RUILVERKAVELING
Arrondissements rechtbank
te Alkmaar
Feuilleton
Huis
HET RAADSEL
Waarom ruilverkaveling?
Hoe komt ruilverkaveling tot
stand en wat zijn de kosten.
Wat de heer Ir. Mesu wil.
Antwoord op een paar vragen.
In verband met de pogingen tot verbete
ring van den cconomischen toestand in het
Geestmer Ambacht wordt o.m. ook genoemd
de ruilverkaveling. Nu blijkt, dat velen zich
geen voorstelling kunnen maken wat ruil
verkaveling eigenlijk in heeft, terwijl zich
verder verschillende vragen voordoen, waar
op men geen antwoord weet, bijvoorbeeld
hoe de ruilverkaveling tot stand komt. of
men geen schade krijgt doordat men soms
land van mindere kwaliteit terugkrijgt dan
men afstaat en tenslotte de vraag waar het
vooral ook om gaat: „Wat zijn de kosten
van ruilverkaveling en wie moet deze be
talen."
Wij hebben over deze aangelegenheid een
aantal gegevens verzameld en willen in
het kort uiteenzetten hoe ruilverkaveling
tot stand komt en meteen trachten antwoord
te geven op verschillende vragen, welke wij
hierboven opnoemden.
Allereerst is het noodig, dat het doel van
de ruilverkaveling bekend is. In het kort
komt het hier op neer, dat bij een zeer ver
spreid liggen van de verschillende deelen
van een bedrijf dit niet op de meest-econo-
mische wijze kan worden geëxploiteerd.
Door samenvoeging en ruil met andere
Janderijen kan verkregen worden, dat het
geheele bedrijf dichter bij elkaar komt te
liggen, dichter bij de woning van den eige
naar, zoodat het meer rendabel kan worden
gemaakt.
Door een voorbeeld van een door de Ned.
Heide Maatschappij elders uitgevoerde ruil
verkaveling geven wij hier de voordeelen
van ruilverkaveling weer. Bij bedoelde ruil
verkaveling had, volgens de gegevens van
de Ned. Heide Maatschappij, een eigenaar
11 perceelen bouwland ter grootte van
4.17.80 H.A., verspreid liggende over een ge-
heele oppervlakte. De gemiddelde afstand
van zijn woning naar het land bedroeg 740
M. De arbeid, benoodigd enkel voor de be
mesting en het binnenhalen van den oogst
vergde rond 100 uren; ploegen en andere be
werking van den grond waren hierbij niet
inbegrepen.
Na de ruilverkaveling kreeg de eigenaar
voor de ververwijderde tien perceelen drie
kavels toegewezen en bestond zijn bezit dus
inet het huis-perceel uit 4 kavels. De arbeid
voor de bemesting en het binnenhalen van
den oogst vergde toen 75 uren, hetgeen dus
een besparing van 25 uren arbeid opleverde.
Het doel van de ruilverkaveling is: Verhoo
ging van het peil van het bedrijf; onbelem
merd gebruik van den grond, vereenvoudi
ging van de exploitatiemogelijkheid tot het
gebruik van landbouwmachines en betere
gelegenheid tot het kweeken en op peil
houden van ziektevrije gewassen.
Welke de rechten der betrokke
nen zijn.
In art. 5 van de Ruilverkavclingswet is
Jepaald, dat ieder, wiens onroerend goed in
een ruilverkaveling is opgenomen en die als
rechthebbende is erkend, het recht heeft op
het verkrijgen van een waarde in kavels,
welke in het totaal der waarde van alle
kavels staat als de waarde van zijne tot het
totaal der waarde van alle opgenomen on
roerende goederen. Onroerende goederen is
land en water).
Verschil in waarde wordt in geld verre
kend. Tegen den wil van den eigenaar mag
dit verschil niet meer bedragen dan 5 pro
cent van de waarde van het onroerend
goed, op het verkrijgen waarvan hij inge
volge het bovengenoemde recht heeft. Men
kan dus niet gedwongen worden geheel min
derwaardig land terug te nemen voor land
van beste kwaliteit.
Dit artikel bepaalt dus, dat de waardever
houding van het perceel van een eigenaar
na de verkaveling gelijk blijft aan de waar
de welke het in verhouding tot het totaal
van voor de verkaveling had.
