Uw Gelukwensch
50 cent
Kluizenaar in dienst van de
meteorologie
AKKERTJES
Ingezonden
in het Oudejaars-
nummer van de
Schager Courant
Voor Vrouwen vooral
In te zenden vóór 26 December
De onbetrouwbare
echtgenoot
Vrijdag 17 December 1937
Tweede blad
Twaalf maanden leven op een
oppervlakte van vier vierkante
meter. Duitschland's hoogste
meteorologisch station Het
koudste plekje van het Noorde
lijk halfrond.
door Prof. dr. M. Diersche.
De weervoorspelling verheugt zich
in den laaitsfcen tijd in toenemende
belangstelling. Meer dan vroeger
heeft men er thans eenig denkbeeld
van, hoe moeilijk het is, een onbe
grensd gebied als de „hichtze-e"
haar geheimen te ontfutselen.
Imaners, onze hulpmiddelen daartoe gaan
niet al te hoog, terwijl ze op een hoogte
yan meer dan tien kilometer uitsluitsel van
de daar heerschende meteorologische toe
standen zouden moeten geven, want zoover
lijkt de wolkenzone, die zoo'n invloed op 't
weer heeft,. Vandaar het groote belang van
klimatologische observatie op groote hoogte,
vandaar ook de boleekenis van waarne
mingsposten, die op hooge bergtoppen lig
gen en onafgebroken observatie van het
weer op grootere hoogten mogelijk maken.
Het meteorologisch station op de Zug-
Spitze in Duitsohland werd in 1900 opgericht
Tachtig jaar tevoren werd de berg voor liet
eerst bestegen. In 1897 bouwde de groei)
München van de D11itsch-Oostenrij ksche Al-
penverceniging het Münchencr Hans op den
Westelijken top, waar drie jaar later het
Weerstation met zijn ruim 7 meter hoogen
toren tegenaan werd gebouwd.
In dit gebouw, drie lage verdie
pingen boven elkaar, is Duitschlands
hoogste meteorologische station on
dergebracht, door een ijzeren deur
brandvrij van het Münchencr Haus
afgescheiden. Hier huist de weten
schappelijk geschoolde ambtenaar,
aan wien de gewichtige post van
observator is toevertrouwd. Een
jaar lang moet hij zich verplichten
te wonen in die kleine ruimte van
4 vierkante meter.
Langs den „ijzeren touwladder
omhoog.
Op het. platform, boven de smalle valdeur
lijn de apparaten voor de buitenlucht aan
gebracht; liier wordt regelmatig waargeno
men. In het midden staat op een hoogen
ijzeren stang de ijzeren windwijzer, draai
end boven een richtingkruis. Zijn schom
melingen worden electriseh beneden op een
automatische riohtingschnjver overgebracht,
die met acht pennen voor de windstreken
den duur van de betreffenden wind op de
door een uurwerk gedraaide papierstrook
schrij ft.
Op de punt van den stang draait
bijna onafgebroken de sierlijke
scha al k ru is windmeter, een licht be
weegbaar metalen kruis, dat aan
lederen vleugel een halfkogelvor-
mige schaal draagt, die den wind
opvangt en zich daardoor achteruit
beweegt. Iedere omwenteling stemt
overeen met een zekeren afstand
van den wind. Door middel van
contacten wordt de beweging naai'
het inwendige van den toren over
gebracht, waar een speciaal appa
raat de snelheid van den wind op-
teekent.
Hoe aardig dit snel wentelende apparaat
boven op een stang er ook uitziet., bij
slecht weer is het 't zorgenkind van de me
teoroloog. Te krachtige windstootcn kunnen
het apparaat uit zijn evenwicht brengen.
Dan moet men den „ijzeren touwladder"
beklimmen en het apparaat weer op gang
brengen of door een ander vervangen, zon
der evenwel ecnige waarborg te hebben, dat
het niet binnen een half uur weer precies
het zelfde is.
Op het platform verricht de meteoroloog
bok geregeld waarnemingen met handin-
Strumenten en met zijn oogen: metingen
van temperatuur, luchtdruk, vaststellen van
windrichting, omvang, aard en trekrichting
van de bewolking, het zicht en bijzondere
weerverschijnselenAlles moet opgeteekend
worden en uit al die gegevens wordt een
maal per dag het weerbericht samengesteld.
