RADIO
imzinnige verdwijning
van Russisch gezant
Draagbare radio-
telefonietoestellen
de don juan
\ei
EDGAR RICE
BURROUGHS
No. 55.
Toen ze klaar was met lezen overhandigde
Jane de papieren rustig aan Tarzan. Veel van
hetgeen geschied was, wist hij reeds. Hierin
vertelde Clayton hoe hij, terugkerende naar
de hut en bemerkende dat Jane verdwenen
was, overvallen was door de wanhoop. Hoe
hij hopeloos in de jungle naar haar had ge
zocht. Met het enige resultaat, dat hij door
Numa de leeuw was aangevallen. Toen waren
de vreselijke angstige nachten gekomen in de
boom, waar hij, rillend van de koorts, door de
onmens Thuran aan zijn lot was overgelaten
en hij eindigde met de mededeeling, hoe lief
hg Jane had en vroeg haar om vergeving
voor het geval deze papieren haar onder de
ogen mochten komen. „Want de werkelijke
erfgenaam van de titel van Lord Creystoke
is Tarzan van de Apen niet ik". Daaronder
had Clayton met bevende hand zijn handteke
ning gezet. Aan het laatste blad was het te
legram géhecht uit Frankrijk, dat Tarzan uit
zijn handen had laten vallen, nadat hij het ge
lezen had, op de avond lang geleden te Wis-
consin, waarin stond: „Vingerafdrukken wij
zen uit U Greystoke gelukwensen". Toen
Tarzan haar het dagboek van de overledene
teruggaf, vroeg Jane: „En jij wist de waar
heid, zelfs toep je me vertelde, dat je moe
der een apin was?" „Ja", antwoordde de aap
man eenvoudig. „Want de titel en de bezittin
gen betekenden niets voor mg zonder jou.
Ik wilde dat je gelukkig zou zijn met de
man, die jy vermoedde, dat jy lief had." En
Jane, die tenslotte begreep, maar aan het eind
van haar krachten was, huilde lang in de ar
men van Tarzan. De volgende morgen zetten
zg hun korte reis naar zijn hut voort.
(Nieuwe spelling.)
Foto's van Prinses Beatrix in
beslag genomen
Reeds Maandagmiddag werden in de Re
sidentie op verschillende plaatsen door
straatventers foto's van Prinses Beatrix ten
verkoop aangeboden. Het waren afdrukken
van dezelfde foto's die eerst des avonds in
de dagbladen mochten worden opgenomen
en ten aanzien waarvan voor de verdere
verspreiding Copyright was gegeven aan
de N.V. Nijgh en van Ditmar.
Deze N.V., van genoemden verkoop op
de hoogte gesteld, wendde zich terstond
tot de politie met het verzoek maatregelen
te nemen tegen deze schending van haar
rechten.
Het gevolg hiervan was, dat de politie
de bewuste foto's in beslag heeft genomen,
terwijl tegen de drukkers ervan een proces
verbaal zal worden opgemaakt.
Tijdelijk vestigingsverbod
schoenenbranche
Nadat op 18 Augustus 1937 een spertijd
voor het slagersbedrijf was ingevoerd en
op 9 en 17 December 1937 voor het brood
bakkers- en broodverkoopersbedrijf, heeft de
minister van Economische Zaken thans een
tijdelijk vestigingsverbod uitgevaardigd
voor het schoenherstellersbedrijf, het schoen
makersbedrijf, het schoenverkoopersbedrijf
en het bedrijf van orthopedisch schoenma
ker, dus voor de volledige schoenenbranche.
Het is derhalve van heden af verboden
zonder vergunning van den minister een
inrichting te vestigen, waarin een der bo
vengenoemde bedrijven wordt uitgeoefend.
Kind bleef ruim drie jaar
van school
Ernstige overtreding van de leer
plichtwet
De Utrechtsche kantonrechter mr. J. de
Jager veroordeelde gistermorgen een veer
tigjarigen los werkman tot een hechten is-
straf van vijf dagen, daar deze in gebreke
was gebleven een zijner kinderen regelmatig
naar de lagere school te zenden. De man
was voor eenzelfde feit reeds eerder tot een
geldboete veroordeeld.
