Neêrlands grootste sportfestijn 50.000 toeschouwers op Olympische dag Het gebodene stond dikwijls op hoog peil Centraal wint van West Europa Rondom en in het stadion De hockeywedstrijd West-Europa- Centraal-Europa Het weer valt mee Amsterdam stond gisteren weer in het teeken van den Olympischen dag, het groote jaarlyksche sportfestijn, dat steeds tienduizenden binnen de muren van het Stadion pleegt te vereenigen. Het weer liet zich Zondagmorgen in de hoofdstad niet van zijn beste zijde kennen. Een bewolkte hemel en voor dezen tijd van het jaar vrjj frisch. De zon, die tot voor een week zich zoo krachtig heeft doen gevoelen, ontbrak volkomen en een regenjas bjj de hand ge tuigde niet van overdreven pessimisme. Toch is het weer geen spelbreker gewor den. Wel sputterde het af en toe en een half uur voor het begin zag het er, toen de lucht zwaar bewolkt was, en de regen neer viel, iets dreigender uit, maar daar bleef het bij. Voor het eerst vertoonde het Stadion zich in zyn nieuw vergroote gedaante aan het publiek. Uitgegroeid tot een capaciteit van circa 60.000 toeschouwers vormde het OlympisA Sport park een extra attractie. Toch scheen het min of meer dreigende weer nog velen van een gang daarheen te hebben afgehouden. Of waren het de hooge prjjzen Een feit is in ieder geval, dat alle 60.000 toeschouwers die het Sta dion kan bevatten, niet aanwezig waren en dat vooral de hoeken van het nieuw gebouwde ge deelte der noordelijke tribune groote open plek ken vertoonden. Aankomst Prins Bernhard Precies om half twee werd met het program ma van den Olympischen dag een aanvang ge maakt, nadat het Tweka-orkest vrooljjke mu ziek had laten hooren. Juist brak de zon even door, toen het schot weerklonk, voor de eerste serie der 110 m horden heeren en terwy'1 het athletiek-gedeelte verder afgewerkt werd, steeg plotseling van fle officieele tribune ge- 'juich op, en zag men Prins Bernhard verschij nen, in gezelschap van zyn secretaris, jhr. Dedel en zyn adjudant, jhr. ir. Roëll. Het was juist kwart voor twee. Even plantte het ge juich zich voort. De Prins drukte verschillende personen de hand om vervolgens plaats te nemen tusschen den heer Jules Rimet, presi dent van de F.I.F.A. en den heer mr. A. Baron Schimmelpenninck van der Oye, voorzitter van het Nederlandsch Olympisch Comité. Inmiddels waren de weersomstandigheden aanmerkelijk verbeterd. De zon was doorge broken en toen de hockeyspelers het veld be traden, was de prachtige grasmat van het mid denveld helder en glanzend. Naarmate de tijd verstreek nam de spanning toe, in afwachting van het groote voetbal-gebeuren. Overwinningen voor Osendarp en Fanny Koen Van de athletieknummers was de 100 meter voor heeren het belangwekkendste. In de eerste serie won Osendarp voor Boersma en K. Baumgarten, terwijl Van Beveren in de tweede serie de eerste plaats bezette voor „De Haas" en Berger. De eindstrijd gaf een uitstekende race tusschen de beide seriewinnaars te zien. Osendarp kreeg een kleinen voorsprong, maar Van Beveren gaf geen kamp en be dreigde zijn tegenstander zelfs een oogen- blik. Met gering verschil ging Osendarp als eerste over de eindstreep. Zijn tijd, 10.7 sec, kan voor deze zware baan zeer goed genoemd worden, terwijl ook de prestatie van Van Beveren (10.8 sec) er mag zijn. Boersma eindigde voor „De Haas" op de derde plaats. Op hetzelfde nummer voor dames stak Fanny Koen met hoofd en schouders boven de andere deelneemsters uit, zoowel in haar serie als in den eindstrijd bleef zy gemakkelijk voor mej. Ter Braake. All de Vries, die haar serie won. faalde in den eindstrijd. Fanny Koen maakte een tijd van 12.4 sec. De 