Schapen baadt in licht De Openïnq der ALMIHA Langs de Almiha-stands schen beide proepen kan een voorbeeldige samenwerking heerschen. Dit is ook het doel van de middenstandstentoonstelling met. de daaraan vérbonden festiviteiten. Een gezond eigenbelang doet ons hopen, dat veel menschen uit de omgeving Scha pen in de komende dagen zullen bezoeken. Zou iemand kunnen ontkennen, dat een bloeiende Centrumgemeente, die wij zoo gaarne van Schapen willen houden, geen vruchten afwerpt ook voor hen, die niet in Schapen wonen? Ik moge slechts wijzen op de markt van Schapen, een vereenipingsplaats van honderden, hij welker bloei een zeer verre omgeving sterk gehaat is, op enkele onder wijsinrichtingen, die slechts kunnen be staan in een wat grooter Centrum, even eens een niet te onderschatten belang voor de omgeving. Ik wil hier niet verder op Ingaan, maar ik meen toch te mogen beweren, dat Scha pens bloei ook terug slaat op anderen in wijden omtrek. Wij Middenstanders van Schapen zijn tot die samenwerking gaarne bereid. Wij willen rekening houden met de wen- achen van anderen, maar wat ik er zou willen inhameren, is dit: Laten wij deze samenwerking in alle opzichten zoo voor beeldig mogelijk trachten te maken. De wereld in zijn geheel toont voldoende aan, waarheen een gemis aan samenwer king voert. Groepen van burgers eener zelfde ge. moente, die zich willen afscheiden om be paalde redenen, zullen ervaren, dat zonder intense samenwerking, geen vooruitgang laten wij hier slechts letten op de stofielij- ke vooruitgang mogelijk is. Als propaganda voor deze samenwerking heeft de Schaper Middenstand zijn ten toonstelling georganiseerd, waaraan wij de winkelfeesten verbinden. Zonder onder scheid is ieder in Schapen van harte wel kom. Samenwerking heeft weder bereikt, dat aan het nuttige het aangename ver bonden wordt. Als deze enkele woorden, die ik hier tot U heb willen richten, er toe moeten bijdra gen, dat groepen van menschen, die vaak kunstmatig gescheiden worden gehouden, zullen Inzien, dat niet in de allereerste plaats gelot moet worden op wat ver. deelt, maar wel op wat vereenigt, zou ik mij zeer bevoorrecht achten. En- hiermee verklaar ik de Winkelweek voor geopend. Hierna hieven de aanwezigen nog even ge zellig bijeen, maar al spoedig werd het tijd voor In de cabaretzaal achter de tentoonstel lingshal waren tegen half zes velen bijeen gekomen om de of/icieele opening der ten toonstelling bij te wonen. Op hun weg naar deze zaal waagden velen reeds een bewon derend oog aan de verschillende stands. Rede Mr. Buiskool. Nadat alle aanwezigen hebben plaats ge nomen houdt Mr. Dr. Buiskool, voor zitter van het comité niidclcnstandstentoon- stelling een rede; waarin hij allereerst den eere-voorzitter, burgemeester Cornelissen wel kom heet en daarna den hoer Schürm&nn, Voorzitter der K.N.M.B., er voor dankt, dat deze zich bereid verklaarde de tentoonstel ling te openen. Wij in Schagen zijn trouwe aan hangers van den Bond, en ik zeg dat met het oog op zekere berich ten in de groote bladen, zegt spr. tot den heer Schürmann en ik hoop, dat Gij vanavond van hier zult gaan, versterkt in Uw overtuiging, dat de Schager Middenstand in broe derlijke samenwerking van de Mid- ddnstandsverecniging en de Han ze tot groote dingen in staat is, en sleeds bedacht blijft op behoud van haar positie in de maatschappij. Spr. heel daarop de leden dor Kamer van Koophandel, de besturen van plaatse lijke verecnigingen op middenstandsgebied, directeur en leeraren der Handelsavond school en tenslotte de