Th. Groot cn M. Bes; Johan
na Simon Ignatius, dochter van J. A.
Beekman en T. J. M. Stumpel; Arnoldus
Catharina, dochter van Jb. Oud cn C. van
Diepen; Alida, dochter van N. Zuurbier cn
C. Kieft.
Overleden: Anna Bloothoofd, oud 46 jaar
echtgen, van A Vader; Brigitta Hooijboer,
oud zeven cn zestig jaar echtgen. van C.
Kprver; Jan Reijnc, oud 76 jaar cchtg. van
Tr. Korvcr; Guurtjc Katrien Schoen, oud
50 jaar wed. van II. Bects; Catharina Ap
pelman, oud 72 jaar echtg. van J. Dekker.
Gerrit Rademaker, oud 59 jaar Echtg. van
F. Bot; Anna Elisabeth Bcers, oud 6 jaar
dochter van J. Bcers en E. A. Smit; Elisa
beth Wit, oud 73 jaar echtg. van P. Schol-
ten; Pctronellc Koning, oud SO jaar echtg.
van P. Rohof; Piet er Schol ten, oud 74
jaar Wed. van E. Wit; Aaltje Scholten, oud
80 jaar wed. van P. van Dam; Jacob Groot
oud 84 cchtg. van Tr. Joffer; Frederik Frik-
ke, oud S0 jaar echtg. van Ossebaar.
Ondortrouwd cn getrouwd: gecnc.
zwijgen en bracht het gesprek toen op een
ander punt.
„Heb je vannacht een kat gehoord, Jenny?
De hond is namelijk achter een kat aange
gaan; ben je er niet wakker van geworden?"
„Neen, mijnheer," hakkelde Jenny, haar
oogen afvegend. „Mevrouw Grey heeft het
me ook al gevraagd en ik heb haar gezegd,
dat we nooit een kat hadden, om moeder, U
weet immers nog wel, dat die er niet tegen
kan. Natuurlijk komen er wel eens in den
tuin. Vader mopperde altijd, dat ze zijn bloem
bedden zoó bedierven."
Vóór hy het huis verliet, ging Julian zijn
oude kindermeisje bezoeken. Hij vond haar in
een keurige, gezellige kamer en ze toonde
zich heel blij met zijn komst.
„Het doet me pleizier, dat ik u eens alleen
spreek," zei ze. „Anders loopt Jenny altijd in
en uit. Ik zou u zoo graag wat vragen, mijn
heer Julian."
Julian ging naast het bed zitten en klopte
vriendelijk op haar hand.
„Da's best, hoor; ga je gang maar."
„Ik wou u vragen of er ook nieuws was...
of u ook iets gehoord had... over Annie, fluis
terde ze.-
Julian schudde het hoofd,
„Ik geloof niet, dat er nieuws is, Brownie".
Toen Annie Brown, twaalf jaar geleden,
verdwenen was, had hij zijn best gedaan haar
op te sporen. Hij had echter de hoop, troost
te vinden voor de lijdende moeder, sinds lang
opgegeven. Maar eiken keer, als hy kwam,
stelde zij dezelfde vraag, en eiken keer moest
hij hetzelfde weinig bemoedigende antwoord
geven.
De lippen der zieke vrouw trilden en haar
oogen schoten vol tranen.
„Twaalf jaar is een heele tijd," zuchtte ze.
Even later stond Julian op.
INSCHRIJVINGEN HANDELSREGISTER
2—9 Februari 1937.
NIEUWE ZAKEN
Broek op Langendijk: Vereeniging voor
Ziekenhuisverpleging, Langebrug 205: ver
zekering tegen kosten van ziekenhuisver
pleging.
Den Helder: Frits Coltof, Kanaal weg 155
winkelier in meubelen, enz.
WIJZIGINGEN
Aanna Paulowna: Coöp. Boerenleenbank,
Molenvaart 8; bestuurswijziging.
Castricum: Nieuwsblad voor Castricum,
Dorpsstraat 107, boek- courant- en handels
drukkerij; overgegaan aan Hette Woudstra
(filiaal).
Sint Pancras: Coöp. Boerenleenbank, Boven-
weg 10; bestuurswijziging.
Schoorl: „Kerbert en van Waveren" N.V.
Duinweg 84, bloembollenhandel en bloem-
boljenkweekerijgekomen van Haarlem.
Texel: P. Uilgeest, Groeneplaats 1, den
Burg, kapper; overgegaan aan Mw. de
Wed. A. UilgeestBunschoten.
M. Vonk, Koogerstraat, den Burg; fili
aal gevestigd Warmoesstraat, Den Burg.
Wieringen: B. Kat en Zoon, Koningstraat
13, vischhandel; omgezet in een vennoot
schap onder firma.
Coöp. Boerenleenbank, Hofstraat 76; be
stuurswijziging.
OPHEFFINGEN
Alkmaar: „Valencia", Scharloo 13, fruit
en delicafessenhandel.
