Engeland duldt geen mededinger Fantast staat terecht Dc lievelingsgids van Parijs Een stelend liefdespaar De stomme stadstoren van Bergen op Zoom herkrijgt haar stem ENGELAND DULDT NIET, DAT ITALIë TE VEEL INVLOED KRIJGT IN ZUID-OOST-EUROPA. De stille strijd, welke tusschcn. Engeland en Italië om de hege monie in de Middellandsche Zee gevoerd wordt, strekt zich, wat overigens zeer begrijpelijk is, ook tot Zuid-Oost-Europa uit. Overal in het Zuid-Oosten, in Boedapest, in Ankara, in Athene en in Belgrado valt deze Engelsch-Italiaansche riva liteit duidelijk te bespeuren. Toen eenige jaren geleden Italië een zoo groote belangstelling voor de ontwikkeling in het Donau-bek ken aan den dag legde, trachtte de Engelsohe diplomatie, den Britschen. invloed te versterken. Men deed en doet dit ook nog heden enkel en al leen met het doel, te verhinderen, dat Italië in deze landen wat al te veel in de melk te brokkelen krijgt. Engeland wenscht kennelijk slechts den status quo te handhaven en ingrijpende veranderingen zoo moge lijk te voorkomen. Dit bleek wel zeer duidelijk in de kwes tie van de Boelgaarsch-Zuidslavische over eenkomst. welke men in Engeland nimmer gaarne gezien heeft. De Engelsche diploma tie had geen belang bij het ontstaan van een zoo sterk, van de Zwarte Zee tot de Adriatisohe Zee reikend bloc, dat gemakke lijk zijn eigen wetten zou kunnen volgen en een eigen politiek zou kunnen voeren. Bo vendien twijfelde men er in Londen niet aan, dat Italië, dat reeds van oudsher met Boel ga rije vriendschappelijke betrekkingen onderhoudt en in Albanië een vaste Bal kan-positie bezit, er na een overeenkomst tusschen Belgrado en Sofia onmiddellijk naar zou streven, tot overeenstemming met Zuid-Slavië te komen. Met het oog op de zeer nauwe betrekkingen tusschen Belgra do en Ankara was verder te verwachten, dat Zuid-Slavië er ook waarde aan zou hech ten. een zekere toenadering tusschen Home en Ankara te bewerkstelligen. Ook dit slechts logische en vanzelfsprekende stre ven werd zichtbaar bij de samenkomst van den Turksohen minister van buiten- landsche zaken Rüstü Aras en zijn Itali- aanschen collega graaf Ciano. Engeland zag zich dus geplaatst voor het perspectief ,van een lange „vriendschappelijke lijn" van Rome over Tirana. Belgrado en Sofia naar Ankara, een lijn, die practisch met een front in het oostelijk gedeelte van de Mid dellandsche Zee tegen Engeland zou kunnen worden gelijkgesteld. Engeland's tegenactie. Deze ontwikkeling te verhinderen, moest 'dus de zeer belangrijke taak van de En gelsche diplomatie in Zuid-Oost-Europa zijn. In Zuid-Slavië zelf geloofde men op grond van de zeer nauwe betrekking tus schen prins-regent Paul en toonaangevende Lotidensche kringen tegen ernstige verras singen gevrijwaard te zijn. Griekenland op zijn beurt kan op het oogenblik als een ab soluut Engelsch invloedsgebied worden be schouwd. niet slechts met het oog op het feit, dat koning George II van Griekenland zijn terugkeer naar het vaderland slechts met Engelsche hulp kon bewerkstelligen, maar ook, wijl de economische betrekkin gen van dien aard zijn, dat de uitbreiding en verbetering van de Grieksche vloot ge heel in Britsche handen ligt. Hoofdzakelijk richten dc Engelsche bemoeiingen zich op het oogenblik echter op Turkije, waarbij men zich klaarblijkelijk door twee overwegin gen laat leiden, namelijk eerstens door het feit. dat Turkije inderdaad in het oostelijk gedeelte van de Mid dellandsche Zee en in het gebied van het Balkan-schiereiland de be langrijkste en sterkste factor is, en twecdcns door de omstandigheid, dat dit land in Voor-Azië een zeer bijzondere positie inneemt. Met het oog op de groeiende Italiaansche macht in Oost-Afrika moet de En gelsche zeeweg naar Indië minstens als bedreigd worden beschouwd. De logische consequentie, die Engeland uit dit feit trekt, is deze. dat het er naar streeft, zich van den lucht weg naar Indië meester te maken. Daartoe