Tomaten en aardappelen van één plant?
De nationale trek-
Zomernachten in de
woestijn
1 WOENSDAGSCHE MIJMERIJ
Radioprogramma
n
Geheimzinnige
bastaarden van het
plantenrijk
Onze correspondent te Hamburg
was in de gelegenheid een bezoek le
brengen aan de proeftuinen van den
Duitschen botanicus Prof. Winkler,
waar men zich bezighoudt met teelt-
proeven met verschillende gewassen,
teneinde de nuttige eigenschappen
in één plant te vereenigen.
I80|
Het is ©en oude droom der kweekers, een
plant te telen, die de deugden en voordee-
len van verschillende gewassen in zich ver-
ecnigt. Niemand heeft er echter ooit in ernst
aan gedacht, dat deze mogelijkheid nog eens
werkelijkheid zou kunnen worden. Het beeld
van de wonderplant, die bijvoorbeeld van
ibovcn tomaten en van onderen aardappelen
draagt, bleef een caricatuur, want door krui
sing. bevruchting en teelt zijn dergelijke
matuurfenomenen niet te verkrijgen. En toch
is het denkbeeld niet zoo belachelijk als het
lijkt, dat hebben de experimenten van den
Kamburgschcn Professor Winkler bewezen.
Drieërlei bloemen aan één struik.
Reeds sinds lang was het kweekers en
{botanici bekend, dat soms merkwaardige
itusschcn-vormen bij verscheidene planten
optreden. De Fransche kweeker Adam
kweekte reeds in 1825 in zijn boomkwee-
kcrijen bij Parijs een 'goudenregensoort, die
een bastaardvorm tusschen de gewone gele
goudenregen en ©en verwante soort met
blauwe bloemen was.
En het merkwaardigste daar bij was, dat
deze bastaard soms ook takken van de
oorspronkelijke soorten .voortbracht, zoodat
er drieërlei bloemen aan één struik voor
kwamen! In 1900 werd een dergelijke over
gangsvorm tusschen witte meidoorn en
mispel in een tuin bij Metz aangetroffen,
In dit geval wist men echter, dat deze tus-
schcnvonm ontstaan was op de plaats, waar
de mispel op de meidoorn was geënt.
Andere merkwaardige kweekpro.
ducten.
Nu zijn zelfs zulke nauwverwante
planten als tomaat en nachtschade
niet door bestuiving of bevruchting
met elkaar te kruisen. Men kent ©ch
ter bij planten evenals bij dieren
het ontstaan van leven uit onbe
vruchte eieren, uit eenvoudige li
chaamscellen. Zou deze verbinding
ook kunstmatig tot stand zijn te
brengen? Professor Winkler begon
meer dan 30 jaar geleden met het
proefondervindelijk onderzoek van
deze vraag.
Hij entte nachtschade en tomaat op elkaar
sneed toen den nieuwen tak op de ent
plaats af en liet van de loten, die zich op
het snijvlak opnieuw vormden, slechts die
gene slaan, welke zich op de grens van het
thans' innig met elkaar vergroeide cellen-
weefsel van nachtschade- en tomatenplant,
hadden gevormd.
Wonderlijke, tot dusverre geheel onbe
kende plantenvormen waren het resultaat
van deze behandeling: planten, die half
nachtschade, half tomaat waren. Er waren
planten onder, die links de bladeren, bloe
men en geelroode vruchten van de tomaat,
reohts de zwarte bessen en de gewone bla
deren en bloemen van de zwarte nachtscha
de vertoonden.
Ook waren er vormen, die van binnen uil
het celweefsel van de tomaat, van buiten
uit het geheel andere van de nachtschade
waren opgebouwd, en omgekeerd. Professor
Winkler noemde deze eigenaardige planten-
constructies, gedachtig aan de bekende fa
belwezens uit de Oudheid half paard,
half mensch chimeren. Een onnoemelijk
aantal entingen werd in den loop der jaren
uitgevoerd en met de uiterste nauwgezet
heid behandeld, totdat na 25 jaar van ex
perimenteeren eindelijk het oorspronkelijke
doel werd bereikt. Eclite mengvormen ont
stonden door versmelting van twee gewone
lichaamscellen, dus een echte kruising zon
der natuurlijke bevruchting. Het chïmeren-
onderzock beeft reeds belangrijke resultaten
op het gebied van de ontwikkclingsphysio-
logie en dc ontwikkelingsgeschiedenis der
planten weten te bereiken.