standhouders harte lijk welkom. Een woord van dank volgt aan allen die aanwezig zijn. Aan dit. alles moge ik een persoonlijk woord aan het adres van don heer Nie- sfadt en zijn helper Roggeveen toevoegen, zegt. spr. Gij hebt deze tentoonstelling met ze er veel opofferingen mogelijk gemaakt en voorbereid. Gij hebt alle eer van Uw werk, en wij zijn U zeer erkentelijk voor Uw uit stekende arbeid. Individu en gemeenschap. Ik sprak U reeds terloops over „broeder lijke samenwerking" gaat spr. voort. Ik moge deze woorden nemen als uitgangspunt voor hetgeen ik U nog te zeggen heb. Ik raak hier de menscholijke samenleving en wil trachten U de psychologische achter grond van den middenstand te verklaren. Het is nog steeds een veel omstreden vraag, of het accent moet vallen op het indi vidu, de enkeling, dan wel op de gemeen schap. Welke van beiden staat voorop? Het hangt ervan af, welke levensbeschouwing inen aanhangt. Volgens de eene opvatting zijn recht en staat er voor het indivi du, en dienen zij den enkeling om hem stoffelijke welvaart, persoon lijke ontwikkeling en zedelijke vor ming te verzekeren. Volgens de andere opvatting hebben rechtsorde en staat een eigen zelfstandige waar de, moet de gemeenschap, 't maat schappelijk geheel voorop staan en zijn de enkelingen slechts te be schouwen als deelen van dat geheel. Belde wegen voeren tot geheel verschil lende uitkomsten. Mijn persoonlijke mcening is. dat men be zwaarlijk een absolute keus kan doen tus schen één van beiden. De eene opvatting compenseert de andere in zooverre, dat men een harmonische en voor het leven bruikbare tussehenvorm krijgt. De aanhan gers van de opvatting, dat het individu slechts te beschouwen is als deel van het geheel, hebl»en door hun waarlijk rijke voor beelden een groote aantrekkingskracht uit geoefend op de menschen. Ik moge U een voorbeeld noemen. Het uit stcencn gebouwde huis is niet meer een gewone massa stee- nen, niet het meervoud van het enkelvoud „steen", maar een nieuw object, een zelf standig iets, een huis, dat de verschillen de bestanddeelen samenvat tot één zelf standige eenheid. Zoo komen zij dan tot de conclusie, dat op dezelfde wijze als het huis zich onderscheidt van de hoop stecnen, ook de maatschappij, de samenleving zich onderscheidt van de hoop menschen. Dus niet bet eenvoudige meervoud van liet enkelvoud „Mensch", maar een verbinding van menschen tot een zelfstandig geheel, waarvan de enkelingen slechts samenstellende deelen zijn. Tweeledigheid. Een zeer belangrijke factor wordt echter bij deze reden eeuwig voorbij gezien. Die lac- tor is deze: de mensch als enkel in g is niet te vergelijken met een steen. Deze laat ste worden neergelegd of geplant en blijven op hun plaats, altijd door. Anders de mensch. Die is niet dood, maar beweegt zich leeft. En juist dat voortdurend in beweging zijn ter bereiking van dc doeleinden, die hij zich gesteld heeft, brengt den mensch in contact met zijn medcmenschen. In het contact met zijn medemenschcn blijft altijd iets van datgene, wat den mensch als enkeling eigen is, bewaard. Het. gaat. nimmer geheel verloren. Maar in dat contact niet de medcmenschen geeft de mensch als enkeling iets prijs. Tot den oen voelt bij zich aangetrokken, tegenover den ander is bij tot strijden bereid. Als enkeling is de mensch op zelfbehoud bedacht. Dit is wel de eerste en voornaamste aandrift van den mensch. Die neiging tof zelfbehoud brengt echter den mensch er toe zich bij anderen aan te sluiten, omdat hij voelt en begrijpt, dat hij het alleen niet af