i terug
bc ei ir
Een vreeselijke middag
Beste Jongens en Meisjes
Was het vorige week alles keuveltjes
avond, wat de klok sloeg, ditmaal hebben
zowat alle briefjes het over... ja, waar zou
den ze het anders over hebben, dan over
het vlak voor de deur staande Sinterklaas
feest. O, o, o, wét een verlanglijstjes wor
den er deze dagen gemaakt en wat een ver
wachtingen van goede gaven. Ik hoop dan
ook maar, dat. het meevalt en niemand
teleurgesteld wordt. Enfin, dat hoor ik nog
weL Het raadsel was wel in de geest geval
len, al vonden een paar het ook nu nog
pioeilijk.
Het boek is gewonnen door:
MIEK LEGUIT,
Hoep B 149, Schagen.
En nu de briefjes.
Trieni N., St. Maartensbrug. Dat rap
port van jou mag gezien worden, zeg! Alle
maal 8-ten. Gefeliciteerd.
Nel Schoorl, Schagen. Dat begrijp ik,
Nel. De zomer is er om buiten te spelen.
Trouwens... dan worden er ook geen brief
jes geschreven!
Jannie Slagmolen, Utrecht. Haaaa...
de eerste vriendin uit de Domstad. Vind jij
die briefjes zo leuk? Nu, je mag meedoen
hoor!
Jan en Wolter Kok, St. Maartensbrug.
Aaiii... vinden jullie de laatste tijd de raad
sels zó moeilijk? Ik zal proberen ze nog
makkelijker te maken.
Gurie Kooy, St. Maartensbrug. Ik
vindt het aardig als ook jy lid van de
puzzle- en briefclub wordt Gurie... maar:
dan schrijven op een beter stukje papier
hoor! Afgesproken?
Annie Kademaker, Petten, Niet te
keuvelen geweest? Nu, er waren er niet
veel, die thuisgebleven zgn. Maar een gezel
lige avond hebben jullie er toch van ge
maakt, lees ik. v
Henk Hoogland, Burgerbrug. Die
taart... die taart... daar drómen jullie ge
loof ik van. Taart-nachtmerries...
Jan Rentenaar, Woudmeer. Ik vind
het leuk, dat jij zo'n duivenliefhebber bent,
maar moet je toch op één ding wgzen: je
schrift „zogtends", maar dat behoort te
zijn ,,'s ochtends".
Jan Keyzer, A-ma Paulowna. Ja vriend
Jan, jonge honden zijn gezellige beesten.
Daar kun je soms heel wat plezier aan
beleven.
Maartje Anthonle Wijngaard, Burger-
brug. De Canadese Vijfling... leb je die
cadeau gekregen op de plaatjes van de
Palmolive zeep!!?? Ik spaar vast en zeker
nooit van die plaatsjes op, Maartje...
Jantje Klomp, St. Maartensvlotbrug.
Die meester van jullie is toch maar een
leukert, zag. Ik ga haast wensen nog eens
terug te komen op de schoolbanken.
Jannie Kooy, Langereis. Was het zo
moeilijk het verlanglijstje vol te krijgen
Jannie? Nu, dan is de speelgoedvoorraad
zeker wel héél groot!
Maap Smit, Langereis. Ja, Maap, die
films met Shirley Temple zijn zeker aardig,
ik heb er ook meestal met genoegen naar
gekeken.
Lies Boontjes, Burgerbrug. Och...
och... vond je het raadsel zó moeiiyk Lies?
Dat had ik niet gedacht.
Marlet je Koster, Wognum. Vraag je
nieuw postpapier? Zou je het krggen ook?
Ik zal er naar uitkijken, hoor!
Mary Janne Bregman, Burgerbrug. Ik
dank je wel voor het keurige verslag over
de gymuitvoering. Je bent een geboren
journaliste!
Marietje en Wim Boontjes, Stolpen.
Zijn jullie zulke schaatsenliefhebbers? Als
het vriest kom ik eens kijken of jullie
beentje over kunnen.
Nelie Brommer, Anna Paulowna. Ko
lossaal, wat een leuke avond is dat geweest,
Nelie. Ik had die toneelstukjes ook graag
eens gezien, maar was nite in de gelegen
heid.
Hendricus Peetoom, Oudesluis. Wan
neer ben je precies jarig, Hendricus? Dat
moet je me van de week eens even schrij
ven. Ja??
Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug.
Zeg... weten jullie al wat er op het lijstje
van je moeder staat? Waren jullie niet
reuze-nieuwsgierig
Ab Marees, Barsingerhom. Ach Ab...
ik begrijp het, eerlijk gezegd ook niet erg.
Ik kan het jammer genoeg niet meer na
kijken. Vergeef het den Kindervriend maar!
Ali Smit, Schagen. Ali... we zijn al zo
lang dikke vriendjes, dat ik niet bang ben
het met je aan de stok te krijgen. Maar van
die néém van jou..» dét is ook voor mij
een puzzle.
Jan Stöve, Schagerbrug. Nog wel
hartelijk gefeliciteerd Jan met je verjaar
dag. Hoe oud ben je nu 13
Jannie Klomp, Schagerbrug. Dat je
schrijft is goed Jannie, maar... 3 regels...
nee, dét is te weinig!
Aagje Jansma, Petten. Vind jg dat
ook zo leuk, Zondagsmorgens op bed lezen,
Aagje? Dat deed de Kindervriend vroeger
ook altyd.
Miek Leguit, Schagen. Nou, als het
niet te veel gevraagd is Miek... ik zou best
eens willen dat die gulle Oome Jaap van
jou mg ook eens bedacht. Ik heb mgn
schoen al klaar gezet...!
Jacomgntje van Rgn, Westermoerbeek.
Ik ben benieuwd naar het postpapier, dat
je misschien van den Sint zult krygen. Wat
zullen dén de brieven lang worden, zég!
Annie Bakker, Schagerbrug. Moet ik
een raadselboek aan de Sint vragen? Wel,
ik zal het eens doen. Kijken of ik het krgg.
Jopie Tiessen. Zo zie je Jopie. De een
vindt de raadsels te moeilgk en de ander te
makkelgk. Het is een hele toer dat alles
goed te schipperen hoor!
Janie Broekhuizen, Schagen. Ik hoop
ook van het jaar nog op de schaats te ko
men Janie. Ben er een dolle liefhebber
van.
Klaas Borst te Ja, Klaas, al die
winkels in Schagen zien er nu verleidelijk
uit. Ik moet soms mezelf een duwtje geven
om door te lopen...
Dieuw Rijs, Petten. Gaat het goed met
de zangvereeniging Dieuw? Dat moet je
me maar eens schrgven.
Annie de Beurs, Anna Paulowna. Ja,
die Kinderfeestmiddagen zyn geweldig leuk,
Annie. Ik geloof dat jullie er allemaal wel
heen wilt, niet?
Henk de Graaf, Schagerbrug. Is Trijnle
de Boer een nichtje van jou? Dat heb Ik
niet geweten! Ik zal het onthouden.
Jan en Corrie Kalverdyk, Oudkarspel.
Ja, die mezen zgn leuke beestjes, die kun
nen zo'n helen dag aan het sausjes pikken
blijven.
Bram v. d. Welle, Kolhorn. O Bram, o
Bram... wat een klein stukje papier en...
wat een klein briefje. Dat moet anders wor
den hoor!
Koba Kuiper, Schagen. Schryf me eens
wat van die zwarte Piet de knecht, Koba.
daar ben ik geweldig nieuwsgierig naar. Jg
begrgpt wel waarom hè?
Marietje de Moor, Warme nhuizen.
Raadsels oplossen en dan vergeten te pos
ten... ja, dat vind ik dom, Marietje. Olie
dom!
Jack v. d. Cappelle, Schagen. Wel
bedankt voor je brief Jack. Gaat het al met
melken
Arie van Scheyen, Groot© Keeten. O
Arie... ik denk dat ze vergeten zgn je
briefje op de post zou doen, want 3 m a a 1
achter elkaar jou vergeten... nee dét
kan niet.
Nelie Bakker, Burgerbrug. De oplos
sing van je raadsel, Nelie is „op het vuur".
Ik hoop, dat je de verfdoos krijgt, want
iemand die zo mooi schrijft als jg, zal ook
wel goed kunnen teekenen.
Jannie en Bram Borst, Schagen, Je
schrijft „kedotje" en „klupje", Jannie,
maar je bedoelt zeker „cadeautje" en
„clubje". Is het niet zo??
Rika Keyzer, Schagen. Dat was een
aardige brief, die ik van jou ontving Rika.
