De pseudo-kunstschilder
Begrafenis
„Specht"=slachtofïers
Jacht op autodieven
in de hoofdstad
Onderwijzer
beJeedigd
Radioprogramma
Het verboden
grondgebied
EDG AR RICE
BURROUGHS
No. 5.
Rokof had genoeg gezien om tot
de overtuiging te komen, dat niet
Tarzan die nacht zou worden ge
dood. Hij belde de politie op. Toen
deze arriveerde vond ze Tarzan als
een wild beest tegen de muur staan.
Voordat ze hem konden arresteren,
sprong hij naar het open venster,
liep over het plaatsje naar een
6oom en verdween tussen de takken.
Terwijl hij vlug naar boven klom,
zag Tarzan vlak boven de kruin van
een boom een dak. De spieren, die
hem jaren lang door de bomen van
het oerwoud hadden doen slingeren,
lieten hem nu niet in de steek. Hg'
slingerde zich naar de goot, klom op
het dak en kroop vlug van het ene
huis naar het andere, tot hfl zich
langs een andere boom naar beneden
liet glijden. Het duurde nu niet lang
meer of hij was veilig thuis en in
bed, waar hij weldra in diepe slaap
viel. Luitenant d'Arnot had moeite
gedaan om Tarzan een diplomatieke
betrekking te bezorgen, hetgeen
hem was gelukt. Er was veel licha-
melgke moed voor nodig en het was
een geheime zending. Tarzan was
overgelukkig, want dit beteekende
nieuwe avonturen. En zo nam hg
van zijn vriend en van Parijs af
scheid en zette koers naar Noord-
Afrika. Een zekere officier werd
ervan beschuldigd documenten van
grote waarde te hebben gestolen, en
zijn regering was bevreesd, dat deze
door een andere regering zouden
worden gekocht. Een bekende Parlr-
sienne had in een jaloerse bui de
verdenking op hem geladen. Deze
documenten terug te krijgen en een
oog te houden op de verrader, was
de opdracht waarmee Tarzan, al?
Amerikaans toerist gekleed, in Air
giers aankwam.
(Nieuwe spelling.)
Gemeenschappelijk graf in va-
derlandschen bodem.
Gis+ermorgen om half elf is het
stoffelijk overschot van drie leden
der bemanning van hot op 6 Ootober
j.1. bij Palembang verongelukte K.
L.M.-vliegtuig „Specht" den gezag
voerder F. M. Stork, den werktuig
kundige ,J. J. Ruben en den marco
nist J. J. Stodieck op de begraaf
plaats „Zorgvlied" te Amsterdam
ter aarde besteld.
In de aula stonden de drie kisten, ge
dekt met de Nederlandsche driekleur en een
overvloed van bloemen, waaromheen de
familieleden en tal van vrienden en colle-
ga's der omgekomen vliegers zich hadden
geschaard. De K.L.M. was vertegenwoor
digd door den directeur, den heer A. Ples-
man, de K.N.I.L.M. door den heer Nieuwen-
huis, terwijl de heer Fengter namens de
Deutsche Lufthansa en de heer Martinoff
namens de Air France aanwezig waren.
De heer Plasman herdacht de drie omge
komen vliegers gezamenlijk, omdat het ook
de wenscfr der familie was dat zij geza
menlijk in vaderlandschen bodem zouden
rusten. Van hen had hij niets dan goeds
te herdenken, alle drie loefden zij voor hun
gezin, voor hun vak en voor hun maat-
2 schappij, terwijl zij idealen hadden, die
1 hen aanzienlijk verder zouden hebben ge
bracht. Hun jonge levens zijn wel wat al
te vroeg afgebroken, maar- zij, die na hen
komen, zullen hen dankbaar zijn voor hun
rijke ervaring, die zij met zooveel vrucht
kunnen benutten.
Vervolgens las ds. J. C. Koningsberger
een hoofdstuk uit het boek Job, waarna hij
zich met woorden van troost tot de achter
geblevenen richtte.
Vervolgens speelde de organist G. C. Wig-
gelaar het „Abschied" van Beethoven en
„Sanft und still schlaft unser Freund" van
Franz Schubert.
In alle stilte en eenvoud werden daarna
de drie kisten in een gemeenschappelijk
graf neergelaten, waar de familieleden en
vrienden de dooden met een bloem en een
laats ten groet eerden.
Procureur-generaal laat zich niets
op de mouw spelden.