kan. Terwille van zijn zelf behoud zoekt hij aansluiting, samen werking ter verzekering van zijn zelf behoud. Naast individueel bewust zijn heeft de mensch dus ook een collectief of sociaal bewustzijn. Ziet daar de tweeledigheid van den mensch, welke Gij bij de steen mist. Naarmate de maatschappij zich ontwik kelt, wordt de samenwerking tusschen de enkelingen steeds nauwer. En die steeds nauwere samenwerking schept weer aanlei- ding tot strijd tegen diegenen, die zich ter bereiking van andere doeleinden aaneen gesloten hebben. De steeds toenemende ver deeling van arbeid doet den mensch zich beperken tot een bepaalde, beperkte werk zaamheid, maar daardoor is hij weer voor het verkrijgen van bet grootste deel zijner levensbehoeften aangewezen op anderen. Als zoodanig is hij dus deel van het geheel, maar toch altijd met behoud van zijn persoonlijk heid, zijn eigen waarden. Conclusie: de mensch is individualistisch maar sociaal tegelijk. De psychologische achtergrond van den middenstand ligt hierin besloten. Ook de middenstand bestaat uit enkelingen, die elk voor zich hun eigen doelstelling, hun zelfbehoud nastreven, elk hun eigen persoonlijk leven hebben, maar niettemin zien deze zelfde enkelingen in, dat zij, juist ter wille van hun zelfbehoud, samenwerking met anderen moeten zoeken, zich \ereenigen moeten met soortgenooten tot één groep, die in wezen dezelfde doelstelling heeft Daarvoor is de enkeling bereid iets op te offeren voor anderen. Egoïsme en altruïs me zijn zoo tot een harmonisch geheel ver- ecnigd. Daarom falen in de practijk de schoone woorden van hen, die hun gehoor of lezersscharc eenzijdig liet egoismc of het altruïsme predi ken, of hen tot een bepaalde rich ting of opvatting willen leiden. Het innerlijk leven van dc menschen,die door geloof of overtuiging tot één en dezelfde groep behooren, kan ten volle worden geleid en uitgeleefd, maar men mag de oogen niet slui ten voor de andere neigingen in den mensch, welke hem er toe leiden om overeenkomstig zijn sociaal bewust zijn contact te zoeken met anderen, wier leven in maatschappelijk op zicht met zijn leven meer of minder innig vervlochten is geraakt. Zoo hebben zij, dit tot. den handebl rij ven den middenstand behooren, elkaar allemaal noodig, van welke persoonlijke overtuiging zij ook zijn. Deze tentoonstelling is ontegen zeggelijk een uiting van de hier ver kondigde opvatting. Het door de plaatselijke middenstand in broeder lijke samenwerking genomen initia tief heeft tot resultaat geleid. Voor eigen zelfbehoud Is men tot deze samenwerking gekomen, in de over tuiging, dat men alleen niets, maar met vereende krachten veel berei ken kan. Over en weer strijdt men voor zichzelf, maar tevens met en voor anderen. Dat is de ware geest, die den middenstand moet bezielen. Als de middenstand zich dit bewust. Is, dan zal hij het den grooten Duitschen schrijver uit het begin dezer eeuw kunnen nazeggen: ïch hin flir mich da. Die Welt. ist für mich da. Ich hin für die Welt da. Onder het uitspreken van de hoop, dat deze tentoonstelling in alle opzichten aan het ge stelde doel moge beantwoorden, moge ik thans den heer Schürmann verzoeken de officieele opening te willen verrichten. Rede Ed. Schürmann. De heer Schürmann beklimt vervolgens' het podium en uit zijn voldoening over het feit dat men hem heeft uitgenoodigd de tentoon stelling te openen. Spr. verklaart de uitnoo- diging om drie redenen aangenaam te vin den: Ten eerste om de durf welke uit het ini tiatief van de ondernemers spreekt en dat wel ondanks de alom