Kano-genoegens
De conferentie der
Oslo-staten
Zaadverspreiding
Kostbaar melkbrood
De overval op de
postauto
Het rijwielachferlicht
Maatregel tegen heidebrand
Donderdag 4 Maart 1937
Derde blad
De ranke vaartuigen liggen ge
reed, wachtend op den eersten
zacht en voorjaarszondag,
(Van onze sportmedewerker.)
Ons land met zijn talrijke wateren, rivie
ren en meren, is als bij uitstek geschikt voor
yrijwel elke tak van water-toerisme.
Men behoeft slechts om zich heen te zien
om vast te stellen dat het aantal watersport
beoefenaars ieder jaar grooter wordt en
nu zullen er nog wel enkele weken overheen
gaan, alvorens de booten en bootjes de win
terstalling kunnen verlaten, toch valt er op
de talrijke groote en kleine werven al bedrij
vigheid waar te nemen en worden er al
voorbereidingen getroffen om op de eerste
zachte voorjaarszondag gereed te zijn om
.er.op uit te kunnen trekken.
Er wordt hersteld en „gekrabd" om een
nieuw laagje bootlak te kunnen aanbrengen
meertouwen en wantjes worden nage
zien en zoo noodig vervangen, hiel
en daar wordt wat vernieuwd en dan
liggen de kano's, B. M.-'s „Regenbogen" en
wat al andere soorten ranke vaartuigen
klaar en wachten hun tijd af.
De ontwikkeling van de water
sport is mede aan de kano te
danken.
Kano's! Die hebben ongetwijfeld in niet
geringe mate bijgedragen tot de ontwikke
ling van de watersport en de kanosport
heeft, vooral in het afgeloopen jaar, een
officieel tintje gekregen, nadat zij verheven
werd tot Ólympische sport!
Een kano is een buitengewoon handig
scheepje en in vergelijking met de andere
booten, betrekkelijk goedkoop. Men kan ei-
wedstrijden mee houden en er ook rustig
in luieren, men kan er mee zeilen en en
dat is een groot voordeel men kan er
overal mee komen.
Wat dat betreft is de kano in het water wat
de fiets is op den weg.
In Nederland is de kano in de
laatste jaren zeer snel populair
geworden. Er werden alom kano
clubs opgericht en onderlinge wed
strijden werden gehouden. En om
de kanosport in het algemeen te
bevorderen is daar de Internationale
Kano-Bond, die 18 landen omvat en
die bij het I.O.C. in 1934 den wensch
kenbaar maakte om de kanosport
op het Olympische programma te
plaatsen.
Wanneer zag men de eerste kano?
Wat weten wij van de geschiedenis van
de kanosport? Bekend is dat de Schot Mac
Gregor de kano in 1860 naar het vasteland
bracht, met als gevolg dat men in Duitsch-
land België Frankrijk, Zwitserland en later
Nederland de kano overal op het water kon
aantreffen.
Eigenlijk is de kano, evenals de kajak,
de vouwboot van den Canadees, een toer-
bootje. Voor verre afstanden is zulk een
scheepje heel geschikt ondanks zijn be
scheiden afmetingen. Naast de toersport
staat dan de race-sport.
Baden Powell als kano-pionier.
De eerste kano-races vonden in Engel
land en in Schotland plaats. Kapitein Mac
Gregor, Lord Baden Powell en anderen wa
ren de pioniers op dit gebied. De eerste
wedstrijd-kano's werden ook geheel naar
het F.ngelsche voorbeeld gemaakt Later ont
stond de zeilkano, een smal vlak bootje met
vaste zeilen, een kleine cockpit en een glij-
zitting, terwijl men 's zomers ook tal van
gewone kano's ziet, die op eenvoudige wijze
in een zeilkano kunnen worden veranderd
Duitschland heeft een waterle-
ger van circa 100.000 kanovaar
ders.
