De Brabantsche Brief
Bezoek van Amerikaansch
van
Voorloopig nog geen
televisie
Ulvenhout, 8 Juni 1937.
Amico,
Den Fielp hee'n
schrijfmachien ge
kocht.
„De kwestie is
deus." beweerde-n
-ie: „de mensehen
beginnen oe lan
ger oe meer haan
d'r hoogen te suk
kelen."
„Hoezoo, Fielp?"
„Oezoow? Van
de week kreeg 'k
'n bodschap van
meneer pasfoor,
hom m'n heigen
te vervoegen hop de pastorie, tenheinde m'n
leste schrijven te komen veurlezen. En den
burgemeester leesde in den Raad mijn ha-
dres hom suudsibie eelegaar verkeerd haf!
Was ik heigens daar nie bij gewist, dan
adden me de hidiootste stuipen beleefd! 'k
Ad veur de feesten van Hulvenout twec-on-
derd-en-veftig guldens gevraagd g'ad. Twee,
vijf, nul, punt,'nul, nul. Lot 'm nou dieën
punt nie zien...! En begint ie me daar in de
Raadszitting veur te lezen, dat 't Comité
tot feestelijke erdenking van 't. 650 jaar be
staan van 't Kerkdorp Hulvenout, 'n suud
sibie vroeg van vijf-en-twintig duuzeud
Ik schrok m'n heigen 'n hapekeuteltje. En
veur ie „guldens" ad gezced, kwekte-n-ik:
„centen!" Daarom krijgen me nou gin suud
sibie van 250 guldens, maar 'n suudsibie
van 25000 centen.
Hafijn!
„Dan zult ge dik in 't wisselgeld komen
te zitten, Fielp!"
„Zoow hiets, ja. De menschen dragen
teugeswoordig hallemaal brillen", foeterden
-ie: „en nóg kunnen ze ginnen gulden van
'nen cent honderscheiën. En lias 'k-ieverans
m'n brieven mot gaan veurlezen, dan kan'k
beter ineens 'n hahlement hop 't spoor ne
men; waar hof nie?"
Toch is 't wel 'n bietjen—anders, dan
d'n Fielp denkt, amico. De oogen van de
menschen zijn natuurlijk niks slechter, dan
'n jaar gelejen, toenden Fielp z'n at-
takske kreeg! En den Fielp is daarmee 'n
bietje ouwer geworden; z'n schrift is veul
achteruitgegaan. Waar bijkomt, dat zijnen
„calligrafie" toch al weinig achteruitgang
lijen kost enhij 't in dcuze maanden
kolossaal druk hee, mee de administratie
veur de feesten.
Z'n „kantoor" is gevestigd in de bakke
rij, want hij krijgt z'n organisatorische idee
ën veul, onder 't bereiën en klatsen van
den deeg en dan brengt ie z'n gedacht op
pampier, als 't baksel in den oven zit.
Den inkt is nogal papperig, vanwege 't
ronddwerlend meelstof, hij schrijft nie al
leen 'n rappe hand, hij schrijft ok zo 'nen
zwaren poot, zoodat z'n brieven geschreven
lijken mee den steel van z'nen voorzitters
hamer. Ok schijnt er den lesten tijd nog al
'ns blom—van—'n—idee verloren te zijn ge
gaan, deur dat ie 't té rap en té geestdrif
tig opschreef, om 't dan later eigens nie
meer te kunnen lezen!
„Soemaar socmaarocn", zce-t-ie: ,heb ik
dan maar 'n schrijfmachien hop den kop
getikt, in de oop, da ze tenminste druklet
ters kunnen lezen hal die kippige perfes-
ters!"
„Gaat dat goed, Fielp?"
„De dobbekes zijn te klein! En de letters
te scherp. Ik slaai telkens twee letters te
gelijk haan. En de meeste letters raansel
ik deur 't pampier. M'n brieven zitten vol
gojes. 't Lijkt wel of ze mottig zijn. Maaar
't wordt mee den dag beter! Daarnievan!"
„En hoe mot ge dat leeren, Fielp?"
„Gin bal haan. Kek 'ns, ziede die W.
Dré?"
Jawel!"
