Neêrlands grootste sportfestijn
50.000 toeschouwers op
Olympische dag
Het gebodene stond dikwijls op
hoog peil
Centraal wint van West Europa
Rondom
en in het stadion
De hockeywedstrijd
West-Europa-
Centraal-Europa
Het weer valt mee
Amsterdam stond gisteren weer in het
teeken van den Olympischen dag, het
groote jaarlyksche sportfestijn, dat steeds
tienduizenden binnen de muren van het
Stadion pleegt te vereenigen. Het weer liet
zich Zondagmorgen in de hoofdstad niet
van zijn beste zijde kennen. Een bewolkte
hemel en voor dezen tijd van het jaar vrjj
frisch. De zon, die tot voor een week zich
zoo krachtig heeft doen gevoelen, ontbrak
volkomen en een regenjas bjj de hand ge
tuigde niet van overdreven pessimisme.
Toch is het weer geen spelbreker gewor
den. Wel sputterde het af en toe en een
half uur voor het begin zag het er, toen de
lucht zwaar bewolkt was, en de regen neer
viel, iets dreigender uit, maar daar bleef
het bij.
Voor het eerst vertoonde het Stadion zich in
zyn nieuw vergroote gedaante aan het publiek.
Uitgegroeid tot een capaciteit van circa 60.000
toeschouwers vormde het OlympisA Sport
park een extra attractie. Toch scheen het min
of meer dreigende weer nog velen van een
gang daarheen te hebben afgehouden. Of
waren het de hooge prjjzen Een feit is in ieder
geval, dat alle 60.000 toeschouwers die het Sta
dion kan bevatten, niet aanwezig waren en dat
vooral de hoeken van het nieuw gebouwde ge
deelte der noordelijke tribune groote open plek
ken vertoonden.
Aankomst Prins Bernhard
Precies om half twee werd met het program
ma van den Olympischen dag een aanvang ge
maakt, nadat het Tweka-orkest vrooljjke mu
ziek had laten hooren. Juist brak de zon even
door, toen het schot weerklonk, voor de eerste
serie der 110 m horden heeren en terwy'1 het
athletiek-gedeelte verder afgewerkt werd,
steeg plotseling van fle officieele tribune ge-
'juich op, en zag men Prins Bernhard verschij
nen, in gezelschap van zyn secretaris, jhr.
Dedel en zyn adjudant, jhr. ir. Roëll. Het was
juist kwart voor twee. Even plantte het ge
juich zich voort. De Prins drukte verschillende
personen de hand om vervolgens plaats te
nemen tusschen den heer Jules Rimet, presi
dent van de F.I.F.A. en den heer mr. A. Baron
Schimmelpenninck van der Oye, voorzitter van
het Nederlandsch Olympisch Comité.
Inmiddels waren de weersomstandigheden
aanmerkelijk verbeterd. De zon was doorge
broken en toen de hockeyspelers het veld be
traden, was de prachtige grasmat van het mid
denveld helder en glanzend. Naarmate de tijd
verstreek nam de spanning toe, in afwachting
van het groote voetbal-gebeuren.
Overwinningen
voor Osendarp en
Fanny Koen
Van de athletieknummers was de 100 meter
voor heeren het belangwekkendste. In de
eerste serie won Osendarp voor Boersma en
K. Baumgarten, terwijl Van Beveren in de
tweede serie de eerste plaats bezette voor „De
Haas" en Berger.
De eindstrijd gaf een uitstekende race
tusschen de beide seriewinnaars te zien.
Osendarp kreeg een kleinen voorsprong,
maar Van Beveren gaf geen kamp en be
dreigde zijn tegenstander zelfs een oogen-
blik. Met gering verschil ging Osendarp
als eerste over de eindstreep. Zijn tijd,
10.7 sec, kan voor deze zware baan zeer
goed genoemd worden, terwijl ook de
prestatie van Van Beveren (10.8 sec) er
mag zijn. Boersma eindigde voor „De
Haas" op de derde plaats.
Op hetzelfde nummer voor dames stak
Fanny Koen met hoofd en schouders boven de
andere deelneemsters uit, zoowel in haar serie
als in den eindstrijd bleef zy gemakkelijk voor
mej. Ter Braake. All de Vries, die haar serie
won. faalde in den eindstrijd. Fanny Koen
maakte een tijd van 12.4 sec.
