Conflict tusschen justitie en dagbladpers
Regeering keurt het massa
ontslag bij de K.P.M, af
Ledental van „Eenheid door
democratie" verdubbeld
H.M. dc Koningin
op Soestdijk
Loopjongen op eenzamen
weg vermoord
Het „Walhalla" der
japanners
op Indië
Radioprogramma
Postvluchfen
de don iuan
«De een beschikt over de
tralies, de ander over de pen"
Commissie van advies der Ned.
Journalistenkring bespreekt het
geval Hansen.
Zaterdagmiddag is te *s Gravcnhage de
commissie van advies, inzake het verschoo-
ningsrccht van den journalist ingesteld
door den Nederlandschcn Journalistenkring
voor de eerste maal bijeengekomen.
De voorzitter van den Ned. Journalisten
kring, dc heer H. Dekking, heeft een woord
van welkom gesproken tot de commissie,
„die vak- en iandgenooten zal advisceren
in een uiterst moeilijke en delicate aange
legenheid".
Doch vooral heeft zich het kringbestuur
erover verheugd, dat mr. Van Vierssen Trip
het voorzitterschap dezer commissie op
zich heeft willen nemen.
Aan de commissie werd verzocht te arp-
porteeren over de vraag, „of het wensche-
lijk is, dat een wettelijk geregeld verschoo-
ningsrecht voor den journalist tot startd
komt, en, zoo ja, hoe een dergelijke wette
lijke bepaling zou moten luiden".
Het. besluit tot samentellen dezer com
missie vond zijn aanleiding in een feit, dat
,eenige weken lang de publieke meening in
Nederland en vooral in den journalisfieken
kring, heftig heeft beroerd; dc gijzeling van
den journalist C. L. Hansen, omdat hij wei
gerde getuigenis af te leggen inzake de
bron van een door hem gepubliceerd be
richt.
De™ commissie komt bijeen om te trach
ten de Nederlandsche journalist den weg
te wijzen uit een impasse waarin zij door
het geval Hansen schijnt geraakt.
De voorzitter der commissie, jhr. mr. G.
W. v. Vierssen Trip. beantwoordde de rede:
Spr. stelde twee vragen:
De eerste is: „Zou ik mij als journalist
laten gijzcl.en?"
De tweede is: „Zou ik als rechter van
Instructie hevelen dat de weigerachtige ge-
tuigc-journalist in gijzeling zou moeten wor
den gesteld."
Een voorbeeld.
In verband met die eerste vraag stel ik
mij voor, dat ik als redacteur van een dag
blad een misstand op liet tpoor ben, b.v. ze
kere groep van neringdoenden voelt zich in
zijn bedrijf geschaad door drukkende belas
tingen of crisismaatregelen of distributie-
wetten. Dit Iaat zich zonder bezwaar voor
stellen Ik ga nu inlichtingen inwinnen bij dc
betrokkenen en verneem bij mijn onderzoek
van verscheidene burgers, dat zij door aller
lei kunstgrepen de wetten plegen te ontdui
ken, om het nadeel voor hun bedrijf te kce-
ren.
Nu schrijf ik in dc courant, dat ik verno
men hol), dat velé burgers 'de dhikkende
wettelijke bepalingen overtreden en ik bezig
dit feit als argument in een betoog tch gun
ste van dc wijziging van de wet.
De justitie wist al lang, dat er strafbare
feiten werden gcnleegd van dien aard.maar
men kon de daders niet ontdekken. De of
ficier van justitie vangt een strafvervolging
aan tegen N. N., dc rechter van instructie
roept mij op als getuige en vraagt: wie zijn
de personen, die u hebben verteld, dat zij de
wet overtreden?
Op deze vraag zou ik weigeren, antwoord
te geven. Laat ik liever zeggen: als ik in
oen dergelijk geval als journalist mijn zegs
lieden zou noemen, zou ik mij onbehoorlijk
gedragen. Liever in de gijzeling.
Nu de tweede vraag.
