Kinderen, die hun ouders
onderhouden
Moeder reist van
haar laatste geld
naar Hollywood
De Dans
Millioenen
naar
de
Wonderkind verdientmeer
dan de President van Amerika!
Herbert Marshall
Fred Astaire's loopbaan
in de bus naar Hollywood, waar zij
een kamer voor 20 per maand
huren en het kind zang en dans
lessen laten geven.
wordt sentiment even goed betaald als sen
satie.
Van de meeste kinderen, die eigenlijk'
een plaatsje als extra weten te veroveren,
zijn er slechts zeer weinigen, die het wer
kelijk ver brengen.
Maar waar zij slagen, worden zij onmid
dellijk aangezien als de broodwinners van
het gezin. Ouders, broertjes en zusjes para
siteeren op hen. Noch den ouders, noch den
kinderen kan dit ten goede komen. En
daarom lijkt het gewenscht, dat paal en
perk gesteld wordt aan deze excessen van
kinderexploitatie.
Tegen het optreden van kinderen voor de
film bestaat natuurlijk op zichzelf geen be
zwaar, want menigeen hebben deze kleine
robbedoezen een paar genoeglijke uren be
zorgd.
Hoe Fred Astaire lacht
als je hem laat zien,
hoe hij als kind met
zijn zusje Adèle optrad.
(Foto R.K.O.)
ER WORDEN ZELFS PROCESSEN
OM HEN GEVOERD.
Het is nu eenmaal vanzelfspre
kend, dat de vader op zich neemt,
in het onderhoud van de zijnen, in
het bijzonder vaa de minderjarige
kinderen te voorzien en in gevallen,
waar geen vader was of waar het
hoofd van het gezin niets verdiende,
trachtte gewoonlijk de moeder met
werken in het hoogst noodige te
voorzien. Ook thans, onder de te
genwoordige verhoudingen is dat 'n
veelvoorkomend verschijnsel, maar
met name in Amerika zien wij te
genwoordig een nieuwe categorie
van broodverdieners. De volwasse
nen hebben hun rol geruild met de
kinderen en menig gezin, dat tot
honger vervallen was, zag in een
van de jongste spruiten den red
dingbrengenden engel,
Wanneer er bij voorbeeld in de familie
Temple in Amerika, iemand in het gezin
zou zijn die het brood verdienen moe zou
zijn geworden, dan zou dat de kleine Shir-
ley moeten zijn, die sinds jaar en dag op
belangrijke wijze bijdraagt in het onderhoud
der gezinsloden en die daarmee begon in
een periode, waarin vader en moeder Tem
ple zich in de allerslechtste materieele om
standigheden bevonden.
Het is de droom van heel veel mo
derne moeders om hun natuurlijk
altijd begaafde kinderen carrière
te zien maken in de filmwereld. Er
zijn natuurlijk moeders bij die al
volstaan zouden met een gerecht
vaardigde trots op hun beroèmd ge
worden zoontje of dochtertje, maar
er zijn er ook maar al te veel die 't
ontdekte film-talent van den kleine
als een uitstekende bron van exploi
tatie zien en als een welkome ge
legenheid om :1e drukkende zorgen
van alledag te ledigen.
Dochtertje redt gezin van on
dergang.
Er zijn zelfs een paar bijzonder sterke
staaltjes bekend van gevallen waarin film
kinderen als eenige en wezenlijke „onder
houders" van het geheele gezin de voor
naamste plaats innemen. In een proces,
waarbij het om de alimentatie-plicht van
den vader ging, bleek al spoedig dat de 10-
jarige Virginia Weidler, die men als kin-
derrolvertolkster uit vele Amerikaansche
films wellicht kent, sedert twee jaar geheel
alleen haar familie, bestaande uit zes broer
tjes en zusjes en iiaar moeder, onderhouden
moest.
Mevrouw Weidler, van geboorte Fransche,
genaamd Radon, was de vrouw van den
Hamburgschen architect Alfred Weidler,
die naar Amerika emigreerde om daar een
bestaan te zoeken. liet gelukte hem niet
en het gezin van 0 personen geraakte in
groote armoede. De vader verliet de zijnen
en de acht overgeblevenen zouden aan
maatschappelijke!» ondergang zijn prijsge
geven wanneer het moeder Weidler niet
gelukt was haar jongste kind bij de film
onder te brengen, q
De kleine slaagde op zoo uitnemende wij
ze, dat ze spoedig ongeveer 100 dollar per
week verdiende. En zoo was Virginia de
broodwinster van alle acht gezinsleden ge
worden.