De 110 meter horden bracht een goede
overwinning voor Brasser, die in de finale
W. Kaan versloeg. Hy had deze zege te dan
ken aan zjjn goed vertrekken, want den klei
nen voorsprong, dien hij daarbij behaalde, wist
hij tot het einde te behouden. De Hagenaar
Jansz bezette de derde plaats.
Mej. Ter Braake won het nummer 80 meter
horden met miniem verschil voor Mej. Door
geest, voor wie dezelfde tyd (12.2 sec) geno-
Osendarp
teerd werd. Mej. Van Balen (Wieringerwaard)
moest wegens herhaaldelijk te vroeg vertrek
ken uitvallen.
By de demonstratie speerwerpen bereikte
Van de Poll den uitstekenden afstand van
64.05 meter, waardoor hij slechts 30 centimeter
onder het Nederlandsch record bleef. Ook
Lutkeveld leverde een goede prestatie met een
worp van 62.15 meter.
De hoogspringers kwamen tot 1.85 meter.
De uitslagen luiden:
100 meter hardloopen heeren*
Eindstrijd: 1. Osendarp 10.7 sec: 2. Van
Beveren 10.8 sec; 3. Boersma; 4. „De Haas".
110 meter horden «heeren.
Eindstrijd: 1. Brasser 15.1 sec.; 2. W. Kaan
15.2 sec; 3. Jansz; 4. Balhan.
Na de eerste athletieknummers was het
woord aan de hockeyers. Voor deze demonstra
tie stelde Amsterdam zich op tegen een
Nederlandsch elftal, dat dus den steun van
enkele Amsterdammers moest missen. Het is
een genoeglijke wedstrijd geworden. In de
eerste helft wogen de partijen vrijwel tegen
elkaar op. Amsterdam werd het eerst gevaar
lijk met een schot, dat juist naast het Neder-
landsche doel ging. Na vijf minuten kreeg
Bromberg een fraaie kans, toen de Oranje
voorhoede doorbrak, en met een goed schot
gaf hij Nederland de leiding (10).
Amsterdam gooide er toen een schepje op
en eenige malen ontstonden er voor het natio
nale doel gevaarlijke situaties, doch tot doel
punten kwam het niet. Daarvoor had de Am-
sterdamsche voorhoede een te slecht schot,
terwijl de Nederlandsche verdediging een
goede partij speelde.
In het veld was echter van overwicht geen
sprake en de rust kwam met een 10 voor
sprong voor Nederland.
Na de hervatting kwam de Oranjeploeg ge
leidelijk in de meerderheid en de Amster-
damsche verdediging moest zich geducht
weren. De Nederlandsche middenlinie leverde
goed werk en ging het middenveld steeds
meer beheerschen. In de voorhoede waren het
vooral de buitspelers en De Roos, die De Waal
en Overing druk werk verschaften. En na
ongeveer tien minuten (beide speelhelften
duurden slechts 20 minuten) kreeg Esser den
bal in goede positie. Met een zeer fraai, hard
schot bracht hy den stand op 20 voor het
Nederlandsch elftal. De laatste tien minuten
boden hetzelfde beeld: een meestal aanvallend
Oranje-team tegen een verdedigend Amster
dam. Nog eenige keeren kwam het doel van
Amsterdam in gevaar, doch het bleef bij 20
voor het nationale team.
De opstelling der elftallen was als volgt:
Nederlandsch elftal:
Doel: Anjema (T.O.G.O.).
Achter: Wibbens (T.O.G.O.) en Westerkamp
(H.D.M.).
Midden: De Looper (Hilversum), Caviet
(Gooi) en Cuperius (C.H.C.).
Voor: Gunning (B.M.H.C.). Bekink (Union)
Bromberg (H.H.Y.C.), De Roos (B.M.H.C.) en
Esser (T.O.G.O.).
Amsterdam:
Doel: Koelesmidt.
Achter: De Waal en Overing.
Midden: Groenendijk, Berghuis en Sacht-
leben.
Voor: Rodenburgh. Van Leuven, Bartlema,
De Lange en Hazewinkel.
Hooge schoolvoetbal In het Olym
pische Stadion.
Deze wedstrijd heeft me doen denken
aan de ontmoetingen tusschen Uruguay
en Argentinië In 1928, aldus vertelde ons
na afloop een bekend Nederlandsch voet
bal-official. Toen voetbal van superklasse
en ook thans heb ik vaak genoten van
prachtig hoogstaand spel, dat wjj in Ne
derland slechts heel zelden krijgen te aan
schouwen.
