Henk's uitstapje
Mm PI
Besie Jongens en Meisjes
III IUl||i/l||llllll
Ja, ja, dat was een geweldige massa werk
vorige week met al die briefjes. Nellie en
Kees Everts hebben ze geteld en die kwa
men maar eventjes tot 63. En ja... daarom
moest ik ze toen wat korter maken. Dat
ging nu eenmaal niet anders. Het raadsel
van deze week vonden jullie allemaal blijk
baar vreselijk moeilijk. Nu, ik zal proberen
er ditmaal een gemakkelijk voor in de
plaats te geven Oordeel zelf maar.
Het boek is deze week gewonnen door:
COR WIT,
p/a Abr. Wit, Lutjewinkel, WinkeL
Klaas Borst, Schagen. Zo Klaas, ik
dank je voor het compliment. Er gaat in
die brief schrijverij heel veel tyd zitten,
maar als je iets met plezier doet... nu, dan
gaat het meestal eens zoo snel. Dat heb
je zeker ook wel eens ondervonden.
Mary Bregman, Burgerbrug. Het boek
nog niet ontvangen, Mary? Nu, ik zal zor
gen, dat je het zo spoedig mogelijk in bezit
hebt. Ik zal eens een extra-mooi voor je uit
zoeken. Daag!
Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug.
Ja, Nellie en Kees. dat was de vorige week
nét een hele waslijst. Hebben jullie al de
briefjes geteld...? En waren het er 63...??
Nu, ik wist niet, dat het er zóveel waren.
Piet Groot, Schagen. Nee Piet, in Am
sterdam kun je, als kleine boy, niet op
straat spelen. Doe je het wel, dan maak je
een grote kans onder een auto of ander
vehikel te geraken. En dan ben je nog niet
gelukkig! Die kans maak je nog niet zo
gauw in Schagen.
Miek Leguit, Hoep, Schagen. Zo Miek,
vond jij de raadsels ook zo moeilijk. Je bent
niet de enige, en deze maal zullen ze weer
wat gemakkelijker zijn. Waarom Corrie
Keyzer niet bij de oplossingen stond weet
ik niet. Had ze het werkelijk goed?
Geerie Paarlberg, Schagerwaard. Ik
heb ook altijd die paddestoelen erg mooi ge
vonden, en ik begrijp best dat je ze nu zelf
ook eens wilt gaan zoeken. Maar denk er
om: er zyn heel gevaarlijke bij. Steek er
nooit een in je mond en was je handen goed
als je er aan gezeten hebt.
Dirk Speet, Andyk. Nee. dat was wei
nig nieuws, dat in jouw briefje stond Dirk.
Vindt je briefschrijven zo moeilijk? Ik kan
me haast niet voorstellen, dat er bij jullie in
Andijk zo weinig gebeurt. Als je je ogen
heel wijd openzet... nu, dan zie je soms nog
wel eens wat extra. Moet je eens proberen!
Siem de Vet, Oudkarspel. Ik merk dat
jij een flinke kerel bent Siem. Iedere dag 4
koelen helemaal uitmelken, wel, dat vind
ik kranig van je. Er zijn er heel wat die
aan jou een lesje kunnen nemen. Het raad
sel is deze week makkelijker.
Jan Stöve, Schagerbrug. Ja Jan, Mary
Jane Bregman is zeker een geluksvogel. Die
is vast onder een gelukkige ster geboren.
Ken je haar? Dat moet je me maar eens
volgende week schrijven.
YVim en Gert Blaatiboer, Schagen. Na
tuurlijk jongens, dat behoeft heus niet
iedere week een brief van 4 kantjes te zijn;
dat gaat niet. Maar ook geen 4 regels. Dan
weet ik meestal niet wat er op te ant
woorden,
Marietje Mink; Warmenhuizen. Jij
mag meedoen. Marietje, en ik hoop dat je
gauw het boek wint. Dat is zeldzaam: heb
jij liever het boek dan de taart? Ik had niet
gedacht dat Geri op de MULO nog straf
werk kreeg. Is dat zoo'n rakker gewor
den...?
Hendrikus Peetoom, Keinsmerbrug.
