"11111111 Uii»1
De sterke haar
Beste Jongens en Meisjes
Zo, de taart is weer eens gevallen en...
Rika Keyzer is er nx' - schoot gegaan. Daar
•by Rika thuis hebben ze gedanst van plezier
en dat kan ik me best indenken. Al was ik
het zélf...
Jullie klaagden over het algemeen, dat de
raadsels deze maal nogal aan de moeilijke
kant waren. Nu... dan deze keer wat ge
makkelijker.
Deze week Keuveltjesavond. Dat zal me
een plezier geven. Daar schreven jullie me
zeker nog wel van he??
Het boek werd gewonen door:
JANNY STINS,
Schagerbrug.
En nu de briefjes.
pietje de Vet, Schagen. Zo Pietje,
vraag jij, als je groot bent, alle boeken van
Tarzan aan je vader. Je hebt gelyk.
Ali Smit, Schagen. Van lezen houd ik
geweldig veel Ali. Ik vind het maar wat
jammer, dat ik er zo weinig tijd meer voor
heb. Dag.
Jannie Stins, Schagerbrug. Een half
uur puzzelen op één raadsel is nog niet zo
heel erg Jannie. Maar tjéAéA... je moet je
er even voor „zetten". En nu zie je het re
sultaat, geluksvogel!
Henk Hoogland, Burgerbrug. Tarzan...
Tarzan... Tarzan... ik geloof dat jullie-alle
maal mal met dien Tarzan bent. Knippen
jullie hem uit?
Maarten Wijngaard, Burgerbrug. Brrr
je neus uitgebrand... dat is geen gekheid,
Maarten. Maar ik geloof dat jij lang geen
kleinzerige boy bent. Heb ik het mis?
Klaas Borst, Schagen. Pietje Bel... ja,
dat boek ken is. Je kunt er wel om lachen,
maar ik zou je aanraden niet die streken
van Pietje uit te halen. Wat een bandiet
was dat, hè?
Geertje Tiessen, Petten. Geertje, Geer
tje, wat zitten er een inktvlekken op jouw
briefje. Het leek wel of je had zitten huilen
en de tranen de inkt hadden doen uitlopen...
Nellle en Kees Everts, Keinsmerbrug.
Nellie en Kees... jullie bent kranen hoor. Ik
heb je rapport gelezen en maak me je com
pliment. Als je zo doorgaat bereik je wel
iets. Gefeliciteerd.
Triene Nierop, St. Maartensbrug. Ja,
die meester Mol ken ik. En heel goed ook.
Leest hy nog van die mooie verhalen voor?
Annie Rademaker, Petten. Annie, An-
nie, wat heb jy toch een mooi postpapier, ik
ben er eerlyk een beetje jaloers op. Dat je
een nichtje van Henk Hoogland was, wist
ik niet.
Jack van der Cappele, Schagen. Dat
was maar een klein birefje, Jack, maar als
je ziek bent, vindt de Kindervriend dat niet
erg. Ik weet, het is even goed bedoeld.
Annie Bakker, Schagerbrug. Raad
sels... nu, de ene keer bedenk ik ze zelf, en
de andere keer... ja, maar dat vertel ik je
niet. Waar de raadsels bedacht worden, is
een strikt geheim...
Mary Jane Bregman, Burgerbrug. Dat
was een beste verjaardag, Mary. die van je
moeder. Kolossaal, wat is me die verwend.
Zo bedenken ze my maar nooit.
Jannie Kooy, Nieuwe Niedorp. Het
raadsel is goed opgelost Jannie, en je had
dus de kans het boek te winnen. Heb jij al
eens wat gewonnen? Dat moet je me van
de week eens schryven.
Maap Smit, Nieuwe Niedorp, Ja Maap,
ik had verleden week een beetje de griep...
dat heb je goed gemerkt. En wat je raadsel
betreft... hoe ver loopt een haas het bos
in...? Wel, ik denk: tot het midden. Want
dan loopt hy er weer uit. Goed... of niet??
