SPORT
Voetbal
Abonneert U op
dit blad
WARM ENH UIZEN
V.I.O.S. KAMPIOEN
H.S.V. met overtuigende cijfers
verslagen.
Er heerscht een groote spanning in en
•m het veld, wanneer Vios de bal aan het
rollen brengt. Onmiddellijk na den aftrap
ontstaat een spel van zeer hoog tempo. De
spelers van HSV zijn in den beginne een
ietwat vlugger dan Vios en zoo komt het
dat onze verdediging als spoedig veel werk
te verzetten heeft.
Wat ons wel opvalt, dat de corners die
Vios heeft te nemen in afwijking van voor
heen, thans zeer goed genomen worden. On
ze midvoor P. Jonker weet zich vrij te spe
len lost een schot, maar net tegen de paal,
en het geluk is met hem, de bal komt weder
op hem terug en resoluut verdwijnt de bal
het doel in. 10
Plotseling komt Vios in den aanval. W.
Zoon weet goed door te breken en een schot
laag in den hoek is het einde De backs van
Heiloo weten zeer goed het buitenspelval-
letje op te zetten en het gebeurd maar al
te vaak dat onze spelers daarin loopen.
Met deze stand 20 gaat de rust in.
Als het spel na een poos weder begitn
blijkt het ons, dat HSV het er nog niet bij
laat zitten. Menige aanval onderneemt zij
tegen Vios, doch onze backs staan pal. Het
duurt echter niet lang of Vios trekt weder
met succes ten aanval en P. Jonker weet
het derde doelpunt te maken. Thans is het
zichtbaar, dat H.S.V. de strijd moede wordt
hetzij door lichamelijk moeheid of dat zij
het besef krijgen de wedstrijd toch niet te
kunnen winnen. En zoo komt het dat onze
binnenspeler W. Zoon drie maal kort achter
elkaar weet te scooren en de stand uiteinde
lijk wordt 60 Vios, en het is vooral onze
backs die krijgen 't idee, dat ze 't wel op
hun sloffen af kunnen en treden zeer kalm
op. Tegen de voorhoede van HSV is iets der
gelijks gevaarlijk en het gevolg daarvan
was, dat één van deze voorhoede spelers
voor de eerste en laatste maal in deze wed
strijd onze keeper wist te passeeren. 61
Een kleine opleving is thans in het spel
waar te nemen, doch dit is maar van kor
ten duur daar kort hierop W. Zoon nog
maals keeper Dekker passeert. Stand 71
En zoo is door deze overwinning Vios de
finitief Kampioen 2e klasse D.H.V.B. gewor
den.
Na afloop van deze wedstrijd kwamen de
spelers van beide clubs op het midden ter
rein zamen. De voorzitter van HSV wensch
te op de allereerste plaats VIOS van harte
geluk met het behalen van den kampioens
titel. Een genoegen was het spr. te kunnen
zeggen, dat deze wedstrijd zeer sportief was
verloopcn.
De vereeniging HSV bood onze aanvoer
der bloemen aan.
De voorzitter van Vios, de heer Koot
sprak vervolgens eenige woorden van waar
deering voor de sympathieke houding van
HSV en voor de welgemeende woorden tot
Vios gericht.
Tenslotte gingen de kampioenen op de kielt.
PETTEN.
Petten 1—J.V.C. 1 9—0.
J.V.C., danig gehandicapt doordat de doel-
Verdedigcr Zeeman verstek had laten gaan
en het elftal dus tot een tiental was gere
duceerd, trof het al bijzonder slecht, dat P.
zoo'n productieve bui had. Met vlot, ruim
spel, telkens weer door de half-linie opge
zet, werd bijna doorloopend het J.-doel be
laagd, waar Post voor een onmogelijke taak
stond. Nadat P.'s rechtsbuiten de score had
geopend, werd deze met regelmatige tus-
schcnpoozen opgevoerd, zoodat P. bij de rust
met een 40 voorsprong zich reeds veilig
kon achten.
Na de thee eerst een vijftal minuten een
J.-overwicht, doch' de eerste P.-uitval leidde
meteen tot resultaat. Van de ver naar vo
ren opgestelde linksbuiten kwam de bal in
bezit van A. Eriks, die Post geen kant liet.
