A AJógaAe Tusken mal en vroed Concentratie van Gasfabrieken AKKERTJES Ingezonden Z.WA&T o* D.E./n DE pijp. Tweede blad "AKKERTJES verdrijven die HOOFDPIJN. LANGEN DIJK Vrijdag 19 November 1937 Leeft Vondel nog, na drie eeuwen dood te zijn? Dat vroege ze venochend in de Til- legraaf. Je kenne Vondel toch wel, die man van die kousewinkel, die in zen vraie taid versies maakte, en later die heele kou setroep oproódde, en allien van zen ver- siesmakerai leve wou, en oplesten van arre- moed en op en stik en dood in de bank van liening terechtkwam as kentoorskrai- ver of zok of zain? Die gane ze nou eere, omdat ie driehonderd en vaiftig jaar le den 'op deuze dag op de wirreld kommen is. Ze hewwe der dat ie leefde twei en ne gentig jaar de taid voor had, maar toe hadde ze meer tuur op de oóstindische kom- penie en hadde ze der gien taid voor. Von del dat was ok die man, die zaid heb van waar wordt oprechter trouw den tusken man een vrouw ter wereld ooit gevonden. Dat was vanzelf in zain taid wel goed, toen wazze der nag vrouwe en moeders, die der béébaai of en toe ers op er skoöt nam- me. Nou ok wel, maar der benne nou ok een barre brad, die doene et gien meer, want aars mocht de sigaretteask op et hou- fie van Jantje valle. Ja, maar afain, die Vondel den. Is ie dood of leeft ie nag? Nou, zaide Vondel gustereivend en hai kwam klokslag twalef uur bai main et klompe- hossie instoetelen, je breggie is wel glad, maar deer wou ik toch wel ders een taidje over lollepotte. En hai keek metien nei et panjje tuutmellek, dat nag op de kachel sting te pruttelen. Overskot van et los bandig leven ei. Et wier main te koud, in et Vondelparrek, ik docht komtan, ik neem de tred ers an en ik gaan op Skagen of. Jai benne alle dage langs de weg, je hoore wel ders wat. Hoe is et opheden in de wirreld? Is ie nag altaid een speeltoneel en kraige ze allegaar nag er deel? Nou, ik gaf em een kompie tuutmellek en ik zaide, ja, wat zei ik zegge ei? Een speultcneêl is et nag wel, maar allegaar ons deêl kraige we gien meer Der ben opheden een paar houfdrolspeul- ders en de rest is figerasie, die doene miee voor spek en boone. Zoo, zaide Joost, en hai skoof zen klotje ders recht, maar in die driehonderd jaar ben ze toch wel anleerd? Ik heb ers skreven van Palennedes of de vermoorde onnozelheid, dat ,was op Jan van Oldebarneveld, die zen rechters wazze om kocht en die hewwe em een koppie klainer make lei ten. Och, zaid ik, en toe wou ik zien leite dak men Frans ok nag ken, lm Osten nichts neues, hé? En de Leeuwendalers den, zaide Joost, dat ik skreven heb, an et end van de tachtigjare oorlog bai de vrede van Munster, dat mooie vredesgedicht? Nei zaid ik, dat zou niet best meer gaan. Op heden ben der gien oorlogsverklaringe meer, maar in et zelfde uur dat de gezante van twei lande samen zitte te smikkelen op een galadenéé en zeggen dat ze zoo groot van mekaar houwe, worre ze in de lande bai bossies opruimd. Gien oorlogsverklaring en gien vredes traktaat, dus vredeszange is ok niet noodig. Dan hew ik ok nag maakt, zaide Joost, van: als 't gemeen U roept, bezorg het als Uw eigen, hoe staat et deer mee. Nou, zaid'ik, dat skikt nag al. Oftig lees je in de krant van een burregemeister of een aar houg beist die zen aigen over de gemeenskipsgelde ont- fürmt of et zen aigens benne. Vondel glaimde in zen beerd. Zoo zaidie, nou