Hoe HRC den dans ontsprong
Iti een goed geleide partij winnen
de roodjakken verdiend met 4-1
Feijenoord-D.W.S. 0-0
UlaUAlpoAt
Schagen I-Zeemeeuwen I 2-3
Het spel is nog geen zeven minuten oud, als
Schagen reeds een 2O-achterstand heeft op
te halen! Zeven minuten, waarin de achter
hoede hopeloos uit den vorm was, het rammelde
in de middenlinie en het binnentrio uit de voor
hoede alles deed wat het niet moest doen. Ge
zien het veel betere positie kiezen en het han
dige individueele spel van de gasten, vreesden
we toen voor Schagen een zeer groote neder
laagEchter, de Loetbewoners schijnen in
te zien, dat het zoo niet gaat en langzamer
hand begint het elftal er in te komen. Peetoom
en Steen verstaan elkaar beter, de Moor doet
vaak uitmuntend werk, alleen Weeland, die
voor Boontjes invalt, blijft de heele wedstrijd
zwak. Wij hadden daar liever een Maarten
Slikker gezien! Ruig neemt ook niet altijd de
juiste beslissing op het juiste moment en Leen
Schoorl voelt zich onwennig in de voorhoede.
Het „gebroken" elftal oefent nochtans steeds
meer druk op het Zandvoortsche doel uit en een
tegenpunt hangt in de lucht. Het schijnt echter
of het niet mag, want aanval na aanval ver
loopt zonder resultaat. De backs van Zilver
meeuwen zijn goed, hoewel niet ondoordring
baar, de keeper (een derde elftal-speler) is
zéér goed, maar Vrouwe Fortuna is ook niet
met Spartanen. Een prachtschot van Peetoom
wordt door de Moor fraai opgenomen, maar hij
moet het leder even te krap overhalen en het
is weer mis. Vlak voor de rust brengt Steen
echter op fraaie wijze den stand op 21.
Na de thee wordt het spel direct op het Zand
voortsche gebied gebracht, en daar zal het
bijna de geheele tweede helft blijven. Schagen
doet aanval na aanval, maar komt er niet door.
Tijdens een verwoed gevecht voor het Zilver
meeuwen-doel geeft hands aanleiding tot het
toekennen van een penalty. Onder groote span
ning schiet Martien de Haaseen meter
over de lat. De kans van den dag gemist! Een
corner overigens ten onrechte toegekend
brengt het Zandvoortsche doel weer geducht in
gevaar, maar de keeper redt op het laatste
moment nog. Nog twintig minuten zijn te
spelen als Peetoom voorzet naar Leen Schoorl,
die met een hard schot in den hoek den ver
rasten Zilvermeeuw-doelman het nakijken geeft
(22). Verwachten we, dat Schagen nu zal
geven wat het kanhet wordt gaandeweg
minder, en de laatste tien minuten is het al een
zeer matige vertooning. Een minuut voor het
einde komt er nog een onnoodige doorbraak
van de bezoekers, waaruit hun derde goal volgt,
die de Schagen-keeper Schoorl hg had weer
een van zijn „losse" middagen wel had kun
nen houden. Vlak daarop komt het einde.
HET TOURNOOI TE LODZ.
De Zuldsalvische schaker Pirc heeft op het
oogenblik in het tournooi te Lodz de leiding
met 4 punten, gevolgd door Foltys (Tsjecho-
slovakije) en Gerstenfeld (Polen) met ieder
3y2 punt. De uitslagen luiden:
Vierde ronde:
FoltysStahlberg 10.
PircRegedzinski 10.
Mevr. Stevenson-MenchikSteiner 10.
Vijfde rondy:
FoltysNajdorf 10.
PetrovMevr. Stevenson-Menchik 10.
GerstenfeldKolski 10.
AppelSeitz 10.
FrydmanSulik 10.
HDVS-Overmaas 3-2
Hermes D.V.S. heeft in den eersten wed
strijd om het behoud van haar eerste klasser-
schap een kleine overwinning behaald op Over
maas, maar vrijwel den geheelen wedstrijd is
Hermes ver in de meerderheid geweest. Lat en
palen echter hebben Overmaas voor een ge
duchte nederlaag behoed en ook de te lang
zame middenvoor van H.D.V.S. deed daar het
zijne bij, hij heeft althans tal van vrijwel niet
te missen kansen niet benut. H.D.V.S. had
Breitner in de achterhoede opgenomen, zoodat
de verdediging die ook een vorige maal
H.D.V.S. reeds voor degradatie heeft be
schermd, weer in eere was hersteld. Ook nu
gaf die verdediging blijk van zelfvertrouwen,
hetgeen het geheele elftal ten goede kwam.