110 meter horden bracht een goede overwinning voor Brasser, die in de finale W. Kaan versloeg. Hy had deze zege te dan ken aan zjjn goed vertrekken, want den klei nen voorsprong, dien hij daarbij behaalde, wist hij tot het einde te behouden. De Hagenaar Jansz bezette de derde plaats. Mej. Ter Braake won het nummer 80 meter horden met miniem verschil voor Mej. Door geest, voor wie dezelfde tyd (12.2 sec) geno- Osendarp teerd werd. Mej. Van Balen (Wieringerwaard) moest wegens herhaaldelijk te vroeg vertrek ken uitvallen. By de demonstratie speerwerpen bereikte Van de Poll den uitstekenden afstand van 64.05 meter, waardoor hij slechts 30 centimeter onder het Nederlandsch record bleef. Ook Lutkeveld leverde een goede prestatie met een worp van 62.15 meter. De hoogspringers kwamen tot 1.85 meter. De uitslagen luiden: 100 meter hardloopen heeren* Eindstrijd: 1. Osendarp 10.7 sec: 2. Van Beveren 10.8 sec; 3. Boersma; 4. „De Haas". 110 meter horden «heeren. Eindstrijd: 1. Brasser 15.1 sec.; 2. W. Kaan 15.2 sec; 3. Jansz; 4. Balhan. Na de eerste athletieknummers was het woord aan de hockeyers. Voor deze demonstra tie stelde Amsterdam zich op tegen een Nederlandsch elftal, dat dus den steun van enkele Amsterdammers moest missen. Het is een genoeglijke wedstrijd geworden. In de eerste helft wogen de partijen vrijwel tegen elkaar op. Amsterdam werd het eerst gevaar lijk met een schot, dat juist naast het Neder- landsche doel ging. Na vijf minuten kreeg Bromberg een fraaie kans, toen de Oranje voorhoede doorbrak, en met een goed schot gaf hij Nederland de leiding (10). Amsterdam gooide er toen een schepje op en eenige malen ontstonden er voor het natio nale doel gevaarlijke situaties, doch tot doel punten kwam het niet. Daarvoor had de Am- sterdamsche voorhoede een te slecht schot, terwijl de Nederlandsche verdediging een goede partij speelde. In het veld was echter van overwicht geen sprake en de rust kwam met een 10 voor sprong voor Nederland. Na de hervatting kwam de Oranjeploeg ge leidelijk in de meerderheid en de Amster- damsche verdediging moest zich geducht weren. De Nederlandsche middenlinie leverde goed werk en ging het middenveld steeds meer beheerschen. In de voorhoede waren het vooral de buitspelers en De Roos, die De Waal en Overing druk werk verschaften. En na ongeveer tien minuten (beide speelhelften duurden slechts 20 minuten) kreeg Esser den bal in goede positie. Met een zeer fraai, hard schot bracht hy den stand op 20 voor het Nederlandsch elftal. De laatste tien minuten boden hetzelfde beeld: een meestal aanvallend Oranje-team tegen een verdedigend Amster dam. Nog eenige keeren kwam het doel van Amsterdam in gevaar, doch het bleef bij 20 voor het nationale team. De opstelling der elftallen was als volgt: Nederlandsch elftal: Doel: Anjema (T.O.G.O.). Achter: Wibbens (T.O.G.O.) en Westerkamp (H.D.M.). Midden: De Looper (Hilversum), Caviet (Gooi) en Cuperius (C.H.C.). Voor: Gunning (B.M.H.C.). Bekink (Union) Bromberg (H.H.Y.C.), De Roos (B.M.H.C.) en Esser (T.O.G.O.). Amsterdam: Doel: Koelesmidt. Achter: De Waal en Overing. Midden: Groenendijk, Berghuis en Sacht- leben. Voor: Rodenburgh. Van Leuven, Bartlema, De Lange en Hazewinkel. Hooge schoolvoetbal In het Olym pische Stadion. Deze wedstrijd heeft me doen denken aan de ontmoetingen tusschen Uruguay en Argentinië In 1928, aldus vertelde ons na afloop een bekend Nederlandsch voet bal-official. Toen voetbal van superklasse en ook thans heb ik vaak genoten van prachtig hoogstaand spel, dat wjj in Ne derland slechts heel zelden krijgen te aan schouwen. Er schuilt toch heel veel waars in dit oor deel. Deze