Ik herhaal die even, en preciseer: wat
zou ik gedaan hebben, als ik rechter van
instructie was geweest in de zaak tegen N.
N.. waar Hansen als getuige voorkwam?
Ik zou bevolen hebben, Hansen in gijze
ling te stellen.
Ziehier een probleem, dat om oplossing
vraagt. Een groep burgers, journalisten, kan
komen te staan voor de moeilijkheid, dat
ze, als ze naar eer en geweten handelen,
gevaar loopen, van hun vrijheid te worden
beroofd.
Een strijd tusschen de overheid en
de dagbladpers. De een beschikt
over dc tralies, de ander beschikt
over de pen.
Tegenover het publick op de tribune van
het strijdperk is in het geval Hansen, als
ik mij niet vergis, de pers de sterkste.
Tal van vragen, zei ik, doemen op naar
aanleiding van het geval Hansen.
Mij dunkt, dat een van de vragen is: wordt
een journalist, die in zijn beroep grove fou
ten vermijdt, werkelijk bedreigd met het ge
vaar van gijzeling?
Is hier een gevaar voor de persvrijheid?
Niet een gevaar in verbeelding maar een in
liet werkelijke leven dreigend gevaar?
Ik stel mij voor. dat wij deze in dergelijke
vragen samen zullen bespreken. Ik stel mij;
daarvan een genoegen voor. Ik spreek daar
bij dc hoop uit, dat deze besprekingen iets
meer zullen opleveren dan een genoegen
voor dc commissie, dat zij ook ecnig nut zul
len afwerpen, voor de dagbladpers en voor
de overheid.
De commissie beeft haar besprekingen
aangevangen en tot secretaris benoemd den
heer mr. M, Rooy.
Het raadslid N. N.
In de afgeloopcn week zijn alle Haagsche
gemeenteraadsleden (op een, deze week
buitenlands vertoevend lid na) door den
rechter-commissaris gehoord in verband
met de bekende kwestie der mededeelingen,
wleke omtrent de geheime raadsvergadering
van 20 September j.l. in een van de dag
bladen waren gepubliceerd.
Evenmin als het hooren van den Journa
list, Hansen beeft dit verhoor der raadsle
den eenig positief resultaat opgeleverd.
Het buitenlands vertoevend lid heeft in-
tussclien rpeds op eerewoord verzekerd,
geemerlei mededeeling uit de bewuste .raads
vergadering te hebben gedaan.
Derhalve mag thans wel worden ver
wacht dat van een vervolging van het
onbekende raadslid zal worden afgezien.
Arbeidsvoorwaarden worden
gunstig genoemd. Interventie
afgewezen.
Inzake de houding van de Indische re
geering ten opzichte van het bekende con
flict tusschen het personeel van de Kon.
Paketvaart Maatschappij en de directie van
die Maatschappij, verneemt de N. R. Ct.
het volgenle:
De Regeering wijst interventie in
het K.P.M.-conflict af; keurt de be
dreiging van het massa-ontslag af
en verklaart, dat de arbeidsvoor
waarden bij de K.P.M. voor het Eu-
ropeesch varend personeel als geheel
gunstig zijn. Zij wijst er op, dat de
Maatschappij tijdens orises het over
compleet personeel in dienst hield.
De Regeering acht nader overleg tusschen
partijen de aangewezen weg.
Zaterdag zijn in het Jaarbeursgebouw te
Utrecht dc afgevaardigden der zestig afdee-
lingen van dc Nederlandsche Beweging voor
„Eenheid door Democratie" bijeen geweest
voor het houden van de derde algemeene
jaarvergadering der Beweging. De leiding
gerustte bij dr. II. Faber, voorzitter van het
hoofdbestuur, welke in zijn openingswoord
1937 een belangrijk jaar noemde, zoowel voor
ons Vaderland als voor de Beweging.
