Het trotsche record
gebroken!
België slaat Nederland met 2-1
Het voorloopig programma
voor a.s. Zondag
N,H.V.B,
Een ongelukkige wedstrijd der onzen. De geheele
tweede helft met 10 man gespeeld
Anwerpen, 4 April.
(Van een specialen verslaggever).
Het trotsche record van het Nederland
sehe elftal, in 12 achtereenvolgende uit
wedstrijden ongeslagen te zijn, is op de
zen zomerschen April-Zondag in het
Deume-stadion te Antwerpen gebroken,
na een wedstrijd, welke zeer waarschijn
lijk een geheel ander verloop zou hebben
gehad als de nieuwe F.IFA-.b-tepaling, kor
telings ingevoerd en waarbij vastgesteld
is, dat tijdens de ontmoeting geen inval
lers worden toegestaan, er niet was ge
weest.
Na een vrij ernstige botsing in de eer
ste helft met Buyle moest Wilders op me
disch advies van verder spelen afzien.
Met tien man heeft het Ncderlandsch
elftal drie kwartier moeten spelen. Maar
met tien man is eigenlijk nog te veel
gezegd.
Immers in de eerste helft liep Anderiesen
een enkelblessure op, die hem in normale om
standigheden ongetwvfeld genoodzaakt zou
hebben den strijd te staken. Nu moest hu"
dcorspelen, men kon na de rust toch niet met
negen spelers in het veld komen?
De Belgen hebben in de tweede helft door
hun numeriek overwicht de overwinning be
haald, niemand zal dat kunnen betwisten en
uit dat oogpunt bekeke. if de 12 nederlaag
der Oranjehemden nog zelfs zeer eervol te
noemen.
Voor Nederlandsehe begrippen werd door de
Belgen echter wel te hard gespeeld en daar
tegen trad de Engel3Che scheidsrechter Mee
niet voldoende op. Onder hard verstaan wij
een overmatig gebruik van physieke kracht
met af en toe unfaire trucjes, waardoor de
tegenstanders altijd groote kans loopen ge
blesseerd te raken.
Fel hebben de Roode Duivels gespeeld,
maar niet alleen omdat zij den zegetocht
van hun aloude tegenstanders wilden
stuiten, maar vooral ook, omdat de Bel
gen individueel alles op alles hebben ge
zet, daar zij een behoorlijke premie kre
gen bij een eventueele overwinning.
De Belgen zullen echter zelf tot de erken
ning moeten komen, dat de factoren, die tot
hun zege den doorslag geven, voor hen een
minder prettig aspect hebben.
Slechte organisatie.
Enkele jaren waren wij niet meer in het
Deurne-stadion geweest. De hernieuwde ken
nismaking is ons niet meegevallen. De orga
nisatie was buitengewoon slecht en uit alles
bleek, zoowel voor als na den wedstrijd, dat
de verantwoordelijke instanties dezen ontzag
lijken toeloop van belangstellenden niet kon
den verwerken.
Onze indruk was, dat er wel plaatsbewijzen
meer waren verkocht, dan eigenlijk toelaat
baar was. Geen wonder, dat een kwartier voor
den aanvang van den wedstrijd de toeschou
wers, die nog buiten waren en geen toegang
konden verkrijgen, maar wel voorzien waren
van een geldige kaart, de loketten bestorm
den, de poorten kwamen binnenstroomen en
zich rondhet veld nestelden. De ver
keersregeling na afloop, leek eenvoudig naar
niets, het was letterlijk een chaos.