Planten ln een nieuwe omhulling.
Het gaat er nu slechts om, te experimen
teeren op groote schaal, teneinde practisch
te kunnen bewijzen dat aardappel en to-
maakt zich zoodanig tot 'n nieuwe entbast
aard laten vereenigen, dat zoowel de boven-
aardsche vruchten als de ondcraardschc
knollen eetbaar zijn. Het is niet uitgesloten,
dat door een dergelijke verbinding van de
aardappel met een verwant, bijzonder groot-
bladig nachtschadegewas een toekomstplant
ontstaat, die naast haar weelderige blad
ontwikkeling een veel rijkere knollenoogst
levert. Verder is liet ook mogelijk, cultuur
planten als aardappelen, tabak en tomaat
in dc levende huid van een andere plant tc
steken en ze op deze wijze onvatbaar te
maken voor ziekten en insectenvreterij, zoo
als verooi-zaakt door zwammen en bladlui
zen. Door deze onderzoekingen is thans de
plant geworden tot een levend, doch door
menschenhand vcrvomibaar bouwsel, tot
een constructie-element, dat de mensch
naar zijn wil kan scheiden en vereenigen.
De bekroonde rassen zullen voor tal
rijke buitenlandsche landbouwcoou-
qressisten op de Bossche veemarkt
defileeren.
Het stamboek voor het Nederland-
sche trekpaard heeft zich niet alleen
ten doel gesteld de registratie van
•het raszuivere fokmateriaal en het
door selectie verkrijgen van steeds
meer hoogwaardige dieren, maar te
vens liet bevorderen van den afzet
als een zeer belangrijk deel van zijn
taak beschouwd. Daarom heeft het
iedei*e gelegenheid aangegrepen om
met het buitenland in contact te ko
men: op buitenlandsche tentoonstel
lingen geëxposeerd wanneer dit mo
gelijk was en eenig perspectief open
de, waarvoor vertegenwoordigers van
buitenlandsche regeeringen, stam
boeken en fokkers werden uitgenoo-
digd. Zóó zij-n inmiddels elf nationa
le tentoonstellingen gehouden en zal
dit jaar dc twaalfde, weer in Den
Bosch, onder zeer bijzondere omstan
digheden plaats vinden.
Het lag reeds in de bedoeling van het
Stamboek om dc twee jaren een dergelijke
groote tentoonstelling te -houden, overtuigd
als men is van de groote beteekenis van
nationale tentoonstellingen voor fokkerij, en
handelsdoel. Dit jaar besfond daartoe een
aanleiding van overwegend belang, doordat
in Juni in ons land gehouden worden het
groote Internationale Land hou wcongres. het
Internationale Congres der Landbouwjourna-
listen en de Internationale Conferentie voor
de Unificatie der Rundveeslamboeken. Er
zullen dus landbouwautoriteiten. veeteelt-
kundigen en Iandbouwjournalisten uit de
geheele wereld in Nederland te zamen ko-
wen. Daarom wilde het trekpaardenstam
boek de gelegenheid niet laten voorbij
gaan, dezen allen een demonstratie aan te
bieden van een der allerbelangrijkste onder
deden van onze nationale veeteelt: het Ne-
Mijnheer wil trouwen.
li Als man heb je wel 'n beetje te vaak de
II neiging, met een air van meerderwaardig-
jj heid den draak té steken met de vrouwe-
lyke sexe. Maar er komt dan wel weer een
II oogenblik, dat je je schamen moet voor
I! een mén, en als je dat dan maar eerlijk
d o e t en men geeft wat hem toekomt, is
de weegschaal der gerechtigheid weer in
j evenwicht hersteld.
Dezer dagen kon men de volgende huwe-
ljjksadvertentie lezen:
jj HUWELIJK. Beschaafd celibatair,
wat laat tot besef gekomen, dat on-
danks alles alleen gezinsleven op den
II duur bevredigen kan, w e n s c h t als-
nog te trouwen. Doch alléén met
een volslagen lady, Nederland-
Ij sche v. g. f... die tegenover het vele
(ook geestelijke), dat hij haar bieden
kan, over voldoende innerlijk en uiter-
jj lijk aantrekkelijks beschikt om hem te
I I boeien en daardoor tot vredig home
bij te dragen. Br. m. opg. v. brjz. ook
jj leeft, onder lett. N. J. 22 Adv. Bur...,
II A'dam.