Het ledental der Beweging is in 1937 meer
dan verdubbeld en ook het aantal der afdee-
lingen steeg snel en regelmatig. Men zou er,
verkeerd aan doen, aldus spr., om op grond
van den uitslag der verkiezingen te mecncn,
dat de gevaren van communisme en natio-
naal-socialisme thans voor Nederland zijn
overwonnen. Tegenover hen past zakelijke,
geduldige waakzaamheid. Dc innerlijke op
bouw der democratie is een der dringendste
eischen van dezen tijd.
Rust is in de omgeving van het
paleis geboden.
H. M. de Koningin is Zaterdagnamiddag
te ruim half. zes ten Paleize Soestdijk aan
gekomen.
H. M. reed in een auto waarvan de kap
was neergelaten.
Geen iriteekening op registers
ten paleize Soestdijk.
Naar wij vernomen, zal in verband tnet
de noodzakelijkheid van algemeene rust ten
paleize Soestdijk gedurende den eersten tijd
na het plaatsvinden van de blijde gebeurte
nis en mot de beperkte ruimte op het
voorplein, geen gelegenheid .gegeven worden
voor het inschrijven in de registers, en zul
len de hekken gesloten blijven.
Vallende spoorrail doodt
arbeider
Zaterdagmiddag omstreeks drie uur is op
de z.g. zanderij, eenige km. ten oosten van
Bergen op Zoom, langs den spoorweg Bergen
op Zoom-Roosendaal een ernstig ongeval
gebeurd.
Een zestal spoorwegarbeiders droeg op hun
schouders een zwaren spoorstaaf, toen op
een gegeven oogenblik een van hen, dc 37-
jarige P. Snepvangers kwam te vallen. Hij
kwam met het hoofd op de spoorrails te
recht. Een en ander had ten gevolge, dat
aan eenige arbeiders de zware spoorstaaf
die zij droegen, ontglipte. Deze kwam juist
op het achterhoofd van S. terecht.
De ongelukkige was op slag dood. Per
politiebrancard is het lijk naar het Alge
meen Burgerziekenhuis te Bergen op Zoom
overgebracht.
Slachtoffer geld ontstolen.
Gruwelijke ontdekking bij Sittard
Aan den Bcrgerweg te Sittard is
het lijk gevonden van een loopjongen
uit de Unie-winkel aldaar. Een voor
bijkomend automobilist zag het lijk
het eerst. Het lag op een eenzaam
gedeelte van den Bergerweg even
buiten de stad. Bij onderzoek bleek
dat het slachtoffer nog even leefde,
doch do jongeman gaf weldra den
geest. Gemeentepolitie, mardbhaussec
en geneesheer werden gewaar
schuwd. doch dr. Van den Akker kon
slechts den dood constatecren.
Hot slachtoffer was de negentienjarige,
ongehuwde Albé'rt Koopmans, wonende aan
de Bankastraat te Lind'enheuvelGeleen
Het lijk vertponde een kleine wonde achter
m den nek en verwondingen aan den neus.
Aan de andere zijde van den weg, dertig me
ter van de plaats waar K. werd gevonden,
stond de driewieligc bakfiets van de krui
deniersfirma, waarmede de jongeman uit de
richting Lindenheuvel terugkeerde naar
den winkel om daar de gedane boodschappen
af te rekenen.
Was liet eerste vermoeden van de politie,
dat de man was aangereden of van de fiets
was gevallen, nader onderzoek wees dra uit,
dat hier van roofoverval sprake was. In de
geldtasch, welke ruim 170 gulden moest be
vatten, bleek nog slechts 24 gulden aan klein
geld te zitten.
Naar verluidt zou in de omgeving van de
plaats, waar de overval geschiedde, een drie
tal schoten zijn gehoord. Het slachtoffer was
stevig gebouwd.
JAARVERGADERING VAN GEWEST
FRIESLAND DER S.D.A.P.
UITGESTELD.
In verband met kwestie-Kiès.