Dit weerbericht wordt direct telefonisch
naar München doorgegeven en daar met de
berichten der andere stations vergeleken.
Daaruit wordt dan de weervoorspelling voor
het goheele land opgemaakt.
Sneeuw en regenmeter.
Ook een regenmeter is op het platform
aangebracht; de neerslag valt echter meestal
als sneeuw, die door den wind wordt voort-
gewaaid, zoodat er hooge bergen naast leo-
ge plaatsen liggen. Daar hot vooral voor
de wintersport van belang is, den toestand
van de sneeuw te kennen, zijn er op de la-
gore sneeuwverzamolplaa tsen stangen opge
steld, waaraan de hoogte van de sneeuw
met een verrekijker van liet station uit kan
worden afgelezen.
De ecnige verpoozing.
Veel rust kan de observator zich niet gun
nen. Reeds vroeg begint zijn dagtaak, die
pas in de late avonduren eindigt. Dan is
er tijd voor een uitstapje, doch dit gaat niet
verder dan het Schnoefernhaus, het beroem
de berghotel 300 metei: lager, dat met de
kabelzweefbaan te bereiken is, die den
observator ook weer naai' zijn hoogen post
terugbrengt..
Als de storm de lucht uit den
toren pompt.
Naast het werk voor-den dage lij kschen
weerdienst en de klimatologie heeft de
meteoroloog van dit hooge station nog bij
zondere plichten te vervullen.
Zoo zijn reeds verscheidene jaren
lang onderzoekingen nopens de
luchtelectriciteit gedaan, verder
straling- en warmtemetingen, om
den invloed van het hooggebergte
op den warmte regeling van het
menschelijk organisme na te gaan.
Andere werkzaamheden betreffen de
optische waarnemingen, de meeting van
electrisohe golven, onderzoek naar de lucbt-
stroomingen boven den bergtop.
Sinds de zwcefspoorverbinding tussohen
top en dal is het hooggelegen station wel
eenigszins uit zijn isolement verlost. Voor
dien zag de waarnemers 's winters vaak
maanden lang geen sterveling. Nu is ook de
telefoonkabel beschermd tegen lawinege
vaar en blikseminslag; de electrische stroom
brengt licht en kracht boven, post- en
vrachtverkeer is dagelijks mogelijk. De ra
dio dient hoofdzakelijk voor de ontvangst
van weerberichten en voor speciaal weten
schappelijk werk.
De meteoroloog van Duitschlands hoog
ste weerstation leeft onder zeer eigenaardige
weersomstandigheden en hierdoor zitten er
aan zijn werk tallooze moeilijkheden vast.
Meer dan 1/5 van den tijd is de windkracht
meer dan 6 en meermalen treden er or
kanen op. Deze stormen pompon de lucht
als het ware uit den toren. Sneeuwstormen,
rijp en ijzel stellen vaak de apparaten bui
ten werking.
De gemiddelde jaartemperatuur op de
zijn "AKKERTJES" eeri ideaal middel
Hoeveel vervelende kwaaltjes zijn er niet,
die voor vrouwen echte dag-bedervers zijni
een opkomende migraine, zoo'n nare zenuw
hoofdpijn, die U blijft kwellen, telkens
terugkeerende zenuwpijnen, die maar niet
verdwijnen willen, of andere klachten op
gezette tijden, die U het leven vergallen.
VobV al die gevallen helpen "AKKERTJES"
wondersnel. Ge zult het zelf ondervinden.
Neemt ze- in huis. Misschien kunnen ze U
reeds vannacht goed van pas komen biji
Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn,Zenuwpijn,
Rheumatische pijnen, Lendenpijn, Vrou-
wenpijn, Migraine, Onbehaaglijkheid.
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuks 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumonf
«^MHaarfjEaBfigT"
Zugspitze is' 5.3 gr. C. (Spitsbergen, Groen
land). Februari, de koudste maand, heeft
een gemiddelde van 12.6 gr., Augustus,
de warmste, van plus 1.8 gr.
Op ongeveer 230 dagen stijgt de tempe
ratuur niet boven het vriespunt, op 320 da
gen vriest het, op 140 dagen daalt de tem
peratuur heneden de 10 gr. zelfs van Juni
tot Augustus komen temperaturen tusschen
de 5 en 10 gr. onder nul voor.