Ij Als ik een vrouw was... geloof dan
I j maar, dat ik daar het volgende op schreef
„Zeer beschaafde celibatair,
Als vrouw van goeden huize, gefortu-
II neerd, innerlijk en uiterlijk aantrekkelijk,
every inch a volslagen lady, heb ik jaren
op Uw advertentie gewacht en ik meen
II dan ook U uit de volte van mijn hart en
van mijn bankdeposito te mogen verzeke-
ren, dat niemand geschikter kan zijn dan
jj ik, om de vacature te vervullen.
II Mijn ouders waren zoo zorgzaam, mij
;s een universitaire en artistieke opvoeding
jj te geven, mij door hun ziele-adel tot voor-
II beeld te zijn en mij bovendien een vermo-
ii gen van 2 ton na te laten, dat nog nage-
Ij noeg onaangetast is. Ik heb vele malen een
II gelukkig huwelijk kunnen sluiten, maar
mijn ideaal was nu eenmaal, te wachten
op den man die, het vrijgezellenleven beu,
II per advertentie een lady opriep om verder
het leven met hem door te gaan. Ik weet
wat afhankelijkheid van hospita's zeggen
wil. Ik heb in mijn studententijd óók op
kamers gewoond en acht het vergeefelijk,
dat zélfs een beschaafd man, die veel gees
telijks te bieden heeft, op den duur de
voorkeur geeft aan het gezinsleven. „On
danks alles", zooals U zoo schalks op
merkt.
O, ik begrijp het maar al te goed, dat
de vrouw van Uw keuze aantrekkelijk
moet zijn om U te boeien en „daardoor tot
vredig home bij te dragen". Hoevele hu
welijksbanden werden niet reeds geslaakt,
doordat de vrouw vergat, den man te
boeien! Ik bedoel dit natuurlijk, net als U,
in den overdrachtelijken zin. Hoe vaak
heeft een man niet al gezegd: „Vrouw,
boei me, of ik ga naar de Sociëteit!" En
hoe vaak is de vrouw dan in haar plicht
te kort geschoten en zelf oorzaak geweest
van de slooping van haar huwelyk! Dat
ook de uiterlijke aantrekkelijkheid onmis
baar is voor een „vredig home" hoe juist
en fijn is dat door U gezien! Een hatelijke
huid, een laakbaar figuur, afkeurenswaar
dige kleur van oogen of haar hoe vaak
heeft het een hoogstaanden man niet
kregel gemaakt, tot verzet geprikkeld!
„Vrouw, doe die wrat weg of we krijgen
ruzie!" „Als je voeten morgen niet een be
hoorlijken vorm hebben, ben ik verdwe
nen!" Helaas, ik moet erkennen, dat mijn
sexegenooten in dit opzicht dikwijls haar
echtgenoot hebben te kort gedaan.
Kameraad, makker, geestverwant, kom
en haal mij. Ik zal U geen lever kaas op
het brood geven, zooals Uw juffrouw, en
geen maïzena-pudding toe. Ge moogt Uw
borreltafel en Uw bridgekrans aanhouden
en het leven zal een paradijs zijn.
U zegt weinig van U zelf; maar uit het
feit, dat U slechts e i s c h t blijkt mg vol
doende, dat U een échte man bent. En dat
U een „volslagen lady" zoekt, is mij vol
doende bewjjs van Uw nobel karakter.
Vrees niet te trouwen. Het is tóch voor-
deeligerj"
derlandschetrekpaard. Op twee der excur
sies, die de congressisten kunnen maken,
zal in Den Bosch de nieuwe film van het
Nederlandsche trekpaard vertoond worden,
terwijl zij in de gelegenheid zullen zijn de
belangwekkende demonstratie van dc be
kroonde trekpaarden op het terrein van de
Bossche veemarkt bij te wonen.
Dit internationale bezoek komt,
voor wat de fokkerij van ons trek
paard betreft, op een bijzonder ge
schikt moment. De fokkerij, die na
de geweldige behoeften van de oor
logsjaren en herstellcvcringen. die
Onder de sterren
sluimert men in
Bagdad, eind Mei.