Tarzan... ja. ik geloof dat we iedere dag
wel een hele pagina Tarzan voor jullie zou
den kunnen geven en dan was het nóg niet
genoeg. Wat is het verhaal mooi he...??
en geweldig spannend...!
Bram v. d. Welle, Kolhorn. Ook al een
jongen, die klaagt dat het raadsel zo moei
lijk was. Ik begrijp er niets van. Maar deze
week vinden jullie het waarschijnlijk weer
gemakkelijker.
Nelie Bakker, Zypersluis. Hier hebben
we Nelie, die zo prachtig schrijft en vast
en zeker van de meester een 9 voor schrij
ven op haar rapport gekregen hebt. Je foto
hangt nog steeds op m'n bureau hoor. Ik
zie je dus iedere dag!
Trynie Delver, Schagen. Ik heb ook
een bandje Trijnie. Het is nu ruim 5 maan
den, een wit foksje, met een leuk-zwaaiend
staartje. Het dier doet de hele dag niets
anders dan springen, eten en... slapen. Ja,
die hond slaapt als een marmot, eet als een
paard en loopt als een kievit.
Piet Veeter, Schagerbrug. Aan han
denarbeid heb ik maar weinig gedaan Piet.
By ons op school deden ze dat niet en later
had ik er niet veel zin meer in. Dat gaat
dikwijls zo. Maar nu spijt het me dat ik
het niet kan.
Jan Raven, Schagen. Zo Jan, lust jouw
vader geen taart, omdat hij bang is dat hij
dik zal worden? Tja... eerlijk gezegd rn^st
de Kindervriend hier ook wel eens aan den
ken, maar ddt is zo'n snoeper! Ik vind het
leuk dat je me ook gaat schrijven. Kan er
nog best by!
W. Molenaar, Winkel. Het boek „De
ongelooflijke avonturen van Bram Vinger
ling" ken ik niet. Maar naar de naam te
oordelen zal het wel geweldig zyn. Ben jij
zo'n boekenwurm? Net als de Kinder
vriend
Kees Geerligs, Anna Paulowna. Ja
Kees, met B.K.C. gaat het goed. Vooral nu
Van Teulingen er weer bij is. Ze maken vast
een kansje voor het kampioenschap. Wat
zou dat een feest geven, zeg!
Gerrit Mooy, ÏJmuiden. Eikels zoeken,
dat is een aardig werk, Gerrit. Ik heb het
zelf ontelbare malen gedaan en doe het nóg
graag. En ik ben niet zoals jy, 10 jaar. Je
bent toch 10...??
Corrie Keizer, Schagen. Ja, hoe dat
precies in elkaar zit met dat briefje van jou
weet ik niet meer. Het is anders wel jam
mer. Miek Leguit is een beste vriendin van
me. Die slaat vast geen week over. Ben jij
dat ook van plan. Het was een grote brief,
zèg!
Rika Keyzer, Schagen. Dat was een
grote brief, Rika, en netjes geschreven ook.
Een 10 hoor! Dat postpapier vind ik prach
tig. Daar kun je op dammen! Met héél
kleine steentjes...!!
Pietje de Vet, Schagen. Het raadsel
moeilijk... kom, kom, ik dacht nogal dat jy
zo'n bolleboos was in het oplossen van
moeilijke raadsels. Was dat je zusje,
die die vreemde tekens op het papier ge
krabbeld had. Ik dacht als zo iets!
Jongens en meisjes, ik ben er door. Tot
volgende week.
KINDERVRIEND.
Oplossing raadsel vorige week.
Horizontaal: M, kat, Artis, creatie, ander,
tol, r.
Vertikaal: Matador, krent, titel, ara, sir,
C, e.
Goede oplossingen ontvangen van:
Hillie K., Dirkshorn; Piet de V., Schagen;
Rika en Corrie K., Schagen; Gerrit M.,
ÏJmuiden O.; Kees G., Anna Paulowna; W.
M., Winkel; Boezem, Aartswoud; Jan R.,
Schagen; Piet V., Schagerbrug; Trynie D.,
Schagen; Hendrikus P., Keinsmerbrug; Ma
rietje M., Warmenhuizen; Wim en Gerrit
B,, Schagen; Nellie P., Kolhorn; Jan Stöve,
Schagerbrug; Siem de V., Oudkarspel; Dirk
S., Andyk; Geerie P., Schagerwaard; Miek
L., Schagen; Ab. M., Barsingerhorn; Piet
G., Schagen; Nellie en Kees E., Keinsmer
brug; Bram v. d. W. Kolhorn; Aafje W.,
Winkel; Klaas B., Schagen; Koba K., Scha
gen; Annie W., Winkel; Bram en Cor W.,
Winkel.