Sneeuw valt er 180 dagen, dus om den
anderen dag, vaak 12 m. per dag, bv. in
de neerslagrijke maanden April en Mei 20
dagen lang. Tot 5 m. stijgt de sneeuw op de
Platte, het paradijs voor de wintersport.
Op het hecle Noordelijk halfrond is geen
tweede plaats met zoo'n lage temperatuur.
Ondergeteekende zag gaarne het volgende
schrijven in uw blad geplaatst, waarvoor
onzen dank.
De belangen der Gemeentenaren achtergezet
bij die'der Marktkooplieden?
Ondergeteekende had een adres aan den
Gemeenteraad van Schagen gericht, aan
gaande het verplaatsen der Marktstalletjes.
Dit was, volgens het oordeel van B. en W.
niet noodig; zelfs wekte het bevreemding
dat dit adres bij den Raad was terecht geko
men.
Ecnige punten van het gesprokene door B.
en W. wil ik even aanhalen: bedoeld adres
is bij den Raad gekomen omdat dit de ee-nigc
kans was, dat hier aandacht aan geschon
ken zou worden, want na cenige malen den
betreffenden standhouder aangesproken tc
hebben, wat niet hielp, zijn wij gegaan naar
den marktmeester; ook hierna geen verbete
ring, daarna naar onzen geachtcn Burger
vader, waar ik ook al nul op request. kreog,
dus bleef nog over onze Gemeenteraad.
Dan het inwinnen van advies bij den
marktmeester. Deze heeft toch zeker wel een
zeer vreemd advies gegeven. Het blijkt, dat
de marktmeester wel zeer weinig aandacht
schenkt aan de betreffende marktstalletjes,
want hij zegt, dat het gaat om één stille stal,
een goed betalende nog wel; is er dan wel
een slecht betalende? cn betaalt de win ke
iier zoo weinig straat-, personcele of andere
belasting? Zijn de gemeente-opccnten zoo
laag? Als de marktmeester wat meer toe
gezien had, zou er zeer veel gemopper ach
terwege gebleven zijn, doch het is toch zeker
een unicum als de marktmeester bij de stal
letjes te vinden is, of het moet onze schuld
zijn, dat wij deze nooit kunnen zien op de
Hoogzijde.
Verplaatsing naar de Laan acht hij niet
gewenscht vanwege de wind en de kou.
Zou er in de winter dan geen scherm en
verwarming kunnen worden aangebracht
(desnoods in werkverschaffing) of dekens
verstrekt, want nu moet men de goed-beta-
lcnde cliënten warm houden, of kan dit niet
vanwege het slechte betalen der winkeliers?
Tegen het om en om plaatsen is de markt
meester niet, doch wel tegen een verbod
voor de bewuste plaats. Dit is door mij ook
niet gevraagd. Doordat de heeren van den
Raad de klacht wel gegrond achtten, blijkt
het, dat deze beter op de hoogte zijn dan
B. en W. en marktmeester.
De heer Mr. Buiskool wensclit liever de
lusten en dc lasten aan één kant te schui
ven, of alléén ons het genoegen te geven,
evenwel wil ik hiervan de helft gerust af
staan aan onze overburen. Laat ons gerust
alles eerlijk deelen.
Aangezien onze geachte Wethouder Mr.
Buiskool altijd bij diens wandeling door
Schagen's drukke en schoone straten een
flinke pas er in zet. zie ik met bezorgdheid
het verwachte onderzoek tegemoet, omdat
dit dan wel nadeelig kan zijn, vanwege do
hooge hoed van onzen Wethouder, daar deze
wel eens in de knel zal komen en de Ge
meente kan, wegens den slechten financiee-
len toestand, hiervoor geen nieuwe verstrek
ken.
Voor een onderzoek raad ik B. enW. aan,
te gaan naar Alkmaar, waar de marktstalle
tjes ook, zonder mopperen, om cn om ge
plaatst worden en trottoirs vrij moeten
blijven.
U, mijnheer de redacteur, nogmaals dan
kend voor de plaatsruimte,
H. VAN WEELDE.
Schagen, Dee. 1937.
Ook U W groet wordt onder de
talrijke Nieuwjaarsadv. gezocht
voor een Nieuwjaarsgroet
ter grootte van 5 regels
Geeft hem s.v.p. spoedig op
Uit onze Omgeving
ANNA PAULOWNA
Loop der bevolking.