Overmaas speelde dikwijls verdedigend,
trachtend door middel van snelle uitvallen van
haar gevaarlijke voorhoede succes te hebben.
Dat gebeurde voor de pauze eens nadat
H.D.V.S. na een half uur de leiding had ge
nomen door Steeghs. De H.D.V.S.-verdediging
was wel wat ver opgedrongen en Breitner werd
toen door Boogers gepasseerd. De middenvoor
van Overmaas maakte toen een mooi doel
punt. H.D.V.S. had direct de kans de leiding
te hernemen toen ze een strafschop kreeg te
nemen, welke Borrani echter door een slecht
schot verprutste. In de tweede helft kwam het
betere spel van H.D.V.S. meer tot zijn recht.
Vooral de vleugel BorraniA. van der Tuyn
voetbalde goed. Laatstgenoemde doelpuntte na
goed samenspel met Borrani en uit een hoek
schop van Borrani kopte dezelfde speler weer
in het net (31). Een slotperiode van groot
overwicht van H.D.V.S. brak daarna aan. Op
zeer gelukkige wijze ontsnapte het Overmaas-
doel aan verdere doorboring en twee minuten
voor tijd scoorde Boogers uit een hoekschop van
Westerink voor Overmaas met een fraaien kop
bal (32). H.D.V.S. had echter geen moeite
verder doelpunten te voorkomen.
HRC 11-Spaartaan III 0-0
Na de keurige overwinning van de vorige
week, is het HRC deze maal niet gelukt de
beide punten in de wacht te sleepen. Broeder
lijk werden de punten gedeeld, zoodat HRC II
in den laatsten wedstrijd tenminste nog één
punt moet veroveren, om buiten degradatie
gevaar te komen.
Bij HRC zagen we Goudswaart op ver
dienstelijke wijze zijn heiligdom verdedigen.
Ook de midhalf heeft zich goed geweerd. Van
de beide backs redde vooral Leavy eenige
malen uitstekend, door zijn stevig ingrijpen.
Trouwens beide achterspelers steunen elkaar
op de juiste wijze, wat vooral het ingrijpen
van den keeper vergemakkelijkt.
Bij De Spartaan had de keeper een goeden
dag. Vele moeilijke ballen heeft hij op keurige
wijze weggewerkt. Ook de rechtsbuiten speel
de een goeden wedstrijd.
Dat HRC niet in staat is geweest te doel
punten, lag voornamelijk in het feit, dat het
spel, vooral na de rust, veel te kort gehouden
werd en hierdoor kreeg de achterhoede van S.
ruimschoots gelegenheid om in te grgpen. Had
De tweede wedstrijd om het kampioenschap
van Nederland, die tusschen Feyenoord en
DWS in het Rotterdamsche stadion gespeeld
werd, was van een heel wat betere kwaliteit
en van een veel aantrekkelijker karakter. Er
waren weer ruim 40.000 toeschouwers en deze
zijn getuige geweest van een wedstrijd, waar
in herhaaldelijk uitstekend spel is te zien ge
geven en die ook daarom zoo boeide, wijl tot
de laatste minuut het resultaat onzeker was.
Het is tenslotte een gelijk spel geworden, zon
der dat er gedoelpunt werd, een resultaat, dat
DWS uit den aard der zaak meer bevrediging
schonk dan Feyenoord. Wanneer de voorteeke
nen niet bedriegen, zal de strijd om den natio-
nalen titel wel worden uitgevochten door de
beide Westelijke kampioenen en in dit licht
bezien is dus het gelijke spel van DWS in ver
moedelijk den zwaarsten uitwedstrijd lang
geen onverdienstelijke prestatie. De uitslag
was, naar het ons voorkwam, de beste, daar
beide ploegen tweemaal drie kwartier lang
zich zoozeer hadden ingespannen en alle
moeite hadden gedaan om de overwinning te
behalen, dat een nederlaag voor welke partij
dan ook niet verdiend zou zijn geweest.
