M
Iedgar rice
Beste Jongens en Meisjes
Zo, eindelijk is het weer als van ouds. De
ibriefjes zijn bij tientallen op m'n lessenaar
neergedaald en ik heb een angstig voorge
voel, dat ik er ditmaal niet doorkom. Ik
vind het prettig dat blijkt dat de animo
niet minder wordt: integendeel, die is maar
steeds groeiende!
Jullie brandt natuurlijk allemaal van
nieuwsgierigheid wie de taart, de eerste in
dit seizoen, gewonen heeft. Ik heb 'm al
gezien in de koekenbakkerij en... ik had
m'n tong graag 's te gast laten gaan.
De gelukkige winnares is:
MARIE SPOOR,
B 149, Dirkshorn.
die we natuurlijk geen buikpijn toewen-
schen van het vele taarteten.
En nu de briefjes.
Meiert en Muyje Wagemaker, Juliana-
dorp. Ik vinu het best Wagenmakertjes,
dat jullie mee-doen. Natuurlijk, hoe meer
hoe liever. Maar... dan moet Meiert probe
ren wat netter te schrijven, want ik kon het
potlood-briefje bijna niet lezen. Daarom
zijn misschien ook de namen fout. Dat doen
we dus, hè?
Janske Peetoom, Winkel. Nee, Janske,
ik neem het je niet kwalijk, dat het briefje
ditmaal wat kort was. Als de klok 7 slaat
en je moet te bed, dan kan ik moeilijk van
m'n vriendinnetje verwachten, dat ze een
lang epister aan de Kindervriend zendt. Wat
zal het van deze week nu een grote worden,
Janske!
Jan Stove, Schagerbrug. Ik kan me
voorstellen Jan, dat je je met die motorboot
amuseert. Ik weet zelf nog wel, dat ik er
eens een op een verjaardag gekregen heb
en daar weken achtereen verrukt mee was.
die had een schoorsteen en kon blazen. Die
"van jou ook
Dletje de Boer, St. Maartensbrug.
Alweer een nieuwe vriendin: welkom in ons
midden. En dat was meteen een geweldige
brief ook, die ik ontving. Kolossaal, daar
daar kunnen er heel wat een puntje aan
zuigen!
Jan Levendig, Dirkshorn. Jan, ik vind
het fyn als je me schrijft, maar ik vind het
nóg fijner als je dat doet op een brief.
Spreken we dat af
Teun Kooy, Wieringerwaard. Ja Teun,
ik ben het met je eens: er zijn dit jaar veel
appels en peren afgewaaid en we lopen hard
naar de winter. Dan komt de tyd weer, dat
je met 3 borstrokken naar school gaat. Of
ben je geen koudkleum
Ada Bos, Alkmaar. Ik dank je wel
voor je verslag van het circus. Tk kan me
indenken dat je genoten hebt. Een circus,
en dan zo'n groot, is iets waar je je zo
heerlyk aan verbazen kunt. En de clowns
vond ik altijd het leukste.
Miek Leguit, Hoep .Schagen. Miek, ik
ben bly, dat Dik weer wat beter wordt,
want ziek zijn is lang geen pretje en voor
zo'n kleine peuter helemóó.1 niet. Dat er in
Alkmaar van die mooie poppenwinkels zyn
weet ik. Maar dan moet je meestal heel wat
geld op zak hebben, Miek!
Hendricus Peetoom Jz., Keinsmerbrug. -
Ja Hendricus, de Schager straten waren net
mooi versierd. Dat kunnen ze daar, hè? En
het was reuze gezellig ook! Nog verkouden?
Of is het al over?
Gerrit Wit, Terdiek. Zeg Gerrit, ik
geloof, dat jij af en toe een ondeugende
bengel bent: als ik het mis heb moet je me
dat volgende week maar eens schrijven. En
dat ,,de meiden" van die „jankers" zijn, dat
ben ik nog niet helemaal met je eens. Dag
Gerrit!
Dora Bakker, St, Maartensvlotbrug.
Mientje van Essen ken ik ook, dat wil zeg
gen: van de briefjes. Breng haar m'n groe
ten maar over. Fijn dat je nu weer beter
bent. Dat ziekzyn is niet gedaan en vooral
niet als het zomer is.