Er schuilt toch heel veel waars in dit oor
deel. Deze ontmoeting tusschen Centraal- en
West-Europa was geen gewone landenwed-
strjjd vol spanning en sfeer, zooals wij die
kennen in de NederlandBelgië-serie. Hier
kon ook het publiek zich niet voor zyn favo
riet uitspreken, al ging de meeste sympathie
vanzelfsprekend uit naar West-Europa.
Dus niet die spanning, die geladen atmos
feer van onze gewone landenwedstryden, maar
wel voetbal, zoowel waar het samenspel als
individueel werk betrof, van zeer schoone
kwaliteiten.
Hoe de spelers het maakten.
Toen de wedstrijd tien minuten duurde,
hadden wy meer mooie staaltjes voetbal
gezien, zoowel in technisch als in tactisch
opzicht, dan in alle landenwedstryden van
Nederland in dit seizoen bij elkaar. Wy
denken aan het schitterende defensieve
werk van de achterhoede van West-
Europa, waarin Caldenhove vooral voor
de rust schitterde. Wy memoreeren het
phenomenale spel van Kitzinger, die voor
ons een der allerbeste spelers van het
veld is geweest. Wjj zien weer voor ons
het keurige samenspel tusschen Braine
en Lehner, eveneens voor de pauze. In
doel schitterde de Italiaansche keeper
Olivieri, die heel wat lastiger werk heeft
gehad dan Jakob, een bewys, dat West-
Europa in het veld zeker niet de mindere
is geweest. Ook het aantal hoekschoppen
(93) ten gunste van West-Europa
spreekt in dat opzicht duidelijke taal.
Vooral in verdedigend opzicht was de
middenlinie van Centraal-Europa zeer
sterk en wie heeft niet genoten van het
pittige, vlotte, enthousiaste, technische
onovertrefbare spel van Piola, den mid-
voor, die zwaar gedekt werd en niettemin
kans zag het spel te verdeelen, om beur
ten de vleugels aan het werk te zetten
en het vooral met Sas, den besten vleu
gelspeler van den middag, best kon vin
den.
Ziedaar enkele korte beschouwingen, welke
toch reeds den indruk geven, dat deze ont
moeting qua spel zeer hoog moet worden
aangeslagen en een unicum In de geschie
denis van het wereldvoetbal zal blijken te
zyn.
De oorzaken van de overwinning.
Dat Centraal-Europa gewonnen heeft en
met 31, verdiend, heeft o.i. twee oorzaken.
In de eerste plaats was de Centraal-Europee-
sche ploeg homogener dan die van West-
Europa. De oefenwedstrijd, Donderdag te
Milaan gespeeld, heeft resultaat gehad. Bo
ven dien kennen de spelers van Oostenrijk,
Hongarije, Italië en Tsjechoslowakye eikaars
spel door en door. gevolg van het uitgebreide
en veelvuldig contact tusschen die landen.
Maar in de tweede plaats vertoonden alle
spelers van Centraal-Europa constant goed
spel, het aantal foutjes, dat gemaakt werd,
was zoo miniem, dat het niet storend werkte.
West-Europa vormde een minder goed ge
heel. Men kon duidelijk constateeren, dat de
spelers elkaar veel moeilijker begrepen, dat
ieder zoo'n beetje
z'n eigen spel
speelde en vooral
de werkelijke
kracht van de
voorhoede is daar
mede niet tot
uiting gekomen.
De combinatie
BraineBakhuys
vlotte niet goed.
Meende Bakhuys
dat Braine naar
rechts zou plaat
sen, dan ging het
juist naar links,
LehnerBraine
vlotte voor de rust
wel, doch in de
tweede helft was
het een stuk min
der, Stanley Van
huys en Paverick en later Joacim waren niet
constant goed.
Deze factoren hebben tenslotte den door
slag gegeven... In technisch opzicht was er
overigens ook nog wel wat by West-Europa
aan te merken. Het koppen, uitmuntend ver
zorgd bij Centraal-Europa, liet bij West-
Europa zeer veel te wenschen over. Ook het
wegtrappen van de Centraal-Europeesche
spelers geschiedde gewoonlyk vlotter en ge
makkelijker.
De beste spelers.
In het West-Europeesche elftal vonden wij
Kitzinger, den rechtshalf het beste. Ook Del-
four heeft uitstekend gespeeld, evenals Gold-
brunner, die speciaal belast was met de be
waking van Piola, een taak, waarvan hij zich
als stopper spil uitstekend gekweten heeft.