Minstens een derde van de 60.000 toeschou
wers bestond uit landgenooten; dat was aan
alles te merken: aan de vlaggetje, de oranje
mutsen, het zingen van het Wilhelmus bij de
binnenkomst der spelers. Het weer was voor
treffelijk, zonnig met een frisch windje, dat i
juist over de lengte van het veld, dat geens
zins op een glanzende grasmat leek, stond, j
Door het feit, dat de toeschouwers zoo dicht i
om het veld geschaard zijn, is het verblijf er j
echter wel knusser. Onder de belangstellen
den bevond zich o.m. minister-president Van
Zeeland, die bij zijn verschijnen een ovatie van
het Belgisch publiek in ontvangst nam. Ver
der merkten wij op den gezant van H. M. de
Koning, Mr. J. A. N. Patijn.
Het was precies 3 uur, toen Van Heel en
zijn mannen het veld opkwamen. Het Wilhel
mus werd ingezet, indrukwekkend klonk de
samenzang over de Deumsche velden. Direct
daarop volgden Stijnen en zijn spelers: de
Brabangonne werd onder groote stilte ten
gehoore gebracht. De toss lokte, zooals altgd,
veel belangstelling op het middenveld uit van
fotografen, en operateurs.
Van Heel koos zon en wind tegen en zoo
kon Voorhoof om 6 minuten over 3 (Belgi
sche zomertijd) aftrappen.
Verrassend begin.
Het begin was wel zeer verrassend.
Nauwelijks was er 1 minuut gespeeld of
de Belgen hadden reeds de leiding geno
men. Nadat de eerste aanval der Oranje
hemden was afgeslagen, ging de Belgi
sche linkervleugel er razend snel van
door: Fievez zette voor, het leder kwam
by den vrijstaanden Ceuleers en met een
scherp schot in den rechter benedenhoek
scoorde de Belgische rechtsbinnen, 10.
Wie mocht gemeen 1 hebben, dat dit doel
punt een minder gunstigen invloed zou heb
ben op het moreel onzer ploeg, had verkeerd
gedacht,. Want onmiddellijk na dit onfortuin
lijk begin kreeg Van Nellen reeds een sco-
ringkans, welke gemist werd.
Nu kwam onze rechtervleugel in actie,
Wels maakte den bal handig vrij, Lungen en
Van Nellen kwamen vrij voor Braet te staan,
doch de laatste schoot juist in de handen van
den Belgischen doelverdediger. De druk op
het Belgische doel bleef slechts even aanhou
den, wij noteerden toen schoten van Van Nel
len en zelfs een van Wilders, doch de lange
Belgische doelman greep de hooge ballen in
zgn veilige handen.
De Belgen vooral speelden met groote
geestdrift, zaten fel op den bal en startten
voortdurend iets sneller dan de Nederlandsehe
spelers. In die periode viel voorts het slechte
plaatsen van de Hollandsche middenlinie op,
vooral bij Anderiesen mankeerde hieraan zeer
veel, terwijl ook Van Heel een zeer matigen
indruk maakte. Een fout was het ook, dat het
spel in onze ploeg te kort werd gehouden, het
ging te weinig met lange passes over de vleu
gels, waardoor in 't eerste kwartier men niet
bepaald den indruk kreeg, dat hier een op
papier zeer krachtige Nederlandsehe voor
hoede in het veld stond. Na 18 minuten werd
de eerste hoekschop op het Nederlandsehe
doel genomen' en na eenig heen en weer ge-
trap schoot Braine keurig in, maar Calden-
hove kopte het leder uit den doelmond. Direct
daarop zagen wij Wilders tweemaal redden.
Eindelijk kwam Lungen, die zwaar door Stij-
nen gedekt werd, eens goed in actie. Ande
riesen speelde hem een bal toe, de A.F.C.-er
tipte het leder over enkele Belgen heen, er
ontstond verwarring in de Belgische achter
hoede en ook doelman Braet wist niet of hij
wel of niet zou uitloopen. Tusschen enkele
Belgen door plaatste Lungen met de „hak"
in doel, doch Braet liet zich niet verrassen en
wierp zich nog juist bijtijds op den bal. Maar
de situatie zou nog gevaarlijker voor het Bel
gische doel worden. Een fijn trapje van Bak-
huijs leidde naar Wels, keurig legde de kleine
rechtsbuiten den bal voor de voeten van Van
Spaandonck, de laatste zag, dat Lungen er
beter voorstond, weer een klein tikje en
Lungen had slechts voor het inschieten.
