Door den oorlog Itot liefdeI 't Hulpelooze vliegers op zee De frontsoldaten willen den vrede Vier punten van Amerika's politiek De Valera zal Ierland regeeren <2f< Ijsbehrom Isopün altijd betrouwbaar Baden Powell ontvangt vredesprijs Weet gij, wat een frontsoldaat is? Wij betwijfelen het. Gij zult zeggen: een soldaat, die den oorlog hooft meegemaakt. De oud- frontsoldaten zullen u hartelijk uitlachen. Den oorlog kan men op alle mogelijke wij ze meemaken! Een gedeelte van de soldaten die.- den- oorlog meegemaakt hebben, heb ben het front nooit gezien; zij waren of In de etappe, of doden dienst in liet een of andere depot. Maar een frontsoldaat had den geheelon dagen nacht! den dood voor zich. De frontsoldaat lag in den modder. Hij trot seerde de grootste hitte, de barste kou. Hij streed in regen en sneeuw. De frontsoldaten waren het, die den oorlog voerden! De frontsol daten zijn het thans, die den vrede willen! De eerste frontsoldaten, die „aan politiek gingen doen", waren waarschijnlijk wel de Vlaamsche, Zij ontdekten, toen zij hun le ven waagden, dat het vaderland, waarvoor zij dachten te strijden, niet hun echte va derland was. Toen bleek, dat de Vlaamsche soldaten in het Belgische leger in een taal. die zij niet verstonden, in den dood werden gecommandeerd, vormde zich do Vlaamsche fronf soldat en beweging. Ook in het Keizerlijk-Koninklijke leger der voormalige Donau-monarchie heeft men' allerlei frontsoldafenbewemngen gekend, in de eerste plaats onder de Tsjechen, die, door de Russen gevangen genomen, later zelfs tegen de K. K. Regcering streden. In. nagenoeg alle landen, die aan den oor log hebben deelgenomen, bestaan thans vcr- eenigingen van oud-frontsoldaten. Alleen Sovjet-Rusland Wil van een dergelijke orga nisatie niets weten. Deze vercenigingen hebben ten doel: 1. Elkaar compngnicsgewijs op gezette tijden te ontmoeten. 2. Het behartigen der materieele belangen der leden 3 Het bevorderen van den vrede! Het is duidelijk, dat mannen, die enkele jaren dagelijks gezamenlijk hun leven waagden, die cenige jaren iedere cigaret. ieder stukje chocolade, ieder biscuitje. ieder stuk brood deelden, en in die jaren ontdekt hpttben. wat zij aan elkaar hadden, behoef te gevoelen, elkaar in betere tijden nog eens terug te zien. Men moet frontsoldaat zijn geweest, om zich te kunnen voorstellen wat dat is. Gedurende den oorlog heeft men den frontsoldaten alle mogelijke dingen beloofd Toen de oorlog eenmaal voorhij was, was er echter geen geld. De vijand zou het wel allemaal betalen. Maarde vijand kon het geld niet opbrengen! Zeker, er is een regeling getroffen voor invalieden. Maar toch zijn er nog landen, waar de slachtof fers van den oorlog om den kost moeten bedelen. De frontsoldaat meent, dat veel te weinig met zijn belangen wordt rekening gehouden. Daarvoor meent hij een organi satie noodig te hebben, een vcreeniging, die den anderen volksgenooten dus toeroept: denkt om uw frontsoldaten; vergeet niet. wat zij voor uw land hebben gedaan. De derde faak van de frontsolda ten-organisaties is niet materieel. De frontsoldaten hebben een ideaal, waarvoor zij strijden: den vrede! Zij hebben ontdekt, hoe erg de ver schrikkingen van den oorlog wa ren. Zij willen een later geslacht het onheil van den oorlog sparen. En zij voeren een bewuste vrcdcspoli- Ecnige dagen geleden zijn dui zenden Fransche en Duitsche front- srtljders in de fraaie Duitsche stad Freiburg tezamen gekomen om van hun vredeswil te getuigen. Wij ge ven hierbij een beschouwing van een onzer medewerkers, die deze interessante gebeurtenis mede- naakte. tiek met eigen middelen. Zij mee- nen, dat zij meer recht van spre ken hebben dan de beroepspolitici, die, een heel enkele uitzondering