den zei ik weer ders een hekeldicht skraive, maar van de roskam. Ken je doen zaid'ik, maar in deuze hoek heb de Ska'erkrant aars et allienrecht van de roskam oor. Keiante vlugge en nette painlooze behandeling. Deer is jouw rommel pot in et hanekot niks bai. Der blaif niet veul over, zaide Vondel. Een Sinterklaas versie as propaganda voor et oorlogsspeul- goed dat ze nou weer in de winkel verkoupe, of net as Klungel Dooretbosch en meheer Wanneer Gij aan hoofdpijn lijdt, probeer dan eens een "AKKERTJE". In minder dan 10 minuien is Uw arm hoofd dat Ge dacht dat barsten zou, volkomen vrij en Ge kunt weer met lust Uw bezigheden hervatten. "AKKERTJES" bevatten een bijzonder poeder, zeer werkzaam en toch onschadelijk voor de gezondheid zij lasten maag, hart noch nieren aan. De cachet-vorm heeft het groote voordeel, dal men niets proeft. Het zijn vlugge afdoende pijnstillers in gevallen van Hoofdpijn, Migraine, Kies pijn, Spierpijn, Zenuwpijn, Neuralgie, Vrouweupijn en Rheumatische pijnen. Waarom toch langer lijden dan noodig! Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent. Volgens recept *on Apotheker Dumonf AKKER.CACHETS Hofspcen over onverslaitbaar poepenboezele- goed, of wangesmcer voor de frollie, deer is meskien nag wel areve graipstuiver mee te verdienen. Óf puntdichte, deer ben ik ok altaid speekseljist in weest. Weet je dat van die boer, die ik vroeg of ik mecraie mocht, en weer ik van wist dat ie zen hockelinge wel ders in zen buurmans waid joegde, en die zaide van al, as ik op staande voet een versie maakte? Nei zaid ik, Nou ik zaide, zai Joost: Ik zal me op deez' wagen wagen, die zal mij naar Leiden leiden. God zal hem met plagen plagen die hun vee op een anders weiden weiden. Nou zaid'ik die is goed. Ik wou da'k ok zok make kon. Je most me ders reide Joost. Kaik es ei, der benne een paar burregemeisters in de buurt, en die magge me niet. Net as Uilespiegel ze ker, zaide Vondel, je zelle et er nei maakt hewvve. Dat week ik niet zaid'ik, ik heb wel ders skreven over de raaszittings, maar al taid in et gnappe, maar ze laike toch wel op de non, en as ik men kool en men piepers en al die are dinge die ik opheden verkoup zien leit, den loupe ze weg. En ik neem toch altaid mooie houdings an, as ik kom. En... hé... weg was heele Vondel, Joost mag wete weer nei toe. Maar op tafel lag een briefke, en deer had ie op skreven: „Steeck veeren en steeck pluymen op 's Magistraten Iloet, wil nimmer sulles versuymen, so doen sy U veel goet, 't Is al verloren pine, Als ghy se laeken gaat, Dan sult ghy niets verdienen, en beedlen op de straat". En toen zaide Me- raik: Wat weerlicht, heb meheer Blaeser nog gien warreme diesek genog. Bai tafel in sleip valle, et kost maar licht. Vort, te bed. Nou dan, den gaan je ei? Maar vendaag was ik in Amsterdam, en et stambeeld van Vondel lachte nei men. En ik gaf em een knipoogie. Twei ziele, gloend anecn gesmeed, in lief en leed verbonden... Nou de groete, ok van Meraike, Jasper. DE R.C.C. EN HET STOPCONTACT. Geachte Redactie, Zou ik niet onze „Schagor" te hulp roepen als ik er behoefte aan heb de gevoelens tot uiting te brengen over de behandeling, die de RadioVolks-Universiteit, Mevrouw Dr. ProostThoden van Velsen en allen, die naar haar luisterden, zich hedenavond van de Radio Controle Commissie hebben moe ten laten welgevallen? Welnu, die gevoelens