Beste Jongens en Meisjes
Kerstmis
POPPEN IN KLEDERDRACHT
Het aantal inzendingen is deze week min
der dan ik dat gedurende de laatste maan
den gewoon ben, maar de oorzaak weet ik
waarschijnlijk wel: die is gelegen in het
.feit, dat men in het algemeen het raadsel
nogal aan de moeilijke kant vond.
En zooals jullie zien, is het deze week
veel gemakkelijker, en verwacht ik weer een
paar»honderd briefjes...
Het boek is deze week gewonnen door:
PIET VETER.
Schagerbrug.
En nu de briefjes.
Jan Stöve, Scliagerbrug. Jan, ik dank
je heel vriendelijk voor de prachtige teke
ning, die je voor me gemaakt hebt. Hij is
zonder kreuken en vouwen overgekomen en
hangt nu aan het draadje op m'n kamer.
Daar heb je zeker heel wat werk aan gehad,
niet? Nogmaals: bedankt hoor!
Annie Wit, Lutjewinkel. Brrr, ik word
al bang als ik er aan denk Annie, dat jij bij
me komt en me een standje geeft. Maar...
had je werkelijk een briefje geschreven?
Heb je je heus niet vergist
Jacoba, Lena Bogaards, Breezand, —-Je
eerste verhaal ontvangen, Jacoba. Ik heb
het doorgelezen en vind het heel geschikt
voor de Kinderkrant. Je leest het vandaag.
Wat zul je trots zijn, zèg!
Rie en Tea Breebaart, St. Maarten. Zo
zo, ik wist niet, dat Rie al zo'n klein onder
wijzeresje was. Jij wilt zeker later onderwij
zeres worden, is het niet zo?
Dietje de Boer, St. Maartensbrug. Ik
heb je briefje met genoegen gelezen Dietje
en begrijp, dat je het de laatste weken te
druk gehad hebt om den Kindervriend te
schrijven. Deed je zelf ook mee met het
Kuiken-ballet
Jacob Zwaan, Callantsoog. Nee, veel
nieuws schreef jij niet, Jacob. Het was
maar een heel pieterpeuteng briefje. Vol
gende week een groter hoor.
Corrie Marie Schenk, St. Maartensbrug.
Het raadsel was goed, Corrie, zodat je mid
dag puzzelen beloond is. En hoe gaat het
met het melken? Ben je al een volleerde
melkster
Bep en Trien Tysen, Anna Paulowna.
Ik zie al met verlangen uit naar de teke
ning van Trien. Kan ze mooi tekenen? Doe
hem maar in een stevige envelop, dat hij
niet kreukt. Net als Jan Stöve.
Corrie Keyzer, Schagen. Ik vind het
leuk, dat je zo blij met je boek bent, Corrie.
Ik merk dat jullie er geen ruzie om ge
maakt hebt en het niet aan stukken scheur
den. Want dat gebeurt ook wel eens... dég!
Rika Keyzer, Schagen. Dus jij vond
het boek gelukkig ook mooi! Fijn hoor. En
dat jullie geluksvogels zijn, net als Miek
Leguit... nu, daar behoef je me niets van te
vertellen. Ik weet er alles van.
Jan Brommer, Barsingerhorn. Jan ver
telt me in heel duidelijke bewoordingen, dat
hij al z'n boeken uit heeft. Geen eentje
meer over. Ik vermoed, dat dat moet bete
kenen, dat hij hoopt spoedig eens een boek
van de puzzelclub te winnen. Ik zal een
goed woordje voor je doen bij Fortuna, hoon
Trijnie Ruig, Schagen. Het raadsel was
goed, Trijnie, en ga je nu ook regelmatig
meedoen met de puzzelclub?
Jack v. d. Cappele, Schagen, Ja Jack,
dat kleine Prinsje of Prinsesje zou ik ook
wel eens even willen zien als het pas gebo
ren is. Maar ik denk, dat het hele volk dat
wel wenst. Denk je ook niet?
Evalientje Bloothooft, St. Maartensbrug.
Ik heb je postpapier bewonderd, Evalientje.