ontmoeting tusschen Centraal- en West-Europa was geen gewone landenwed- strjjd vol spanning en sfeer, zooals wij die kennen in de NederlandBelgië-serie. Hier kon ook het publiek zich niet voor zyn favo riet uitspreken, al ging de meeste sympathie vanzelfsprekend uit naar West-Europa. Dus niet die spanning, die geladen atmos feer van onze gewone landenwedstryden, maar wel voetbal, zoowel waar het samenspel als individueel werk betrof, van zeer schoone kwaliteiten. Hoe de spelers het maakten. Toen de wedstrijd tien minuten duurde, hadden wy meer mooie staaltjes voetbal gezien, zoowel in technisch als in tactisch opzicht, dan in alle landenwedstryden van Nederland in dit seizoen bij elkaar. Wy denken aan het schitterende defensieve werk van de achterhoede van West- Europa, waarin Caldenhove vooral voor de rust schitterde. Wy memoreeren het phenomenale spel van Kitzinger, die voor ons een der allerbeste spelers van het veld is geweest. Wjj zien weer voor ons het keurige samenspel tusschen Braine en Lehner, eveneens voor de pauze. In doel schitterde de Italiaansche keeper Olivieri, die heel wat lastiger werk heeft gehad dan Jakob, een bewys, dat West- Europa in het veld zeker niet de mindere is geweest. Ook het aantal hoekschoppen (93) ten gunste van West-Europa spreekt in dat opzicht duidelijke taal. Vooral in verdedigend opzicht was de middenlinie van Centraal-Europa zeer sterk en wie heeft niet genoten van het pittige, vlotte, enthousiaste, technische onovertrefbare spel van Piola, den mid- voor, die zwaar gedekt werd en niettemin kans zag het spel te verdeelen, om beur ten de vleugels aan het werk te zetten en het vooral met Sas, den besten vleu gelspeler van den middag, best kon vin den. Ziedaar enkele korte beschouwingen, welke toch reeds den indruk geven, dat deze ont moeting qua spel zeer hoog moet worden aangeslagen en een unicum In de geschie denis van het wereldvoetbal zal blijken te zyn. De oorzaken van de overwinning. Dat Centraal-Europa gewonnen heeft en met 31, verdiend, heeft o.i. twee oorzaken. In de eerste plaats was de Centraal-Europee- sche ploeg homogener dan die van West- Europa. De oefenwedstrijd, Donderdag te Milaan gespeeld, heeft resultaat gehad. Bo ven dien kennen de spelers van Oostenrijk, Hongarije, Italië en Tsjechoslowakye eikaars spel door en door. gevolg van het uitgebreide en veelvuldig contact tusschen die landen. Maar in de tweede plaats vertoonden alle spelers van Centraal-Europa constant goed spel, het aantal foutjes, dat gemaakt werd, was zoo miniem, dat het niet storend werkte. West-Europa vormde een minder goed ge heel. Men kon duidelijk constateeren, dat de spelers elkaar veel moeilijker begrepen, dat ieder zoo'n beetje z'n eigen spel speelde en vooral de werkelijke kracht van de voorhoede is daar mede niet tot uiting gekomen. De combinatie BraineBakhuys vlotte niet goed. Meende Bakhuys dat Braine naar rechts zou plaat sen, dan ging het juist naar links, LehnerBraine vlotte voor de rust wel, doch in de tweede helft was het een stuk min der, Stanley Van huys en Paverick en later Joacim waren niet constant goed. Deze factoren hebben tenslotte den door slag gegeven... In technisch opzicht was er overigens ook nog wel wat by West-Europa aan te merken. Het koppen, uitmuntend ver zorgd bij Centraal-Europa, liet bij West- Europa zeer veel te wenschen over. Ook het wegtrappen van de Centraal-Europeesche spelers geschiedde gewoonlyk vlotter en ge makkelijker. De beste spelers. In het West-Europeesche elftal vonden wij Kitzinger, den rechtshalf het beste. Ook Del- four heeft uitstekend gespeeld, evenals Gold- brunner, die