Wat kun je toch gezellig schrijven!
Corrie Keyzer, Schagen. Ja Corrie, die
Rika is een meid uit duizend. Als ze vroeger
tegen mg praatte als ik zat te lezen... dan
kon er een gsberg naast me vallen en ik
had het nóg niet gehoord!
Trienie Nierop, St. Maartensbrug. Ja.
die Trgnie bofte vorige week met dat boek.
Vond ze het mooi??
Nancy Brugman, Braakpolder. Ik
hoop voor jou, Nancy, dat je je autoped
krggt hoor. Wil je er anders om denken,
dat een autopet heel wat anders is dan een
autoped. Begrijp je me?
Betsy Hart, Oudkarspel, A 118. Wat
doe jg nu eigenlgk liever, Betsy zwemmen
of schaatsen? Ik vind 't allebei leuk, maar
als ik kiezen mocht dan zou ik zeggen:
zwemmen.
Cor Slikker, Dirkshorn. Jg hebt me ver
rast met een mooie tekening en alleen daar
om ben je al welkom in ons midden. Schrijf
me maar trouw hoor.
Jannie en Corrie Wardenaar, Dirkshorn.
Misschien kom ik wel naar jullie gymuit
voering kgken, maar zeker is dat nog niet.
't Is nog zo ver in het verschiet, hé.
Wim Glas, Noord-Scharwoude. Jg bent
de laatste deze keer, die een briefje van me
krygt, maar dat komt ook omdat je je
naam niet onder je briefje had gezet. Be
halve op de envelop moet je 't ook op het
briefje doen, hoor! KINDERVRIEND.
Het was een warme middag. De jongens
uit het kleine Engelse stadje D. dat aan
een meer lag, waren dadelijk na schooltijd
gaan zwemmen. Ze doken, ze hielden
zwemwedstrijden en stoeiden in het heer
lijke koele water alsof ze er in thuis hoor
den. Ook Jack Cordon was er die middag,
wat niet vaak gebeurde. Jack was een
magere bleke jongen, die altijd door de
anderen werd geplaagd, omdat hij niet mee
kon doen. Hij was niet sterk, werd gauw
moe, hij kon niet zwemmen, niet voetbal
len, hij klom nooit in bomen, want dan kon
hij zijn kleren wel eens scheuren. Geen
van de jongens had zich ooit afgevraagd,
waarom en waardoor Jack zo anders was
dan zg. Hij was nu eenmaal zo en daarom
moest hij geplaagd en uitgelachen worden.
De meesten wisten wel, dat Jack geen va
der meer had, dat zijn moeder arm was,
dat Jack na schooltijd probeerde om er wat
bij te verdienen door boodschappen te doen
dat hij daarom geen zwemlessen kon ne
men, geen lid kon zijn van de voetbalclub,
en voorzichtig moest zijn met zijn kleren,
dat kwam niet bij hen op.
Jack'bleef in het ondiepe water vlak bij
de kant en plaste alleen wat in het water
rond. Hij was er allang aan gewend dat
niemand zich met hem bemoeide, liever
was hij alleen dan door de jongens ge
plaagd en bespot te worden Toen hij zich
aangekleed had en op het punt stond om
weg te gaan, kwamen een paar van zijn
klasgenoten eraan en bleven bij hem staan.
Peter Harris, de zoon van den dokter, was
er bij en die vond er altijd een bijzonder
genoegen in om Jack te plagen.
„Hei, dooie diender, wat voer jij hier
eigenlijk uit?" riep Peter hem toe. „Je kunt
toch niet zwemmen?" Jack antwoordde
niet, maar wilde weggaan „Blijf maar weg
in 't vervolg, anders moeten we jou op een
keer nog uit het water halen ook, als je
verdrinkt," ging Peter voort.
Jack voelde zich boos worden. „Jullie
weten best dat het niet mijn schuld is", zei
OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL.
Goede oplossingen ontvangen van:
Jannie en Corrie W., Dirkshorn; Jaap S.,
Dirkshorn; Hillie K., Dirkshorn; Jannie B.,
Burgerbrug; Lies B., Burgerbrug; Nelie B.,
Anna Paulowna; Jan S., Schagerbrug;
Aagje J., Petten; Miek L., Schagen; Annie
B., Grootesloot; Jopie T., Petten; Janie B.,
Schagen; Dieuw R., Petten; Annie de B.,
Anna Paulowna; Corrie Marie S., St. Maar
tensbrug; Jan en Corrie K., Oudkarspel;
Marietje de M., Warmenhuizen; Koba K.,
Schagen; Rika K., Schagen; Rieni N., St.