„Das 'n bewijs, da ge gin str... in oew
hoogen ebt. Slaat 'r nou 'ns hop, hop die
W
Ik sloeg.
„Da's 'taard. Veul t'aard! Zoo dee ik 't
ok in 't begin. Nóg 's!"
Ik sloeg.
„Ziede nou de W ier hop t pampier staan?"
„Jawel! Ik heb gin
„Sjuust! Dan kunde 't hal aast, Ouw
nouw mee hoewen linkerkluif deus dobbckc
in de laagte Sjuust, Sla nouw nóg 's op
die W."
„Ha da's 'n hoofdletter, Fielp!"
„Nou kunde machienschrijven, Dré!"
„Saauwelt er nou wijers mee ginmensch
hover, hasteblieft. Gé wit oe z'ier zijn,
'n machien op 't durp enden Fielp
wordt hoverloopen mee nuuwsgierige haag
jes".
Maar 'n paar dagen later, amico, kwam
den Blaauwe 'n bietje heimelijk bij me aan
gestoken.
Hij haalde 'nen brief uit z'nen broekzak
en daarop stond, mee schrijfmachienlettcrs
gedrukt:
DEn, hHEer Tiest,
TiesEBAssTiaaNSEn 3
U!
U Lve N T oUT,
Ik begreep al rap, dat. den Fielp zelf, z'n
geheim nei onder 'm had kunnen houwen.
„Van wien denkte da 'k deuzen brief ge
kregen heb, Dré?"
„Van den Fielp!"
„Waaraan kunde gij da zien?"
„Aan z'n schrift, Blaauwe!!
Daar is maar éénen mensch in de wea-
reld, die zóó machienschrijft en da's Fielp
Beeckers in Ulvenhout."
„Hee—tie zo'n schrijfding, Dré?"
„Ja maar 't is eigenlijk geheim! Tenminste
twee dagen gelejen. nog. Wa schrijftie
Tiest?"
,,'n Bestellingske. Hier, lees maar."
Ik las:
DEN heEr t BaSTIAAnZSeN
UL vE NH ouT—
Mij NEhe8eReNü
GELiiieve te ZbezOrge'n aaN mij nAdres);
241 Vier—en-Twintig Zstuk( limona-
nadE s
D e Helft CITROEn
De heLft SlnaaS
A cO ntant met gij we eT weL!
hOOqACht:cnd!
F. BééCKc%RS
SeLuu
P S IK bedoel GA ZUs. ZspuiTwa&A-
te.r. kogeltjes
GIJ weetwEL FIELP
„Hebt ge dieën rebus alléén opgelost,
Tiest?"
„Oja! 't Is 'n maandclijksch bestellingske
van 'm. In-de zomermaanden hee-t-ie in
z'nen winkel vraag naar citroen- en appe-
lesiengazeusefleschkes. Maar nou mee z'n
schrijfmachien ge kent z'n kaskonades
nou moest ie 'ns 'n officieele bestelling
doenge verstaat!"
Als we zoo's geef uitgelachen waren, .dan
zee den Tiest: „en toch, Dré, i kmot da
machien 's zien. Ik weet nie, maar ik heb
zo'n veurgevoel da 'k er 'n bietje leut mee
hebben kan
Als we Zondag bij malkaar waren, in de
„Gouwen Koei", 't was weinig weer om
te schieten, dan spuide—nik mee m'n
vinger piano op de tafel (vanweuge 't „ge-
ZONDAG II JULI 1937.
Hilversum I.
8.55 VARA. 12.00 AVRO. 5.00 VARA. 0.30
VPRO. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.00 Postduivenberichten.
9.05 Tuinbouwpraatje.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.45 Lezing „Van Staat en Maatschappy".
10.00 Viool en piano.
10.45 Declamatie.
11.05 „Fantasia",
11.20 Orgelspel.
11.40 „Fantasia".
12.00 Orgelconcert.
12.10 Het Omroeporkest.
1.30 Nirom-uitzending.
I.50 Wieringer Mandoline Vereeniging „Oefe
ning Kweekt Kunst".
