Engeland duldt geen mededinger
Fantast staat terecht
Dc lievelingsgids van Parijs
Een stelend
liefdespaar
De stomme stadstoren van
Bergen op Zoom herkrijgt
haar stem
ENGELAND DULDT NIET, DAT
ITALIë TE VEEL INVLOED
KRIJGT IN ZUID-OOST-EUROPA.
De stille strijd, welke tusschcn.
Engeland en Italië om de hege
monie in de Middellandsche Zee
gevoerd wordt, strekt zich, wat
overigens zeer begrijpelijk is, ook
tot Zuid-Oost-Europa uit. Overal in
het Zuid-Oosten, in Boedapest, in
Ankara, in Athene en in Belgrado
valt deze Engelsch-Italiaansche riva
liteit duidelijk te bespeuren.
Toen eenige jaren geleden Italië
een zoo groote belangstelling voor
de ontwikkeling in het Donau-bek
ken aan den dag legde, trachtte de
Engelsohe diplomatie, den Britschen.
invloed te versterken. Men deed en
doet dit ook nog heden enkel en al
leen met het doel, te verhinderen,
dat Italië in deze landen wat al te
veel in de melk te brokkelen krijgt.
Engeland wenscht kennelijk slechts
den status quo te handhaven en
ingrijpende veranderingen zoo moge
lijk te voorkomen.
Dit bleek wel zeer duidelijk in de kwes
tie van de Boelgaarsch-Zuidslavische over
eenkomst. welke men in Engeland nimmer
gaarne gezien heeft. De Engelsche diploma
tie had geen belang bij het ontstaan van
een zoo sterk, van de Zwarte Zee tot de
Adriatisohe Zee reikend bloc, dat gemakke
lijk zijn eigen wetten zou kunnen volgen en
een eigen politiek zou kunnen voeren. Bo
vendien twijfelde men er in Londen niet
aan, dat Italië, dat reeds van oudsher met
Boel ga rije vriendschappelijke betrekkingen
onderhoudt en in Albanië een vaste Bal
kan-positie bezit, er na een overeenkomst
tusschen Belgrado en Sofia onmiddellijk
naar zou streven, tot overeenstemming met
Zuid-Slavië te komen. Met het oog op de
zeer nauwe betrekkingen tusschen Belgra
do en Ankara was verder te verwachten, dat
Zuid-Slavië er ook waarde aan zou hech
ten. een zekere toenadering tusschen Home
en Ankara te bewerkstelligen. Ook dit
slechts logische en vanzelfsprekende stre
ven werd zichtbaar bij de samenkomst
van den Turksohen minister van buiten-
landsche zaken Rüstü Aras en zijn Itali-
aanschen collega graaf Ciano. Engeland
zag zich dus geplaatst voor het perspectief
,van een lange „vriendschappelijke lijn"
van Rome over Tirana. Belgrado en Sofia
naar Ankara, een lijn, die practisch met een
front in het oostelijk gedeelte van de Mid
dellandsche Zee tegen Engeland zou kunnen
worden gelijkgesteld.
Engeland's tegenactie.
Deze ontwikkeling te verhinderen, moest
'dus de zeer belangrijke taak van de En
gelsche diplomatie in Zuid-Oost-Europa
zijn. In Zuid-Slavië zelf geloofde men op
grond van de zeer nauwe betrekking tus
schen prins-regent Paul en toonaangevende
Lotidensche kringen tegen ernstige verras
singen gevrijwaard te zijn. Griekenland op
zijn beurt kan op het oogenblik als een ab
soluut Engelsch invloedsgebied worden be
schouwd. niet slechts met het oog op het
feit, dat koning George II van Griekenland
zijn terugkeer naar het vaderland slechts
met Engelsche hulp kon bewerkstelligen,
maar ook, wijl de economische betrekkin
gen van dien aard zijn, dat de uitbreiding
en verbetering van de Grieksche vloot ge
heel in Britsche handen ligt.