Nieuwe Raadsel
Ze Spreekwoordraadsel.
Mijn geheel bestaat uit 37 letters of 11
woorden en vormt een bekend spreek oord.
I, 10, 3, 4, 5 zuivelproduct.
6, 7, 8 telwoord.
9, 13, 26, 20, 16, 17, 5 insect.
II, 12, 27, 33 kleur.
18, 19, 23, 24 vogel.
31, 32, 30 boom.
31, 34, 37 middagslaapje.
33, 23, 35, 36 uiting van vroolijk
22, 29, 35, 36, 37 gesloten.
18, 10, 2, 28 vogel.
14. 15 voorzetsel.
„Morgen hebben we vrij, de hele dag!"
riepen Gerda en Riet, toen ze op een Vrij
dagmiddag uit school kwamen. „Onze
meester heeft morgen een vergadering"
vertelden ze en Gerda vroeg: Mogen we
morgen uitgaan, moeder en brood meene
men? Dan gaan we naar 't strand en blijven
daar een hele dag!"
„Nou dat is goed," ze Moeder. „Mis
schien gaat vader ook wel mee, die heeft
het morgen niet druk. Maar Henk dan?"
Ja, ze vonden het ook wel een beetje jam
mer voor hun broertje dat die niet mee
zou kunnen en Riet stelde voor: „Mag Henk
niet aan den meester vragen of hij morgen
een paar uur eerder weg mag?"
„Nou vooruit dan maar, laat hij maar
vragen of hij om half elf weg mag, dan
kan hij ht trammetje van van 11 halen,
eerder gaan jullie toch niet weg".
Henk vond het een prachtig plan en be
gon meteen zijn badgoed bij elkaar te
zoeken. Huiswerk maken deed hij maar
niet, de thema kon hij om tien uur in het
speelkwartier wel gauw even maken, die
werd toch pas na de les opgehaald en die
eerste twee uur, zou hij wel geen beurt
krijgen, hoopte hij. En na half elf was hij
lekker weg en kon niemand hem meer iets
doen. Dat de meester goed zou vinden, dat
hü wegging, vond Henk vanzelfsprekend.
De volgende morgen nam hij niet eens
de moeite om het voor de les te gaan
vragen, daar was nog tijd genoeg voor.
Maar het eerste uur viel direct al niet mee.
„Ik heb jullie de vorige week wat verteld
over de luchtpomp, Weet je nog wel?' begon
de onderwijzer.„Nu zal ik eens zien wat
jullie daarvan onthouden hebt." En hij
koos juist Henk uit om voor het bord te
komen, die de vorige week helemaal niet
had opgelet èn zich nog maar heel flauw
iets herinnerde. Een hele tijd stond hij voor
het bord zonder iets te zeggen en achter
zijn rug hoorde hij de klas grinniken, maar
eindelijk met hulp van den onderwijzer en
Briefje schrijven
Truusje moest een briefje schreven,
Keurig netjes, zonder fout,
Wat zij, ('k wil 't hier wel verklappen)
Als een ak'lig werk beschouwt.
D'eerste regel staat gelukkig,
Dan, o hemeltje, een vlek,
,JIé, hoe komt dat f" roept ze schreiend,
,JHoes, wat doet die pen toch gek".
„Kijk eens, wat een hanepooten,
„En op school ging het zoo goed,
„Wat een vrees'lijk, nare pen toch,
,,'k Wed, dat hy 't er vast om doet".
Zuchtend schrijft nu Truusje verder,
En, is 't briefje eind'lyk klaar,
Dan ontdekt z'opeens de oorzaak,
Aan de pendaar zat een haar.
(S. SalomonsSouget).
na heel veel moeite en getob bracht hy het
toch zover dat er iets op het bord kwam te
staan, dat meer leek op een petroleumkan
dan op een luchtpomp. Met een zucht van
verlichtinghet Henk zich weer in zijn
bank zakken, toen hij naar zijn plaats terug
kon gaan. Maar de onderwijzer had ge
merkt dat Henk niet bijzonder oplettend
was en besloot om hem eens even goed in
het oog te houden.