2.10 Boekbespreking.
2.35 Kovacs Lajos' orkest.
3.00 Residentie-orkest en solist. In de pauze:
Gramofoonmuziek.
4.30 Sportreportage.
5.00 Harmonie „Dr. F. M. Wibaut" en gra
mofoonmuziek.
6.00 Sportultzending.
6.15 Sportnieuws ANP.
6.20 Gramofoonmuziek.
6.30 Causerie „Om des geloofs wil uit Dultsch-
land verdreven".
6.45 Nederd. Hervormde Kerkdienst.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.10 Causerie „Aan hen, die nog niet betaal
den".
8.20 Residentie-orkest en soliste.
9.15 Radiojournaal.
.9.30 Chansons.
10.00 Radiotooneel.
10.35 Kovacs Lajos' orkest.
II.00 Berichten ANP.
Hierna tot 12.00 AVRO-Dansorkest.
Hilversum II.
8.80 NCRV. 9.30 KRO. 5.00 NCRV. 7.45—
11.30 KRO.
8.30 Morgenwyding.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Plechtige H. Mis.
11.45 Gramofoonmuziek.
12.15 KRO-orkest (Om 1.00 Boekbespreking).
2.00 Vragenhalfuur.
2.30 De KRO-Melodisten en solist.
3.10 Gramofoonmuziek.
3.15 Lezing „St. Bonifatius en de Katholieke
actie „Voor God".
3.30 Gramofoonmuziek.
3.35 De KRO-Melodisten.
4.15 Gramofoonmuziek.
4.30 Ziekenhalfuur.
4.55 Gramofoonmuziek.
5.00 Gereformeerde Kerkdienst. Hierna Christ
Koor „Toewijding".
7.00 Sopraan en orgel.
7.45 Gramofoonmuziek.
7.50 Causerie „De Liturgie en het huisgezin".
8.10 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.25 Gramofoonmuziek.
8.30 Stedeiyk orkest van Maastricht.
9.30 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP
10.40 Epiloog.
11.00—11.30 Esperantolezing.
MAANDAG 12 JULI 1987.
Hilversum L
Algemeen programma, verzorgd door de
AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
eim"! en vroeg zoo aan den Fielp: „èn
Fielp? Gaat-ie al 'n bietje?"
„Prima, Dré! Over den last, dat ecl't hal-
fabet zoo deur malkander staat gesalleman-
derd, ben 'k al 'n bietje cenen.Snappen gul-
lie da nou, jongens" (ineens betrok ie er
nou heel de propclub in) „waarom ze hop
'n schrijfmachien 't. halfabet nie pront hach-
ter malkaar in 't gelid zetten? H.B.C.D. lijk
we 't hallemaal hop school geleerd ebben?"
Maar dat interesseerde de jongens heele-
gaar nie. Ze hadden gin van allen nog ooit
zo'n schrijfding van dichtbij gezien; als den
Jaan, ia! Op 't gemeentehuis, in z'nen vcld-
wachterstijd. Hij wist er ok méér van. Want
dalijk sloeg ie den Fielp dood, mee de vraag
„en hoe schrijfde Fielp? Volgens 't tienvin-
gersysteem off
Den Fielp keek sjuust naar den Jaan of
ie water zag branden. Maar den „brand"
was gaaiiw gcbluscht en toon keek den
Fielp van den Jaan z'n strikske naar den
Jaan z'nen ondersten vestknoop; 'n paar
keeren viceversa.
„Nou?" vroeg den Jaan: „is da zoo erg,
da 'k oe da vraag?"
„Ik snap nie", zee den Fielp kalm van
woede: „waar gij hoewen snotkoker in stikt!
„Werkt zo'n machien electriek?" vroeg
den Joep onnoozcl.
„De nuuwste wel, zei den Blaauwe: „maar
't machien van den Fielp is nog op stoom
gebouwd. Loopt op 'n vliegwiel, is nie,
Fielp?"
„Koste dan volstaan mee de schouwpijp
van oew bakkerij, Fielp?" vroeg den
Joep weer, even onnoozel: „of hebt ge mot
ten bouwen eerst? Hoeveul P.K. hee zo'n
ding?"