Natuurlijk zijn er aan beide kanten af en toe
kansen geweest en vooral DWS heeft toch
wel een paar malen een niet al te moeilijke
gelegenheid gehad om te doelpunten, maar op
de beslissende momenten schenen de spelers
het nogal eens te kwaad te hebben met hun
zenuwen en daaraan moet dan ook geweten
worden, dat doelpunten achterwege bleven.
Hoewel daaraan onmiddellijk mag worden toe
gevoegd, dat Heekelaar, zijn plaatsvervanger
Bruist en Van Male hun doel goed verdedigd
hebben. Heekelaar kreeg, toen hij zich languit
liet vallen voor de voeten van Sinke, een trap
tegen het hoofd, het was een ongeluk, waar
aan niemand schuld had. Hij bleef even lig
gen, maar scheen spoedig weer zoover te zijn
opgeknapt, dat hij kon doorspelen. Maar spoe
dig kreeg hg hoofdpijn en toen deze steeds
erger werd, zag hij zich genoodzaakt zijn
plaats aan een ander af te staan. Van de
beide DWS-backs was Van Stokken Sr. veruit
de beste. Wij hebben hem geen fout zien
maken en spelende zooals gisteren kon Cal-
denhove, wiens spel te veel ontsierd werd
door slordigheden en waar al te weinig, zoo
als in interlandwedstrijden, fijne trekjes in
zaten, hem bij lange na niet evenaren. Door
dat Huisman nog steeds niet beschikbaar was,
had men Van Stokken Jr. in de middenlinie
geplaatst en den jeugdigen Ruyneman een
plaats op den vleugel in de voorhoede inge
ruimd. Die jonge Van Stokken heeft evenals
z\jn broer een prachtigen wedstrijd gespeeld,
waarbij niet onvermeld mag blijven, dat hij
een bijzonder zware taak had, daar hij her
haaldelijk den spil Melchers, die maar niet
goed op gang kon komen, te hulp moest snel
len. In dit opzicht heeft ook Van Oordt zich
onderscheiden, want hoe moeilijk hij het ook
had tegen den sterken linkervleugel van
Feyenoord, toch vond hij steeds weer gelegen
heid om naar het midden te loopen en daar
Melchers zooveel mogelijk te steunen. Van de
voorhoede was Drae-
ger de groote man,
daar kan Van Heel
van meepraten. Door
zijn perfecte techniek
en zgn'gfóote snel
heid, rukte h\j vaak
de verdediging van
Feyenoord uiteen, na
dat hij zich eerst van
Van Heel ontdaan
had. Z\jn fout was
evenwel, dat hij niet
durfde te schieten,
hoe goed hij er vaak
voor stond. Aan Slot
had hij een goeden
partner, maar de rest
van de voorhoede was
niet al te sterk. Wel
iswaar gaf Van der
Velde mooie passes
aan den invaller links
buiten, maar in de
omgeving van 't doel
was hij toch niet gevaarlijk. Van Feyenoord
kan ook veel goeds verteld worden: Eenmaal
deed Van Male heel onhandig, waardoor hij
noodeloos een hoekschop weggaf, maar verder
heeft onze nationale doelman wel weer zoo
veel goede dingen gedaan, dat we hem met
vertrouwen a.s. Zondag tegen de Belgen het
veld in zien gaan. De Groot en Van der Heide
speelden niet altijd even mooi, maar behoudens
een heel enkel oogenblik was het wel secuur
werk, dat zij te zien gaven. Prachtigen steun
ondervonden zij van Paauwe en Kuppen, ter
wijl deze, op hun beurt, als de eigen voor
hoede oprukte, telkens mee naar voren trok
ken. Bij hoekschoppen op het DWS-doel was
het herhaadeljjk de lange Kuppen, die hoog
boven z'n tegenstanders uitspringend, met
mooie kopballen zijn club aan een doelpunt
probeerde te helpen. Van Heel was natuurlijk
niet onvoldoende, ook niet zwak, want dat hij
wel nooit zijn, maar uitblinken deed hij dit
maal niet, want daar gaf Draeger hem de
kans niet toe. De voorhoede combineerde veel
al voortreffelijk, maar soms te lang en dan
zat steeds Van Stokken Sr. ei-tusschen. Vente,
Kantebeen en De Vroet schoten te weinig en
als ze het deden, dan ontbrak er vaak te veel
aan de richting. Linssen was zooals dat steeds
in de laatste weken het geval is, weer de beste
man in de voorhoede, doch Sinke deed het
heel slapjes. Dat Vrauwdeunt er op zijn plaats
meer van terecht brengt, moet toch wel als
zeker worden aangenomen. De heer Boeree
heeft den wedstrijd voortreffelijk geleid.