heerschende moede loosheid. Ten tweede omdat het een tentoonstelling is, welke door gezamenlijke actie is georga niseerd. Ten derde: omdat het de eerste keer is, dat spr. Schagen bezoekt en daarmee een verzuim kan goedmaken. Spr. gaat vervolgens uitvoerig na, hoe de middenstand van een groep verdrukte en angstige enkelingen geworden is tot een zelfstandige en zich van zijn waarde be wuste volksgroep. Wat is de Middenstand? Een groep bur gei's, zegt spr. geplaatst tusschen kapitaal en arbeid; korter: dc middenstander is de zelfstandige ondernemer. Statistieken hebben uitgewezen, dat de middenstander in Nederland de groolste werkgever is en ondanks dit zit hij nog steeds niet op de plaats, waarop hij recht heeft. Het komt door zijn bescheidenheid. Doordat de middenstanders zich pas laat organiseerden kwamen zij achteraan bij de bevolkingsgroepen, die dit al eerder hadden gedaan. De wetgever heeft dan ook weinig rekening gehouden het den Midden stander, behalve, waar het op beta len aankwam. -De nood brengt de menschen echter bij elkaar, plaatselijke middenstandsvereeni- gingen ontstonden en de behoefte aan een centrale organisatie leidde tot dc oprichting van den Koninklijken Ncderlandschen Mid denstandsbond, die in de 35 jaar van haar bestaan reeds heel wat voor dc verbetering van den toestand heeft gedaan. In die 35 jaar is de middenstand zich van zijn eigenwaarde bewust geworden, zegt spr. met klem. Na gewezen te hebben op de ongunstige loop van het credietwezen bij de Midden- standsbanken, voordat het systeem der con tante betalingen werd ingevoerd, gaat spr. verder: Er hcerscht een wanbegrip, dat in den Middenstand alleen menschen verzeild raken, die niet voor iets beters deugen. Het is een dwaling. Vestigingseischen. Sedert de opheffing der gilden in 1792 heeft de maatschappelijke evolutie bewerk stelligd, dat dc middenstander zijn producten alleen nog maar verkoopt cn niet meer fa briceert. Met nadruk wijst spr. er echter op, dat voor oordeelkundig verkoopen toch een grondige handels- cn warenkennis noo dig is, wat de regeering blijkens het uit vaardigen van de Vestigingswet gelukkig ook heeft ingezien. Het is te hopen zegt spr., dat men bij die Vestigingswet vooral ten aan zien van de credietwaardigheid de eischen niet te hoog zal stellen, daar de minder kapitaalkrachtige vakkun dige middenstander hierdoor in de verdrukking zou komen. Veel heeft de middenstand te lijden gehad van dc concurrentie. Tot de ergste behoort de verbruikscoöperatie, welke spr. eigenlijk totaal overbodig vindt. Spr. verschilt daar over van mecning met den minister. Wan neer dc verbruikscoöperaties zouden ver dwijnen dan zou dit géén nadeel zijn. In tegendeel. Er zijn immers groote onrecht vaardigheden. Dc zelfstandige handeldrij vende krijgt geen pensioen. Behalve zijn vaste lasten, de kosten van het gezin enz., moet hij het onderhoud voor zijn ouden dag opbrengen. In de verbruikscoöperaties zijn er echter bepaalde betrekkingen met pen sioen. De winkelier moet echter winst ma ken, evenals de industrieën om in zijn on derhoud tc kunnen voorzien. Een winkelier zeide eens in dit verhand: „Een officier met pensioen begint nu datgene, waar ik mijn lieele leven over moet doen". Een ander zeer schadelijke concurrent is bet grootwinkel bedrijf. Het warenhuis heeft met zijn koop jes bij de huisvrouw liet effect van een uit slaande brand: zij holt ernaar loc, noodig of niet. Maar de middenstander is bij dit alles niet gebaat. Evenals dc arbeider is ook bij zijn loon waard. Hij moet met zijn klan