daargelaten, nooit aan het front hebben gestaan. De vredeswil der frontsoldaten nit zich door het zoeken naar contact met de vroe gere vijanden. Dit streven is thans alge meen. Men zal zich herinneren, dat reeds cenige malen ontmoetingen plaats vonden tusschen de Duitsche en de Hngelsche front soldaten. De Duitsche en de Fransche front soldaten hebben ook reeds herhaaldelijk met elkaar gesproken. Thans was er een groote ontmoeting van Duitsche en Fransche frontsoldaten te Frei burg in Breisgau, de mooie Zuid-Duitsche stad. Duizend Fransche oud-frontsoldaten waren er naar toegereisd. Er waren 2400 Duitsche collega's aanwezig, om hen te ontvangen. De Fransche ïrontsoldaten kwa men hoofdzakelijk uit (fc omgeving van Be- sancon. Zij stqnden onder leiding van den voorzitter van de Fransche irontsoldaten- vereeniging aldaar Dr. Maitre. De Fransche kameraden hadden 140 Fransche vlaggen en banieren meegenomen, en wel op ver zoek van de Duitschers, die niet alleen gaar ne hun eigen vlaggen zien, maar ook van de vlaggen van andere volkeren houden. Er lieerschte een blijde stemming in de hoofdstad van liet Zwarte Woud. Muziek kapellen dreunden in alle straten. Aan het station werden de Franschen af gehaald door dc Duitsche collega's. Verder stonden op het station de stadhouder van Baden, guuwJcidcr Robert Wagner; de lei der van dc Duitsche oorlogsinvalicden Öber- lindhober;, dc Opperburgemeester van Frei burg Körber. Wij waren ook op het station en wij moe ten eerlijk bekennen, dal ons hart begon te kloppen, toen de met groen en vlaggen ver sierde trein binnenreed. Dc locomotief droeg naast elkaar de bransche vlag en het hakenkruis. Bij het binnenkomen van den trein speelde de kapel der N.S.D.A.P. den Franschen oorlogsmarsch „Sambrc et Meu- sc". De oorlogsinvalieden waren aan beide zijden goed vertegenwoordigd. Het was, als of men zoo het afschrikwekkende van den oorlog vertoonen wilde. Eerste spreker was de leider der Duitsche invalieden. Hij sprak slechts een kdrt woord Wij behoeven elkaar zeer weinig te zeggen, zeide hij. Wij verstaan elkaar. Wij weten, dat wij beiden dapper waren. En dan hebben wij beiden den wensch, in goede kameraadschap tc leven en vrienden te blijven. De Duitsche en de Fransche soldaten zijn de beste en dap perste soldaten ter wereld. Daarom kunnen en moeten wij goede vrienden zijn. Onze beide landen kunnen een groote, heerlijke toekomst hebben. Wij oud-frontsoldaten moe ten onze volkeren er aan herinneren, dat cr vrede moet zijn. Is er vrede tusschen Frankrijk en Duitschland, dan is er ook vre de in Europa! Nadat nog andere Duitsche autoriteiten hadden gesproken, o.a. de stadhouder en de burgemeester, hield de voorzitter van dc Fransche frontsoldatcnbeweging tc Bcsan- <;on, Dr. Maitre een mooie rede. Het misverstand, aldus Dr. Maitre, heeft veel onheil over dc wereld ge bracht! Soms was het, alsof het mis verstand een dictatuur uitoefende. Men kan zelfs van historische mis verstanden spreken. En een van die historische misverstanden is, dat Frankrijk en Duitschland eikaars erfvijanden zijn! Dat zij elkaar moe ten haten! Dat zij op elkaar moeten inhakken, wanneer zij er gelegenheid toe hebben! In werkelijkheid zijn alle factoren aanwezig, om van Frankrijk cn Duitschland vrienden'tc maken. De soldaten beider landen zijn dap per. Dit heeft overigens niet alleen de laatste oorlog bewezen. Beide vol keren hebben groote liefde voor hun vaderland. Economische tegenstel lingen tusschen heide landen bestaan er niet. Integendeel, beide landen zijn economisch op elkaar aangewezen. Dc Fransche beschaving cn de Duit sche beschaving hebben eveneens el kaar noodig. De oud-frontsoldaten moeten nu spreken! Want naar ons frontsoldaten