Dij J. deden de vleugelspelers vaak aardig
werk, maar de tegenstand was te krachtig,
zoodat uiteindelijk de energie begon te ver
slappen. Geleidelijk voerden de blauwwittcn
de score dan ook op en toen scheidsrechter
Smid het einde aankondigde, was de stand
9—0 geworden.
Maar dan bedacht zè, hoe gelukkig ze geweest
was, bij het vooruitzicht, haar leven aan het
zijne te kunnen verbinden en hoe ze het als
een uitkomst beschouwd had, eindelijk eens
verlost te zijn van het eentonige leven dat
ze had bij een ziekelijke tante die haar, als
ze 's avonds van het atelier thuiskwam, nog
allerlei huishoudelijke werkjes liet doen en
haar ieder pretje misgunde. En als vanzelf
gingen haar gedachten dan nog wat vérder
terug, en doorleefde zij weer even haar onbe-
zorgden kindertijd. Herinneringen aan haar
ouderlijk huis kwamen weer boven, herinne
ringen, waarvan de zonnige blijheid altijd
weer overschaduwd werd door de gedachte
aan dien vreeselijken spoorwegramp, dien
haar ouders het leven kostte. Ze was nauwe
lijks veertien jaar geweest toen dat gebeurde,
maar toch wist ze nog goed, hoe groot de
overgang toen was van de innige sfeer van
haar ouderlijk huis naar de sombere omgeving
van haar tante. Maar er was geen anderen
uitweg mogelijk geweest en iedereen had ge
zegd, dat ze dankbaar moest zijn, dat de
oude vrouw zich haar lot aantrok. Had ze
liever naar een gesticht gewild? Na het
groote verdriet over het verlies van haar
ouders, had het haar ook nog heel wat
tranen gekost de Mulo-school, waar zij zulke
goede vorderingen maakte, te moeten ver
laten. Haar tante vond al dat leeren maar
onzin.
Zij zelf was er ook zonder dat gekomen.
Een meisje van dien leeftijd kon d'r tijd
warempel wel beter besteden, vond ze. Het
was maar het beste, dat ze zoo gauw mogelijk
een betrekking zocht, dan verdiende ze ten
minste wat. Spoediger dan ze dacht had ze
een plaatsje op een groot atelier gevonden
en door haar ijver en voortvarendheid had ze
het na eenige jaren van leerling tot aanko
mend chef van de confectie-afdeeling ge
bracht. Doch al dien tijd was haar leven, bui
ten haar werkkring om. in denzelfden tred
molen gegaan. Want ofschoon de dagelijksche
omgang met meisjes van denzelfden leeftijd
haar wel eenige afleiding bezorgde, leidde zij
SCHOORL.
Schoorl aBergen a, 11.
Bergen is al spoedig iets in de meerder
heid, doch de S.-achtcrhoede is prachtig
op dreef en weet goed stand te houden. De
rust gaat in met blanco stand.
Ongeveer een kwartier na de hervatting
weet Bergen de leiding te nemen door een
mooi, hard schot van Eriks.
De S.-voorhoede zit niet zoo goed op den
bal dan de achterhoede dit doet. toch weet
vlak voor het einde Half met een ver schot
het B.-doel te vinden, zoodat de stand toch
nog 11 wordt. S. kreeg wel meer dan
verdiend was. Scheidsrechter Koelink leid
de naar behooren.
Uit onze omgeving
ANNA PAl'WWNA
Treiler gekanteld.
Zaterdagmorgen geraakte een groote trei
ler, geladen met ongeveer 10 ton kaas en
meel, die op weg was van Leeuwarden naar
Rotterdam op den berm naast den Van
Kwijcksvaartweg Het gevaarte kantelde en
kwam met truck en al op z'n zij te liggen.
De bestuurder en andere inzittenden be
kwamen geen letsel en ook het voertuig
bracht het er goed af.
Terwijl Maaiden Smit pogingen aan
wendde om den treiler weer op den weg
te zetten, werd een groot deel van de vracht,
die ook niet geleden had, omdat de kaas in
dozen was verpakt, overgeladen op een
vrachtauto van den heer Ambuul. De rest
ging weer op den treiler en kon z'n
weg vervolgen.
Jubilieum S.D.A.P.-afdeeling.