Maar het schot van Lungen was niet hard
genoeg en Braet kon den bal gemakkelijk
houden.
Zoo verliep het eerste half uur en België
had nog steeds de leiding door het doelpunt,
in de eerste minuut gescoord. Maar toen
kwam dat allerongelukkigstè moment voor
het Nederlandsch elftal, dat, naar later zou
blijken, beslissend was voor het verder verloop
van de ontmoeting.
Bij een aanval van links kwam Buyle, op
springend in botsing met Wilders. Met de
elleboog raakte de Belg den Blauw-Witter
aan het hoofd en hij zelf kwam ook minder
gelukkig op den grond terecht, Buyle kon
spoedig weer meespelen, Wilders moest,
ondersteund door Bob Glendenning, buiten
de lijnen gaan zitten om weer op verhaal te
komen.
De eerste corner voor Nederland leverde
niets op. De bal ging onmiddellijk naar den
anderen kant, waar Fiévez een afgemeten
voorzet gaf, Buyle trapte in en iedereen telde,
toen Halle uitliep, reeds het tweede doelpunt,
doch daar dook op het allerlaatste oogenblik
Caldenhove op en trapte den bal van de doel
lijn weg tot corner.
Uit de situatie, door dezen hoekschop op
het Nederlandsehe doel ontstaan, schoot
Braine hoog in den linkerhoek, maar Halle
tipte den bal opnieuw tot corner. Onder luid
applaus verscheen Wilders, na 6 minuten niet
te hebben meegespeeld, weer in veld en speel
de ons elftal weer in de oude opstelling
verder.
Er waren toen nog vijf minuten van de
eerste helft te spelen. Een prachtig staaltje
Hollandsch voetbal leverde den gelijkmaker op
Van Nellen
kopte den bal
naar Lungen,
deze trapte tus
schen twee Bel
gen door naar
den linkerhoek
van het veld,
kwam daar
zegevierend uit
een duel met
Paverick te
voorschijn,
schoot hoog en
met effect voor.
Braet kon er
juist niet bij en
Wels, die was
toegeloopen,
had slechts
voor het intrap
pen (1—1).
Dit doelpunt inspireerde onze voorhoede
wel. Lungen en Van Spaandonck kwamen
goed samenspelend door de Belgische verdedi
ging heen, de Neptunusman vond een vrg veld
voor zich, doch werd door één der Belgen „ge
nomen", vlak buiten het strafschopgebied.
Terecht kende de heer Mee een vrijen schop
toe. De Belgen stelden zich in een haag voor
doel op, Bakhuys kogelde het leder, hoewel
hij beter naar een vrijstaanden speler had
kunnen plaatsen, op doel, doch het schot ging
over. En het getuigde wel van het snelle en
spannende karakter van deze eerste helft,
toen nog geen minuut later Voorhoof, dapk
zij schitterend werk van Braine, alleen voor
Halle kwam te staan. De Deventenaar echter
wierp zich voor den aanstormenden Belg en
zag nog kans het gevaar te bezweken. Zoo
brak de rust aan.
Tweede helft.
Tijdens de rust werd Wilders door enkele
geneesheeren onderzocht. Niet meer spelen,
was het eensluidend advies. En ook Anderles-
sen was geblesseerd: hg toonde ons een dikken
enkel.
En toen om 7 minuten over 4 Lungen den
bal aan het rollen bracht, bleek, dat Van Heel
linksback was opgesteld, Caldenhove rechts
achter, Van Spaandonck linkshalf, Bakhuys
zwervend over het geheele veld, drie man prac-
tisch in de voorhoede.