Gerrit Mooy, IJmuiden. Was het zo fjjn
op de bruiloft, Gerrit? Nu, de Kindervriend
heeft ook een bruiloft ln het vooruitzicht en
hy hoopt dat 't daar ook gezellig zal toe
gaan. Maar dat hoor je nog wel.
Siem de Vet, Oudkarspel. Dat is een
aardige hond, die van jullie, Siem. Hy is
zeker nog heel jong, niet?
Guurtje Swarthof, Burgerbrug. Rika
Keizer gelukkig... ja, dat is ze net. Wat een
geluksvogel toch. Maar wie weet... wie
weet... hoe gouw ben jy niet de uitverko
rene.
Jan Stammes, Nieuwe Niedorp. Vrien-
delyk bedankt Jan voor het ingezonden
versje. Ik zal het even bewaren, want er is
op het ogenblik heus geen plaats voor. Maar
je ziet het wel eens in de Schager staan.
NIek Leguit, Schagen. Die taart... en
hebben jullie van Rika een stukje er van ge
had? Ik heb me maar net kunnen inhouden
toen ie onder m'n neus kwam. Wat zag hij
er heerlyk uit, hè?
Jan en Corrie Kalverdyk, Oudkarspel.
Is het zo vreselijk moeilyk iedere week een
briefje te schryven...?? Kom, kom... met
een beetje goede wil gaat het best. Probeer
het maar eens.
Cornelia Keizer, Schagen. Zo, hebben
jullie de kamer rondgesprongen van plezier,
dat de taart ten huize Keyzer gekomen was.
Nu... ik vind het leuk hoor. Wat was ie
lekker hè???
RilA. Keyzer, Schagen. Zo taarteetster
ben je daar weer eens Jy hebt vast nog een
ronde buik van het smullen. Is het niet zo?
Waar ik woon...?? De eerste straat in, dan
links af, 10 huizen doorlopen e" dan het
twede huis om de linkerhoek.
Nel Renooy, Burgerbrug. Dat rapport
van jou was, wat je noemt, „dik in orde",
Nel. Je bent me een bolleboos, hoor. Zeker
nog nooit blijven zitten, hè?
Bram v. d. Welle, Kolhorn. Ja, Bram,
dat doen ze in Schagen ook. Daar kom je
toch zeker af en toe wel eens?
Pietcr Veeter, Schagerbrug. Je rap
port ie goed Piet, wees er maar biy mee
hoor. Je kunt niet altijd 10-en halen en... dat
hoeft ook niet.
Jan Stove, Schagerbrug. Ja, dat moet
je doen. Heb je Mientje van Essen al gespro
ken??
Wlm en Gort Blaauwboer, Oudesluis.
Ja, aan St. Maarten heb ik wel eens meege
daan. En meer dan eens ook. Nu niet meer,
nu ben ik er te oud voor geworden.
Jan Brommer, Barsingerhorn. De op
lossing is goed Jan, maar ik geef toe, dat het
raadsel deze week aan de moeilijke kant
was. Maar tjaaaa... het kan ook niet altyd
even gemakkelijk.
Nelie Speur, Wieringen. Ook al moeite
een grote brief schrijven... en dan Nelie
Speur. Ik herinner me nog, dat jy altyd 4
kantjes schreef... weet je dat nog?
Marietje en Wim Boontjes, Stolpen.
Nog wel met je verjaardag gefeliciteerd,-
hoor. Zyn jullie goed bedacht? Dat hoor ik
zeker nog wel?
Guda Schouten, Schagen. Je broertje
jarig geweest...? Doe hem mijn felicitaties
maar. Hoe oud is hy geworden??
Zo jongens en meisjes, ik ben er door. Tot
de volgende week.
KINDERVRIEND.
OPLOSSING VORIGE WEEK.
