Wijn en whiskey op
Texel's strand
Holland wacht een zeer zware taak
N+H*V*B*
Een Bachus-paradijs
de don juan
Uoel&al
Roode Duivels komen met sterk elftal
naar Rotterdam
Lijdt Oranje-Wit de nederlaag?
Morgen is het weer HollandBelgië.
Evenals vorig jaar wordt deze immer
attractieve wedstrijd in het Feyenoord-
etadion te Rotterdam gespeeld. Dat wil
dus zeggen, dat er weer duizenden en
duizenden voetballiefhebbers op uit zul
len trekken, zoowel van boven als bene
den den Moerdijk om resp. de „Oranje
leeuwen" en de „Roode Duivels" aan te
moedigen.
Toch is, naar verluidt, de belangstelling
ditmaal niet zoo héél groot het Feyen-
oord-stadion zou niet uitverkocht zijn
hetgeen vermoedelijk zijn oorzaak vindt in
de omstandigheid, dat deze wedstrijd niet
geldt voor de wereldkampioenschappen. In
April zullen beide landen elkaar weer ont
moeten in Antwerpen waarschijnlijk
maar dan zal het beslist storm loopen. Im
mers dan gaat het om hoogere belangen. De
winnaar van dien wedstrijd wordt geplaatst
in het eindtournooi om den wereldtitel, dat
in den zomer in Frankrijk gehouden wordt.
Intusschen kan men den wedstrijd van
morgen behalve als de traditioneele jaarlij k-
sche ontmoeting beschouwen als een goede
gelegenheid om de kansen van beide landen
af te wegen. Zal een van beide elftallen een
sprekende meerderheid uitoefenen, dan mag
men aannemen, dat dat t.z.t. ook in België
het geval zal zijn. Verliest b.v. ons land, dan
mag men de kansen op een gunstige plaat-
Bing in het eindtournooi niet groot achten in
welk geval dus een succes niet te verwach
ten is. Men mag dus zeer benieuwd zijn wat
het Nederlandsche elftal morgen presteeren
zal en naar aanleiding daarvan in meer of
mindere mate hoop gaan koesteren.
Wat zijn de verwachtingen?
Over het algemeen zijn de verwachtin
gen ten aanzien van het Nederlandsch
elftal niet hoog gespannen. En wel terecht
omdat men er niet in is kunnen slagen,
sinds het vertrek van Bakhuys, een ster
kere of zelfs even sterke combinatie op
den been te brengen. De voorhoede is b.v.
positief zwakker, ook al bestaat zij geheel
uit spelers die hun sporen in internatio
naal voetbal reeds lang verdiend hebben.
Trouwens het geheele elftal bestaat uit
„oude rotten", de gemiddelde leeftijds
grens van onze spelers ligt bedenkelijk
dicht bij de dertig. Uit dit oogpunt bezien
ziet 't er voor Nederlands voetbaltoe
komst niet zoo bijster goed uit!
Toch verwachten we, dat dit elftal de
Roode Duivels goed partij zal geven. Techniek
Hier zijn de elftallen:
en routine zullen hierbij van groote beteeke-
nis en alleen de snelheid wellicht een handi
cap zijn.
Een overwinning verwachten we niet,
maar misschien, dat er met inspanning
van alle krachten en met inzet van de
ware strijdlust een gelijk spel bevochten
kan worden. Verder gaan onze aspiraties
voorloopig niet, al houden we natuurlek
te allen t\jde rekening met een blijde
verrassing
Sterk Belgisch team.
