I
RADIO
IBEESTE
Verdere uitvoering
Neurenbergsche wetten
Zware straf tegen
chauffeur geëischt
cN 0
jEDGARRICE
IBURROUGHS
No. 34.
Sheeta, de panter had de dodendans onder
broken. Maar Tarzan stond nog steeds aan
de paal gebonden, en het wilde dier scheen
niets van de hulpeloosheid van zijn meester
te begrijpen. Nu de krijgers zagen, dat dit
dier een tjjger was, van vleesch en bloed, aar
zelden ze. Rokoff spoorde hen aan hun speren
naar het dier te werpen. Opeens zag het
opperhoofd hetgeen Tarzan de aapman reeds
verwacht had. Met een kreet van afgrijzen
draaide het opperhoofd zich om en vluchtte
naar de dorpspoort. En toen zijn volk de
reden hiervan zag, vluchtte dit ook, zo snel
het kon. Want daar achter hen aan
hun reusachtige lichamen spookachtig ver
licht door het maanlicht en de kleine vuren,
kwamen de mensapen van Akoet. Nu klonk
de wilde kreet van de aapman luid boven het
geschreeuw der verschrikte wilden uit. In
antwoord hierop liepen de apen en Sheeta de
vluchtende wilden achterna. Sommige krijgers
vochten met hun vreselijke vijanden, doch zij
konden tegen deze overmacht niet op en lagen
spoedig dood op de grond. Anderen werden
op hun vlucht ingehaald en overrompeld.
Spoedig was het dorp leeg. Slechts toen was
Tarzan in staat de wilde horde bij zich te
roepen. Nu ontdekte hij tot zijn verdriet, dat
hij geen van allen, zelfs niet de naar ver
houding intelligente Akoet duidelijk kon
maken, dat zij hem van de paal moesten los
maken. Spoedig zouden de wilden met ver
sterking terugkeren. De blanken mannen
zouden hem en zijn dieren vanuit de omrin
gende bomen doodschieten en hij zou mis
schien dood zijn voordat de mensapen hadden
begrepen, dat zij zijn banden moesten door
knagen.
ONZE OOST.
Pakhuismuur ingestort
Vier vrouwen gedood, vijf zwaar
gewond.
Te Lamongan, in de buup-t van
Soerabaja, is, aldus de N.R.Crt., de
voorgevel van een steenen pakhuis
ingestort. Op het tijdstip van de in
storting waren op den passar vele
koopvrouwen aanwezig. Vier vrou
wen zijn door het neervallend ge
steente gedood en vijf zwaar ge
wond. Vele liepen lichtere kwetsu
ren op.
De zwaargewonden zijn, na te zijn ver
bonden, naar de centrale burgerlijke zie-
keninrichting te Soerabaja vervoerd. Tegen
den eigenaar van het pakhuis is proces
verbaal opgemaakt.
Joodsche religieuze -vereenigin-
gen geen openbare rechten meer
De Duitsche staatscourant publiceert een
wet op de rechten der Joodsche religieuze
vereenigingen. Ter verdere uitvoering van
de Neurenbergsche wetten worden de rech
ten- der Joodsche religieuze vereenigingen
uniform voor het gehecle Rijk opnieuw en
in overeenstemming met den toestand gere
geld.
O. m. wordt bepaald, dat genoemde
Vereenigingen, dit tot dusverre nog
op grond van verschillende lands-
rechtelïjke bepalingen de rechten
bezaten van openbare lichamen, de
ze rechten verliezen en slechts de
mogelijkheid hebben, evenals andere
vereenigingen door inschrijving in
het vereenigingsregister particuliere
rechten te verwerven.
Voorts behelst de wet de funda-
menteele bepalingen voor een staatscontrole
in het geheele rijk op de Joodsche religieuze
vereenigingen en organisaties. Het van
kracht worden der wet voor Oostenrijk
blijft voorbehouden.
BOSCHBRAND IN DE ARDENNEN.
