De Mode voor U en voor mij
Romeo en Julia voor de lens
Middag-en avonduiigang
Zaterdag 27 Februari 1937.
Vierde blad
Jonge godinnen,
die op haar slanke
figuren de mode
lanceeren van het
nieuwe seizoen
middelpuntige costumes aankomen, die wel
licht door een Marlène Dietrich of een van
haar kunstzusters bij voorkeur zullen gedra
gen worden, maar waaruit een „gewone
vrouw" met den besten wil van de wereld
niet haar garderobe samenstellen kan. De
nieuwe mode is er ditmaal ook voor u en
mij. De pasmeisjes droegen waarlijk volko
men-draagbare simpele pakjes, wat vooral
DE lentemode wordt
„gepresenteerd". In
de schitterend ver
lichte salons der modehui
zen, waar de warmte aan die
yan den Senegal in het hartje
.van .den, Afrikaanschen zomer
denken 'doet, verdringt zich
een internationale menigte;
hier wordt Engel sch gespro
ken, 'daar Duitsch, elders
Spaansch. De koopers van
over de grens interesseeren
zich nog altijd voor de mo
dellen van Parijs, voor de vondsten en sug
gesties der Fransche hoofdstad, die zelfs in
pnze dagen van ten top gedreven nationalis
me zich als modehoofdstad handhaaft. Een
zwoele geur van duizend-en-een parfums
mengt zich met het pittiger aroom, dat uit
tallooze champagnekelken opstijgt waar
Is de tijd waarin een modeshow van een
kopje-thee-met-een-koekje vergezeld ging?
jen blauw-grijze cigarettenrook hangt als een
wolk onder de rijk-gedecoreerde plafonds. En
ie midden der druk-pratende groepen bewe
gen zich zwijgend, als figuren uit een andere
wereld, de mannequins, soepel, luchtig, sier
lijk, jonge godinnen, die op haar slanke fi
guren de mode lanceeren van het nieuwe
Beizoen.
Wat te zeggen van dat nieuwe seizoen?
.Voorloopig zult u wel met een paar vluchti
ge indrukken genoegen willen nemen. Later
zullen wij die dan ordenen en uit de over
weldigende menigte modellen die ons gebo-
iden wordt, de weinige „scheppingen", die
zich zullen handhaven, die den eindpaal van
jden triomf bereiken zullen, trachten op te
yisschen. Later
Voor het oogenblik is de sterkste impres
sie, die mij bijgebleven is, deze: dat de nieu
we voorjaarsmode eenvoudig is. Eenvoudig
en kleurig. Kleurig misschien vooral, want
het begrip eenvoud is rekbaar. Ieder weet
idat met den grootsten eenvoud het hoogste
raffinement gepaard kan gaan. Maar aan de
kleurigheid der mode valt niet te twijfelen.
Oranje, rood, lila, koraal met grijs, turkoois-
blauw, beige, bruin, om zwart, dat voorname
lijk als achtergrond gebruikt wordt, niet te
vergeten ziedaar de tinten, die bij voor
keur gebruikt zijn. Ieder zal zich dus zondei
eenige moeite de kleur kunnen kiezen, die
haar het best staat.
Kunnen wij in zooverre gerust zijn, niet
minder verheugend is dat de meeste hui
zen dit seizoen niet met extravagante uit-
niet zeggen wil dat ze er minder elegant dan
gewoonlijk uitzagen.
In geen enkel vroeger seizoen hebben, bij
voorbeeld, de mantelpakjes een practischer
indruk gemaakt. De meeste zijn flink getail
leerd, hebben breede revers, of ook in 't ge
heel geene, de schouders zijn tamelijk vier
kant, maar in dat opzicht is niets overdre
ven, en de mouwen zijn nauw en eenvoudig.
De mantels, die daarbij behooren, zijn nogal
lang, bedekken in elk geval de rok en be
zitten een onwaarschijnlijk aantal zakken.
Wie naar modernisme streeft dient het aan
tal van haar zakken minstens te verdub
belen.