Men zegt, dat België niet met zijn aller
sterkste elftal in het veld zal verschijnen, daar
spil Meuldermans en rechtsbuiten Van der
Wouwer (beiden Beerschot) niet van de
partij kunnen zijn. Maar als men de namen
van de spelers stuk voor stuk bekijkt kan men
den indruk niet van zich afzetten, dat hier
wel degelijk een zeer sterk team geformeerd
is. Evenals bij ons, zijn het vrijwel allen be
kende gezichten, maar de Belgen hebben vóór,
dat zij over het algemeen jonger en... vuriger
zijn. Daar komt nog bij, dat het Belgische
spelpeil zich in stijgende lijn gevindt, hetgeen
niet van het onze gezegd kan worden. Waar
lijk, sterren als Braine, v. d. Eynde, Voor
hoof en de beide backs hebben zeer sterke
partners, die met zijn elven best in staat zijn
het huidige Nederlandsche elftal een lesje te
geven.
Zooals men ziet, zijn we omtrent den afloop
niet optimistisch gestemd, maar we zouden
geen goede vaderlanders zijn als straks het
resultaat mocht meevallen ons daar dubbel
over te verheugen. Laten wij bij voorbaat
onze jongens veel succes toewenschen!
Eerste klasse D.
Twee belangrijke wedstrijden vragen hier
de aandacht, omdat ze beide beide in nauwe
betrekking staan tot de onderste plaats en
één ervan ook nog gevolgen kan hebben voor
het kampioenschap. H.R.C. 5Atlas is dat
nl., terwijl de andere wedstrijd HRC i- -Held.
Boys is. Racing 5 geven we niet vee* kans,
overtuigd als we er van zqn dat .Atlas ter
dege op haar tellen zal passen.
Racing 4 echter lqkt ons tegen de Boys wel
opgewassen en een gelijk spel kin zij o.i. be
werkstelligen. Als gfevolg "an dezen Zondag
zien we HRC 5 dus vaster dan ooit op de
laatste plaats staan. Na Zo->dag krijgt HRC
5 nog bezoek van Held. Boys en Oudesluis.
Tweede klasse G.
Helder 4 ontvangt Watervogels 2 (11.15),
een wedstrijd zonder belang, die de Vogels
als favoriet beginnen.
Nederland
WEBER CALDENHOVE
PAAUWE ANDERIESSEN VAN HEEL
WELS VAN SPAANDONCK
SCHEIDSRECHTER
T. d. EYNDE CEULEERS
DE WINTER
SMELLINCK
CAPELLE
MAERTENS
THOMPSON
BRAINE VOORHOOF
DALEM
PAVERICK
België
Derde klasse E.
Helder 6 moet thuis JVC 2 10 uur) een
kleine nederlaag kunnen toebrengen.
Atlas 2 ontvangt HRC 7 (10 uur). De
thuisclub zal op moeten passm om geen punt
te verliezen.
Vierde klasse E.
Held. Boys 2HRC 8 10 uur) zal de
Racers zonder twijfel twee punten opleveren.
Vierde klasse F.
Schagen 3 ontvangt Dirkshorn 2 (10.30),
dat geslagen terugkeert. Wieringerwaard 3
houdt het thuis niet tegen N. Niedorp 3 (10
uur).
BKC 3 gaat naar Succes 4 (10 uur) en
kan een kleine zege mee naar huis nemen.
Nog werd Zondag j.1. gespeel: Dirkshorn 2
N.Niedorp 3 3—1.'
Adspiranten.
Afd. P. HRC b krijgt klop van Helder a.
Afd. Q. Callantsoog moet naar HRC c,
maar keert puntloos terug.
Afd. R. HRC f, op bezoek bij Held. Boys a,
(12 uur) kan wellicht een gelijk spel behalen.
De Jutters weten er meer
van
Van de hand van den Texelaar M. troffen
wij in het H.bl. het volgend relaas aan, dat
wij gaarne een plaatsje geven in ons blad.
Als de stormen bulderen over land en zee
zooals de laatste weken het geval is ge
weest leeft op Texel de strandjutterij. Dan
trekken de jutters er bij tij en ontij op uit;
dan loopen zij langs het strand, speurend en
zoekend naar wat de zee heeft teruggegeven.