zijn van gemengden aard. Aan intense verontwaardiging paart zich warme verheugenis. Eigenaardig dat naar gelang de uren verstrijken, de eerste al meer en meer voor de laatste moet wijken, en ten slotte door haar geheel overvleugeld dreigj. te worden. „ITet doet een mensch altijd genoegen als hij bespeurt, dat, hij zichzelf nog in geen en kel opzicht heeft te herzien", heeft in een persoonlijk onderhoud Abraham de Ge weldige eens tot mij gezegd naar aanlei ding van een tegen zijn neo^Calvinistische doopsbeschouwing gerichte brochure. En omdat het mij thans ook zoo gaat, verzoek ik U mij in de gelegenheid te stellen tot uiting te brengen: mijn verheugenis. Toen aan de VrijdenkersRadio-<)m- roep door Minister de Wilde, den oppersten Lastgever van de Radio-Controle-Commis sie, de muilkorf werd aangedaan, vond zij percentsgewijze zeer weinigen bereid hun stem tegen dit terrorisme te verheffen. Men was in de kringen van het behoud, d.w.z. van het kwart, het achtste, het zestiende, het twee en dertigste enz., enz. behoud, met dien muilkorf veel te blij. Omdat, men met In- het-gehcel-geen-behoud niet goed raad wist. Toch zijn aan al die gradatiën van behoud de waarschuwingen niet onthouden. „Heden ik, morgen gij." In mijne instemming met, deze waarschu wing behoef ik mij niet te herzien, dus: Vreugde. Een mensch, die een beetje van denken houdt, denkt door. Hij rust niet voordat hij tot een „slotsom" zal zijn gekomen, ofschoon hij weet, dat hij tot zulk een „slotsom" nim mer komen zal. Ik beschouw dit met den Christus der oudheid als een blijk van den adeldom onzer natuur. (Zie Mattheüs 8 vs. 20). Maar 'n belangrijke schrede voorwaarts heeft men gedaan, als men de wereldge schiedenis als één organisch geheel is gaan zien. Wel, wel, hoe beeft mij het gebeurde van vanavond gesterkt, in deze mijne over tuiging! Tusschen de behandeling, Galileo Galilcï aangedaan; den brandstapel, opge richt voor Giordano Bruno en het uittrek ken van den stop uit, een stopontact op 17 November 1937 bestaat geen principieel vel schil. Het verband daartusschen ontgaat den denkenden mensch niet. Wie dat heeft begrepen behoeft zich in de door hem getrokken conclusie niet te her zien. Dus: Vreugde. Maar het mooiste komt nog. Ik weet zoo goed hoe de Radio-Controle-Commissie tot deze belachelijk-stumperige daad gekomen is. Er moest hier een ernstig dreigend gevaa- worden bezworen. En als het erom gaat dit gevaar totaal te elimineeren, zal zoo spoedig mogelijk haar machtssfeer moeten worden uitgebreid tot de Pers. In „het grootste en meest verspreide dag blad", verscheen enkele jaren geleden een artikel van de hand van een jeugdig Ame- rikaansch professor, dat geheel denzelfden geest ademde als de hedenavond gehouden rede voor de R.V.U. „De nietigheid van den mensch." Wat is het gevolg van dit inzicht, door we tenschappelijk georiënteerde en wijsgeerig aangelegde menschen der menschhcid bij gebracht? Immers niets anders dan dat de mensch van den meest noodlottigen van al zijn wanen, zijn grootheidswaanzin, volko men zou worden genezen. En daarvan zouden de gevolgen, om de uitdrukking van Mevr. Dr. Proost te ge bruiken, onoverzienbaar zijn. Waar moet het naar toe met de grootheid van alle grooten als die grootheid door de Weten schap zelve tot de allerminimaalste onbe duidendheid wordt gereduceerd? Wat blijft er