Met den wensch, dat men uit de feestelijke
herdenking van het 25-jarig bestaan der af-
deeling van de S.D.A.P. nieuwe kracht zou
putten, om den ouden strijd voort te zetten,
verklaarde de heer J. Oltmans Zaterdag
avond de feestelijke bijeenkomst in Veer-
burg voor geopend, nadat hij alle medewer
kenden en afgevaardigden uit de omgeving
reeds in het bijzonder had verwelkomd.
De uit een bezwijming weder ontwaakte
„Stem des Volks", liet als eerste ter opluis
tering haar geluid hooren. En 't was een
frisch geluid, vooral voor de pauze, al maak
te men dan even bij het tweede nummer
„Russische Vesper" een flater. De toevoe
ging van jong bloed heeft goed gewerkt.
Mr. Drilsma, advocaat te Haarlem, hield
een rede en daar de inhoud daarvan natuur
lijk in verband stond met de gelegenheid
waarvoor zii werd uitgesproken, handelde
deze over: Iloe 't was, hoe de beweging
groeide en een blik in de toekomst.
Hoe was 't? Treurig, vooral op t platte
land. Loonen, lager dan de steun van thans,
heel lange werkdagen, geen ontwikkeling
en van alles wat t leven kan veraangena
men en mooier kan maken, waren de ar
beiders verstoken. Dan maar er waren
eindelooze moeilijkheden te overwinnen
voor het besef kwam, dat er verandering ko
men moest komt het licht van het so
cialisme. Niet maar op een enkele plaats,
maar als een golf komt het over de. wereld
en al denkt men vaak dat t anders was
op 't platteland groeide de beweging het
eerst op. Later streefde de stad, waar men
onder veel gunstiger factoren strijdt, het
platteland voorbij. De groei heeft strijd ge
kost, maar ging, ondanks tegenwerking en
splijtzwam, door. Toch is men nog maar
aan het begin: groote massa's moeten nog
politiek geschoold worden. Maar met de
overtuiging, dat men de drager is van de
nieuwe cultuur, van de nieuwe maatschap
pij, waarin voor den nieuwen mensch vrede,
vrijheid en welvaart zal zijn, gaat de partij
met vol vertrouwen de toekomst tegemoet.
Cees Bakker (bekend van de creatie Wak
ker en Tropenduit), vertelde nu de verga-
gadering, hoe hij, enkel door toepassing van
spreekwoorden, de reis van Amsterdam
naar Anna Paulowna had gemaakt. „De
balk in het oog van een ander" had hem
over een sloot geholpen, een „in duigen ge
vallen plan" niet „Het Plan" en „op laag
water gezochte spijkershadden hem aan
het materiaal geholpen om over een groot
meer te varen, waarbij „een hooge boom,
die veel wind" ving meehielp. Onderweg
werd de honger gestild met „gebakken zoete
broodjes", enz., enz. De vroolijkc stemming
van het publiek verminderde niet met de
toch, door het voortdurend samenzijn met de
oude, altijd zeurige tante, een vreugdeloos be
staan. Totdat ze op dien nooit te vergeten
Hemelvaartsdag, door een paar bekenden uit-
genoodigd met hen de Varsity bij te wonen,
Paul Beerens ontmoette... Dien dag was er
een groote ommekeer in haar gekomen, het
was of het leven mooier, rijker van inhoud ge
worden was. Het scheen haar toe, dat alles
en iedereen iets met haar geluk te maken
had zij was zelfs haar tante, die mopperend
haar thuiskomst afwachtte en haar met een
stortvloed van verwijten over haar late komst
verwelkomde, om den hals gevallen en had
haar zoo gepakt en gezoend, dat de oude
vrouw van schrik zweeg iets waar ze an
ders, zelfs met de grootste moeite niet toe
te krijgen was. Eerst toen ze de oorzaak van
Diny's uitbundige vreugde gewaar werd, had
ze haar spraakvermogen teruggekregen en
daar een dankbaar gebruik van gemaakt,
haar nichtje op het gevaar wijzend, verliefd
te worden op een jongeman, wiens stand en
familie niet met de hare te vergelijken wa
ren en ze had, diep-gravend in haar jeugd
herinneringen, haar alle mogelijke gevolgen