ten kunnen omgaan, handels- en warenken nis liebhen. Kortom: het middenstandsbedrijf is een vak. Gelukkig werken de verschillende bestaan de Ronden in den lande evenals de plaat- selijkc verecnigingen in Schagen samen. Spr. wees in dit verband op deze passage in de rede van Mr. Dr. Buiskool: individu eel in de persoonlijke uitingen, maar maat schappelijk vervlochten. Spr. wees er ver volgens op, van hoe grooten invloed het op de overige lagen van dc maatschappij is, wanneer het den middenstand slecht gaat. Verheugd is spr., dat het Juist een kleine gemeente buiten het centrum des lands is geweest, die nu een prijzenswaardig voor beeld geeft aan de grootere gemeenten door haar eensgezinde middenstandsactie. Hier is een bewijs geleverd van den goeden geest, welke onder middenstand en bevolking heerscht. Spr. ziet in de tentoonstelling niet alleen een plaatselijke gebeurtenis, maar ook een manifestatie van het herwonnen zelfvertrouwen in den middenstand. Spr. hoopt, dat deze zich over het geheele land zal uitbreiden. Spr. wijst nog op de woorden van burge meester Cornelissen over de wederzijdschc belangen van middenstand en landbouw. De hoofdkleur van de versiering in Scha gen is Oranje. Moge onder de vaan van Oranje de middenstand aan kracht toene men lot bloei van het geheele volk. Ik hoop, zegt spr. tenslotte, dat de tentoon stelling het succes zal brengen, dat men er van verwacht. En hiermee verklaar ik de tentoonstelling voor geopend. Staande werd door allen vervolgens het Wilhelmus aangehoord of meegezongen. Nadat Steffan's Showband de gezelligheid nog wat heeft verhoogd met het ten gehooro brengen van enkele nummers, spreekt dc heer S. W. Arutz, voorzitter van den Kamer van Koophandel en Fabrieken in Noord-Hol land een woord van dank voor de woorden van welkom tot het bestuur van de K. v. K. gericht. Spr releveert nog even de door de heer Schürmann aangeroerde kwestie van't crcdictwezen het belangrijkste punt van de dien middag gehouden vergadering. De heer Arntz geeft toe, dat er eco nomische opleving is in het land, maar in ons district heerscht nog allerminst welvaart! Oorzaak is, dat liet district gelegen is in een tuin bouwstreek, welke, wat betreft de welvaart, zoo misdeeld is. Des te meer getuigt bet organiseeren van zulk een tentoonstelling van grooten moed. Spr. stelt dan ook voor een driewerf „Hoch" op de Scliagcr Middcnstandsvereeni- ging uit te brengen, waarmee alle aanwe zigen gaarne blijken in te stemmen. Hiermee was het officieele gedeelte van de opening der tentoonstelling afgcloopcn cn werd deze voor het publiek opengesteld. Een aantrekkelijke, veelzijdige expositie DE MIDDENSTANDERS BEWIJZEN MET HUN TIJD MEE TE GAAN. In de tentoonstellingshal is vroolijke jazz muziek een plezierige begeleiding bij het stemmongerocs, dat uit de langs de stands schuifelende schare opklinkt. Zij, die rondwandelen op deze midden standstentoonstelling, die zich reeds maan den te voren in de belangstelling van het publiek verheugen mocht, kunnen hun oogen den kost geven. Daar is veel te bewonderen, niet alleen aan sierlijken opmaak, aan van gooclen smaak getuigende uit stallingen, doch vooral aan zake lijkheid, aan gezonde, weldadig aan doende étaloerkunst. Door hun fleur cn overzichtelijkheid val len terstond op do stands van den gros sier van Barneveld die verschillende fabri kanten van mcrk-artikclcn vertegenwoor digt. Om maar iets te noemen; bet versehe Enkhuizcr gebak, de kleurrijke Delta-zeep- sland, een fonkelende wijn-„kraam" en de blokken ruw zout, in de