De blouses, vooral die van bedrukte zijde,
vertoonen allergeestige siermotieven. Ieder
jaar gelooft men dat de fantasie der zijde
wevers zich tot het uiterste gespannen heeft
en dat er voor een volgend seizoen niets
nieuws meer overblijft en ieder jaar ver
gist men zich. Wie had er verleden jaar
aan gedacht een lap zijde te bedrukken met
getraliede vensters, waarachter men een
tuin-vol-bloemen ontwaart? Wie bracht zij
de in den handel met sierlijke figuurtjes van
danseressen bedrukt, met Volendamsche
meisjes in nationale dracht, met schaak
stukken, met Egyptische hiëroglypen? En
dit jaar zijn al die weefsels er en vele, vele
meer nog. Van de eene verrassing in de an
der^ valt mén. Nauwelijks heeft men aan
een lap zijde, waarin ingewikkelde Perzi
sche motieven ingeweven zijn, de bewonde
ring geschonken, die zij verdient, of de blik
wordt onweerstaanbaar naar een ander weef
sel getrokken, bezaaid met vlinders, die me
talig glanzen op een doffen neutralen grond.
En dan de prachtige gelakte satijnen, die
bloemversieringen dragen zooals nooit een
tuin, of het moest een sprookjeshof uit de
duizend-en-één-nacht zijn, te aanschouwen
gaf!
De rokken zijn onbetwistbaar korter ge
worden. De meeste modehuizen hebben zich
voor overdrijving gehoed, maar enkele trach
ten de rok, die niet veel lager dan de knie
reikt, opnieuw ingang te doen vinden. Over
die pogingen heb ik zonder veel waardeering
hooien spreken. Zeker, men geeft toe dat de
korte rok heel jeugdig staat, maar anderzijds
blijft men van meening dat de gemiddelde
vrouw aan vrouwelijkheid inboet als zij in
dit opzicht geen maat houdt. Eenige jaren
geleden in een tijd, waarin wij allen ons
best deden er als schoolmeisjes uit te zien
heeft men die maat uit het oog verloren
en men verlangt algemeen die periode niet
opnieuw te beleven. Voor 't komend seizoen
kunt u uw rokken zeker iets verkorten, maar
het heeft geen zin in overdrijving te ver
vallen.
De avondjaponnen geven, als altijd, den
couturiers gelegenheid hun fantasie den
vrijen teugel te laten. De meest-opvallende
modellen, die ik gezien heb, zullen waar
schijnlijk heel weinig succes hebben. Ik denk
in de eerste plaats aan crinolines, echte on-
vervalschte crinolines, die van achteren lan-
HA
ger dan van voren hangen en zoo de sier
lijkheid van den enkel toonen. Ik heb opge
merkt, dat de mannequins, die ze droegen,
eenige moeite hadden door een gewone deur
opening te passeeren. Misschien dat een
„belle" uit de achttiende eeuw daarbij niets
van haar elegantie zou hebben ingeboet,
maar voor een vrouw uit dezen tijd zijn der
gelijke kunststukken van gratie niet wel uit
voerbaar. Neen, de crinolines, al doen ze dan
ook sierlijk en precieus aan, zullen niet veel
aanhang krijgen.
En hetzelfde kan gezegd worden van de
Turksche broeken, die men weer tracht te
introduceeren. In de dagen van koning Ed-
ward VIL heeft de grpote .Paul Poiret eens
een poging gedaan de AVestersche vrouw
voor deze haremdracht warm te maken en
het is hem mislukt. Deze nieuwe poging zal
vermoedelijk eveneens op een teleurstelling
voor het betrokken modehuis uitloopen,
vooral nu er zooveel andere costuums zijn,
die ons beter „liggen" en die er zich beier
dan crinolines en harembroeken toe leenen
de charmes van de moderne vrouw in een
voordeelig licht te plaatsen.
Parijs. GERTRUDE.
snel een eenmaal verworven mode-lijn uit-
wisschen, moeten wij thans tot onze eigen
verbazing constateeren, dat we het idéé van
plooien en keursen niet goed kunnen los
laten.