Maartensbrug; Corrie K., Schagen.
NIEUWE RAADSELS.
1. Hoeveel maanden hebben 28 dagen?
2. Wie kan in het bos gaan wandelen zon
der zijn huis te verlaten?
3. Welke stenen kunnen niet tegen de
warmte
4. Zoek bloemennamen uit de volgende
zinnen:
a. Neen Jan je raadt 't nooit.
b. Ik schrok, toen de ezel in eens begon
ia - ia te roepen.
c. Ben je nu pas terug, Kees?
hij half-huilend „Ik heb 'geen tijd om te
leren zwemmen en geen geld, ik moet
immers voor mijn zusjes zorgen!"
„Ja, zo kun je je er wel uit praten" spotte
Peter. „Maar je bent bang. Je durft niet
eens in een boom te klimmen. En wat voer
je 's avonds altijd uit in dat schuurtje van
jullie? Daar zit je nog laat met een petro
leumlamp, ik heb het wel gezien.."
„Ik... ik.." stotterde Jack opgewonden,
„ik maak.." Wat maak je?" Een para
chute. Een daverend gelach volgde.
Jack wil vliegen. Dat is iets voor hem. Tc
Heb altijd wel gezegd dat die niet helemaal
wijs was. „En toch maak ik een parachute,"
zei Jack nog eens, zgn stem klonk nu vast
en in zijn ogen lag een eigenaardige
glans „Ik zal jullie tonen dat ik niet bang
ben. Van die rots daarginds zal ik afsprin
gen."
„Van die rots? Maak dat een ander
wijs" riepen de jongens. Maar Jack verze
kerde nogmaals: „Morgen zal ik springen,
kom maar kijken." Hij draaide zich om en
ging naar huis. De jongens haalden de
schouders op en keken elkaar eens aan. Ze
geloofden er niets van.
De volgende middag waren zo goed als
alle jongens bij elkaar op de rots. Jack was
er nog niet en ze dachten al dat hij hen
gisteren voor de gek had gehouden, toen ze
hem naar boven zagen komen. In een trek-
kar lag een groot grijzig pak, dat was de
parachute. Zwijgend begon Jack hem op
de grond uit te spreiden. Hij had zijn pa
rachute gemaakt van een oude tuinparasol,
waar hij repen goed aangenaaid had. Van
de rand van het scherm liepen een groot
aantal touwtjes naar beneden en kwamen
bij elkaar in een soort handvat. Ook de
jongens zeiden niets, zelfs Peter zweeg; ze
waren onder de indruk van de ernst, waar
mee Jack te werk ging en verschillenden
hadden spijt dat ze hem zo hadden ge
plaagd dat hij tot dit besluit was gekomen.
Als het nu eens niet goed afliep? Maar wat
moesten ze doen? Zeggen dat hij niet moest
springen en dat ze het niet hadden ge
meend? Zeggen dat ze er spijt van had
den? Maar dat ging toch niet! Wat zouden
de anderen daarvan zeggen.
Jack was intussen vlak bij de rand
gaan staan; hij had het handvat in zijn
hand en de parachute zelf sleepte achter
hem aan. Zouden ze nu nog? Maar Jack
haalde al diep adem en., daar sprong hg.
Een kreet van de jongens weerklonk. Alles
was nog zo snel en onverwacht gegaan, ze
konden het zelf nog niet geloven.
Maar nu gebeurde er iets waarop Jack
niet had gerekend: De touwen van het
scherm dat over de grond sleepte bleef
hangen aan een vooruitspringend rotspunt.
Jack hing tussen hemel en aarde. De jon
gens schoten toe om hem vast te houden
en weer terug te trekken, maar het was al
te laat.
De touwen, die vast zaten knapten, en Jack
viel met een schok naar omlaag. Gelukkig
kwam de wind onder het scherm en daar
zweefde de jongen langs de rotswand.
Maar door het breken van de touwen was
de parachute scheef geworden en in plaats
van naar het land zweefde Jack nu boven
het meer. Nog enkele ogenblikkeneen
plons., de jongens zagen hem verdwijnen
in het water.