Tini Snooy, Wieringen. Tini, ik wil je
wel vertellen dat ik van m'n leven nog nooit
zoo'n geweldge verjaardag heb gehad als jy.
Dat is me nog eens de moeite waard. Ik
wed, dat ze allemaal dol op je zijn. Is dat
niet zo?
Annie van Vondel, Kolhorn. Zo Annie,
heb jy 3 van de 4 feestmutsen van het ser
pentine-bal weggemaakt: dat is jammer
want als je ze bewaart is dat voor later nog
wel eens een leuke herinnering.
Annie Bakker, Wieringerwaard.^7 paal
schoenen poetsen... nou, dat doe je ook niet
in 5 minuten Annie, en vooral niet als ze
moeten glimmen als... pomade. Maar dat
het briefje er haast bij ingeschoten is... dat
zou jammer zyn.
Kees Mask, Wieringerwaard. Kees (of
zijn vader?) schryft dat hij met zyn duim
in een mes gevalen is en dus niet kan schrij
ver,. Ik hoop, dat de duim over 5 dagen
weer helemaal beter is en dat Kees me het
hele avontuur vertelt. Doen we dat?
Marietje en Wim Boontjes, Schagerbrug.
Jullie vonden het dus jammer, dat er geen
schommelschuitjes waren? Nu, ik kan me
dat wel voorstellen. Het i3 altijd aardig in
die bootjes heen en weer te zwaaien, ook
al vind ik het persoonlijk wel wat gevaarlijk.
Rika Keyzer, Schagen. Ja, Tarzan van
de Apen lees ik ook. Natuurlijk, ik vind het
zelf prachtig. En ik geloof, dat de jongens
en meisjes het mooi vinden. Dag Rika!
Corrie Keyzer, Schagen. Ja Corrie,
Amsterdam is een geweldige stad, daar wo
nen geweldig veel mensen en het aantal
straten is haast niet te tellen. Ik weet uit
ervaring hoe moeilijk het is in Ajnsterdam-
Zuid te zoeken. Dan moet je honderdmaal
vragen.
Gerrit Mooy, IJmuiden. Al weer een
vriend die dol is op Tarzan en... zo gelukkig
geweest is Tarzan op de film te zien. Vond
je het mooi? Wat een geweldenaar is het
hè? En zwemmen dat hij kan!
Nettie Lont, Wieringen. Dat vind ik
een heel mooie naam voor een pop Nettie:
Wilhelmina. Je schrijft me dat je die ge
wonnen hebt met hard lopen. Ben je op het
„gym"
Gretha Klara, Kolhorn. Het briefpapier
dat je gewonnen hebt vind ik prachtig Annie
Daar was je zeker wel dolblij mee? Nu
maar zo mooi schrijven als je kunt, en...
lange brieven aan de Kindervriend. Hoe gaat
het met met de zere knie van je vriendin
Jannie Timmerman, Kolhorn. Ben je niet
vreselijk bang geweest Jannie, toen de wind
hoos in Kolhorn huishield? Zeker wel, en ik
kan met dat best voorstellen. Het was ge
woon een ramp.
Grietje Nieuwland, Schoorldam. Als ik
jouw briefjes zo lees Grietje, merk ik, dat jy
een geweldige zwemster bent. Zo'n tweede
Willy den Ouden. Zwem je al in de vereni
ging? Dat moet je eens schryven.
Jan Hartog, Aardswoud. Wel bedankt
voor het in zenden van je raadsels Jan. Ik zal
ze bewaren en zo gauw ik ze nodig heb ko
men ze in de krant te staan.
KeesHier een vriend die vergeet
zijn adres in te vullen en bovendien zijn
achternaam. Ja, dan wordt het moeilijk
Kees en ik zou zeggen: maak je eerst eens
bekend.
Gerrit Dekker, Medemblikt- Jagerrit,
de Kozakken heb ik al meer dan eens op
hun paardjes zien galopperen. Wat een mooi
gezicht hè, en wat een kunstemakers. Dat
kunnen de Hollanders toch maar niet!