Den Jaan verstikte z'n eigen en hoestte
toen z'n citroentje druppelsgewijs in den
Fielp z'n gezicht.
„Oemzee den Fielp minachtend:
,,'t pensioen gift ok 'ns 'n rondje weg! Zeg
spocgt hoew Tonia blind, maar mijn nie,
ticnvingers-hakrobaat.!"
Afijn, amico, gij kent de toestanden van
de Ulvenhoutsche propclub genogt, ik hoef
er nie méér van te zeggen.
Alleen ditte: na 'n half uur stonden we
allemaal in de bakkerij, in 'nen halven cir
kel om den Fielp, die z'n kunsten ten beste
gaf.
Den Blaauwe zette 'm al gaauw veur 'n
examen. „Zeg, Fielp, schrijf nou 'ns cf-
kens-rap zo'n briefke, lijk ge me van de
weck stuurde, ge wit wel, die 24 gazuskes!"
„Jawel", bromde den bakker: „hcfkens-
rap, zeede toch?"
Druppels peerlden op z'n groote, kale
test.
„Joep, Joep", riep den Tiest: „kek! Den
stoom!"
„Nou,-veruit dan maar", zee den bakker,
die 'n gedacht kreeg: „ebt ge dieën brief
bij oe soms?"
„Zekers", gaf den Blaauwe ten antwoord:
„zulke soort brieven bewAAr ik altij nog
cfkens. Ik ontvang ze zoo nie veul!
„Oe bedoelde?" vroeg den Fielp mee
'n bietje argwaan.
„Nou, zoo van 't schrijfmachien ee?"
„Allicht", zee den Fielp. En toen: „nou,
leest 'm woord veur woord lankzaam veur.
Den Dr.é zoekt mee, naar de letters en ik
slaai ze aan."
En zoo, amico, mee drie man, kregen we
't veur malkaar. Den Blaauwe spelde, ik
wees en den bakker gaf den toets dan 'n
opsodemekajer.
„En wat is nou 'n ticnvingcrssystcem.
Jaan?" vroeg den leergierigen Joep, die
telkens beweerde, dat ie nooit geweten
had, dat zooicts besting!
„En 't mooiste is", zee den Fielp: ,,'t
schoonste is, Joepes, oe gaauw ge ok schrijft
en ge wit ik éb veel te pennen oe
gaauw ok, 't schrift is haltij heven, pront!"
„Jawel", zee den Joep: „maar hoe motte
nou rap schrijven, op zo'n schrijfpiano".
,Daar hebben ze 't tienvingersvsteem nou
veur uitgevonden" zee den Jaan mee z'n
veurdeeligste gezicht.
„En da zal hij oe 'ns laten zien", den
Fielp weer.
Janus ging zitten. En
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 De Octophonikers.
In de pauze: Declamatie.
12.30 Orgel en zang.
I.15 Kovacs Lajos' orkest.
2.00 Pianovoordracht.
2.30 Groninger Orkestvereeniging, en solist.
In de pauze: Declamatie.
4.30 Causerie „Meesterwerken van de Franse
toonkunst".
5.30 Kovacs Lajos' orkest.
6.30 AVRO-Dansorkest.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.30 Cello en piano.
£.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Italiaansch operaconcert.
9.00 Reportage.
9.30 Vervolg concert.
10.15 Renova-kwintet.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 AVRO-
Dansorkest en gramofoonplaten.
Hilversum H.
NCRV-Uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewyde muziek
(gr.pl.).
8 30 Gram'foonmuziek.
9.30 Gelukwensen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Christ. Lectuur.
11.30 Gramofoonplaten.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Stichts Salonorkest.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Alt en piano.
3.00 Wenken voor de keuken.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bybellezing.
4.45 Het Stichts Pianokwartet.
6.15 Causerie over het Vrywillig Landstorm
korps Motordienst.
6.30 Vragenuur.
7.00 Berichten.
7.15 Vragenuur.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herh. SOS-Berichten.
8.15 Dubbelmannenkwartet met orgelbegelei
ding.
9.00 „Het werk van de gevangenispredikant",
causerie.
9.30 Orgelconcert. (Om 10.00 Berichten ANP)
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuziek. Schriftlezing
Afijn, we zagen 't wonder Aankomen.