Vader wilde al zelfmoord plegen
Ook Jane Withers, die een kinder
filmster is geworden bewaarde haar
ouders voor den volkomen onder
gang. Op den dag waarop zij haar
eerste film-contract kreeg, wilde de
vader zelfs zelfmoord plegen
De door Max Rheinhardt ontdekte Mickey
Rooney, die in „Midzomernachtsdroom" de
rol van Puck speelde, is de zoon van zeer
arme ouders. De vader was sinds lang
werkeloos. Sedert zijn debuut bij Rhein-
hart werd de kleine Mickey een veelge
vraagde vertolker van kinderrollen; nog
onlangs trad hij met Freddie Bartholo-
mew als tegenspeler in een groote film
op.
Ook om Freddie zelf ontspon zich een
merkwaardige strijd. Ook deze jongen was
10.000 kinderen voor exploitatie.
In het Centrale werkbureau heeft men
gedurende het afgeloopen jaar tienduizend
kinderen ingeschreven als extra's. Duizen
den andere probeeren tot de studio's op
andere manieren door te dringen, zooals
door middel van de radio en op het tooneel,
schoonheids-wedstrijden, speciale plaat-
singsbureaux voor kinderen, agenten en
dansscholen, kortom tot alles waar men
maar eenigszins van denkt of verwacht, daf
er zelfs maar een heel klein kansje is om
tot de film door te dringen.
Onafgebroken trekt de processie van moe
ders met jonge kinderen door de plaatsings-
bureaux, telkens hoort men de vraag: „Kunt
U mijn kind niet spoedig plaatsen?" Zij
moeten immers zooveel betalen, en het geld
is dringend noodig.
Kleine geldkoningen.
In luxueuse bungalows leven de kin
dersterren; gisteren waren zij nog door
duisternis omgeven, nu zitten zij „op het
topje van de wereld". Zij worden beschermd
voor kidnappers, de interviewers komen
af en aan, zij zijn omgeven door publici-
teitsmannen, zij krijgen speciaal onder
richt, er wordt op hun gezondheid speciaal
acht geslagen.
Van buiten af bemerkt men ook de ver
eering voor het kind, er worden veel ca-
deaux gestuurd: poppen, boeken en speel
goed. Het komt uit Buenos Aires, Tanger,
Berlijn, de fan-mail van deze drie of vier
beroemde kinderen bereikt een totaal van
2000 tot 4000 brieven per week.
„Fans" zijn voor hen een deel van hun
leven; zijn zij met die kinderen niet even
vertrouwd als met hun neefjes en nicht
jes?
Het afgeloopen jaar is hèt jaar
van het kind geweest. Kort geleden
verklaarde een der belanghebbende
filmindustriëelen^ dat „kinderen
thans de geheele filmindustrie
droegen".
Zelfs in Alaska en aan de Ganges is er
vraag naar kinderfilms. Op het oogenblik
Hallo, hoe vind je ons, zeggen
deze kinderen; het zijn de vroolijke
leden van de bekende filmkindoren-
groep „Our Gang" van Metro Gold-
wyn-Mayer. Wie kent de kostelijke
filmpjes niet, waarmee deze wild
zangen, die vol dolle streken zit
ten, ons hebben vermaakt. Let op
het eigenwijze snuit van „Pete the
Pap", de filmhondl
(Foto M.G.M.)
„The Gay Divorcee" was de revue, die hun
een wereldreputatie bezorgde, maar die le
vens Fred bijna aan het einde van zijn car
rière bracht. Na twee jaar op het program
ma te hebben gestaan., werd „The Gay Di
vorcee" namelijk naar Londen gebracht, en
hier maakte Adèle kennis met Lord Ca-
vendish, een lid der Engelsche aristocratie,
dien zij trouwde, en het duo bestond niet
meer.
Alleen hij, die do variétéwereld kent, kan
beseffen, wat het voor een artist betcekent,
als hij z'n partner verliest. Den danser al
leen wilde men niet zien, wel het duo, en
Astaire nam graag de kans waar, die Hol-
lywoord hem gaf om een bijrolletje te spe
len in de Joan Crawfordfilm „Dancing La
dy."
Het nieuwe team ontstaat.
Toen was het Pandro S. Berman, produc
tieleider van RKO Radio, die de vondst van
zijn leven deed. Hij combineerde Fred As
taire met een „chorusgirl" uit „42nd Street"
de roodharige Ginger Rogers, engageerde
hen voor RKO Radio, en schiep daarmee
een team, zooals de filmgeschiedenis van
Amerika dit nog nimmer gekend had. De
eerste film van de beide nog zoo onbeken
de acteurs was direct al een schlager. De
film heette „Carioca". en daarna volgde de
verfilming van „The Gay Divorcee" (I)e
vroolijke scheiding), kort daarop „Rober-
ta" en het ging steeds crescendo. „Top Hat"
volgde, daarna „Follow the Flcet", en
„Swing Time".