De praal heeft afgedaan, doch het naïeve
en bergerette-achtige van de dracht bleef
behouden. Zeker voor het heel jonge meisje,
dat gracieuze eenvoud meer past dan ko
ninklijke statie. Doch tóch, wanneer zij zich
in een dergelijk onopgesmukt toiletje steekt,
dit alléén maar wil dragen, wanneer het
gemaakt is van zware crêpe, bestrooid met
fantastische bloemen
Verlangen, onstuimigheid en
de spiritueele lucht van het
m iddeleeu wsche Italië
Iemand heeft van Shakespeare's beroemde
tooneelstuk: „Romeo en Julia" gezegd:
„ZIJ ZIET ER ALTIJD
SMAAKVOL UIT,
Een bekoorlijk balkleedje
Smaak en econom e
„Het is alles jeugd en lente jeugd met
al haar dwaasheden, haar deugden, haar
onbezonnenheid, l-ente met haar geuren,
haar bloemen en haar vergankelijkheid.
Het is een en hetzelfde gevoel, dat het ge-
heele stuk beheerscht van 't begin tot
't eind. De oude Capulets en Montagues
zijn geen gewone „oude" menschen: ze be
zitten verlangen, hartelijkheid, onstuimig
heid, de spiritueele lucht van het middel-
eeuwsche Italië. Bij Romeo zijn het zijn
verandering van passie, zijn plotseling hu
welijk en zijn overhaaste dood, alle de
uitwerking der jeugd. Bij Julia heeft de
liefde de teedere melancholie van een
nachtegaal, de zinnelijke bekoring van een
roos, de verrukkelijke frischheid der lente.
Maar het eindigt met een diepe zucht als
Leslie Howard als Romeo en Norma
Shearer als Julia.
het sterven van den wind op den zoelen
adem van een Italiaanschen avondhemel."
Thans is „Romeo en Julia" door de Metro-
Goldwvn-Mayer verfilmd. En de oude Sha-
kespeare bleek een dankbaar scenario-schrij
ver!
De stukken van den grooten Engelschman
uit de zestiende eeuw zijn eigenlijk „geknipt"
voor den camera-man uit de twintigste
want beiden nemen de vlucht in het
avontuur, de romantiek
In het XVe eeuwsch Verona leefden de Ca
pulets en Montagues in een eeuwenoude, bit
tere veete. Zoo sterk is hun wederzijdsche
haat, dat zelfs hun verste bloedverwanten en
dienaren klaar staan om erop los te slaan,
wanneer ze elkaar ontmoeten.
Romeo, de jongste telg der Montagues en
Julia, de schoone dochter der Capulets, ont
moeten elkaar op een gemaskerd bal en 'n
vurige liefde ontstaat tusschen hen. Als zij
van elkaar ontdekken wie zij zijn, komt er
een schaduw over hun geluk. Zij huwen in
het geheim. Bij een duel doodt Romeo Julia's
vroegeren minnaar en wordt tot straf uit de
stad verbannen.
Na deze scènes bereikt de tragedie als zoo
danig haar hoogtepunt. Sinister en van een
boeiende tragiek, is de vondst van den schrij
ver geweest, waardoor hij de gelieven doet
scheiden.
De Romeo uit deze film is Leslie Howard,
de Julia wordt vertolkt door Nora Shearer,
welke laatste wij hier over haar rol Jalia,
aan het wood laten:
„Julia te kennen, zooals Shakespeare de
figuur geschapen heeft, is haar liefhebben.
Want Julia is het symbool der liefde. In
haar vinden we de almacht van een eerste
groote liefde, met haar zuiverheid, haar
ademlooze vurigheid, haar onwankelbare
trouw, haar voortdurende toewijding, haar
kracht, haar teederheid en haar moed.
We ontmoeten Julia als 'n onschuldig, oner
varen meisje, maar met 'n wereldwijsheid
die zij dankt aan de onbekrompen en vrije
opvoeding, die men den jongen vrouwen in
die periode gaf.
De balconscène geeft tegelijkertijd Julia's
heftig verlangen weer naar liefde, de onstui
migheid van haar vurige natuur en haar
aangeboren eerlijkheid. In deze scène is zij
afwisselend een verlegen meisje, een coquette
vrouw en een vrouw, die zelfstandig durft
optreden.
Zij heeft Romeo op het bal ontmoet voor
den eersten keer dien avond en is vol van
de opwinding van het avontuur. Zij komt
naar buiten op haar balcon en niet wetend,
dat Romeo in den tuin is, vertrouwt zij haar
liefde toe aan de nacht, en de sterren en ein
digt deze verklaring met het beroemde:
„Neem mij, zooals ik ben".
