Opgewonden verkiezingsstrijd in Roemenië
DE
TERUG
KEER
VAN
TARZAN
Een erfeniskwestie
Het verboden
grondgebied
Radioprogramma
SI
EDGAR RICE
BURROUGHS
No. 12.
„Als wtj hem levend gevangen nemen, Is
de beloning veel grooter", verklaarde de lei
der, terwfll hij het wapen opzij duwde. Ze
bonden Tarzan en reden weg met hun bewus
teloze slachtoffer. Toen hij uren later tot be
wustzijn terugkeerde, lag hij stevig gebonden
op een stuk tapijt, alleen in een vuile tent
van geitenleer. Hij kon zijn machtige spieren
niet bewegen. Geruime tijd later verscheen er
een man. Tarzan herkende de gemene trek
ken van Rokoff, de Rus. „Ah, Monsieur, dat
doet me genoegen", zei hij honend, terwijl hij
de aapman herhaaldelijk schopte. Tarzan ant
woordde niet en tenslotte verliet de schurk de
tent. Lange tgd heerste er stilte. Toen vingen
Tarzan's scherpe oren het geluid van een na-
derby sluipend lichaam op. Het kwam steeds
dichterbij. Terwijl hij zijn hoofd omdraaide,
zag hij de tentingang open gaan, en er kwam
iets binnen, dat zich donker aftekende tegen
de nachtelijke sterrenhemel. Hij sloot zijn
ogen en wachtte op de machtige klauw, die
hem zou dooden. Inplaats daarvan voelde hij
de zachte aanraking van een hand, daarna
werd zacht zijn naam gefluisterd: „Wie bent
U?", vroeg hij. „Het dansmeisje uit Sidi
Aissa!" kreeg hij ten antwoord. Toen voelde
hy het koude staal voorzichtig op zijn han
den. Even later waren de touwen, waarmede
hij gebonden was, doorgesneden en Tarzan
van de Apen stond rechtop bevrijd.
(Nieuwe spelling.)
MAAR HET VOLK NEEMT HET NIET
AL TE TRAGISCH.
Maniu contra koning Carol
Verkiezingen brengen in Roem&«
mlë steeds veel rumoer en opwin
ding met zich mede, zonder dat dit
rumoer echter een maatstaf voor de
ibeteekenis van de zaak is want de
Roemeen neemt de gebeurtenissen
verder niet al te tragisch. Dat de
partijen elkaar het gras voor de
voeten trachten weg te maaien en
dat de partijleiders elkaar beschim
pen, behoort nu eenmaal tot den
verkiezingsstrijd. Maar daarna
wordt de zee weer glad en vergeet
men spoedig, wat men elkaar tevo
ren naar het hoofd geslingerd heeft.
Eenheidsfront der oppositie.
Het is nu veertien dagen geleden, dat de
nieuwe regeering Tatarescu gevormd is en
sindsdien tracht men de oppositie in een
eenheidsfront te vereenigen, om gezamen
lijk storm tegen de regeeringspartij te loo-
pen. De liberale partij maakt zich intus-
schen over de voorbereidingen van de op
positie niet al te ongerust. In de eerste
plaats is zij aan de macht en wie in Roe
menië aan de macht is, pleegt de verkie
zingen te winnen. Verder heeft de partij
zich versterkt door een verkiezingskartel
met het Roemeensche front van Vaida-
Voevod en de nationaal-democratische par
tij van prof. Jorga te sluiten. De minder
heden, voor zoover zij niet zooals de Hon
garen in oppositie tegenover den staat
staan, candideeren op de regeeiingslijsten.
Aaneensluiting der oppositie.
Daartegenover is de oppositie nog
zeer verdeeld. De nationaal-zaranis-
ten, de aanhangers van de partij,
die aanspraak had op de regee-
ringsmacht, maar zich daarin door
den koning zag tegengewerkt, na
men het initiatief tot een aaneen
sluiting der oppositie. Mihalache,
die het initiatief daartoe zag mis
lukken, trad terug en Maniu werd
partij-voorzitter.