.Ingekomen: Mei. N. Mosk van Den Hel
der; J. Hollema van Schagen; mej. J. Tau-
ber van Purmerend.
Vertrokken: Mej. H. Hoogeveen naar
Wicringerwaard; mej. E. C. Tuinman naar
Amsterdam; L. Koppelaar naar Amster
dam; J. P. Kapitein naar Wieringen; A.
Witsmeer—Kuiper naar Schagen; mej. A.
v. d. Klooster naar Wieringen; A. Bosma—
van Helden naar Noordwijk; mej. D. Jenin-
ga naar Den Helder; mej. P. Boerdijk naar
Wieringen; W. IL Me vissen en gez. naar
Boxtel.
Burgerlijke Stand.
Geboren: Gerritfe, dochter van M. Wie-
gers en E. H. Oudshoorn; Nicolaas Mari-
nus, zoon van J. N. Steen voorden en J.
Schoute; Anton Jacobus, zoon van N. Ka
ter en A. van Wijk; Adriaan, zoon van S.
Spigt en G. M. van Oudenaarde.
Getrouwd: T. Bosma en A. van Helden.
Overleden: Wed. J. van der PoelAbra-
hamse, oud 79 jaar; wed. J. M. Visscher
Bakker, oud 60 jaar; J. de Smit, oud 85 jr.
Politie.
Gevonden: portemonnaic met inhoud;
want; wollen dames handschoen; alpino
muts; klein jong hondje.
Verloren: paar motorhandschoenen en
vulpen; portcmonnaie met inhoud; rijwiel
plaatje.
WIERINGEN
DEN OEVER.
Alg. verg. IJsclub „Voorwaarts".
In het café van den heer P. Plooi, ver
gaderde Woensdagavond de ijsclub „Voor
waarts". Te ruim 8 uur opende de voorzit
ter, de heer C. Tijsen, de vergadering met
een hartelijk woord van welkom.
Aanwezig waren 12 leden.
Hiorna kreeg de secretaris, de heer Jb.
Tijsen, het woord voor 't voorlezen der no
tulen. welke onveranderd en onder dank
zegging door den voorzitter werden goedge
keurd. Vervolgens was 't de beurt aan
den penningmeester, den heer P. D. Spaan-
dor. om rekening en verantwoording van
do kas te doen. Een batig saldo van f77.44
bleek in kas. De heeren Bcrghorst en van
Treuren waren aangezocht voor kascom-
missie; zij hebben de boekhouding in orde
bevonden. De penningmeester kreeg hier
voor een bedankje van den voorzitter. liet
vorig jaar was er een aanmerkelijk lioo-
ger batig saldo, maar door tegenspoed met
't aanleggen van de baan, en geen ijs, was
de kas aardig geminderd.
Hierna volgde bestuursverkiezing. De
heeren P. D. Spaander en Jb. Tijsen wer
den herkozen. Verder wordt er besloten
om nieuwe leden f 1.te laten betalen en
dan vervolgens de bestaande contributie
van 50 cent. Er wordt besloten om de eer
ste wedstrijd een gewone algcmeene hard
rijderij te do«n zijn. In 't vervolg zal de
omroeper bekend maken, dat er een be
langrijke wedstrijd wordt verreden.
Vervolgens staat op de agenda de in
schrijving voor de kramen. Na veel over
en weer gepraat wordt besloten dat er
moet worden ingeschreven voor één stal
letje met rookartikelen en twee stalletjes
voor consumptie, uitsluitend voor leden,
die langer dan één jaar lid zijn der ver-
eeniging.
Dan de verlichting der baan. Daar de
aankoop van de benoodigde materialen te
hoog is, is de heer van Treuren bereid
om de verlichting aan te leggen met een
kleine huur voor het materiaal.
Daar de rondvraag niets meer oplevert,
sluit de voorzitter te ruim half twaalf de
vergadering met nog een pluimpje voor
den heer Joh. Heijligcnberg voor de schit
terende afwerking van den dijk, door hem
aangelegd rond de bekisting, welke laatste
't vorig jaar zoo'n fiasco is geworden.
ZIJPE
ST. MAARTENSVLOTBRUG.
Home-trainer-wedstrijd.
