Naart nieuwe voorjaar
Een aparte
pullover
De lijn
POTVISCH
EN PARFUM
Een gehaakt
handtaschje
Een modern
garnituur
L
Lentelijnen
Zomer-charme
Onze „natuurlijke
bestemming"
Zaterdag 13 Maart 1937.
Vierde blad
Een vroolijk wandelcostuumpje in zacht-
blauwe wol, dat, wat feestelijkheid betreft,
met den teerblauwen voorjaarshemel kan
wedijveren!.
Niet iedereen is in staat, bij
elk toiletje een passende
handtasch te koopen. Indien
men echter nevenstaand mo
delletje in haakzijde uitvoert,
kan aan dit bezwaar gemak
kelijk tegemoet worden ge
komen. Men kiest slechts do
zijde in de gewenschte tint
èn klaar i| Kees!
Hoewel het, gegeven de jongste mededee-
lingen over den geur, dien potvisschen ver
spreiden, haast ongelooflijk schijnt, is het
toch een feit, dat de potvisch stoffen levert
voor het samenstellen van parfums. Het
„ambergris", grijze amber, een welriekende
harsige stof, in zee opgevischt, en door de
parfumfabrikanten gaarne gekocht, is af
komstig uit het darmkanaal van de cachelot
of potvisch! De prijs bedraagt gemiddeld
625 gulden per Eng. pond (0.45 kilogram).
Onlangs werd een „vondst" gerapporteerd
van 248 Eng. pond.
cocarde van voren aangebracht hóórt er bij.
Hoogst modern zijn gehaakte kraagjes en
ceintuurs, uit opeenvolgende koorden sa
mengesteld.
Wij gebruiken voor nevenstaand garni
tuur vierdraads wollen haakgaren in wit,
blauw, rood en zwart. Men kan ook andere
kleuren kiezen, doch moet zich wèl aan
vierdraads wol houden, daar anders de koor
den te dun worden. Een grove haakpen is
ook geraden.
Met een passende gesp wordt de ceintuur
gesloten.
ïn de tweede plaats met „haar lijn", die in
haar uiterlijke verschijning belichaamd is
en dus iets individueels. En het geheele lij-
nenvraagstuk komt er op neer de eerste, de
algemeene lijn, zoo goed mogelijk met de
tweede, de persoonlijke lijn, te doen samen
ballen.
Ik weet niet of wel eens een heer-der
schepping zijn critisch oog over deze kolom
dwalen laat. Gebeurt dit dan twijfel ik er
niet aan of hij heeft, na van de eerste regels
van dit praatje te hebben kennis genomen,
spottend de schouders opgehaald. En toch
heeft hij geen gelijk. De kwestie van de lijn
is van veel grooter belang dan op het eerste
oog wel schijnt. En zij laat zich niet met een
spottend lachje of een geringschattend woord
afdoen.
Dat zou misschien het geval zijn als de
mode ons ieder seizoen kalmpjes een nieuwe
lijn voorschreef, die met de natuurlijke
lichaamslijn slechts in verwijderd of in het
geheel geen verband staat. Maar dat is niet
het geval. De modelijn wordt meer en meer
de lijn van de vrouw van onzen tijd. De
modelijn symboliseei't de hedendaagsche Eva
en geen enkele man zal willen dat zijn
vrouw zich als haar grootmoeder kleedt. Hoe
elegant die oude dame ook in haar tijd moge
geweest zijn, haar kleederen hadden een
snit, een lijn dus, die nu eenvoudig den
lachlust wekken zou. Daaruit blijkt dat de
lijn van zijn echtgenoote ook den man niet
onverschillig laat en dat zijn o, vaak heel
ii.
De modelijn en de individueele
lijn zijn twee zaken Deze
twee met elkaar in harmonie te
brengen, zij het streven van
iedere vrouw!
EEN vrouw, die zich goed en volgens
de mode kleeden wil heel ver
schillende dingen heeft met twee
lijnen rekening te houden. In de eex*ste plaats
met „de lijn", de mode-lijn, die voor ons al
len een nox*m aangeeft en een richtsnoer is,
goedaardige! spot niet in een fundament
van logica wortelt.