Maniu staat bekend als een onverzoenlijk
tegenstander van den koning; zijn verkie
zing tot voorzitter was dus een duidelijke
oorlogsverklaring. De door Maniu sindsdien
gehouden redevoeringen bevestigen dezen
indruk, vooral echter ook zijn uitlating te
genover de vertegenwoordigers der buiten-
landsche pers, dat de regeering Tatarescu
niet in overeenstemming zou zijn met den
wil van het volk en niet anders dan een
Koning Carol van Roemenië.
persoonlijk régime van den koning ge
noemd zou mogen worden.
Maniu's voorstellen.
Maniu stelde zich ten doel. de ge-
heele oppositie te verzamelen. Zijn
voorstellen kwamen neer op een
niet-aanvalspact tusschen de partij
en der oppositie, gemeenschappelijke
contröle op de vrijheid der verkie
zingen en een gemeenschappelijk
optreden bij de senaatsverkiezingen,
wijl het daarbij voor een versplin
terde oppositie zeer moeilijk zou
zijn, zetels te winnen.
Toch hebben zijn bemoeiingen slechts
voor een deel tot succes geleid. Het niet-
aanvalspact is tot stand gekomen met
Codreanu, den chef van de beweging der
oud-strijders (partij ..Alles voor het Land")
en Georg Bratianu. De ideologische strijd
tusschen deze zoo geheel verschillende par
tijen, die links, rechts en het midden re-
presenteeren, zal daardoor niet beïnvloed
worden. Deze verkiezingsovereenkomst
heeft intueschen in het land wel eenige
verbazing opgewekt. De nationaal-zaranis-
ten verwijten den liberalen, dat zij met het
rechtsche Roemeensche front samengaan.
Zijzelf sluiten echter een verbond met de
oud-strijders. Anderzijds is de vraag te
stellen, wat Codreanu er toe bewogen
heeft, met dezelfde nationaal-zaranisten, die
hij gedurende de rcgeeririgscrisis als „com
munistisch georiënteerd en van Joden af
hankelijk" woedend bestreden heeft, thans
gemeenschappelijk de „vrijheid der verkie
zingen" te controleeren. Wie de Roemeen
sche toestanden niet kent, zal zich daar
over verwonderen.
Hier verdragen zich echter, als
het zoo zijn moet, water en vuur.
Ideologieën en programma's bestaan
niet, zoodra het om persoonlijke
tegenstellingen gaat. Maniu's be
weegreden is de vijandschap tegen
den koning. En deze vijandschap
zou hem er tenslotte toe brengen
een. verbond met den duivel zelf
aan te gaan.
Van de andere partijen (met uitzonde
ring van de onbeteekenende conservatie
ven) heeft Maniu een weigerend antwoord
ontvangen. Van zoo heel veel belang is dit
echter niet, want het betreft hier hoofd
zakelijk kleine partijen.
Botsingen verwacht.
Intusschen heeft de regeering niet stil
gezeten. Zij heeft de salarissen van de
ambtenaren verhoogd en ook harerzijds de
vrijheid der verkiezingen geproclameerd.
Tot dit doel is ook de staat van beleg in
het land gedeeltelijk weer opgeheven. De
censuur blijft echter bestaan.
En nu voeren de partijen den verkiezings
strijd. De ministers en de leiders van de
oppositie trekken door het land. Onder de
partijen vinden de gebruikelijke verschui
vingen plaats, politici verlaten de eene
partij om lid te worden van de andere,
welke daaruit dan een groote overwinning
maakt; kortom, er heerscht beweging en
alle partijen hebben geld noodig. veel geld.
Ook de vrijheid der verkiezing zal nog wel
eenige builen oploopen,,want botsingen kun
nen niet uitblijven. En daarbij kan de ver-
eenigde oppositie op uitstekende strijders
wijzen; de boerengarden van Maniu en de
oud-strijders van Codreanu. Intusschen
hebben de jeugdgroepen van Codreanu in de
dagen van de regeeringscrisis hun dreige
menten in een andere richting laten hoo-
ren: zou Titulescu zich in het land ver-
toonen en candideercn, dan zouden zij daar
een stokje voor steken Desondanks
een week geleden is Titulescu hier gearri
veerd en naar verluidt, zal hij op de lijst
der nationaal-zarandisten candideeren. En
aldus is hij door het niet-aanvalspact tegen
de booze plannen van Codreanu's jeugd
groepen beschermd
Twee executeurs-testamentair
tot anderhalf Jaar veroordeeld,
met aftrek der voorloopige hech
tenis.