wordt geluisterd. De ze ontmoeting in Freiburg zal de we reld duidelijk maken, dat de periode van de historische misverstanden tusschen Frankrijk en Duitschland voorbij is. Dan kwam de optocht der Fransche en Duitsche kameraden, voorafgegaan door de vlaggen van beide landen. Men trok naar het monument voor de gevallenen in den oorlog. Nu volgde het plechtige gedenken der dooden, waarbij het lied: „Ik had een wa penbroeder", schooner dan ooit te voren klonk. Dr. Maitre zei hier nog: Wij hebben als eenvoudige soldaten aan het front gestaan. Daarom hebben wij het recht,, het initiatief te nemen tot een verbroedering met de oude vijanden. Wij oud-frontsoldaten vergeven en vergeten alles, wat in den oorlog is geschied. Wij hebben geen brokske haat. meer in onze harten. Integendeel, juist door den oorlog hebben wij onze tegenstanders loeren lief hebben. Wij weten stellig, dat dit bij de Duit schers ook zoo is. Dat is zoo hij alle front soldaten. Wij hebben thans één gemeen- schappelijken vijand: de internationale on ruststokers! Wij zijn hier, om het wantrou wen, hetwelk helaas nog steeds tusschen Frankrijk en Duitschland bestaat, te doen verdwijnen. Wij hopen, dat deze betooging voor de FranschDuitsche vriendschap niet de laatste zal zijn en dat wij spoedig een groot aantal Duitsche oud-frontsoldaten te Besanqon zullen mogen ontmoeten. Wij wa ren eens, gij Duitschers en wij Franschen, voortreffelijke frontsoldaten. Laat ons thans voortreffelijke soldaten van den vrede zijn. Met een: „Leve Duitschland en leve Frank rijk; laat heide: vereenigd voor vrede en vriendschap strijden", besloot de Fransche spreker zijn rede. Aan Hitier werd het volgende telegram gestuurd: „Meer dan 2000 Duitsche en 1000 Fransche frontsoldaten groeten U als oud frontsoldaat kameraadschappelijk. Wij zijn het eens, om voor een toenadering tusschen Duitschland en Frankrijk en voor den vrede te werken." Aan het de vorige week te Cassel gehou den congres van dc Duitsche frontsoldaten namen ook huitenlandsrhe afgevaardigden deel. Men zag er de militaire attaché's van talrijke landen, maar tevens vertegenwoordi gers van de verschillende frontsoldaten-orga nisaties. Zoo was hier aanwezig de. leider van de Engelsohe frontsoldaten-beweging, de gepensioneerde overste Crosfield. die even eens secretaris-generaal van het. Permanente Comité der Internationale Frontsoldaten-or ganisaties is. De Fransche frontsoldaten wa ren hier vertegenwoordigd door Pierre, Fprt, die alle Fransehe frontsoldaten-organisaties vertegenwoordigde. Fort hield er, evenals Crosfield, een rede in dc Duitsche taal, die buitengewoon insloeg. De Hongaarsclie front strijders waren door overste Eneelbaeh ver tegenwoordigd. de Italiaanscbe door hun lei der Generaal Rossie. Crosfield sprak o.a. over de Europeesche spanningen. Volgens Crosfield zijn de oud frontsoldaten thans geroepen, voor den vre de te strijden, omdat zij de eenigen zijn, die dank zij den oorlog! het evangelie der liefde in hun hart dragen. Europa moei eerst dc onrecht vaardigheden opruimen. De plaatsvervangende Amcrikaanschc mi nister van buitenlandsche zaken, Sumner Welles, heeft in een te Charlottesyille in Virginia gehouden rede de vier voornaam ste doelstellingen der tegenwoordige Amc rikaanschc politiek uiteengezet: 1. Herleving van* de code der internatio nale moraal, dus eerbiediging van het gegeven woord. 2. Herstel van de internationalen handel door afschaffing of ten minste verminde ring der tolmuren. 3. Beperking en eventueel vermindering der bewapening. 