daarvan voor de oogen gesteld. En ofschoon
het voor Diny niet gemakkelijk was om in de
oude tante, die ze nooit anders dan tanig en
grimmig gekend had, het beeld van een frisch
jong meisje te zien, maakten haar erhalen de
toekomst toch niet direct aanlokkelijk. Maar
met het optimisme van de jeugd had ze al
spoedig die schrik-aanjagende beelden uit haar
geest verbannen en zich geheel en al over
gegeven aan het geluksgevoel, dat Paul's
liefde in haar gewekt had. Zij hield zich steeds
voor, dat mèt de tijden- ook de opvattingen
van de menschen veranderd waren... Totdat
ze na eenige maanden bemerkte dat er in zijn
houding tegenover haar een verandering te
bespeuren viel. Het was of hij stiller, koeler
werd, en toch was zij er zeker van, dat zijn
gevoelens voor haar eerder toegenomen dan
verminderd waren. -Toen kwam er een avond,
waarop hij zich tegenover haar uitsprak... en
schets van Nono: Quite, maar veranderde in
een zeer ernstige bij het. uitstekend voorge
dragen fragment uit „Allerzielen". Ook met
een volgend fragment, uit dit stuk van
Ilcijermans, na de pauze gegeven, had de
heer Bakker groot succes.
Natuurlijk werd ook aan het wel en wee
van de afdeeling in de afgeloopen vijf-en-
twintig jaar aandacht geschonken. Het was-
de heer K. Keuris, die daarvan een overzicht
gaf.
De ligging bij Den Helder was de aanlei
ding, dat van daaruit door Michels, Verste
gen en anderen de stoot werd gegeven tot
de oprichting van een afdeeling der S.D.A.P.
op 10 Februari 1912 in het café van den heer
R. van Zandwijk aan de Zandvaart. Van de
29 oprichters zijn er nog 5 over, die onafge
broken lid zijn gebleven van de afdeeling.
n.1. L. Blaauboer, H. Busé, J. Lanser, B. Looij
en T. .Tongejan.
Tn een jaar tijds groeide de afdeeling tot
181 leden, maar na den watersnood kon
men vrijwel van voren aan beginnen, want
toen waren er nog maar 30. Weer kwam er
groei en vrij constant is dan de laatste ja
ren het ledental op 159—170 te stellen. Veel
werk is verzet, mooie momenten zijn beleefd,
maar ook tegenslagen zijn de afdeeling niet
besnaard. D. Koorn fdc eerste voorzitter) en
C. Smit scheidden zich af en namen kiezers
mee. zoodat de uitslagen bij de gemeente
raadsverkiezingen altijd veel ongunstiger wa
ren dan bij de verkiezingen voor Prov. Sta
ten of Tweede Kamer. Tn 1916 kwam de eer
ste man in den raad (D. Koorn), na invoering
der evenredige vertegenwoordiging bezette
de partij drie zetels van de elf en heeft die
nu nog. Tn 1931 werd een van de fractie, K.
Keuris, wchouder en deze werd in 1935 met
algcmecne stemmen wederom aangewezen
voor die functie. Een plaatselijke erkenning
van de bet eekenis der partij, en spr. wekte
aan het eind van z'n overzicht op, paraat te
blijven bij de komende verkiezingen, alle
krachten in te spannen om de Soc.-Demo-
cratie die plaats te geven in Nederland, die
haar toekomt.
Het partijbestuur, de afdeelingen Oude-
sluis en Wieringerwaard zonden schriftelijk
of telegrafisch gelukwenschen. Mondeling
feliciteerden: de heer Oden voor afd. Wie-
ringen, D. Dekker voor de afd. van de Vara,
die mede namens den Modernen I.andarbei-
dersbond en ..De Stem des Volks", als sym
bool van vernieuwing een nieuwe partijvlag
aanbood („minder rood dan het oude vaan
del"). Voorts spraken nog: de heer .T. Dek
ker voor den Mod. Landarbeiders, de heer
G. Meuleveld voor den Bond van Personeel
in Overheidsdienst., die aan het vele werk
van J. v. Carripen herinnerde, de heer Van
der Vaart, voor het. Gewestelijk Bestuur en
de afd. Den Helder, de heer Hoep voor de afd.
van het Instituut voor Arbeidersontwikkeling
en de dames Swierts en Borst resp. namens
Zangvereeniging en Vrouwenclub.