Het s.-d. Volksblad voor Friesland meldt,
dat het bestuur van het gewest Friesland
van de S.D.A.P. besloten heeft in verband
met de kwestie-Kiès de jaarlijksche verga-
doring van dit gewest uit te stellen.
fxfuuUAen
Maxie en Ernst nog steeds een
klasse apart
Groote successen bij de Duit-
sche kampioenschappen kunst
rijden.
Onder groote belangstelling zijn gisteren
le Keulen de Duitsclie kampioenschappen
kunstrijden geëindigd. Bij de hecren verde
digde Ernst Baier zijn titel met succes,
vooral zijn vrije figuren werden in prachti-
gen stijl uitgevoerd. Hij bezette de eerste
MAXIE HERDER EN ERNST BAIER.
plaats met het plaatscijfer 7 en 395.6 pun
ten. Op de tweede plaats eindigde Lorenz
voor den jongen rijder Faber. Bij de dames
prolongeerde Lydia Veicht haar titel, terwijl
hij de paren vanzelfsprekend de wereld- en
Olympische kampioenen Maxie Herber en
Ernst Baier op den natonalcn titel beslag
legden. Het paar Koch-Noack veroverde de
tweede plaats, Mej. Graetz en Weiss wer
den derde.
„In den Jasokoni-tempel zien wij
elkaar weer!"
„In don Jasokoni-tempel zien wij
elkaar weer!" zeggen de Japansche
vliegers in China, wanneer zij in
hun bommenwerpers plaats nemen
De Jasokoni-tempel is het Walhalla
der Japanners. Het is voor iederen
Japanner de grootste eer, daar als
slachtoffer voor het vaderland ver
meld te worden. Zij weten, dat het
geheel© Japansche volk, de Mikado
in de eerste plaats,,,op. gezette tijden,
pelgrimstochten naar dezen tempel
onderneemt om dc dooden, die voor
het vaderland gevallen zijn, te hul
digen.
De tempel ligt op don Kodan-heuvel, die
aan een zijde begrensd wordt door de grach
ten van het keizerlijk paleis. Door een bron
zen poort bereikt men een hoogen trap, die
naar het eigenlijke heiligdom voert. Boven
aangekomen stuit men eerst op een aantal
stecnen tempelzuilen met reliefs van voor
stellingen uit het Japansche militaire le
ven: Maarschalk Oyama bij den intocht in
Moekden, generaal Nogi hij de verovering
van Port Arfchur. De groote rechter zuil is
versierd met reliefs, die aan de zee-oorlogen
gewijd zijn: Admiraal Togo op het vlaggo-
schip „Mikasa" hij de vernietiging van de
Russische vloot in Wladiwostock. Kanon
nen en andere oorlogstro feeën staan aan
den voet van deze zuilen opgesteld.
Op den achtergrond ligt de „Poort van
het Gebed". De meeste bezoekers eeren hier
de dooden. Zij blijven bij den ingang van
den tempel staan en werpen hun blikken
aandachtig naar het binnenste van het hei
ligdom.
Een iets ter zijde staand gebouw bevat de
registers met de namen der gevallenen. Ook
vele foto's van gesneuvelde soldaten zijn
hier aanwezig: eenige tienduizenden.
Op 5 December 1937 werd de asch van
210 in den strijd om Sjanghai gevallen sol
daten naar hier overgebracht. Tot de gesneu
velden behoorden ook generaal-majoor Kano
Aankomst t«
jRang. 3 Jfen.
|öagd. 2 Jian.
|Rang. 8 Jan.
Alex. 8 Jlan.
[Basra 8 Jan.
|jodhp. 8 Jan.
j Napels 8 Jan.
jsingap. 8 Jan.
Dc Ibis is wegens motorstoring nog steeds
te Rangoon, de Nandoe te Bagdad. ij
De Oeverzwaluw, die een reserve-motor
naar de Nandoe heeft gebracht is 8 Jan,
te Schiphol aangekomen.
De Ohoe vloog wegens weersomstandig*
heden niet verder dan Alexandrië.
en overste Jasjihawa die aan het hoofd! van
hun troepen den dood vonden. l)e dood waai
generaal Kano zal in den tempel in een bij
zonder relief worden vastgelegd.