De Indische jongeman, die gistenmorgen
wegens oplichting in hooger beroep voor
het Haagsehe Gerechtshof moest terecht
staan, heeft bij zijn pogingen, door middel
van allerlei verzonnen verhalen geld van
verschillende vooraanstaande burgers te
Rotterdam los te krijgen, zijn fantasie zóó
ver laten gaan, dat hij op het laatst zelf
aan de door hem opgedischte verhalen is
gaan gelooven. Zelfs poogde hij gisteren
den president van het gerechtshof zijn ver
zinsels op te dringen. Hetgeen natuurlijk
mislukte, daar de getuigenverklaringen de
fantastische verhalen in geen enkel op
zicht konden staven.
Verdachte had n.1. aan verschillende
van zijn slachtoffers verteld, dat hij
kunstschilder was, doch dat hij in
Indië beter een positie kan krij
gen dan in Nederland en daarom
geld verzamelde voor den overtocht
Zijn vader was gestorven, zijn moe
der leefde van een klein pensioen
tje. Dit alles bleek onwaar te zijn.
Verdachte heeft nooit een streek op lin
nen gezet, zijn vader leeft nog in Indië.
doch wilde hem niet meer in huis hebben
en wat de reis naar Indië betreft, daarmee
zal verdachte ook wel niet zoo'n haast
hebben. Hij bleek n.1. in Indië de centrale
commisie voor steun aan werkloozen op
gelicht te hebben en zal bij aankomst al
daar vermoedelijk dadelijk gearresteerd
worden. Bovendien was hij enkele jaren ge
leden al onderweg naar Indië geweest, doch
was in Marseille uitgestapt en weer naar
Holland gereisd.
„Ik kwam toen te laat voor de boot,"
voerde verdachte als poover excuus aan.
„U had niet van boord moeten gaan",
wierp de president hem tegen.
Wat de schilderkunst van verdachte be
trof, hijzelf beweerde eenige schilderijen ge
maakt te hebben, dooh kon hiervoor geen
enkel bewijs aanvoeren.
De Rotterdamsche rechtbank heeft ver
dachte een gevangenisstraf van écn jaar
opgelegd, van welk vonnis de procureur-ge
neraal bij het Haagsehe gerechtshof beves
tiging vroeg.
De verdediger, mr. J. J. Veraart, meende,
dat mten hier niet van oplichting kon spre
ken en concludeerde tot ontslag van rechts
vervolging.
Filiaalhouder ontdekt
inbreker
Vruchtelooze achtervolging.
In den vorigen nacht is ingebroken in het
filiaal van de firmia Albert Heyn in De
Lier (Z.H.) De filiaalhouder, de heer Breure
werd omstreeks half een wakker en bemerk
te, dat er licht in de keuken brandde.
Hij sprong zijn bed uit en begaf zich naar
de keuken. Op dat oogenblik zag hij een
man door de deur naar het pakhuis gaan.
Toen de inbreker zich ontdekt zag, sloeg
hij op de vlucht. De man sprong op een
transportfiets, waarop hij reeds een baal
suiker en eenige kazen had geladen, een
waarde vertegenwoordigende van ongeveer
honderd gulden.
De heer Breure zette onmiddellijk den
vluchteling na, doch het is hem niet gelukt,
den dader te grijpen.
Het onderzoek van de politie heeft tot
nu toe eveneens geen succes gehad.
Twee mannen gegrepen.
Gisternacht merkte een nachtwa
ker van de A.G.P.N.V., die te onge
veer half een zijn ronde in de oude
Hoogstraat te Amsterdam deed, een
zespersoons auto op, die met open
staand portier in snelle vaart de
Kloveniersburgwal in verboden
richting opreed. Bovendien voerde
de wagen' achterop den bumper een
passagier mee. De nachtwaker be
dacht zich geen moment achtervolg
de de auto en zag hoe deze voor
perceel 95 stopte.
Twee jongemannen sprongen uit den wa
gen en gingen er vandoor. De man achter
op den bumper verliet haastig zijn onge
makkelijke zitplaats, rende de voortvluch-
tigen na onder het geroep van: „Houdt de
dieven." De nachtwaker en een agent van
politie namen al spdedig aan de achtervol
ging door de straten, deel, en het gelukte
hun de beide mannen aan te houden, de
eene werd gegrepen in de Blindemansteeg.
de ander in de Reguliersdwarsstraat. Zij
werden overgebracht nar het bureau Singel.
Inmiddels had de eigenaar van de auto,
die deze had geparkeerd op de Pr. Hen
drikkade hoek Nieuwebrugsteeg, op het bu
reau Warmoesstraat aangifte van den
diefstal gedaan. Daarop werden de beide
verdachten van den Singel overgebracht
naar het bureau Warmoesstraat, waar zij
zijn ingesloten.
