Wijn en whiskey op Texel's strand Holland wacht een zeer zware taak N+H*V*B* Een Bachus-paradijs de don juan Uoel&al Roode Duivels komen met sterk elftal naar Rotterdam Lijdt Oranje-Wit de nederlaag? Morgen is het weer HollandBelgië. Evenals vorig jaar wordt deze immer attractieve wedstrijd in het Feyenoord- etadion te Rotterdam gespeeld. Dat wil dus zeggen, dat er weer duizenden en duizenden voetballiefhebbers op uit zul len trekken, zoowel van boven als bene den den Moerdijk om resp. de „Oranje leeuwen" en de „Roode Duivels" aan te moedigen. Toch is, naar verluidt, de belangstelling ditmaal niet zoo héél groot het Feyen- oord-stadion zou niet uitverkocht zijn hetgeen vermoedelijk zijn oorzaak vindt in de omstandigheid, dat deze wedstrijd niet geldt voor de wereldkampioenschappen. In April zullen beide landen elkaar weer ont moeten in Antwerpen waarschijnlijk maar dan zal het beslist storm loopen. Im mers dan gaat het om hoogere belangen. De winnaar van dien wedstrijd wordt geplaatst in het eindtournooi om den wereldtitel, dat in den zomer in Frankrijk gehouden wordt. Intusschen kan men den wedstrijd van morgen behalve als de traditioneele jaarlij k- sche ontmoeting beschouwen als een goede gelegenheid om de kansen van beide landen af te wegen. Zal een van beide elftallen een sprekende meerderheid uitoefenen, dan mag men aannemen, dat dat t.z.t. ook in België het geval zal zijn. Verliest b.v. ons land, dan mag men de kansen op een gunstige plaat- Bing in het eindtournooi niet groot achten in welk geval dus een succes niet te verwach ten is. Men mag dus zeer benieuwd zijn wat het Nederlandsche elftal morgen presteeren zal en naar aanleiding daarvan in meer of mindere mate hoop gaan koesteren. Wat zijn de verwachtingen? Over het algemeen zijn de verwachtin gen ten aanzien van het Nederlandsch elftal niet hoog gespannen. En wel terecht omdat men er niet in is kunnen slagen, sinds het vertrek van Bakhuys, een ster kere of zelfs even sterke combinatie op den been te brengen. De voorhoede is b.v. positief zwakker, ook al bestaat zij geheel uit spelers die hun sporen in internatio naal voetbal reeds lang verdiend hebben. Trouwens het geheele elftal bestaat uit „oude rotten", de gemiddelde leeftijds grens van onze spelers ligt bedenkelijk dicht bij de dertig. Uit dit oogpunt bezien ziet 't er voor Nederlands voetbaltoe komst niet zoo bijster goed uit! Toch verwachten we, dat dit elftal de Roode Duivels goed partij zal geven. Techniek Hier zijn de elftallen: en routine zullen hierbij van groote beteeke- nis en alleen de snelheid wellicht een handi cap zijn. Een overwinning verwachten we niet, maar misschien, dat er met inspanning van alle krachten en met inzet van de ware strijdlust een gelijk spel bevochten kan worden. Verder gaan onze aspiraties voorloopig niet, al houden we natuurlek te allen t\jde rekening met een blijde verrassing Sterk Belgisch team. Men zegt, dat België niet met zijn aller sterkste elftal in het veld zal verschijnen, daar spil Meuldermans en rechtsbuiten Van der Wouwer (beiden Beerschot) niet van de partij kunnen zijn. Maar als men de namen van de spelers stuk voor stuk bekijkt kan men den indruk niet van zich afzetten, dat hier wel degelijk een zeer sterk team geformeerd is. Evenals bij ons, zijn het vrijwel allen be kende gezichten, maar de Belgen hebben vóór, dat zij over het algemeen jonger en... vuriger zijn. Daar komt nog bij, dat het Belgische spelpeil zich in stijgende lijn gevindt, hetgeen niet van het onze gezegd kan worden. Waar lijk, sterren als Braine, v. d. Eynde, Voor hoof en de beide backs hebben zeer sterke partners, die met zijn elven best in staat zijn het huidige Nederlandsche elftal een lesje te geven. Zooals