Voor zoover zulks met een behoorlijke
ruilverkaveling vereenigbaar is, wordt aan
ieder eigenaar onroerend goed toebedeeld
van gelijke hoedanigheid en gebruiksbestem
ming als, en bij voorkeur bestaande uit het
onroerend goed dat van hem in de ruilver
kaveling is opgenomen.
Dit is wel een duidelijk antwoord op de
vraag ta.v. de waarde van het land.
Over zakelijke en huurrechten en de las
ten zegt art. 10 van de ruilverkavelingswet
dat de hypotheken met behoud van haar
rang overgaan op de kavels of gedeelten
van kavels. Conservatoire en exectuoriale
beslagen gaan over op de kavels, welke in
de plaats komen van het onroerend goed
waarop ze gelegd zijn.
Hoe een ruilverkaveling tot stand
komt.
Voor ruilverkaveling moet allereerst een
aanvrage worden gedaan door minstens een
vierde gedeelte van de eigenaren van of
rechthebbenden op de perceelen gelegen in
het voor verkaveling in aanmerking ko
mende blok. Plans worden gemaakt hoe het
blok (complex) in te deelen. Daarna een
vergadering bijeengeroepen van eigenaren
en rechthebbenden. Wordt op die vergade
ring besloten tot ruilverkaveling over te
gaan (hiervoor is noodig dat de meerder
heid van de bij het kadaster bekend staan
de eigenaren of rechthebbenden zich er
voor verklaart) en de perceelen van deze
eigenaren ook meer dan de helft van het
te verkavelen complex uitmaakt. Zij, die
noch in persoon noch bij schriftelijke mach
tiging aan de stemming deelnemen, worden
geacht hunne toestemming tot de ruilverka
veling te verleenen.
Vervolgens is aan de orde de vaststelling
van de rechthebbenden en de schatting der
perceelen, welke geschiedt door een plaat
selijke commissie van drie leden bijgestaan
door een landmeter van het kadaster. De
eigenlijke schatting wordt verricht door drie
personen, door deze plaatselijke commissie
aan te wijzen. De grond wordt geschat
door verdeeling in klassen en bepaling van
de waarde per H.A, in iedere klasse vol
gens door de Centrale Commissie vast te
stellen bepalingen. De klasse grenzen van
den grond worden op het terrein uitgezet.
Gebouwen, werken en beplantingen -worden
afzonderlijk geschat. Perceelscewiize schat
ting van de landerijen kan bij ruilverkave
ling niet worden toegepast in verband met
de practische eischen van de ruilverkave
lingstechniek. Als regel zal bij de vaststel
ling van de waarde de cultuurwaarde der
gronden als basis worden genomen Ver
schillende factoren kunnen echter hun in
vloed doen gelden/ zoodat hier van kan
worden afgeweken.
De uitkomsten van de schatting worden
ter inzage gelegd. Wordt binnen dertig da
gen geen bezwaar ingediend, dan staan de
resultaten van de schatting vast.
Ingediende bezwaren worden door dc
plaatselijke commissie onderzocht en wordt
door deze commissie getracht tot overeen
stemming te komen. Wordt geen overeen
stemming verkregen, dan beslist tenslotte
de rechtbank. Tegen deze uitspraak is al
leen mogelijk in cassatie te gaan. De Hooge
Raad doet uiterlijk zes weken na de te
rechtzitting uitspraak.
Zoodra de lijst van de rechthebbenden
en het proces-verbaal van de schatting de
finitief vast staan, wordt door de plaatse
lijke commissie een kaart gemaakt met
aanwijzing van wegen en waterloonen. Dit
plan wordt aan Ged. Staten ter definitieve
vaststelling toegezonden. Wordt deze vast
stelling verkregen, dan gaat de commissie
over tot het maken van een plan voor de
ruilverkaveling, onder leiding der Centrale
commissie.
Ook hiertegen bestaat gelegenheid tot be
roep. De belanghebbenden zijn dus hecle-
maal niet „overgeleverd", doch hebben wel
degelijk iets in het midden te brengen.
Wanneer alle mogelijke procedures achter
den rug zijn wordt de acte opgemaakt en
gaan de eigendommen over. Tn deze acte
wordt opgenomen de regeling van de \*erre-
kening (van de eventueel te verrekenen
waardeverschillen), de overschrijving van
hypotheken enz.