Achtduizend Engelsche
vliegtuigen
De uitbreiding van de Britsche
luchtmacht. Dreigend tekort
aan piloten.
Naar de luchtvaart-medewerker van de
Daily Herald bericht, zal Engeland einde
van het volgend jaar beschikken over acht
duizend militaire vliegtuigen in eerste li
nie. terwijl de vliegtuigfabrieken in staat
zullen zijn jaarlijks vijfduizend vliegtuigen
te vervaardigen, zonder gebruik te maken
van de hulpfabrieken, welke op het oogen
blik gebouwd worden. Dit tempo zou nog
opgevoerd kunnen worden, zoodat het niet
mogelijk zou zijn snel genoeg piloten, op te
leiden om de toestellen te bemannen.
De Koninklijke luchtmacht beschikt thans
behalve over tweeduizend toestellen in
eerste linie, over een aanzienlijke reserve.
Beroep van verdachte verworpen.
De procureur-generaal bij den
Hoogen Raad concludeerde gisteren
in de zaak van den onderwijzer aan
een Openbare Lagere School te
Schiedam, die ten tijde van de ver
loving van H.K.H. Prinses Juliana
tegen de leerlingen in zijn klasse
gezegd zou hebben: „Weten jullie
het al, Prinses Juliana is verloofd
met een Duitschen Prins en dat
vinden de menschen zoo belangrijk,
dat ze daarvoor de vlag uitsteken."
De vader van één der leerlingen had in
verband met deze woorden in de courant
een ingezonden stuk geschreven, waarin hij
den onderwijzer, die zulke woorden bezigde
een slecht paedagoog noemde.
De onderwijzer, die zich in eer en goeden
naam aangetast gevoelde, diende een klacht
in wegens smaad tegen den schrijver van
het ingezonden stuk, die dit met zijn vol
len naam had onderteekend.
De officier van Justitie te Rotterdam
wenschte geen vervolging in te stellen,
waarop het Haagsehe gerechtshof een ver
volging gelastte.
De politierechter te Rotterdam heeft daar
na den schrijver vrijgesproken.
In hooger beroep heeft het Hof hem
daarna veroordeeld tot f10.- boete.
Van dit arrest teekende de ver
oordeelde cassatie aan, om aanvoe
rende, dat de naam van den on
derwijzer niet genoemd was en het
publiek dus niet wist, om wien het
ging.
De procureur-generaal merkte thans op,
dat het voor de toepasselijkheid van art.
2G1 strafr. niet vereischt is, dat degeen, wiens
eer en goede naam wordt aangerand, met
name wordt genoemd, mits slechts genoeg
zaam blijke, wie bedoeld is. Dit nu is hier
zonder twijfel het geval, waar de klasse en
de school zijn aangeduid.
Het Hof heeft op goede gronden in het
gewraakte stuk kunnen lozen aldus de
procureur-generaal dat den betrokkene
daarin werd verweten, van zijn betrekking
misbruik te maken ter propagageering van
zijn beginselen. Het gekozen opschrift: De
roode onderwijzer en het Oranjehuis" en
de op de mededeeling van het bepaalde feit
volgende ontboezeming: „een slecht paeda
goog, die roode onderwijzer", waarbij dus
tot tweemaal foe de aandacht word geves
tigd op de werkelijke of vermeende staat
kundige gezindheid van den betrokken on
derwijzer, bevestigen, naar de meening van
den procureur-generaal de door het Hof
aangenomen strekking van het ingezonden
stuk.
Geconcludeerd werd mitsdien tot verwer
ping van het beroep.
De Hooge Raad zal arrest wijzen op 28
December.
WOENSDAG 1 DECEMBER 1937.
Hilversum L
NCRV-uitzending. 6.39—7.00 Onderwtfsr
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewjjde muziek
(grpL).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Pianovoordracht.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 Amsterdamsch Salonorkest.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Solistenconcert.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuinbouwhalfuurtje.
6.30 Taalles en causerie over het blnnenaan»
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie over de Wereldgebedsweek
1938.
7.30 Boekbespreking.
7.45 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.00 Gemengde Zangvereeniging „Koorzang",
Christ. Vrouwenkoor „Sursum Corda",
Christ. Mannenkoor „Kunst na Arbeid", de
Arnhemsche Orkestvereeniging en solisten.
(Om 9.05 „Begin van het Kerstgesprek",
causeri).
10.40 Berichten ANP.
10.45 Gymnastiekles.
II.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna: Schrift
lezing.
Hilversum n.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO.
11,00—11.30 RVU. 6.30—7.00 RVU. 7.3(^
8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.30 Keukenpraatje.