men ziet, zijn we omtrent den afloop niet optimistisch gestemd, maar we zouden geen goede vaderlanders zijn als straks het resultaat mocht meevallen ons daar dubbel over te verheugen. Laten wij bij voorbaat onze jongens veel succes toewenschen! Eerste klasse D. Twee belangrijke wedstrijden vragen hier de aandacht, omdat ze beide beide in nauwe betrekking staan tot de onderste plaats en één ervan ook nog gevolgen kan hebben voor het kampioenschap. H.R.C. 5Atlas is dat nl., terwijl de andere wedstrijd HRC i- -Held. Boys is. Racing 5 geven we niet vee* kans, overtuigd als we er van zqn dat .Atlas ter dege op haar tellen zal passen. Racing 4 echter lqkt ons tegen de Boys wel opgewassen en een gelijk spel kin zij o.i. be werkstelligen. Als gfevolg "an dezen Zondag zien we HRC 5 dus vaster dan ooit op de laatste plaats staan. Na Zo->dag krijgt HRC 5 nog bezoek van Held. Boys en Oudesluis. Tweede klasse G. Helder 4 ontvangt Watervogels 2 (11.15), een wedstrijd zonder belang, die de Vogels als favoriet beginnen. Nederland WEBER CALDENHOVE PAAUWE ANDERIESSEN VAN HEEL WELS VAN SPAANDONCK SCHEIDSRECHTER T. d. EYNDE CEULEERS DE WINTER SMELLINCK CAPELLE MAERTENS THOMPSON BRAINE VOORHOOF DALEM PAVERICK België Derde klasse E. Helder 6 moet thuis JVC 2 10 uur) een kleine nederlaag kunnen toebrengen. Atlas 2 ontvangt HRC 7 (10 uur). De thuisclub zal op moeten passm om geen punt te verliezen. Vierde klasse E. Held. Boys 2HRC 8 10 uur) zal de Racers zonder twijfel twee punten opleveren. Vierde klasse F. Schagen 3 ontvangt Dirkshorn 2 (10.30), dat geslagen terugkeert. Wieringerwaard 3 houdt het thuis niet tegen N. Niedorp 3 (10 uur). BKC 3 gaat naar Succes 4 (10 uur) en kan een kleine zege mee naar huis nemen. Nog werd Zondag j.1. gespeel: Dirkshorn 2 N.Niedorp 3 3—1.' Adspiranten. Afd. P. HRC b krijgt klop van Helder a. Afd. Q. Callantsoog moet naar HRC c, maar keert puntloos terug. Afd. R. HRC f, op bezoek bij Held. Boys a, (12 uur) kan wellicht een gelijk spel behalen. De Jutters weten er meer van Van de hand van den Texelaar M. troffen wij in het H.bl. het volgend relaas aan, dat wij gaarne een plaatsje geven in ons blad. Als de stormen bulderen over land en zee zooals de laatste weken het geval is ge weest leeft op Texel de strandjutterij. Dan trekken de jutters er bij tij en ontij op uit; dan loopen zij langs het strand, speurend en zoekend naar wat de zee heeft teruggegeven. En meer nog worden dan herinneringen opgehaald aan vroeger dagen, toen soms bij één hevigen storm voor honderdduizenden gul dens hout kon aanspoelen. Dat waren gulden dagen! Jong en oud, ja allen, die beenen onder hun lichaam hadden, waarmede zij vooruit konden komen, gingen naar het strand om óók iets van den overvloed te bemachtigen. Vreemd, dat thans nu wen graag eens deze verhalen aan de werkelijkheid wilden toetsen zulke groote hoeveelheden niet meer willen aanspoelen WUn Niet slechts hout, de zee gaf van é-lles terug. Wij hebben deze weken nog gehoord van vaten wijn, die op het Nederlandsche strand aanspoelden; wijn, die na aanvankelijk werd beweerd, vijf en vijftig jaar in zee zou hebben gelegen. Later bleek, dat het edele nat slechts anderhalf jaar oud was en dat de wijn bovendien nog van een minderwaardige qua- liteit was. Een Bachus-paradijs. Ook Texel kreeg een deel van dezen wijn. Wij hebben na deze eerste berichten reeds loopen likkebaarden. Wijn, die vijf en vijftig jaar oud was, dat kon wat goeds zijn! De ontgoocheling was bitter. en een beetje zuur maar we konden ons met-oude her inneringen troosten. Want vroeger volgde, op de eerste sensationeelé berichten, geen teleur stelling. Toen spoelde er dikwijls drahk aan op Texel's kust; drank, die van een voortref felijke