Zondag a.s. zullen alhier in zaal Homan
groote Home-trainerwcdstrijden plaats vin
den, georganiseerd door de Wielerclub
„Wieringen". Starten zullen o.a. P. van
Zandvoort. W. Slot, C. Klaver van Alkmaar,
D. Klink, Muntjewerf, Deijkers, Bakker, van
Wieringen.
Er zullen zeker spannende ritten komen.
Aanvang 7.30 uur. Entrée 30 ct. Na afloop
wordt er een groot wielerbal gehouden.
Voor verdere bijzonderheden zie men de
advertentie in dit blad.
STRADIVARIUS.
Morgen, 18 December, Is het 200 jaar ge
leden, dat de beroemde Italiaansche viool
bouwer Stradivarius stierf.
Kort verhaal
Helene had er al gauw spijt van, dat ze
met mevrouw Honnes, haar gezette buur
vrouw, een gesprek was begonnen. Niet
alleen, omdat ze hierdoor werd opgehouden
in haar werk, maar bovendien roerde me
vrouw Honnes een onderwerp aan, dat Helene
verre van aangenaam vond.
Mevrouw Honnes bleek namelijk weinig
vertrouwen te stellen in gehuwde mannen.
„U bent pas getrouwd, mevrouwtje," zei ze
beschermend. „U weet nog niet hoe sommige
echtgenooten zijn."
„Nou, maar Diclc zal mij nooit bedriegen
daar ben ik zeker van," verdedigde Helene
haar echtvriend. „U kent hem niet, maar hij
houdt heel veel van mij
„Dat begrijp ik, dat begrijp ik," viel me
vrouw Honnes haar glimlachend in de rede.
„U bent nu zeven maanden getrouwd, niet
waar? Nou, laat ik U dan zeggen, dat
nog niet uit ervaring kunt spreken. Ik ben
zelf tweemaal gehuwd geweest en kan er dus
wèl over meepraten. En als een man handels
reiziger is noumevrouw Honnes
schudde veelbeteekenend het hoofd. „Maar."
voegde ze er haastig aan toe, „daarmee wil
ik natuurlijk niet zeggen, dat uw man ook
zoo is. Nee ik bedoel het alleen maar als
een waarschuwing. Kijk, mannen zijn nu een
maal mannen en als ze in een vreemde stad
komenenfin, de rest begrijpt U wel. Als
ik U was, zou ik nu en dan met hem meegaan
zooiets kan nooit kwaad. Stel het hem
eens voor en als hij erop tegen is, moet U
het juist doen, want dan is het geen zuivere
koffie, neemt U dét van mij aan!"
„Dick," begon een aarzelende Helene den
volgenden Zaterdagavond. ,.Ik voel me soms
zoo alleen, als jij weg bent. Kun je me de
volgende week niet eens meenemen?"
Ze constateerde, dat haar vraag hem in
verwarring bracht.
„Och, Helene dat reizen is niets gedaan
voor jou! O, ja, dat is waar ook ik heb je
het huishoudgeld nog niet gegeven!" Haastig
haalde hij zijn portefeuille te voorschijn en
overhandigde haar het geld. „Hier, schat."
Ze wist, dat hij dit onderwerp had aange
roerd om een rechtstreeksch antwoord op
haar vraag te vermijden en de eerste gevoe
lens van achterdocht kwamen bij haar op. Ze
bracht het gesprek op zijn werk.
„Heb je veel verkocht deze week?"
„Ja ik mag niet klagen. Zeg, tusschen
twee haakjes wat eten we morgen? Wil
je wel gelooven, dat ik de heele week ver
lang naar de heerlijke producten van jouw
kookkunst? De meeste restaurants zijn ver
schrikkelijk en daarom
„Dat zal mij voor een paar dagen niet hin
deren, Dick. Vooruit neem me de volgen
de week mee". Haar stem klonk smeekend.
Hélène zag dit stond tenminste duidelijk
op zijn gezicht te lezen dat hij het liever
niet deed. Ze begreep, dat een crisis naderde.
„Dick," herhaalde ze, „ik wil zoo graag
eens met je mee".
„Dolgraag?" informeerde hij.
„Ja." Ze boog zich naar hem toe en sloeg
haar arm om zijn hals.