Bouvy-zout afdee- ling; Er is aan de groep levensmiddelen en ge- notartikelen overigens veel ruimte op de ze expositie besteed. Dc huisvrouwen kun nen haar hart omhalen. Wij kunnen niet al les noemen; bier hangt de pittige kaaslucht, uit .1. de Wt's stand, ginder rijen zich de blanke melkflesschen van de Coöp. Zuivel fabriek Lutjewinkel; het roomijs van E. S.M.I. lokt De „Enkabe" uit Anna Paulowna biedt een groote sorteering levensmiddelen. „Roggo" het gesneden roggebrood, van den heer Dekkers te I-Ieerhugowaard wekt reeds bij 't binnenkomen van de hal, de eet lust op. De gezamenlijke bakkers uit Schagen, heb ben voor een zeer origineelc aanbeveling van liet brood gezorgd. 4 Kortom, dc lezeres ga er zelf op uit; zij zal zich, trippelend langs de diverse afdeelingcn, aan 't winkelen wanen Kleurenharmonic. Speciale aandacht verdient de „Mehes-ac- tie" oor „méér cn beter schilderwerk", ver tegenwoordigd door artistiek opgebouwde stands, waaruit de heldere cn bonte kleur vlakken ons toelachen. Een klein museum is zoowaar ingericht. Na deze kleurenharmonie ontmoeten wij meteen een warm intérieur door de fa. Schmalz ingericht, en nog meer voelen we ons „thuis" op de „Almiha^ als dc moderne haarden van de firma Annevcldt en De Haas en Ranke aan den gezclligen winteravond doen denken Een kerncollectie aan radio-apparaten bie den voorts de bekende firma's W. Schaafsma en H. v. Woelde, bij welke laatste men ook de laatste modellen stofzuigers kan bekij ken. De middenstanders bewijzen hier met hun tijd mee te gaan, door de nieuwste uitvoeringen in deze arti kelen te propageeren. Veel ruimte wordt ingenomen door de fa. Blaauboer en Kossen, die met een paar blinkende Fords, dc laatste verbetering op liet gebied van Good-Year-bandcn en Mo- bil-oil als c-enige cn waardige vertegenwoor digster van de automobiel-industrie op deze tentoonstelling uitkomt. De N.V. Trapman demonstreert met baar stand de veelzijdigheid van haar bedrijf; het snufje „driekleuren-druk" trekt ter stond de aandacht, alsook de aparte re clame voor de Olympia-schrijfmachincs. Een goed figuur maken verder het Scha ger Importhuis de firma's v. Geelen en König met aardewerk, klein meubilair, Zilmeta-vonverpen, en Wèllner-zilver en mo dern speelgoed. F.en sobere, doch smaakvolle expositie heeft do Timmerfabriek „West-Friesland" Voor houtwerk neme men overigens een kijkje bij de Schager Houthandel, voor ijzerwerk bij de bekende finn-a Ranke, Voor een fleurige toets zorgt de fa. Kruit met een prachtige bloemen-inzending. Verder zijn daar schoenen van Beers, si garen van Starreveld, een modestand van Gez. de Waard en nog véél meer, een bon te keurige verzameling van wat de mensch voor zijn levensonderhoud en voor zijn ge noegen noodig heeft. Terwijl alle standhouders hun inzendingen baseerden cn dit natuurlijk moesten doen op het stoffelijke zorgt de heer K. Rog geveen met zijn Alg. Administratiekantoor voor een afwisseling, door niet iets mate rieels aan te bieden, doch naar voren te brengen dc voordeelen, die de middenstand cn de boer kunnen trekken uit het gebruik maken van zijn diensten bij het inrichten en bijhouden van admïnistratiën. In een met bonte coulissen gestoffeerd zaaltje biedt „Steffan's-Show ancl Dancc- Band" na den lecrzamcn rondgang door de groote hal, den bezoekers verstrooiing. De „Almiha" heeft haar poorten geopend en wie er binnen treden, hebben er geen spijt van. Zeer geslaagde illuminatie. Veel volk op de been. De avond van den openings-dag van Winkelweek en Almiha, 's avonds negen uur op