Jonge aanplant vernield.
Tusschen Libramont en Bastogne in de
Ardennen is een boschbrand ontstaan, waar
door een groote oppcrvlaklé met jonge aan
plant vernield is. Deze eerste boschbrand
van dit jaar brak uit korten tijd nadat een
trein door de aanplantingcn gepasseerd was.
Het langdurige dróge weer heeft de bos-
schen zeer brandbaar gemaakt. De schade
wordt geraamd op ruim 50.000 gulden.
Roosevclt w^nscht geen
dictator te zijn
De afkeerigheid van Roosevelt, dictator
van de Vereenigde Staten te worden, komt
tot uiting in een door den secretaris van
den president gepublicecrden brief aan een
niet met name genoemden correspondent,
luidende als volgt:
„Zooals gij wel weet, ben ik tegen een
Amerikaansche dictatuur, om drie een
voudige redenen:
Ten eerste voel ik geen neiging, dic
tator te zijn.
Ten tweede mis ik de eigenschappen
die mij een succesvollen dictator zou
den doen zijn; en
Ten derde heb ik teveel historischen
achtergrond en teveel kennis van be
staande dictaturen dan dat ik eeniger-
lei vorm van dictatuur voor een demo
cratie als de Vereenigde Staten zou
wenschen.
De brief wordt uitgelegd als een antwoord
op hen, die kritiek leveren op het wetsont
werp inzake de' hervorming der departe
menten.
Tornado's zaaien dood
en verderf
Tweehonderd gebouwen in Co-
lumbus vernield.
De tornado's die de staten Kan
sas, Missouri, Oklahoma en Arkan-
sas hebben geteisterd, hebben tot
dusver reeds 27 menschenlevens ge-
eischt, terwijl honderden menschen
gewond zijn. Alleen te Columbus
zijn reeds 200 gebouwen vernield.
O.a.stortte daar een school in, waarin
zich omstreeks honderd kinderen bevonden.
Vier hunner kwamen om het leven.
Het Roodekrus heeft 100.000 dollar ge
vraagd, teneinde hulp te kunnen verleenen
aan minstens 3.000 slachtoffers.
Pekin (Illinois) behoort eveneens tot de
steden, die het zwaarst getroffen zijn.
Enorme lading oorlogs
materiaal
Van New York naar Spanje?
Het s.s. „President Roosevelt" van de
United States Line is Woensdag van New
York uitgevaren met een der grootste la
dingen oorlogsmateriaal, die sinds verschei
dene jaren verscheept zijn. Onder de lading
bevinden zich 105 legerauto's, 3 sanitaire
wagens en talrijke tractoren, waarvan
tanks gemaakt kunnen worden.
Volgens beambten van de scheepvaartlijn
is de lading bestemd voor Le Havre. Het
D.N.B. voegt hieraan echter toe, dat hard
nekkige geruchten gaan, volgens welke de
lading bestemd zou zijn voor de Spaansclie
regeering.
PROGRAMMA
ZATERDAG 2 APRIL 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
KRO-Uitzending. 4.00—5.00 HIRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuzlek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest (Van 1.00—1.20 Gramo-
foonrnuziek).
2.00 Voor de jeugd.
2.30 De KRO-Melodisten m.m.v. solist.
3.00 Kinderuur.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.05 Causerie „De positie van den handels
reiziger in het bedrijf en in de maatschappij
4,25 Gramofoonmuziek.
4.30 HIRO-Post.
4.35 Gramofoonmuziek.
4.40 Causerie „Een riem onder het hart van
de mobilisatie-slachtoffers".
5.00 Gramofoonmuziek.
5.30 EsperantonieuWs.
5.45 De KRO-Nachtegaaltjes.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Het goddelijke moederschap".
7.35 Actuele Aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 KRO-Orkest gramofoonmuziek, Same-
thini's Cello-spetet, de KRO-Melodisten,
m.m.v. solist, en de Twinkling Three.