qualiteit was. Wat te zeggen bijvoor beeld van de nooit genoeg geroemde whiskey en cognac, die de zee eenige jaren geleden in groote hoeveelheden heeft teruggegeven. Men kon, om zoo te 'zeggen, geen stap op het strand doen of men struikelde over een kistje met flesschen van deze kostelijke dran ken. Ja, als een Texelaar daarover begint te praten, geraakt hij voor het eerst nog niet uitgepraat. Er zullen in die dagen wel niet' veel eilandbewoners zijn geweest, die niet al was het dan ook maar één keertje zijn gaan „jutten", om dan steevast met een rijke lijke hoeveelheid van het geestrijke vocht thuis te komen. Hoe verleidelijk het is. Maar jutten is verboden. Dat wil zeg gen, ieder is verplicht, wat hij op het strand vindt, bij den strandvonder aan te geven. Echter, als iemand nu een kistje met twaalf flesschen cognac vindt u weet wel met drie sterren en dan nog van een qualiteit, die anders onbetaalbaar is voor een armen eiland bewoner dan is het toch wel een beetje te veel gevergd om van hem te eischen, dat hij daarmee naar den strandvonder zal gaan. Zoo iets doet men toch met! Evenwel om dat vrachtje mee naar huis te nemen, daarover moet de jutter nog eens even piekeren. Want zonder gevaar is het niet. Zoodra de eilandelqke politie ook maar eenige verdenking koestert, bestaat er kans op huiszoeking en als er dan cognac wordt aangetroffen, dan ja, dan is de vinder er gloeiend bij. Een echte jutter staat echter voor niets. Zeker als het geldt de politie te verschalken. De politie-agenten zeggen de „zoekers" zijn weliswaar doodgoeie kerels, maar je moet niet te veel last van hen hebben. En als een jutter maar handig genoeg is, slaagt hij er wonderwel is door de mazen van de wet heen te kruipen. Hij overtreedt wel de Nederland sche wetten die regeeringsambtenaren met zoovele zweetdruppels in elkaar hebben ge wrocht maar niemand, die het hem zal kunnen bewijzen. Immers Texel's duinen zijn namelijk wijd en zijd beroemd om hun uitgestrektheid. Dus als je even een kisje begraaft, bestaater zoo goed als geen kans dat de politie het zal vinden. Of een poli tieman moest er toevallig tegen >.p moeten loopen. En dan weet hij toch niet wie dat daar heeft begraven. Dat de jutters hun buit niet zullen terug vinden, daarvoor behoeft niemand bevreesd te zijn. Zij zijn van kindsbeen af in de duinen opgevoed en zy zien dan ook drommels goed, dat gindsche duin een heel anderen vorm heeft dan deze, hoewel de toevallige eiland-bezoeker weinig verschil zou bemerken. Omgekeerd zal misschien een jutter wanneer hij in Am sterdam mocht komen de Plantage Mid: denlaan als twee druppels water op de N.Z*. Voorburgwal vinden gelijken, en dat vinden de hoofdstedelingen nu weer niet. Waar men opgegroeid is, gevoelt men zich nu eenmaal het beste thuis. Ja, er is wat van die cagnac verdwenen, welke nooit bq den strandvonder is terecht gekomen. En dat hebben de Texelaars later in Hoe staat het met onze Bodemstructuur 1 Er is' de laatsten tijd een verheugende be langstelling voor het grondonderzoek te constateren. Er komen vrijwel dagelijks ver zoeken om behulpzaam te zijn bij het ne men van monsters of het organiseren van een meer massaal onderzoek in een be paalde streek. In de gepasseerde winter zijn er honder den monsters genomen in de polders Waard en Groet, Wieringerwaard en Anna-Pau- lovvnapoldcr. Hoewel nog niet alle analyses door de practijk zijn ontvangen en er zeker nog niet het laatste woord over gesproken is, heb ik toch gemeend het niet alleen bij het min of meer scheikundig onderzoek te moeten laten, maar. nu de animo er een maal is, verder te moeten gaan op de in geslagen weg. Daarom wordt er a.s. Dinsdagmiddag f Maart om 13.30 uur een bijeenkomst belegd in