Het is ook niet waar dat de lijn, de
lichaamslijn, van de vrouw in den loop der
tijden geen vex-andering ondergaan heeft. De
ideale vrouwen der Grieksche oudheid bij-
vooi-beeld vertegenwoordigen niet meer het
modex-ne schoonheidsideaal. Dat ideaal vindt
nu hoofdzakelijk zijn uitdrukking in slank
heid en sportiviteit en het is duidelijk dat
de lijn der kleeding zich daarbij heeft aan
te passen. Zij moet dat ideaal zelfs onder
strepen.
Nu begrijpe men echter wel dat slankheid
geen synoniem van magerheid is en sporti
viteit niet het tegendeel van vrouwelijkheid.
Slankheid beteekent voor een vrouw in ver
band met haar leeftijd en haar lengte het
juiste gewicht te hebben, het gewicht dat
door de tabellen van een volgens weten
schappelijke methodes vastgestelde schoon
heidscanon uitgedrukt wordt. En sportiviteit
sluit vrouwelijkheid niet uit. Iedere sport die
het vrouwelijk lichaam min of meer verman
nelijkt verdient, vooral als zij in overdreven
mate beoefend wordt, afkeuring. En de on
elegante lijn van de sportvrouw in de on
gunstige beteekenis van het woord zal
men tevergeefs in de toonaangevende voor-
jaai'smode-collecties zoeken.
Die collecties onderstrepen èn de slank
heid van de moderne jonge vrouw èn haar
sportiviteit, maar zij vergeten niet haar vrou
welijkheid alle hulde te brengen. Wie haar
individueele lijn dus kan of ook maar
poogt te vei-eenzelvigen met de algemeene
modelijn, kan er zeker van zijn dat zij zich
in de goede richting voortbeweegt. En zij,
wier lichaarnslijn zóó ver van de algemeene
kleedingslijn-1937 afwijkt, dat de lentemodel
len haar charmes niet kunnen beklemtonen,
mag zich er van overtuigd houden, dat de
fout niet schuilt in de lijn, die men haar wil
„opdi'ingen", maar in haar eigen gestalte, die
zich nog niet aan de nieuwe schoonheids
normen heeft weten aan te passen. En zij
zal zeker vei-standig doen te onderzoeken
op welk punt of welke punten haar lijn zon
digt. Weet zij dat eenmaal dan kan zij, niet
in haar kleeding, maar bij zichzelf, alle cor
recties aanbrengen, die haar geval vraagt.
De nieuwe modelijn heeft trouwens niets
exclusiefs, en verschilt, in onderdeelen al
thans, van modehuis tot -huis. Mevrouw
Schiaparelli zweert dit seizoen bij het zand-
loopertype, dat trouwens in minder uitge-
spxoken mate in bijna alle collecties te vin
den is. Den schouders is ruimte gegeven, de
taille zonder aan een wespentaille te
doen denken betoont de slankheid van de
figuur, maar de rok verwijdt zich op haar
beurt harcnonisch tot de zoom toe.
Hetzelfde effect bereikt met andere mid
delen Lucien Lelong, in wiens collectie het
zwart bijna ontbreekt en die ons japonnen
laat zien, vei'vaardigd uit smalle en bree-
dere repen stof van verschillende ltleur-
japonnen, die aan den regenboog denken
doen. Van deze japonnen zijn de onderste
banden breed om vervolgens, naarmate de
taille genaderd wordt, steeds smaller te
worden; boven het middel, naar boven toe,
worden de banden opnieuw breeder en
bx-eeder. Zoo wordt een effect rayures"
verkregen niet alleen, maar de taille vex*-
slankt aanzienlijk en het gelukkige resul
taat daarvan doet zich vooral voelen in ge
vallen, waarin de draagster van zulk een
robe op werkelijke slankheid niet meer prat
kan gaan.
Maggy Rouff geeft twee lijnen. De eex-ste
gebi*uikt zij voor dames, die er belang bij
hebben een niet te scherpen omtrek aan
haar vormen te geven. Voor haar zijn de
vaporeuse romantische japonnen, die wijd
cn soepel om de gestalte vallen en, in mous
seline of organdi uitgevoerd, een feeërieke
luchtigheid suggereeren, die de draagster
in werkelijkheid meestal niet bezitten zal.
ff!
De andere lijn zou Egyptisch kunnen hee-
ten; zij is strak, volgt de lichaamsvoxmen
op den voet en is, ondanks de antieke allure
van de gedi'apeerdc rokken, even modern
als Oostersch-aantrekkelijk.