Bijna niemand slaapt hier meer in huis,
bijna allen brengen thans, nu de zomer
aanbi-eekt, den nacht door onder den ster
renhemel, in de vrije lucht, zij, die in wel
stand verkeeren, op het dak van hun huis,
de minder gegoeden, wier woningen lagci-,
kleiner en minder sterk zijn, op straat of
in het vrije veld.
De groote wamite is aan de oevei's van
den Tigrus nog niet gekomen, maar toch
heerscht er hier al een temperatuur, waarbij
men bij ons, in West-Europa, ook in dc
maanden Juli en Augustus zou zuchten. Ei
ken dag stijgt de thermometer reeds tot
honderd graden Fahrenheit (ongeveer 38
graden Celcius) in de schaduw en 's nachts
daalt hij slechts zelden onder de 68 graden
Fahrenheit (20 graden Celcius.) Over zes
weken kan men eiken dag rekenen met een
temperatuur van minstens 122 graden Fah
renheit ((50 graden Celcius) in de schaduw
en zal de thermometer ook 's nachts zel
den of nooit dalen onder de 111 graden
Fahrenheit (M graden Celcius). Dan wordt
het leven hier gedurende bijna drie maan
den tot een marteling en Bagdad heeft niet,
zooals Teheran, hooge bergen in de nabij
heid, waar dc menschen koelte kunnen gaan
zoeken in den warmstcn tijd van het jaar.
Hier strekt zich naar alle zijden de woestijn
Uit.
Koelte zoeken op den Libanon.
Zij, die het betalen kunnen, vluchten
thans van hier weg, zeer velen naar den
duizend kilometer naar liet. westen gelegen
Libanon, die wel zijn ceders zoo goed als
geheel verloren heeft, maar op zijn toppen
toch nog koelte biedt in den tijd, dat dc
vlakte, de woestijn gloeit onder de stx-alen
van een onbai-mhartige zon. Bijna dagelijks
vertrekken thans van Bagdad automobiel-
karavanen vol reizigers, die den hcllcgloed
van een zomer te Bagdad ontvluchten.
De Europeanen, die niet door hun zaken
verplicht zijn te Bagdad te blijven, vertrek
ken tlians naar Europa om niet voor einde
September of Oetober terug te keeren. En
zij, die hier blijven moeten, passen zich
zooveel mogelijk aan den toestand aan. F.lk
eenigszins goed ingericht huis heeft zijn
ventilators, die ook in geen bureau ontbre
ken en de nachten bi-engt men door
op het dak, waar het thans nog zeer aange
naam kan zijn, vooral als er een bries staat.
Men moet zich dc daken hier echter niet
voorstellen als die bij ons, waar men niet
„op liet dak", doch feitelijk „in dc goot" zou
komen le liggen indien men dezelfde me
thode toe wilde passen.
De daken hier zijn erop berekend
als slaapplaats te dienen in de
warmste maanden; ze zijn plat en
meestal nog omgeven door een laag
muurtje of een hek. Soms ook heeft
men er met bloemen en struiken een
soort tuintje gemaakt, een navolging
van de beroemde „hangende tui
nen" van het oude Babyion, die
ook in wei'kclijkheid niet „hingen"
maar aangelegd waren op lxct dak
van een paleis.
Ook in mijn hotel slapen de meeste gas
ten, echter met uitzondering van de dames,
op het dak en vaak doe ook ik dat. Tot
tegen middernacht zitten de gasten op een
der terrassen aan den Tigrus; daarna hoort
men in het hotel overal dc kranen der
badkamers loopen, \vant met minder dan
twee baden per dag komt men hier moeilijk
uit. Kort daarna ziet men de liecren in
pyama naar het dak klimmen. Daar staan
ongeveer dertig bedden, ecu soort gemcen-
schajipelijke slaapzaal in de open lucht.
Thans, voor de heftige warmte, kan men
er nog wel eens behagclijk zich toedekken
onder een laken, vooral als er een frisschc
bries staat. Zelfs in dat geval zou echter
een deken tc veel zijn.