Velen boden bloemen aan en een mooie
mand daarvan word vereerd aan den heer
P. Keuris, die 24 jaar bestuurslid is.
De heer Oitmans dankte alle afgevaardig
den, die het woord voerden. De „stem" liet
zich nog eens hooren en na het slotwoord
van den voorzitter werd de bijeenkomst om
half één met het zingen van de Internatio
nale gesloten.
OUDERAVOND SCHOOL I.
Een zeer groot aantal ouders had gehoor
gegeven aan de uitnoodiging tot bijwoning
van den Ouderavond van School I, een feit,
dat den voorzitter der oudercommissie
de heer J. Baken, met blijdschap constateer
de.
Na vaststelling der notulen, deed de heer
Mol verschillende mededeelingen. Het aantal
deelnemers aan de tand verzorging was te-
ruggoloopen, wat spr. ten zeerste betreurde.
Ook de autobusdienst, aan de school verbon
den en waarvan ook gebruik gemaakt wordt
door leerlingen van een andere school, flo
reert. niet en zelfs opheffing er van moet
worden overwogen, als er niet spoedig finan
cieel geholpen wordt. Dit jaar zal een elf
tal van school I deelnemen aan het school-
voetbaltournooi, dat in de Paaschvacantie
in Den Helder gehouden wordt. (De jongens
trainen al geducht!)
De belangrijkste kwestie, die de heer Mol
behandelde, was die betreffende de eventu-
eele aanstelling van een kweekeling met
akte. Tn het op 1 April beginnende cursus
jaar moet men, ondanks de sterke bezetting
der laagste drie leerjaren, de eerste klas
combineeren met een gedeelte van de tweede,
aldus een toestand scheppend, die verre van
ideaal is. De eerste klas heeft beslist een
onderwijzeres voor zich alleen noodig. Dat nu
zou bereikt worden door de aanstelling van
in die uren begreep Diny, dat hem groote
moeilijkheden te wachten stonden.
Maar Paul had haar onmiddellijk in zijn ge-
dachtensfeer opgenomen en haar zuiver-om-
lijnd plan voorgelegd. Zoo hield hij het niet
langer uit, de verhouding tusschen zijn vader
en hem grensde aan een vijandige. Haar op
geven deed hij niet, zijn wil was zeker even
sterk als die van zijn vader. En toen deze
de bedreiging uitte, niets meer aan hem ten
koste te zullen leggen, besloot hij hem voor een
fait-accompli te stellen door onverwijld met
Diny te trouwen. Hij zou zijn vader toonen,
dat hij van hem niet afhankelijk behoefde te
zijn en aan de hand van zijn verworven ken
nis. wel in staat was, in hun beider onder
houd te kunnen voorzien. Het had haar alles
zoo licht en gemakkelijk toegeschenen, zooals
Paul het voorstelde en het vertrouwen in hem
had bij haar den doorslag gegeven.
Even had ze er nog op aangedrongen te
wachten, mogelijk dat Paul's vader zqn inzich
ten omtrent een en ander nog zou wijzigen.
Maar Paul wilde daar niet van hooren en haar
vrees hem te zullen verliezen had haar doen
toestemmen, toen hij haar vol liefde vroeg:
„Zullen we het maar wagen, Marjoleintje?"
De eerste weken van hun huwelijk waren
in een geluksroes voorbijgegaan. Maar toen
kwamen er dagen, die eerst groeiden tot we
ken en eindelijk tot maanden, dat steeds don-
derder wolken de warmte van hun gelukszon
wegnamen.
Paul's artikelen werden stuk voor stuk ge
weigerd en het ging er op lijken, dat armoede
wel heel gauw voor de deur zou staan. Het
was of alles ineens tegenliep, nu ook een
antwoord op zijn sollicitatie naar de vacature
van amanuensis uitbleef.
Hij wilde er niet van hooren, toen Diny het
plan opperde haar oude plaats op het atelier
weer in te nemen. En toch had ze dat graag
gedaan, liever dan te moeten toezien, hoe
Paul met den dag mistroostiger werd. Ze deed
wat ze kon om hem uit die neerslachtigheid
op te heffen en verzweeg met de grootste
een kweckeling(e) met akte. Maar hoe daar
voor aan de benoodigde gelden te komen?