En meer nog worden dan herinneringen
opgehaald aan vroeger dagen, toen soms bij
één hevigen storm voor honderdduizenden gul
dens hout kon aanspoelen. Dat waren gulden
dagen! Jong en oud, ja allen, die beenen onder
hun lichaam hadden, waarmede zij vooruit
konden komen, gingen naar het strand om
óók iets van den overvloed te bemachtigen.
Vreemd, dat thans nu wen graag eens deze
verhalen aan de werkelijkheid wilden toetsen
zulke groote hoeveelheden niet meer willen
aanspoelen
WUn
Niet slechts hout, de zee gaf van é-lles
terug. Wij hebben deze weken nog gehoord van
vaten wijn, die op het Nederlandsche strand
aanspoelden; wijn, die na aanvankelijk werd
beweerd, vijf en vijftig jaar in zee zou hebben
gelegen. Later bleek, dat het edele nat slechts
anderhalf jaar oud was en dat de wijn
bovendien nog van een minderwaardige qua-
liteit was.
Een Bachus-paradijs.
Ook Texel kreeg een deel van dezen wijn.
Wij hebben na deze eerste berichten reeds
loopen likkebaarden. Wijn, die vijf en vijftig
jaar oud was, dat kon wat goeds zijn! De
ontgoocheling was bitter. en een beetje
zuur maar we konden ons met-oude her
inneringen troosten. Want vroeger volgde, op
de eerste sensationeelé berichten, geen teleur
stelling. Toen spoelde er dikwijls drahk aan
op Texel's kust; drank, die van een voortref
felijke qualiteit was. Wat te zeggen bijvoor
beeld van de nooit genoeg geroemde whiskey
en cognac, die de zee eenige jaren geleden in
groote hoeveelheden heeft teruggegeven.
Men kon, om zoo te 'zeggen, geen stap op
het strand doen of men struikelde over een
kistje met flesschen van deze kostelijke dran
ken.
Ja, als een Texelaar daarover begint te
praten, geraakt hij voor het eerst nog niet
uitgepraat. Er zullen in die dagen wel niet'
veel eilandbewoners zijn geweest, die niet
al was het dan ook maar één keertje zijn
gaan „jutten", om dan steevast met een rijke
lijke hoeveelheid van het geestrijke vocht
thuis te komen.
Hoe verleidelijk het is.
Maar jutten is verboden. Dat wil zeg
gen, ieder is verplicht, wat hij op het strand
vindt, bij den strandvonder aan te geven.
Echter, als iemand nu een kistje met twaalf
flesschen cognac vindt u weet wel met
drie sterren en dan nog van een qualiteit, die
anders onbetaalbaar is voor een armen eiland
bewoner dan is het toch wel een beetje te
veel gevergd om van hem te eischen, dat hij
daarmee naar den strandvonder zal gaan. Zoo
iets doet men toch met!
Evenwel om dat vrachtje mee naar huis
te nemen, daarover moet de jutter nog eens
even piekeren. Want zonder gevaar is het
niet. Zoodra de eilandelqke politie ook maar
eenige verdenking koestert, bestaat er kans
op huiszoeking en als er dan cognac wordt
aangetroffen, dan ja, dan is de vinder er
gloeiend bij.
Een echte jutter staat echter voor niets.
Zeker als het geldt de politie te verschalken.
De politie-agenten zeggen de „zoekers"
zijn weliswaar doodgoeie kerels, maar je moet
niet te veel last van hen hebben. En als een
jutter maar handig genoeg is, slaagt hij er
wonderwel is door de mazen van de wet heen
te kruipen. Hij overtreedt wel de Nederland
sche wetten die regeeringsambtenaren met
zoovele zweetdruppels in elkaar hebben ge
wrocht maar niemand, die het hem zal
kunnen bewijzen. Immers Texel's duinen
zijn namelijk wijd en zijd beroemd om hun
uitgestrektheid. Dus als je even een kisje
begraaft, bestaater zoo goed als geen kans
dat de politie het zal vinden. Of een poli
tieman moest er toevallig tegen >.p moeten
loopen. En dan weet hij toch niet wie dat daar
heeft begraven.