De wedstrijd.
Het spel is dadelijk interessant, het gaat
vlug op en neer, het combineeren mag gezien
worden en ook het aangeven is zuiver, Maar
dra constateert men, dat de verdedigingen de
voorhoeden de baas zijn. Draeger sticht nogal
eens verwarring in de Feyenoord-gelederen tot
tweemaal toe gaat hij er mooi doorheen, maar
eerst schiet Slot uit den voorzet hard tegen
den lat en dan trapt Draeger tegen Van Male
aan. Aan den anderen kant heeft Heekelaar
met niet al te harde schoten van Vente en de
Vroet weinig moeite. Heekelaar komt dan in
(botsing met Sinke, speelt nog even door, maar
moet dan vervangen worden door Bruist. Deze
invaller begint wat zenuwachtig, maar het
duurt niet lang of hij is zijn zenuwen meester
en dan laat hij herhaaldelijk zien, uit het goede
hout te zijn gesneden. Aan beide kanten wor
den eenige hoek- en vrije schoppen genomen,
maar resultaat hebben ze niet.
De tweede helft vertoont hetzelfde spelbeeld
Nu eens is Feyenoord een tijdlang in de meer
derheid, dan weer is het DWS, dat de lakens
uitdeelt.
Draeger snelt een paar malen fraai door de
verdediging heen en eenmaal lijkt een doelpunt
zeker. Hij wacht echter zoolang, dat De Groot
nog kan ingrijpen. Aan de overzijde onder
scheidt Bruist zich door eerst een moeilijk
schot van de Vroet tot hoekschop te verwer
ken en dan een feilen kogel van Vente magni
fiek te keeren. Wat beide ploegen ook pro-
beeren, het zoozeer begeerde doelpunt komt
niet. Vente en Kantebeen verwisselen nog
van plaats, maar ook dat verandert de situatie
niet. Tegen het einde gooit D.W.S. er nog een
sche. je op, er ontstaan eenige hachelijke situ
aties* voor het Rotterdamsche doel, dat echter
ongeschonden blijft.
Met blanken stand komt derhalve het einde.
Bekerwedstrijden K.N.V.B.
Helder stelt teleur
Door Zaanlandia ultgebekerd.
In een teleurstellenden wedstrijd heeft Hel
der het tegen de vierde klasser Zaanlandia
niet verder kunnen brengen dan een 11
gelijk spel, waardoor zij volgens het reglement
van de K.N.V.B.-bekerwedstrijden voor verdere
deelname uitgeschakeld werd. Dit poovere
resultaat hebben de witjakken geheel aan
zichzelf te wijten, daar zij dit partijtje veel te
licht opgevat hebben. Vijf-en-zeventig minu
ten lang trachtte men Zaanlandia op z'n ge
mak te kloppen. Het tempo was veel te lang
zaam, de spelers hielden den bal steeds te lang
bij zich en er werd erbarmelijk slecht ge
plaatst. Van enthousiasme geen spoor te be
kennen, waardoor voldoende verklaard is,
waarom zelfs geen klein succesje geboekt
werd. De 4e klasser moest het natuurlijk van
stug verdedigen en uitvallen van haar drie
man sterke voorhoede hebben. Op deze wijze
heeft zij het gelijke spel weten te bewerk
stelligen en voor hun dapper en onversaagd
volhouden hebben de zwarthemden dit succes
zeker verdiend. Veel verder zullen zij het ech
ter niet brengen, want. zij maakten allerminst
een grooten indruk. In den middenvoor,
rechtshalfs, backs en keeper hebben zy ech
ter goede krachten en aan hen hebben zij dan
ook het gelijke spel te danken.