Verder waren Smit en Braine goed op dreef.
De laatste soms iets te langzaam, maar tech
nisch niet te overtreffen. Zijn spel blijft ech
ter moeilyk te begrijpen, dat hebben wij dezen
middag wederom kunnen constateeren. Jakob
heeft prachtig werk in het doel laten zien.
Het tweede doelpunt had hij misschien kun
nen voorkomen, omdat hij het juiste moment
voor zijn uitloopen verkeerd had gekozen. Pa
verick voor de rust en Joacim na de rust,
hebben niet onverdienstelijk gespeeld, de eer
ste was echter veel beter dan zijn plaatsver
vanger. In de voorhoede wisselde Lehner
goede dingen met slechte af. Bakhuys kan
niet in den schaduw staan van Piola, en
voorts kan van hem gezegd worden, dat hij
zyn ouden vorm zeker nog niet terug heeft.
Men verwachtte veel van hem, misschien wel
iets te veel, en aan deze hooggest'elde ver
wachtingen heeft hy niet voldaan.
In de Centraal-Europeesche ploeg was geen
zwakke plek te ontdekken. Alleen Meazza en
Sarosy vielen niet zoo op, zij hebben inder
daad niet hun allerbeste spel gegeven. Ne-
jedly als linksbuiten was geen mislukking en
zijn doelpunt was zeer fraai. Maar Sas aan
den anderen kant was heel wat beter op
dreef. Nejedly is geen buitenspeler, in het
binnentrio had hij zeker beter voldaan.
Andreola was goed, zonder meer, Seran-
toni de minste van de drie uit de middenlinie,
waarin vooral ook Lazar magnifieke dingen
heeft verricht. Sesta was de beste back,
goed bijgestaan door zijn langenoot Schmaus,
voor wien later de Italiaan Rava de zesde
in de ploeg inviel. Olivieri is een spectacu-
lairen doelverdediger, die er overigens heel
wat moeilijke schoten heeft uitgehouden.
Het spelverloop
Over het spelverloop kunnen wij nog kort
zijn. In de eerste helft was West-Europa veel
vuldig in den aanval, getuige ook het aantal
hoekschoppen op het doel van Olivieri, niet
minder dan zeven. Olivieri heeft er gevaar
lijke schoten van Van den Eynde, Lehner,
Braine en Kitzinger uitgehouden. Na zeven
tien minuten wist Sarosy den bal bij de doel-
lyn vrij te spelen, zyn voorzet werd door Sas
onhoudbaar ingekopt. Schmaus moest voor de
rust door Rava vervangen worden.
In de tweede helft wist Sas den voorsprong
van Centraal-Europa na 3 minuten te ver-
grooten, toen Sas op een through pass van
Piola doorliep, Jakob liep uit, had het moment
verkeerd gekozen, terwijl Sas Caldenhove te
vlug af was. Met een kalm boogschot over
het hoofd van den keeper lag numerotwee
in het net.
West-Europa antwoordde met enkele vin
nige aanvallen, waarbij vooral Smit zich
onderscheidde. Na twintig minuten viel Pave
rick uit, hy werd vervangen door Joacim, die
links ging staan en Caldenhove rechts.
Bakhuis scoort.
Na een half uur maakte Nejedly er met
een scherp schot 30 van. Tegen het einde
werd West-Europa sterker. Braine tikte den
bal met zyn hak keurig naar Smit, deze
plaatste over het hoofd van Sesta voor doel,
Bakhuijs was doorgeloopen en voor dat Olivieri
gelegenheid kreeg zich op den bal te werpen,
had Bakhuys reeds ingetrapt (13).
Met dezen stand kwam het einde.
De meening
van Europeesche officials
KICK SMIT.
den Eynde was in sommige perioden bepaald
zwak. Hy kreeg veel te doen, vooral Smit
speelde hem verscheidene ballen toe, doch in
het duo SerantoniSesta had hy tegenstan
ders gevonden, die moeilyk te passeeren wa
ren.
Ook de verrichtingen der spelers indivi
dueel u-aren niet gelijkmatig, zooals bij de
Centraal-Europeesche vertegenwoordigers.
