Meimaand
Modemaand
DE JAPANSCHE VROUW
VAN TEGENWOORDIG
Een jakje,
Kan ik U helpen
HERINNERING
Rok en blouse
Het Westen nadert het Oosten
De jeugdige,
bijzonder vrou
Zaterdag 8 Mei 1937
Vierde blad
In Japan voltrekt zich een evo
lutie. Op de Japansche vrouw van
tegenwoordig heeft de Westersche
civilisatie een grooten invloed
uitgeoefend en naast de trouwe,
traditoneele Japansche heeft de
„modern girl" haar intrede gedaan.
Alleen het huwelijk in Japan heeft
nog weinig verandering onder
gaan; dat is nog verre van mo
dem
Men hoort dikwijls vertellen dat de vreem
deling die tegenwoordig Japan bezoekt, den
indruk krijgt dat dit verre land twee „ge
zichten" heeft. In werkelijkheid is dat ver
klaarbaar omdat de invloed der Westersche
civilisatie ongetwijfeld dikwijls een ver-
warrenden indruk maakt.
En zoo men in het algemeen zou kunnen
vaststellen dat het nieuwe dikwijls hevi-
gen strijd voert met het traditioneele van
eeuwen her, dan is het stellig voor alles
de Japansche vrouw die daarvan de druk
ondervindt. Immers met automobielen, ra
dio. telefoon en welke ontelbare andere
geschenken ook waarmee de moderne cul
tuur ons heeft bedacht, zijn het niet slechts
de doode, technische dingen die een plaats
in het leven van de Japansche vrouw heb
ben veroverd, maar de geheele Europeesche
geest is haar op de voeten gevolgd. En heel
wat oude. vastgeroèste zeden en gewoonten
worden thans door de critische Japansche
met een glimlach verlaten.
Men mag nooit vergeten dat de Japan
sche een Oostersche is. En als alle vrou
wen uit het Oosten staat ook zij in een
nauwkeurig vastgestelde en ondergeschikte
positie tegenover den man. Laat ons daar
bij niet vergeten, dat ondergeschiktheid
hier niet gelijk staat met onderdrukking: de
Japansche is nooit de slavin van haar man
geweest! In alle tijden bezat zij haar volle
geestelijke vrijheid en het is zeker geen
toeval dat de oudste boeken van Japan
door vrouwen zijn geschreven.
Desondanks, zelfs afgezien van alle ver
wrongen „Madame-Butterfly-romantiek",
was de Japansche nog tegen liet einde van
de vorige eeuw. de „oku-san", de „meeste
res van de achterkamer", met haar vele
plichten en weinige rechten. En toen kwam
de dag waarop zij moest beslissen: met,
zonder of tegen Europa met zijn nieuw
modische zeden. Welnu, de ontwikkeling
heeft zich zonder meer vóór Europa uitge
sproken en nochtans heeft de Japansche
zich niet volkomen kunnen aanpassen...
Laat ons de Japansche van heden eens
waarnemen in de „Ginza",,de „Zilverstraat"
van Tokio! Daar komt z.ij aan, de jonge
dochter van gegoeden huize, die waar
schijnlijk „O-Haru-San" of „O-Kiku-San",
juffrouw Lente of juffrouw Chrysantimum
heet. En waarijk, zij draagt haar geurigen
De verzorging der
gelaatshuid
Een vrouw die zich aan haar uiterlijk iets
gelegen liggen laat zal er in de eerste
1'laats zorg voor dragen dat de huid van
haar gelaat, haar „teint" dus, een frisschen
en jeugdigen indruk maakt. Cosmetische
middelen kunnen wel gebruikt worden,
maar zij behooren het zachte rose- en wit
van een gezonde huid alleen een krachtig
accentje te geven; zij moeten niet dienen
om huidfouten te verbergen. Een vrouw,
die een goed-uitziende huid bezit, heeft
slechts weinig crèmes en zalven noodig,
en zeker geen ondoorzichtige, die als het
ware maskeeren; de huid moet getoond kun
nen worden.
Ziehier enkele eenvoudige recepten, die
elk op hun eigen wijze tot verfraaiing van
de gezichtshuid kunnen bijdragen:
Voor een verslapte huid:
Wasschen met warm water, waaraan eeni-
ge druppels alkali (loogzout) toegevoegd
zijn. Daarna wrijven met een mengsel van
eau de Cologne en water. Half zooveel wa
ter als eau de Cologne gebruiken.
Voor een te strakke huid:
Een wortel van de witte maluwe (kaasjes
kruid) koken en het aftreksel met heet wa
ter mengen. Vervolgens wasschen.