Helder nam na een kwartier spelen de lei
ding, toen Godschalk een mooie voorzet van
Siersma inzette, doch vijf minuten later was
de stand gelijk uit een prachtigen inzet van
den Z.-rechtsbinnen na een scherpen voorzet
van den linksbuiten. Voor het overige bood
het spelbeeld een voortdurend aanvallend Hel
der, dat echter alle variatie en doorzettings
vermogen miste om het tot doelpunten te
brengen. Eerst een kwartier voor het einde
zag men het gevaar en gooide men er eenige
scheppen op, doch toen was het reeds te laat.
Z. rook het gelijke spel en verdedigde uit alle
macht. Wel ontsnapte haar doel in de laatste
minuten op het nippertje aan een doorboring,
doch het bleef 11.
Watervogels-Gold Star
2-6
Watervogels is uitgebekerd. Laten we er
kennen, dat de nederlaag verdiend is, maar
dat er met dergelijke cgfers verloren is, is
grootendeels de schuld van den verliezer zelf!
We zagen voor rust een aantrekkelijken wed
strijd, die een afwisselend overwicht bood. De
zwartwitten speelden hun bekende stugge
spel, maar jammer was het, dat midvoor
Been zijn schot thuis gelaten had.
Gold Star onderscheidde zich door beter po
sitiespel, en ook het plaatsen was beter ver
zorgd. Langen tijd bleef de score blank, al
spande het wel eens voor beide doelen. Er
was 22 min. gespeeld, toen Bontes een afge
meten voorzet gaf, de middenvoor kreeg den
bal binnen zijn bereik en scoorde onhoudbaar.
W. speelde toen een poosje sterk agressief en
de Amsterdamsche backs deden soms wonder
lik. Goed werk van den keeper, maar meer
nog zeer slecht schieten, waren oorzaak, dat
de score niet verhoogd werd. Een paar uit
vallen van de gasten waren mede door te
ver opdringen van W. soms niet zonder
gevaar. Toen echter na een half uur spelen,
de rechtsbuiten (een veteraan van 40 jaar,
die spoedig daarna de middenvoor-plaats ging
bezetten) met den bal ver in het doelgebied
drong, viel keeper Holander tevergeefs uit.
De stand was gelijk. 10 minuten later gaf de
zelfde speler met een prachtschot zijn club
de leiding. De laatste minuten waren weer in
het voordeel van de zwartwitten, maar voor
doel faalde men, al kwam de bal dan ook
meermalen fraai voor den doelmond.
De 2e helft heeft een zeer rommelig aan
zien gehad en was verre van interessant. Ge
steund door den wind, is W. het laatste ge
deelte van den speel tg d in de meerderheid ge
weest; het was soms kat en muis! Doch dit
langdurig offensief werd slechts bekroond
door één doelpunt, n.1. toen Been een missen
in de G. S.-achterhoede afstrafte door on
houdbaar in te zetten. Er was toen 17 min.
gespeeld. Daarvóór echter hadden de bezoe
kers reeds de score verhoogd uit een ons in
ziens dubieusen, maar toegekenden strafschop
Met nog 28 min. te spelen en met den stand
23, was dus nog van alles mogelgk. In den
ware zin des woords vocht W. voor den ge
lijkmaker, en om de leiding te heroveren. Men
verwisselde nogal eens van plaats, we zagen
de vreemdste combinaties, maar niets mocht
baten. De keeper van G. S. deed eenige mooie
reddingen, maaF het onbeheerschte spel der
binnenspelers was toch de oorzaak, dat suc
ces uitbleef. De Amsterdammers bleven met
hun uitvallen uiterst gevaarlijk, en het werd
eerst recht mis, toen de uitstekend spelende
Ewalt met S. Been van plaats verwisselde.
De linkervleugel der gasten had nu vrij spel
en wist in de laatste 10 minuten Hollander
nog driemaal te passeeren. En zóó werd het
nog een groote nederlaag. Door eigen schuld!
Voor de zooveelste maal is bewezen, dat het
herhaaldelijk wijzigen in de opstelling toch
niet de ware medicijn is. Bovendien is dat
iets wat den aanvoerder aangaat, dat mag
niet op eigen houtje geschieden.
Den oudsten speler der 22 een pluim voor
zgn keurig en tactisch spel.
PROMOTIE/DEGRADATIE Se KLASSE.