De rechtbank te Amsterdam deed giste
ren uitspraak in de strafzaak tegen een 47-
jarigen handelaar en een 52-jarigen tim
merman, verdacht van ernstige knoeierijen
als executeurs-testamentair van de nalaten
schap van hun vader en schoonvader.
De rechtbank veroordeelde hen ieder tot
anderhalf jaar gevangenisstraf met aftrek
Feuilleton
door Denois Wheatley
Vertaling Eva Raedt de Canter
Simon sloeg zijn tegenstander met zijn
vuist in het gezicht, maar de kerel bleef
staan. Hij sloeg hem nog eens, maar het
scheen wel alsof zg'n vuist geen invloed had
op den dikken schedel van zgn vijand. Ge
weerschoten weerkonken toen de wagen over
de brug suisde. Met bijna roekelooze handig
heid reed Rex in zigzag over de brug. Een
kogel drong achter in het metaalbeslag van
den wagen, een andere kogel verbrijzelde de
achterruit. De hertog lag gebukt op den bo
dem van den auto en hy had Richard naast
zich getrokken. Simon sloeg zijn tegenstan
der nog eens op het hoofd, maar de soldaat
wilde niet loslaten. Steeds weer klonken ge
weerschoten achter hen. Plotseling stond
Simon's tegenstander recht op de treeplank
viel toen naar beneden. De auto was de brug
over en reed een heuvel op aan den anderen
kant. Een laatste kogel ketste op het spat
bord van den wagen... Zij waren de brug ge
passeerd.
„Toen ik de laatste maal deze brug over
trok was zij bezaaid met lgken," merkte de
hertog glimlachend op. „Er werd hier tijdens
den oorlog verschrikkelijk gevochten."
„Je kunt er op rekenen, dat zij vanavond
weer een lgk op de brug vinden," lachte Rex.
,,Die kerel aan Simon's kant heeft een fik-
schen slag in zijn nek gekregen."
„Ik kon er hem eenvoudig niet toe krijgen
on. 1 te laten," mompelde Simon boos.
„Met een vinger had je meer kunnen doen,
dan met je heele vuist," merkte de hertog
vriendelijk op. „Je had hem in zijn oog kun
nen steken. Hij zou er dan dadelijk afge
sprongen zijn. De koppen van die kerels zrjn
nu eenmaal zoo hard als kanonskogels."
„Dat zal ik onthouden," zei Simon peinzend.
Inmiddels had Richard steeds geslapen. De
hertog had hem weer rechtop gezet en alleen
zijn kreunen was een bewijs, dat hij nog leefde.
De auto reed snel door. Zij vorderden goed.
Lange, rechte wegen met kreupelhout en
kleine boschjes aan weerskanten Rex haalde
uit zijn motor wat eruit te halen was. De ster
ren begonnen te verbleeken en toen de hertog
door het verbrijzelde raam keek zag hg het
grauwe licht, dat de voorbode was van den na
derenden dag. Anderhalf uur nadat zij de
brug overgereden waren, bereikten zij eenige
boerderijen, die nog behoorden tot het plaatsje
Mogilev. Wanneer zij nog een paar mijlen ver
der zouden rijden, zouden zij de grens over
zijn en veilig in Roemenië aankomen, Rex was
er voor om de grens zoo spoedig mogelijk te
passeeren, maar de hertog was er tegen.
„Zij zullen zeer zeker draadloos getelegra-
feert hebben," zei hij „en de grens zal dus
streng bewaakt zijn. Om te probeeren bij dag
licht de wachtposten omver te rijden zou non
sens zijn. Wij zouden eenvoudig aan stukken
geschoten worden."
Op Simon's voorstel besloten zij zich aan
hun origineele plan te houden, namelgk een zij
weg te nemen aan den Westkant naast den in
gang van de gemeente. De weg die zij namen
was niet meer dan een zandpad, alleen ge
schikt voor kleine wagentjes. En toch bleek
het dezelfde weg te zijn die Simon op zijn
kaart gevonden had. Ongeveer anderhalven
kilometer verder vonden zij den kruisweg die
zg hadden uitgekozen om op elkaar te wach
ten. Een eenzame boerderij stond op eenigen
afstand van den weg. Rex reed den wagen
binnen de omheining.