De groote vlucht die de kanosport in Euro
pa heeft genomen is in de na-oorlogsche
jaren ontstaan. Duitschland staat hierin
aan de spits met een „waterleger" van ca.
honderdduizend georganiseerde kanovaar
ders! Daarbij komt dan natuurlijk nog het
groote aantal kanovaarders dat niet in een
of andere vereeniging of bond georgani
seerd is en dat uiteraard niet te controlee
ren is. Ook in Amerika is het kanoën een
zeer populaire sport. Telkenjare worden er
groote wedstrijden gehouden, waarvan die
rond het eiland Manhattan bijzonder ver
meldenswaard is. Honderden nemen aan
deze groote race, waarbij het parcours zich
over een afstand van vijftig kilometer uit
strekt deel.
Toch, al zit er in de wedstrijdsport een
zekere bekoring, de kanosport kan evenwel
genoegen verschaffen zonder records en
zonder snelheids-wedstrijden.
Immers hoe uitstekend leent, dit ranke
vaartuigje zich niet om na het werk enkele
heerlijke uren op het water te verpoozen,
zonder aan een stuk door de peddels in de
handen te hebben? Om eens rustig over een
meer te glijden, of om een mooie tocht te
ondernemen?
In Duitschland b.v. is het heel gewoon om
de kano per trein of auto mee .te nemen,
zoo ver mogelijk' strooni-opSvaarts om daar
na bijvoorbeeld een paar honderd kilometer
de Rijn af te zakken! -
Zee-kanoën.
Er zijn zelfs overmoedigen die het onder
nemen om met een kano de zee op te zoe
ken. Wij bedoelen niet het gewilde ver
maak aan onze Noordzee dat men zoo dik
wijls in het badseizoen kan zien, n.1. om
met de kano wat in de branding te speleva
ren, maar werkelijke tochten op zee. En dat
is vooralsnog niet erg aan te bevelen. Bo
vendien heeft men daarvoor wel bijzondere
kano's noodig; het gewone type leent zich
daartoe niet. Het beste is dan een kajak,
waarin geen water kan binnendringen.
Maar zonder twijfel behoort de kano thuis
op de rivier, het kanaal of op de meren.
Bijzonder comfortabel is ook de grootere
Canadeesche kano, die zeer stabiel op het
water ligt en in den regel meer dan twee
personen kan bevatten.
Tenslotte ziet men den laatst en tijd wel
kano's met een buitenboordmotor! Die zijn
wel het toppunt van luiheid geworden.
Hoe dan ook, de kanosport bloeit, ook in
ons land en het is maar te hopen dat het
niet zoo heel lang meer duurt eer wij de
aantrekkelijke ranke scheepjes weer alom
op het water zien
derland eveneens en daar Nederland geen
uitgestrekt wereldrijk heeft, deed het zulks
met des te grooter weerzin. Zelfs nu nog is
Nederland in een wereld van handelsbe-
scherming in zeker opzicht een land van
vrijhandel.
De invoerrechten op fabrikaten bedragen
gemiddeld niet meer dan 12 procent. Vrij
handel is voor Nederland even essentieel als
water voor een visch: het is centraal gele
gen tusschen groot-Brittannië, Duitschland
en Frankrijk.
Engeland heeft in 1932 op de conferentie
van Ottawa de basis gelegd voor den han
del binnen het Britsche rijk.
In 1930 was Nederland met België, Dene
marken, Zweden en Noorwegen, landen, die
in ongeveer dezelfde omstandigheden ver-
keeren, tot overeenstemming gekomen, dat
de douanerechten niet verder zouden worden
verhoogd.
Finland sloot zich later bij deze overeen
komst aan.
Deze eerste en in zekeren zin wat zwakke
poging heeft geleid tot het belangrijker ver
drag van Ouchy, van 1932, waarbij Neder
land, België en Luxemburg tot overeenstem
ming kwamen aangaande een politiek, wel
ke beoogde de tarievenmuren neer te halen.
De Ouchy-heweging mislukte, voorname
lijk omdat Groot-Brittannië weigerde haar
te steunen.
Sinds 1930 en 1932 aldus de correspondent,
zijn de zaken veranderd.