De volgende promotiedegradatie/wedstrijd
om één plaats in de derde klasse Is:
WieringerwaardQ.S.C.,
te spelen op 10 April a.s.
(Van onzen Alkmaarschen medewerker)
Wanneer scheidsrechter Kotte beginnen laat
stellen zich de volgende elftallen in het veld
op:
H.R.C. Dijkshoorn
Van Pelt Selderbeek
Zuidema Stolk Buitenhuis
Sanders Hoogendjjk Roomeyer de Jong Dissel
H O
Hartog Pesie v. Halderen Gonggriep Versteeg
Hetteling Brinkkemper Siffels
Kok Meyer
Jonker Z.V.V.
Het begin ontwikkelt zich onder merkbare
hoogspanning. Het spel is gelgkopgaand, we
zien veel onberekend trapwerk over en weer,
waarbij vooral de Zaankanters af en toe nog
al eens missen. Van den beginne af aan echter
voelt men als 't ware, dat de arbiter den strijd
volkomen beheerscht en deze gedachte blijft
tot het eindrignaal. Zoodat van ruw spel,
niettegenstaande het belang der ontmoeting,
nauwelijks sprake is geweest.
Spoedig zien we van Halderen mooi door
breken, maar zijn vliegend schot gaat naast.
H.R.C. In de meerderheid.
Langzamerhand weet HRC dan in de meer
derheid te komen, tot doelpunten komt het
echter voorloopig nog niet. Z.V.V. moet zich
beperken tot enkele uitvallen, die zelden be
paald gevaarlijk zgn. Vooral Stolk valt in de
half-linie op door uitstekend spel. Hij heeft
vrijwel alles, wat in zijn buurt komt, hij kopt
als den beste en houdt den goed spelenden
van Halderen zoo goed als men slechts kan
wenschen.
De achterhoede van Z.V.V. laat zich niet
van haar beste zijde kennen, de backs missen
soms gevaarlijk en Jonker schijnt zwak. Met
groote moeite weet hg af en toe niet meer
dan onvoldoende weg te werken en eenige
malen kruipen de Zaankanters door het oog
van een naald. Ten slotte doelpunt de Jong,
maar de goal wordt afgekeurd en de stand
blijft voorloopig blank.
Jonker weet een kopbal, na een prachtkans
van H.R.C., juist weg te werken, dan wordt
bij een plotselingen uitval van Z.V.V. Dijks
hoorn aan den tand gevoeld, die een vliegend
schot van v. Halderen vallend weet te houden.
H.R.C. de leiding.
De bal gaat weer naar de andere helft, de
Jong krijgt weer een vrije trap te nemen, die
bij den rechtehhoek van het doel belandt, de
bal balanceert naar links, waar ten slotte
Dissel inkopt. De stand is 10, na ongeveer
20 minuten spelen.
We noteeren, gelijk zoo dikwijls het geval
is na een doelpunt, even een fanatiek doorzet
ten van Z.V.V., Versteeg schiet in het zijnet,
v. Halderen mist een kans, dan is de beurt
weer aan H.R.C. Het spelbeeld wordt als in
den beginne. H.R.C. combineert beter en Z.V.V.
is een tikje te langzaam, het plaatsen der
Zaankanters laat te wenschen over en af en
toe zien we, vooral in de achterhoede, uitge
sproken missen. Dat wreekt zich, wanneer op
een gegeven oogenblik Kok over den bal heen-
trapt. Sanders krijgt een fraaie kans en de
stand is 20.
Tot de rust is er niet lang meer te spelen
en Z.V.V. zet alles op alles. We zien Pesie fraai
voorzetten, doch door niet begrijpen gaat de
ontstane kans voor Z.V.V. verloren. Dan volgt
weer druk van de zijde van H.R.C., een uitval
der blauw-zwarten en opnieuw aanvallen der
roodjakken. Maar verandering komt er niet
weer en de rust gaat in met een nuttigen en
alleszins verdienden voorsprong der Helde
naren.
Het wordt 30.
Na de hervatting begint van Halderen een
opgelegde kans te missen, nog enkele Z.V.V.-
aanvallen volgen, dan is het woord weer
geheel aan H.R.C. Jammer, dat de Jong meer
en meer vervalt in zijn oude fout: pingelen.