„Als ik maar eerst aan het strand ben
en in de zee lig, dan kan het me niets
meer schelen," dacht Henk en hij verdiepte
zich in alle heerlijkheden, die hem wacht
ten. De volgende les was gymnastiek, dat
hadden ze in een ander lokaal, van een
anderen onderwijzer. Daartussen was eerst
nog het vrije kwartier, en dan zou Henk
gaan vragen of hij voor het eind van de
gymnastiekles mocht weggaan. Maar
voordat het speelkwartier begon zei de
meester ineens: „Jongens, leggen jullie je
themaschriften maar vast op het tafeltje,
dan kijk ik ze na als jullie gymnastiek
hebben en dan kunnen we in de volgende
les dadelijk beginnen met de bespreking."
Henk werd bleek van schrik! Hij had
immers de hele thema nog niet! Wat moest
hy daar nu aan doen? Je kon toch moeilijk
tegen den meester zeggen: „Ik zal hem u
straks wel brengen, ik moet hem nog ma
ken". Hij zou kunnen proberen om de the
ma nog gauw te maken en stilletjes bij de
stapel schriften te leggen. Maar waarschijn
lijk zou de meester ze meenemen en in de
wachtkamer of zo nakijken, dat gebeurde
wel eens meer. Het enige wat overbleef
was om weg te kruipen tot de klas leeg
was: als de meester hem niet zag zou hij
misschien niet eens merken dat hij geen
thema inleverde. Henk dook dus onder de
bank en bleef roerloos zitten. Maar ook aat
zou niet lukken! Zijn buurman, die zijn
thema nog even had doorgekeken, merkte
helemaal niet wat Henk uitvoerde. Vlug
wilde hij zijn schrift op de tafel leggen en
struikelde daarbij over Henk.
Groot spektakel! Henk tuimelde onder de
bank uit, een ogenblik lag er een vechten
de, duwende klomp midden in de klas,
toen werden ze gescheiden door den ver
baasden onderwijzer.
Nu kon Henk dus zyn uitstapje wel op
geven! Geen strand, geen zee, geen pic-nic!
Hij had een standje te pakken omdat hij
onder de bank zat, hij had straf omdat hij
was gaan vechten en hij stond in het
klasseboek, omdat hij zijn thema niet af
had, nu nog vragen om een paar uur vrij
daar viel niet aan te denken.
Moedeloos slenterde Henk over het
schoolplein. Hij kon toch ook niet helpen,
dat alles hem zo tegen moest lopen! Dat er
niets zou zijn gebeurd, als hy zyn thema
had gemaakt, daaraan dacht Henkie niet.
Opeens klaarde zijn gezicht op! Een ge
dachte ging door zijn hoofd., ja, maar zou
hij dat durven..? Weglopen zonder te
vragen? Het kon best, de gymnastiekonder-
wijzer wist toch niet wie er was en wie
niet en bij het bespreken van die thema
zou hij misschien met eens gemist worden.
Zou hij..? Het schoolplein grensde aan de
tuin van een villa en de schutting, die er
tussen lag was niet eens hoog. Als hij een
maal in die tuin was, kon hy makkelijk
weg komen. Zou hy..?
Henk zat al op de schutting, de bel ging
juist en de kinderen stroomden de school
al weer binnen en letten niet op hem. Een
ogenblik later gleed hij aan de andere
kant naar beneden en kwam met 'n zachte
plof op de grond. Maar o wee, hy kwam
tussen de takken van een meidoorn terecht
De dorens schramden zijn gezicht en zijn
blouse bleef aan alle kanten vast zitten.
Meteen hoorde hij stemmen uit de tuin
komen en toen hij zich zo diep mogelijk
bukte tussen de doornige takken, hoorde hy
zeggen: „Ik dacht dat ik iets in die strui
ken hoorde, ik zal eens even gaan kijken."