Dat de jutters hun buit niet zullen terug
vinden, daarvoor behoeft niemand bevreesd te
zijn. Zij zijn van kindsbeen af in de duinen
opgevoed en zy zien dan ook drommels goed,
dat gindsche duin een heel anderen vorm heeft
dan deze, hoewel de toevallige eiland-bezoeker
weinig verschil zou bemerken. Omgekeerd zal
misschien een jutter wanneer hij in Am
sterdam mocht komen de Plantage Mid:
denlaan als twee druppels water op de N.Z*.
Voorburgwal vinden gelijken, en dat vinden
de hoofdstedelingen nu weer niet. Waar men
opgegroeid is, gevoelt men zich nu eenmaal
het beste thuis.
Ja, er is wat van die cagnac verdwenen,
welke nooit bq den strandvonder is terecht
gekomen. En dat hebben de Texelaars later in
Hoe staat het met onze
Bodemstructuur 1
Er is' de laatsten tijd een verheugende be
langstelling voor het grondonderzoek te
constateren. Er komen vrijwel dagelijks ver
zoeken om behulpzaam te zijn bij het ne
men van monsters of het organiseren van
een meer massaal onderzoek in een be
paalde streek.
In de gepasseerde winter zijn er honder
den monsters genomen in de polders Waard
en Groet, Wieringerwaard en Anna-Pau-
lovvnapoldcr.
Hoewel nog niet alle analyses door de
practijk zijn ontvangen en er zeker nog niet
het laatste woord over gesproken is, heb
ik toch gemeend het niet alleen bij het
min of meer scheikundig onderzoek te
moeten laten, maar. nu de animo er een
maal is, verder te moeten gaan op de in
geslagen weg.
Daarom wordt er a.s. Dinsdagmiddag f
Maart om 13.30 uur een bijeenkomst belegd
in café Breed te Wieringerwaard.
Op deze vergadering, waar iedere belang
stellende welkom is, zal de heer Ir. W. C.
Visser, landbouwkundige aan het Rijksland
bouwproefstation te Groningen een inlei
ding houden over zijn ervaringen inzake
het structuur-onderzoek van de grond.' Hij
heeft enige tijd terug in het buitenland
practijk op dit punt opgedaan en zal nu
van een en ander mededeling doen.
Dit kan een interessante en belang
rijke bespreking worden. Het slaat
toch wel vast dat niet alleen de
scheikundige en mechanische ontle
ding van een grondmonster uit
maakt of het bewuste perceel in eeni
goede cultuurtoestand is. Ook de
structuur van de grond is' van zeer
grote betekenis voor de ontwikke
lingsmogelijkheden van het gewas.
Na afloop van de inleiding zal een bezoek
worden gebracht aan diverse percelen om
aanschouwelijk te maken hoe men de struc
tuurbeoordeling en. bepaling momenteel
toepast.
Ik spreek de hoop uit dat velen1 deze
unieke gelegenheid zullen benutten tot ver
rijking van hun kennis en inzicht inzake
bodemproblemen.
De Rijkslandbouwconsulent
voor Noord-Holland,
Ir. G. J. LIENESCH.
het geheel niet betreurd. Want wat nog
was aangegeven en dus in het publiek moest
worden verkocht, heeft men in het riool laten
wegloopen, daar er zooveel accijnzen op kwa
men, dat niemand meer een flesch wilde
koopen. Doodzonde, vond men dat. Edoch, de
meesten hadden reeds een rijken buit binnen.
Men beweert zelfs, dat er nu nog van wordt
gedronken, hoewel het toch al verscheidene
jaartjes geleden is, dat de zee Texel dit
„cognacfeest" bereidde.
- Nadat gedurende de laatste weken
aanvankelijk een hevige Westerstorm had ge
woed, draaide de wind geleidelijk door het
Noorden naar het Noordoosten en het Oosten.