Het is heel mooi en je moet er maar zuinig
op zijn, zoodat het mee kan tot de volgende
Sinterklaas. Maar daar zorg je zelf natuur
lijk wel voor!
Piet Veeter, Schagerbrug. Ja Piet,
vroeger heb ik ook veel getekend op school.
Dat vond ik altijd een van de heerlijkste
uren. En bij ons thuis liggen nog 3 rollen
van tekeningen, Maar niet alleen van de
lagere school. Ook van de andere, die daar
na kwamen.
Marietje de Moor, Warmenhuizen. Ja,
het raadsel was een beetje moeilijker dan
gewoonlijk, Marietje, maar... dat had ik van
te voren gezegd. En... ze kunnen niet altijd
even gemakkelijk zijn.
Tronie en Piet Dekker, Anna Paulowna.
Nee, jongens, ik zal de raadsels heus niet té
moeilijk maken, hoor. Maar dat je er af en
toe een half uurtje op moet zitten „broeien",
ja... dat vind ik niet zo erg.
Kees Hooy, Lutjewinkel. Ja, ik kan me
voorstellen dat je die taart mef smaak
naar binnnen gewerkt hebt, Kees. Viel dat
even mee! Wat zeiden ze er thuis wel niet
van? Of houden je vader en moeder niet
van taart
Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug.
Ja, het is een spannende tgd, Nellie en Kees,
met die komende Prinsenbaby. Ik zit wel
net zo in spanning als jullie. En... ik hoop
ook dat meester De Vos weer gauw beter is,
want dat ziekzijn is niets gedaan. Vooral nu
niet. D&óiAg!
Wim Schoorl, Barsingerhorn. Ja, die
Tarzan-geschiedenis blijft maar spannend.
En lees jij ze altijd maar tweemaal over?
Ja, jullie in Barsingerhorn hebben niet te
klagen dat er de laatste tijd geen prijzen
vallen. Allemensen nog aan toe, het kan niet
op. En heeft Juffrouw De Vries gelachen,
toen ze mijn groeten kreeg. Zo, zo!
Klaas Borst, Schagen, Ja, het weer is
allesbehalve prettig, de laatste weken,
maar als je, zoals jullie, van die fijne leg
platen hebt, dan merk je daar niet veel van.
Is het niet zo?
Piet Vis, St. Maartensvlotbrug. Was
het leuk, het oude en nieuwe te vieren in
Friesland. Maar hoe kan ik dat eigenlijk
vragen... natuurlijk was het leuk!
Geertje Berkenpas, Schagerbrug. Ja, dat
Amsterdammertje vind ik ook dikwijls bij
de briefjes en dat vind ik altijd heel aardig.
Zo ver weg en dan nog meedoen met de
Schager-puzzle-club.
Jacoba en Jan Visser, Scliagerbrug.
Natuurlijk mogen jullie meedoen. Dat is be
kend. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Tot
volgende week.
Cor en Maartje Wit. St. Maartensvlotbrug,
Dat was leuk, bij je tante zeg, te spelen'
met een tweeling en zelf ook een tweeling
te zjjn. Dat was bijna een vierling, Cor en
Maartje!
En dit was het laatste briefje, jongens en
meisjes, dus: tot volgende week.
KINDERVRIEND.
OPLOSSINGEN VORIGE WEEK.
Tante, eiber, lotus, erger, vich, stroo, ivoor,
Evert. Televisie,
Goede oplossingen ontvangen van:
Aafje en Cor W., Lutjewinkel; Cor en
Maartje W., St. Maartensvlotbrug; G. B.,
Schagerbrug; Jacoba en Jan V., Schager
brug; Trijnie en Piet D., Anna Paulowna;
Marietje de M., Warmenhuizen; Ab M,, Bar
singerhorn; Piet V., Schagerbrug; Jac. v.
d. C., Schagen; Jan B., Barsingerhorn; Rika
K., Schagen; Corrie K., Schagen; Maartje
N., Wieringerwaard; Bep en Trien T., Anna
Paulowna; Corrie en Marie S., Maartens
brug; Jacob ZCallantsoog; Dietje de B.,
St. Maartensbrug; Rie en Tea B., St. Maar
ten; Bram W., Lutjewinkel; Jan S., Scha
gerbrug; Annie W., Lutjewinkel; Piet V.,
St. Maartensvlotbrug; Miek L., Schagen.