Een ezel stoot zich niet tweemaal aan
denzelfden steen.
Goede oplossingen ontvange' van:
Nelie P., Kolhorn; Jannie S., Schagerbrug
Nancy B., Braakpolder; Guda S., Schagen;
Marietje en Wim B., Schagerbrug; Hendri-
cus P., Keinsmerbrug; Nelie S., Wieringen;
Jan B., Barsingerhorn; Wlm en Gert B.,
Schagen; Jan S., Schagerbrug; Piet J., Scha
gerbrug; Bram v. d. V/., Kolhorn; Nel R.,
Burgerbrug; Rika K., Schagen; Cornelia M.
K., Schagen; Corrie K., Oudkarspel; Miek
L., Schagen; Jan S., Nieuwe Niedorp;
Guurtje, Burgerbrug; Jannie K., Schager
brug; S. de V., Oudkarspel; Gerrit M., IJmui-
den-O.; Maap S., Nieuwe Niedorp; Jannie
K., Nieuwe Niedorp; Mary Janne B., Bur
gerbrug; Jannie B., Burgerbrug; Annie B.,
Schagerbrug; Jack v. d. C.. Schagen; Annie
R., Petten; Trijnie N.. St. Maartensbrug;
Nellie en Kees E., Keinsmerbrug; Geertje
T., Petten; Klaas B., Schagen; Maartje An-
thonia W., Burgerbrug; Henk H., Burger
brug.
NIEUW RAADSEL,
A^en schryft my met 15 letters er is
by my altyd veel te zien.
8, 4, 5, 2, 11 is een meubel.
15, 5, 6, 9 vindt ge om het dak.
7, 6, 5, 4 is een vrucht.
14, 2, 8, 9 maken de vogels.
12, 2, 3, 1, 10 is een jaargety.
7, 10, 2, 14 is geen ja.
9, 13, 2, 3 is een getal.
Laatst.op een Zondagavond hadden we
een paar vriendjes en vriendinnetjes by
ons en we deden allerlei spelletjes en
kunstjes. „Nu zal ik je eens laten zien, wat
voor wonderlijk haar ik heb" zei opeens
Frits. Hij ging in de voorkamer, voor de
schuifdeuren staan en wij zetten onze
stcelen op een ry in de achterkamer. Het
werd een ware toneelvoorstelling. Of Frits
nu werkelyk een haar uit z'n hoofd trok of
dat hij maar deed alsof, konden wij niet
goed zien, maar we zagen wel, dat zijn
handen, waarin hij de haar had, steeds ver
der uit elkaar gingen en dat zijn oogen on
derzoekend langs de uitgerekte haar gin
gen. We zagen ook, dat hy met uitgestrek
te armen stond, zo lang was de haar al ge
worden en dat hy hem liet vallen, maar
nog net kon opvangen. Hij had dus een uit
gestrekte haar.
Wij geloofden ook nog, dat de haar
plotseling styf werd en dat Frits er mee
kon balanceren op de top van zyn vinger,
want wij zagen hem voor- en ahteruit lo
pen en met zyn ogen gespannen de bewe
gingen van de haar volgen, om hem toch
vooral niet te laten omkantelen. De haar
was zeker erg dun geworden door dat uit
trekken, want die konden we niet onder
scheiden. Maar toen werd het wel een
beetje ongelooflijk. Frits maakte een knoe
deltje van de haar, hy liet het ons zien
tussen duim en vinger, maar ik geloof dat
we het eigenlijk geen van allen zagen. Dat
propje liet hy in zyn rechteroor vallen,
hij hield zijn hoofd scheef en stak 2ijn
vinger in zijn linker oor. Ineens scheen hij
het eind van de haar te pakken te hebben.