„Och, welnee, dat waren de jongens van
die speelplaats" antwoordde een andere
stem en Henk haalde verlicht adem. Als ze
nu maar gauw weggingen, dan kon hij de
tram nog halen. Maar daar schenen ze niet
aan te denken. Tot zijn ontzetting zag Henk
dat de beide dames op een bank vlak voor
de meidoorn gingen zitten en dat het
dienstmeisje een tuintafeltje en een koffie
blad bracht. Nu was dan wel iedere kans
verkeken! Iedere beweging, die Henk
maakte om zijn ongemakkelijke houding te
veranderen deed de bladeren ritselen,
waarop de oudere dame onrustig omkeek.
Eindelijk was hij tenminste zo ver, dat hij
plat op de grond zat, maar aan weg ko
men viel niet te denken.
De lucht van de koffie drong helemaal door
tot Henk's schuilhoekje. En het rook ook
naar koek en verse broodjes. In Henk's
schooltas zat zijn boterham, die hij anders
opat in het vrije kwartier. Henk moest er
maar steeds aan denken, hij zag hem voor
zich! En dan de cadetjes die Gerda en Riet
zouden meenemen én de thermosflessen,
een met melk en een met limonade! Uit
de grond van zijn hart wenste Henk, ja,
wat wenste hij, in elk geval dat hij hier
veilig was en nog liever zat hij op school
zoals iedere dag, dan hier in de val te
zitten. Elf uur hoorde hij het slaan! Nu
v/as de tram al weg, al tien minuten! Half
twaalf hoorde hij het ook nog slann,
toen eindelijk vertrokken zijn belegeraars,
die zich zelf van niets bewust waren. Vuil
en geschramd kwam Henkie te voorschijn
en ging meteen naar huis. Moeder was
boos omdat hij weggelopen was zonder iets
te vragen, omdat zijn goed er zo uitzag,
vader was 's avonds nog bozer, toen hij
alles hoorde en op school kreeg hij Maan
dag nog eens straf voor zyn spijbelen. Henk
heeft zijn uitstapje dat hy niet "erder
bracht dan tot onder de meidoorn van een
vreemde tuin, wel duur betaald!
Maja van Heynen.
Een nieuw eiland
Bij de kust van de Krim, in het Zuiden
van Rusland, in de Zwarte Zee, is een
nieuw eiland opgedoken, dat 240 meter
lang en 20 meter breed is. Tot nog toe
heeft men niet kunnen verklaren, waar ciat
eiland plotseling vandaan is gekomen.
Maar in elk geval is men er wel van over
tuigd, dat het niet lang zal bestaan en van
zelf weer zal verdwijnen ook.
GEÏLLUSTREERD I
VERVOLGVERHAAL j
DOOR.
EDGAR RICEÏ
BURROUGHS:
was Clayton een heel eind achter
geraakt Hij riep luid naar de aap-
No. 37. mens. Tarzan liet zich naast hem
uit de bomen vallen. Hy beduidde
Clayton op zijn rug te klimmen en
Toen Clayton het schot hoorde, met de blanke man op zijn rug klom
w^rd hy vervuld met vrees en ont- hij weer in de bomen. De minuten,
zetting. Hy voelde, dat Jane zich in die nu volgden vergat de Engels
gevaar bevond. Tarzan hoorde het man zijn hele leven niet meer. Hoog
ook en versnelde zijn pas. Al spoedig in de lucht zwaaide hij van de eene
tak naar de andere met een gewel
dige snelheid. Daarna zwaaide de
lenige figuur zich, met Clayton, naar
een nabye boom. Als een koorddan
ser liep de man hoog boven zwarte
diepten. Hoe bewonderde Clayton
deze sterke spieren! Clayton durfde
by het zien van die vreselijke diepte
onder hem nauwelijks adem te ha
len. Tarzan vond echter, dat hij lang
niet vlug genoeg vooruit kwam met grond. De aapman vloog vooruit
het gewicht van den man op zijn juist op tijd om te zien, dat het
rug, doch gelukkig kwamen zij aan grote lichaam van de leeuw door
het open stuk voor het strand. De het venster in de hut wilde verdwjj-
scherpe oogen van Tarzan hadden nen.
het vreemde geluid opgevangen van
de leeuw, die trachtte de hut binnen (Nieuwe spelling),
te komen. Hy daalde een honderd
voet naar beneden en sprong
zonder eenig geluid te maken op de