10.30 Berichten ANP. 10.40 Sportrevue.
10.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n, 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0(1—10.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Conti
nubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 Orgelspel.
I.151.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Causerie „Naar welke school? Een
moeilijke keus".
2.15 Gramofoonmuziek.
3.15 Schaakles.
3.30 VARA-Orkest, m.m.v. solist.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Residentie-orkest, m.m.v. solist.
5.40 Letterkundig overzicht.
6.05 Orgelspel.
6.30 Uit de Rode Jeugdbeweging.
7.00 Filmland.
7.30 Bijbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Koor en orkestensemble, m.m.v. solist
(Gr.opn.).
9.05 Declamatie.
9.15 „En nu... Oké".
10.30 Berichten ANP..
10.35 Gramofoonmuziek.
II.00 Esmeralda-Septet.
11.25 Berichten.
11.3012.00 Orgelspel.
DE POLITIEKE UITGEWEKENEN.
Nederland gaat in op het
Amerikaansche initiatief
De Regeerbigspersdienst meldt:
Onder betuiging van haar waardeering
voor het door de Amerikaansche regeering
genomen initiatief, heeft de Nederlandsohe
regeering zich bereid verklaard, zich te doen
vertegenwoordigen in het comité, dat op
voorstel van de Amerikaansche regeering
zal bijeenkomen ter bespreking van de maat
regelen, die ten behoeve van politieke uit
gewekenen kunnen worden genomen.
Verkeersongeluk op den Haar
lemmerweg.
De Haarlemmerweg ter hoogte van het
Kruithuis is dikwijls het tooneel van ver
keersongelukken: Zoo ook op een vooravond
in October 1936.
Drie auto's reden in de richting Amster
dam, de bestuurder van de middelste wagen,
een zware trailer wilde op een gegeven-
oogenblik .de voor hem rijdende personen
auto passe.eren. De weg daar ter plaatse is
driebanig eh de chauffeür van de trailer
ging op de tweede baan rijden. Op het mo
ment, dat hij weer in de richting van de
eerste baan draaide kwam van tegenover
gestelde richting een personenauto, die met
een slag tegen het achterste gedeelte van
de trailer botste. De kleine auto slingerde
en kwam zelf in botsing met een auto, die
.uit de richting Haarlem kwam.
Beide personenauto's werden zwaar be
schadigd en de twee inzittenden van de
eerste liepen snij- en schaafwonden op.
De trailer was doorgereden, doch kon
door een automobilist, die het ongeluk had
zien gebeuren, tot staan worden gebracht.
De trailer was doorgereden, doch kon
door een automobilist, die het ongeluk had
zien gebeuren, tot staan worden gebracht.
De chauffeur werd strafrechtelijk vervolgd
en de rechtbank veroordeelde hem tot twee
maanden hechtenis en intrekking van het
rijbewijs voor den tijd van een jaar.
Gisteren diende de zaak voor het Amster-
damsche gerechtshof. Verschillende getui
gen verklaarden, dat verdachte, een 29 jari
ge chauffeur, hard had gereden. Verd. sprak
dit tegen, met een trailer kan men moeilijk
sneller dan 40 a 50 km. rijden, terwijl de
getuigen van 60 a 70 k.m. spraken. Boven
dien vervoerde verdachte vier kostbare ren
paarden.
De procureur-generaal mr. A. Baron van
Harinxma Thoe Slooten achtte het ten las
te gelegde bewezen. Verd. had bij het pas-
seeren zeer zeker zorg moeten dragen niet
op het derde baanvak te komen.
Ook had hij toen de aanrijding plaats had,
moeten stoppen, er is tientallen meters ver
der een harden klap gehoord, die verd. in
de cabine ook zeer zeker heeft kunnen hoo-
ren.
Spr. requireerde bevestiging van
het vonnis: twee maanden hechte-
nisstraf en intrekking van het rij
bewijs voor den tijd van een jaar.