Hoofdzakelijk richten dc Engelsche
bemoeiingen zich op het oogenblik
echter op Turkije, waarbij men zich
klaarblijkelijk door twee overwegin
gen laat leiden, namelijk eerstens
door het feit. dat Turkije inderdaad
in het oostelijk gedeelte van de Mid
dellandsche Zee en in het gebied
van het Balkan-schiereiland de be
langrijkste en sterkste factor is, en
twecdcns door de omstandigheid, dat
dit land in Voor-Azië een zeer
bijzondere positie inneemt. Met het
oog op de groeiende Italiaansche
macht in Oost-Afrika moet de En
gelsche zeeweg naar Indië minstens
als bedreigd worden beschouwd. De
logische consequentie, die Engeland
uit dit feit trekt, is deze. dat het
er naar streeft, zich van den lucht
weg naar Indië meester te maken.
Daartoe heeft Londen de vriend
schap van Turkije noodig.
De praetische bemoeiingen van Engeland
ter beveiliging van zijn belangen in Tur
kije strekken zich nu hoofdzakelijk op eco
nomisch terrein uit. Een bijzondere bctcc-
kenis moet hier worden toegekend aan het
feit, dat Engelsche firma's opdracht tot den
bouw van een groot hoogovenhedrijf bij Ka-
ïabük hebben gekregen. Ook een Duitsch
consortium had getracht de opdracht in
handen te krijgen, maar de Engelsche voor
waarden waren zooveel gunstiger, dat men
wel tot de overtuiging moet komen, dat
hier de Engelsche regeering een woordje
heeft medegesproken.
In den allerlaatsten tijd trachten te En
gelsche ondernemingen ook opdrachten tot
don bouw van andere fabrieken te verkrij
gen, wat des te opmerkelijker is, wijl lot
nog toe Rusland om zoo te zeggen de in
dustrieleverancier van Turkije was. Daar
bij zijn de voorwaarden, welke de Britten
stellen, zoo gounstig, dat Turkije de Engel
sche aanbiedingen wel aan moet nemen.
Ook op verschillende andere gebieden tracht
Engeland, Turkije aan zich te verplichten;
men denke maar eens aan de Engelsche
houding in het Alexandrette-vraagstuk, ter
wijl Rusland Turkije toen volkomen in den
steek heeft gelaten.
Engeland en Hongarije.
Van groot belang voor dc ontwikkeling
in Zuid-Oost-Europa is van het stand
punt der Engelsche diplomatie uit gezien
natuurlijk ook de toekomstige houding J
van Hongarije. Het is nu buitengewoon aar
dig te zien, hoe Engeland hier ook aan de
binnenlandsche politieke ontwikkeling de
grootste beteekenis hecht, terwijl het anders
stipt vermijdt, ®p een binnenlandsche poli
tieke ontwikkeling invloed uit te oefenen.
Het is ongetwijfeld geen toeval, dat in den
laatsten tijd 'zekere Hongaarsche bladen
opvallend dikwijls de werkelijk voorbeeldi
ge Engelsche democratie en het zoo uitste
kend werkende Engelsche parlementarisme
prijzen, waarhij er nadrukkelijk op wordt
gewezen, dat Hongarije het eenige land is,
dat het Engelsche voorbeeld volkomen heeft
weten op te volgen.
Juist deze bladen zijn het echter,
die anderzijds- dc huidige buiteiv-
landsche politiek van de regeering,
die naar een nauwe samenwerking
met Italië en Duitschland streeft,
het heftigst bestrijden cn een soort
Donau-fedcratic, in den door Frank
rijk gewcnschten zin, propagecren.
Daarbij wordt de paralleliteit tusschcn
Engeland cn Hongarije uitdrukkelijk gesteld
tegenover de fascistische wereldbeschou
wing.
Overal stuit men in het zuid-oosten van
Europa op het stille werk van de Brit
sche diplomaten, die trachten, den En-
gelschen invloed ten koste van Italië te
versterken en aldus te verhinderen, dat
Italië zich voor het geval van een ernstig
conflict in Zuid-Oost-Europa een dekking
in den rug verschaft.