In die tweede drie kwartier kreeg het spel
peil een geduchten knauw, de wedstrijd een
rommelig karakter. Natuurlijk was er van een
zeker veldoverwicht der Belgen sprake, hoe
kon het ook anders met deze numerieke meer
derheid. Het mag echter onbegrüpelijk klinken,
maar niettemin heeft de Nederlandsehe voor
hoede toch nog enkele kansen tot tegenscoren
gekregen. Wels was de eerste die een derge
lijke kans kreeg, doch hij slaagde niet. Even
later een hoekschop voor Nederland, doch ook
BAKHUIJS
deze leverde niets op. De aanvallen der Belgen
waren gevaarlijk van opzet, doch aan de af-
werking ontbrak nu heel veel. Lungen werd
weer eens „genomen", maar de vrije schop,
door Bakhuys genomen, miste zijn doel.
Ruim 20 minuten na de hervatting kreeg
Voorhoof een haast niet te missen kans, maar
Paauwe redde nog op het laatste oogenblik,
dank zij even aarzelen van den Belgischen mid-
voor.
De Belgische overwinning.
Een kwartier voor het einde scoorde
Fièvez, na een keurigen pass van Ceuleers,
van dichtby het tweede Belgische doel
punt, hetwelk, wat de cgfers betreft, de be
slissing bracht.
En hoewel het Nederlandsch elftal volkomen
uitgespeeld raakte, kreeg de Oranjeploeg toch
nog enkele kansen. Een bal van Bakhuys be
landde bij Lungen, deze passeerde handig zijn
bewakers, een schot volgde, hoog op doel, maar
via de handen van Braet en de lat, sprong de
bal het veld weer in. De Belgen kwamen terug,
sterk aangemoedigd door de toeschouwers.
Maar enkele gemakkelijke kansen werden
verknoeid. Wels was er nog een keer door heen,
maar zgn schot keerde Braet tot hoekschop.
En enkele minuten later sloeg Lungen met de
hand naar een hoog naar voren gespeelden bal,
op hetzelfde moment, dat de uitloopende Braet
het leder wilde vangen.
Wels kreeg den bal voor de voeten en schoot
in het verlaten doel. Terecht kende de heer
Mee dit doelpunt niet toe wegens hands. Zoo
braken de laatste minuten aan, Bakhuys pro
beerde het nog even als midvoor. Het ging niet
meer, al te groote vermoeidheid was oorzaak,
dat verder gevaar voor de Belgen reeds in den
kiem gesmoord kon worden.
Nabeschouwing
Bij de Belgen was B r a t prachtig op
dreef.
In de voorhoede was Ceuleers de ge
vaarlijke man. Braine het voetbalgenie,
Voorhoof de midvoor, die zich de luxe ver
oorloofde enkele haast niet te missen kansen
om zeep te brengen, Fievez en Buyle
vlugge buitenspelers, die een levendig aandeel
in den strijd hadden.
Scheidsrechter Mee was rustig, doch zag
naar onzen smaak wat te veel door de vin
gers. Hetgeen overigens van een Engelschen
scheidsrechter niet anders te verwachten is.
De meening van anderen
Het was begrijpeiyk, dat na afloop de stem
ming in de kleedkamer der Nederlandsehe
ploeg zeer rustig was.
Het was de heer Herberts, voorzitter
van de Keuze-Commissie van den K.N.V.B.,
die aller gevoelens vertolkte, toen hij ver
klaarde, dat de spelers niet graag meer tegen
de Belgen uitkwamen, omdat met het tegen
woordige premiestelsel en de mede daaruit
voortvloeiende hardheid van het spel, de kans,
dat men geblesseerd geraakt, zoo buitenge
woon groot is geworden. De heer Herberts
roemde de werklust van allen, vooral in de
tweede helft, toen tien spelers voor elf moes
ten werken.
De heer K. J. J. Lotsy had een naar gevoel.