De ambtenaar van het O.M., mr. Zijlstra,
verklaarde in zijn ambtelijke loopbaan nog
niet zoo'n ernstige overtreding van de leer
plichtwet te hebben medegemaakt, en eisch-
te acht dagen hechtenisstraf.
Uit het onderzoek bleek, dat de leerling
ruim drie jaar de school had verzuimd.
Rembrandt op de zwarte lijst
Museumdirecteuren trotseeren
bevelen uit Berlijn.
De „Daily Herald" meldt uit Praag, dat
de directeuren van Duitsche musea opdracht
hebben ontvangen schilderijen van Vincent
van Gogh en Rembrandt te verwilderen.
De directeuren werden naar Berlijn ont
boden, waar zij lezingen hebben aange
hoord van de schilders Hansen en Will-
lrich, die van Gogh een „halvcn bolsje
wiek" noemden en Rembrandt veroordeel
den, omdat hij in de Amsterdamsche Jo
denbuurt heeft gewoond.
Robert Schmitt verliet met eenige ande
ren ten teeken van protest de bijeenkomst.
Hij is ontslagen. Vele museumdirecteuren
saboteeren het bevel.
Hansen en Willrich hebben verleden, jaar
de tentoonstelling van „ontaarde kunst" te
München georganiseerd.
„De toffe jongens"
Twee cabarethoudsters tegen el
kaar in het harnas.
Art. 5 van de Handelsnaamwet verbiedt
het voeren van een handelsnaam, die voor
dat de zaak onder dien naam werd gedre
ven reeds door een ander rechtmatig werd
gevoerd, terwijl dientengevolge in verband
met den aard der beide zaken en de plaats
waar zij gevestigd zijn, bij het publiek ver
warring tusschen die zaken te duchten is.
Het bestaan van dit artikel heeft Nelly
Kalkhoven, die een cabaret „De Toffe Jon
gens" geheeten, in de Nieuwe Molstraat te
's-Gravenhage houdt, ervaren.
Zij was voor den kantonrechter gedag
vaard, omdat haar schoonzuster Mien Kalk
hoven, die zomers in de Dirk Hoogenraad-
straat en 's winters in de Nieuwstraat een
cabaret houdt, ook onder den naam „De
Toffe Jongens" reeds eerder dien naam zou
hebben aangenomen.
De getuigen brachten in deze zaak weinig
of geen opheldering. Namens verdachte
werd betoogd, dat Mien in het geheel geen
recht op den naam had en werd het bestaan
van een overeenkomst dienaangaande ont
kend, terwijl Mien beweerde dat er wel de
gelijk een afspraak gemaakt was.
Er zullen twee nieuwe getuigen worden
opgeroepen en de zaak is 14 dagen aange
houden.
Bloedvlekken op de trap van zijn
woning te Boekarest.
De sovjet-zaakgelastigde te Boe
karest, Butenco, is op geheimzinni
ge wijze uit zijn woning verdwenen:
men gelooft, dat hij het slachtoffer
van misdaad is.
Butenco ,die sedert het vertrek van Os-
trofski de leiding van het gezantschap had,
had het gebouw Zondagavond tegen 8 uur
verlaten om zich per auto naar zijn woning
te begeven. De Russische chauffeur van het
gezantschap verklaart Butenco tot voor zijn
woning gebracht te hebben en niet weer
vertrokken te zijn dan nadat de zaakgelas
tigde de deur achter zich gesloten had.
Sindsdien heeft men niets meer van den
diplomaat vernomen. Het. Roem een sch e
dienstmeisje heeft medegedeeld, dat Buten
co niet thuis gekomen was, toen zij zich te
gen negen uur ter ruste begaf. Zij zag Maan
dagochtend tot haar groote verwondering,
dat Butenco niet thuis geslapen had. Op
het gezantschap begon men ongerust te wor
den en tegen den middag begaf de secreta
ris zich naar Butenco's woning.