4. Veelvuldige besprekingen tusschen de' staatslieden der verschillende landen cn vrije betrekkingen tusschen de volken. Hieraan voegde Sumner Welles toe: „Wan neer de volken van Europa ertoe overgaan, de onrechtvaardigheden van na den oorlog uit den weg te ruimen, die belemmerend werken op de totstandkoming van interna tionale verdragen inzake militaire en eco nomische ontwapening, geloof ik dat de openbare meening in Amerika gunstig zou staan tegenover economische cn financieelc medewerking, die dc regeering der Vereenig de Staten aan een dergelijk werk zou ver- leenen. De ervaringen van den man, wien hetzelfde overkwam als Amelia Earhart. Kapitein Frank Courtney maakte in IMS met den Canadees Hosner, een machanicien en een marconist, een tocht van Pisa naar New York, aldus de N.H.Crt., waarbij hij gedwongen was inidden op den Atlantische» üceaan tusschen de Azorcn en Ncwfound- land neer te dalen, omdat zijn motor in brand was gevlogen. De vlammen doofden zonder de benzinetanks in brand te hebben gestoken, maar men dreef hulpeloos rond op een tamelijk woelige zee. Men begon spoedig na de daling de radio op tc stollen. Bij oefeningen was dat in een kwartier tijds geschied, thans kostte het twee uur. Toen zond men een noodsein uit, dat echter niet werd beantwoord. Men wachtte tot het aanbreken van den dag en seinde om acht uur opnieuw. De Keitic ving het scii\ op en antwoordde, waardoor Courtney en de zij nen hun positie konden bepalen cn opge ven aan een passagiersschip, dat het door gaf aan andere schepen. Vliegtuig niet te zien. De mannen dachten nu gered te zijn, maar langzamerhand begon het tot hen door te dringen, dat fthe't vliegtuig zoon klein puntje ojThet water vormde, dat het haast onmo gelijk was het te zien. Bij regen zou liet heeleinaal onzichtbaar zijn, maar zelfs bij helder weer zou een schip al tot op circa tien kilometer moeten naderen, alvorens het te zien. Men hoorde de schepen onderling gege vens uitwisselen. Men hoorde zelfs Lissabon persberichten uitzenden. Schepen seinden: „Wij zijn onderweg". Iemand vroeg zelfs om een verslag van liet ongeluk, maar men moest zuinig zijn met seinen, want de bat terijen waren bijna uitgeput. De heele bemanning zeeziek. Toon ontving men bericht van een schip, meldende, dat het op dc aangewezen plaats gekomen was cn niets gevonden had. Dat sprak vanzelf, want de golfstroom en dc wind verplaatsten het wrak van het vlieg tuig met een snelheid van ongeveer 8 k.m. per uur. Een ander schip seinde: „Wij zijn in jc buurt. Kun je geen rook opzenden?" Men vulde toen een groot blik met benzine uit een van de tanks en trachtte het over boord tc gooien op hetzelfde pioment dat het werd aangestoken. Juist toen Courtney dc lucifer er in gooide, kwam er een groote golf waardoor het blik omviel en het toestel in dc vlammen kwam te liggen. •Een tweede golf bracht het in veiligheid, maar men besloot dit experiment niet meer te herhalen. Er werd heel wat rook ont wikkeld maar het schip zag die rook niet Als durfde men niet meer te seinen, men had nog wel genoeg stroom om te luiste ren en ving een gesprek op tusschen twee schepen. De Columbus en de Minnewaska. De Minnewaska stoomde recht op het vlieg tuig af. De vier mannen, die te ongerust en te ziek waren om te eten of te drinken, baden, dat het schip zijn koers zou vervól gen. Ondraaglijke stemming. Dc dag was bijna verstreken en dc zon daalde steeds dieper naar den horizon. Men hoorde de seinen van de Minnewaska na- derkomen. Ook een ander schip seinde dicht hij te zijn. Het leek een wedstrijd tusschen dc schepen en de ondergaande zon. En de zon scheen aan dc winnende hand. Eindelijk zag men rook, een mast een schoorsteen, de. boeg van een schip, die recht op het vliegtuig aankwam. Men besefte echter, dat het vliegtuig van het schip nog niet te zien was. Zou het in zijn koers blijven? De zon daalde al dieper en dieper