Het resultaat bevredigde hem geenszins. Reeds
in het eerste kwartier hield ik mijn hart vast.
zoo hard begonnen die Belgen. Overigens is het
spel van de ploeg en de spelers individueel,
moeilijk te beoordeel en en met deze woorden
stemden ook alle andere T.C.- en K.C.-leden in.
In de Belgische kleedkamer heerschte na af
loop een opgewekte stemming.
Joacim vertelde ons, dat als Nederland in de
tweede helft ook met elf spelers was uitge
komen, de strijd ongetwijfeld gelgk zou zijn
verloopen. Ook aanvoerder Stynen drukte zgn
spijt uit over het uitvallen van een der Oranje
hemden.
Raymond Braine meende, dat de overwin
ning van België te danken was aan het uit
stekende werk van de halflinie, terwijl mid
voor Voorhoof in het geheel niet over de eigen
prestaties tevreden was: wat heb ik secht ge
schoten
De scheidsrechter, de heer Mee, vond het een
sportieve wedstrijd van beide kanten met meer
malen uitstekend spel, al gaf deze scheidsrech
ter toe, dat Nederland wel zeer gehandicapt
was door het spelen met tien man gedurende
de volle tweede helft.
België brengt ons
ongeslagen uit-record
om hals.
Het Ned. elftal had het bestaan vanaf 1931
n uit-wedstrgden ongeslagen te blijven; twaalf
maal achtereen gebeurde zulks, doch de nu
gestreden strijd te Antwerpen de 13e!
bracht de Oranjeploeg de le nederlaag. Zy het
dan onder abnormale omstandigheden (het
spelen na rust met 10 menschen).
Hierbij in volgorde deze 13 wedstrijden:
Wieringerwaard 2 op Callantsoog, die bewust,
dat de roodbroeken het toch nog lang niet
opgeven tegen Petten 2.
Helder II-B.K.G I 5-1
Zeer onsmakeiyke tweede helft.
Het was zulk lekker weer, Zondagmorgen
en daarom was het zoo dubbel jammer, dat
deze wedstrijd die zoo prettig begon in een
rommeltje overging en geleidelijk aan een
vertooning werd, zoo onsportief als we zelden
hebben meegemaakt.
De kwestie is deze: toen de strijd ongeveer
10 minuten oud was en alles naar een bgzon-
der aantrekkelijk partijtje voetbal uitzag,
kreeg de kleine midvoor van BKC het aan
den stok met den rechtsback van Helder. De
laatste hield den bezoeker aan het been vast,
waarna de BKC-er tweemaal natrapte.
Scheidsrechter Van Dam stuurde den jongen
BKC-midvoor er toen meteen uit tot groot
misnoegen van BKC en haar aanhang.
Na 4 minuten had Webeling al een hard
schot kunnen lossen, dat Kubbe niet kon over
meesteren en Jan van Wees gelegenheid bood
van dichtbij in een doelpunt om te zetten.
Tot aan de rust zoolang het 10 stond
verkropte BKC haar misnoegen en ver
dedigde zich heldhaftig tegen Helders steeds
talrijker wordende aanvallen, waarbij de gebr.
de Boer als linkervleugel opvielen en Beek
hoven door slecht schieten de blanco score
een langer leven beschoor dan noodig ge
weest was.
Vlak voor rust echter werd het gelijk.
Veen zette voor en Van Teulingen Hz. liet den
bal in eigen goal verdwijnen. (11).
In de rust raakten de poppen aan het
dansen.
Na rust is het geen „voetbal" meer geweest
van B.K.C.-zijde. Het lust ons niet hier te
treden in de werkzaamheden van onzen spe
cialen verslaggever voor opstootjes en derge
lijke.
Voor zoover de sportverslaggever er nog iets
mee te maken had, kon hg de volgende dingen
opmerken: de Helder-ploeg bleef door alles
heen fair, op een of twee na, die af en toe eens
leer om leer gaven. Aanvoerder De Boer past
hiervoor een compliment.