Hier heerschte de grootste orde, doch op
de trap vond men eenige verdachte vlekken,
die leken op bloedvlekken, welke men had
willen verwijderen. De secretaris waarschuw
de onverwijld de politie, doch haar onder
zoek heeft geen enkel resultaat opgeleverd.
Op het gezantschap is men er van over
tuigd, dat Butenco ontvoerd of vermoord is.
De zaakgelastigde was twee maanden gele
den uit Moskou gekomen. In het huis, waar
hij zijn intrek had genomen, worden vier
appartementen bewoond door ambtenaren
van het gezantschap, een door den eigenaar
en een door een Roemeensch gezin. Buten
co is 37 jaar. Zijn vrouw en zijn kind zou
den weldra uit Moskou overkomen.
Nieuwe Ifaliaaosche recordpoging
Op de lijn Londen-Kaapstad.
Heden zal een twecmotorig Caproni-vlieg-
tuig naar Londen vertrekken. Aan boord
van het toestel zullen zich bevinden de Ita-
liaansche vlieger Ir. Albertini, dr. Minetti,
een radiotelegrafist en een werktuigkundige
Het vliegtuig zal van Linate vertrekken.
Het ligt in het voornemen het record op de
luchtlijn Londen-Kaapstad te verbeteren.
Het vertrek is vastgesteld op 14 dezer. Dc
afstand zal in vier étappen worden afge
legd.
De vliegers zullen de route over de Saha
ra volgen.
Het tegenwoordige record staat met 45
uur en 10 minuten op naam van Clouston.
Proeven bij de veldartillerie.
Een van de moeilijleste vraagstukken bij
het aanvallend gevecht blijft de samenwer
king tusschen de infanterie en dc haar steu
nende artillerie. De vooruitgeschoven artil
lerie-waarnemer moet in elk geval in voort
durende verbinding staan, wil er van die
samenwerking met de infanterie iets terecht
komen. Telefoonlijnen zijn steeds uiterst
kwetsbaar cn laten dikwijls op het kritieke
moment in den steek.
Vandaar dat, aldus de N.R.Crt, bij het 2de
reg. veldartillerie proeven zijn genomen om
die telefonische verbindingen per draad te
vervangen door een radiotelefonische ver-
verbinding, waarvoor enkele kortegolfradio-
telefonictoestellen in gebruik zijn geweest.
Naar wij vernemen moeten die proeven goed
zijn geslaagd, zoodat invoering \.in deze
draagbare toestellen bij de artillerie voor
samenwerking met de infanterie kan wor
den tegemoet gezien.
Uit den aard der zaak is de richting
van deze toestellen geheim. Het zijn appa
raten met een beperkte werkingssfeer, om
dat de standplaatsen van afdeelingscomman-
dant en vooruitgeschoven waarnemer
slechts enkele kilometers van elkaar ver
wijderd zijn. Voorts zullen gebundelde gol
ven toepassing vinden om den vijand het
meeluisteren zooveel mogelijk te verhinde
ren.
Dat dc proefnemingen met zulk'n gunstigen
uitslag zijn bekroond mag een succes hee-
ten voor onze technische diensten, welke de
toestellen construeeren. Reeds eerder geno
men proeven met buitenlandsche toestellen
van dien aard waren min of meer teleurstel
lend.
1500 Sovjet-vliegtuigen in
het Verre Oosten
In antwoord op een interpellatie in het
bcgrootingssubcomité heeft de Japansche
minister van oorlog, Soegivama, medege
deeld, dat de luchtmacht der Sovjets in
het Verre Oosten uit ongeveer 1500 vliegtui
gen bestaat, welke meerendeels aan de kust
gestationneerd zijn.
Vliegtuig van Clouston
vernield
Vliegers ongedeerd.