We zien een mooie aanval van Sanders, die
niets oplevert. Dan doelpunt Roomeyer na 'n
voorzet van de Jong en de roodjakken hebben
een voorsprong van 3—0, die voldoende
schijnt om te gaan verdedigen. Misschien
kwam het ook, dat Z.V.V. sterker begon te
spelen, althans van dit oogenblik ongeveer
was het spelbeeld volkomen veranderd. Z.V.V.
kwam overdonderend opzetten en oefende
voortdurend druk uit op het Heldersche doel,
terwijl H.R.C. zich moest beperken tot enkele
uitvallen. Bg een daarvan miste Roomeyer een
opgelegde kans en dan heeft Z.V.V. eindelijk
geluk. Nadat een van rechts voorgespeelde bal
door minstens twee voorwaartsen is gemist,
weet Hartog toch nog Dijkshoorn te verschal
ken en hebben de Zaankanters ten minste hun
eer gered. 31.
H.R.C.-doel wordt belegerd.
Nog 20 minuten zijn te spelen en wat nu
volgt is een directe belegering der H.R.C.-
veste. We tellen niet minder dan zeven cor
ners en enkele vrije trappen buiten het H.R.C.
strafschopgebied in successie. Enkele malen
was het roode doel in hevig gevaar, maar het
liep goed af. Vergissen we ons niet, dan kre
gen de Z.V.V.-ers het te hevig met de zenuwen
groote haast en wellicht werd dit hun nood-
te doen. Hun heele spel kenmerkte zich door
lottig. Ze kregen enkele fraaie kansen, maar
de afwerking leek nergens op. Van tijd tot
tijd stond ongeveer 2/a van het HRC-elftal te
verdedigen en we waren getuige van caram-
bolages van den bal met beenen en nog eens
beenen. Carambolages ohne Ende, die wei
met overlegd spel weinig meer te maken
hebben. Het toeval overheerschte en onder
zulke omstandigheden schgnt doelpunten
moeilijk. Zoo ook hier. De stand bleef dus
3—1, totdat vlak voor het einde H.R.C. zich
achter wist vrij te werken, de bal ging naar
voren, Sanders zette ,een tiental meters rechts
van het doel staande, correct voor, naar de
Jong, die onhoudbaar inschoot. Hier kwam
wèl berekening bij te pas en ziet, het gaf een
goal! De Z.V.V.-ers kunnen voor hun komende
degradatiewedstrijden daaruit misschien lee
ring putten.
Er wordt nog afgetrapt. Toen was het afge-
loopen. H.R.C. had welverdiend gewonnen en
daarmee het degradatiegevaar afgewend.
H. meer op den vleugel gespeeld, zeker had
den doelpunten niet uitgebleven. Echter moe
ten we hierbij opmerken, dat de midvoor van
H. meermalen blgk gaf ondoordacht te werk
te gaan. Meerdere malen loste hij schoten op
grooten afstand op het doel, terwijl hij toch
wel duidelijk heeft kunnen waarnemen, dat op
dergelijke schoten de keeper absoluut ingesteld
was. Ook zgn kopwerk was slordig en de bal
len werden ook veel te ver van doel af inge
kopt. Waarom niet eens eenige malen ge
probeerd den bal vanuit de lucht ineens in te
schieten
Het spel
beloofde vooral voor de rust heel wat. Toen
werd er van beide zgden flink gewerkt, waar
bij aan beide kanten verschillende goede kan
sen werden verknoeid. Het gladde veld ver
oorzaakte nog wel eens, dat de ballen door
schoten, zoodat veel goed geplaatste ballen
uit gingen. Overigens is H. voor de rust iets
sterker geweest, wat blijkt uit de vele hoek
schoppen die op het S.-doel genomen zijn.
Na de rust werd er veel slechter gespeeld.
Veel te peuterig en te kort, waartegenover
stond, dat de achterhoede van S. veel te hard
opruimde, zoodat de voorhoede van S. er vaak
heelemaal niet aan te pas kwam. Ook nu
weer werden vele goede kansen verknoeid,
zoodat met blanken stand het einde kwam
van een sportieven strijd, die op rustige en
keurige wijze werd geleid.
UlLelïennen
Parijs-Nice
door Lowie gewonnen
Anton van Schendel wint de laatste
étappe!