Als hij dan bij alle sterren van den hemel
zweert, dat hij haar bemint, openbaren zich
bij Julia de teederste gevoelens van een
vrouw, die innig liefheeft.
Vanaf dat oogenblik is er geen twijfel meer
omtrent haar liefde voor Romeo. Haar geest
geeft in hoe langer hoe rijkere bewoordin
gen uiting aan haar gevoelens in het gedeel
te, dat weergaloos is van teederheid en
schoonheid: „Kom lieve nacht, kom, donk're
liefdenacht, Geef mijnen Romeo mij; en
sterft hij eens, Herneem, en deel hem dan in
kleine sterren."
Julia op het mitte doek te spelen, zooals
thans voor de Metro-Goldwyn-Mayer gebeur
de, is>een gebeurtenis voor het leven. Er zijn
reeds zooveel volmaakte Julia uitbeeldingen
op het tooneel geweest, dat ik me gelukkig
prijs de gelegenheid te mogen hebben, de
eerste te zijn om haar door middel van de
film te vertolken, waardoor naar ik hoop,
het mij althans gelukt is een vergelijking
met deze onsterfelijke voorstellingen op de
planken te ontloopen. De film lijkt mij het
ideale middel om Shakespeare's rijke poëzie
weer te geven, daar de camera en microfoon
slechts een eenvoudige voordracht toestaan
en vereischen.
De bewering, dat een goede speech die is,
welke passend is voor de gelegenheid, waar
voor ze dienen moet, geldt blijkbaar ook voor
tooneelspel. Alleen dan heeft 't tooneelspol
zijn effect, als het zijn toehoorders overtuigt
en behaagt. Dat is dan ook de reden, dat
de wijze van acleeren zoo veranderd is sinds
Shakespeare's tijd en wel altijd zal blijven
veranderen, zoo lang deze verrukkelijke ver
beeldingen van den geest zullen blijven be
staan. Maar „Romeo en Julia" als figuren
zullen in wezen nooit veranderen, ze zullen
altijd blijven, wat zij ononderbroken voor de
gansche menschheid zijn geweest: 's werelds
onsterfelijkste liefdespaar."
waar haalt ze het geld van
daan?
Het Is niet zoo moeilijk als
menige vrouw wel denkt, om
élegance, snit en zuinigheid
te combineerent
Het geheim is, iets in onze
garderobe te hebben, dat niet
aan de wispelturigheid van
koningin Mode onderhevig is.
Een bekoorlijk balkleedje
Deze jurk doet ons denken aan de taffet-
fctijljurken, die wij den vorigen winter op
avondpartijen, droegen. Die jurken met de
wijde, crinöline-achtige rokken, gladde
keursjes en hooge halzen gaven ons een
behaaglijk-statig gevoel. In romans uit de
vorige eeuw haden wij wel eens gelezen,
dat een jongedame veerkrach
tig en sierlijk in een crino
line kon voorttrippelen en wij
geloofden het nooit erg.
.Totdat we zelf door de
omvangrijke kleedingstuk-
ken werden overrompeld en
ze zonder aarzelen aantrok
ken. Hoewel gezegd moet
worden, dat de élégance van
een wijde avondjurk alleen
voor de slanken is wegge
legd.
Hoe het zij, twee win
ters hield de ouderwet-
sche stijl het uit, en of
schoon wij gewoonlijk
AVanneer onze beurs ons niet toelaat, de
mode van ieder seizoen te volgen en wij er
toch niet „ouderwetsch" willen uitzien, ver
dient het aanbeveling, iets te kiezen, dat
niet onderhevig is aan de grillen der ijdel-
heid.
Men lette er echter steeds op, degelijke
stof te kiezen en den snit niet te ver-
waarloozen.
Een wandeltoilet zonder snit is een verlo
ren zaak.
Nevenstaande dame heeft met al' deze fac
toren rekening gehouden, toen zij dit vlotte
costuumpje door haar naaister liet maken.
Zij is nu niet hyper-modern, doch ook niet
„uit de mode" en heeft het voordeel dat men
dit het volgend jaar ook nog van haar zeg
gen kan, zonder dat zij dan opnieuw in haar
beurs heeft behoeven te tasten.
Smaak en
economie