De manier waarop ie er veur zitten ging'
't pampier inzette en 'n ouwe krant pakte
die ie na ging schrijven, waaraan kost ge
nl dalijk zien, dat den Jaan 't meer gedaan
had. En wezenlijk, mee alle tien z'n tengels
hcspulde—nie 't schrijfmekaniek, zonder
fout, zonder hapering, lijk'ncn voldragen
typist.
Wij keken allemaal mee een oog naar den
Jaan en mee 't ander oog naar den Fielp.
En don Fielp beschrijven onder dcuze om
standigheden, ollee amico, bespaar 't me!
't Zou 'n lijkstatie worden.
Op 't end dee den Jaan de deur nog dicht
deur zoo langs zijnen zwarten snor op te
merken: ,,'t Is wel 'n ouw kreng, maar om
't te leeren is ie goed genogt, Fielp!"
Jaren van superioriteit van den E. A.
Fielp over Jaan den Veldwachter, vielen
in puin, als als nou als 'nen sneeuw
man in de hondsdagen!
Later hee den Tiest me in d'ooren ge
fluisterd, dat ie „het" gevonden had.
Hij had 'n heele veurstudie van 't geval
gemaakt.
„Zie", zee-i-ie: „op 'n krant wijzend.
„Tel nou 'ns 'n honderd regels af. En pikt
er dan 's uit: dc letter E. Dan zulde zien,
Dré, dat die letter 't meeste veurkomt."
„Wist ik al, Blaauwe."
„Oowl As 'k (IA geweten had! 'k I-Ieb m'n
eigen rooie-randjes-om-m'n oogen geteld. De
N komt ok dikkcls veur!"
„Jawel, maar...?'
„Wocht cfkens! Ik mot op d'ccn of an
dere manier bij den Fielp in z'n kantoor
zien te komen en dan die twee letterkens
op dc toetsen verwisselen. Slaat ie 'n N
aan, dan is 't 'n E. Slaat ie 'n E aan. dan
is 't 'n Dat kakhuis van den Fielp alleen
al, zal 'n feest zijn, om naar te kijken, Dré,
on op dA „feest" zou ik geren den gast
zijn!"
't Leste nieuws da 'k oe melden kan, van
dc veurbcrcidingen van Ulvenhout 650-jarig
bestaan!
De Fielp kwam daarstraks op m'n eer-
pelland.
'k Zat nuuwe patatjes uit te doen.
„Ollee! Den Fielp'"
„Dré".
„Nog nie af gewist vel 'flag, Fielp?"
„Witte gij, waar den Jajafejuiithangt?"
„F \js Stien Bedaf aanzciKcn. Ge wit
tockvie dood is?"
„Ja.^n Xontje. Kleintje m^Bdaarveur.
„Mof ge dën Jaan hebben? ^Jarveur?"
,,'t Machien."
„Kapot?"
„Necë."
„Wat dan?"
„Stapel gek!"
Ineens begreep ik, viel veurover in 't
ccrpelloof.
„Motie daarmee lachen?"
„Ja, Fielp. 'n Machien dat gek is...! Da's
gek! Ee?"
„Toch is 't zoo!"
„Wat doet ie dan veur geks?"
„As ig goei Ollandsch schrijf ee...?"
Ja?"
„Dan wordt 't in 't machien Russisch!"
Amico, ik docht da'lc scheuren ging.
Heel m'n lijf dee pijn van 't, lachen!
„En wat mot den Jaan daaraan doen,
Fielp?" L
„Mijn m'nen zurg! Veur mijn part slaat iej
't. ding in malkaar!"
En nou 't schonste!
Den Jaan is er hij gewist. Had 't rap
gevonden! En nou hee den Jaan de smoor*
in. „Want", zce-t-ie: as ik nou nog veld-?
wachter was, dan had ik den Blaauwe
hangen, hangen aan den hoogstcn boomj
van Ulvenhout! Zaakbeschqdiging! Pracht-
verhaal! Maar 'k ben sjuust 'n jaar te laat,
Dré...!
„Kénen troost, Jaan."
„En die is?"
„Dat g'altij te laat was, mee den Blau
we".