café Breed te Wieringerwaard. Op deze vergadering, waar iedere belang stellende welkom is, zal de heer Ir. W. C. Visser, landbouwkundige aan het Rijksland bouwproefstation te Groningen een inlei ding houden over zijn ervaringen inzake het structuur-onderzoek van de grond.' Hij heeft enige tijd terug in het buitenland practijk op dit punt opgedaan en zal nu van een en ander mededeling doen. Dit kan een interessante en belang rijke bespreking worden. Het slaat toch wel vast dat niet alleen de scheikundige en mechanische ontle ding van een grondmonster uit maakt of het bewuste perceel in eeni goede cultuurtoestand is. Ook de structuur van de grond is' van zeer grote betekenis voor de ontwikke lingsmogelijkheden van het gewas. Na afloop van de inleiding zal een bezoek worden gebracht aan diverse percelen om aanschouwelijk te maken hoe men de struc tuurbeoordeling en. bepaling momenteel toepast. Ik spreek de hoop uit dat velen1 deze unieke gelegenheid zullen benutten tot ver rijking van hun kennis en inzicht inzake bodemproblemen. De Rijkslandbouwconsulent voor Noord-Holland, Ir. G. J. LIENESCH. het geheel niet betreurd. Want wat nog was aangegeven en dus in het publiek moest worden verkocht, heeft men in het riool laten wegloopen, daar er zooveel accijnzen op kwa men, dat niemand meer een flesch wilde koopen. Doodzonde, vond men dat. Edoch, de meesten hadden reeds een rijken buit binnen. Men beweert zelfs, dat er nu nog van wordt gedronken, hoewel het toch al verscheidene jaartjes geleden is, dat de zee Texel dit „cognacfeest" bereidde. - Nadat gedurende de laatste weken aanvankelijk een hevige Westerstorm had ge woed, draaide de wind geleidelijk door het Noorden naar het Noordoosten en het Oosten. Oostenwind is den Texelaar niet bijster wel kom. Vriezen doet het hier toch zoo goed ais nooit aan schaatsenrijden is de laatste jaren niet meer gedaan, er wès eenvoudig geen ijs en met een dergelijken wind wordt het water uit de haven weggeblazen. Komt het met storm uit het Westen dikwijls voor, dat bq hoogtij het water boven de kade staat, zoodat de passagiers van de boot, die het eiland met den vasten wal verbindt, per vrachtauto afgehaald moeten worden, bq Oostenwind kan het water zóó laag staan, dat de boot niet binnen kan komen. Beide geval len kwamen de laatste weken verscheidene malen voor. Het is dan ook te begrijpen, dat de bootdienst verre van geregeld wordt onder houden en dat het daardoor veelal bezwaren met zich meebrengt om even een uitstapje te maken naar den „overkant". Men weet im mers niet wanneer m!en zal kunnen terug- keeren! Neen, prettig zijn zulke dagen niet. Dan voel je eerst goed, wat het zeggen wil eiland bewoner te zijn, aangewezen op een boot- dienst, die afhankelijk is van wind en water. Maar ja, die ongemaliken moet men maar aan vaarden. Straks, als het voorjaar goed door zet laten wij hopen spoedig valt er veel te genieten. En dan voelen wij ons weer bevoorrecht boven die anderen, die bewoners zijn van den vasten wal. SEUILLETUN. X cta roman door e. philllps- oppenheim 52. „Altijd nieuwsgierig!" zuchtté ze. „Niemand kan de dingen zoo eenvoudig voorstellen als jq. Ik deed het ook uit nieuwsgierigheid, Peter, uit teedere nieuwsgierigheid misschien. Toen ik mijn woord jegens jou brak, heb ik gepro beerd volgens mijn'eigen principes te leven. Ik deed wat my onvermqdelqk scheen, en werd later nieuwsgierig hoe jij het zou vinden. Je schreef mij geen regeltje. Dat was ook niet noodig. Ik wou weten of je boos was, of teleur gesteld, of uit trots zweeg, enzoovoort. Einde- lqk kon ik het niet langer uithouden, en ging kijken." „O." zei hij, „dus zooals de vroegere dames, die in de arena gingen kqken hoe hun gladiator stierf." „Wees