Nu was het ongelooflijke ervan, dat hy de
haar aan twee kanten vasthield en dwars
door zijn hoofd heen en weer trok. Maar
toen moest hy twee helpers hebben. Die
moesten elk een eind van de haar vast
houden, het strak houden en Frits zou er
op balanceren. Maar dat lukte niet hele
maal geloof ik, want een been bleef voort
durend op de grond. Een uit het publiek
riep „Er is helemaal geen haar!" Dadelijk
riep Frits: „Touw trekken!" En de beide
jongens trokken wat ze konden. Maar Frits
kwam er stilletjes aan met een mes en
sneed onverwachts de haar door midden..
Daar had je het bewijs: de beide helpers
rolden achterover op den grond!
Nu moesten ze het wel geloven. Maar
Frits gaf nog een bewijs. Hij liet nog eens
touw trekken en nu hing hy midden op
het touw een dubbel gevouwen krant. Wer
kelijk, de krant bleef hangen, het was of
hij in de lucht zweefde Dat maakte grote
indruk en we keken allemaal naar de ha
ren van Frits, die zo'n bijzondere kracht
hadden.
Later legde hij het ons uit. Het enige
echte was een zwarte draad, die hy van te
voren op de grond had gelegd. Maar die
had hij alleen by het „touwtrekken" ge
bruikt. De eerste kunstjes had hy alleen
gedaan met bewegingen van ogen en
lichaam en ledematen en met het trekken
van gezichten. Het was eenvoudig een
soort suggestie.
Een anccdote van
Schiller
De grote Duitse dichter Schiller hield
by zonder veel van appels. Hij kocht ze
dikwijls zelf in omdat hij zei dat hy dan de
beste uit kon kiezen. Behalve dichter was
hy ook professor in de geschiedenis en hy
schreef geschiedkundige boeken. Een
daarvan ging over de opstand van Neder
land en heette „De afvalligheid der Neder
landen". Toen dit werk juist verschenen
was en hij dus pas zyn studie over de
Nederlandse geschiedenis had voltooid, liep
hij eens op de markt om zelf appels te
kopen Een koopvrouw zei dat ze bijzonder
fijne appels had, maar Schiller vond dat
ze er niet erg fris uitzagen en dat zei hy
ook. „Ja, meneer", zei het vrouwtje, „dat
kan ook wel. U moet weten dat deze appels
helemaal uit Holland komen. Ik heb daar
een zuster wonen en die stuurt ze my
altijd, en door de lange reis zien ze er niet
zo mooi uit. Maar de smaak is buitenge
woon fijn, meneer, en ik ben de enige
op de markt die appels uit Nederland ver
koopt.
„Nee," zei Schiller, ,dank je wel, ik zal
ze niet nemen."
„Maar meneer, my'n zuster stuurt ze me
uit Nederland!" riep de vrouw nogmaals.
„Ja, daarom juist" lachte Schiller, „ik
weet dan genoeg van „Nederland's afval!"
Fen scheepje dat van zelf
beweegt
Wanneer we kleine scheepjes maken van
papier of van hout en deze laten dryven in
een teil, zou het aardig zijn als die scheep
jes van zelf konden bewegen, zonder dat
je er telkens een duwtje tegen hoeft te
geven, vind je niet? Dat kun je heel gemak
kelijk klaar krijgen. Je hoeft niet anders
te doen dan wat kamfer op een van de
beide kanten van het scheepje te leggen.
Het zal dan van zelf heen en weer gaan
varen, net zolang tot de kamfervoorraad
uitgeput is.
Dc schok plant zich voort
Leg een niet te klein aantal geldstukken
ongeveer zeven of acht op een rij,
zodat de munten tegen elkaar aan liggen
zonder tussenruimte. Nu leg je nog een
geldstuk in dezelfde rij, maar zo ongeveer
twee centimeter van de buitenste munt af.