andere dagen heerscht op dit tijdstip rust en duisternis in de meeste van Schagen's straten; thans baadt het stadje in een zee van licht! De bewoners, die zich op dit uur gemeen lijk in hun huizen terugtrekken, zijn nu naar buiten gelokt, cn, in groepjes wande lend, keuvelen zij over de tentoonstelling, bewonderen de lichtjes, versieringen en de étalages. Allereerst, gaat hun belangstelling uit, naar den stralen den kerktoren op de Markt. Langs transen, klok en kroon van den toren zijn talrijke lampjes aangebracht, in den donke ren avond heldere stralen uilzendend tot ver in den omtrek. In lichtende lijnen slaat het sierlijke bouwwerk tegen den zwartgrijzen- hemel afgeteekend: het is een sprookjesach tig gezicht. De geïllumineerde Gracht, Molenstraat, Loet en het Noord hebben alle een eigen cachet. De winkelstraat van onze plaats, de Grachl, ziel, er maar wat deftig uit, met zijn rijen lichtzuilen, in strengen stijl opgetrok ken. Er zijn heel wat kosten en zor gen aan deze zuilen besteed en wij moeten zeggen: zij zijn welbesteed. Voornaam en feestelijk is deze illu minatie. Intiemer aanblik biedt bet plantsoentje aan de Molenstraat. Als vurige paddenstoe len rijzen tientallen roode lampjes uit het gras cn geven een Kerst-acblige sfeer aan deze rustige wijk. Een gouden schijnwerper brandt ergens hoog aan een huis. Loet en Noord. We maken een trip over de Loet. 'Zeer apart moet de verlichting hier genoemd wor den. Aan beide zijden van de Loet is een aan tal originecle lantaarns geplaatst, die het verschil met de gebruikelijke straatver lichting van Schagen's buitenkant bijna pijnlijk demonstreerenOranjevaantjes cn simpele gekleurde lampjes doen dc rest; de laatste zijn zeer royaal tot vèr op den weg aangebracht. De Loet maakt den indruk van een breed blank lint, dat uit loopt in een bonte guirlande. Komen wij tenslotte op het Noord. Twee flinke lichtzuilen vormen a.h.w. een ecre- poort tot de Almiha; overigens heeft men het Noord tot aan de brug in de breedte overspannen met afwisselende reeksen lampjes en gekleurde vaantjes; een vurige oranjebailon prijkt telkens in het midden van elke lampcnrij en maakt een aardig effect. Verschillende winkelramen en gevels in de plaats zijn omlijst door schitterende licht jes. Wij schijnen beland te zijn in een reu zen-feestzaal. Winkelweekcommissie, buurt- vereenigingen cn particulieren die de ver lichting tot stand brachten, kunnen met groote voldoening op het werk van hun brein en handen neerzien. MILITAIRE TAPTOE. Tijdens de Winkelweekfeesten zal door Schagens Harmonie, de officieele Militaire Taptoe worden uitgevoerd, onder leiding van haar directeur den heer Jac. Jansen. Dezl militaire taptoe, is door de radio bij velen wel bekend geworden. Het tromgeroffel en de verschillende sig nalen welke erin voorkomen, zijn altijd weer een attractie op zich zelf, het daarop volglndc stemmigl ,Abcndglocken" wordt gespeeld door dc Kapel. De indeeling der Taptoe is als volgt: 1. 1ste Aankondiging door de tambours. 2. Infanteriesignalen. 3. 2e Aankondiging door de tambours. 4. Cavelcriesignalcn. 5. Abendglocken door dc Kapel. 6. Slotroffel door de tambours. De taptoe zal worden uitgevoerd op Za terdag- en Maandagavond plm. 9.30 op de Gedempte Gracht. ESPERANTO NIEUWS Voor de Esperanto-cursussen van de nfd. Schagen van de „Fed. van Arb. Esperantis ten" hebben zich, naar wij vernemen, een 20 tal personen opeegc.-en. De lessen zullen in een van de lokalen der O.L, school worden gehouden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 6