Ten tweede wat er gebeurd is, is slechts te
verklaren en niet te verontschuldigen. Want
wie is in feite het slachtoffer geworden van
B.K.C.'8 veste tegen v. Dam? Helder 2. waar
van er zeker een stuk of vier gekraakt zün!
En iedere B.K.C.-er zal moeten toegeven, dat
de witjakken dit niet verdienden.
Een kwartier voor het einde is de linksback
van B.K.C. nog heengezonden, terwgl de links
half een waarschuwing opliep.
Helder 2 heeft het spel in de tweede helft
geheel in handen gehad en kans gezien een
51-voorsprong te verwerven, omdat B.K.C.
meer aandacht had voor den man dan voor den
bal.
B.K.C.'s vlagvertoon was niet fraai, en met
deze houding was niets te winnen.
Berger Sportvereeniging
Een gloriedag voor B.S.V.
Het is gisteren een gloriedag geworden
voor de Berger club. Het eerste elftal speelde
z'n laatsten wedstrijd tegen WFC 4 in Wor-
merveer en veroverde zich, door eenferme
52 overwinning, een plaats in de vierde
klasse van den K.N.V.B., waardoor een lang
gekoesterde hoop eindelijk in vervulling is
gegaan. Bravo, Bergenaren!
De a-adspiranten hebben eveneens hun laat
sten wedstrijd gespeeld tegen DTS a; de hek
kensluiters in afd. K. Zij, die gedacht hadden,
dat de Berger jongens een walkover zouden
hebben, kwamen bedrogen uit; met moeite
slaagden de adspiranten erin een magere 21
overwinning te behalen, maar deze was net
voldoende om het kampioenschap in de wacht
te sleepen, met twee punten voorsprong op
Alkm. Boys a. Hulde ook aan de jongere
BSV-generatie, die na een fraai seizoen dit
mooie resultaat wisten te bereiken.
Onnoodig te zeggen, dat er na terugkomst
van de beide elftallen de bussen kwamen
zeer toevallig vlak achter elkander binnen
uitbundige vreugde heerschte op en om het
Stationsplein, waar ook de belangstelling van
het publiek zeer groot was.
Voordat de spelers van het eerste in de
achterzaal van café „Spoorzicht" van den
heer De Lang gehuldig werden, had op het
terras van genoemd café nog een korte plech
tigheid plaats.
Daar werd allereerst door den aanvoerder
van de A-ploeg, Gerbrand Kuipers, de kampi-
oensvlag der adspiranten in den mast ge-
heschen.
Vervolgens heeft aldaar Bergen's Burgemees
ter, de heer Mr. H. D. A. van Reenen, het
woord gevoerd, om de Berger club met de be
haalde sucessen van harte geluk te wenschen.
Hierna had de huldiging van het eerste elftal
plaats door den voorzitter der vereeniging, den
heer C. ten Bruggencate. Voorts dankte de
voorzitter den beschermheer der vereeniging,
den heer E. J. Voüte, voor hetgeen hij reeds
voor de vereeniging deed; den trainer, den heer
G. Hartland, die door z'n onvermoeid werken
in enkele maanden het spel reeds op een hoo-
ger peil had gebracht en de Elftal-Commissie
voor haar goede en onpartgdige werk verricht
bij de samenstelling der elftallen.
Aan aanvoerder'Beeldman, die gedurende 15
jaren de kleuren van B.S.V. droeg, werd uit
erkentelijkheid een zilveren sigarettenkoker
met incriptie aangeboden. De heer Voüte hul
digde den voorzitter voor z'n harde werken in
het belang der vereeniging, waarna de eerewijn
werd x-ondgediend.
's Avonds had er eveneens in café Spoorzicht
een filmvertooning plaats voor de adspiranten,
welke zeer in den smaak viel.
K N. V. B.