niet zoo dom." beet ze hem toe. „Ik geloof dat het je feitelijk geen zier kon schelen Je ziet er best uit, je amuseerde je in Mont- martre, leeft hier als een egoïst, en bent dank baar. dat je niet in dat avontuurtje gewikkeld werd." „Je bent zeer schrander," antwoordde hij, „want dat is juist de conclusie, waartoe ik dien morgen op het Zeemeeuwen Eiland kwam." Nu vloog zq inderdaad op. „Ik verfoei je," zei ze. „We zullen over wat anders praten." „Dan zullen wq de koffie gaan gebruiken. Wat wil je, cognac of likeuren?" „Ik wil van je nare likeuren niet weten!" riep ze uit. Zqn strijdlustigheid was ontwaakt; nu kreeg hij een plotselinge psychologische zekerheid. Voor de eerste maal in zijn leven /oer'de hq den boventoon kon hq dat maar volhouden! „Koffie met likeuren en cognac, Mrs. Skid- more," beval hij, toen deze op zijn schellen binnenkwam. „Je behandelt mq afschuwelijk, weet je dat wel?" zei Louise, nadat de deur weer ge sloten. was. „Ik behandel je eerlijk, wy weten precies wat er gebeurd is, en behoeven het verleden niet op te rakelen. Jij kwam hier, 'ïeb je ge zegd, uit nieuwsgierigheid. Daar protesteer ik tegen." „Uit teedere nieuwsgierigheid," verbeterde zq. Dat liet hij loopen. ,Je bent den geheelen dag bizonder aardig, tegen me geweest," ging hq voort. „Je ging naar huis terug om van japon te verwisselen, en hebt er oen aange trokken, die ik je zoo graag zie dragen." „Maar, is dat dan geen compliment?" „Niet het soort compliment, dat mq op dit oogenblik lief is. Ik denk, Louise, dat je hier kwam uit méér dan louter nieuwsgierigheid. Het was om je eigen qdelheid te streelen. Je wou weten of ik leed. Je wist het niet zeker, 'dus je wilde je overtuigen. Ziedaar de reden van je beminnelqkheid. Is dat eerlijk? Ik legde mq neer bij wat jij deedt. Ik uitte geen klacht. En nu kom je hier om je te bevre digen. Heb ik dat verdiend?" Zij zat hem strak aan te kqken; haar adem ging snel. Zq was ernstig. „Ik ben gekomen, omdat ik niet kon weg- blqven; ik haatte mezelve voor het verzenden van dien brief, want ik had er zulle een bit tere spijt van. Wees dus vriendeüjk tegen mij, Peter." „U kunt afnemen, Mrs. Skidmore," zei Peter Cradd. „Wij zullen de koffie bij den haard gebruiken, Miss Barnslow." Buiten scheen de regen toe te nemen. „Ik zal u thuis laten brengen," zei Peter Cradd nu. ,,'t Is geen weer voor dien auto van u. Ik heb Richards al gezegd om zich g-ereed te houden. Hoe laat, zullen we zeggen? Om half elf? Half elf dus, Mrs. Skidmore." Eindelqk was het einde daar. Mrs. Skid more had de tafel opgeruimd en zij waren alleen. Hq kwam naast haar staan, hield de hand van Louise even vast, maar liet haar daarna weer los. Ten slotte ben ik slechts een mensch," begon hq met spreken. „De gedachte dat je hier gekomen bent ter bevrediging van van een alledaagschen aandrang zullen wq' maar zeggen hindert mij. Je wou alleen Zien hoe ik het droeg. Wij zullen er verder over zwijgen, en daarmee afgehandeld." Zij antwoordde niet. Zij staarde ii, de vlam men en zat roerloos. Hij roerde in zijn koffie en dronk langzaam. Zij liet haar sigaret uit haar vingers glippen en op het vloerkleed vallen. Hij sprong op, nam ze op, en wierp ze in het vuur. Zij scheen het niet te bemerken. Eensklaps richtte zq het hoofd op. „Ik zou nu graag naar huis gaan," zei ze. Hq deed een stap naar-de schel, maar bleef staan. „Meen je dat?" vroeg hij. „Het zou jammer zijn. Ik begrijp niet, dat ik je beleedigd kan hebben* Waarom zou je hals over kop weg gaan?" „Er bestaat een re^en voor," antwoordde zij. „Dan zal ik je naar huis moeten rqden.. Ik heb den chauffeur tot tien uur vrijaf ge geven." „Ik zal zelve chauffeeren," hield zq vol. „Dat mag ik niet toestaan," merkte hij be daard