NIEUW RAADSEL.
K. B. Rake.
G. R. Alse.
R. A. Rale.
D, Koter.
I. K. Rude.
Hierboven staan 5 visitekaartjes. Als je
de letters op de goede plaats zet, dan vor
men deze tevens het beroep, dat die perso
nen uitoefenen.
Zo vormen de letters van het eerste
visitekaartje het beroep „bakker".
Zoek nu zelf de andere beroepen.
De eerste spiegels
In de 11e eeuw heeft men voor het eerst
onze glazen spiegels gebruikt. Daarvóór
nam men heel glad gepolijste metalen
platen om in te kijken, die oók nu weer
in de mode komen als spiegel.
Het was enige dagen voor Kerstmis. In
het huis van Dokter v. Eyck was 't een hele
drukte.
Moeder was al bezig om de kerstboom in
de voorkamer in orde te maken. De twee
oudste kinderen, de veertienjarige Emy en de
dertienjarige Huib, liepen haastig door het
huis, gingen trap op, trap af.
Nu zaten die twee rustig in vaders ruime
studeerkamer, waarvan de deur op slot is,
de cadeautjes voor hun ouders en hun kleine
zusje Sonja in te pakken.
De deur hadden ze expres op slot gedaan.
Want verbeeld je, dat Vader of Moeder bin
nenkwamen. En nog erger, de kleine negen
jarige Sonja, die nog altijd dacht, dat de
pakjes, die onder de kerstboom lagen, van
den kerstman kwamen!
De eerste kerstdag waren de kinderen dol-
uitgelaten van pret.
De kleine Sonja zuchtte alleen: Hè, Emy,
ik wou dat. het avond was. Zou ik een boek
krygen?
Dat weet ik niet hoer! riep Emy lachend
terug.
Eindelyk schoof Moeder de deuren open
en daar stond de kerstboom in alle pracht en
praal.
De kinderen konden van verbazilng geen
woord uiten.
Het was even stil in de anders zo drukke,
vrolijke kamer.
Maar Sonja verbrak spoedig de stilte door
te zeggen:
„Oh! Huib, kom eens hier. Kijk, er staat
een stalletje onder de boom. En met haar
kleine vingers wees ze aan: Dit is Jozef eh
dat is Maria en dat kindje in de kribbe is
't kindje Jezus hè, Moeke?
Moeder knikte, terwijl ze met de kinderen
om de kerstboom plaats nam. Vader sloeg een
paar accoorden aan en speelde zacht: „Stille
Nacht". Moeder, Emy en Huib vielen dade
lijk in.
Later in de avond vertelde Vader een kerst
verhaal, dat heette: „Dat doe je toch immers
nooit."
Emy, Huib en Sonja waren heel stil, en
Moeder pinkte zo nu en dan heimelijk een
traan weg.
Het werd negen uur en tijd voor de kin
deren om naar bed te gaan. Moeder stond op
en gaf ieder nog een stuk kerstbrood. Toen
liep ze naar de boom en sprak: „Nu zullen
we meteen maar pakjes rondgeven."
Allen waren nog in stille bewondering voor
de cadeautjes, die ze gekregen hadden, toen
plotseling Vaders stem klonk: „En nu, kleren
uit en naar bed".
Huib en Sonja lagen al in diepe rust. maar
Emy vloog haar Moeder om de hals en
juichte:
„Oh, Moeke, wat hebt u ons een prachtig
kerstfeest bezorgd.
Jacoba Lena Bogaards,
Breezand,
Voor de scherpzinnigen
Welke aardigheid ontdekken jullie in on
derstaande mededeling:
Een van de twee drielingen vierde
de vijfde van de zesde maand
haar zevende verjaardag.
Hoogachtend:
Uw toegenegen Tienus.
Vertel me volgende week, onder je raad
sel oplossingen eens of je ontdekt hebt, welke
geestigheid er in dit briefje zat.