„Wat nu?" vroeg hij.
„Het is het beste dat wij Richard wakker
maken," zei Simon. „Nu wij zijn vliegmachine
niet hebben om over de grens te komen zal het
noodig zijn dat wfj ook hem om raad vragen."
De Reichleau schudde Richard die boos ant
woordde en eerst weigerde wakker te worden.
Maar de hertog hield aan. Hg opende eindelijk
zg'n oogen en kreunde.
van voorarrest wegens het afleggen van een
valschen eed bij het indienen van inventa
ris-memorie. Deze twee mannen hadden
ruim f 50.000.niet opgegeven, doch zelf
gehouden. De andere erfgenamen dienden
een klacht in, met het gevolg, dat beide
executeurs werden gearresteerd. Aanvanke
lijk ontkenden zij, doch ter zitting gaven
zij toe ongeveer f50.000.— aan effecten in
hun woning te hebben verborgen. Zij ver
klaarden echter, dat zij dit geld van hun
vader hadden gekregen voor hij stierf. Van
de tenlaste gelegde verduistering cn de
valschheid in geschrifte, werden zij vrijge
sproken.
Het O. M. had een jaar gevangenisstraf
gevorderd zonder aftrek van voorarrest.
Nog een derde lid der familie
stond terecht. Met den revol
ver in de hand zocht hij zijn
recht.
De broer van een van beide executeurs
stond gisteren terecht. Het derde lid der fa
milie, dat door de erfenis in het verdach
tenbankje terecht is gekomen
Hij had zich in den tijd van de ver
deeling .van de erfenis hevig opgewonden,
omdat hij op goede gronden vermoedde, dat
hij door zijn broer en zwager werd bedro
gen.
Op 9 Augustus verscheen hij voor de
woning van zijn zwager, die zich in het
huis van bewaring bevond.
Scheldende cn tierende sloeg hij de rui
ten van de voorkamer in, trok de gordijnen
naar beneden en dreigde de vrouw en haar
twee dochters te zullen vermoorden. Plot
seling haalde hu een revolver voor don dag
en schoot in de richting van zijn vluchtende
familie, die een toevlucht in den 1uin zocht.
Nogmaals viel een schot gelukkig
werd niemand getroffen en tenslotte kal
meerde de woesteling. Zelf meldde hij zich
bij de politie aan en enkele uren later zat
ook hij in het Huis van Béwaring.
Hij stond thans terecht wegens poging
tot doodslag on vernieling. Verd. zeide
nooit de bedoeling te hebben gehad iemand
te raken. Hij had zijn familie slechts bang
willen maken. Een revolver had hij toeval
lig bij zich.
Requisitoir.
Deze familie aldus de Officier van Ju
stitie. mr. de Muinck Keizer richt zich
ten gronde, omdat zij elkaar het licht in de
oogen niet gunnen. Deze man is buiten
zichzelf gebracht door het gedrag van zijn
broer en zwager, die hem ernstig dupeer
den. De spanning in verdachte is begrijpe
lijk. Verzachtende omstandigheden in aan
merking nemende, vorderde de officier een
gevangenisstraf van acht maanden.
Uitvoerig schetste de verdediger, mr. As-
scher. de voorgeschiedenis van deze zaak.
De gedupeerde erfgenamen zijn duizenden te
kort gekomen en verd.'s woede is wel te
begrijpen, al zijn de gevolgen dan ook te
betreuren. PI. drong aan op clementie.
Vonnis 22 December.
VRIJDAG 10 DECEMBER 1937.
Hilversum I.
Algemeen programma, verzorgd door den
KRO.
8.00—9.15 en 10.00 Gramofoonmuziek
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
2.00 KRO-Orkest.
2.45 Gramofoonplaten.
3.05 KRO-Kamerorkest.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 KRO-Orkest.
4.45 Grancfoonmuziek.
5.15 KRO-Melodisten en solist.
6.00 Land- en tuinbouwhalfuur.
6.20 De KRO-Boys, solist en gramofoonmuz,
7.00 Berichten.
7.15 Luchtvaartpraatje.
7.35 Bedrijfsreportage.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.20 Koninklijk 's-Hertogenbosch' Mannen
koor.