Om de huid te verzachten:
Neem een groote vlierbloem en een bosje
kervel. Koken. Voeg hierbij een lepel vol
versch-geraspte komkommer. Wasschen;
niet afdrogen.
Een ander middel voor hetzelfde doel:
Het wit van een ei stijf kloppen. Hierbij
het sap van een citroen voegen en een
lepel vol vloeibare honing. Deze crème
's avonds op het gelaat aanbrengen en eerst
den volgenden morgen verwijderen.
Om een fluweelzachte huid te krijgen:
Een zoutschepje vol krijt in poedervorm
in wat wijnazijn doen smelten. Daarna het
schuim van een half glas bier bijvoegen.
Wasschen.
Een tweede middel voor dit doel:
Neem een glas vol spinaziewater, een glas
witten niet-zoeten wijn en tien aard
beien, die u fijn maakt. Goed mengen. Te
gebruiken als lotion, liefst "s avonds. La
ten drogen.
Voor een te droge huid:
75 gram olie van zoete amandelen. 20
gram witte was. 1 gram Mekka-balsem. 2
gram lavendelwater. Als pommade te ge
bruiken voor den nacht.
Voor een te vette huid:
Rozenwater en glycerine. Goed mengen.
Betten met een propje watten. Drogen laten.
Of wel:
Een glas melk en een glas Eau de Co
logne koken tot het mengsel dik wordt.
Het vervolgens als pommade gebruiken.
Ziehier enkele algemeene aanwijzingen,
die een op zich zelf gezonde huid zeker
verfraaien zullen.
GERTRUDE.
RECEPTEN
Begin den dag met vitaminen!
Een vitaminenrijk ontbijt bereidt men als
[volgt:
Ingrediënten: 1 eetlepel havermout, 3
eetlepels water, 1 eetlepel citroensap, 2
f' geraspte rauwe appelen, 1 eetlepel room,
1 eetlepel gesnipperde amandelen.
Men weekt de havervlokken reeds den
avond te voren in water. Den volgenden
morgen roert men het mengsel net zoo lang,
tot het gelijkmatig dik geworden is en
yoegt er dan het citroensap aan toe. De ap
pels worden met schil en klokhuis geraspt
en het raspsel langzamerhand door het eer
ste mengsel geroerd. Tenslotte giet men den
room op de massa en strooit de amandel- of
nootsnippers er overheen.
Thee gebak.
Een heerlijk, licht verteerbaar theegebak
zal altijd liefhebbers vinden. Hieronder een
bijzonder smakelijk recept:
Ingrediënten: 125 gr. boter, 1 pond meel,
2 eieren, *4 liter water, 25 gram gist,
1 afgestreken theelepel zout, 2 eetlepels
suiker.
De boter wordt in kleine stukjes door het
meel verdeeld; de gist vermengt men met
het zout, totdat ze vloeibaar geworden is.
Alle verdere ingrediënten worden nu koud
gekneed, totdat het deeg blank en elastisch
is, waarop men het 6 k 8 uren laat staan,
daarna het deeg nog eens flink kneden, de
gebakjes vormen en deze gedurende een
kwartiertje op een schotel boven een pan
met warm niet kokend water leggen,
teneinde de gist nog eens te laten werken.
Dan bedekt men de vormpjes aan den
bovenkant met koffie, room of eiwit en bakt
ze ongeveer twintig minuten in een niet te
heeten oven. Wil men er rozijnen aan toe
voegen, dan doet men dat het beste bij de
tweede „kneding".
naam zeker niet ten onrechte. Haar smal
en teer gezichtje, dat zij naar een oud (of
modern?) gebruik wit gepoederd heeft, ver
dwijnt bijkans onder de kunstig opge
maakte, in zware wrongen gelegde haar
dos. Het volle haar glimt diep-zwart en
kersrood steken de lippen daarbij af. Maar
eerst volmaakt komt de kleurencombina
tie tot haar recht door haar zijden gewaad,
dé bont-beschilderde kimono en de omge
slagen, wijde „obi". Sierlijk trippelend
snelt zij op haar zacht klepperende „gota's"
de merkwaardig liooge stelt-sandaaltjes
voorbij. En-, onwillekeurig betrappen wij,
nuchtere Europeanen, ons er op hoe lang
vervlogen sprookjes van droom-prinsessen
plotseling in de gedachte komen.