De wereld is thans meer geneigd gunstig
te zien naar alle pogingen de handelsbelem
meringen uit den weg te ruimen.
Tegen niemand gericht.
Er is geen sprake van, dat deze conferen
tie tegen iemand gericht zou zijn. Het is
slechts de kwestie den grondslag te leggen
en nog een stukje te vinden van de hopeloos
in de war gebrachte legkaart van den wereld
handel.
De zes „kleine landen" komen in Den Haag
samen om na te gaan op welke wijze zij er
toe zouden kunnen bijdragen in Europa en
de wereld de welvaart terug te brengen.
Hun doel zal zijn het terrein te effenen
voor andere landen om zich bij hen aan te
sluiten.
Het doel van de Oslo-staten en dat van
de groote mogendheden Engeland, Frankrijk
en de Vereenigde Staten is hetzelfde.
BESCHOUWEND ARTIKEL VAN
„DAILY TELEGRAPH". HET
DOEL VAN DE OSLO-STATEN
EN DAT DER WESTERSCHE DE-
MOCRATIËN IS HETZELFDE.
De Nederlandsche correspondent van de
„Dailv Telegraph" schrijft naar aanleiding
van de gisteren in Den Haag begonnen be
sprekingen'der vertegenwoordigers van de
Oslo-staten o.m., dat de conventie van de z.g.
Oslo-staten niets anders is dan de uitdruk
king van een idee van onzen tijd. Het. houdt
niet den wensch in het aanzijn te geven aan
een nieuw tijdvak. Veeleer is het juist een
nieuw tijdvak, dat het aanzijn geeft aan de
gedachte, welke aan deze bijeenkomst ten
grondslag ligt.
De wereldhandel.
De wereldhandel gaat niet in normale ba
nen over de wereld. „De wereld is ziek". „De
politiek van den wereldhandel is vastgeloo-
pen".
Deze en dergelijke uitdrukkingen kan men
in iedere politieke bijeenkomst vernemen, op
iedere bijeenkomst van belangrijke handels
delegaties, aan ieder banket, waar politici en
bankpresidenten elkander ontmoeten. Ieder
een is het daarmede eens.
Iedereen weet evenzeer hoe de wereldhan
del in deze knoopen is verstrikt geraakt. Er
was een tijd, lang geleden, dat eenige landen
hebben gemeend, de handelsbelangen van de
rest der wereld te mogen negeeren.
Groot-Brittannië moest zijn principes ten
aanzien van den vrijhandel prijsgeven. Ne
WAT DE NATUUR DOET OM DE
SOORT IN STAND TE HOUDEN.
EEN VALSCHERM ZWEEFT DOOR
DE LUCHT.
Dr. TL MOLHUYSEN.
Me<t uitzondering van bacteriën, diatome-
en andere lagere plantaardige organis
men, bezitten de planten in het algemeen
niet het vermogen van een eigen voortbe
weging. Voor de verspreiding van hun za
den beschikken de planten echter over al
lerlei middelen.
De wind als zaad verstuiver.
In de eerste plaats komt als middel van
vervoer in aanmerking de wind. Om daar
van te kunnen gebruik maken, zijn de za
den van verschillende planten voorzien van
mechanische hulpmiddelen. Zoo beschikken
die van vele planten over valschermen.
Allen kennen wij den zaadfkrans, het z.g.
lampje of kaars van de gewone paarden-
bloem, die wij in onze jeugd zoo vaak heb
ben „uitgeblazen". Het feit, dat de paarden-
bloem zoo algemeen voorkomt, bewijst de
deugdelijkheid van deze manier van zaad
verspreiding. Wanneer men dezen zaad-
krans door een vergrootglas bekijkt, zal men
vol bewondering staan over den prachtigen
svmetrischen opbouw en over de fijnheid
van de zijdeachtige pluim van elk afzonder
lijk zaadje, waardoor dit zoo geschikt is, om
door de lucht te worden vervoerd.