speciaal belast was met de be waking van Piola, een taak, waarvan hij zich als stopper spil uitstekend gekweten heeft. Verder waren Smit en Braine goed op dreef. De laatste soms iets te langzaam, maar tech nisch niet te overtreffen. Zijn spel blijft ech ter moeilyk te begrijpen, dat hebben wij dezen middag wederom kunnen constateeren. Jakob heeft prachtig werk in het doel laten zien. Het tweede doelpunt had hij misschien kun nen voorkomen, omdat hij het juiste moment voor zijn uitloopen verkeerd had gekozen. Pa verick voor de rust en Joacim na de rust, hebben niet onverdienstelijk gespeeld, de eer ste was echter veel beter dan zijn plaatsver vanger. In de voorhoede wisselde Lehner goede dingen met slechte af. Bakhuys kan niet in den schaduw staan van Piola, en voorts kan van hem gezegd worden, dat hij zyn ouden vorm zeker nog niet terug heeft. Men verwachtte veel van hem, misschien wel iets te veel, en aan deze hooggest'elde ver wachtingen heeft hy niet voldaan. In de Centraal-Europeesche ploeg was geen zwakke plek te ontdekken. Alleen Meazza en Sarosy vielen niet zoo op, zij hebben inder daad niet hun allerbeste spel gegeven. Ne- jedly als linksbuiten was geen mislukking en zijn doelpunt was zeer fraai. Maar Sas aan den anderen kant was heel wat beter op dreef. Nejedly is geen buitenspeler, in het binnentrio had hij zeker beter voldaan. Andreola was goed, zonder meer, Seran- toni de minste van de drie uit de middenlinie, waarin vooral ook Lazar magnifieke dingen heeft verricht. Sesta was de beste back, goed bijgestaan door zijn langenoot Schmaus, voor wien later de Italiaan Rava de zesde in de ploeg inviel. Olivieri is een spectacu- lairen doelverdediger, die er overigens heel wat moeilijke schoten heeft uitgehouden. Het spelverloop Over het spelverloop kunnen wij nog kort zijn. In de eerste helft was West-Europa veel vuldig in den aanval, getuige ook het aantal hoekschoppen op het doel van Olivieri, niet minder dan zeven. Olivieri heeft er gevaar lijke schoten van Van den Eynde, Lehner, Braine en Kitzinger uitgehouden. Na zeven tien minuten wist Sarosy den bal bij de doel- lyn vrij te spelen, zyn voorzet werd door Sas onhoudbaar ingekopt. Schmaus moest voor de rust door Rava vervangen worden. In de tweede helft wist Sas den voorsprong van Centraal-Europa na 3 minuten te ver- grooten, toen Sas op een through pass van Piola doorliep, Jakob liep uit, had het moment verkeerd gekozen, terwijl Sas Caldenhove te vlug af was. Met een kalm boogschot over het hoofd van den keeper lag numerotwee in het net. West-Europa antwoordde met enkele vin nige aanvallen, waarbij vooral Smit zich onderscheidde. Na twintig minuten viel Pave rick uit, hy werd vervangen door Joacim, die links ging staan en Caldenhove rechts. Bakhuis scoort. Na een half uur maakte Nejedly er met een scherp schot 30 van. Tegen het einde werd West-Europa sterker. Braine tikte den bal met zyn hak keurig naar Smit, deze plaatste over het hoofd van Sesta voor doel, Bakhuijs was doorgeloopen en voor dat Olivieri gelegenheid kreeg zich op den bal te werpen, had Bakhuys reeds ingetrapt (13). Met dezen stand kwam het einde. De meening van Europeesche officials KICK SMIT. den Eynde was in sommige perioden bepaald zwak. Hy kreeg veel te doen, vooral Smit speelde hem verscheidene ballen toe, doch in het duo SerantoniSesta had hy tegenstan ders gevonden, die moeilyk te passeeren wa ren. Ook de verrichtingen der spelers indivi dueel u-aren niet gelijkmatig, zooals bij de Centraal-Europeesche vertegenwoordigers. Verscheidene spelers hadden hun ups en downs, vooral Lehner, Van den Eynde, Bak- Centraal Europa was