maar liet schip hield zijn koers.. Men zond zijn laatste radio boodschap uit, toen waren de bat terijen leeg. Tenslotte bleek de ondergaande zon, waarvoor de bemanning van lietv liegtuig zoo bang was geweest, haar behoud te zijn geworden. Een uitkijk in het kraaiennest van de Minnewaske had een flikkering ge zien. de weerkaatsing van een van de lage zonnestralen op de vleugels. Was de zon hooger aan den hemel geweest, dan zou hij dit niet gezien hebben, cn hij zag het juist op het oogenblik, dat men op de brug van de Minnewaska besloten had van koers te veranderen. Dank zij deze weerkaatsende zonnestraal werden Courtney en de zijnen gered. Dat, schrijft Courtney, was mijn avon tuur. Dat is hetgeen mijn vriendin Amelia Earhart nu al meer dan 96 uur moet heb ben doorstaan. Zij is een beste meid, een eerste klas mechanicicn en een groot vlieg- ster. Ik hoop, dat zij tenslotte net zooveel geluk zal hebben als ik in 1928. De nieuwe, goedgekeurde grond wet over 6 maanden van kracht De Valera heeft zich tegenover 'journalisten uitgelaten ovér den uitslag der ïersche verkiezingen cn daarbij o.a. verklaard, dat zijn par tij, de Fianna Fail, weer de rcgcc- ringsverantwoording op zich zou nomen en daarbij haar eigen poli tiek 'vastberaden zou voortzetten. DE VALERA, zooals de caricaturist hem ziet. De uitslag van de volksstemming over de nieuwe grondwet noemde de minister-presi dent kenteekenend voor Ierland's streven naar onafhankelijkheid. Over zes maanden zal het ontwerp kracht van wet hebben en de grondslag vormen voor de gehecle staatsinrichting. snel film n De groote padvinder onderscheidet De Wateler-vrëdesprijs voor 1937, J ten bedrage van 2100 pond ster- f ling, is toegekend aan Lord Baden Powell, op grond van zijn bijzondere verdiensten voor de bevordering van de internationale verstandhouding door middel van de padvinderslie- I weging. LORD BADEN POWELL. De Wateler-vredcsprijs is ingesteld dos den heer J. G- D. Wateier, in leven directe, der OranjeNassauHypotheekbank te' Gravenhagc, die bij zijn overlijden zijn v- mogen heeft' vemiaakt- aan de Carnew stichting, belast inct het beheer van het. V: despaleis, onder beding, dat uit het reve jaarlijks een vredesprijs zou worden toe; kend aan dengene, die op eonigorlci wij: de zaak van den vrede het beste zou hebix gediend of' die zou hebben bijgedragen ti het vinden van middelen ter bestrijd» van den oorlog. De toekenning geschift beurtelings aan een Nederlander en ft buitenlander. Kunstmatige benzine in b| Tsjechoslowakije B0 Bouw van twee fabriek» Naar gemeld wordt, zal dezer dagen l> hv gonnen worden met. den bouw van een f< nj. briek voor de productie van synthetisch ve benzine te Krickerhaen in Tsjechoslovi kije. Dc bouw zal nog dit jaar voltooid ziji De jaarlijksche productie van deze ondet 1 neming zal overeenkomen met 1"> pet. vi het, tegenwoordige, benzineverbruik in Ts? choslowakije. Bovendien zuilen hier olie voor Dieselmotoren geproduceerd wordt Een tweede fabriek wordt gebouwd te N U vaky, waartoe de stoot gegeven is door in de omgeving ontdekte steenkoollagen. SLECHTE OOGST IN POLEN. Volgens berichten in de Poolschc hlaii' zal de opbrengst van den oogst dit jat naar het. zich laat aanzien, vijf tot ach proc. geringer zijn dan verleden jaar. re „Expess Poranny"' eisc.ht gebruikmak» ec van betere landbouwwerktuigen en aa' brenging van betere arbcidsmctboden. D ja gestadige toeneming der bevolking ditt van een stijging der productie van lant 2?'® bouwvoortbrengiiclen gepaard te gaan. ;r" Heeft U als „gerolstoeld"? Op bovens taande wijze kan men zich op dc Pa- rijsche wereldten-_J_w.alii_iJ heelt wat vermoeiend geloop besparen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 2