Verscheidene spelers hadden hun ups en
downs, vooral Lehner, Van den Eynde, Bak-
Centraal Europa was veel gevaarlijker
voor doel, aldus was de meening van scheids
rechter Jewell, toen wy hem na afloop in de
kleedkamer opzochten en hem zjjn indruk
ken over den wedstrijd vroegen.
Smit was best.
West-Europa speelde Engelsch, terwijl
Centraal-Europa meer het Schotsche spel liet
zien. Het was overigens een zeer sportieve
ontmoeting met hoogstaande momenten.
Niets geen last heb ik ondervonden van het
feit, dat ik de spelers niet kon verstaan. Ik
weet werkeljjk niet, wat zy allemaal tegen
elkaar gezegd hebben. Enkele malen hebben
de spelers gevraagd hoe lang het nog duurde,
dat begreep ik wel, en dan wees ik naar
mjjn horloge.
In het West-Europeesche elftal vond ik
Smit een van de uitblinkers. Hij demon
streerde een type spel, dat in Engeland
volkomen thuis zou hooren. In elke eerste
divisie club zou een speler als Smit wor
den opgenomen. Niet alleen in het veld
is hy uitstekend, maar voor het doel
heeft hy getoond, dat hij ka., schieten.
Dit veld was prachtig bespeelbaar, niets
op aan te merken. Bakhuys zag lk niet
voor de eerste maal spelen. Hy was niet
de oude, ik heb hem wel eens beter ge
zien. En ook over Delfour was deze En-
gelache scheidsrechter best te spreken.
Een der beste spelkenners van Midden-
Europa, de Hongaarsche official Dr. Fodor,
vond het een prachtigen propaganda-wed-
strjjd voor het voetbal. Het verschil in spel
type tusschen Centraal-Europa en West-
Europa was hier toch wel duidelijk tot uiting
gekomen. West-Europa dekte de tegenstan
ders uitstekend, daarom was het zoo moeilyk
voor het Centraal-Europeesche binnentrio
gevaarlijke situaties te scheppen. Fet is dan
ook niet te verwonderen, dat de doelpunten
van Centraal-Europa alle drie door buiten
spelers zjjn gemaakt. Sas en Piola vond Dr.
Fodor de besten var het team, Bjj West-
Europa blonken Braine, Lehner en alle drie
spelers der middenlinie uit. Bakhuys heb ik
wel eens beter gezien.
De Italiaansche voetballeider, de heer Poz-
zo, was van meening, dat het inderdaad een
mooie en interessante ontmoeting was geweest,
doch in technisch opzicht was zjj toch niet
meegevallen. Kolossaal, wat een kansen heeft
West-Europa verknoeid. Bakhuys, Lehner,
Braine en Smit, ze hebben vele gelegenheden
tot scoren gehad. De beste speler van het
veld was Braine. Piola heeft in de eerste helft
schitterend gespeeld. Oliviera heeft er heel
wat schoten uitgehouden. Het tegenpunt had
hij misschien wel kunnen voorkomen, maar
dan had hjj er waarschijnlijk niet zonder bles
sure afgekomen. En waarom zou dat noodlg
geweest zijn bij een 30 voorsprong?
Het belangrijkste van dezen wedstrijd is,
aldus vervolgde Pozzo, dat West-Europa ge
tracht heeft Engelsch te spelen, maar dat dit
niet gelukt is. De reden daarvan is heel een
voudig. Spelers als Delfour, Van den Eynde,
Braine zijn dat niet gewend. Bovendien is er
hier geen oefenwedstrijd van te voren ge
weest.
De meening van Lotsy
Ik ben zeer tevreden, niet alleen over den
voetbalwedstrijd, maar over den geheelen dag,
was het antwoord van den heer Lotsy, toen wij
hem een dergelijke vraag voorlegden. Ondanks
critiek van andere zijde, vooral uit het buiten
land, is dit experiment uitstekend geslaagd. In
den wedstrijd kon men staaltjes spel genieten,
die men dit seizoen nog niet had aanschouwd.
De uitslag 30 zou niet juist zjjn geweest,
31 geeft de verhouding beter weer. En dan
moet men niet vergeten, dat West-Europa niet
van tevoren een oefenwedstrjjd heeft kunnen
spelen. En niettemin was er een aardige homo
geniteit in de ploeg, hetgeen ook met spelers
van hooge klasse niet anders te verwachten is.
Centraal Europa heeft een oefenwedstrijd van
tevoren gespeeld, dat was duidelijk merkbaar.