Het vliegtuig van Clouston, die besloten
had zijn recordpoging op te geven en naar
Engeland terugkeerde, is gistermorgen bij
de landing te Nicosia (Cyprus) vernield,
doordat er een hand sprong. De beide vlie
gers zijn ongedeerd: zij zijn voornemens mor
gen over zee naar Engeland te vertrekken.
PROGRAMMA
DONDERDAG 10 FEBRUARI 1938.
Hilversum I, 1875 en 415>5 m.
AVRO-üitzendlng.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.3C Omroeporkest en soliste.
11.00 Kniples.
11.30 Omroeporkest.
12.30 Gramofoonmuziek.
I.30 Vervolg concert.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Het Omroeporkest.
3.00 Kniples.
3.45 Viool en piano.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Viool en piano.
4.50 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelsche les.
8.Ó0 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Concertgebouw-orkest.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.15 Radiotooneel.
10,15 Gramofoonmuziek,
II.00 Berichten ANP. Hierna: AVRO-Dans
orkest.
Hilversum H, 801,5 m.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
8.00 —9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest, en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkuurtje.
2.55 Gramofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 Tenor en piano.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Journalistiek weekoverzicht.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Berichtên
8.15 Christelgk Gemengd Koor „Hosanna".
9.00 „De arbeid der gehuwde vrouw", causerie.
9.30 Gramofoonplaten.
9.40 Orgelconcert.
10.45 Gymnastiekles.
11.00—12.00 Gramofoonmuziek. Na afloop:
Schriftlezing.
FEUILLETON.
T
romcm door
e. phlllips-
oppenheim
Zij trok haar vingers langzaam uit de zgne,
misschien een weinig spgtig. Hg wachtte
blootshoofds tot zij naar binnen gegaan was.
Toen stapte hij in zijn auto en zette zich op
zgn gemak, onder het rooken van een siga
ret. Ongelijk aan sommige andere avonden
met Reggie, had hij zich ditmaal uitstekend
geamuseerd. Hg voelde zich eenigszins licht
in het hoofd. Nu en dan voelde hg de instinc
ten van den vrouwenliefhebber in zich op
komen. Hg wist niet of die gesloten deur een
teleurstelling of een verademing voor hem
was.
HOOFDSTUK XVII.
Den volgenden morgen zat Peter Cradd In
net kantoor van Mr. Spearmain om stukken
te teekenen. Hij eischte weinig voor zich, en
de advocaat wees hem op de toename van
zijn banksaldo.
"I]c ^®nschte alleen," merkte hy op, „dat
uw familie uw vrouw en haar gevolmach
tigde ook wat kalmer met hun geld om
sprongen. Op last van uw vrouw, was ik eer
gisteren verplicht om twintigduizend pond ter
beschikking te stellen van een zekeren Mr.
Bloxom, een persoon, in wien ik slechts ma
tig vertrouwen heb. Dat geld moest in zgn
bookmakerszaak gestoken worden."
Peter Cradd liet een zacht gefluit hooren.
„Ik wist niet, dat Harriët zoo'n zottin
was," mompelde hij.
„Ik houd de rekening zoo accuraat moge
lijk bij," vervolgde Mr. Spearmain, „omdat
ik weet, dat er later moeilijkheden uit zullen
voortvloeien. Behalve dan de helft van uw
vermogen, die u aan hen gecedeerd heeft,
kunnen zij verder niets van u eischen. Dat
heb ik volgens de wet vastgelegd, maar in
dien u eenigen invloed op uw familie uit
oefent, raad ik u hen tot een kalmer levens-
wgze aan te manen."
„Zgn er dan meer van die buitensporig
heden begaan?"
„O, jawel. Uw zoons, George en Henry
hebben voor vijftienduizend pond een auto
zaak in Bondstreet, waarvan zij niets afwe
ten, overgenomen. Ik beschouw dat bedrag
als volkomen weggeworpen, en wat ik verder
van die twee jongelui gezien heb. heeft mij
de overtuiging geschonken, dat zg heelemaal
niet tot het drijven van een zaak, van welken
aard ook, in staat zijn."