heeft Londen de vriend schap van Turkije noodig. De praetische bemoeiingen van Engeland ter beveiliging van zijn belangen in Tur kije strekken zich nu hoofdzakelijk op eco nomisch terrein uit. Een bijzondere bctcc- kenis moet hier worden toegekend aan het feit, dat Engelsche firma's opdracht tot den bouw van een groot hoogovenhedrijf bij Ka- ïabük hebben gekregen. Ook een Duitsch consortium had getracht de opdracht in handen te krijgen, maar de Engelsche voor waarden waren zooveel gunstiger, dat men wel tot de overtuiging moet komen, dat hier de Engelsche regeering een woordje heeft medegesproken. In den allerlaatsten tijd trachten te En gelsche ondernemingen ook opdrachten tot don bouw van andere fabrieken te verkrij gen, wat des te opmerkelijker is, wijl lot nog toe Rusland om zoo te zeggen de in dustrieleverancier van Turkije was. Daar bij zijn de voorwaarden, welke de Britten stellen, zoo gounstig, dat Turkije de Engel sche aanbiedingen wel aan moet nemen. Ook op verschillende andere gebieden tracht Engeland, Turkije aan zich te verplichten; men denke maar eens aan de Engelsche houding in het Alexandrette-vraagstuk, ter wijl Rusland Turkije toen volkomen in den steek heeft gelaten. Engeland en Hongarije. Van groot belang voor dc ontwikkeling in Zuid-Oost-Europa is van het stand punt der Engelsche diplomatie uit gezien natuurlijk ook de toekomstige houding J van Hongarije. Het is nu buitengewoon aar dig te zien, hoe Engeland hier ook aan de binnenlandsche politieke ontwikkeling de grootste beteekenis hecht, terwijl het anders stipt vermijdt, ®p een binnenlandsche poli tieke ontwikkeling invloed uit te oefenen. Het is ongetwijfeld geen toeval, dat in den laatsten tijd 'zekere Hongaarsche bladen opvallend dikwijls de werkelijk voorbeeldi ge Engelsche democratie en het zoo uitste kend werkende Engelsche parlementarisme prijzen, waarhij er nadrukkelijk op wordt gewezen, dat Hongarije het eenige land is, dat het Engelsche voorbeeld volkomen heeft weten op te volgen. Juist deze bladen zijn het echter, die anderzijds- dc huidige buiteiv- landsche politiek van de regeering, die naar een nauwe samenwerking met Italië en Duitschland streeft, het heftigst bestrijden cn een soort Donau-fedcratic, in den door Frank rijk gewcnschten zin, propagecren. Daarbij wordt de paralleliteit tusschcn Engeland cn Hongarije uitdrukkelijk gesteld tegenover de fascistische wereldbeschou wing. Overal stuit men in het zuid-oosten van Europa op het stille werk van de Brit sche diplomaten, die trachten, den En- gelschen invloed ten koste van Italië te versterken en aldus te verhinderen, dat Italië zich voor het geval van een ernstig conflict in Zuid-Oost-Europa een dekking in den rug verschaft. Tal van hospita's geslachtofferd. Ecu in Nederland vertoevend Russisch musicus, een zekere A. M. voorzag in zijn onderhoud niet slechts door het geven van muzieklessen, doch ook door het plegen van diefstallen. Hij had de gewoonte, nogal eens van hospita te veranderen. Zoo woonde hij achtereenvolgens in Den Haag, Schcvenin- gen cn Voorburg; deze verhuizingen vonden altijd plaats nadat hij zijn kostjuffrouw ge plunderd had. Om zijn slag op twee plaatsen tege lijk te slaan, huurde hij ook voor zijn geliefde mej. F. meerdere ma len een kamer, en als een trouw minnaar kwam hij daar dikwijls op visite. Op een dag voerde hij zijn schat weg uit haar appartementen cn nam meteen nog wat andere waardevolle zaken mee. De musicus bleef echter bij alles wat hij deed, in stijl. Zoo stal hij een gramophoon, en. zooals in vroeger tijden, sommige we- leldberoemde maar straatarme musici, bracht hij zijn „bezittingen" naar den lommerd. Toen de Rus met zijn liefje werd aange houden vond men de lommerdbriefjes in zijn jaszakken. Toch was de man niet heelemaal verdor ven. Hoewel hij eerst op het politiebureau al le wandaden ruiterlijk bekende, en dienten gevolge door de. Haagsche rechtbank ver oordeeld