Jan Brommer, Barsingerhorn. Zo je
ziet Jan, je brief is terecht gekomen en je
naam staat wer eens in de krant. Jij bent al
een oude puzzelvriend van ons hoekje Jan
en ik geloof dat jij al verscheidene malen
een boek gekregen hebt. Is dat i^et zo?
Jan Keyzer, Anna Paulowna. Ik weet
zelf ook Jan, dat je bij het dorsen reuze veel
plezier kunt hebben. Ik heb ook wel eens
onder de tarwedoppen gezeten, zodat ik 10
maal achter elkaar moest niezen... Dag
Jan!
Gerrit Mooy, Wieringerwaard. Wat is
aardrykskunde toch een fijn vak Gerrit. Daar
kun je je fantasie bij aan het werk zetten
en op de kaart geweldige reizen maken. Van
Londen naar Parijs en van Madrid helemaal
naar Moskou.
Jacoba Kuiper, Schagen. Jij vindt het
zeker wel prettig daar op Juïïanadorp, Ja
coba? Bij je grootmoeder, die al 70 jaar is.
Kan die mooi vertellen van vroeger? Zeker
wel, hè?
Marle Spoor, Dirkshorn. Marie schrijft
dat ze naar de Jamboree geweest is en al
daar 99 handteekeningen verzameld heeft.
Ik zou zeggen Marie: kon de honderste er
niet meer bij...??
Ab Marees, Barsingerhorn. Ja Ab, hoe
dat met dat briefje van jou gegaan is be-
grtfp ik zelf niet erg goed. Ik denk dat het
zetduiveltje ons beiden een poets gebakken
heeft. Ik zal het eens goed aan z'n oren
trekken.
P. de Vet, Schagen. Natuurlek P. mag
je meedoen. Iedere week en je hebt nu ook
eens kans op het boek en... de taart. Maar
Zó voert het moeder-vogeltje haar kindertjes
eerst moet ik nog van je weten of je een
jongen of meisje bent. Dus je voornamen kom
ik te horen?
Nellie en Kees Evertg, Keinsmerbrug.
Ik zou best zo'n hoefyzer van sigarenbandjes
willen hebben van m'n twee oude raadsel
vrienden, maar ik denk dat jullie wel niet
genoeg bandjes bezitten. Krijgt Kees z'n voet
balschoenen? Wat zal hij daar dol mee zyn.
Veel plezier hoor!
Annie en Agatha v. d. Vliet, Oudesluis.
Van dat feest met de meester moet je nog
maar eens schrijven. Is het een aardige me
neer? Zeker wel niet? Hadden jullie de klas
mooi versierd?
Henk Hoogland, Henk moet me vol
gende week eens schrijven waar hg woont.
Dat hoort nu eenmaal bjj het adres, want
als je een boek of een taart wint weet niet-
mand waar die heen moeten.
Mientje van Essen, Petten. Nu, hoe
wel jij me wel eens grotere brieven geschre
ven hebt Mientje, was deze toch ook behoor-
lyk, hoor. Ik weet wel, men heeft nu eenmaal
niet altijd evenveel „stof".
Zo jongens en meisjes, dat was de laatste.
Tot volgende week.
KINDERVRIEND.
Oplossing raadsels vorige week.
I. Kachel.
II. Haarkam.
Goede oplossingen ontvangen van:
Annie B., Wieringerwaard; Jan R., Scha
gen; Annie v. N., Kolhorn; Tiny S.; Wierin
gen; Trien F., Lutjewinkel; Gerrit W., Ter
diek; Hendricus P., Oudesluis (Keinsmer
brug); Miek L,, Schagen; Ada B., Alkmaar;
Tein K., Wieringerwaard; Jan L., Schagen;
Janni F., Winkel; Mientje v. E., Petten;
Henk H., Belkmerweg; Annie en Agatha v.
d. V., Oudesluis; Nellie en Kees C., Keins
merbrug; Piet de V., Schagen; Guda S.,
Schagen; Ab M., Barsingerhorn; Marie S.,
Dirkshorn; Nellie P., Kolhorn; Aagje M.,
St. Maarten; Jan K., Anna Paulowna; Jan
B., Barsingerhorn; Gerrit D., Medemblik;
Kees, Boezem, Aardswoud; Grietje N.,
Schoorldam; Jannie T., Kolhorn; Gretha K.,
Kolhorn; Nettie L., Wieringen; Gerrit M.,
IJmuiden-O.; Corrie K., Schagen; Rika K„
Schagen; Marie en Wim B., Schagerbrug.