„Nou, dan moet het maar," gaf hij met
tegenzin toe. „Omdat je zoo aandringt."
Ze ging op de leuning van zijn stoel zitten
en gaf hem een kus.
Den eersten avond van hun tocht, werd de
achterdocht, waarvan door mevrouw Honnes
de kiemen waren gezaaid, aangewakkerd. In
het hotel, waar Dick hun namen in het regis
ter schreef, informeerde de klerk vriendelijk:
„Hebt U hier al eens eerder gelogeerd?"
Met een vuurroode kleur antwoordde hij:
„Neetenminste niet kortgeleden". Hélène
zei niets, maar ze vroeg zich af hoe Dick het
zou kunnen verklaren, dat hij altijd hét post
papier van dit hotel gebruikte, als hij haar
vanuit deze plaats schreef.
De volgende dagen waren vreeselijk. Haar
achterdocht groeide aan tot zekerheid. Dick
bewandelde wegen, die haar onbekend wa
ren
De uren kropen voorbij. Terwijl Dick zijn
klanten bezocht, probeerde Hélène door lezen
of in een bioscoop wat afleiding te vinden,
maar de gedachte, dat ze haar echtgenoot niet
kon vertrouwen, liet haar geen oogenblik
met rust.
Tegen het einde der week merkte ze op,
dat hij in de restaurants bijna niets at. In het
begin had hij toegegeven, dat hij in de gele-
legenheden, die ze samen bezochten, weinig
kwam, wanneer hij alleen op reis was. Hij" gaf
daarvoor geen verklaring en om tactische
redenen vroeg ze er ook niet naar.
Was er een andere vrouw in het spel? Een
vrouw, die de hotelklerken en de kellners in
de restaurants al kenden, doordat ze haar
man regelmatig met haar zagen?
Aan het ontbijt op den Zaterdagochtend,
vóór ze naar huis zouden terugkeeren, vroeg
Hèléne: „Dick, waarom eet je niet?"
,,'k Heb geen trek, ik zal blij zijn, als ik
weer dat heerlijke Z'ondagsmaal van jou voor
me heb staan. Dan kan ik wel blijven door
etenHij zweeg beschaamd en zijn ge-
zich werd vuurrood.
Hij merkte zelf, dat hij zich tegensprak.
Zacht vroeg ze: „En zoojuist zei je, dat je
geen trek had?"
„Je begrijpt me niet jouw kookkunst
maakt me hongerig," antwoordde hij stotte
rend.
„Je kunt niet goed jokken, hè Dick?"
De kleur week uit zijn gezicht.
„Heb heb je 't ontdekt?"
„Ik geloof het wel."
Verward streek hij met zijn hand door het
haar. „Ik ik had gehoopt, dat je 't nooit
zou merken. Ik
„We zullen op onze kamer wel verder pra
ten." Ze stond op. Het hart klopte haar in
de keel. Hij had haar bedrogen hjj gaf het
nu openlijk toe.
Op hun kamer gekomen, keek hij haar ver
legen aan. „Het spijt me, Hélène, ik
„Vertel me maar alles!"
„Je moest het natuurlijk vreemd vinden,
dat ze mij in de hotels en restaurants niet
kenden, terwijl ik er als reiziger toch her
haaldelijk diende te logeeren. Je zou het
waarschijnlijk nooit hebben ontdekt, als je
niet was meeggegaan. Maar heusch ik zag
geen anderen weg. Ik hield veel van je en
je vader en moeder waren aanvankelijk te
gen ons huwelijk. Ik heb toen gelogen en te
gen je ouders, en ook tegen jou, een veel hoo-
ger salaris genoemd, dan ik in werkelijkheid
verdien, om hun toestemming maar te krij
gen."
Op dit moment werd alles haar ineens dui
delijk!
„Dick," mompelde ze schuldbewust, „je
je at dus in heel goedkoope restaurants
en je süep in hotels, waar je met mij niet
durfde heengaanen je ontzei je op reis
alles om mij maar een flink huishoudgeld te
kunnen geven?
Hij knikte.
„Dick!" Ze sloeg haar armen om zijn hals.
„Jy arme lieverd! Ik ikZe zweeg en
begon te huilen.
En hij was verbaasd, dat ze er zoo geluk
kig uitzag niettegenstaande haar tranen
en niettegenstaande zijn onthulling.
S. S.