De verdediger mr. B. A. Kolthoff, conclu
deerde tot vrijspraak, subs, drong hij aan
op het hooren van nog eenige getuigen.
Het hof zal 14 April arrest wijzen.
Dr. Henri Polak krijgt
f 25.- boete
De Aimsterdamsche rechtbank heeft
gistermiddag uitspraak gedaan in
de strafzaak tegen dr. Henri Polak
en hem wegens beleediging van een
volksgroep veroordeeld tot een geld
boete van f25 subs. 10 dagen hech
tenis. Ook het O.M. had f25 boete
geëischt.
Dr. Polak had in „Het Volk" van 6 Maart
1937 een kroniek geschreven naar aanlei
ding waarvan de Amsterdamsche advocaat
mr. F. W. Mever zich als fascist beleedigd
achtte. Naar aanleiding van zijn klacht
stelde de officier van justitie een vervolging
in tegen dr. P. wegens beleediging van een
tot de bevolking behooren.de groep van per
sonen.
Om een meisje
Woonwagenbewoners duelleeren.
In het woonwagenkamp aan de Nieuwe
Kade te Arnhem heeft Woensdagavond laat
een vechtpartij plaats gehad tusschen twee
achttienjarige jongelieden, S. en G. genaamd
De ruzie ging om een meisje. Op een ge
geven oogenblik trok S. een mes en stak G.
daarmede in den rug, waardoor deze hoogst
ernstig werd gewond. G. werd naar het zie
kenhuis overgebracht. Waarschijnlijk is zijn
ruggegraat gekwetst.
S. is door de politie aangehouden en in
het Huis van Bewaring ingesloten.
EEN EN DERTIG DIEFSTALLEN
OP ZIJN GEWETEN.
Vier personen te Breda gear
resteerd.
Sedert geruimen tijd werden te Breda,
Ginneken en Princenhage vele diefstallen
gepleegd zonder dat de politie er in slaag
de de daders op te sporen. Thans is het .de
Bredasch recherche gelukt de hand te
leggen op den 21-jarigen de B. uit Breda en
den 17-jarigen K. uit Ginneken, die 31 dief
stallen hebben bekend, waarbij dynamo's,
rijwiellantaarns, sigaren, sigaretten en eet
waren werden gestolen.
Voorts werden nog gearresteerd de 17-
jarige V. uit Breda, die verdacht wordt
medeplichtig te zijn, en zekere B. uit Breda,
wegens heling.
Allen zijn ter beschikking van de Justitie
gesteld.
zijn gezicht, dat jaren ouder scheen geworden.
„Besef je, wat mijn vooruitzichten zijn?"
vroeg hij haar, bijna ruw.
Zonder aarzeling kwam haar antwoord. „Ik
besef alles. Je loopt groot gevaar, verkeerd
beoordeeld te worden, maar ik doe dit niet.
Als dat het geval was, zou ik nu niet hier
zijn. Neen, Pax, luister!" hij wilde haar in
de reden vallen „Ik spreek in heiligen
ernst, en wil, dat je mqn woorden als zoo
danig opvat. Dit vreeselijke wat gebeurd is,
mag en zal niet gevolgd worden door iets dat
nog veel erger is. Ik geloof in jou zooals ik
ook in Yvonne geloof en dat moet iedereen
weten."
Hij onderbrak haar met een heftigheid, die
hij niet langer kon bedwingen. „Dat is je
eenige reden! Ik zal het niet toestaan!"
Zij hief haar hand op. „Wacht! Je kunt het
niet verhinderen. De beslissing is aan mg
niet aan jou. Zou je er eerder in toestemmen,
als je dacht, dat ik je lief had?"
„Het zal niet gebeuren," zei hij koppig. „Ik
zal het absoluut tegenspreken."
„Dat mag je doen," antwoordde ze kalm.
„Men zal weten, waarom je het doet, en je
er des te meer om apprecieeren."