En alle geruchten ten spijt, dat Fred
Astaire de combinatie met Ginger Rogers
zou verbroken hebben, is nu al hun zesde
film voor RKO Radio gemaakt: „Shall we
dance?" Men zegt hun beste
Herbert Marshall, die een passie voor het
tooneel had, leerde voor accountant, doch
verliet, op zekeren dag zijn kantoor, toen
hem een kleine rol in een tooneelstuk te
Londen werd aangeboden. Zijn familie en
vrienden vonden, dat hij niet wijs was, om
zoo maar een „bankiers"-loopbaan op te ge
ven, maar de tijd heeft bewezen, dat Mar
shall gelijk had zijn roeping te volgen.
het zoontje van volkomen onbemiddelde
ouders en een tante die er op'uit was om
den jongen uit de omgeving van zijn ar-
beidsschuwe vader te verwijderen, nam
Freddie bij zich in huis.
DE WERELD
BEROEMDE
DANSER.
Toen Freddie verdiende, kwamen
de ouders weer opdagen!
De ouders bekommerden zich geruimen
tijd niet meer om den jongen. De tante
echter, die een open oog had voor Freddie's
talenten, effende den jongen den weg naar
de film. Toen nu Freddie hooge gages bij
de film begon te ontvangen, eischten de
ouders de teruggave van het kind om zich
op die wijze in het bezit van diens ver
diensten te stellen! De tante liet zich ech
ter gelden en openbaarde bij de rechtbank
dat zij den jongen bad opgevoed en „klaar
gemaakt" voor de film.
De rechtbank stelde de tante inderdaad
in het gelijk, maar maakte tegelijkertijd
een schikking, waardoor Freddie's moeder
maandelijks een vast bedrag van baar klei
nen zoon ontving, terwijl het overige geld
van het film-inkomen voor Freddie op een
bank werd vastgezet.
Om de gages van de bekende „Dionne-
Vijfling" voert momenteel de moeder een
strijd, waarbij zij beweert dat men haar het
haar toekomende vermogen van haar kin
deren onthoudt, omdat het van staatswege
voor de kleinen bewaard en vastgehouden
wordt.
Visioen van rijkdom.
In Hollywood verdient een wonderkind
een salaris, dat driemaal zoo groot is als
dat van den President van de Vereenigde
Staten. En plotseling is er van kust tot
kust door duizenden een visioen ontstaan
van rijkdom. In de mijnwerkersstreek van
Montana, in arme flats te Philadelphia, in
boerenwoningen in Kansas kijken ouders
plotseling met heel andere oogen naar hun
kleine Susie of Sam. Als nu maar eens een
filmregisseur hem zou - kunnen zien, den
ken zij, dan zou dit het einde van alle da-
gelijksche zorgen betcekcnen.
Honderden gezinnen hebben reeds huis
en haard verlaten en zijn naar Californië
getogen met al hun hoop op het jongste
lid van het gezin gevestigd.
Moeders, die er van zouden hui
veren om voor 10 een kans in de
sweepstake te nemen, gebruiken al
hun spaarduitjes voor een plaats
Fred Astaire, die de
moderne opvatting van
Terpsichore's kunst tot
een voor eenige jaren
nog voor onmogelijk
gehouden volmaaktheid
heeft opgevoerd, en die
momenteel niet alleen
de best betaalde specia
list van zijn beroep is,
maar bovendien tot een
der hoogst gesalarieerde filmacteurs van de
wereld behoort, is ook in andere opzichten
een interesante persoonlijkheid.
Fred Astaire is namelijk één van de wei
nige wonderkinderen, die ook in hun latei-
leven de belofte hebben vervuld, die hun
eerste optreden voor het voetlicht inhield.
Zoon van een winkelier.
Als ooit historici trachten na te vorschen,
waar Fred Astaire's wieg stond, moge hier
vermeld worden, dat Fred heel onroman
tisch werd geboren in Omaha, een even ver
velende als weinig beroemde stad in den
Amerikaanschcn staat Nebraska, als zoon
van een winkelier.
Veel ontberingen geleden of strijd gevoerd
heeft Fred ook al niet, althans indien wij
de wilde gevechten en het handgemeen, die
de kleine, goed-opgevoede en bijna schuch
tere Fred wel eens met zijn vriendjes had,
niet meetellen
Fred en zijn zusje ontbraken op
geen kinderfeestje.
Toen hij vijf jaar was, kwam zijn dans
talent al in.sterke mate naar voren, en hij
en zijn zuse Adèle, die eveneens natuurlijken
aauleg bleek te bezitten, mochten op geen
enkel kinderfeestje ontbreken, waar zij pa
rodieën, dansgrotesken en stepdansen ten
beste gaven.
Op achtjarigen leeftijd verdienden
Fred en zijn zusje als danspaar in
variété's al 200 in de week en meer.
Toen zij achttien jaar oud waren,
een leeftijd, waarop menigeen nog
pas de schoolbanken verlaat en naar
een beroep moet omzien, waren
Fred en Adèle al de lievelingen van
Broadway.