Wat in Breezand en in den Oostpolder kan,
moet ook hier kunnen, meende de heer Mol.
Uit de discussie bleek, dat de ouders una
niem van meening waren, dat getracht moet
worden de benoodigde duiten bijeen te bren
gen.De oudercommissie zal in samenwerking
met het hoofd der school de zaak ter hand
nemen.
In de nu volgende pauze hadden de ou
ders gelegenheid de door de meisjesleerlingen
vervaardigde handwerken, die in een der lo
kalen tentoongesteld waren, te bezichtigen.
Na de pauze werden de onderwijzeressen ge
complimenteerd met de resultaten, die be
reikt werden.
Het woord was nu aan den heer Kramer,
die sprak daarna over: „Het nut van een
epidioscoop bij het onderwijs."
De aanwezigen genoten volop van het ge-
bodene en leefden als kinderen mee. Men
was het zeker met den heer Kramer eens,
dat een epidiascoop een prachtig leermid
del is en zeker allerwegen gebruikt zou wor
den, als men over de noodige gelden be
schikte.
Na woorden van dank volgde sluiting.
DEN HELDER
4-JARIG KNAAPJE DOOR AUTO
OVERREDEN.
Tengevolge van een hersen.
schudding overleden.
Zaterdagmiddag te omstreeks kwart over
4. heeft op den Spooroverweg bij den
Rrakkelveldweg een ernstig verkeersongeluk
plaatsgegrepen, dat aan een 4-jarig knaap
je het leven kostte.
Op genoemden tijd reed de groenten-
auto van den heer Duin met een matigen
gang in de richting Brakkeveldweg, toen
plotseling de 4 jaar oud zijnde Nico
Spaans het trottoir verliet en dwars den
weg overstak.
De heer D. remde direct, doch kon niet
meer voorkomen, dat het kereltje met zijn
hoofd onder de voorwielen kwam.
Hevig bloedend werd het onder den auto
vandaan gehaald. De na eenigen tijd ver
schijnende dokter Proost gelastte overbren
ging naar de St. Lidwina-stichting, aange
zien de hoofdwond van ernstigen aard bleek
te zijn.
Eenige uren later is het kind aan een
hersenschudding overleden.
W ARMENHUIZEN
Laatste Nutsavond.
Zaterdagavond had in de zaal van den
heer Slikker de laatste seizoensuitvoering
plaats uitgaande van do Mij. tot Nut van 't
Algemeen. De vice-voorzittcr, de heer P.
Klant opende deze bijeenkomst en verklaar
de dat deze avond volgens traditioneel ge
bruik zal worden gevuld met eigen krach
ten en dus wederom er een beloofde te wor
den voor elk wat wils.
Deze hoop is terdege verwezenlijkt; er is
door. de aanwezigen ten volle genoten.
Na het beëindigen van het programma
richtte voorzitter namens de vereeniging
waardeerende woorden tot den penning
meester, den heer Rijpma, die 1 Mei a.s. on
ze gemeente gaat verlaten.
De heer Rijpma dankte den voorzitter
voor de hem toegesproken woorden.
Vergadering van' het bestuur van de Cen
trale Veilingsvereen. Warmenhuizen en
Omstreken. Vicevoorz. de heer VV. Gut kor.
Behandeld werd de agenc?& van het Cen
traal Bureau van Veilingen.
Het voorstel van de Langcndijker Groen
tecentrale n.1. afschaffing van de minimum
prijzen en hoogere vergoedingsprijzen kon
bij het bestuur geen bijval vinden.
Wel werd de afgevaardigden op 't hart
gedrukt toch vooral te pleiten voor meer
export-verruiming.
Bij de rondvraag bepleit de heer Nottel-
man een nauwkeurig toezicht op de door
gedraaide kool.
De heer Blokdijk vraagt om een lager
veilingspercentage. Gezien de slechte uit
komsten van het bedrijf blijkt dit niet mo
gelijk, naast zoo ruim mogelijke uitloting
zal worden overwogen de huur der ligplaat
sen iets te verlagen. De hoer de Geus vindt
den tuinbouwsteun te laag en slecht, ver
deeld over de verschillende tijdvakken.