over van al de „hooggeplaatsten", die voor liet meerendecl door gebrek aan zwaarte zijn omhooggevallen? Wat is een scepter en een kroon? Wat is een Alexan- der en een Cyrus en een Napoleon? Wat is een door millioenen zwaar benijde Million- nair? En wat blijft er van zijn medestum per over, die terecht den eerenaam van „Milliardair" verdient? Wat is een kanonschot? Wat een wereldoorlog met zijn „spervuur", zijn -„gordijnvuur" en zijn „trommelvuur". Wat zijn de Krunps's, de Creusot's en de Vickers en Armstrongs, wier aandeelen rijzen, naarmate die vuren langer aanhouden? Wat zijn pacten en verdragen en „gentle- man's agreements" als wij tegenover onze „Moeder Aarde" met al onze twee milli- ard niets zijn dan een stuk of wat aard- vlooien op een plantenbed, en als onze Moeder Aarde niets meer is in het heelal dan een hagelkorreltje ergens in Neder land? Kunt gij U nu begrijpen de daad van hedenavond van de R.C.C.? In zijn ook nu nog waarlijk niet ver ouderd boek „Richting en Leven" zegt Prof. Dr. Allard Pierson op pag. 25, (Uitgave 1863!): Ware ik de supranaturalistis'che wijze van zien toegedaan en met de noodige macht toegerust, ik zou onge twijfeld het zwijgen opleggen 1) aan ieder, die het draaien van de aarde staande hield want ik zou in hem den grootsten vijand - van mijn geloof zien. Zoo zeg ik in zijn trant: Ware ik met Minister de Wilde en zijn sateliet de R. C. C. de zienswijze der „tegenwoordige wereld" toegedaan, ik zou in Prof. Luiten en Mevrouw Dr. ProostThoden van Velsen de grootste vijanden van mijn geloof zien, en ik zou hun ongetwijfeld het zwij gen opleggen, desnoods alleen maar door het uittrekken van een stop uit ©en stopcontact. Dat is .mijne zienswijze reeds sedert 34 jaar. Het blijkt mij, dat ik er mij niet in behoef te herzien. Dus: Vreugde. Als er ooit een koninklijk woord ge sproken is, dan is het dat woord van Mad. de sfael: „Tont savoir c'est tout pardon- ner". Alles weten is alles vergeven. Het behelst een leefregel voor ons allen. Ik heb er naar getracht haar in practijk te brengen omdat ze mij juist toescheen. De 11. C. C. heeft mij gelegenheid geschon ken haar nog eens in toepassing te bren gen. Ik deed dat in deze regelen zoo goed ik kon en deed ik het eenigermate tot zijn recht komen, dan behoef ik mij ook in mijn sympathie voor dit woord niet te her zien. Dus: Vreugde. En: Vreugde van ronds om. G. DE LEEUW. Dirkshorn, 17 Nov. 1937. 1). Deze onderstreping is van mij. d. L. Uit onze omgeving ANNA PAULOWNA BREEZAND. EéN AFDEELING VAN VOLKS ONDERWIJS VOOR DE GE HEELE GEMEENTE. Woensdagavond was bij den heer Borst een vergadering belegd met het doel om óf de slapende afdee- ling Breezand van Volksonderwijs tot nieuw leven op te wekken, óf te komen tot- een afdeeling, die de gehcele gemeente bestrijkt. De heer v. Dijk, die de vergadering leidde, heette den heer Akkerman lid van de pro- paganda-conimissie van Volksonderwijs, in het bijzonder welkom en zette uiteen, op welke manier Volksonderwijs actie voert voor verbetering van het onderwijs in het algemeen en opkomt voor het openbaar onderwijs in het bijzonder. De heer Akkerman, -nader toelichtend, wees op de dreigende opheffing van 300 openbare scholen en al loopt men hier niet direct gevaar, wat niet is kan nog komen, zei spr. Op verzoek van een der aanwe zigen, deelde de propagandist nog mede, dat