veel gevaarlijker voor doel, aldus was de meening van scheids rechter Jewell, toen wy hem na afloop in de kleedkamer opzochten en hem zjjn indruk ken over den wedstrijd vroegen. Smit was best. West-Europa speelde Engelsch, terwijl Centraal-Europa meer het Schotsche spel liet zien. Het was overigens een zeer sportieve ontmoeting met hoogstaande momenten. Niets geen last heb ik ondervonden van het feit, dat ik de spelers niet kon verstaan. Ik weet werkeljjk niet, wat zy allemaal tegen elkaar gezegd hebben. Enkele malen hebben de spelers gevraagd hoe lang het nog duurde, dat begreep ik wel, en dan wees ik naar mjjn horloge. In het West-Europeesche elftal vond ik Smit een van de uitblinkers. Hij demon streerde een type spel, dat in Engeland volkomen thuis zou hooren. In elke eerste divisie club zou een speler als Smit wor den opgenomen. Niet alleen in het veld is hy uitstekend, maar voor het doel heeft hy getoond, dat hij ka., schieten. Dit veld was prachtig bespeelbaar, niets op aan te merken. Bakhuys zag lk niet voor de eerste maal spelen. Hy was niet de oude, ik heb hem wel eens beter ge zien. En ook over Delfour was deze En- gelache scheidsrechter best te spreken. Een der beste spelkenners van Midden- Europa, de Hongaarsche official Dr. Fodor, vond het een prachtigen propaganda-wed- strjjd voor het voetbal. Het verschil in spel type tusschen Centraal-Europa en West- Europa was hier toch wel duidelijk tot uiting gekomen. West-Europa dekte de tegenstan ders uitstekend, daarom was het zoo moeilyk voor het Centraal-Europeesche binnentrio gevaarlijke situaties te scheppen. Fet is dan ook niet te verwonderen, dat de doelpunten van Centraal-Europa alle drie door buiten spelers zjjn gemaakt. Sas en Piola vond Dr. Fodor de besten var het team, Bjj West- Europa blonken Braine, Lehner en alle drie spelers der middenlinie uit. Bakhuys heb ik wel eens beter gezien. De Italiaansche voetballeider, de heer Poz- zo, was van meening, dat het inderdaad een mooie en interessante ontmoeting was geweest, doch in technisch opzicht was zjj toch niet meegevallen. Kolossaal, wat een kansen heeft West-Europa verknoeid. Bakhuys, Lehner, Braine en Smit, ze hebben vele gelegenheden tot scoren gehad. De beste speler van het veld was Braine. Piola heeft in de eerste helft schitterend gespeeld. Oliviera heeft er heel wat schoten uitgehouden. Het tegenpunt had hij misschien wel kunnen voorkomen, maar dan had hjj er waarschijnlijk niet zonder bles sure afgekomen. En waarom zou dat noodlg geweest zijn bij een 30 voorsprong? Het belangrijkste van dezen wedstrijd is, aldus vervolgde Pozzo, dat West-Europa ge tracht heeft Engelsch te spelen, maar dat dit niet gelukt is. De reden daarvan is heel een voudig. Spelers als Delfour, Van den Eynde, Braine zijn dat niet gewend. Bovendien is er hier geen oefenwedstrijd van te voren ge weest. De meening van Lotsy Ik ben zeer tevreden, niet alleen over den voetbalwedstrijd, maar over den geheelen dag, was het antwoord van den heer Lotsy, toen wij hem een dergelijke vraag voorlegden. Ondanks critiek van andere zijde, vooral uit het buiten land, is dit experiment uitstekend geslaagd. In den wedstrijd kon men staaltjes spel genieten, die men dit seizoen nog niet had aanschouwd. De uitslag 30 zou niet juist zjjn geweest, 31 geeft de verhouding beter weer. En dan moet men niet vergeten, dat West-Europa niet van tevoren een oefenwedstrjjd heeft kunnen spelen. En niettemin was er een aardige homo geniteit in de ploeg, hetgeen ook met spelers van hooge klasse niet anders te verwachten is. Centraal Europa heeft een oefenwedstrijd van tevoren gespeeld, dat was