De kosten.
Het laatste punt. de kosten, is zoo gere
geld. dat ten laste van het Rijk komen alle
kosten van de Centrale commissie, voor
zoover deze niet voor een bepaalde ruilver
kaveling zijn gemaakt; alle kosten van hot
bijeenroepen en het houden van vergade
ringen, indien wordt besloten, niet tot ruil
verkaveling over te gaan; alle kosten van
openbare kennisgevingen indien niet tot
ruilverkaveling wordt overgegaan en de
schadevergoedingen aan degenen, die ten
behoeve van de voorbereidingen van dc
ruilverkaveling schade hebben geleden. Alle
overige kosten komen voor rekening van dc
belanghebbenden, maar worden voorgescho
ten uit 's Rijks kas. Deze kosten worden
omgeslagen over de kavels naar de maat
staf van de waarde der opgenomen onroe
rende goederen. Op deze perceelen komt een
z.g. ruilverkavelingsrente te rusten ten be
hoeve van het Rijk.
Het bedrag dezer rente moet in derlig
iaren worden betaald en wordt op het ko
hier van de grondbelasting uitgetrokken.
Volgens de gegevens van de Ned. Heide
Maatschappij wordt van de grondwerken,
welke met. wcrkloozen worden uitgevoerd,
meestal 90% van de kosten door het Rijk
vergoed. Daardoor worden de kosten bedui
dend minder. Als hier in het Geestmeram-
bacht 100% wordt verleend, zooals de ver
wachting is, zullen de kosten dus nog iets
minder zijn. In het werkje van de Ned. Hei
de maatschappij, waarvan wij het een en
ander ontleenen worden de ruilverkave-
lingskosten op gemiddeld f 55.- per H. A.
berekend. Volgens de voorschriften van de
Ruilverkavelingswet zou dan jaarlijks ge
durende dertig jaren p.l.m. f 3.30 per H.A.
(6% van het totaal bedrag) moeten worden
betaald.
In verband met het bovenstaande hebben
wij ons tot den heer Ir. Mesu gewend, den
directeur van de Cultuurtechnische Dienst,
die naar aanleiding van de kostenbereke
ning opmerkte, dat het hierboven genoemde
bedrag van gemiddeld f 55.- per H.A. be
trekking heeft op objecten van geheel an
deren aard dan in het Geestmerambacht.
Indien men in het Geestmerambacht door
ruilverkaveling een gunstig resultaat
wenscht te bereiken, zullen een groot deel
der slooten moeten worden gedicht en zul
len de kosten veel en veel hooger zijn dan
f55.- per H.A. In verband hiermede heeft
de heer Mesu dan ook in zijn inleiding
niet ruilverkaveling gepropageerd, maar
herverkaveling door middel van de Ontgin
ningsmaatschappij N. Holland. Door ruil
verkaveling bereikt men in het Geestmer
ambacht of te weinig resultaat, of de kos
ten worden veel te hoog.
Naar aanleiding van eenige vragen, welke
hier en daar in vergaderingen werden ge
steld en waarover wij eenige inlichtingen
verzochten, werd ons medegedeeld, dat het
juist is, dat na de door ir. Mesu aangegeven
verkaveling de landerijen alleen te bereiken
zijn door sluizen of over overtoomen. Deze
kunnen later niet verdwijnen, omdat de
grondslag door het dichten van overtollige
slooten en vaarten lager is geworden.
Het argument, dat een tuinder de beschik
king moet hebben over meerdere soorten
land wordt meermalen aangehaald. Er zit
ook een kern van waarheid in, al zal geen
tuinder bezwaar hebben tegen toewijzing
van één kwaliteit land, mits die kwaliteit
maar goed is en zoo mogelijk beter dan hij
heeft ingebracht, zegt de heer Mesu.
Voor den kleinen man, die slechts enkele
zeer kleine perceelen heeft, is het onge
wenscht hem na de verbetering opnieuw
enkele elk op zichzelf te kleine perceelen toe
te wijzen; deze profiteert het meest indien
hij een of hoogstens 2 perceelen van be
hoorlijken omvang terugkrijgt. Bij de groo-
tere tuinders met een groot aantal perceelen
kunnen deze desgewenscht zonder bezwaar
worden samengevoegd tot enkele grootere
perceelen van verschillende kwaliteit.