„Dat ben ik volkomen met u eens," gaf de
vader toe. „Ik houd hen voor de grootste
ezels, die op twee beenen rondloopen. Maar,
daar schiet mij iets te binnen. U heeft veer
tigduizend pond als reserve terzijde gelegd,
nooit aangeraakt te worden, nietwaar?"
„Dat heb ik gedaan," antwoordde de advo
caat, „en ik prijs méér dan ooit uw wgze
vooruitziendheid. Van de interest daarvan,
zullen zy altijd kunnen leven, en zelfs in het
ergste geval, zullen zg het totaal van hun ka
pitaal wel niet opmaken. Toch zgn zg om
ingetogener en betere raadslieden bitter ver
legen."
„Ik zal hun schrijven," beloofde Peter
Cradd. ,,'t Is geen aangename taak, maar ik
zal schrgven. Wat ik vragen wou, waar is
Reggie vanmorgen?"
„Zoover ik heb kunnen vernemen, heeft hij
zich vanmorgen nog niet laten zien. Ik dacht
niet anders, dat hg gisterenavond in uw ge
zelschap was geweest."
„Juist," antwoordde Peter. „En wij hebben
het misschien een beetje laat gemaakt."
„Hg telefoneerde een paar minuten gele--
den," hernam Mr. Spearmain, „of u met hem
wou lunchen, voor het geval u vertrokken
mocht zgn voordat hij hier kwam. In het
Embassy, geloof ik, om half twee."
Peter Cradd nam hoed en stok. „Wilt u
alstublieft tegen hem zeggen, dat ik hem
later wel zien zal. Ik heb voor de lunch een
andere afspraak."
Eula was nauwelijks vijf minuten te laat.
Ze was weer in het zwart, maar met een een
voud, die op haar bewonderaar een diepen
indruk maakt.
„Ik heb u toch niet laten wachten?" vroeg
ze, terwijl ze door de draaiende deuren gin
gen.
„Geen minuut," stelde hg haar gerust.
Zij gingen naar boven, bestelden cocktails
en zochten een gezellig plaatsje op. Peter
Cradd bestelde de lunch en Eula stak een
sigaret op.
„Ik kan u niet zeggen," begon zij „hoe
aangenaam ik vanmorgen wakker werd. met
dit in het vooruitzicht. Want ik heb het in
Londen tamelijk eenzaam, Mr. Cradd."
„Maar u moet toch tal van kennissen heb
ben?"
„O, zeer weinigen. Ik ben liever alleen dan
met menschen die mij niet sympathiek zgn.
Werkelijk," ging ze voort, haar sigaret in
een lang ivoren pijpje stekende, „er zijn wei
nig menschen zoo eenzaam als ik. Maisie, bij
voorbeeld woont met een vriendin samen en
heeft veel vrienden. Haar flat is altijd vol
menschen. Dat zou mij in 't geheel niet be
vallen. Ik houd van rust. Van boeken, en zoo,
en van één enkel persoon misschien o, van
zulk een onmogelijk persoon!"
Peter Cradd had nieuwe cocktails besteld.
„Goed geslapen?" vroeg hy.
Zg schrok. Haar gedachten schenen afge
dwaald naar het onderwerp van haar lichte
ontboezemingen.
„Volstrekt niet," antwoordde zy. „Ik heb
uren wakker gelegen, tot het dag werd. Toch
had ik zoo'n heerlgken avond."
„Een vroolijk gezelschap, niet waar?" vroeg
hg, slecht op zijn gemak.
„Méér dan dat," fluisterde zij.
Hun lunch was gereed, en zg namen plaats
aan het door Peter Cradd gereserveerde hoek
tafeltje. Zelfs den laatsten, die zelden op der
gelijke dingen lette, ontging het niet, welk een
belangstelling en bewondering de verschijning
van zgn gezellin opwekte. Zg at weinig, dronk
matig, en sprak juist met dat tikje intimiteit,
dat hij hoe langer hoe behaaglijker begon te
vinden.