Oostenwind is den Texelaar niet bijster wel
kom. Vriezen doet het hier toch zoo goed ais
nooit aan schaatsenrijden is de laatste
jaren niet meer gedaan, er wès eenvoudig
geen ijs en met een dergelijken wind wordt
het water uit de haven weggeblazen.
Komt het met storm uit het Westen dikwijls
voor, dat bq hoogtij het water boven de kade
staat, zoodat de passagiers van de boot, die
het eiland met den vasten wal verbindt, per
vrachtauto afgehaald moeten worden, bq
Oostenwind kan het water zóó laag staan, dat
de boot niet binnen kan komen. Beide geval
len kwamen de laatste weken verscheidene
malen voor. Het is dan ook te begrijpen, dat
de bootdienst verre van geregeld wordt onder
houden en dat het daardoor veelal bezwaren
met zich meebrengt om even een uitstapje
te maken naar den „overkant". Men weet im
mers niet wanneer m!en zal kunnen terug-
keeren!
Neen, prettig zijn zulke dagen niet. Dan
voel je eerst goed, wat het zeggen wil eiland
bewoner te zijn, aangewezen op een boot-
dienst, die afhankelijk is van wind en water.
Maar ja, die ongemaliken moet men maar aan
vaarden. Straks, als het voorjaar goed door
zet laten wij hopen spoedig valt er
veel te genieten. En dan voelen wij ons weer
bevoorrecht boven die anderen, die bewoners
zijn van den vasten wal.
SEUILLETUN.
X
cta
roman door
e. philllps-
oppenheim
52.
„Altijd nieuwsgierig!" zuchtté ze. „Niemand
kan de dingen zoo eenvoudig voorstellen als
jq. Ik deed het ook uit nieuwsgierigheid, Peter,
uit teedere nieuwsgierigheid misschien. Toen
ik mijn woord jegens jou brak, heb ik gepro
beerd volgens mijn'eigen principes te leven. Ik
deed wat my onvermqdelqk scheen, en werd
later nieuwsgierig hoe jij het zou vinden. Je
schreef mij geen regeltje. Dat was ook niet
noodig. Ik wou weten of je boos was, of teleur
gesteld, of uit trots zweeg, enzoovoort. Einde-
lqk kon ik het niet langer uithouden, en ging
kijken."
„O." zei hij, „dus zooals de vroegere dames,
die in de arena gingen kqken hoe hun gladiator
stierf."
„Wees niet zoo dom." beet ze hem toe. „Ik
geloof dat het je feitelijk geen zier kon schelen
Je ziet er best uit, je amuseerde je in Mont-
martre, leeft hier als een egoïst, en bent dank
baar. dat je niet in dat avontuurtje gewikkeld
werd."
„Je bent zeer schrander," antwoordde hij,
„want dat is juist de conclusie, waartoe ik dien
morgen op het Zeemeeuwen Eiland kwam."
Nu vloog zq inderdaad op. „Ik verfoei je,"
zei ze. „We zullen over wat anders praten."
„Dan zullen wq de koffie gaan gebruiken.
Wat wil je, cognac of likeuren?"
„Ik wil van je nare likeuren niet weten!" riep
ze uit.
Zqn strijdlustigheid was ontwaakt; nu kreeg
hij een plotselinge psychologische zekerheid.
Voor de eerste maal in zijn leven /oer'de hq
den boventoon kon hq dat maar volhouden!
„Koffie met likeuren en cognac, Mrs. Skid-
more," beval hij, toen deze op zijn schellen
binnenkwam.
„Je behandelt mq afschuwelijk, weet je dat
wel?" zei Louise, nadat de deur weer ge
sloten. was.
„Ik behandel je eerlijk, wy weten precies
wat er gebeurd is, en behoeven het verleden
niet op te rakelen. Jij kwam hier, 'ïeb je ge
zegd, uit nieuwsgierigheid. Daar protesteer
ik tegen."
„Uit teedere nieuwsgierigheid," verbeterde
zq.