Hij klemde zijn handen ineen. Zij had hem
nog nooit zoo bewogen gezien en wachtte met
allen moed, die in haar was, op een heftige
uitbarsting.
Maar wat zij verwachtte, gebeurde niet. Se
conden lang stond hij zoo op haar neer te
zien, maar gedurende die seconden herwon hg
de beheersching over zijn wil.
Ten laatste kwam hij rustig naar haar toe,
boog zich over haar heen en legde zijn hand
op haar schouder. „Claire, lieve," zei hij, „dit
is de mooiste daad die je ooit verricht hebt.
Maar het is onmogelijk. Denk je dat ik
ooit mijn hoofd weer zal kunnen opheffen als
ik mijn veiligheid zoek bij een vrouw die
mij niet lief heeft?" Zijn stem klonk vriende
lijk, zelfs schertsend, wat haar de tranen naar
de oogen drong, zoodat zij hem als door een
nevel op haar neer zag glimlachen.
Zij bracht de hand naar de keel en kon
slechts met moeite het beven van haar stem
bedwingen. „Het is mrj onverschillig wat je
zegt hoe je je houding verklaart. Ik weet
dat je hetzelfde zou zeggen als je dacht,
dat ik je liefhad. Dus je ziet dat dit geen
gewicht in de schaal legt. Dat kunnen wij ter
zijde stellen."
„Vind je?" zei Pax. „En denk je dan dat ik
ten eeuwige dage de schuldenaar zal willen
zijn van een vrouw, die medelijden met mij
heeft?"
Zij schudde het hoofd en haar tranen vielen
op haar handen.
„Je kent mij niet," zei ze. „Ik denk ook om
Yvonne. Jy loste dat schot om haar te
redden. Je moet dit ook voor haar doen."
„Moet ik dat?" vroeg Pax half schertsend
met vragend opgetrokken wenkbrauwen.
Zij knikte nadrukkelgk en keek hem onbe
vreesd aan.
„Ja, dat moet. Ik zal telkens opnieuw be
vestigen, wat jij ontkent, en ik weet, wie van
ons beiden geloofd zal worden."
Hij liet een gesmoorden uitroep hooren en
verhief zich, als onwillekeurig, in zijn volle
lengte.
„Ik meen het Pax," ging ze voort, al haar
moed verzamelend. „Ik meen het. Niets zal
mij van besluit doen veranderen, tot deze ver
schrikking voorby is."
Hij deed een schrede aehteruit, en bleef als
verwonderd op haar neerkyken, alsof hij zien
wilde, hoe ver zij zou gaan voor hij een eind
maakte aan haar verwonderlijke zelfsopoffe-
ring.
„En als alles voorbij is?" vroeg hij kalm en
ernstig. „Heb je daaraan gedacht?"
„Ik heb aan alles gedacht," antwoordde
Claire, met een koele beslistheid, die hem brjna
ontwapende. „Maar ik heb nu alleen rekening
te houden met het heden, omdat dit al onze
krachten zal opeischen. De toekomst ligt bij
God."
„Is dat de reden waarom je zonder angst
je beslissing genomen hebt?" vroeg Pax.
Zij antwoordde met grooten eenvoud. „Ja."
Hij maakte een beweging van eerbied.
Claire." zei hij, „je bent voor mij het hoogste
en mooiste op deze wereld. Maar ik kan mij
niet onderwerpen hoe gaarne ik je terwille
zou zijn ik kan niet."
Uit zijn woorden klonk een bedwongen aan
doening, maar niet de minste onderwerping.
Hij stond rechtop, in zijn volle lengte, als een
man voor zijn rechters.
Claire zuchtte en stond op. „Ik vraag je
niet, je te onderwerpen,' zei ze. „Onder deze
omstandigheden doet het niet veel ter zake,
wat je doet. Het gaat er alleen om wat ik
doe, en dat wilde ik je zeggen. Ik ga nu.
Goeden avond!"