„Ja. maar as' ik..."
„As Jaan; as...! As 'n kat ge wit wel ee.
dan was 't 'nen kater!
„Vrek", zee den Jaan! I
„Ok 'nen goeicnavond," salueérde-n-ik te
rug.
Ge ziet. amico, we zijn druk aan dot
gang; de vcurbereidings zijn veul en bont,
ge hoort meer van 't, a.s. Feest van Ulven
hout, jonk! Maar nou mot ik er afscheien,
M'n pampier is vol als 'n ei.
Veul groeten van Trui cn als' altij gia
horke minder van oewen
t. a. v.
DR4,
N.B. Teugen den vacantie, lijk nou weer.
krijg ik elk jaar verzoeken om toestemminr
tot kampceren op mijn land
Men gelieve deuze verzoeken te richt ets
aan mijnen kameraad: Kees van den Broek,
voorzitter V.V.V. „Het Land van den Dré'
te Ulvenhout.
Kees zal geren alle inlichtingen verstrek-*
ken hee-t-ie me beloofd.
DBé.
„Nantucket" met 116 leerlingen
voor de koopvaardij in de Am-
sterdamsche haven.
Een schip zooals men er nog maar weini
ge ziet, heeft gistermorgen, komende van
Southampton, ligplaats genomen aan den
steiger van de Holland-Amerikalijn te Am
sterdam. liet is het als bark getuigde op
leidingsschip voor koopvaardij-officieren der
Verecnigdc Staten, de „Nantucket", welke
naam ontleend is aan dien van het den
zeevaarders welbekende vuurschip buiten
New York.
Dc „Nantucket" is voor de hoofdstedelijke
haven geen vreemde, het vaartuig is hier
ook in 1932 geweest en zelfs in 1911.
Omstreeks dien tijd had het reeds den
respectabelen ouderdom van bijna veertig
jaar bereikt, ongeacht dan de modernisee
ring, die het in den loop der tijden heeft
ondergaan, getuige om. den op stoomver-
mogen wijzenden gelen schoorsteen op het
middenschip. Stoom vermogen heeft de
„Nantucket" ook, na de aankomst te IJmui-
den, naar Amsterdam gebracht en zoo wa
ren in dit verband de zeilen van de twee
groote masten met raas en van den derden
mast zonder raas, den bezaansmast, keurig
opgerold, hetgeen niet wegnam dat het
kleine, 653 ton metende schip, met zijn
spitsen voorsteven, zijn vele tuigage en zijn
donkeren, met gelen band gedecoreerde
wanden, een imposanten aanblik opleverde.
Het feit, dat het vaartuig den oorlogswim
pel voeren mag, bewijst dat het onder het
beheer der Amerikaansche marine ressor
teert. De commandant, de heer C. A. Abcie,
is een gepensionneerd marineofficier, tor-
wijl de andere officieren, negen in getal,
tot de Amerikaansche marine-reserve be-
hooren. Er begaf zich dan ook, nadat de
„Nanlucket" gemeerd lag, ter begroeting
van den commandant, een officier van Pi
ket als vertegenwoordiger van den onder
commandant der marine, kapitein ter zee,
J. E. Meyer Ranneft, aan boord en maakte
namens de gemeente mede de waarnemend
havenmeester, de heer B. de Vries, zijn op
wachting.
Kort daarna verliet de commandant van
het schip, in gezelschap van den officier
van piket, per auto den steiger, voor. het
afleggen door eerstgenoemde van de ge
bruikelijke officieele bezoeken, welke, mede
van dc zijde van don garnizoenscomman
dant, door tegenbezoeken gevolgd zullen
worden.
Aan boord van de „Nantucket" bevin
den zich. behalve 23 man equipage, 116 ca
detten of leerlingen, die een blauw werkpak
met witte muts droegen en 'van wie ver
scheidene zich onledig hielden met het poet
sen van het koper cn met andere werk
zaamheden, welke er op gericht waren, het
schip voor de ontvangst van autoriteiten
„model" te maken.