Tal van hospita's geslachtofferd.
Ecu in Nederland vertoevend Russisch
musicus, een zekere A. M. voorzag in zijn
onderhoud niet slechts door het geven van
muzieklessen, doch ook door het plegen van
diefstallen. Hij had de gewoonte, nogal eens
van hospita te veranderen. Zoo woonde hij
achtereenvolgens in Den Haag, Schcvenin-
gen cn Voorburg; deze verhuizingen vonden
altijd plaats nadat hij zijn kostjuffrouw ge
plunderd had.
Om zijn slag op twee plaatsen tege
lijk te slaan, huurde hij ook voor
zijn geliefde mej. F. meerdere ma
len een kamer, en als een trouw
minnaar kwam hij daar dikwijls op
visite. Op een dag voerde hij zijn
schat weg uit haar appartementen
cn nam meteen nog wat andere
waardevolle zaken mee.
De musicus bleef echter bij alles wat hij
deed, in stijl. Zoo stal hij een gramophoon,
en. zooals in vroeger tijden, sommige we-
leldberoemde maar straatarme musici,
bracht hij zijn „bezittingen" naar den
lommerd.
Toen de Rus met zijn liefje werd aange
houden vond men de lommerdbriefjes in zijn
jaszakken.
Toch was de man niet heelemaal verdor
ven.
Hoewel hij eerst op het politiebureau al
le wandaden ruiterlijk bekende, en dienten
gevolge door de. Haagsche rechtbank ver
oordeeld werd tot een gevangenisstraf van
drie jaren, zeide hij in hooger beroep
dat hij louter bekend had om mej. F. van
de celstraf te vrijwaren! Toen hij echter zag,
dat zijn gezellin toch werd opgesloten, trok
hij zijn bekentenissen in en beweerde aan
alles onschuldig te zijn.
Echter schenen de gelieven elkaar niet al
hun hartsgeheimen te vertellen, want „hij"
had tegenover de politie een diefstal bekend,
waarvan „zij" niets bleek af te weten! Het
betrof een diefstal van f 170 uit een geld-
EEN ONMISBARE FIGUUR
BIJ DE PARIJSCHE TENTOON
STELLING.
Het zou interessant zijn, eens een.
statistiek te maken over het aantal
menschen, dat noodig is. om de we
reldtentoonstelling te Parijs voor te
bereiden, gaande te houden, en ten
slotte weer af te breken, het aantal
kassiers, opzichters, arbeiders cn
bedienden, om nog maar niet te
spreken van degenen, die als ho
teleigenaars. kooplieden of leveran
ciers indirect eenige maanden van
deze groote onderneming kunnen le
ven. Maar bovendien zijn er nog zeer
interessante persoonlijkheden, die op
den achtergrond aan liet welslagen
van de tentoonstelling mee helpen.
De lievelingsgids van Parijs.
Zoo is er bijvoorbeeld' een jonge man, die
sedert vele jaren als gids voor vreemde
lingen in Parijs woont. Hij is jong en ele
gant, een gezellig, onderhoudend persoon,
die uitstekend kan praten, zes talon abso
luut beheerscht en enthousiast over de
kynst weet te praten; vooral bij de Ameri
kanen, die Parijs bezoeken, is hij zeer ge
zien, want de oude Parijsche huisjes en
straatjes vormen voor de bezoekers van
„Het Verre Westen" een van de voornaam
ste aantrekkingspunten; en de jonge man is
in staat, bij de rondgang door het Quartier
Latin zijn uitleggingen zoo te geven, alsof
hij alles zelf voor de eerste maal zag. On
der de gidsen, die de vreemdelingen op de
tentoonstelling rondleiden, zal hij wel een
van de meest geliefde zijn, en thans liggen
op zijn schrijftafel reeds brieven uit alle
landen van de wereld. Deze jonge man, die
op een reisbureau op de Place de la Ma-
dclcine werkt, is een zeer interessante per
soonlijkheid: 'hij beweert een directe af
stammeling van August de Sterke te zijn,
cn is dus met een van de oudste Euro-
peesche koningshuizen verwant. Toch wil
hij zelf niets andere zijn dan een gids voor
vreemdelingen.