Oude Niedorp: K. O. Woudstra, Zijdewind
223; broodbakkerij.
Schoorl: W. Ooijevaar, Bergtdorp B. 64
handel in groenten, aardappelen en fruit.
WIER1NGERMEER
MIDDENMEEH
Het maken van bestek en teekening voor
den bouw van een bankgebouw ten behoeve
van dc Coöperatieve Boerenleenbank alhier
is opgedragen aan den heer Chr. Dekker,
architect te Schagcn.
ZIJPE
'f ZAND
Door den architect Chr. Dekker te Scha
gcn werd aanbesteed het bouwen van een
woonhuis voor den heer N. D. M. Dekker.
Ingeschreven werd als volgt:
A. v. Eekeren cn Z., Keinsmcrbrug f 8300
W. Uitterdijk, Wieringerwaard 6936
H, Toes, Stolpen 6750
B. v. d. Hoven, Schagen 6700
P. Broers en J. Mosch, Brezand 6599
Fa. Minneboo en Walboom, Den Helder 6500
M. Schipper, Schagerbrug 6400
Doedens en Schilder, 't Zand 6387
P. Tuin, 't Zand 6387
H. Jonker, Oudesluis 6300
K. Venema, Den Helder 6240
J. Modder cn A. Couperus, Den Helder 6200
D. Veul, Schagerbrug 6200
Ph. Boekei, Schagcn 6200
G. H. Geus, Den Helder 6187
G. v. d. Wal, Den Helder 6160
Gebrs. Veetcr, Schagerbrug 6150
N. V. voorheen II. Doorn, Den Helder 6100
N. I-Ioogzaad, Spanbroek 5938
J. Th. v. (1. Gul ik, Den Helder 5380
D. v. d. Gul ik, Ilarcnkarspel 5170
De gunning is aangehouden.
NIEUWE NIEDORP
Het Instituut voor Arbeidersontwikkeling
gaf voor haar leden een extra filmavond. De
Arfi vertoonde het bekende werk van Van
Wermeskerken: Suikerfreule. De inhoud van
deze goede Hollandsche film mag mede door
het veelgelezen boek en het tooneclstuk van
denzclfdcn naam, van zoodanige bekendheid
worden geacht, dat bespreking daarvan over
bodig is. Het spel der hoofdpersonen: Louis
de Brce, Aaf Bouber en Annie van Duijn, ge
noot wel de meeste waardeering. Jammer
was het dat er in deze film niet meer aan
dacht wasb estced an 't muzikale ge
deelte,.het bleef nu bij één enkel liedje, door
Schuit met veel gevoel voorgedragen. Was
men over het algemeen genomen over de
hoofdfilm goed tevreden, over het voorge
deelte was men dat minder. Dit. voorpro
gramma was stukken minder goed als we
dat van de Arfi gewoon zijn. Inplaats van
twee teekenfilms, had een goede muzikale
film meer succes gehad.
Evenals voorgaande filmavonden, mocht
het Inst. voor Arbeidersontwikkeling zich
wederom verheugen in een groot aantal be
zoekers. De zaal van den heer Kossen was
tot de voorste rij bezet.
„Heb je ook ergens een portret van haar?"
vroeg hij. „Ik meen me te herinneren, dat er
vroeger een op den schoorsteenmantel stond."
„Dat heeft Jenny weggenomen. Ze dacht,
dat het me te veel verdriet deed, er altijd
naar te moeten kijken."
„Heb je geen ander?"
Juffrouw Brown keek schichtig om zich
heen, toen wenkte ze hem, dichterbij te ko
men. Zonder iets te zeggen, stak ze de hand
onder haar kussen en haalde er een bijbel on
der uit, die de sporen van een veelvuldig ge
bruik toonde. Zy bladerde zenuwachtig tot ze
een lok haar en een verbleekte foto vond.
Julian zag, dat het 't kiekje was, dat hij zelf
had genomen: Annie en Jenny, bezig met
appels plukken. Hij kon de twee niet aan
stonds onderscheiden, maar zij wees met be
vende vinger.
„Ze leken op elkaar als twee druppels wa
ter, maar Annie was kwieker, levendiger
èn knapper dan Jenny."
Toen, een stap in de gang hoorende, sloeg
zij het boek dicht en borg het haastig weer
onder haar kussen.
HOOFDSTUK XI.
Amabel ging den brievenbesteller tege
moet en kwam met drie brieven in de hall
terug: een van Daphne, een, van miss Lee en
een van haar zuster Agaath. Twee der epistels
legde zy voorloopig terzijde, zy scheurde
Daphne's enveloppe open en las het haastige
gekrabbel, dat in Marseille gepost was.
,,'t Is hemelsch," schreef Daphne, „ik ben
dol op reizen. En het is heet, echt héét; wtf,
in Engeland, kennen haast geen warmte meer.
Jimmy was vreeselyk bly, dat ik meeging,
[(Wordt vervolgd.);