Bij deze herverkaveling wordt dan het
systeem gevolgd, dat de gronden in hun
oorspronkclijken toestand worden geschat
door een taxatie-commissie. De eigenaren,
die hun perceelen tot den getaxeerden prijs
wcnschen over te doen aan het uitvoerend
lichaam, verkrijgen een recht van voorkoop
op de nieuw gevormde kavels, eveneens te
gen taxatie-prijs. Aan eigenaren, die grond
aan het uitvoerend lichaam verkoopen en
nieuwe perceelen terug wenschen te koopen
geschiedt de betaling over en weer zooveel
mogelijk in grond; verschillen worden in
geld verrekend (evenals bij ruilverkaveling
alzoo.) Het recht van voorkoop tegen taxa
tieprijs wordt niet verleend aan hen, die
het op onteigening van hun gronden laten
aankomen.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 22 Februari.
Uitspraken:
Jac. M., slagersknecht, Oosterbeek, ont
voering van een minderjarig meisje, gepl.
te Winkel. 6 maanden gev. voorwaardelijk
met 3 proefjaren.
Sake R.. schilder te Grootegast (gedeti
neerd). diefstal van een rijwiel etc., gepl.
te Den Helder, 1 jaar gevangenisstraf.
Martinus Dr., werkman te Amsterdam,
vprzet vonnis ter zake wederspannigheid, ge
pleegd te Castricum Vonnis 4 maanden gev.
bevestigd.
Klaas P., schilder te Alkmaar, thans ge
detineerd. Voorw. straf 1 jaar gevangenis
straf zal ten uitvoer worden gelegd.
Fred. B., winkelier te Uitgeest, bedriege-
lijke bankbreuk, eisch 1 jaar gevangenis
straf. Vrijgesproken, bewijs niet geleverd.
Den Helder.
TER LEERING EN TER WAAR
SCHUWING.
De heer A. V., een Heldersch ingezetene,
behoort blijkbaar ook tot de lichtvaardige
reclasanten. die het voorrecht van een
voorw. veroordeeling niet voldoende on prijs
stellen en geen notitie nemen van de om
standigheid, dat er bij het opleggen van
deze voorw. straf altijd nog een schepje
wordt bijgedaan om den proefstoomer tot
voorzichtigheid aan te manen en hem aan
te sporen de nakoming van geen der voor
waarden te verwaarloozcn. Deze roekeloos
heid wreekte zich nu ook op A V., op wien
thans de hand der wet in volle zwaarte zal
neerkomen en de voorw. opgelegde straf 9
maanden, zal worden ten uitvoer gelegd.
S t. M a a r t e n.
EEN SLAPPELING DIE INDIVIDUEELE
AUTONOMIE MISTE.
De melkslijter C. Sn. te St. Maarten had
in moreelcn zin, de emmer leelijk omge
trapt, getuige zijn verschijning als verdachte
in een zaak, die verband hield met artikel
247 wetboek van strafrecht, het plegen van
niet nader aan te duiden handelingen met
kinderen beneden den leeftijd van 12 jaar
en welke zaak volgens art. 273 Wetb. straf
vordering met gesloten deuren werd be
handeld.
Avenhorn.
BOTSING!
Op 25 Aug. had de groentenhandelaar P.
P. uit Avenhorn de sof, met zijn vrachtauto
op den gevaarlijken rijweg Egmond—Bergen
een carambole te veroorzaken met een
sergeant van de motor-brigade. De sergeant.
J. de Lange, brak zijn been tusschen de
spaken van zijn eigen motorfiets. In de
middagzitting compareerde genoemde grocn-
tenboer op de lange mat en nam de Offi
cier na een eindelooze en ultra-taaie behan
deling de vrijheid tegen P., die niet goed
uit zijn oogen had gekeken, te requireeren
50 gld. boete of 25 dagen hechtenis.