duidelijk merkbaar. Bij professionals is dat nu eenmaal mogelijk, maar amateurs, die in de week hun werkzaam heden hebben, kunnen moeilijk dagen van te voren bij elkaar worden gebracht. Piola in het Centraal Europeesche elftal was voor mij de beste speler en ook Sas, de rechtsbuiten blonk uit in dit milieu. Sesta, de pittige aanvoerder, kroeg in de tweede helft zin in. In het West-Europeesche team hebben Braine. Kitzinger, Goldbrunner en Smit uitstekend voldaan. Bakhuys heeft nog steeds zijn ouden vorm niet terug. Men zal zeg gen, dat West-Enropa meer kansen heeft ge had, doch in het veld was Centraal Europa toch beter En daarom is de uitslag 31 volkomen aanvaardbaar. En de heer Lotsy eindigde met de woorden? het experiment is uitstekend geslaagd, mis schien dat wij over enkele jaren opnieuw een dergelyke ontmoeting zullen organiseeren. Aanvoerder Jakob. De aanvoerder van de West-Europeesche ploeg, doelman Jacob, verklaarde ronduit, dat West-Europa ongelukkig gespeeld had. Een gelijk spel had beter de verhouding weerge geven, b.v. 22. West-Europa vond ik in de eerste helft beslist beter. Ook Jacob had niets dan woorden van lof over Piola, een speler, naar hij zeide, die men slechts zelden op de velden aantreft. In het West-Europeesche elf tal was Braine prachtig op dreef, en verder vond hij Smit en Kitzinger uitblinkers. De aanvoerder der Centralen. De captain van Centraal Eurapo, Sesta, ver klaarde, dat hij verheugd was, dat het zoo'n faire en fraaie wedstrijd was geworden. Beide ploegen hebben prachtig gespeeld. Braine in het West-Europeesche elftal en Piola in de Centraal Europeesche ploeg waren de sterren geweest. Natuurlijk was het moeilyk een ho mogene ploeg te vormen en hier kwam het by de meeste spelers meer op gevoelskwestie aan dan op het verstand. En met die voetbal „fee- ling" ging het nogal, is het niet zoo De Nederlandsche spelers. Smit had het een fjjnen wedstrjjd gevonden. Je speelt veel rustiger in een dergelyke ont moeting, er hangt niet zoo veel van af als in een landenwedstrijd, was zijn meening. Caldenhove noemde het resultaat niet juist. Vooral voor de rust heeft West-Europa uitste kend gespeeld en een verhouding 11 was toen beter geweest. En wat een kansen heeft West- Europa gehad! De Hippische sport Het slotnummer van den dag was gewjjd aan de hippische sport. Bekende ruiters en paarden namen deel, die reeds verscheidene malen ons land op internationale wedstrjjden hebben vertegen woordigd. De hindernissen hadden een hoogt' van 1.20 tot 1.40 meter. De fraaiste prestatie werd verricht door luitenant Greter, die op Carina geen en kele fout maakte in den fraaien tijd van 1 min. 3 seconden. Ook luitenant De Perez en de ritmeester De Kruyff reden een foutloos parcours, de eerste echter in een iets beteren tjjd. In rangorde werden vervolgens geplaatst ritmeester Van der Voort van Zijp, luitenant De Bruine en luitenant Van Reede. elk met slechts vier fouten. De overige deelnemers hadden 7 en meer fouten. Het slechts een half uur durende concours werd door het publiek met groote belangstel ling gevolgd. De volledige uitslag luidt als volgt: 1. Luitenant Greter (Carina), 0 fouten, 1 min. 3 sec. 2. Luitenant De Perez (Kestrelle), 0 fou ten, 1 min. 52/2 sec. 3. Ritmeester De Kruyff (Giovinerza), 0 ten, 1 min. 5 2/5 sec. 4. Ritmeester Van der Voort v. Zjjp (Syn- day), 4 fouten, 1 min. 4 sec. 5. Luitenant De Bruine (Ernica c.f.), 4 fouten, 1 min. 4 sec. 6. Luitenant Van Reede (Jimmy r.p.). 4 fouten, 1 min. 8 3/5 sec. 7. Ritmeester Sirtema van Grovestins (Isard cJ.), 7 fouten, 1 min. 21 2/5 sec.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 5