Wij hadden nog een ooeenhlik gelegen
heid voor een kort gesprek met een der
officieren. Op onze medcdeeling dat in Ne-
derlandschc zeevaartkundige kringen de
overheerschende mecning is. dat het zeil
schip als opleidingsvaartuig voor koopvaar
dij -officieren geen reden van bestaan meer
beeft, kregen wij ten antwoord, dat men
daar in Amerika over het algemeen anders
over denkt.
„Wij zijn aldus onze zegsman
„nog altiid van oordeel dat de
harde leerschool van het zeilsohip
van aoeden invloed Is op de vor
ming van toekomstlae. verant-
woorrtelHVe zeelieden. De iongelieden
worden on een zeils^hin „ontbo'-
sterd", zij leeren er handigheid er
vlugheid in het werk.
De practijk van het zeilschip brengt me
zich mede dat. zij steeds op hun qui viv»
moeten zijn, hetgeen hun paraatheid, ondffl
alle omstandigheden, ten goede komt, ooi
al krijgen zij later nimmer- meer het dei
van een zeilschip onder de voeten. E'
worden dan ook eiken dag, dien men op ze1
is, oefeningen gehouden, o.a. in het snell»
strijken en bedienen van de sloepen, waar
voor wij telkens weer het overige®
denkbeeldige geval kiezen, dat een m;
overhoord is' geslagen. Ook bij ruw w«
wordt deze oefening gehouden."
Over enkele weken zal Amsterdam bezoi
krijgen van een tweede Amerikaansch op
dingsschip, ditmaal van de marine. Het
de „Empire State", die van 27 Juli2 A
gustus in dc haven ligplaats zal nemen.
Optimisme en pessimisme op i
jaarvergadering der Avro. h
dental nog niet voldoende. It
komsten verminderd.
Heden heeft in het Concerthuis te Asst
de A.V.B.O. haar algemeene ledcnvergadi
ring gehouden.
De Voorzitter van de A.V.R.O., de h«
G. de Clcrq, sprak een openingsrede u;
waarin hij in den aanvang wees op het fe.
dat dit de tiende algemeene ledcnvergad'
ring was sinds December 1927, het tijdsti
der constitueering der vereeniging. H-:
tweede lustrum is dus bijna volbracht.
Spr. maakt vervolgens gewag van de aa:
gename samenwerking met de'pers, wel!
het afgcloopen jaar resulteerde in een ove
eenkomst radio-pers. Deze overeenkom1
had tot gevolg een verbetering van i
nieuwsberichten van het A.N.P. cn betr
publicatie van de radio-programma's in i
dagbladen.
De onderhandelingen met het bureau vo:
muziekauteursrechten de B.U.M.A. hadifc
nog geen resultaat, maar spr. memoreer:
de mogelijkheid, dat de regeering tusschc
béide »al komen.
Tenslotte de televisie. Naar aanleidi:
van het voorloopige rapport van de tele?
sie-commissie zijn .besprekingen gehouik
tusschen deze commissie en de omroefflj
eenigingen.
Omtrent de resultaten van 'deze
onderhandelingen kon spr. nog
geen mededeelingen doen, doch wel
zeide hij dat het op het oogenblik
nog zeer de vraag is, of het ooit
zoover zal komen, dat de televisie
in de maatschappij een rol zal spe
len als de omroep thans vervult.
Binnen afzienbaren tijd valt aan het
populair 'worden van de televisie
geenszins te denken.
Hierna sprak de heer Vogt. tot dc aan?
zigen. Spr. constateerde, dat het de
eeniging zeer voorspoedig gaat. maar
zijn eenige verschijnselen, die speciaalr
der de oogen moeten worden gezien.
eerste is dat van het constant blijven
het ledental, 't tweede dat van de oml«
buigende kromme lijn van de bijdragen
hoofd der luistervinken. Het derde dat
de critick, zoowel wat den toon er van
treft, als haar frequentie. Wat het const'
blijven van het ledental betreft, spreker
van meening, dat het hooeste ledental r
niet is bereikt en misschien kan goede fl
nnganda hier veel goeds verrichten: Hoer'
de vereeniging de vermindering van dee' 1
rributies betreurt, het verschijnsel is v'[ ef!
klaarbaar en gelukkig niet verontrustend- we