Door den nachtwind in
gewiegd.
slaap
Nog lang ziet men dan hier en daar een
gloeiende punt van een sigaret van iemand,
die in bed ligt te rooken. Dc nacht is door
schijnend blauw Over onze hoofden glin
steren de sterren en trekt do maan voorbij
langs zijn zilvei-en weg. Beneden hoort men
het zachte gekabbel van den breeden Tigrus-
stroom, die naar de zee, naar de Perzische
Golf vloeit Soms klinkt van ver, van de over
zijde der rivier, waar een palmenwoud zich
verheft in het zilveren maanlicht, het
vreemde, weemoedige gezang van een Ara-
bier, die ik weet niet welk leed uitzingt.
Gestreeld door den nachtwind, luisterend
naar al dc geluiden van zoo'n geheimzinni-
gen nacht slaapt men dan eindelijk in. Dat
is aangenaam en dat is schoon, doch het
heeft één ernstig bezwaar: 's morgens zeer
vroeg reeds komt de zon U wekken met
stekende stralen en dan moet ge weder
naar uw kamer vluchten.
Daarom slaap ik slechts nu en dan op
het dak. Heb ik 's nachts op het terras bij
het licht van een lamp laat gelezen, geschre
ven of gestudeerd, dan wensch ik niet zoo
vroeg gewekt te worden. Bovendien is dan
mijn kamer, waarvan ik intusschen ven
sters en deur heb open gelaten, tenminste
«•enigszins afgekoeld. Om uit te slapen breng
ik dan den nacht door tusschen dc muren,
waarbij ik natuurlijk niet vergeet mijn ven
tilator in beweging te bxengen, die voor een
kunstmatig briesje zorgt, wat mij steeds
weder een lichte verkoudheid doet vatten,
ccn verkoudheid, welke door dc warmte den
volgenden morgen voor elf uur al weder
genezen is.
Het langer slapen hier heeft echter nog
een groot nadeel. Na half acht 's morgens
kan men geen goed bad meer nemen. Het
eci-ste water, dat dan uit de ki-aan loopt,
is alleen lauw, maar spoedig komt er water
zoo heet, dat het moeilijk te verdragen is.
Daarvoor heeft de zon gezorgd, die op de
leiding staat.
Vrees voor malaria-epidemie.
Dit jaar vreest men tc Bagdad voor een
malaria-epidemie cn de regeering heeft in
aanplakbiljetten cn door berichten in de bla
den de bevolking daax-voor gewaax-schuwd.
Geneeskundige kolonnes zijn gevormd, die
langs den Tigrus trekken cn voor dc ai-me
KIJKJE 7.Y EEN ARABISCH KOFFIEHUIS
TE BAGDAD
.1:
bevolking wordt kosteloos kinine beschik
baar gesteld.
In normale jax-en is Bagdad geen „malaria
stad", behalve de steeds stroomendc Tigrus
is er in dit woestijngebied zoo goed als geen
water, zoodat de mug, die dc malaria ver
breidt, hier niet bestaan kan.
Dit jaar evenwel heeft door den zeer
hoogen waterstand van den Tigrus
een gi-oot deel van dc woestijn in dc
omgeving van Bagdad onder water
gestaan en men vi-eest, dat zich
thans daar „malai-ia-muggen" heb
ben ontwikkeld. Deze „malariamug
gen" worden eerst gevaarlijk als
zij een malaria-lijder gestoken heb
ben en daardoor tot bacillendragers
zijn geworden. Hoewel Bagdad ge
woonlijk een malaria-viïje stad is,
zijn er bij het drukke internationale
verkeer door tallooze automobiel-
diensten cn niet minder dan drie
gei'egelde luchtvaartliniën hier toch
steeds wel van elders gekomen ma
laria-lijders, die de ooi-zaak zouden
kunnen worden van een algemoene
verspreiding dier ziekte. Bovendien,
niet zoo heel ver naar liet zuiden,
nabij de Perzische Golf, is de mala
ria om zoo te zeggen „thuis".
Paspoorten voor dooden.