Eigenaardig is, dat wanneer men een
Japansche familie bij den dood van een in
den oorlog gevallen zoon condoleert, men
meestal het antwoord krijgt, dat eens gene
raal Nogi hij den intocht in Port Arthur
gaf: „Ik acht mij gelukkig, dat mijn zoon
den dood van de strijdende voor hun va
derland gevonden heeft!"
Voor den Japanner is de dood op het slag
veld nu eenmaal de grootste eer. Hij is er
van overtuigd, dat zijn naam nog eeuwen
later door het volk met eerbied zal worden
genoemd.
DINSDAG 11 JANARI 1988.
Hilversum I. 1875 m. (Tevens over den
Jaarsveldzender op 415,5 m.).
AVRO-uitzending. 11.00—11.80 v.m. en
6.30—7.00 RVU.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Piano en viool.
11.00 Causerie „De zieke zuigeling".
11.30 Lyra-Trio.
12.15 Orgelspel en zang,
1.00 Gramofoonmuziek.
I.15 Het Omroeporkest*
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Het Omroeporkest.
2.45 Knipcursus.
3.45 Zang en piano. In de pauze. Gramofoon
muziek.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Het Omroeporkest.
6.30 Causerie „Het levensgedrag d'er dieren".
7.00 Voor de Hnderen.
7,05 Bram Kwist' Tokkelorkest.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingem
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Bonte Dinusdagavondtrein.
10.45 Actualiteitsflitsen.
II.00 Berichten ANP. Gramofoonmuziek.
11.20—12.00 Codolban's Roemeens Ensemble*
KRO-uitzending.
Hilversum II. 301 m.
8.00—9.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
I.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Dt KRO-Melodisten, m.m.v. solist (On*
1.00 Gramofoonmuziek.
2.00 Vrouwenuur.
3.00 Modecursus.
4.00 KRO-Orkest en gramofoonmuziek. (Om{
5.45 Felicitatiebezoek.),
6.35 Gramofoonmuziek.
6.40 Esperantocursus.
7.00 Berichten.
7.15 „Het verzekeringwezen in Nederland"g
causerie.
7.35 Sporthalfuur.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 KRO-Symphonie-orkest, m.m.v. solist.
9.00 Berichten.
9.05 Gramofoonmuziek.
9.15 Vervolg concert.
10.10 Juan Marcu's Roemeensch Orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 De KRO-Boys ïm.v. solist.
II.1012.00 Gramofoonmuziek.
Ibis
(heenreis)
Nandoe
(terugreis)
Valk
(heenreis)
Oehoe
v terugreis)
Reiger
(heenreis)
Jan v. Genll
(terugreis)
Emoe I
(heenreis)
Buizerd
(terugreis)
Vertrek van
Jodhp. 3 Jan.
[jodhp. 2 Jan.
Jodhp. 8 Jan.
Bagdad 8 Jan.
|Alex. 8 Jan.
Rang. 8 Jan.
A'dam 8 Jan.
Band. 8 Jan.
FEUILLETON
X
13.
roman door
e. phillips-
oppenheim
„Waarom niet?" vroeg hij. „Niet dat ik
my nieuwsgierig wil toonen. Ik ken het ge
zeur en de sleur van het kantoorleven van
naby, maar geloof my, het mgne is veel
erger geweest dan bij u met mogeiykheid
het geval kan zyn! Een paar maanden gele
den had u mij dagelijks in de voorsteden
van Londen kunnen zien, of in Bristol of
UNorwich of Leicester, achter een handkar
met monsters leer aandravende;, of met mijn
hoed in de hand uw onderdanige dienaar spe
lende om ontvangen te worden door een fabri
kant, die niets liever verlangde dan mij zoo
gauw en onheusch mogeiyk weer kwijt te ra
ken. Ik vraag mij af of er nog iets door myn
aderen stroomt, dat bloed genoemd kan wor
den," ging hij voort. „Het verbaast my, dat
alle moed my nog niet ontzonken is. En thuis!