SCHAGEN
„DE KODDIGE AVONTUREN VAN
BOFFIE".
is de titel van een verbazend aardige uit
gave. die ieder kind graag in bezit zal heb
ben. In geestigen en kinderlijken vorm
geeft dit boekje de gebeurtenissen en avon
turen weer van „Boffie met Albert
Heijn's Koffie", die in zoo'n korten tijd bij
jong en oud, door geheel Nederland zoo
populair is geworden. Eigenlijk heet Boffie,
Henkie de Bok, een Zaandamsch jongetje,
di» reeds vanaf zijn derde jaar geregeld
bofte en daardoor van z'n vader de naam
van „Boffie" kreeg. Wat een bof toen hij
in betrekking kwam bij Albert Heijn, want
vanaf dien tijd begonnen de groote avon
turen van Boffie. Onze jeugd lacht gaarne
en daarom zullen dc vele avonturen die
Boffie beleefde, wanneer hij o.m. een zwem
wedstrijd. een trouwstoet en een militaire
wandeling doet schaterlachen. Het boekje
bevat vele leuke penteekeningen, de 16 be
kende teekeningen in fraaie origineele kleu
ren uitgevoerd en de muziek en tekst van
het Boffielied. Druk en uitvoering getuigen
van smaak en soliditeit. Ongetwijfeld zal
dit keurig uitgevoerd boekje in hooge mate
de belangstelling trekken van de jeugd. Het
is verkrijgbaar gesteld voor de prijs van 25
ct. in alle Albert Heijn's Filialen.
THEATER ROYAL.
De nieuwe film, die in theater Royal zal
worden vertoond, „Onder twee vlaggen" is
wel zeer up to date.
In het Fransche Vreemdelingen-Legioen,
de legerbende, die slaag de belangstelling
van de geheele wereld op zich gevestigd
houdt, wordt sergeant Victor wegens bij
zondere verdiensten, bij een aanval der Ma-
rokkaanschc rebellen aan den dag gelegd,
eervol onderscheiden. Hij krijgt dienst bij
een bataljon, dat gecommandeerd wordt
door Majoor Doyle, die een heftige liefde
heeft, opgevat voor Cigarette, de dochter van
een herbergier, waar alle Legionnairs hun
vrijen tijd doorbrengen tot diep in den
nacht. Deze Cigarette koestert maar één
wensch op de wereld: de liefde te winnen
van sergeant Victor, die haar wel lijden
mag, maar die haar gevoelens toch niet zoo
beantwoordt als zij hoopte.
Echter leert Victor een dame uit de eer
ste Engelsche kringen kennen, Lady Vene-
tia, die in het gezelschap is van een Brit-
sche militaire deputatie, welke besprekin
gen voert met de Fransche militaire auto
riteiten.
Als Majoor Doyle promotie gemaakt heeft
hoopt hij, dat Cigarette nu met hem zal
willen trouwen, maar Cigarette weet maar
één man op aarde, aan wiens zijde zij ge
lukkig zou kunnen zijn: Sergeant Victor en
het is voor den kolonel een onverdragelijke
gedachte, dat hij het veld zou moeten rui
men voor een sergeant!
Dit liefdesconflict is verweven in de ge
schiedenis van den huidigen strijd in Ma
rokko. De film toont ons schitteren
de gevechten met de Arabieren; tienduizend
figuranten waren noodig om dc geweldige
krijgstooncelen op het witte doek te toove-
ren, ademlooze tafereelen spelen zich af.
Hoe de verhoudingen tusschen Cigarette
en Majoor Doyle, sergeant Victor en Lady
Venetia zich ontwikkelen, vertellen wij* nog
niet, doch Claudette Colbert als Cigarette
en Ronald Colman als de beminde sergeant
waarborgen ons een boeiende film.
Een scène uit de groote 20th. Century-Fo* Film „ONDER
TWEE VLAGGEN", regie van Frank Lloyd
VAN HET
ONBEWOONBARE
Naar het Engelacb bewerkt door
THEA BLOEMERS
26)
Later kwam het haar voor, alsof ze aan
stonds was beginnen te droomen. Ze klom een
eindelooze trop op, waarvan ze het begin en
het einde niet kon zien, maar de trap ging
door zwarte, wuivende boomtoppen, steeds
maar nieuwe. Het waren appelboomen, die vol
vruchten. Zij hoorde iemand achter zich aan
klimmen ze wilde gillen... Toen schrok ze
wakker.