Een gid9enschool.
Maar natuurlijk ïïunnon niet alle vreem
delingen door den besten gids van Parijs
rondgeleid worden door het labyrinth van de
tentoonstelling. Er is een aparte school,
waar de gidsen opgeleid worden; daar
leeren zij talen, geschiedenis en aardrijks
kunde, over de beteekenis van Lconardo da
\'inci moeten zij net zoo goed inlichtingen
kunnen geven als over de shelste autobus-
verbinding naar Versailles en voor het rond
leiden leeren zij de goede omgangsvor
men. Ec-n oppervlakkige rondgang door de
tentoonstelling zal ongeveer vier uur du
ren, wanneer men aanneemt, dat men niet
verdwaalt wat zonder gids bijna onver
mijdelijk zou gebeuren.
Als vrouwen de vreemdelingen
rondleiden
In dezelfde school, waar de gidsen opge
leid worden, bevindt zich ook dc hoorzaal
voor de tentoonstellingstolken; hier zitten
meest meisjes op de banken. Men heeft
voor haar een apart, zeer aardig uniform
ontworpen, waardoor zij een troepje zeer
knappe girls gelijken, die ieder op hun
kraag een plaatje dragen: „Engelsch.
Duitsch, Spaansch, Italiaansch" of „Alle
Europeesche talen en Japansch". Een van
de meisjes, Germaine Laboisier. is wel op
een zeer bijzondere manier in deze school
terecht gekomen: gedurende de Parijsche
wereldtentoonstelling van 1878 bezocht ook
een rijke vorst uit Annam de Fransche
Schitterend vuurwerk, afgestoken van één
der transen van den Eiffeltoren, ter eere
van de Wereldlentoonstellinfl.
hoofdstad: destijds waren er nog geen tol-
ken en daarom liet de Oosterschc vorst zich
rondleiden door de vrouw van een officier,
met wicn hij bevriend was en dien hij
vroeger in zijn vaderland had leeren ken
nen. De jonge vrouw bezocht dezen vorst
uit Annam dikwijls en er ontwikkelde zich
een kleine, sentimenteele liefdesroman, die
evenwel in alle eer eindigde. De officier
cn de vorst bleven ook verder goede vrien
den en slechts in de Parijsche voorname
kringen praatte men nog eenigen tijd over
deze aangelegenheid. De familie van den
officier verarmde zeer in den loop der tijden
en met des te meer vreugde ontving een
dezer dagen de kleindochter van de offi
ciersvrouw een brief uit Annam. waarin de
zoon van dien vorst meedeelde, dat hij van
plan was de tentoonstelling te bezoeken,
dat hij de vriendschap tusschen dc beide
families weer wilde vernieuwen en dat hij
er zich zeer over zou verheugen, wanneer
de jonge dame zijn tolk zou willen zijn.
Nog dien zelfden dag liet het meisje zich
op de school inschrijven cn de Parijzenaars
wachten thans in spanning af, of zich we
derom, net als in grootmoeders tijd, een
kleine liefdesgeschiedenis ontwikkelen zal.
De man, die de ideeën heeft.
De belangrijkste en toch de minst
bekende man van de tentoonstelling
mag men niet vergeten: de man, die
de ideeën heeft. Sedert maanclen zit
hij op zijn kantoor en hoeft niets
anders dan goede invallen te heb
ben.. Van deze kleine ruimte gaan de
gedachten uit. die dc macht, hebben,
nieuwe gehouwen op het terrein uit
den grond te stampen Wanneer men
de vooruitzichten gelooven mag, dan
was de oogst van de ideeën ditmaal
buitengewoon groot.