„Hij kan niet zwemmen." Peter was de
eerste die het riep. Hg kan niet zwem
men" herhaalde de anderen in grote schrik.
Ze renden langs het pad de berg af,
naar het meer toe. Sommigen sprongen met
kleren en al in het water en zwommen
naar de plaats waar Jack spartelde, ver
ward in de touwen Anderen holden langs
de oever van het meer om een roeiboot te
halen.
De zwemmers kwamen al dichterbij,
maar hoe zouden ze den jongen los maken
en op het land krijgen. Gelukkig van de
andere kant naderden de anderen met een
boot en roeiden uit alle macht. Toen ze bij
Jack aankwamen, was hg al gezonken.
Fred sprong uit de boot en dook naar den
drenkeling Het enige wat hg boven bracht
was het zware doek van de parachute,
maar aan de touwen hield Jack zich nog
krampachtig vast. Geen minuut later lag
hij in de boot en roeiden de jongens zo
hard ze konden naar land. Geen teken van
leven gaf Jack meer. Maar Fred en Peter,
die hun reddingsdiploma hadden, begon
nen onmiddellijk met kunstmatige adem
haling en een paar anderen reden vliegens
vlug naar de stad om den dokter en een
auto te halen. Meer dan een uur waren ze
met Jack bezig, bange verschrikkelijke
ogenblikken voor de jongens Toen sloeg
hg een moment de ogen op: hij leefde.
Dagenlang zweefde Jack Gordon tussen
leven en dood. Hg had een ernstige long
ontsteking gekregen en hoge koortsen ver
zwakten hem.
Veertien dagen later mochten voor het
eerst een paar jongens even bij hem ko
men Peter was de eerste die vroeg of hij
mocht gaan. Zijn vader, die alles van hem
had gehoord, begreep dat zijn jongen wat
had goed te maken en stemde toe. Met z'n
drieën mochten ze even bij hem. Verlegen
stonden de jongens voor zich te kijken.
Jack's gezicht was nog veel magerder en
bleker dan ze het kenden en het was of ze
ieder in hun hart een stem hoorden die zei:
„Jouw schuld." Maar Peter begreep dat hij
wat moest zeggen en aarzelend kwam er
uit: „Zeg., eh.. Jack, we zijn gemeen
tegen je geweest.. Wil je het ons verge
ven.. eh.. zullen we voortaan kameraden
zijn?"
Een lachje kwam op het gezicht van
den zieken jongen. Hij strekte langzaam
zijn smalle hand uit. „Natuurlijk vergeten
we alles. We zullen kameraden zijn, goede
kameraden, hè, voor altijd!"
De drie jongens drukten de uitgestoken
hand. Het vriendschapsverbond was geslo
ten.
EDGAR RICE
BURROUGHS
liefdeAfrikaanse jugle. Maar de po-
No. 3. liefde Afrikaanse jungle. Maar de po-
heel Parijs geen straat is, die men
Het was middernacht, toen Tar- meer moet rijden, als de duisternis
zan door de nauwe, afschrikwekken- is ingevallen, dan de Rue Maule.
de sloppen van de Rue Maule naar Stevig voortstappend door het dichte
huis terugkeerde. Omdat het zo duister tussen de smerige huizen
rustig en donker was, wekte het van deze buurt, hoorde Tarzan op-
herinneringen in hem op aan zyn ge- eens om hulp roepen. Het was een
vrouwestem, die van de derde ver
dieping van een huis aan de over
kant kwam. Voordat de echo weg
gestorven was, vloog Tarzan de
trappen op om haar te helpen. Ach
ter een deur hoorde Tarzan het
zelfde geschreeuw weer, dat hem
naar boven had doen snellen. Het
volgend oogenblik stond hg midden
in een halfdonkere kamer. Een sme
rige olielamp wierp haar flauw
schijnsel over een dozyn weerzin
wekkende figuren. Het waren allen
mannen, behalve één vrouw, die
tegen de muur gekropen was. „Help
Monsieur," riep de vrouw zacht
tegen Tarzan, „ze willen me ver
moorden Hy zag de sluwe1 duivelse
gezichten van beroepsmisdadigers
en bemerkte met verwondering twee
andere dingen. Een was een man, die
stilletjes de kamer uitsloop, het was
Rokoff, zgn gezworen vgand. Het
andere ding was van meer onmid
dellijk belang.
CNÏarwe spelling.),