Als je dit geldstuk nu met een vaart over
de tafel laat schuiven zodat het tegen het
buitenste geldstuk van de ry aanstoot, dan
zal de schok zich voortplanten door alle
munten heen en het laatste geldstuk zal
uit de ry losraken en een eindje opschie
ten. Nog merkwaardiger is het kunstje als
je twee geldstukken tegelijk tegen de bui
tenste aanstoot, want dan zullen zich ook
aan het andere einde twee munten ver
plaatsen.
Een waterdichte zakdoek
Als je beweert dat je in je zakdoek wa
ter van de ene kamer naar de andere kunt
dragen, zal niemand je geloven Toch is het
mogelijk als je eerst die zakdoek inwrijft
met een bepaald soort poeder, lycopodium-
poeder geheten. Het is eigenlijk het stuif
meel van een plant de wolfsklauw, die in
het Oosten van ons land voorkomt. Je kunt
het bij een drogist halen. Het is een poe
der dat weinig of geen vocht opneemt en
door een stof ermee in te wry'ven kun je
hem tijdelijk meestal waterdicht
maken.
't Koetsiertje
Jantje wil koetsier gaan worden.
Kijk, hij heeft ook al een paard,
Het is wit met zwarte vlekken
En een rechtopstaande staart.
Jantje heeft ook al een zweep, hoor!
Maar hij zal het paard niet slaan.
En een oude hoed van Vader
Heeft hij op z'n krullen staan.
Jantje heeft alleen geen wagen,
Nu, dat kan de bank wel zijn.
Maar mij dunkt: voor zo'n groot rijtuig
Is je paardje wel wat klein!..
WETENSWAARDIGHEDEN.
Vliegtuig-modellen voor kin
deren en volwassenen.
Het Wetenschappelijk Museum te New
York geeft speciale cursussen, waar kin
deren en volwassen mensen kosteloos on
derricht kunnen krijgen in het bouwen
van vliegtuigmodellen.
GEÏLLUSTREERD j
VERVOLGVERHAAL 1
DOOR. j
EDGAR RICEj
BURROUGHS!
No. 53.
Gedurende de lange tocht langs de
kust had Tarzan tegen d'Arnot vry-
Uit over zichzelf gesproken en vroeg
vele inlichtingen over de wereld,
waarheen zy onderweg waren.
d'Arnot vertelde hem veel over de
beschaving, waarna Tarzan hem van
de grote kist vertelde, die de zee
lieden begraven hadden en hoe hij
die kist verstopt had. Eens vroeg
d'Arnot hem naar zijn ouders, waar
op Tarzan hem vertelde van Kala,
zijn moeder, een grote, lieve, ver
standige apin. d'Arnot keek - o
het is onmogelijk, dat Kala je moeder
is geweest, jij bent een echt mens.
Heb je geen enkel aanknopingspunt
over je verleden?" Daarop antwoord
de Tarzan: „Ik heb alles gelezen,
wat ik in de hut kon vinden met uit
zondering van één boek. Misschien
kan jij het lezen". Hij haalde een
klein, zwart boek van onder uit zyn
pijlenkoker. d'Arnot las het dagboek
van de ongelukkige Lord Greystoke,
dat in het Frans geschreven was.
Het eindigde juist op het oogenblik,
dat Lord Greystoke door Kerchak,
de koning det apen overvallen werd.
„Vandaag is onze zoon precies zes
maanden oud. Hij ligt naast me in
zijn wieg; ik neem hem op mijn
schoot hij grijpt met zijn handjes
naai de pen en met zyn vingertjes
vol inkt zet hij zijn vingerafdruk op
deze bladzijde..." En dasr op het
onderste gedeelte stonden de in
drukken van vier k eine vingertjes.
Nadat d'Arnot het dagboek geëin
digd had.zat hy zwijgend voor zich
uit te kyken. In zijn hersenen was
iets naar voren gekomen, waarmede
hy de theorie kon onderzoeken. Hij
geloofde, dat hy de sleutel had ont
dekt, die alleen In staat was het ge-
helm van Tarzan van de Apen te
ontsluieren.
(Nieuwe spelling.)