Nieuwe Raadsel
xxxxxx
xxx
xxxxx
xxx
xxxxx
xxxxx
xxxx
xxxxx
Kruiswoordraadsel,
Speelgoed.
Stad in Gelderland.
Eetgerei.
Boom.
Uitbouw.
Straf-werktuig.
Gerecht (spjjs).
Versnapering (voedsel).
XXXX Deel van het lichaam.
XXXX Vogel.
XXXXX Gedroogde cocosnoot.
XXXX Vloeistof.
XXX Aarden vat.
XXXX Rivier,
XXX Visch.
XXXXX Gebruikt een naaister.
XXXX Vet poeder.
De aanvangletters der woorden vormen
samen de naam van een bekend dagblad.
Het zwevende ei
Het is mogelijk om een ei te laten zwe
ven in een vloeistof. Hoe kan dat nou, zul
je zeggen, een ei is toch veel te zwaar?
Toch kun jij het ook! Om dit. kunstje uit
te voeren, moet je twee vloeistoffen in een
glazen pot doen. Eerst doe je de pot half
vol met water, waarin heel veel zout is
opgelost. Daarna vul je de pot heel lang
zaam en voorzichtig met gewoon water bij.
Dit is lichter-dan het zoute water en zal
dus boven blijven. Als je ,nu heel voor
zichtig het ei in de vloeistof laat glijden,
zal het blijven zweven op de grens van
bet zoute en het gewone water.
Uit een groot gevaar
gered
Een verhaal uit het rotsgebergte
van Noord-Amerika.
De machinist stond op zijn locomotief,
klaar om weg te rijden.
„Vader" klinkt er opeens een stem. Hy
kijkt naar buiten, daar staat Koen, zijn
zoontje, en klimt meteen op de treeplank.
„We gaan vandaag een schoolreisje ma
ken, vader, de hele school en ze zitten
allemaal in uw trein! U rijdt onze hele
school, vader! Leuk hè? Mag ik bij U op
machine staan? Ik zal nergens aankomen,
alleen maar zien wat u moet doen! Meneer
vindt het goed, ik heb het hem gevraagd."
Vol verlangen kijkt de jongen naar zijn
vader op.
„Nou, goed!" Het gezicht van Koen
straalt, hij klimt vlug op de locomotief en
daar gaan ze! Buiten schijnt de zon, vader
zorgt voor de machine, Koen kijkt z'n ogen
uit z'n hoofd.
Plotseling draait hij zich om naar zijn
vader, die juist achter hem staat: „Vader,
kijk eens, wat is dat voor een trein, die
ons tegemoet komt?"
De vader schrikt, kijkt snel op en wordt
doodsbleek. De trein rijdt tegen een berg
op, het is een enkel spoor. Verstijfd van
schrik kijkt de machinist voor zich uit, er
is geen twijfel mogelijk, in volle vaart komt
een trein van de berg afrijden, zijn trein
tegemoet. Uitwijken kan absoluut niet! Het
zijn goederenwagens, zonder locomotief,
waarschijnlijk onderweg losgeraakt, die nu
langs de helling terugrijden, zonder be
stuurder. Zwaarbeladen goederenwagens
zijn het, daarom hebben ze zo'n razende
vaart naar beneden. Hij kijkt naar Koen,
die met opeengeklemde lippen zijn vader
aanziet. Ook de jongen begrijpt het gevaar.
Een ruk aan de rem, de trein staat stil.
„Koen", zegt de machinist schor, ,zie je
deze hendel?" „Ja vader!"
„Dat is de rem. Ik zal de trein terug laten
rijden. Weet jij die oude dikke beuk even
voor Erthford?" ,Ja vader!"
„Als de trein daar voorbij is, moet je
met alle kracht aan de rem trekken, be
grepen?" „Ja vader!"
De machinist slikt even, zyn gezicht
wordt vastberaden. De trein rolt al terug,
in snelle vaart weer van de berg af, die
hij langzaam bestegen is. Tien zware goe
derenwagens rollen als een dreigend gevaar
in tomeloze vaart er achter aan. De reizi
gers hebben begrepen dat er iets gebeurd
is, ze verdringen zich voor de raampjes.