Japan wordt niet voor niets het land der
tegenstellingen genoemd. Zoo goed als auto
en riksja, warenhuis en tempel de groote
tegenstellingen vormen, zoo goed staren wij
nog ietwat verbaasd naar wat hier „moga"
genoemd wordt. De „moga", dat is een zij,
met kortgeknipte haren, vaak een gehoorn
de bril op het neusje en steevast een boe-
kentasch onder de arm, waarin of ro
mannetjes of studieboeken verborgen zitten.
Overigons draagt zij haar zijden kousen
en jurkjes volkomen als een meisje in Eu
ropa en ziedaar: de „modern girl" van
Japan. Onnoodig te zeggen dat zij geen „go
ta's" meer draagt en evenmin van de prach
tige coiffures van haar voorouders of de
thee-ceremoniën houdt. Haar ambitie is:
sport fietsen en dansen vormen haar
hobbies en een vriend heeft ze natuur
lijk ook. Past hij heel erg goed bij haar,
dan is het een .modern-boy", die niet wei
nig trotsch is op zijn benaming, de grap
pige afkorting: „mobo".
Maar wat juffrouw O-Haru-San en de
kleine „moga" gemeen hebben dat is hun
beider probleem en het gewichtigste van al
les. het huwelijk. Juist op dat gebied ko
men de meeningen het hevigst met elkan
der in botsing.
Immers naar Japansche zede is het
huwelijk veel minder een zaak tusschen
de betreffende jongelui dan wel een fa
milie-aangelegenheid, waaromtrent enkel
en alleen do familieraad te beslissen heeft.
De „Nakahodo". een voorname bekende
van de familie is huwelijksbemiddelaar en
hij is het die de twee jonge menscben, die
naar zijn meening bij elkander passen, voor
elkaar uitzoekt. Huwelijken uit liefde ko
men er nauwelijks voor. want de toekom
stige echtelieden zien elkaar voor het hu
welijk maar hoogst zelden.
Wij Europeanen kunnen er ons geen
voorstelling van maken welk een enorme
invloed er van zoo'n familie-raad op de an
dere familieleden uitgaat. Iedere oppo-
silie daartegen in zinloos en het is zeker
niet in het minst aan den Europeeschen
invloed toe te schrijven, wanneer de Ja
pansche bladen melding maken van een
geval van twee jongelui die gemeenschap
pelijk den dood verkozen boven een uithu-
Een moderne Cleopatra
slangendanseres
welijking aan anderen. Er zijn er zeker al
duizenden geweest die de krater van een.
rookende vulkaan opzochten om tesamen
te verdwijnen!
Maar ook juffrouw O-Haru-San heeft het
niet gemakkelijk wanneer zij volgens de
voorschriften met den man trouwt, die
men haar heeft aangewezen. Zij zal nog
het vlugst de kans hebben zijn liefde te
winnen wanneer zij hem een zoon schenkt.
Want een mannelijke nakomeling is hoogst
belangrijk, omdat hij de naam van de fa
milie doet voortleven. Blijft de zoon uit,
dan kan de vrouw van geluk spreken als'
haar man zich niet laat scheiden en de
Europeaan za| dit al heel gauw immoreel
noemen, omdat hij het natuurlijk niet ver
mag zich in te leven in de Japansche
gedachten en de Japansche moraal. Zij we
ten ook niet dat de Japansche zich volmaakt
tevreden stelde met den gang van zaken,
totdat... de Europeesche civilisatie haar
invloed deed gelden. Thans zoekt zij naar
andere wegen. En ook al is de stap van
de middel-eeuwen naar den modernen tijrl
een groote en niet zonder gevaren, zij zal
er in slagen dien modernen weg te vinden.
De Japansche heeft vóór alles zin voor
harmonie. Wanneer zij haar weg vindt,
zal zij zeker oppassen niet te vervallen
in de fouten van haar Westersche zusters,
zeker nipt., in den lust om alles van den
man na te doen.
De Japansche vrouw bezit het Innerlijke,
zekere gevoel haar plaats en haar taak te
weten. Dat gevoel zal haar altijd blijven
leiden, wat er ook verandere moge..
Deze blouse is vervaar'
digd uit wijnrood chif'
jon en versierd met
zwarte stiksels. Het is
vooral de coupe, welke
het ensemble tot zijn
recht doet komen.
BOVENSTAANDE WANDELJURK KAN
MEN IN ELKE MODEKLEUR DRAGEN;
WIJ PUBLICEEREN ZE HOOFDZAKELIJK
OM HET GROOTE AANTAL ZAKJES
NIET MINDER DAN 6 STUKS! DAT AAN
DE VOORZIJDE DER JAPON IS INGE-
KNIPT! DEZE ZAKJES DIENEN ECHTER
MEER VOOR VERLEVENDIGING VAN
DEN STIJL DAN VOOR HET OPBERGEN
VAN ONZEN TASCH-INVENTARIS!