Bijna alle planten van de familie der
samengesteld'bloemigen of composieten,
waartoe de paardenbloem behoort, zitten
dergelijke valschermen. In den bouw van
de valschermen zijn echter nog verschillen
waar te nemen. Zoo is bijvoorbeeld het val
scherm van het zaadje van den paarden
bloem eenvoudiger samengesteld dan dat
van de moerasspiraea, dat tusschen de
hoofddraden een dooreengevlochten netwerk
van ragfijne draden vertoont. De dop-
vruchtjes van de boschrank hebben weer
een geheel andere „parachute": de stijl is
hier lang uitgegroeid en dicht bezet met
zijdeachtig haar, waardoor een prachtig
vruchtpluis wordt gevormd. Elk van die
kleine veertjes is bestemd om de rijpe zaad
jes door den wind naar verre gronden te
vervoeren.
Zóó komt het onkruid!
Deze vernuftige wijze van zaad-
verspreiding heeft echter ook haar
keerzijde voor den mensch, want, het
zijn lang niet altijd gewenschte ge
wassen, die op deze wijze zoo doel
treffend worden verspreid.
Heit is bij onze landbouwers, maar
al te goed bekend, hoe landerijen in
de nabijheid van verwaarloosde
wegbermen en spoorbanen, mét on
kruid en vooral met distels wor
den besmet. En geen wonder, want
er bestaat bijna geen grens wat den
afstand betreft, waarover het distel-
pluis door den wind kan worden
meegevoerd.
Bij sommige soorten anemonen en bij
enkele andere ranonkelachtigen. zooals
hijvoorbeeld de bovengenoemde boschrank,
wordt het. vervoer door de lucht vergemak
kelijkt door de aanwezigheid van een lang
zijdeachtig pluimweefsel aan den kop van
het zaadje.
Het gewone riet. dat over vrijwel de ge-
heele wereld voorkomt, en het pampasgras,
dat onze tuinen siert, danken de schoon
heid van hun pluimen aan de zijdeachtige
draden, welke dienen voor de verspreiding
van het zaad.
Het vruchtpluis In halen.
Van het grootste economisch belang is het
vruchtpluis van de katoenplant, dank zij
de lengte, de gelijkmatigheid en de sterkte
van de zijdeachtige, witte vezels, welke de
zaden bedekken en die bestemd zijn om het
vervoer door de lucht te vergemakkelijken.
De katoenplanters hebben zich veel moeite
gegeven om door teeltkeus de hoeveelheid;
van dit vruchtpluis der plant op te voe
ren. Jaarlijks wordt het lichte goedje in
balen samengeperst, bij millioenen tonnen
verhandeld.
Ofschoon, wat de voortbrenging van boa-
veelheid en lengte van vezel betreft., daar
mede niet te vergelijken, doet het vrucht^
pluis van de wilg toch aan katoen denken.
De zaden van den wilg zijn gezamenlijk
omgeven door fijne, witte vezels; zoodra de
rijpe zaaddoos zich opent, worden deze ve
zels door den wind verspreid. Het wilgen
roosje, zoo genoemd, omdat de zaden en de
bladeren gelijkenis vertoonen met die van
den wilg. vertoont nochtans een kenmer
kend verschil. F.lk zaadje heeft, namelijk
zijn eigen vezelkrans. Soortgelijk uitgerust
zijn de zaadjes van distelsoorten, welke in
de Vereenigde Staten voorkomen.
van E. den overval pleegde.
Een ander punt van belang Is nog, dat
onder de postauto een hoed is gevonden.
M. heeft toegegeven, dat deze hoed hem
toebehoord heeft.
M. is 40 jaar oud en heeft 32 jaar in Ame
rika vertoefd. Bij zijn deportatie in 1935 is
hij in kennis gekomen met E.
Aanval van de
op de bakkers.
Zuivelcentralc
Henri de Amerikaan gearresteerd.
Naar men zich zal herinneren, is Den
Haag eenige weken geleden in opschud
ding gebracht door een brutalen overval op
een postauto in de Pieter Bothstraat bij de
J. P. Coenstraat,
Enkele dagen na het gebeurde wist de
politie een der beide daders, E. genaamd,
te arresteeren, de andere bleef echter voor-
loopig onvindbaar.