werd tot een gevangenisstraf van drie jaren, zeide hij in hooger beroep dat hij louter bekend had om mej. F. van de celstraf te vrijwaren! Toen hij echter zag, dat zijn gezellin toch werd opgesloten, trok hij zijn bekentenissen in en beweerde aan alles onschuldig te zijn. Echter schenen de gelieven elkaar niet al hun hartsgeheimen te vertellen, want „hij" had tegenover de politie een diefstal bekend, waarvan „zij" niets bleek af te weten! Het betrof een diefstal van f 170 uit een geld- EEN ONMISBARE FIGUUR BIJ DE PARIJSCHE TENTOON STELLING. Het zou interessant zijn, eens een. statistiek te maken over het aantal menschen, dat noodig is. om de we reldtentoonstelling te Parijs voor te bereiden, gaande te houden, en ten slotte weer af te breken, het aantal kassiers, opzichters, arbeiders cn bedienden, om nog maar niet te spreken van degenen, die als ho teleigenaars. kooplieden of leveran ciers indirect eenige maanden van deze groote onderneming kunnen le ven. Maar bovendien zijn er nog zeer interessante persoonlijkheden, die op den achtergrond aan liet welslagen van de tentoonstelling mee helpen. De lievelingsgids van Parijs. Zoo is er bijvoorbeeld' een jonge man, die sedert vele jaren als gids voor vreemde lingen in Parijs woont. Hij is jong en ele gant, een gezellig, onderhoudend persoon, die uitstekend kan praten, zes talon abso luut beheerscht en enthousiast over de kynst weet te praten; vooral bij de Ameri kanen, die Parijs bezoeken, is hij zeer ge zien, want de oude Parijsche huisjes en straatjes vormen voor de bezoekers van „Het Verre Westen" een van de voornaam ste aantrekkingspunten; en de jonge man is in staat, bij de rondgang door het Quartier Latin zijn uitleggingen zoo te geven, alsof hij alles zelf voor de eerste maal zag. On der de gidsen, die de vreemdelingen op de tentoonstelling rondleiden, zal hij wel een van de meest geliefde zijn, en thans liggen op zijn schrijftafel reeds brieven uit alle landen van de wereld. Deze jonge man, die op een reisbureau op de Place de la Ma- dclcine werkt, is een zeer interessante per soonlijkheid: 'hij beweert een directe af stammeling van August de Sterke te zijn, cn is dus met een van de oudste Euro- peesche koningshuizen verwant. Toch wil hij zelf niets andere zijn dan een gids voor vreemdelingen. Een gid9enschool. Maar natuurlijk ïïunnon niet alle vreem delingen door den besten gids van Parijs rondgeleid worden door het labyrinth van de tentoonstelling. Er is een aparte school, waar de gidsen opgeleid worden; daar leeren zij talen, geschiedenis en aardrijks kunde, over de beteekenis van Lconardo da \'inci moeten zij net zoo goed inlichtingen kunnen geven als over de shelste autobus- verbinding naar Versailles en voor het rond leiden leeren zij de goede omgangsvor men. Ec-n oppervlakkige rondgang door de tentoonstelling zal ongeveer vier uur du ren, wanneer men aanneemt, dat men niet verdwaalt wat zonder gids bijna onver mijdelijk zou gebeuren. Als vrouwen de vreemdelingen rondleiden In dezelfde school, waar de gidsen opge leid worden, bevindt zich ook dc hoorzaal voor de tentoonstellingstolken; hier zitten meest meisjes op de banken. Men heeft voor haar een apart, zeer aardig uniform ontworpen, waardoor zij een troepje zeer knappe girls gelijken, die ieder op hun kraag een plaatje dragen: „Engelsch. Duitsch, Spaansch, Italiaansch" of „Alle Europeesche talen en Japansch". Een van de meisjes, Germaine Laboisier. is wel op een zeer bijzondere manier in deze school terecht gekomen: gedurende de Parijsche wereldtentoonstelling van 1878 bezocht ook een rijke vorst uit Annam de Fransche Schitterend vuurwerk, afgestoken van één der transen van den Eiffeltoren, ter eere van de Wereldlentoonstellinfl. hoofdstad: destijds waren er nog geen tol- ken en daarom liet de Oosterschc vorst zich rondleiden door de vrouw van een officier, met wicn hij bevriend was en dien hij vroeger in zijn vaderland had leeren