„Bij de beuk remmen!!" schreeuwt de
machinist nog eens, dan springt hij uit de
rijdende trein. Hij rent vooruit, de naderen
de goederende wagens tegemoet, een stang
houdt hy in de hand geklemd. Daar moet
een wissel zijn, die naar een oud bergspoor
voert, dat niet meer gebruikt wordt. Voor
'n deel zijn de rails al opgebroken, maar
dc wissel is er nog, moet er nog zijn! Ja,
daar ligt hij, de machinist stort er zich op.
Hij stoot krachtig de stang tusschen de
rails, maar de oude wissel is vastgeroest.
Geen beweging is er in te krijgen! Met on
heilspellende gelijkmatigheid komen de
goederenwagens nader en nader! Het zweet
breekt den man uit! Tweehonderd kinde
ren verkeren in levensgevaar en daarbij is
Koen, zijn jongen! Hij rukt, hy duwt, hij
wringt, hij werpt zyn hele gewicht op de
stang, die ombuigt. Opeens.ja.het gaat!
I De wissel geeft mee en verschuift!
De man tuimelt op de grond. Als van heel
ver hoort hij de goederenwagons voorbij
denderen, hoort ze knarsend op de ver
roeste rails draaien en hoort hoe ze met
een donderend lawaai in de afgrond
storten. Gered! Maar de jongen, de trein?
Koen heeft gedaan wat zijn vader hem
heeft opgedragen. Even voor Erthford
stopte de trein. De reizigers sprongen er
uit, de kinderen kwamen aanhollen, nie
mand wist wat er eigenlijk gebeurde. Toen
zagen ze plotseling de goederentrein in de
afgrond storten. En ze begrepen. De ma
chinist ontwaakt* uit zijn verdoving als de
mensen bij hem komen. Ze helpen hem
op staan, ze dragen hem naar de trein, ze
juichen hem toe en bedanken hem. Maar
de vader zegt geen woord. Hij trekt zijn
jongen naar zich toe en streelt hem over
zijn haar.
Maja van Heynen.
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL I
DOOR.
ÏBURROUGHS
Xo. M.
De morgen na de dum-dum trok
d) troep langzaam door het woud
r ïr de kust. Het lichaam van Tu
l-V.t lag, waar het gevallen was,
w .it Kerchaks onderdanen vergre-
P n zich niet aan hun eigen doden.
De mars was een aanhoudend zoe
ken naar voedsel. Eens kruiste de
oude Sabor hun pad. Het gebrul van
Sabor was voldoende op hen naar de
hogere takken te doen vluchten. Tar
zan zat vlak boven de leeuw en
gooide een dennenappel naar zijn
vroegere vijand. En in zyn hersenen
rijpte een groots plan. Hij had de
trotse T^blat gedood; nu wilde hij
zün krachten, meten met de sterke
Sabor en deze eveneens verslaan.
Diep in zijn hart droeg hij het ver
langen met zich om, zijn lichaam
met kleren te bedekken. Hy had uit
zijn prentenboeken geleerd, dat alle
mensen bedekt waren, terwyl apen
en andere levende schepselen naakt
rondliepen. Daarom wenste hij de
huid van Sabor; de leeuw te bezit
ten. Die dag waren er echter andere
dingen, die zijn aandacht vroegen.
Plotseling viel de nacht in. Vanuit de
verte kwam een zacht, dof gerom
mel. De grote bomen beefden. Blik
semflitsen doorkliefden de inkt
zwarte wolken. Hevige dondersla
gen kwamen al dichter en dichter
bij. De troep zat huiverend van
angst en koude onder de zware tak
ken der bomen, om zich tegen de
stromende regen te beschutten. Uren
duurde dit onweer toen was het
plotseling afgelopen. Tarzan had nu
iets begrepen van het mysterie der
kleding. Hoe behaaglijk zou hij zich
hebben gevoeld in de veilige beschut
ting van Sabors warme pels. Zo
was er een nieuw begrip aan zyn
denken toegevoegd.
(Nieuwe spelling.)