Naar wij vernemen, is echter Dinsdag in
Antwerpen een Belg gearresteerd, tegen
wien ernstige verdenking is gerezen, dat hij
de tweede dader is.
Aanvankelijk weigerde E. elke inlichting
omtrent zijn medeplichtige. Hij beweerde
den man in het geheel niet te kennen en
wist ook niet-, hoe hij heette. De eenige
aanduiding, welke hij kon geven was, dat
zijn vriend genoemd werd: Henri, de Ame
rikaan. Hieruit concludeerde de politie, dat
de vluchteling een ouden kennis moest zijn
van E., die naar reeds medegedeeld werd
eenieen tij-d geleden uit Amerika werd
gezet. Dit spoor werd verder uitgewerkt en
het bleek, dat F,, in 1935 in Hamburg aan
land werd gezet. Uit de scheepslijsten kon
men naeaan, dat tegelijk met E. ook een
zekere H. M. uit Amerika was gezet en
dat die. na korten tijd in Hamburg te heb
ben vertoefd, van E. afscheid had genomen
en naar Antwerpen was vertrokken.
Eenige dagen geleden is een inspecteur
van de Haagsche politie naar Antwerpen
gegaan en het. mocht hem gelukken den
gezochte in zijn woning te arresteeren. De
man is van Belgische nationaliteit en is in
het Antwerpsche huis van bewaring inge
sloten.
Zijn portret is aan den chauffeur van de
postauto getoond alsmede aan enkele an
dere getuigen en allen verklaarden, dat dit
de man was, die dien avond in gezelschap
In verband met verkregen inlich
tingen, dat het in het voornemen
zou liggen van de Nederlandsche zui
velcentrale om de industrie-melkre-
geling voor de Nederlandsche bakke
rij met ingang van 1 April in te
trekken, waardoor voor het produ-
ceeren van melkbrood instede van
de tot dusverre goedkoopere indus-
triemelk. de duurdere consumptie-
melk voortaan zou moeten worden
gebezigd, heeft de Nederlandsche
vereeniging van werkgevers in het
bakkersbedrijf zich tot den minister
van landbouw en visscherij ge
wend, met. het verzoek te dezer zake
geruststellende inlichtingen te mogen
ontvangen.
Was het het vorig jaar de Maatschappij
voor den Landbouw die een aanval op de
industrie-melkregeling ondernam, thans
schijnen de vertegenwoordigers der belan
gen van het consumptiemelkgebied in den
boezem der Zuivelcentrale een poging te heb
ben gedaan om die belangen te laten prc-
valeeren boven die der gèheele veehouderij.
De bekende argumenten, n.1. dat de prijzen
van het melkbrood door de bakkerij stelsel
matig hoog werden gehouden en dat de ge
hoopte vermeerderde verwerking van melk
door de bakkerij in de practijk niet had
plaats gevonden, werden wederom naar vo
ren gebracht, ondanks het feit, dat deze in
1936 door de bakkerij afdoende zijn weer
legd, met als gevolg een verlenging der in
dustrie-melkregeling met een jaar.
Prijsverschil water- en melk
brood te groot.
In een adres aand en minister van
Landbouw en Visscherij heeft de
Nederlandsche Vereen, van werk
gevers in het bakkersbedrijf haar be
zwaren tegen deze handelswijze
uiteengezet, zich er daarbij op beroe
pende, dat de tijdsomstandigheden
sinds het overeenkomstige tijdstip
van het vorig jaar geenszins zijn
gewijzigd, en dat nu, zelfs meer dan
te voren te vreezen is, dat indien de
melk duurder wordt, het prijsver
schil tusschen melk en waterbrood
grooter zal worden met het gevolg,
dat over het geheel genomen minder
melkbrood zal worden geconsumeerd
en dus vermindering van de melk-
afname zal -plaats vinden.