Volksonderwijs zich niet keert tegen financieele gelijkstelling van openbaar en bijzonder onderwijs, integendeel op het standpunt staat, dat er gelijkstelling moet zijn. Na eenige discussie over voor- en nadoelen van meerdere kleine, of één groote afdeeling in den Polder, besloot men één afdeeling te vor men, die haar vergaderingen om beurten in verschillende deelen der gemeente zal houden. Er gaven zich reeds dadelijk 44 leden op. Ook het bestuur 'werd uit de verschil lende deelen van den polder gekozen en bestaat uit S. T. van Dijk, voorz., mej. J. Blok, Molcnvaart, secr., P. Kooiman, penn., J. Baken en G. Vergaaij. Het huishoudelijk reglement werd vast gesteld, besioten een propaganda-avond te houden voor het werven van meer leden en nadat, de heer Mol namens de aanwezigen dank had gebracht aan den heer Van Dijk voor zijn initiatief en de voorz. den heer Akkerman had bedankt voor z'n voorlich ting, volgde sluiting. Groote belangstelling voor den cursus Staatsinrichting. Aan den cursus „Staatsinrichting", uit gaande van de afd. der Holl. Mij. van Landbouw, en die gegeven wordt door den heer Loggers, burgemeester van Barsinger- horn, nemen een 50-tal personen deel. Boternoteering De commissienoteering voor Nedcrland- sche boter is heden vastgesteld op 88 cent per kg. MAAR üouwe EqberU Echte Friesche Heeren Baai en Oud-Hollandsche Pijptabak. Anno 1753 W ARMENHUIZEN NOODLOTTIG ONGEVAL. Woensdagmiddag toen de zoon van dett heer K. B. even een boodschap bij zijn va der zou doen, vond hij deze tot zijn ontstel tenis onder aan de trap op den grond lig- gen. - Vermoedelijk is deze krasse S3-jarige oude heer van de trap gevallen. De onmiddellijk ontboden geneesheer Dr. van Hesteren kon niet andere dan de dood constateeren. Naar wij vernemen heeft Burgemeester Nolet bedankt als Voorzitter van het R, K. Paroch. Armbestuur. Waarom onderhandelt Alkmaar niet met de Langendijken? Het is de laatste maanden wel ge bleken, dat Alkmaar bedacht ls op en streeft naar expansie van zijn gas bedrijf. Nu 't met zijn electriciteits- bedrijf straks in den toestand gaat verkeeren van dien, in verschillende andere gemeenten, n.I. dat het bin nen enkele jaren niet zelf meer elec- trische energie aan de gegadigden zal kunnen leveren, daar dit dan door het P.E.N. rechtstreeks zal ge schieden, begint de noodzakelijkheid, om een grooter afzetgebied voor zijn gasproducten te verkrijgen, meer te klemmen. De winst toch, die het nu uit zijn electrici- teitsbedrijf haalt, om daarmee de gemeente huishouding voor een deel te financieren, zal binnen enkele jaren verdwijnen, althans heel wat minder worden dan nu. Wie zou liet Alkmaar dan ook kwalijk nemen, als het op eigen voordeel bedacht is, nu het staat voor een te lijden nadeel. Gouverncr c'est prévoir regeeren is vooruitzien. Voor de gemeenschap kan een concentra tie van de gasbedrijven niet anders dan eco nomisch zijn. De gasbedrijven komen er in die gemeenten, welke tot nu toe tegelijker tijd ook een electriciteitsbedrijf exploiteer den, maar dit eerlang zullen moeten missen, dan nog slechter voor te staan, omdat 't con currentievermogen dan geringer wordt., niet meer in eigen hand hebbende immers de vaststelling van gas- en electriciteitstarieven in onderling verband. Voor de Langendijker gasfabriek is bij be heerders ook meermalen de wensch naar uit breiding