10.00 Morgenwijding.
10.20 „Jeugd in Crisistijd", causerie (gr.pL)
en gramofoonmuziek.
11.00 „Voedingsleer en warenkennis voor de
huisvrouw", causerie.
11.30 Causerie over de steunregeling.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 VARA-Orkest.
I.151.45 „Fantasia".
2.00 Kniples.
2.30 Voor de vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.55 „The Lucky Birds" en solist.
6.30 Internationaal politiek overzicht.
7.00 Zang.
7.30 ,,'s Menschen levenshouding jegens God",
causerie.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP. VARA-Varia.
8.15 Radiotooneel.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 De Ramblers.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Nieuw Hongaarsch Strijkkwartet.
II.00 „Sexualiteit en humaniteit", causerie.
11.20—12.00 VARA-Orkest.
Feuilleton
door Dennis Wheatley
Vertaling Eva Raedt de Canter
75.
„Ik heb je al reeds eerder gezegd, dat ik
niet geloof dat er ook maar eenig onderzoek
plaats vindt, waarde vriend. Op zekeren mor
gen zullen wij eenvoudig uit onze cel gehaald
worden, tegen den muur gezet, en de rest
weet je zelf wel. Misschien bestaat er nog
kans dat Simon iets zal bereiken, je kunt er
zeker van zijn dat hij alles zal doen wat in
zijn macht ligt."
„Nu, als hij het dan maar vlug doet, want
anders komt hg te laat. Wg zitten nu al tien
dagen in deze misère en het is nu al zes dagen
geleden, dat zg hem een chèque gaven voor
een kleedkamer in te richten."
Er volgde weer een lang stilzwijgen. De
inspanning en de ontberingen der laatste da
gen hadden zwaar op hen gedrukt. Het geluld
van voetstappen in de gang was, behalve
wanneer hun mager rantsoen gebracht werd,
voor hen een aankondiging van hun naderend
einde. lederen nacht als zij in een onrustigen
slaap vielen, dachten zij aan den volgenden
dag en of zjj dien dag nog levend zouden be
ëindigen. lederen morgen verwachtten zij het
sinistere bevel: „Zoek je zaken bij elkaar,"
een bevel dat in iedere bolsjewistische gevan
genis gegeven wordt als een onvermijdelijk
voorwoord bg een schietpartij.
Gedurende de eerste dagen van hun gevan
genschap hadden zij alle mogelijkheden tot
een ontvluchting overwogen, maar de gevan
genis te Kief verschilde in leder opzicht van
die te Tobolsk. Hier werden de gevangenen op
regelmatige tg'den door hun bewakers bezocht
en gevisiteerd. Hun medegevangenen zagen
z\j nooit, uitgezonderd op het korte tjjdstip
wanneer zij 's morgens gelucht werden. Zg
werden dan altgd vergezeld van Roode Gar
disten die zwaar gewapend naast hen voort-
wandelden. ij
Hun cel werd nacht en dag bewaakt. In
plaats van een gewone deur was er een tralie-
deur voor en de cipier die gestaag in de gang
op en neer wandelde kon altgd zien wat zg m
hun cel deden. Zij waren al spoedig tot de
overtuiging gekomen dat een ontvluchting
zonder hulp van buiten onmogelijk zou zgn.
De aanwezigheid van Yakovkin was het
eenige lichtpuntje in hun wanhopigen toe
stand. De man was in de Plakov staten ge
boren. Als jongeling was hg een van de jagers
van den prins geweest. Menigmaal had hjj
achter den hertog gereden en op zekeren dag
had hg, door zgn tegenwoordigheid van geest
en moed, de Reichleau gered toen hij door een
woedend geworden wild zwijn werd aange
vallen. Op slinksche wijze stopte hg hen zoo
veel mogelgk toe, zelfs ontzag hij zich niet
extra voedsel in hun cel te smokkelen.
Zg hoorden het geluid van voetstappen op
de tegels van de gang. Een scherp commando
en eenige soldaten hielden voor de deur stil.
De cipier maakte de deur van hun cel open
en de begeleidende officier gelastte de twee ge
vangenen eruit te komen.
Zg gehoorzaamden rustig, er was niets aan
te doen. Zij werden weggeleid, ieder met een
Roode Gardist aan zgn zgde. Zij liepen de gang
door, gingen een breede steenen trap op en
werden binnengeleid in een soort kantoor op
de eerste verdieping. Eenige klerken waren
bezig met stapels papieren. Zij moesten hier
even blijven staan, toen werden zg door een
deur in een aangrenzende kamer gebracht.