Hier is wat heel leuks voor jullie. Een
Zeeuws boerinnetje, dat je kunt kleuren
en uitknippen en dan haar Zondagse pakje
aantrekken.
De beste muts staat er ook bij, zie je
wel? Je moet haar goed bewaren, want
een volgende keer komt haar broertje ook.
En zo krijgen jullie er nog veel meer, met
allerlei klederdrachten uit verschillende
landen, zodat je een hele verzameling kunt
aanleggen. We beginnen natuurlijk met
een Hollandse. Het beste is om haar eerst
te kleuren en dat andere pakje ook en
daarna uit te knippen. Je plakt haar dan
op een stevig stukje carton en knipt dat
ook weer uit. Als je wilt dat ze kan staan,
kun je er een reepje carton rechtopstaand
achter plakken, zoals je ook wel bij een
portretlijstje ziet. De Zondagse jurk lioef
je natuurlijk niet op carton te plakken,
alleen maar de lipjes ombuigen, zodat het
cm haar heen blijft zitten. Welke kleuren
zul je nu kiezen? Misschien ken je die
Zeeuwse dracht wel of heb je er 'n plaat
van, dan kun je de kleuren zelf wel kiezen.
Anders zou je het zo kunnen doen:
De kralen rood, de klompjes geel en de
kousen blauw. Het daagse pakje heeft een
blauw lijfje met een bontgeruit vestje, een
zwart schort en een donkerblauwe rok. Het
Zondagse pakje heeft ook een bontge-
streept vestje, maar het lijfje is nu ge
kleurd, b.v. groen met witte stipjes, liet
schort is zwart, maar van boven geruit
met dezelfde kleuren als het vestje, de rok
is zwart of blauw met rode en gele en
zwarte strepen. Als ze Zondags uit gaat en
het is koud, dan doet ze het omslagdoekje
om, dat b.v. blauw wordt gemaakt met rode
en gele figuren. De mutsen blijven natuur
lijk wit, je kunt ze opzetten door de ope
ning uit te knippen en van onderen af het
hoofdje er door te steken, zodat het ge
zichtje net onder de rand uitkomt.
ED G AR RICE
BURROUGHS
No. 39.
Zich in zij volle lengte verheffend, terwijl
hij zich als een leeuw schudde, plaatste Tar-
zan zijn voet op het verslagen lichaam van
zyn aanvaller. H\j verhief zijn stem tot de
wilde overwinningskreet der apen. De krank
zinnige priester der zonaanbidders lag daar
dood of bewusteloos. La probeerde te ont
snappen maar met een vlugge stap was de
aapman aan haar zijde. „Wat wilt U met mij
doen?" vroeg zij, in zuiver Engels.
„Niets!" antwoordde hij, eveneens in het
Engls, verwonderd dat zij zijn taal beheerste,
„maar U kunt me de weg wijzen naar de vrij
heid". „Ik ben de hoge-priesteres van de
Zonnetempel," zei ze. „U bent door de Vlam
mende God gezonden als zijn offer. Zelfs mijn
macht kan U niet redden als het volk U
vindt. Maar U hebt myn leven gered, ik wil
trachten het Uwe te redden. Ofschoon het een
verraad tegenover mijn God is, zal ik U ver
bergen! Kom! Want als wij tezamen worden
gevonden, zullen wij beiden worden gedood".
Tarzan protesteerde en zei, dat ze geen risico
moest nemen. Hij wilde vechten voor zijn
vrijheid. Dat wilde zij echter niet en tenslotte
volgde hij haar, want ze hadden reeds te lang
daar vertoefd en er zou verdenking op haar
kunnen vallen. Zy leidde hem door lange
glinsterende gangen. Tenslotte kwamen ze in
een kleine kamer, waar slechts weinig licht
kon binnendringen. „Niemand zal er aan den
ken, U hier te zoeken", zei ze „Dat zullen
ze niet durven! Ik kom terug als het donker
is." En ze verdween. Tarzan van de Apen was
alleen achtergelaten in de dodenkamer, onder
de reeds lang uitgestorven gewaande stad
van Opar.
(Nieuwe spelling.)