Dat liet hij loopen. ,Je bent den geheelen
dag bizonder aardig, tegen me geweest," ging
hq voort. „Je ging naar huis terug om van
japon te verwisselen, en hebt er oen aange
trokken, die ik je zoo graag zie dragen."
„Maar, is dat dan geen compliment?"
„Niet het soort compliment, dat mq op dit
oogenblik lief is. Ik denk, Louise, dat je hier
kwam uit méér dan louter nieuwsgierigheid.
Het was om je eigen qdelheid te streelen. Je
wou weten of ik leed. Je wist het niet zeker,
'dus je wilde je overtuigen. Ziedaar de reden
van je beminnelqkheid. Is dat eerlijk? Ik
legde mq neer bij wat jij deedt. Ik uitte geen
klacht. En nu kom je hier om je te bevre
digen. Heb ik dat verdiend?"
Zij zat hem strak aan te kqken; haar adem
ging snel. Zq was ernstig.
„Ik ben gekomen, omdat ik niet kon weg-
blqven; ik haatte mezelve voor het verzenden
van dien brief, want ik had er zulle een bit
tere spijt van. Wees dus vriendeüjk tegen
mij, Peter."
„U kunt afnemen, Mrs. Skidmore," zei
Peter Cradd. „Wij zullen de koffie bij den
haard gebruiken, Miss Barnslow."
Buiten scheen de regen toe te nemen. „Ik
zal u thuis laten brengen," zei Peter Cradd
nu. ,,'t Is geen weer voor dien auto van u.
Ik heb Richards al gezegd om zich g-ereed te
houden. Hoe laat, zullen we zeggen? Om half
elf? Half elf dus, Mrs. Skidmore."
Eindelqk was het einde daar. Mrs. Skid
more had de tafel opgeruimd en zij waren
alleen. Hq kwam naast haar staan, hield de
hand van Louise even vast, maar liet haar
daarna weer los.
Ten slotte ben ik slechts een mensch,"
begon hq met spreken. „De gedachte dat je
hier gekomen bent ter bevrediging van
van een alledaagschen aandrang zullen wq'
maar zeggen hindert mij. Je wou alleen
Zien hoe ik het droeg. Wij zullen er verder
over zwijgen, en daarmee afgehandeld."
Zij antwoordde niet. Zij staarde ii, de vlam
men en zat roerloos. Hij roerde in zijn koffie
en dronk langzaam. Zij liet haar sigaret uit
haar vingers glippen en op het vloerkleed
vallen. Hij sprong op, nam ze op, en wierp ze
in het vuur. Zij scheen het niet te bemerken.
Eensklaps richtte zq het hoofd op.
„Ik zou nu graag naar huis gaan," zei ze.
Hq deed een stap naar-de schel, maar bleef
staan.
„Meen je dat?" vroeg hij. „Het zou jammer
zijn. Ik begrijp niet, dat ik je beleedigd kan
hebben* Waarom zou je hals over kop weg
gaan?"
„Er bestaat een re^en voor," antwoordde zij.
„Dan zal ik je naar huis moeten rqden.. Ik
heb den chauffeur tot tien uur vrijaf ge
geven."
„Ik zal zelve chauffeeren," hield zq vol.
„Dat mag ik niet toestaan," merkte hij be
daard op. „Ik heb meermalen zelf gereden,
maar het is mij liever als je nog wat blijft."
„Kom hier eens by mij zitten, op de leu
ning van mqn stoel.
Hij wierp zqn sigaret weg en deed wat hem
gevraagd was.
„Ik kwam hier," begon zq, „omdat ik je
wenschte te zien, omdat ik naar je verlangde.
Daar bestond geen bepaalde reden voor,
maar -waarom doen menschen zulke dingen?
Je kunt je voorstellen, nietwaar, dat als je
iemand leed berokkend hebt, iemand van
wien je houdt, en de dagen komen en gaan,
en je hoort niets van hem, je niet uit zuivere
nieuwsgierigheid eens naar hem gaat kijken
maar om een andere beweegreden, niet
waar Welnu, Peter Cradd Peter ik ben
zeer bevreesd, dat die andere beweegreden bq
mq bestond."