De hertog glimlachte fijntjes toen hg Lesh-
kin aehter een zware tafel zag zitten. De com
missaris geleek nu meer dan ooit op een groote,
roode gorilla. Zijn lang voorhoofd, kleine oogen
en groote, vooruitstekende kaken, gecombi
neerd met zgn bijna geheel kalen schedel
werkten ertoe mee dé vergelgking frappant
te doen zgn.
„Je kunt gaan." commandeerde hg. De be
wakers verlieten hierop het vertrek. Hg
richtte zich glimlachend tot den hertog.
„Zoo, mr. Richwater, dus nu ontmoeten wij
elkaar nog eens, maar ditmaal voor het
laatst."
„Ik kan niet zeggen, dat deze ontmoeting
mij veel belang inboezemt, sedert ik u gezegd
heb dat ik er geen prg's op stelde met u kennis
te maken," mompelde de hertog.
„Toen wg' den laatsten keer met elkaar ge
sproken hebben zinspeelde je op een kennis
dien je niet hebt ik bedoel Stalin."
„Ik vond er werkelijk behagen in om u een
beetje bang te maken."
„Als dat zoo is, dan zul jij op jou beurt
morgenochtend eens bang zijn," zei Leskin
terwgl hij met zgn groot hoofd knikte.
„Ik vermoed het niet," antwoordde de her
tog eenvoudig.
„Nu, dat zullen wg dan wel zien. Misschien
dat het vuurpeleton, dat wel klaar zal spelen
maar als het nog zoo vroeg is, lig ik nog
heerigk in mg'n bed. Daarom wilde ik je van
daag nog eens even spreken."
„Nu, als dat alles is, geloof ik dat wg wel
weer terug kunnen gaan naar onze cel," zei
Rex.
„Nog niet," antwoordde Leshkin, terwgi hg
in zijn stoel achterover leunde en een dikke,
zwarte sigaar aanstak. „Met jou, Amerikaan,
moet ik nog een hartig woordje spreken. Je
kwam natuurhjk met een doel naar Rusland,
en met behulp van dezen man hier en dien
kleinen jood heb je inderdaad je bestemming
bereikt. Er bestaat nog een kleine mogeigk-
heid dat ik jouw leven zou willen redden."
„Dat vind ik waarachtig alleraardigst,"
grinnikte Rex.
„De Shulimoff juweelen heb je niet bg je,"
ging Leshkin voort. Voor je in de cel gestopt
werd hebben ze je kleeren nauwkeurig nage
zocht. Maar je weet in ieder geval de plaats
waar ze verborgen zgn. Niemand zou zulk een
groot risico geloopen hebben als hg de schuil
plaats niet kende. Misschien heb je wel voor
uit kunnen weten dat je gevangen genomen
werd en heb je ze op die plaats achtergelaten,
't Is ook mogeigk, dat je ze opnieuw verstopt
hebt toen je met de vliegmachine bent geland.
Waar zgn de juweelen?"
„Dan heb je je ditmaal toch leeigk vergist.
Dacht je nu werkeigk dat ik je zou vertellen
waar de juweelen waren?"
„Waarom niet, jongeman. In de gevangenis
moet je toch big'ven, maar dat is toch te ver
kiezen boven een killen dood die je morgen
wacht."
Rex schudde zg'n hoofd. „Ik geloof, dat Je
mg verkeerd beoordeelt. Zelfs al zou je mg
de Woolworth Buildings aanbieden, dan zou
ik je nog niet zeggen waar de juweelen zgn."
„Neem het voorstel aan, Rex," zei de hertog
plotseling.
„Nooit van mg'n leven. Als er morgen een
schietpartgtje moet plaats vinden dan zullen
wg' samen als schietschijf dienen. Die vogel
zou mg' bovendien toch nooit langer dan 14
dagen laten leven."
„Je bent nog zoo jong, Rex," drong de
hertog aan. „Met mg is dat een ander gevaL
Neem dat aanbod toch aan."
Rex glimlachte.
„Wat ben je koppig, Amerikaan," zei Lesh
kin terwgi hg dikke wolken rook uitblies.
„Welnu, ik heb je een kans gegeven en dat is
mooi, dunkt me."
„Ik wil dat onze zaak onderzocht wordt,"
zei de Reichleau scherp.
„Tenslotte toch een beetje bevreesd?" vroeg
Leshkin en zgn kleine oogjes vestigden zich op
het gelaat van den hertog.
„Je pocht erop dat Rusland een geciviliseerd
land is. Ons zonder onderzoek te laten dood
schieten beteekent moord. Laat de zaak onder
zoeken zooals dat behoort en wanneer wg
schuldig bevonden worden laat ons dan fusil-
leeren."
(Wordt vervolgd.)