ken nen. De jonge vrouw bezocht dezen vorst uit Annam dikwijls en er ontwikkelde zich een kleine, sentimenteele liefdesroman, die evenwel in alle eer eindigde. De officier cn de vorst bleven ook verder goede vrien den en slechts in de Parijsche voorname kringen praatte men nog eenigen tijd over deze aangelegenheid. De familie van den officier verarmde zeer in den loop der tijden en met des te meer vreugde ontving een dezer dagen de kleindochter van de offi ciersvrouw een brief uit Annam. waarin de zoon van dien vorst meedeelde, dat hij van plan was de tentoonstelling te bezoeken, dat hij de vriendschap tusschen dc beide families weer wilde vernieuwen en dat hij er zich zeer over zou verheugen, wanneer de jonge dame zijn tolk zou willen zijn. Nog dien zelfden dag liet het meisje zich op de school inschrijven cn de Parijzenaars wachten thans in spanning af, of zich we derom, net als in grootmoeders tijd, een kleine liefdesgeschiedenis ontwikkelen zal. De man, die de ideeën heeft. De belangrijkste en toch de minst bekende man van de tentoonstelling mag men niet vergeten: de man, die de ideeën heeft. Sedert maanclen zit hij op zijn kantoor en hoeft niets anders dan goede invallen te heb ben.. Van deze kleine ruimte gaan de gedachten uit. die dc macht, hebben, nieuwe gehouwen op het terrein uit den grond te stampen Wanneer men de vooruitzichten gelooven mag, dan was de oogst van de ideeën ditmaal buitengewoon groot. In het restaurant aan den oever van dc Seine zal e>cn orgel geplaatst worden, waarop iederen avond een door het lot uit gekozen dame haar kunsten mag verton nen. Men behoeft er niet bijzonder muzikaal voor te zijn. want het is een lir.htorgel, dat sprookjesachtige effecten teweegbrengt: iede re toets zal in de fonteinen een andere kleur teweeg brengen. „Dc betooverde ri vier. ..Dc reuzenkraan". ,.Dc trein door de tentoonstelling", zijn de voorloopig nog raadselachtige namen van eenige invallen van den man. die de ideeën heeft. In het ontspanningscedeeltc zullen zij verwezen lijkt worden. Hiervoor hebben zich reeds de ondernemers van het Weensche Prater, van het Berlijnsche Lunapark en van het Coney- Tsland in New York aangemeld, om deze in teressante altrncfies voor hun onderneming aan te koopen. Misschien is er in 19:18 in het Prater in Weenen ook wel een ..Huis der vrouw", waar men de vervaardiging van alles, wat de vrouw interesseert, van af een lepel tot een halsketting, kan be wonderen, of een ..Huis van het kind", waar niet alleen het speelgoed voor de kin deren tentoongesteld is, maar waar zij ook naar hartelust spelen kunnen. kistje van één zijner vele hospita's, dit keer een Haagsche dame. Zóó liep onze musicus dus in den val! De procureur-generaal Mr. L. B. J. Ver meulen meende, dat de bekentenissen van verdachte met meer waarheidsliefde waren gegeven dan de latere ontkentenissen vorderde, temeer daar verd. geen onbeken de van de politie was, bevestiging van het vonnis der rechtbank. De verdediger Mr. A. P. C. Peters vond 'n schitterend argument voor verdachte's on schuld in het feit, dat ook mej. F. bekend heeft. Wat het vele verhuizen van verdachte be treft, dit kan pleiter verklaren door het. feit, dut hij geen werkvergunning in Holland had cn bang was daarvoor gesnapt te wor den. Hij had overigens vrij goede verdien sten als musicus in een Russisch orkest. Het geld dat hij uitgaf, behoefde dus niet van diefstal afkomstig te zijm Mr. Peters drong tenslotte op een meer clemente straf aan. Het gerechtshof zal 2G Mei beslissen, of de Ncdcrl. slaat nu als „hospes" van het stelende paartje zal optreden cn in één of andere strafgevangenis vast een paar v_. trekken voor dc verhuiszieke jongelui kun nen worden in orde gebracht! Een Nederlandscjie beiaard met •12 klokken. Het beiaard-comité te Bergen op Zoom, opgericht met het doel om ter gelegenheid van de markiezaatsfeestcn in Juni 1938 den stadstoren weer een beiaard fc geven, kan