op. „Ik heb meermalen zelf gereden, maar het is mij liever als je nog wat blijft." „Kom hier eens by mij zitten, op de leu ning van mqn stoel. Hij wierp zqn sigaret weg en deed wat hem gevraagd was. „Ik kwam hier," begon zq, „omdat ik je wenschte te zien, omdat ik naar je verlangde. Daar bestond geen bepaalde reden voor, maar -waarom doen menschen zulke dingen? Je kunt je voorstellen, nietwaar, dat als je iemand leed berokkend hebt, iemand van wien je houdt, en de dagen komen en gaan, en je hoort niets van hem, je niet uit zuivere nieuwsgierigheid eens naar hem gaat kijken maar om een andere beweegreden, niet waar Welnu, Peter Cradd Peter ik ben zeer bevreesd, dat die andere beweegreden bq mq bestond." „Eerst aan tafel werd dat mij duidelqk," ging zij voort. „Ik zette mijn wil tegen de jouwe in, en jy overwon. Peter, jij bent da- gclqks sterker geworden, en ik zwakker. Wees lief tegen mij. En heb medelqden!" „Louise!... dat zeg je tegen mq!" „Louise," verzekerde hij haar, „zoo je'mij ooit gegriefd hebt, dan is dat nu dubbel en dwars door je goedgemaakt. Je handelde goed. Dat weten wij. Je hadt niet met mq mee kunnen gaan. Het was ondoenlijk. Een onbeteekenend echtgenoot op leeftijd zou al erg genoeg geweest zijn; een minnaar op leef- tqd voor jou neem mij niet kwalijk be lachelijk. Denk niet, dat ik niet met je kan meevoelen," ging hij op vasteren toon voort. „Ik heb je in Londen te midden van je kring gezien. Ik ken hen allen. Ik las hun namen in de l.rant. Jq behoort tot hen. Jij behoort tot hun leven, je behoort aan den man, dien je beloofd hebt te huwen. Hoe kon je dan op het laatste oogenblik alles en alles wegwerpen, zelfs je broer, om met mij op een grillig avon tuur uit te gaan? Ik zou eenvoudig den dag hebben zien aankomen, waarop je gezicht ernstig werd en je oogen angst verrieden. Dat zou-vreeselqk geweest zyn. Er kon eenvoudig niets van komen." „Het lqkt zoo vreemd, dat juist jy dat zegt," mompelde zij ,want hoe kun jq dat beoordeelen" en zij richtte het hoofd naar hem op „hoe kun jq dat weten, waaraan een vrouw het meest behoefte heeft? Hoe kun jij weten, of zq déArvoor haar vrienden kring, zelfs haar broer, niet gaarne zou op offeren? Jij kunt niet oordeelen, Peter. Ik zeg je, dat ik van gedachten veranderd ben." Hij bleef een oogenblik sprakeloos. Hq was bijna bang voor zijn hart het klopte zoo wild er scheen vuur door zijn aderen te stroomen, maar hij streed dapper. „Het is al laat," zei hij. „Dat kan nooit ge beuren, Louise, ik heb het ingezien. Ik zie het nu, zooals jq over een paar-jaren." Tij zult moeten toegeven, Peter. Ditmaal staat mqn besluit vast. Denk je, dat het mq geen ernst is. „Het kan je geen ernst zyn." „Goed," riep zq. „Dan zal ik het bewijzen. „Zeg den auto maar af. Ik blijf hjer. Daarna zul je misschien inzien wat wat is het geijkte woord ook weer?" vroeg ze met een dapper glimlachje „wat de plicht is van een man van eer? Eensklaps spitste Peter de ooren. Buiten knersten voetstappen over het grint; daarna een stem in de hal. Hij wilde gaan kijken. „Blijf hier," verzocht zij. „Wat komt het er op aan wie het is?" Maar Peter ging toch kijken. Hq liep langs het buffet, toen de deur geopend werd en Durcott binnenkwam. HOOFDSTUK XXX. Ieder, die hem kende, zou dadelijk gezien hebben dat Durcott woedend was. Hij was evenwel ook een Brit, dus hield hij zich in. „Ik kom je afhalen, Louise," viel hq met de deur in huis. „Arthur!" riep ze ontsteld. „Waarom ben je hier gekomen?" „Dat zou ik jou ook kunnen vragen," ant woordde hy. „George is in Londen. Ik sprak hem vanmorgen." „Wilt u zich niet van uw jas ontdoen?" vroeg Peter met toonlooze stem. (Nieuwe spelling.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 14