Ik heb u nooit gezegd hoe ik mijn gezin ver
foeide, wel?"
„Sssst! vermaande zij, „zoo mag u niet
spreken."
„Maar 't is waar," hield hg met bgna
koortsachtigen nadruk vol, toen de herinne
ring aan al de ellende van zijn gekwetste
eigenwaarde voor hem opdook. „Ik weet dat
het slecht is, maar 't is waar.
„Houd er over op!" wees ze hem terecht.
„U is de zwartgalligste man met wien ik ooit
gesoupeerd heb. Schenk u wat champagne
in."
Hij volgde haar raad verontschuldigend op.
„Bedenk wel," zei hij, „dat u hetzelve geweest
is, die my naar het verleden teruggevoerd
heeft. Nu zijn er tijden, dat het mg van geluk
duizelt. Het is het nieuwe leven alleen de
tegenstelling, anders niet, maakte mij een
oogenblik bitter."
„En keert u nooit naar uw gezin terug?"
vroeg ze.
„Neen," was het vurige antwoord. „Ze zul
len hun aandeel in het geld ontvangen
daarvoor heb ik gezorgd".
Zg lachte toegeeflgk, op de plaats waar zij
zat.
„Ondeugd!" mompelde zy. „U mag uw fa
milie geen kwaad toewenschen."
„Breng hen, als u teruggekeerd bent, maar
eens een bezoek o neen, alstublieft, doe
dat niet." viel hy zichzelven eensklaps in de
rede. „Dat is een van mijn beslommeringen,
hen in onwetendheid te laten omtrent mijn
verblgfplaats. Zij denken dat ik in Nieuw-
Zeeland ben. Kunt u mij nu niet wat meer
van u vertellen?"
Zg schudde het hoofd.
„Ik ben ongelijk aan u," bracht ze hem
onder 't oog. „Hoe mgn leven ook is. ik leef
het, en zoolang ik hier ben wensch ik het te
vergeten."
De maaltijd was afgeloopen. Hij ging siga
retten voor haar halen, en schoof hun stoe
len meer naar één kant. De schemering was
gevallen zonder dat zij het bemerkt hadden.
De doffe lantarens van de ouderwetsch ge
outilleerde haven waren al ontstoken. Op
verren afstand zagen zij de eerste schittering
van het licht van den vuurtoren op het einde
van de landtong. Het lichte briesje was gaan
liggen en de boomen in den tuin teekenden
zich scherp en onbeweeglgk tegen het diep
blauwe uitspansel af. Een paar sterren flon
kerden, maar in het Oosten hing een wolken
bank.
„Wat ruikt het hier heerlijk," merkte het
meisje op, met half gesloten oogen achter
over leunende. „Overdag zou ik den tuin
graag willen zien."
„U mag alles bekgken wat er is, wanneer
u maar wilt."
Ze strekte haar hand naar een lucifer uit,
en gluurde naar hem van onder haar oog
leden. Zg loosde een lichten zucht van ver
ademing.
Peter Cradd was ingelukkig, en er lag by-
na een uitdrukking van geestvervoering op
zijn gezicht, toen zijn oogen de plechtige
schoonheid van den stillen avond indronken.
Zij stak haar sigaret aan, en streelde zgn
hand voordat ze weer achterover ging leunen.
„Weet u wel, dat ik u erg aardig vind?"
zei ze. „Ik wou, dat er meer mannen zooals
u op de wereld waren."
Hy keek haar dankbaar aan. Het was vele
jaren geleden, sedert iemand uit eigen bewe
ging zgn hand gestreeld en hem een compli
ment gemaakt had.
..Lieve," zuchtte hij, „ik vrees, dat ik zeer
weinig meetel een negatief soort persoon.