Deze reden klemt thans te meer, daar de
broodprijzen stijgende zijn. ondanks de ten
minste even sterk gebleven behoefte aan
goetfkoop brood, waardoor 't publiek zich
dus te eerder zal gaan afwenden van het
duurdere melkbrood.
Het gaat naar de meening der
Nederlandsche Vereeniging van werkgevers
in het bakkersbedrijf niet aan, dat aan de
belangen van het consumptie melkgebied de
belangen en van den consument en van de
bakkerij industrie zullen worden opgeofferd
A.N.W.B. dringt aan op open
baarmaking van de eischen.
Ofschoon nu reeds ruim vier maanden ge
leden het. nieuwe Motor- en Rijwielreglement
van kracht werd, waarin onder meer voor
geschreven wordt., dat. met ingang van 1 Jan.
1938 elk rijwiel bij nacht een goedgekeurd
achterlicht met reflector moet voeren, zijn
de eischen welke aan dit achterlicht gesteld
zullen worden nog steeds niet bekend ge
maakt.
Noch de fabrikanten, noch de handel we
ten waaraan zij zich te houden hebben en
inmiddels wordt de overgangstermijn steeds
korter.
Wat naar de meening van den A.N.W.B.
bijzonder te betreuren valt is het feit, dat de
wielrijders, die reeds nu een achterlicht in
gebruik zouden willen nemen, zich daar
van veelal laten weerhouden omdat ze niet
weten of het wel aan de te stellen eischen
zal vol.doen. Hierdoor wordt een vrijwillig
streven naar verhoogde verkeersveiligheid
van de zijde van een groote groep wegge'
bruikers, op ernstige wijze belemmerd.
De A.N.W.B., die reeds bij de inwerking
treding der nieuwe bepalingen de aandacht
van den minister op deze kwestie gevestigd
had, heeft thans nogmaals in een adres aan
gedrongen op èen zoo spoedig mogelijke
openbaarmaking van de eischen, waaraan
het achterlicht zal moeten voldoen.
Autobotsing te Mierlo
Twee gewonden.
Op don provincialen weg GeldropMierlo,
reed in den vorigen nacht de Helmondsche
industriëel A. W. van Thiel in zijn auto, be
stuurd door den chauffeur G. Smit. De chauf
feur reed met groote snelheid en kwam van
de richting Helmond. Uit tegenovergestelde
richting naderde de vrachtauto van den
Mierloschcn groentenhandelaar Coolen, be
stuurd door den eigenaar. Naast hem zat
zekere Neerven. In volle vaart reed de auto
van den heer Van Thiel de groentenauto in
de flank aan. Beide vehikels vlogen naar één
kant van den weg. De inzittenden van den
groentenwagen kwamen met den schrik vrij.
De chauffeur Smit en de heer Van Thiel
werden gewond, van wie de laatste zeer
ernstig. Beiden zijn naar het St. Anthonius-
ziekenhuis te Helmond overgebracht.
Het ongeluk moet worden toegeschreven
aan het feit, dat de Helmondsche chauffeur
plotseling zijn lichten dimde en in het daar
door verminderde lichtschijnsel niet goed
richting kon houden, zoodat hij de vracht
auto raakte.
Naar wij vernemen, is de Centrale Werk
verschaffing onder leiding van de Neder
landsche Heidemaatschappij thans bezig een
z.g. brandstrook langs de fietspaden van de
Leusderheide aan te leggen, teneinde deze
uitgestrekte heideterreinen tegen brand te
beveiligen.
Zooals bekend komen 's zomers op de Leus
derheide telkenmale, veelal door onachtzaam
heid, branden voor, waardoor groote opper
vlakten heide worden vernield. Aangezien
bovendien het geniekamp en ook het lucht-
doelkamp op de Leusderheide zijn gevestigd,
zoodat het gevaar niet. denkbeeldig is, dat
deze kampen bij e«n heidebrand door het
vuur zouden kunnen worden aangetast,
heeft men gemeend tot bovengenoemde maat
regel te moeten overgaan.