in tegenstelling met eerdere, berichten me- dedeelen, dat het bijeenbrengen van gelden, noodig voor een beiaard van geheel Neder- landsch fabrikaat, welke uit 42 klokken zal bestaan, een dusdanig verloop heeft, dat het comité binnen niet al te langen tijd de verwezenlijking van het gestelde doel hoopt te beleven. Daarmee zal dan een sinds 1747 onderbroken traditie worden voort gezet. In een studie van de hand van den gemeente-archivaris, den heer Slootmans, wordt aangetoond, dat in 1184 naast de bestaande lui klokken een voorslag zijn intrede doet op den toren, waarvoor een speciale uurwerkkamer in dienst wordt genomen. In 1514 ondergaat deze voorslag een zoodanige uitbrei ding, dat van een beiaard kan wor den gesproken. De eerste beiaardier afkomstig uit Gent, komt dan in dienst. Na een nieuwe uitbreiding in 1529, waarbij het aantal klok ken op 18 gebracht wordt, treedt een beiaardier uit Valenciennes in dienst, die in 1544 opgevolgd wordt door Picrchon Sory, wiens naam een zekere bekendheid genoot en die tot bijna het einde van de zes tiende eeuw in functie blijft. Vanaf 1611 vinden we weer regelmatig beiaardiers in stedelijken dienst, de laatste was de bekende Musicus M. C. Heinsius. Bij de belegering van 1747 door de Fran- schen onder Lowenthal werden de kerk en dc toren in brand geschoten, met het ge volg, dat van het klokkenspel, waarvoor plannen tot hergieting en vernieuwing tot een van 31 klokken waren, niets meer overbleef dan eenige klompen metaal, een hamer wordt in het gemeentemuseum nog als schamel overblijfsel bewaard. Het zal het comité een ware voldoening zijn den ouden stomgevallen toren zijn stem weer terug te geven. De berging van den Lutineschat liet bestuur van de N.V. van Wisnen's Duik- cn Bergingsmaatschappij I. O., heeft gisteren een bezoek gebracht aan Terschel ling en daarbij tevens op de plaats waar destijds de „Lutine" is gezonken verschillen de peilingen verricht. Daarbij is gebleken, dat de diepteligging van dc zandplaat ter plaatse veel gunstiger geworden is dan tot nog toe mocht worden aangenomen, zoodat dc omstandigheden voor de toepassing van het duiktoestel dat deze maatschappij denkt te gebruiken, gunstig mogen worden geacht. Tijdens dit bezoek werden ook besprekin gen gevoerd met de firma Doeksen te Ter schelling welke ten opzichte van de ber ging van de schatten der Lutine in den loop der jaren groote ervaring heeft opgedaan. Wagenboom tegen borstkast Melkboer te YGravenhage ern stig gewond. Gisterochtend tegen 9 uur is op het Slacht huisterrein te 's-Gravenhage de 26-jarige, melkboer N. H., wonende in de Gabriel Metsustraat, toen hij snel een trap afkwam tegen den boom van een stilstaanden wa gen geloopen, waardoor de punt van den wagenboom in zijn borstkas drong. Hij werd inwendig verwond en brak eenige ribben. In vrij ernstigen toestand heeft de ge- ncesk. dienst het slachtoffer naar het zie kenhuis aan den Zuidwal overgebracht. Prettige ontdekking na café-bezoek Amsterdamsch koopman van 300 gulden beroofd. Een 69-jarige koopman, wonende in de Dc Lairessestraat te Amsterdam heeft aan gifte gedaan, dat hij na eenige café s te heb ben bezocht, beroofd was van f 300, 2 gou den tientjes cn een gouden horloge, Boerderij afgebrand bij Enschedé Vee en grootste deel van inventaris gered. den Gisterenochtend is brand uitgebroken in dc boerderij, bewoond door J. Waanders, staande aan den Hengelosche weg nabij Enschede. Het vuur greep met groote snelheid om zich heen en in minder dan geen tijd was dc geheele boerderij uitgebrand. Het vee henevens het gróótste deel van den inboedel kon in veiligheid worden ge bracht. Omtrent de oorzaak tast men in het duis ter. Alles was verzekerd. De eigenaar van dc boerderij was de heer N. G. van IIcck te Enschede. BESLAG OP DE „PLAVNIK" OPGEHEVEN. Het beslag op het Zuidslavische s.s. „Plav- nik", dat op 2 Mei op de Noordzee in aan varing is geweest met het Engelsche s.s. „Alecto", welke