Fegenoord—Ajax.
Go AheadP.S.V,
't Gooi—R.C.H.
Texel—Q.S.C.
S.V.V.—R.F.C.
N.-EL V. B.
Schoorl IAtlas I.
Heldersche Boys I—Zeemacht I
Succes II—M.L.D. I.
RALCHBEKER.
D.T.S. IStrandvogels I.
Andyk I—N. Niedorp I.
Schagen I—M.F.C. I.
GOUDEN KRUIS.
In de groepen lr en 2 Den Helder en 2
Alkmaar en Drechterland wordt de eerste
ronde afgewerkt.
Laten wij beginnen met onze tegenstanders.
De Belgen zgn positief vooruitgegaan, dat
hebben wg met veel genoegen kunnen con-
stateeren.
Het waren in de eerste helft twee volkomen
gelijkwaardige ploegen, die elkaar in niets
toegaven en het resultaat 11 bg de rust,
was volkomen juist.
In die eerste helft heeft onze achterhoede
uitstekend gespeeld, onze middenlinie iets te
veel verdedigend, hetgeen onjuist was, om
dat wij ditmaal een „zwerver" in de voor
hoede misten. Had men gemeend, dat Bakhuys
dit zou kunnen, dan is dat een misrekening
geworden, spelers als Smit en Vrauwdeunt
kunnen zwerven, Bakhuys gaat dat heel
sle'cht af. Het gevolg was weer,, dat er groote
gaten kwamen tusschen voorhoede en mid
denlinie, dat het zoo menigmaal gebeurde, dat
passes van de middenlinie bij de... Eelgen en
niet bij de eigen spelers terecht kwamen.
Is het experiment Lungen gelukt? Lungen
heeft ongetwijfeld goede dingen gedaan, ge
faald heeft hg zeker niet. Hij was de grond
legger van het Hollandsche doelpunt. Zijn
schot heeft ons echter niet kunnen bevredi
gen, al dient daaraan te worden toegevoegd,
dat hij niet veel gelegenheid voor schieten
heeft gekregen, immers hij werd sterk be
waakt. Ook zijn spelverdeelen was niet zijn
sterkste zijde. Voor ons is een voorhoede:
Wels, Bakhuys, Lungen, Smit en Van Nellen,
met Smit als zwerver en Bakhuys als beslist
voor, veel en veel sterker en wij hopen
slechts, dat Smit in den wedstrijd tegen
België op 2 Mei kan worden opgesteld.
Juist dat ploegvcrband was bg de Belgen
beter verzorgd. Hier zwierf Braine over het
veld, was de ziel van den aanval, terwijl de
middenlinie zoowel haar defensieve als voe
dende taak uitstekend verzorgde.
Thans nog Iets over de spelers.
Halle heeft op prachtige wijze zijn doel
verdedigd. Aan beide doelpunten heeft hij
weinig kunnen doen.
Caldenhove was weer de beste speler
van onze ploeg, hij heeft vooral in de tweede
helft 'een ontzaglijke hoeveelheid werk ver
richt. Hij hoede izch echter voor te veel ge
bruik van zijn lichaamskracht.
Paauwe was van het drietal uit de mid
denlinie de beste. Hij speelde het meest ge
acheveerd, was de snelste, plaatste het beste.
Van Heel was voor de rust niet zoo goed
op dreef, af en toe moest hij het toch in snel
heid tegen de ijverige en enthousiaste Belgen
volkomen afleggen.
Andriessen viel voor de xrust tegen.
Slechts zelden plaatste hij goed. Verdedigend
deed hg weer magnifiek werk, het voeden der
voorhoede liet veel te wenschen over, vooral
misten we zijn passes naar de vleugels. Overi
gens mag het toch heel moedig van hem ge
noemd worden, .dat hij met zijn enkelblessure
tot aan het einde heeft doorgespeeld.