Zij reikte hem de hand, en hij staarde er
naar zonder haar hand aan te raken.
„Claire," zei hij plotseling, „dit grenst aan
krankzinnigheid!"
Hij maakte een heftige beweging en plotse
ling was haar hand in de zijne geklemd.
„Claire," fluisterde hij met nauwelijks ver
staanbare stem. „Claire mijn God help
mg te doen wat goed is!"
„Hij zal helpen," zei Claire met een teederen
blik op zijn gebogen hoofd. „Maar wij moeten
samen werken, Pax. Jij moet mij helpen
Yvonne te redden."
(Wordt vervolgd.)
FEUILLETON.
DOOR
ETHEL M. DELL
24.
Zij wendde zich met een besliste beweging
tot hem. „Ik zal het je uitleggen," begon ze
rustig. „Ik heb heb het reeds aan kolonel Ris-
borough verteld. Misschien had ik eerst met
jou moeten spreken, maar volgens mij, maakt
dit geen verschil. Jg hebt mij toen op de club
niet met woorden ten huwelijk gevraagd,
maar je hebt mij doen begrijpen, dat je
zulks van plan was. Ik vrees, dat ik je toen
niet aangemoedigd heb, maar sinds dien heb
ik er over nagedacht, en men zegt," haar
stem beefde „dat een vrouw zich mag be
denken. Pax, bij nader inzien, heb ik besloten
je onuitgesproken aanzoek aan te nemen. Ik
ben hier gekomen om je dat te zeggen."
Zij sprax met een grooten eenvoud, als
iemand, die volkomen zeker van zichzelf is.
Pax, die buiten den lichtkring van de lamp
zat, en zijn handen om zijn knieën gevouwen
had, maakte niet de minste beweging. Als zij
hem verrast en overrompeld had, gaf hij er
niet het minste blyk van. Het was als wachtte
hij op de. verwezenlijking van een nog nauwe
lijks gevormde gedachte.
Toen zy zweeg maakte hij een lichte bewe
ging alsof hij een zeker punt toegaf in een
argument, dat hij tot nu toe over het hoofd had
gezien, maar hij antwoordde pas na verloop
van meerdere seconden. Misschien besefte hij
niet wat het wachten haar kostte, want zij
bleef rustig zitten met haar heldere oogen
strak op hem gericht.
Eindelijk sprak hij. Zijn stem klonk wat
heesch, maar volkomen kalm. „Dat is juist
iets voor U, en ik ben U zeer dankbaar. Maar
het is ook iets, wat ik nooit zou kunnen aan
nemen. Dus daarmee is de zaak geëindigd."
„Wat is geëindigd?" vroeg Claire.
Hij stond op en liet zyn handen met een
wyde beweging langs zijn lichaam vallen:
„Alles, vrees ik. Ik ben niet meer in een po
sitie om een meisje ten huwelijk te vragen.
Ik heb hier zitten denken bijna den ge-
heelen dag door. En de eenige troost dien ik
er uit geput heb, is de gedachte, dat ik niet
verder ben gegaan met U."
„Dat is dwaasheid", zei Claire. „Je bent te
ver gegaan om nu te kunnen terugtrekken.
Ook ik heb tyd om te denken gehad sinds mijn
vertrek."
Pax wendde zich van haar af en begon het
vertrek op en neer te loopen.
Zij volgde hem met haar oogen. „Je moet
niet denken," zei ze, „dat ik niet begrijp, hoe
je over mijn voorstel denkt. Maar houd het
mij ten goede, dat ik het je zeg zulke ge
voelens zijn uit den tijd. Niemand breekt zich
het hoofd over de toekomst. Trouw eerst en
hoop het beste: dat is de leus van den tegen-
woordigen tijd."
Haar luchtige woorden waren in tegen
spraak met haar bleek treurig gezichtje.
Pax naderde haar, als aangetrokken door
die dwingende oogen. Op eenigen afstand bleef
hq staan en nu viel de schijn van de lamp op