„Dat ben ik niet met u eens." mompelde zij,
terwijl haar oogen den lichtbundel volgden,
die over de landtong speelde. „Ik denk som
tijds, dat de mannen beminnenswaardiger zgn
om de slechte eigenschappen die zij niet be
zitten dan om de goede, die ze wel hebben.
Alle menschen, die ik ontmoet heb, waren
zulke protsen, en zoo onsympathiek."
„Ik heb nooit veel over mezelven nage
dacht," erkende Peter Cradd, „misschien, om
dat ik zoo doodordinair ben. Zoover ik weet.
bezit ik niet veel deugden en ondeugden. Ik
zou zeggen, dat er geen ordinairder persoon
kan bestaan dan ik.'
Zij wierp haar sigaret weg.
„Laat mij het huis eens zien," verzocht ze
opeens.
Hg stond onmiddellijk op.
,,'t Is eenvoudig," zei hg, „maar dat bevalt
mg."
Zij gingen door een kleine hal, waar visch-
gerei en vischnetten slingerden, en waarvan
de donkerroode muren met een paar goede
prenten behangen waren. De grootste kamer
was debibliotheek. Zij doorliepen deze over
haar volle lengte, en keken naar de boeken op
de planken en naar een paar oude gravures.
Haar hand rustte licht op zijn schouder. Eens,
toen zg een fraaie copie van Andrea del
Sarto's Madonna beschouwden, raakte haar
hoofd bijna het zgne. Het geheel vormde het
type van een landelgke Engelsche vicaris
woning soliede meubels, bijna versleten, een
paar smaakvol gekozen curiosa en boeken
In den kleinen salon, waar de lucht bezwan
gerd was met de geuren van de heliotrope,
die langs de vensters groeide, stonden een
paar meubelstukken in Gregoriaanschen stijl,
met donker verschoten damast overtrokken.
,,'t Is allerliefst," verklaarde zij, toen ze
een oogenblik in de hal bleven talmen. „Ik
ben dol op dat oude, keurige meubilair."
Zij stonden eenige oogenblikken roerloos.
Het was alsof de een de gedachte van de
andere trachtte te raden. Plotseling laaide
er een overweldigende en vreemdsoortige,
sympathie in haar op voor dezen vreemdsten
man van allen, dien zij ooit gekend had. Zgn
hand beefde. Zij voelde dat hij met alle
kracht tegen een machtige aandoening streed.
Zijn vingers, die als bij toeval de hare aan
raakten, gloeiden als vuur. Zij plaatste zichi
wat dichter bij hem, als gedreven door een
eigenaardig instinct om te beschermen, zooala
iemand in zich kan voelen opkomen jegeng
een verlaten kind. Hij was een zonderling
zwerver langs de zijwegen; iemand, wien dg
erfenis des levens ontzegd geworden is. Voor
de eerste maal, straalde oprechte genegenheid
in haar glimlachje door.
„En wilt u mg ook niet toonen waar n
naar de vuurtorens ligt te kijken?" vroeg zg
kalm.
Hij plaatste zich vastberaden tegenovet
haar.
„Dat kunt u evengoed van uit den tuin
zien," antwoordde hij. „Ik... ik... 't is in huli
zoo zoel. Laten wij buiten blgven zitten."
Hij zette de voordeur iets wgder open. Zgn
vingers bezeerden bijna haar pols, tgen hij
haar mee naar buiten trok.
„Vergeef mij," ging hij onbeholpen voort
„U ziet, dat ik nog niet geheel bij mijn zinnen
ben. Was ik grof? Dat spijt mij. Is de avond»
lucht niet heerlgk? Wanneer die wolkenbank
wat hooger komt, geloof ik, dat straks een
heerlijk briesje zal opsteken."
Zij antwoordde niets. Zij volgde hem werk»
tuigelijk naar buiten, liet zich in een stoel
zinken, en hield zijn hand vast. Zij telde de
slagen van een verwgderden kerktoren.
„Pas negen uur," mompelde zij. „Geef m(}
nog een sigaret, alstublieft, en zullen wij de
champagne opdrinken?"
(Wordt vervolgd.)