„Eerst aan tafel werd dat mij duidelqk,"
ging zij voort. „Ik zette mijn wil tegen de
jouwe in, en jy overwon. Peter, jij bent da-
gclqks sterker geworden, en ik zwakker.
Wees lief tegen mij. En heb medelqden!"
„Louise!... dat zeg je tegen mq!"
„Louise," verzekerde hij haar, „zoo je'mij
ooit gegriefd hebt, dan is dat nu dubbel en
dwars door je goedgemaakt. Je handelde
goed. Dat weten wij. Je hadt niet met mq
mee kunnen gaan. Het was ondoenlijk. Een
onbeteekenend echtgenoot op leeftijd zou al
erg genoeg geweest zijn; een minnaar op leef-
tqd voor jou neem mij niet kwalijk be
lachelijk. Denk niet, dat ik niet met je kan
meevoelen," ging hij op vasteren toon voort.
„Ik heb je in Londen te midden van je kring
gezien. Ik ken hen allen. Ik las hun namen in
de l.rant. Jq behoort tot hen. Jij behoort tot
hun leven, je behoort aan den man, dien je
beloofd hebt te huwen. Hoe kon je dan op het
laatste oogenblik alles en alles wegwerpen,
zelfs je broer, om met mij op een grillig avon
tuur uit te gaan? Ik zou eenvoudig den dag
hebben zien aankomen, waarop je gezicht
ernstig werd en je oogen angst verrieden. Dat
zou-vreeselqk geweest zyn. Er kon eenvoudig
niets van komen."
„Het lqkt zoo vreemd, dat juist jy dat
zegt," mompelde zij ,want hoe kun jq dat
beoordeelen" en zij richtte het hoofd naar
hem op „hoe kun jq dat weten, waaraan
een vrouw het meest behoefte heeft? Hoe
kun jij weten, of zq déArvoor haar vrienden
kring, zelfs haar broer, niet gaarne zou op
offeren? Jij kunt niet oordeelen, Peter. Ik
zeg je, dat ik van gedachten veranderd ben."
Hij bleef een oogenblik sprakeloos. Hq was
bijna bang voor zijn hart het klopte zoo
wild er scheen vuur door zijn aderen te
stroomen, maar hij streed dapper.
„Het is al laat," zei hij. „Dat kan nooit ge
beuren, Louise, ik heb het ingezien. Ik zie het
nu, zooals jq over een paar-jaren."
Tij zult moeten toegeven, Peter. Ditmaal
staat mqn besluit vast. Denk je, dat het mq
geen ernst is.
„Het kan je geen ernst zyn."
„Goed," riep zq. „Dan zal ik het bewijzen.
„Zeg den auto maar af. Ik blijf hjer. Daarna
zul je misschien inzien wat wat is het
geijkte woord ook weer?" vroeg ze met een
dapper glimlachje „wat de plicht is van
een man van eer?
Eensklaps spitste Peter de ooren. Buiten
knersten voetstappen over het grint; daarna
een stem in de hal. Hij wilde gaan kijken.
„Blijf hier," verzocht zij. „Wat komt het er
op aan wie het is?"
Maar Peter ging toch kijken. Hq liep langs
het buffet, toen de deur geopend werd en
Durcott binnenkwam.
HOOFDSTUK XXX.
Ieder, die hem kende, zou dadelijk gezien
hebben dat Durcott woedend was. Hij was
evenwel ook een Brit, dus hield hij zich in.
„Ik kom je afhalen, Louise," viel hq met de
deur in huis.
„Arthur!" riep ze ontsteld. „Waarom ben
je hier gekomen?"
„Dat zou ik jou ook kunnen vragen," ant
woordde hy. „George is in Londen. Ik sprak
hem vanmorgen."
„Wilt u zich niet van uw jas ontdoen?"
vroeg Peter met toonlooze stem.
(Nieuwe spelling.)