Ook Molyneux geeft uit twee modellen
van verschillende lijn keus. Het eerste mo
del geeft alle „ampleur" aan het corsage en
laat de rok nauw en strak. Het andere doet
het tegendeel: veiwijdt de rok en sluit
sti'ak om buste en rug. Iedex-e vi-ouw weet
voor zichzelf wel model haar het best
kleedt, iedere vrouw weet waar ze ruimte
noodig heeft en waar ze met voordeel de stof
strak om de vormen leggen kan. Practisch
zijn deze modellen, wat hun coupe betreft,
in hooge mate.
Alle andere collecties laten vai'ianten op
bovengenoemde lijnen zien. Uit wat zij zal
moeten kiezen kan iedere vrouw de gevolg
trekking maken in hoeverre haar perso-
neele lijn de algemeene schoonhcidslijn,
zooals die in de kleeding haar uitdrukking
vindt, nadei*t. De volmaakte vi-ouw kan alle
bovengenoemde modellen zonder uitzonde
ring en zonder moeite dx-agen. En als zij
niet zoo volmaakt is wel, de nieuwe lijn
heeft, zooals ik reeds zeide, niets exclusiefs;
er zijn accoordjes mogelijk en er is keus.
Maar wie jong is en er wat moeite voor wil
doen kan zeker bereiken, dat haar eigen
lijn en die der mode nog slechts één enkele
lijn vormen. Het is heusch de moeite waard
daarnaar te sti'even en zelfs er iets voor te
offeren.
Parijs. GERTRUDE.
HET ALTIJD WEER
FLATTEUZE MODEL
Een hoed met een grooten rand flatteert
altijd weer. Van soepel stx*oo gevlochten,
met een sierlijk gebogen randlijn, welke het
profiel vervolmaakt, een glanzend satijnen
lint in een bevalligen strik op den rug af
hangend, maakt dit hoofddeksel zijn zo-
mersch entrée. De toef bloemen, als een
Gaarne maken wij een uitzondering op
de gangbare pullover-modellen. Als wij eens
wat onze kleeding betreft tenminste
wilen opvallen, dan schaffen we ons dezen
aparten pullover aan, welke in twee kleuren
dient uitgevoerd. Het opvallende is de pas
van Angora-wol, die zoo'n luchtigé charme
aan het kleedingstuk verleent.
Bruin, beige of rose op een bruinen rok,
hei-marine en maïsgeel op zwart deze
combinaties kunnen steeds met succes ge
dragen worden.
EEN CAUSERIE
ZONDER ÈRNST
De natuurlijke bestemming van de vrouw
ligt naar alle wijsgeeren en ónwijsgeeren
zeggen in het huwelijk. En de natuurlijke
idem van den man ligt op zijn kantoor, ach
ter de schrijfmachine, of aan de telefoon, of
achter de groene conferentietafel. Ach ja...
er zijn tijden geweest, waarin een man als
Kruisridder naar het Heilige Land toog, of
Amei-ika ontdekte, of Indië veroverde, of
zoo. Dat is voorbij. Wij verdienen ons brood
op nuchterder en tammer wijze, wij vullen
foi*mulieren in, of oixlenen een kaartsys
teem, houden het grootboek bij en al zulke
opwindende bezigheden meer. Ons leven is
van papier geworden, ons wapen is de pen,
onze levenssappen zijn ixxkt, ons strijdx-os is
een bureaustoel en onze schildknaap heet:
„jongste bediende" en dit mijne heeren,
noemt men onze „natuurlijke bestemming"...
Arme mannen!
Dan heeft de vrouw 't toch heel wat be
ter dan haar mannelijke soortgenoot! Reeds
in het steenen tijdperk, toen de mannen
elkanders schedel insloegen met knodsen,
was het de natuurlijke bestemming van de
vrouw, om lief te hebben, kinderen groot te
brengen en er aardig uit te zien. En dat is
tot op den dag van heden zoo gebleven,
tenvijl de Heeren der Schepping langzaam
maar zeker werden verdreven uit de val
leien der romantiek en opgejaagd naar kan
toorlokalen en privékantoren. Och, ook de
vrouw komt daar weieens, als typiste, of
privé-secretaresse, maar haar natuurlijke
bëstemxning haalt haar daar ook weer van
daan en redt haar voor het te laat is, ter
wijl de mannen moeten blijven zitten en
facturen schrijven en staatjes invullen, tot
het wèl te laat is. Zóó is het en niet an-
dei's.