Over Lungen schreven wg reeds. Een
tweede proef, doch dan met een andere for
matie der voorhoede, Igkt ons toch wel ge-
wenscht, alvorens een definitief oordeel uit te
spreken.
B a k h u ij s heeft al3 linksbinnen, niet vol
daan. Niet dat hij zwak was, doch zijn spel
bereikte op deze plaats niet de hoogte van
een midvoor.
Van Spaendonck beviel ons als rechts
binnen wederom niet, terwijl hg als linksmid-
den lang niet slecht gespeeld heeft.
Wels was snel. handig, evenals Van
Nellen. Het doelpunt van Wels getuigde
van koel overleg, dat wg juist op beslissende
momenten in het spel van Van Nellen misten.
Want de laatste heeft enkele prachtige kansen
gehad, doch niet benut.
1931. DenemarkenNederland 02
1931. FrankrgkNederland 34
1932. BelgiëNederland 14
1932. DuitschlandNederland 02
1933. België—Nederland 1—3
1934. België—Nederland 2—4
1934. ZwitserlandNederland 24
(Revanche voor de 32-nederlaag in Milaan,
in hetzelfde jaar; de „we gaan naar Rome-
hysterie". Geen officieeie landenwedstrijd).
1935. Bfelgië—Nederland 0—2
1935. IerlandNederland 35
1936. FrankrijkNederland 16
1936. België—Nederland 1—1
1937. DuitschlandNederland 22
1937. BelgiëNederland 21
Stand Nederland:
gesp. gew. gel. verl. goals punten
17 7 1 11 45—32 15
In dezelfde periode werd op „eigen grond"
onderstaande prestatie geboekt:
gesp. gew. gel. verl. goals punten
13 10 2 1 40—18 22
Het verschil is wel groot!
4 AprU.
1 D:
Atlas—HRC 4
2—0
JVCZeemacht
uitgesteld
2 E:
Holland ia 4West-Frisia 4
2—2
SportersOudendijk
5—0
2 F:
Succes 2HRC 5
1—5
3 F:
Atlas 2—BKC 3
11—0
4 G:
OosterendHelder 7
3—3
4 H:
Wieringerwaard 2Callan',:
cog 21
Adsp.
S: HRC c—Atlas a
2—1
Helder cSucces b
10—0
GOUDEN KRUIS.
Voorronde Den Helder en Omstreken.
Held. BoysHelder 3 32
RALCHBEKER.
Eerste ronde Den Helder en Omstreken.
Helder 2—BKC 1 5l
DE COMPETITIE.
In 1 D heeft Atlas nog heel wat benauwde
oogenblikken meoten doorstaan voor en aleer
de punten op HRC 4 binnen waren. Nog
steeds heeft Atlas kans! De positie van HRC
4 blijft gevaarlijk.
JVCZeemacht is uitgesteld.
De officieeie mededeelingen van den N.H.
V.B. melden, dat JVC met 10 beboet is we
gens niet spelen van den wedstrijd HRC 4
JVC, waarbij JVC, zooals men weet, bg af
wezigheid van den aangewezen leider geen
genqegen nam met een toevallig op het ter
rein aanwezigen en bevoegden N.H.V.B.-
fluitist.
Helaas ontbreekt de mededeeling of JVC al
dan niet ook met 2 verliespunten is bestraft.
Zou dat zoo zgn, dan zou het er voor de Dor
pers toch wel heel zwart uitzien.
In 2 F heeft HRC 5 op Wieringen het onge
dachte staaltje volbracht om Succes 2 met
niet mjnder dan 51 klop te geven. Hierdoor
is HRC 5 definitief voor een bedreiging van
haar tweede plaats door WateJtogels 2 ge
vrijwaard en verzekerd van deelname aan de
promitiecompetitie.
Van de uitslagen in lagere regionen valt op
de recordzege van Atlas 2 op BKC 3, het ge
lijke spel van Helder 7 en de overwinning van
WELS