Na enkele huishoudelijke aangelegenhe
den volgde sluiting.
moeite d&tgene voor hem, wat haar hart en
geest boven alle aardsche dingen verhief...
Ze zou wachten, het Paul eerst dèn zeggen
als er weer een sprankje licht aan hun hori
zon zichtbaar werd. Hij moet het kunnen zien
als een vreugde, niet als een nieuwe zorg.
Nog slechts enkele weken, dan was het de
eerste verjaardag van hun huwelijk, de twee
de... zouden ze met z'n drieën vieren. Met
een gelukkig lachje naaide ze verder aan de
half-afgewerkte baby-kleertjes. Doch toen ze
een poos later, in het kleine spionnetje, Paul
de straat in zag komen, borg zij ze snel in
een lade.
„Nog niet...," zei ze zacht voor zich heen.
De daarop volgende dag bracht een nieuwe
teleurstelling. Het artikel waarvan Paul zulke
groote verwachtingen gekoesterd had, was
hem door een jongste bediende aan het loket
teruggegeven. Een paar enkele toegevoegde
regels maakten hem duidelijk, dat men mo
menteel voor een artikel over dat vraagstuk
geen interesse had. zijn woede laaide hoog op.
Geen interesse... Werd van alle kanten het
onderwerp „Tropische ziekten" niet naar vo
ren gebracht? Maar daar zat het hrm niet in,
zijn beschouwingen deugden natuurlijk niet,
omdat ze niet aan de praktijk getoetst waren.
Dat was zoo, natuurlijk. Maar woog de liefde
waarmee hij punt voor punt doordacht en
navorschte daar niet tegenop? Hoeveel stel
lingen nam hij niet die hij uitwerkte en ver
wierp net zoolang totdat hjj haarfijn zjjn
conclusies trekken kon?
Maar wat gaf het dit alles te overdenken
zy moesten het weten en al zou h|j het
ze toeschreeuwen, ze zouden het immers toch
niet verstaan... Zijn vadei zou ongetwijfeld
gnuiven van genoegdoening, als hij zou weten
hoe zijn zoon door alles en iedereen gehandi
capt werd. Die zag hem in gedachten mis
schien al nederig zijn hoofd buigen als... de
nood aan den man kwam. En hij wist nu. dat,
hoe zwaar het hem ook zou vallen, hij dat
tóch zou doen, terwille van Diny. Met tragen
Plantenziektenkundinen Dienst
De invloed van het winterweer
op schadelijke dieren etc.
Vele tuinbouwers gaan nog steeds van
de veronderstelling uit dat een strenge win
ter zoo nuttig zou zijn omdat er veel insec
ten en zelfs schadelijke zwammen zouden
doodvriezen.
Indien men zich even de zomers, volgende
op strenge winters voor den geest tracht
te halen dan zal men heel spoedig tot de
slotsom komen, dat van die veronderstelling
niet veel juist is. Inderdaad behoeft men
zich niet te verheugen met de gedachte, dat
de vorst een nadeeligen invloed zou hebben
op insecten in welken vorm ze dan ook over
winteren.
De insecten overwinteren in alle vormen
gedurende den winter; sommige in volwas
sen vorm, dus als volwassen insect, andere
in popvorm en weer andere in eivorm. De
overwintering heeft plaats in den grond
(in zeer vele gevallen) tusschen
schorsspleten bij boomen en ver
der op alle mogelijke beschutte plaatsen aan
hekken en schuttingen en in schuren etc.
etc. Slakkeneicren b.v. kan met veelvuldig
aantreffen in graskanten Die plaatsen be
hoeven in het geheel niet vorstvrij te zijn.
Het is maar de bedoeling een plaats voor
overwintering op te zoeken, die niet teveel
onderhevig is aan plotselinge temperatuurs
wisselingen. Men zou dus nog wel een gun-
stigen invloed van strenge vorst kunnen
verwachten als men de overwinterende in
secten bloot gelegd had, door b.v. de gras
kanten gedurende den winter af te bran
den of af te hakken. Ook als men gedu
rende den winter de vruchtboomen b.v.
van de ruwe schors ontdeed. Ook wel, als
men in den winter of in iedere geval na
het verpoppen of eierleggen den grond gaat
bewerken zoodat een deel der poppen of
eieren bloot komt te liggen.