Philosofie over de blouse.
Een schoolklasse, vijftien of zestien jaar
geleden. Tientallen kindertjes met groote
strikken op de langgelokte hoofdjes, witte
schorten, voor met breede strooken en en
tredeux. Ikzelf daartusschen, schuilgaand
tusschen de gesteven hagelwitte „Russische"
schoudertjes van de schoolschort; de licht
blauwe vlinder als een ijdel schoolmeisjes-
bezit bovenop het lange, door moeder stijf-
achterovergekamde haar.
En vóór de klas de Juffrouw. Ja, met een
hoofdletter. Niet de onderwijzeres, maar de
Juffrouw. Het woord behoorde onafscheide
lijk bij de blonde vriendelijke dame in rok
en blouse.
In weet niet hoeveel diploma's zij had.
Geen kind uit de tweede of derde klas zal
ooit weten, hoè wijs degene wel is. die het
de eerste schoolkennis bijbrengt. Maar ik
weet wèl, dat zij voor mij was de verper
soonlijking van kennis, smaak en verstand.
Haar uiterlijk stond met mijn kinderlijke
vereering waarschijnlijk ten nauwste in ver
band. Altijd zal ik me blijven herinneren,
de dagelijksche metamorphose van mijn
Juffrouw, die de mode blouse en rok! -—
volgde op een manier, welke telkens op
nieuw een bewijs voor haar gedistingueerden
smaak leverde.
Het waren vooral de \vitzijden blouses
waaraan mijn Juffrouw de lieftalligheid van
haar verschijning ontleende.
Rijtjes kleine perlemoeren knoopjes tel ik'
in gedachten weer op de glanzende, net ge
streken stiksels van het sneeuwblanke klee-
dingstuk. Ajouren en borduursels leken mij
het toppunt van chique uit de kleerkast
van mijn Juffrouw.
Toen ik bovenstaande moderne foto zag
kwam opeens het typische beeld uit mijn
schooljaren terug; en ik vroeg mij af, waar
in het zeldzaam imponeerende van deze
dracht toch wel stak. Misschien zijn het de
hoogsl 111 tonde hals, de lange mouwen, die
de draagster een elegante reserve geven"1
Wellicht is het de eenvoudige, half spor
tieve, half gekleede coupe, welke een glans
van jeugdige veerkracht aan het figuurtje
verleent. In ieder geval bezit het rok- en
blouse-systeem de eigenschap, het vrouwe
lijke in de vrouw te accentueeren en als
Ct, ™ar is' dal ria»rmpP Pen stempel van
lieftalligheid en zachtheid op haar persoon
tje gedrukt wordt, begrijp ik, opnieuw,
waarom ik mijn Juffrouw zoo bewonderd
heb.
LÉONTINE,
MET DE NU NOG SCHUCHTERE LEN
TEBLOESEMS HARMONIEERT VOLKO
MEN EEN NOG SOBER VOORJAARSCOS-
TUUMPJE; DE BLOEMRIJKER JURKEN
BEWAREN WIJ VOOR DEN HOOGZOMER.
HET IS EEN KANTEN ZOMERBLOUSE,
ZOOALS MEN ZE BIJ TIENTALLEN IN DE
MODEMAGAZIJNEN ZIET, LUCHTIG, BIJ
NA ONVERSCHILLIG VAN SNIT. EEN
GOEDGEKOZEN FANTASIEKNOOP VER
MAG ER ECHTER IETS CHIQUES AAN
TE GEVEN.
WIJ ZAGEN OP EEN OUD-ROSE GE
HAAKTE BLOUSE EENS EEN „DÉCOR-
VAN WIT PORSELEINEN, MET GOUD
DOORADERDE KNOOPJES. EEN WENK
MISSCHIEN VOOR HAAR, DIE NIET WE
TEN, WELKE KLEUR ZIJ KIEZEN ZUL
LEN? OUD ROSE IS JUIST EN VOGUE EN
KANTSTOF PER METER VERKRIJGBAAR!
HET IS EEN KUNST, OM ONS UITER
LIJK IN OVEREENSTEMMING TE BREN
GEN MET DE OMGEVING WAARIN WIJ
ONS ZULLEN VERTOONEN.
dat in alle op
zichten ver
schilt van de
voorname
blouse, welke
rechts boven
staat afgebeeld