Een oogenbllk was ze als verdoofd. Daarop
werd ze er zich van bewust, niet opeens, maar
langzaam, dat de kamer anders was. Zij was
donker, het schijnsel van de olielamp was weg
en zjj zag geeD cirkel meer op het plafond. Zij
strekte de hand uit naar den bedschakelaar.
Die werkte niet. Het contact Klikte, maar de
kamer bleef donker.
Amabel ging rechtop zitten, met heftig
kloppend hart. Er lagen lucifers op het bu
reautje, ze had ze gebruikt om het lampje aan
te steken. Zij was op het punt uit het bed te
glippen, toen ze het geluid, het leek op het
klappen van vleugels.
Zij hield den adem in, ingespannen luiste
rend. Het vleugelgeklap scheen de gang door
te gaan. Het werd zwakker, toen hoorde ze het
niet meer. Ze kon weer vrjj ademen. Wit er
ook gebeurde, ze ging in geen geval haar
kamer uit. Hier was ze veilig. En Miss Miller
was daar achter die half open deur. Als ze
wilde, hoefde ze maar te roepen.
Amabel ging op haar knieën zitten en
tastte haar weg naar het einde van het bed.
Daar "kon ze, over den rand heen, de deur
post aanraken en zich overtuigen, dat de deur
nog openstond. Met de rechterhand hield ze
zich aan den bedrand vast; den linkerarm
strekte ze zoover mogelijk; langs het behang
de deurpost haar hand gleed verder, zocht
zocht de leege ruimte was gevuld! De tus-
schendeur was dicht
Een wilde woede greep haar aan. Ze had
die deur wel aan splinters kunnen slaan. Zij
sprong uit bed en trok de deur open. De ka
mer er achter lag donker en stil. Zij hoorde
alleen het kloppen van haar eigen hart. Toen
ging ze de lucifers zoeken. Nadat ze er een
had aangestreken, nam ze het lampje van
grond, zette het op het bureau en stak een
nieuwen lucifer aan.
Er zat voldoende petroleum ln. Hoe kwam
het dan, dat de lamp was uitgegaan? Ze
haalde het glas er af, draaide de pit wat op
en probeerde met een derden lucifer. De pit
sputterde en er waren nog drie lucifers noo
dig om een behoqrlijken vlam te krijgen. Ze
zette het glas er weer op en liet de lamp op
het bureautje staan. Vervolgens ging ze naar
den drempel tusschen de twee kamers en luis
terde een oogenblik. Het was doodstil. Miss
Miller scheen absoluut geluidloos te slapen.
Amabel deed een stap de kamer in. Nóg
hoorde ze niets. Ze ging terug: het gaf haar
een prettige waarwording, dat er weer licht
was in haar eigen kamer. Zou ze de deur
openlaten? Ze aarzelde, maar haar woede
tegen die deur gaf den doorslag! Als ze wilde,
dat die open bleef dan zou zjj openblijven,
al moest ze er tienmaal haar bed voor uit
Het electrische licht blééf weigeren. Ze had
geen lust om te slapen en voelde zich koud.
Ze schoot in haar peignoir en keek op haar
horloge, het was half twee; nog een heele
tijd eer het licht zou worden! Ze trok haar
kussen omhoog en half overeind zittend ln bed
liet ze van allerlei aan haar geest voorbij
gaan. Ze dacht aan Daphne, aan Agaath, toen
aan haar droom van straks. Toen ze weer
soezerig begon te worden, vroeg ze zich af,
of ze het vleugelgeklap niet óók gedroomd
had. Maar dat de deur dicht was, had ze in
elk geval niet gedroomd. Toch... een deur
viel wel eens vanzelf dicht! Dat was het ellen
dige hier in huis Je had ten slotte ner
gens houvast aan.
Ze was op het punt in slaap te vallen, toen
iets haar opnieuw klaarwakker maakte. Door
haar gesloten oogleden kreeg ze een sensatie,
alsof licht en donker elkaar snel opvolgden.
Met moeite deed ze de oogen open en het
was alsof alle schaduwen in de kamer op
sprongen en weer neervielen. Eén moment
leek het een lugubere nachtmerrie. Toen be
greep ze wat het was.