De laatste étappe van den wegwedstrijd
ParijsNice, welke gisteren verreden
werd tusschen Marseille en Nice over 265
km, is in den sprint gewonnen door onzen
landgenoot Anton van Schendel in den tijd
van 7 uur 33 min. In de algemeene rang
schikking kwam de Belg Lowie op de eer
ste plaats te staan, terwgl Anton van
Schendel derde werd.
Heeft Albert van Schendel het vorige jaar
op fraaie wijze de Nederlandsche kleuren in
den rit ParijsNice verdedigd, ditmaal was
het zijn broer Anton, die deze taak overnam
en met een étappeoverwinning en zijn derde
plaats in het eindklassement ervoor zorgde,
dat reeds in het begin van het seizoen de aan
dacht van het buitenland op het kleine Hol
land gevestigd wordt. Anton van Schendel was
men weet dat Albert tijdens de tweede
étappe is uitgevallen voortdurend in de
voorste gelederen te vinden. In elke étappe
speelde hij een rol van beteekenis en op den
laatsten dag heeft hö de kroon op het werk
gezet door de vgfde étappe te winen. Bezette
hij Zaterdag nog de negende plaats in de alge
meene rangschikking, door zijn fraaie zege
en zijn minutenvoorsprong op enkele andere
deelnemers klom hg tot de derde plaats op met
nog twee minuten achterstand op den win
naar, Lowie.
DE HEER LIEVEN SLAAGT ERIN TWEE
WERELDRECORDS TE VERBETEREN.
Gisteren werd op de Dieze bij Den Bosch
door de Koninklijke Nederlandsche motorboot
club een internationale recordpoging georga
niseerd namens de Union Internationale du
Yachting Automobile, de heer A. Lieven, uit
Den Bosch heeft hierbij het bestaande wereld
record voor booten met buitenboordmotor,
klasse X met 1000 kubieke c.m. inhoud, dat
op naam stond van den Engelschman Fedden
met 45,95 km per uur, gebracht op 50,52 km
per uur. Het bestaande wereldrecord voor zes
uur, dat op naam stond van den Franschman
Caron en 37.03 km per uur bedroeg, werd
eveneens door den heer A.® Lieven verbeterd,
doordat hij een gemiddelde snelheid bereikte
van 48.59 km per uur. Deze beide wereld
records zijn de eerste, welke een lid van de
Koninklijke Nederlandsche motorbootclub
hier in Nederland vestigde, alles behoudens de
homologatie van de Union Internationale de
Yachting automobile.
Tijdschriften
Het Maart-nummer van „De Wandelaar".
Bij den uitgever A. G. Schoonderbeek te
Laren N.H. verscheen het Maart-nummer van
„De Wandelaar", geïllustreerd maandblad ge
wijd aan natuurstudie, natuurbescherming,
heemschut, geologie, folklore, buitenleven en
toerisme onder leiding van A. V. Fey.
Wie na het beschouwen van van Sijn's foto's
over zeevogels in de laatste nummers van dit
tijdschrift verondersteld heeft, dat deze kwa
lijk te evenaren zouden zijn, ziet in dit nummer
het tegendeel bewezen. Het is A. Waarts, die
dit presteert, met een rgke oogst van vogel
foto's uit Biesbosch. Jan Dijkstra mijmert
over de Kentering in de natuur, waarin de
bloemen hun kelken ontsluiten en het vogel
lied door de ruimte parelt en in de menschen-
wereld, waar oude en nieuwe krachten worste
len om de overwinning. „Moge de zachte en
zuivere krachten zich ontplooien als een bloe-
semende twijg in de lente..."
In de rubriek „De Korte Wandeling" tref
fen wij nog aan korte notities over Sterren
kunde in de Middeleeuwen, De Siberische
Goudlijster, de Appelvink, de Larix en de
jubilea van Dr. Henri Polak en Kweekerg
Moerheim, terwijl de vaste bijdragen over tui
nieren, fotografeeren. kamerplanten, benevens
een groot aantal foto's den inhoud der afleve
ring completeeren.
We deden slechts een greep uit dit rjjk ge-
illustreerde nummer.
'e ruggegraat van elk goed
reclameplan
COURANTENRECLAME
1
DRAEGER