Ons optimisme behoeft ook dan nog niet
groot te zijn want immers, als de omstan
digheden zoo worden gemaakt, dat ze on
gunstig zijn voor de schadelijke insecten,
a b.v. luizen, rupsen, kevers, etc. dan zijn
ze toch ook zeker ongunstig voor een groot
deel der nuttige insecten als b.v. sluipwes
pen, parasietviiegen, zweefvliegen etc. Nu
weet ik wel, dat de praktijk het nut van on
ze nuttige dieren vaak onderschat, maar
in werkelijkheid is het aantal nuttige insec
ten vermoedelijk minstens even groot als
dat der schadelijke insecten vermoedelijk
minstens even groot als dat der schadelijke
Noen, veeleer zou men nog van een kwak-
kelwinter heil kunnen verwachten of van
een late nachtvorst. Dat leeren ons de huis
dieren onder de insecten, nl. de bijen. Tn
een echten winter sterven er veel minder
dan in een kwakkelwintcr of bij laatoptre-
dende vorst. Dan is de winterreserve opge
bruikt en er is nog geen gelegenheid ge
weest die reserv.e weer aan te vullen
Bij de zwammen zijn de toestanden weer
geheel anders en daar behoeft men in het
geheel geen hoop te hebben, dat een strenge
winter, noch oen kwakkelwinter, een gunsti
ge n invloed zal hebben.
De zwammen overwinteren in den vorm
van zwamdraad, spore of Sclerotium. Dit
zijn dan echter speciale wintervormen. De
sporen hebben een extra dikken wand en
de sclertia zijn uit den aard der zaak van
een harden wand voorzien. Deze sclerotia,
die bekend genoeg zijn van de Rhyzoctonia
bij' aardappelen, of van de krentenkoppen
bij kool etc. groeien in het voorjaar zelfs
beter uit als er eens een flink vorstje over
heen gegaan is.
Resumeerende kunnen wij dus wel zeg
gen, dat het niet veel uitmaakt in dit ver
band natuurlijk, of het hard of minder hard
vriest.
In verband met de structuur van den
grond een kwestie die niets met plantenziek
ten of schadelijke dieren te maken heeft
is dat heel anders.
De ambtenaar bij den
Plantenziektenkundigen dienst.
Van Herwijnen, Sint Pancras.
pas legde hg den langen weg naar huis af.
Wat gaf het of hij al een half uur eerder of
later met de jobstijding thuiskwam...? Hij
had zich wat op den hals gehaald!... Voor
zichzelf kon het hem niet zooveel schelen, hij
sloeg zich er wel doorheen, maar voor Diny,
die al die teleurstellingen maar zonder klagen
droeg, alleen er van dag tot dag bleeker uit
ging zien. Dapper klein vrouwtje! Hij begreep
niet waar ze het steeds vandaan haalde om
altijd maar weer wal op tafel te brengen.
Ze deed weken met een bedrag, dat hij dikwijls
genoeg op één avond uitgegeven had. Neen,
het mocht hem dan al tegenloopen, spijt had
hjj geen oogenblik, dat hij haar tot zijn vrouw
genomen had. Maar zij hoe was het met
haar gesteld? Had hij het recht gehad haar
de kans te ontnemen op een beter, gemakke
lijker leven, dat een ander haar wellicht had
kunnen bieden? Die kans was zeer groot ge
weest, want Diny was een mooi meisje. Jong
en ongerept was ze tot hem gekomen, rank
en frisch als een jonge plant. Daarom had hij
haar „Marjoleintje" genoemd, Marjoleintje
een naam die zoo bij haar geheele w^ en paste.
O, wat hield hij van haai en een weldadig ge
voel kwam over hem toen ze bij zijn thuis
komst alleen maar naar opbeurende woorden
zocht.
Al aan de wijze waarop Paul de trap op
kwam, had Diny bemerkt, dat hij weer slecht
nieuws meebracht. Hoe vaak had zij daar
reeds haar conclusies uit getrokken en maar
zelden had ze het bij het verkeerde eind gehad.
(Wordt vervolgd.)