In het restaurant aan den oever van dc
Seine zal e>cn orgel geplaatst worden,
waarop iederen avond een door het lot uit
gekozen dame haar kunsten mag verton
nen. Men behoeft er niet bijzonder muzikaal
voor te zijn. want het is een lir.htorgel, dat
sprookjesachtige effecten teweegbrengt: iede
re toets zal in de fonteinen een andere
kleur teweeg brengen. „Dc betooverde ri
vier. ..Dc reuzenkraan". ,.Dc trein door de
tentoonstelling", zijn de voorloopig nog
raadselachtige namen van eenige invallen
van den man. die de ideeën heeft. In het
ontspanningscedeeltc zullen zij verwezen
lijkt worden. Hiervoor hebben zich reeds de
ondernemers van het Weensche Prater, van
het Berlijnsche Lunapark en van het Coney-
Tsland in New York aangemeld, om deze in
teressante altrncfies voor hun onderneming
aan te koopen. Misschien is er in 19:18 in
het Prater in Weenen ook wel een ..Huis
der vrouw", waar men de vervaardiging
van alles, wat de vrouw interesseert, van
af een lepel tot een halsketting, kan be
wonderen, of een ..Huis van het kind",
waar niet alleen het speelgoed voor de kin
deren tentoongesteld is, maar waar zij ook
naar hartelust spelen kunnen.
kistje van één zijner vele hospita's, dit keer
een Haagsche dame. Zóó liep onze musicus
dus in den val!
De procureur-generaal Mr. L. B. J. Ver
meulen meende, dat de bekentenissen van
verdachte met meer waarheidsliefde waren
gegeven dan de latere ontkentenissen
vorderde, temeer daar verd. geen onbeken
de van de politie was, bevestiging van het
vonnis der rechtbank.
De verdediger Mr. A. P. C. Peters vond 'n
schitterend argument voor verdachte's on
schuld in het feit, dat ook mej. F. bekend
heeft.
Wat het vele verhuizen van verdachte be
treft, dit kan pleiter verklaren door het. feit,
dut hij geen werkvergunning in Holland
had cn bang was daarvoor gesnapt te wor
den. Hij had overigens vrij goede verdien
sten als musicus in een Russisch orkest. Het
geld dat hij uitgaf, behoefde dus niet van
diefstal afkomstig te zijm Mr. Peters drong
tenslotte op een meer clemente straf aan.
Het gerechtshof zal 2G Mei beslissen, of
de Ncdcrl. slaat nu als „hospes" van het
stelende paartje zal optreden cn in één of
andere strafgevangenis vast een paar v_.
trekken voor dc verhuiszieke jongelui kun
nen worden in orde gebracht!
Een Nederlandscjie beiaard met
•12 klokken.
Het beiaard-comité te Bergen op Zoom,
opgericht met het doel om ter gelegenheid
van de markiezaatsfeestcn in Juni 1938 den
stadstoren weer een beiaard fc geven, kan
in tegenstelling met eerdere, berichten me-
dedeelen, dat het bijeenbrengen van gelden,
noodig voor een beiaard van geheel Neder-
landsch fabrikaat, welke uit 42 klokken zal
bestaan, een dusdanig verloop heeft, dat
het comité binnen niet al te langen tijd de
verwezenlijking van het gestelde doel hoopt
te beleven.
Daarmee zal dan een sinds 1747
onderbroken traditie worden voort
gezet. In een studie van de hand
van den gemeente-archivaris, den
heer Slootmans, wordt aangetoond,
dat in 1184 naast de bestaande lui
klokken een voorslag zijn intrede
doet op den toren, waarvoor een
speciale uurwerkkamer in dienst
wordt genomen. In 1514 ondergaat
deze voorslag een zoodanige uitbrei
ding, dat van een beiaard kan wor
den gesproken. De eerste beiaardier
afkomstig uit Gent, komt dan in
dienst. Na een nieuwe uitbreiding
in 1529, waarbij het aantal klok
ken op 18 gebracht wordt, treedt
een beiaardier uit Valenciennes in
dienst, die in 1544 opgevolgd wordt
door Picrchon Sory, wiens naam
een zekere bekendheid genoot en
die tot bijna het einde van de zes
tiende eeuw in functie blijft.
Vanaf 1611 vinden we weer regelmatig
beiaardiers in stedelijken dienst, de laatste
was de bekende Musicus M. C. Heinsius.