laatste is gezonken is giste ren opgeheven, nadat dc reederij een waar borgsom had gestort. De „Plavnik" is naar Rotterdam vertrok ken, om daar in een droogdok te worden opgenomen voor het instellen van een on derzoek naar de opgeloopen averij. „lk ben lang niet gék", zegt de beruchte oplichter Vijent, als de rechters het woord „krankzinni gengesticht" noemen. Gisteren stond wederom de be ruchte Surinamer J. J. J. Vijent te recht, die zich in den loop der ja ren reeds aan een legio aantal op lichtingen en kleine diefstallen heeft schuldig gemaakt. Veertien maal is hij veroordeeld en herhaal delijk heeft de politie in de couran ten tegen licm gewaarschuwd. In weerwil van zijn opvallend uiterlijk van zijn makkelijk te ontmaskeren fantasie en van de vele waarschu wingen maakt hij, zoo gauw hij weer in vrijheid is, nieuwe slachtof fers onder de Amsterdamsche win keliers. Be meest fantastische bedenk sels gaf hij ten beste. In December had hij in een winkel een gouden 20 franc stuk gestolen. Voorts was hem ten laste gelegd, dat hij bij een firma te Amsterdam een uniform van infanterie officier had besteld „om bij de huwelijksplechtigheid van de Prinses aanwezig te kunnen zijn" had de fantast er hij gezegd. Zooals gewoonlijk had hij zihc in dc zaak uitgegeven voordokter-ingenieur en reserve officier." Hij voerde vanuit den winkel gefingeerde telefoongesprekken met het scheepvaarthuis en een juwelier. Ten slotte vertrok hij met een sabel, een regen jas, een coupon stof en 2 zilveren sabel kwasten. De bestelde uniform zou hij bin nen enkele dagen komen halen. Bij een anderen kleermaker poogde hij eveneens zijn slag te slaan. Daar gaf hij zich uit voor ingenieur bij een scheeps bouw maatschappij. De kleermaker vatte echter argwaan op, informeerde en hoorde dat hij met een op- lichter tc doen had. Verdachte is abnormaal. Voor dc tweede maal is een onderzoek naai- de geestvermogens van den Surinamer ingesteld door Dr. S. P. Tammenons Bak ker. Deskundige heeft geconstateerd, dat verd.'s abnormaliteit, verergerd is. Hij is niet volkomen krankzinnig, wel verminderd toerekeningsvatbaar. Hij heeft absoluut geen rem inecr voor zijn onbegrensde fantasie, doch plaatsing in een krankzinnigengesticht kwam desk. niet gewenscht voor. Verd. is zich ook waarschijnlijk niet meer bewust, dat hij de menschen bedriegt en voor den gek houdt. Ook Vijent brengt nog iets in het midden over het rapport: „Dokter Bakker staat on der code, dus veel zal ik er niet van zeg gen, maar ik ben lang niet gek." Uit het getuigenverhoor blijkt, dat Vijent's methode nog weinig veranderd is. In December yan het vorige jaar stapte hij een winkel van een handelaar in oudheden binnen. „Dr. Vijent", stelde hij zich voor, „liefhebbor van oude munten." „Ik kocht", zoo vertelde verd. den winke lier, ffrceds bij uw vader". De winkelier had zijn voorraad gouden munten getoond, en de klant wilde de heele verzameling wel koopen. Maar helaas had hij op dat oogen blik geen geld bij zich. Pas den vorigen och tend had hij een cheque van zestig pond geind, maar hij had dat „bedragje" aan een vriend geleend. Vijent zou den volgen den dag terugkomen om zijn aankoop te halen. Later bleek, dat Vijent een gouden franc- stuk had weggenomen en ingewisseld bij een bank op liet Damrak. Gevangenisstraf of gengesticht? krankzinni- De officier van justitie Mr. de Muinck Keizer acht het noodzakelijk hier afdoende maatregelen te nemen en requireert een ge vangenisstraf van 2 iaar. Mr. van llaastert betreurt het, dat verd. niet ter beschikking van dc regeering kan worden gesteld. Hij kan pas in een krank zinnigengesticht worden geplaatst, wanneer hij volkomen krankzinnig is. Wanneer hij nu over twee jaar weer vrijkomt, zal hij weer met zijn oplichterijen beginnen. Wat de strafmaat betreft, refereerde pl. zich aan het oordeel van de rechtbank. .Vonnis 26 Men

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 3