De lamp flikkerde en ging uit. Nog even
schoot het schijnsel op, hoog en blauw, daarop
duisternis. En terwijl ze nog in het donker
tuurde, merkte ze een zwak bewegen van
een luchtstroom en hoorde een geluid, dat ze
zonder veel moeite herkennen kon. Ze wist
onmiddellijk wat er gebeurde: de deur ging
langzaam weer dicht. Met ingehouden adem
luisterde ze, wachtend op wat komen moest.
Het kwam: zacht maar duidelijk klikte het
slot...
HOOFDSTUK XXm.
Julian Forsham was niet naar bed gegaan.
Toen hjj Amabel en miss Miller goedennacht
had gewenscht, had htf het vuur in de zit
kamer opgerakeld, de deur op een kier gezet,
en het zich in een luien stoel met een boek,
gemakkelijk gemaakt. Hij was niet van plan
naar zijn slaapkamer te gaan. De aanwezig
heid van Anne Miller, die zich ten overvloede
zelfs als logé had aangeboden, had zijn arg
waan gewekt. Wat wilde die hier in huis?
Het was ongehoord, zich op die manier op te
dringen aan Iemand, die men ternauwernood
kende. En gevoegd bij de nachtelijke ont
moeting met haar broer in den tuin van de
villa, kwam het geval ln een nog vreemder
licht.
Julian verwachtte, dat er Iets gebeuren
ging vannacht en daar wilde h\j bij zijn. In
ieder geval voelde hij er niets voor Amabel
alleen te laten met miss Miller.
Hfl trachtte zich te dwingen wakker te
bleven, maar het lukte niet Nadat hij. zonder
het te merken, driemaal dezelfde bladzijde ge
lezen had, gleed het boek uit zijn vingers en
hij sliep rustig, droomloos in.
Hij werd wakker van het geluid van een
lach in zgn ooren. Er had iemand gelachen,
dat was zijn eerste gedachte. De volgende
gedachte deed hem met schrik opspringen.
De kamer was stikdonker het vuur was
uit en de leeslamp, die gebrand had toen hij
in slaap was gevallen, eveneens.
Hij zocht zijn weg door het donker naar de
deur en draaide den schakelaar om. Het ge
wone geluid, maar geen licht. In de gang
hetzelfde. En toen, terwijl hg zijn hand in
zijn zak stak. om zijn electrische lantaarn er
uit te halen, hoorde hij den lach weer. Het
was een sinister geluid, meer dierlijk dan
menschelijk. Het leek uit een der kamers aan
den overkant te komen.
Juist toen hij den zaklantaarn liet aanflit
sen, ging de deur van Amabel's kamer open.
Zrj kwam in haar blauwe ochtendjapon de
donkere gang in, de handen voor zich uitge
strekt. Toen de lichtbundel van de lantaarn
haar gelaat trof, slaakte zij een korten kreet,
niet hard maar vol namelooze angst en ze
keerde zich om, als wilde ze vluchten voor een
nieuwe verschrikking.
Woedende verontwaardiging en innige
teederheid schoten tegelijk in Julian's gemoed
omhoog.
„Amabel!" riep hij. Tegelijk deed hij een
stap naar voren en ving de wankelende
vrouwengestalte in zijn armen op. „Ik ben
het, Julian. Wat is er, kindlief? Je bent
veilig, volkomen veilig..."
Een oogenblik bleef ze als verstijft in den
beschermenden arm, die haar omvatte; toen
voelde hg het zachte haar tegen zijn wang,
haar hoofd viel tegen zijn schouder en wan
hopig schreiend klemde ze zich aan hem vast.
Hij bleef haar zwijgend ondersteunen, en dë
teederheid in hem groeide, tot elke andere
overweging er voor week. De duisternis en de
duistere machten, die hier aan het werk
waren, schenen ver weg. Zg stonden in het
licht en hielden elkaar omvat, zonder woorden
of behoefte aan woorden.
Met een drogen snik hief Amabel het
hoofd op.
„Julian", fluisterde ze.
„Wat is er?" vroeg hij, met den arm nog
om haar heen.
„Ik weet het niet. Heb je het gehoord?"
„Ja, ik werd er wakker van. Ik zat te
lezen, maar lk was in slaap gevallen. Ik ben
er wakker van geworden."
Ze greep hem bij den arm en hij voelde hoe
haar hand beelfde.
(Wordt vervolgd.)