Bij de belegering van 1747 door de Fran-
schen onder Lowenthal werden de kerk en
dc toren in brand geschoten, met het ge
volg, dat van het klokkenspel, waarvoor
plannen tot hergieting en vernieuwing tot
een van 31 klokken waren, niets meer
overbleef dan eenige klompen metaal, een
hamer wordt in het gemeentemuseum nog
als schamel overblijfsel bewaard.
Het zal het comité een ware voldoening
zijn den ouden stomgevallen toren zijn stem
weer terug te geven.
De berging van den
Lutineschat
liet bestuur van de N.V. van Wisnen's
Duik- cn Bergingsmaatschappij I. O., heeft
gisteren een bezoek gebracht aan Terschel
ling en daarbij tevens op de plaats waar
destijds de „Lutine" is gezonken verschillen
de peilingen verricht.
Daarbij is gebleken, dat de diepteligging
van dc zandplaat ter plaatse veel gunstiger
geworden is dan tot nog toe mocht worden
aangenomen, zoodat dc omstandigheden
voor de toepassing van het duiktoestel dat
deze maatschappij denkt te gebruiken,
gunstig mogen worden geacht.
Tijdens dit bezoek werden ook besprekin
gen gevoerd met de firma Doeksen te Ter
schelling welke ten opzichte van de ber
ging van de schatten der Lutine in den loop
der jaren groote ervaring heeft opgedaan.
Wagenboom tegen
borstkast
Melkboer te YGravenhage ern
stig gewond.
Gisterochtend tegen 9 uur is op het Slacht
huisterrein te 's-Gravenhage de 26-jarige,
melkboer N. H., wonende in de Gabriel
Metsustraat, toen hij snel een trap afkwam
tegen den boom van een stilstaanden wa
gen geloopen, waardoor de punt van den
wagenboom in zijn borstkas drong.
Hij werd inwendig verwond en brak
eenige ribben.
In vrij ernstigen toestand heeft de ge-
ncesk. dienst het slachtoffer naar het zie
kenhuis aan den Zuidwal overgebracht.
Prettige ontdekking na
café-bezoek
Amsterdamsch koopman van 300
gulden beroofd.
Een 69-jarige koopman, wonende in de
Dc Lairessestraat te Amsterdam heeft aan
gifte gedaan, dat hij na eenige café s te heb
ben bezocht, beroofd was van f 300, 2 gou
den tientjes cn een gouden horloge,
Boerderij afgebrand bij
Enschedé
Vee en grootste deel van
inventaris gered.
den
Gisterenochtend is brand uitgebroken in
dc boerderij, bewoond door J. Waanders,
staande aan den Hengelosche weg nabij
Enschede.
Het vuur greep met groote snelheid om
zich heen en in minder dan geen tijd was
dc geheele boerderij uitgebrand.
Het vee henevens het gróótste deel van
den inboedel kon in veiligheid worden ge
bracht.
Omtrent de oorzaak tast men in het duis
ter. Alles was verzekerd.
De eigenaar van dc boerderij was de heer
N. G. van IIcck te Enschede.
BESLAG OP DE „PLAVNIK" OPGEHEVEN.
Het beslag op het Zuidslavische s.s. „Plav-
nik", dat op 2 Mei op de Noordzee in aan
varing is geweest met het Engelsche s.s.
„Alecto", welke laatste is gezonken is giste
ren opgeheven, nadat dc reederij een waar
borgsom had gestort.
De „Plavnik" is naar Rotterdam vertrok
ken, om daar in een droogdok te worden
opgenomen voor het instellen van een on
derzoek naar de opgeloopen averij.
„lk ben lang niet gék", zegt de
beruchte oplichter Vijent, als de
rechters het woord „krankzinni
gengesticht" noemen.