Bij professionals is dat nu eenmaal mogelijk,
maar amateurs, die in de week hun werkzaam
heden hebben, kunnen moeilijk dagen van te
voren bij elkaar worden gebracht. Piola in het
Centraal Europeesche elftal was voor mij de
beste speler en ook Sas, de rechtsbuiten blonk
uit in dit milieu.
Sesta, de pittige aanvoerder, kroeg in de
tweede helft zin in. In het West-Europeesche
team hebben Braine. Kitzinger, Goldbrunner en
Smit uitstekend voldaan. Bakhuys heeft nog
steeds zijn ouden vorm niet terug. Men zal zeg
gen, dat West-Enropa meer kansen heeft ge
had, doch in het veld was Centraal Europa toch
beter En daarom is de uitslag 31 volkomen
aanvaardbaar.
En de heer Lotsy eindigde met de woorden?
het experiment is uitstekend geslaagd, mis
schien dat wij over enkele jaren opnieuw een
dergelyke ontmoeting zullen organiseeren.
Aanvoerder Jakob.
De aanvoerder van de West-Europeesche
ploeg, doelman Jacob, verklaarde ronduit, dat
West-Europa ongelukkig gespeeld had. Een
gelijk spel had beter de verhouding weerge
geven, b.v. 22. West-Europa vond ik in de
eerste helft beslist beter. Ook Jacob had niets
dan woorden van lof over Piola, een speler,
naar hij zeide, die men slechts zelden op de
velden aantreft. In het West-Europeesche elf
tal was Braine prachtig op dreef, en verder
vond hij Smit en Kitzinger uitblinkers.
De aanvoerder der Centralen.
De captain van Centraal Eurapo, Sesta, ver
klaarde, dat hij verheugd was, dat het zoo'n
faire en fraaie wedstrijd was geworden. Beide
ploegen hebben prachtig gespeeld. Braine in
het West-Europeesche elftal en Piola in de
Centraal Europeesche ploeg waren de sterren
geweest. Natuurlijk was het moeilyk een ho
mogene ploeg te vormen en hier kwam het by
de meeste spelers meer op gevoelskwestie aan
dan op het verstand. En met die voetbal „fee-
ling" ging het nogal, is het niet zoo
De Nederlandsche spelers.
Smit had het een fjjnen wedstrjjd gevonden.
Je speelt veel rustiger in een dergelyke ont
moeting, er hangt niet zoo veel van af als in
een landenwedstrijd, was zijn meening.
Caldenhove noemde het resultaat niet juist.
Vooral voor de rust heeft West-Europa uitste
kend gespeeld en een verhouding 11 was toen
beter geweest. En wat een kansen heeft West-
Europa gehad!
De Hippische sport
Het slotnummer van den dag was
gewjjd aan de hippische sport.
Bekende ruiters en paarden namen deel,
die reeds verscheidene malen ons land op
internationale wedstrjjden hebben vertegen
woordigd. De hindernissen hadden een hoogt'
van 1.20 tot 1.40 meter.
De fraaiste prestatie werd verricht door
luitenant Greter, die op Carina geen en
kele fout maakte in den fraaien tijd van
1 min. 3 seconden. Ook luitenant De
Perez en de ritmeester De Kruyff reden
een foutloos parcours, de eerste echter
in een iets beteren tjjd.
In rangorde werden vervolgens geplaatst
ritmeester Van der Voort van Zijp, luitenant
De Bruine en luitenant Van Reede. elk met
slechts vier fouten. De overige deelnemers
hadden 7 en meer fouten.
Het slechts een half uur durende concours
werd door het publiek met groote belangstel
ling gevolgd. De volledige uitslag luidt als
volgt:
1. Luitenant Greter (Carina), 0 fouten,
1 min. 3 sec.
2. Luitenant De Perez (Kestrelle), 0 fou
ten, 1 min. 52/2 sec.
3. Ritmeester De Kruyff (Giovinerza), 0
ten, 1 min. 5 2/5 sec.
4. Ritmeester Van der Voort v. Zjjp (Syn-
day), 4 fouten, 1 min. 4 sec.
5. Luitenant De Bruine (Ernica c.f.), 4
fouten, 1 min. 4 sec.
6. Luitenant Van Reede (Jimmy r.p.). 4
fouten, 1 min. 8 3/5 sec.
7. Ritmeester Sirtema van Grovestins
(Isard cJ.), 7 fouten, 1 min. 21 2/5 sec.