opgekomen. Deze fabriek is wat zijn outillage betreft, in staat om nog een aan zienlijke hoeveelheid gas meer te producee- ren, zonder dat de vaste lasten hooger wor den. Ongetwijfeld zou zij Ilarcnkarspel, War- menhuizen, St.. Maarten en ook nog wel Schagen van het noodige gas kunnen voor zien. Nu Alkmaar echter reeds in die rich ting werkzaam is, is de kans voor Langen dijk daartoe wel verkeken. Wie in den laatsten tijd de uitbrei dingspogingen van Alkmaar heeft gevolgd, moet. zich toch wel onwil lekeurig hebben afgevraagd, waarom de pogingen ook niet in de richting van Langendijk zijn gedaan. De gasfabriek van Langendijk (en St. Pan- cras) brengt, zijn gas aan de gebruikers, tot zeer dicht onder den rook van Alkmaar wo nende, n.I. tot in Oudorp. Alkmaar wil nu gas léveren aan Warmenhuizen, St. Maar ten, Harenkarspel en Schoorl. Met Heerhu- gowaard, Winkel en Nieuwe Niedorp ig reeds overeenstemming bereikt. Met Schagen is men aan 't onderhandelen. Tusschen al deze gemeenten in ligt het afzetgebied van Langendijk. Koedijk wordt reeds door Alkmaar van gas voorzien. Wordt Langendijk door Alkmaar over het hoofd gezien, of past dit gebied niet in d© uitbreidingsplannen van Alkmaar? Wij zou den juist meenen, dat het er bijster wel in past. En zelfs zouden we daarom vaststel len, dat., slaagt Alkmaar in zijn pogingen, men hij overname van het, Langendijker gasdistributiegebied economischer zou ex- ploiteercn dan zonder de 4 Langendijker gemeenten, St, Pancras en een deel van Oudorp. Of laat allicht de capaciteit 'n nog grootere uitbreiding, niet toe? Het zijn slechts eenige opmerkingen en vragen, die bij ons rezen, toen we van de expansiezucht van Alkmaar hoorden. Het is ons volstrekt onbekend, of bij de betrokken gemeentebesturen eenige neiging in die richting aanwezig is. Nu het echter wel zoo goed als zeker is, dat het Electriciteitsbe drijf met 1942 zal verdwijnen (misschien reeds in 1938, als het P.E.N. een aanneme lijk bod doet), en de gasfabriek er dan wel niet beter voor zal komen te staan, was er allicht aanleiding een overdracht aan Alk maar te overwegen. Het is duidelijk, dat de gemeentebesturen de fabriek niet voor een appel en een ei zouden verkoopen. De toestand van de fa brieksgebouwen, ovens etc. is zeer goed; alles is uitstekend onderhouden en de af- schrijvings-politiek is bijzonder conservatief geweest d.w.z. de afschrijvingspercentages zijn ruimer geweest dan noodzakelijk was in verband met den levensduur. Wat de in gezetenen dus eigenlijk te veel hebben be taald, zouden de bestuurders der gemeenten natuurlijk wel in den verkoopsprijs verdis conteerd willen zien. Bovendien komt er binnen 3 jaar een aanmerkelijke verruiming omdat de leeningen dan zoo goed als alle zijn afgelost en de exploitatieresultaten al- zoo aanmerkelijk gunstiger zullen worden. Heeft Alkmaar dit misschien overwogen en is het tot de gevolgtrekking gekomen dat Langendijk te hooge eischen zou stellen voor verkoop? Het is slechts een veronder stelling, die te eerder bij ons opkwam, nu Alkmaar langs den westkant en langs de oostzijde van dit centrum van Noordhol land in noordelijke richting naar uitbrei ding zoekt, doch daarbij het, midden, het dichtbebouwde Langendijker tuinbouwdis- trict, niet in zijn vorkenningsoperaties op neemt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1937 | | pagina 5