Gisteren stond wederom de be
ruchte Surinamer J. J. J. Vijent te
recht, die zich in den loop der ja
ren reeds aan een legio aantal op
lichtingen en kleine diefstallen
heeft schuldig gemaakt. Veertien
maal is hij veroordeeld en herhaal
delijk heeft de politie in de couran
ten tegen licm gewaarschuwd. In
weerwil van zijn opvallend uiterlijk
van zijn makkelijk te ontmaskeren
fantasie en van de vele waarschu
wingen maakt hij, zoo gauw hij
weer in vrijheid is, nieuwe slachtof
fers onder de Amsterdamsche win
keliers.
Be meest fantastische bedenk
sels gaf hij ten beste.
In December had hij in een winkel een
gouden 20 franc stuk gestolen.
Voorts was hem ten laste gelegd, dat hij
bij een firma te Amsterdam een uniform
van infanterie officier had besteld „om bij
de huwelijksplechtigheid van de Prinses
aanwezig te kunnen zijn" had de fantast er
hij gezegd. Zooals gewoonlijk had hij zihc
in dc zaak uitgegeven voordokter-ingenieur
en reserve officier." Hij voerde vanuit den
winkel gefingeerde telefoongesprekken met
het scheepvaarthuis en een juwelier. Ten
slotte vertrok hij met een sabel, een regen
jas, een coupon stof en 2 zilveren sabel
kwasten. De bestelde uniform zou hij bin
nen enkele dagen komen halen.
Bij een anderen kleermaker poogde hij
eveneens zijn slag te slaan. Daar gaf hij
zich uit voor ingenieur bij een scheeps
bouw maatschappij.
De kleermaker vatte echter argwaan op,
informeerde en hoorde dat hij met een op-
lichter tc doen had.
Verdachte is abnormaal.
Voor dc tweede maal is een onderzoek
naai- de geestvermogens van den Surinamer
ingesteld door Dr. S. P. Tammenons Bak
ker. Deskundige heeft geconstateerd, dat
verd.'s abnormaliteit, verergerd is. Hij is
niet volkomen krankzinnig, wel verminderd
toerekeningsvatbaar. Hij heeft absoluut geen
rem inecr voor zijn onbegrensde fantasie,
doch plaatsing in een krankzinnigengesticht
kwam desk. niet gewenscht voor.
Verd. is zich ook waarschijnlijk niet meer
bewust, dat hij de menschen bedriegt en
voor den gek houdt.
Ook Vijent brengt nog iets in het midden
over het rapport: „Dokter Bakker staat on
der code, dus veel zal ik er niet van zeg
gen, maar ik ben lang niet gek."
Uit het getuigenverhoor blijkt, dat Vijent's
methode nog weinig veranderd is.
In December yan het vorige jaar stapte hij
een winkel van een handelaar in oudheden
binnen. „Dr. Vijent", stelde hij zich voor,
„liefhebbor van oude munten."
„Ik kocht", zoo vertelde verd. den winke
lier, ffrceds bij uw vader". De winkelier had
zijn voorraad gouden munten getoond, en
de klant wilde de heele verzameling wel
koopen. Maar helaas had hij op dat oogen
blik geen geld bij zich. Pas den vorigen och
tend had hij een cheque van zestig pond
geind, maar hij had dat „bedragje" aan
een vriend geleend. Vijent zou den volgen
den dag terugkomen om zijn aankoop te
halen.
Later bleek, dat Vijent een gouden franc-
stuk had weggenomen en ingewisseld bij
een bank op liet Damrak.
Gevangenisstraf of
gengesticht?
krankzinni-
De officier van justitie Mr. de Muinck
Keizer acht het noodzakelijk hier afdoende
maatregelen te nemen en requireert een ge
vangenisstraf van 2 iaar.
Mr. van llaastert betreurt het, dat verd.
niet ter beschikking van dc regeering kan
worden gesteld. Hij kan pas in een krank
zinnigengesticht worden geplaatst, wanneer
hij volkomen krankzinnig is. Wanneer hij
nu over twee jaar weer vrijkomt, zal hij
weer met zijn oplichterijen beginnen. Wat
de strafmaat betreft, refereerde pl. zich aan
het oordeel van de rechtbank.
.Vonnis 26 Men