8.35 Trio Jasquier.
9.10 Vervolg koorconcert.
9.25 Gramofoonmuziek.
9.30 De KRO-Melodisten, solist en de KRO-
Lijsters.
10.20 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40 J. Kristel's orkest.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.10 Vervolg declamatie.
11.30 „The Lucky Birds", en solist.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 AVRO-Dansorkest.
I.00 De Palladians.
2.00 Causerie: „De tuin in December".
2.30 Gramofoonmuziek.
3.15 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel.
5.55 Optreden van amateurs.
6.30 Politiek radiojournaal.^
6.45 Gramofoonmuziek.
6.50 N.V.V.-Uitzending.
7.20 Gramofoonmuziek,
7.25 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 „Lezen in den Bijbei", causer
8.00 Het Hofstad-Strijkkwartet.
8.30 Causerie over Vondel.
9.00 De Ramblers,
9.30 Declamatie.
9.45 C. Steyn's Accordeon-orkest.
10 00 „Fantasia".
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwgding.
II.00 Het Utrechtsch Ensemble voor Oudo
Muziek.
11.30 Jazzmuziek (Gr.pl.),
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
„O God, mijn hoofd!"
„Wordt wakker, Richard, wordt wakker,"
riep de Reichleau luid.
Met dikke oogen keek Richard om zich heen.
„Wat is er gebeurd?" vroeg hij suf.
„Ik geloof dat ik bijna Je arme kop verplet
terd heb," zei Rex.
„Ja, het lgkt er veel op. O, heb je een auto
gevonden?" Richard deed een poging om
rechtop te gaan zitten.
„Wij zijn hier al," zei Simon, in Mogilev
b(j de Roemeensche grens."
„Wat? Wat zeg je daar?" vroeg Richard,
die nu klaar wakker was.
„Bij de grens", herhaalde Simon. „Heb jg
een idéé hoe wy daarover komen?"
„Waar is Marie Lou?" riep Richard, terwgl
hij wild om zich heen keek.
„zy is toch per trein gegaan. Je hebt me
toch zelf gezegd, dat je speciale schikkingen
voor haar gemaakt had."
„Idioot, dat je bent! Stomme gek!" riep
Richard boos. „Ik heb nooit iets dergeiyks
gezegd, zy zou met mg per vliegtuig gaan."
HOOFDSTUK XXVII.
Men moet de huid niet verkoopen
Een oogenblik heerschte er een angstig
stilzwijgen. Toe» zei Richard vlug: „Ik ga
terug."
„Neen," zei Simon hoofdschuddend, „dat
kun jij niet doen, man. Ik' zal gaan. Zeg Ri
chard, ik kan je niet zeggen hoezeer het mij
spijt. Maar ik had er op kunnen zweren, dat
jg me gezegd had dat zij per trein zou ver
trekken teneinde te voorkomen, dat zy in
deze zaak gemoeid zou worden."
„Ik heb nooit iets over treinen gezegd, Si
mon. Maar het is jouw schuld niet, ik had
mg duidelgker moeten uitdrukken. Hoe het
ook zij, ik ga terug."
„Ik zal terug gaan," zei Rex. „Geen van
beiden is geschikt om die reis terug te doen."
De Reichlau had het stilzwggen bewaard.
Hij opende de deur van de auto en stapte op
den weg. Toen glimlachte hy de anderen toe.
„Wel, beste vrienden, als jullie klaar zijn,
dan zou ik voorstellen om dit geval eens te
bepraten als verstandige menschen. Het zou
een onvergeeflijke dwaasheid zyn om op zoo'n
onzinnig romantische manier weer naar Kief
terug te gaan. Een «urtje meer of minder
zal niet veel verschil maken en ik geloof toch
dat wy allen ervan overtuigd zg'n, dat wij
in de eerste plaats rust behoeven. Ik stel dus
voor, dat wij eerst eens zullen ontbijten en
dat wy daarna eens ernstig zullen spreken
over de redding van Marie Lou."
Zonder eenig antwoord af te wachten liep
hy op de boerderg toe en deed de deur open.
(Wordt vervolgd.)