„U verbaast mij, Mr. Cradd," merkte ze op,
toen zij, aan de koffie waren, „ja, u verbaast
mij. want u is zoo sympathiek, en ik voel
doorgaans zoo weinig voor Engelschen. En uw
gezelschap vind ik een genot. Mr. Peter Cradd,
u zult toch niet plotseling weggaan en mij al
leen laten?"
„Natuurlijk niet," stelde hij haar gerust. „Ik
blijf hier nog twee maanden. Wat ik dan ga
doen, weet ik nog niet." vervolgde hij. „Mis
schien de Riviera. Of Italië."
Zij sloot half de oogen. „Italië..." mom
pelde zij.
„En u?"
„Ik moet hier een engagement zien te krij
gen. Ik leefde liever in Italië van een korst
brood, maar ik moet rekening houden met mijn
familie, die veel geld aan mgn opleidir.g ten
koste gelegd heeft. Ik moet voor hen verdie
nen. Ik blgf dus hier. maar nog een paar maal
zoo'n mist, en het is met mg gedaan. Mgn
stem heeft helaas al geleden. Ik sta soms
doodsangsten uit, dat ze mg geheel begeven
zal."
„Ons klimaat is 's winters nogal ongunstig,"
gaf hij toe.
„Ik stel voor," merkte ze op, „dat u mg
engageert als gezelschapsdame. Mr. Cradd,
zullen wy te zamen naar Italië gaan? U
spreekt de taal niet het is myn moedertaal.
U kent de schilderijenverzamelingen niet, ik
ken ze blindelings. U weet niet waar onbekende
schatten te vinden zijn ik wel. Ik zou een
uitmuntende gids voor u zijn."
Hg glimlachte. Een oogenblik kreeg hy een
visioen van alle dingen, die voor hem voor het
grijpen lagen, die andere mannen zich als een
recht aanmatigden. Hg begon te begrijpen wat
alles te beteekenen had. Vrouwen alle vrou
wen hadden een beschermer noodig, iemand
om aangenaam en vertrouwend op te steunen.
Hun eenige vrees scheen de eenzaamheid te
zijn. En alles leek zoo natuurlijk, zoo algemeen,
zulk een erkend onderdeel van het groote
schema van het dagelgksch leven, maar toch
voor hem zoo onmogelijk, waneer hy dacht aan
dat bliksemsnelle visioen van den storm en het
Zeemeeuwen Eiland, aan de paar seconden van
intimiteit met héér, die hem tot een koning
onder de mannen gemaakt hadden. Een oogen
blik dreigde een wilde opstandigheid bg hem
op te laaien. Waarom zich al die zalige moge-
ïykheden te ontzeggen, terwille van dien
vreemdsoortigen innerlijken afschuw van dat
gene, wat hem in de wereld der verbeelding als
huw elg kson t rouw aangerekend zou kunnen
worden? Zij boog zich tot hem over en raakte
zijn pols met haar vingers aan.
„U is niet erg beleefd tegen mij," verweet
ze hem. „Uw gedachten zgn afgedwaald. Uw
lichaam zit hier, maar waar is de rest? Ik kan
u gedurende deze paar oogenblikken niet
boeien."
Hg slikte een brok in. „Uzelve heeft die ge
dachten bg mg laten opkomen," zei hij.
„O, vergeef mij dan..." lispelde zij.
Hg betaalde de nota, en zij reden naar een
schilderijententoonstelling in Bond Street. Zg
bestudeerden stuk voor stuk de producten van
een Italiaansch futurist, van wien groote din
gen verwacht werden. Eula bleef somtijds in
diep gepeins. Peter Cradd, daarentegen, ver
veelde zich. Hg luisterde nu en dan naar haar
toelichtingen, maar erkende eerlijk, dat die
voorstellingen boven zijn bevatting gingen.
(Wordt vervolgd.)