Nog niet zoovele jaien geleden hecrschte
te Bagdad en in een groot deel van Irak
herhaaldelijk de cholera, die in oorlogstijd
o.a. onder de Engelschc troepen tallooze
slachtoffers heeft gemaakt. De verspreiding
dezer ziekte geschiedde heel vaak door „lij-
kentransport" voornamelijk uit Iran, waar
vroeger in sommige streken de cholera her-
haaldclijk hecrschte. Vrome sjiiet isch-Mo-
hammedaansche Iraniërs lieten zich bij
voorliefde begraven in een der heilige
steden dezer menschen, namelijk te Kerbe-
la, een stad in Irak. Op de ruggen van ka-
meclon of van muildieren, ook wel in auto
mobielen werden de lijken van zulke vrome
Sjiieten soms over een afstand van veel
meer dan duizend kilometer naar Irak ge
bracht. Aan de grens had dan een genees
kundig onderzoek dier lijken plaats, maar
het schijnt, dat dit onderzoek niet immer
voldoende was. Bij het groote aantal, dat op
sommige dagen werd aangevoerd, kon dat
onderzoek ook niet anders dan zeer vluchtig
zijn. Voor Tran was er nog het nadeel, dat
voor dat lijkontrnnsport op Iraksch gebied
en voor den aankoop van graven te Kerbela
heel veel geld moest worden uitgegeven,
dat voor het land verloren was.
De regeering te Teheran heeft er daarom
dc gcloovigcn op gewezen, dat er ook in het
eigen land een heilige stad is. Mcsjcd, waar
men, indien men zich er laat beeraven, de
zelfde eeuwisrc voordeelen (vergiffenis voor
alle zonden) venverft als te Kerbela. Toen
deze wenk niet hielp, heeft enkele jaren ge
leden de regeering te Teheran „buitenland
sche paspoorten voor dooden" (de uitdruk
king klinkt vreemd, manr dit is mijn schuld
niet) afgeschaft en op het oogenblik komen
er geen doodc Perzen tneer over dc grens.
De „mollahs" (geestelijken) te Kex-bela, die
nu geen graven meer kunnen verkoopen
vex-liezen erbij, maar voor de openbare ge
zondheid en voor de financiën van Iran is
het een winst.
J. K. BREDERODE.
den export tot een ongekende hoogte
deden stijgen, wel ©en inzinking
moest vei-toonen, heeft zich in de
laatste jaren hersteld.
Maar wat met het oog op de bui
tenlandsche belangstelling van ge
wicht is: men heeft met toenemend
succes gefokt. Iedere fokkerij kent
momenten van inzinking en van her
stel. En nu is het in de laatste ja-
ren in ons land voortgebrachte jon
ge merriën cn hcngstonmateriaal
van zoo uitstekende kwaliteit, dat
het de vergelijking met dat van
ieder ander land kan dooi-staan.
De afzet naar het buitenland.
In den laatstcn tijd laat het buitenland
dan ook in toenemende mate van zijn be
langstelling voor onze fokkerij blijken.
De Franschcn zijn geregelde afnemers, de
Zweden hebben dit voorjaar weer hengsten
gekocht, dc Duitschcrs koopen geregeld zoo
veel als ze maar kunnen, zelfs wordt van
het toegestane contingent een bepaald per
centage fokpaarden gekocht. Het stamboek
steunt deze laatste pogingen ci-nstig. omdat
het overtuigd is. dat als men in Duitsch-
land meer algemeen bekend raakt met de
kwaliteit onzer fokpaarden. daarnaar een
zeer groote vraag zou komen, zoodra de
financiecle toestand een vrijer of althans
een gi*ooteren invoer zal mogelijk maken.
DONDERDAG 9 JUNI 1937.
Hilversum I.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkles.
2.55 Gramofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing,
4.45 Handenarbeid voor de jeugd.
5.15 De Gooilanders.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 10-jarig bestaan van de Vereeniging
„Nederd. Hervormde Stichtingen voor Ze
nuw- en Geesteszieken", te Amersfoort.
(Om 7.55 Berichten ANP. Herh. SOS-Be-
richten).
9.15 Gramofoonplaten.
9.30 Concert door padvinderskoor (Om 10.00
Berichten ANP).
10.30 Gramofoonplaten.
1045 Sportpraatje.
11.00—12.00 Gramofoonplaten. Hierna schrift
lezing.
Hilversum n.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
I.15 Kovacs Lajos' orkest.
2.00 Causerie „Het maken van huiswerk".
2.30 Orgelconcert.
3.00 Naaicursus.
3.45 Gramofoonplaten.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 Kovacs Lajos' orkest.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Juridische causerie.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Omroeporkest en soliste.
9.20 Radiotooneel.
10 00 De Palladians.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest.