IOSC
ARZAN..
•H
strep»
i
S
Grijpt Buck Malone!
neeuwwitje aanleiding tot een preek!
onder de t«
'n Losse krabbel
Galaprogramma in de Novumbioscope
geeft Amerikaansch predikant
Duizend dollar belooning I
Het sprookje van den
vrijen mensch
Men kan in den trein stap
pen van den Helder naar Alk
maar en dan kan men komen
te zitten tegenover eenige
Glenn Morris
Jtti.deT nieuwe 20th Century-Fox^lni;
VrARZAN'S WRAAK'V
veelbelovende aanstaande ma
rineofficieren. De heeren zijn
verdiept in zware gepeinzen,
over stuurmanskunst, wis
kunde, aardrijkskunde, meet
kunde, misschien ook over
dat één lieve meisje dat
enfin dat is privé... Maar...
als we toevallig onze krant
omdraaien, dan veeren vier
lichtelijk Ineengezakte" figu
ren op, er komt nieuw vuur
in de oogen, wantop de
keerzijde stondTarzan!
Tarzan, door iedereen, of hij
wil of niet, gelezen, beoor
deeld, veroordeeld, maar
genoten.....*
InderdaadEdgar Rïce
Burroughs schreef een boek
over „Tarzan" en de wereld
klapte in haar handen en
was blij. Tarzan is immers
een koninklijke uitvinding.
Dat is een blanke jongeman,
opgevoed door de dieren des
velds in de leerschool van de
wildernis.
De jongeman met den moed van den leeuw,
de listigheid van den panter, de lenigheid
van de boschapen, de zwemkunst van de
visschen en als bijkomstigheid het mcn-
schenverstand van zichzelf. Deze Tarzan
neemt het op tegen groote roofdieren, bloed
dorstige negers en schurkachtige blanken!
Alleen de onschuldige maagd, die hem
schuchter, o, vooral schuchter tegemoet
treedt, raakt het gevoelige plekje van zijn
hart. Tarzan is, wat wij allen graag zouden
willen zijn, maar niet kunnen worden, om
dat wij het Paradijs verloren hebben en er
ook niet meer in zouden passen. Maar wij
willen Tarzan zien en ons streelen met de
gedachte, dat wij zelf ook zoo zouden kun
nen zijn! En evenals de Tarzanboeken vol
gen de Tarzanfilms elkander in verbijste
rende regelmaat op en evenals de Tarzan
boeken zijn de Tarzanfilms geweldig in
trek. Er zijn al verscheidene film-Tarzans
geweest, Johny Weiszmüller, 't zwemwon-
der was er één van. De 20c Century Fox-
filmcorp. brengt een nieuwe film
„Tarzan's wraak",
iiiet een nieuwen Tarzan, Tarzan den negen
den, den Olympischen kampioen Glenn Mor
ris. Als schuchtere maagd, (die inmiddels
geen „doetje" mag zijn) heeft men ook een
Olympisch kampioene genomen, en wel Ele-
anor Holm. Zij hebben geen gemakkelijken
tegenstander in den zwaargewichtbokser
John Lester Johnson, dié de rol van opper
hoofd der wilden vervult. Samen voeren zij
dus op het sprookje van den vrijen mensch...
Dat is een glanzend ideaal, dat is een oude
levenswensch, dat is.., de schoonste droom
van onzen tjjd!
De bekende sportsvrouw
Eleanor Holm, die thans op
treedt bij 20th Century-Fox
in de film
C,TARZAN'S WRAAK".
Hoe 't in 1915 ging
Wie in Amsterdam komt, moet bepaald
niet verzuimen de nieuwe Handelsbladcineac
aan het Damrak en den Nieuwendijk van
buiten en liefst ook van binnen het kost
maar één kwartje te gaan zien. Cineac,
het theater waar men in één uur tijds alle
allerlaatste gloeiendheete filmnoviteiten kan
ondergaan en bovendien naast het projectie
doek aan den loopenden band van het Fran
co-offensief, de opening van de zuiveltcn-
toonstelling te Tietjerksteradeel, of de be
grafenis van minister zoo en zoo, een uur
geleden plaatsgevonden, kan lezen. Even
naar de cineac, even kijken wat er gebeurt,
wat er nu weer boven drijft in den heksen
ketel
Cineac, sex appeal, close up, extra's, stun-
ter, doublé, make up, allemaal begrippen,
waarmede een modern mensch in de stad
mee opstaat en naar bed gaat en die den
plattelander zeker niet vreemd meer zijn.
De filmtechniek heeft, het volmaakte bereikt,
de experimenteele televisieproeven zullen
wellicht weldra televisieuitzendingen tot ge
volg hebbenwe krijgen de wereld in
de huiskamer! Op onzen stoel!
Vóór ons ligt een bioscoopprogramma. Het
is nog geen 25 jaar oud, het is van 1915. We
knipten het uit een krant uit dien tijd
Komt, stapt eens mee zoo'n „oude" kinema
tograaf binnen! De directeur-explicateur, de
fiere leider van de trilzaak, fungeert voor-
loopig nog als kassier. Voor 25 cent plus 1
cent belasting mag men er in. Het orkest
is er óók al, het is een galavoorstelling, dus
zullen we worden onthaald op krcunorgel-
klanken, glaspianogetïk en vioolgcjank.
Het orkest schijnt niet erg op 't publiek
gesteld te zijn, want gaat verkondigen, dat
het „in de nachtkroeg zoo fijn is bij een
glaasje bier of wijn". Het auditorium blijft
nochtans en zingt, lustig mee: „In die nag-
kroeg moet je weize", welke phonetische ge
welddaad den directeur-explicateur tot ra
zernij brengt. Het gewone middel, arglistig
door de directie bedacht, de- Proclamatie"
wordt op het doek getriltooverd. Ze luidt:
„Het is, dat wij wel maggen zeggen, dat
„de bioscopevoorstellingen succes heh-
„ben bij U. Wij gelooven dat U deze I
Het ligt nu juist in den regel
niet op den weg van dominees
om enthousiast te zijn over film-
vertooningen, ze aan te bevelen,
en er van te verklaren dat zij
een film nog wel zes keeren wil
len zien. Dan moet het wel iets
héél bijzonders zijn.
Zulk een film moet dan, vol
gens den Amerikaanschen gees
telijke, Dr. Christian T. Reiss-
ner, voorganger van de Broad-
way Temple. Methodist Episco-
pal Church te New York de tee
kenfilm van Walt Disney,
„Sneeuwwitje en de zeven dwer
gen" zijn.
Deze predikant althans hield
kort geleden in een speciale
Zondagavondbijeenkomst een
preek, gewijd aan deze rolprent,
welke zes weken lang een bui
tengewoon succes oogstte in New
Yorks grootste theater, Radio
City Music Hall.
Zijn beschouwing over deze
RKO Radio film werd voorafge
gaan door een tooneelstukje, dat
opgevoerd werd door een troepje
kinderen en door lantaarnplaat
jes met scènes uit de film. Het onder leiding
van Edward J. Hayes, die zich van 1930 af
met al de stukken van de Broadway's Tem-
ple's Kerk belast heeft, opgevoerde tooneel
stukje hield de hoogtepunten van de hande
ling in, zooals de jaloerschheid van de ko
ningin, de vriendschap van Sneeuwwitje
met de dwergen en de komst van den prins
om de prinses uit haar „doodsslaap" te wek
ken.
„Het is een goed teeken dat een half mil-
lioen menschcn uit één stad naar „Sneeuw
witje" zijn geweest", verklaarde Dr. Reis-
ner. „Het toont dat als er iets gebracht wordt
dat groot is in zijn eenvoud en eenvoudig
in zijn grootheid, er menschen zijn die dat
weten te waardeeren. Ik heb na het zien
van de film die ik nog minstens zes keer
wil zien met verscheidene moeders en
jonge menschen gesproken in de hal van
de Music Hall. Zij waren het er allen over
eens, dat het de mooiste film was, die zij
ooit gezien hadden.
Slechts een paar huizenblokken verderop,
op Broadway, worden stukken ten tooneel
tgebracht, wier strekking wij laken. Maar
„Sneeuwwitje" is de zegetocht van alle prin
cipes, waar de kerk voor gevochten heeft.
Zij verheerlijkt geluk, eenvoud, goedheid en
beeldt de deugd zoowel als de ondeugd uit
op een wijze, als geen ander stuk dit. ge
daan heeft sinds de z.g. Sinnespelen uit de
Middeleeuwen.
Wild West! Schieten met revolvers, die
oneindig repeteeren. Hollende paarden, af
gronden, stofwolken, brandende haciënda's,
heldenmoed, schurkerij, romantiek. Dat is
de cocktail van een Wildwestfilm. Ze zijn
er een paar jaar uit geweest.. Tom Mix was
eigenlijk de laatste der Mohikanen dacht
men, onze wereld van nieuwe zakelijkheid
had geen plaats meer voor dezen cowboy.
Toch niet! In Amerika zijn de Wildwest-
films weer bijzonder in trek en ook op de
Europeesche programma's ziet men ze gaan
deweg weer meer. Een der meest bekende,
thans spelende Wildwest figuren is George
O'Brien, dien wij op onze foto zien als Buck
Malone, op wiens hoofd een prijs van 1000
dollar is gesteld. Meneer O'Brien schijnt niet
de eerste de beste te zijn. Hij studeerde
werktuigkunde, chemie, medicijnen... Blinkt
uit in voetbal, baseball, handbal, korfbal,
boksen, zwemmen en tennis... Nam dienst
op de vloot der V. S. in den Wereldoorlog
als marconist... Won het kampioenschap
boksen middengewicht van de Middelland-
schezccvloot in 1919... Bereisde Europa, Cen
traal- en Zuid Amerika... spreekt vele talen.
Ontmoette Tom Mix in 1920 en werd zijn
cameraman... Speelde kleine rollen zoo goed
dat William Fox hem de hoofdrol gaf in
„The Iron Horse"
Murnau's „Sunrise" met Janet Gaynor
was zijn volgend belangrijk succes...
Hij wilde natuurlijk graag avontuurlijke
rollen spelen en kreeg daardoor de titelrol
in de RKO Radio film „Daniël Boone"
Is houder van meer athletische records dan
iedere andere filmacteur... Blijft^ steeds in
training... Drinkt noch rookt...
Een echte held.
O'Brien is een van
de weinige „outdoor-
stars", zooals men
in Amerika heel ka
rakteristiek het gen
re filmacteur noemt,
dat regelmatig in de
openlucht filmt, .die
zich al sinds jaren
tot de populairste
filmspelers in zijn
genre mag rekenen.
Hij is de verpersoon
lijking van wat vele
vrouwen als den ide
alen man beschou
wen. Hij is vóór al
les de held van het
drama, waarin hij is
geplaatst. Hij heeft
ook de gestalte van
den held, een athle
tische figuur, is als
strijder voor 't recht
een man van de
daad en beheerscht
iedere situatie.
Kortom, O'Brien is
het type, waar een
vrouw zich veilig bij
voelt.
George O'Brien, de man
bij wien elke vrouw zich
veilig voelt l
Grijpt Buck Malone, 1000 dollar belooning 1
I
NOVUM BIOSCOPE
2e Hoofdstraat
NIEUW! NIEyWl
Zaterdag en Zondag
voor de eerste maal
Geheel internat. Programma
des avonds S uur
1. Zwitserschc manoeuvres -
openluchtopname
2. De burchtvrouw Genoveva
- comedie
DE ZUCHT NAAR
GELD
Sensationeel drama
in 3 bedrijven
6. Wij zullen ons wat war
men komisch
7. Het gelaat of de stem
genrefilm
8. Max als pedikuur
9.
Entrée: le rang 0.40, 2e rang
0.25, 3e rang 0.15
VERWACHT EERSTDAAGS:
DE DEMON IN DE VROUW
„De vonk" „De vlam"
„De asch"
HAP Plaatsbespreking
FILM aanbevolen
„uitspanning in do zware tijden ver
diend. Het komt echter voor dat een
„bende jongens meent de haas ft? kun
nen speelen in deze zaak door fluiten
„en meezingen, waarom wij de burgerij
„verzoeken, om die belhamels het zwij-
„gen op te liggen. Daar hun walgelijk
„kabaal ons in het kunstgenot stoort.
„Daar de directie in 't donker de belha-
„mels niet uitvinden kan, rekent hij op
„aller fatsoen."
Eenige trouwe bezoekers.
De proclamatie wordt kracht bijgezet door
Smoezelhof, de zaalbediende -ijscoventer-uit-
smijtcr, die zich met gekruiste armen vóór
de piano plaatst. Voeten stampen, men wil
beginnen, monden roepen: „haaaale", het
gaat beginnen. De directeur-explicateur holt
naar voren, cn richt zich in een soort op
voedkundig delirium tot het geëerde pu
bliek. „In dezen tijd", zegt hij, vind ik het
noodig Uw nationaal gevoel aan te wakke
ren en bied IJ de portretten van het vorsten
huis. Hel orkest bonkt en kreunt en zaagt
het. Wilhelmus, hef publiek zingt het Wien
Xeerlands bloed. Dan komt het hoofdnum
mer: „De zucht, naar geld", Hap-film, 1052
meter lang, 3 bedrijven.
We gaan van honk. Ih het hokje van den
draaimenecr knettert het apparaat, het or
kest brokkelt het gebed van een jonkvrouw
af. De directcur-expliceert: „Ik maak liet
geëerde publiek attent op deze lichtzinnige
vrouw, die in een sloomjacht haar man
verlaat. Kijk ze es luxueus varen... waar
door haar rampzalige echtgenoot beroofd
van zijn zinnen wordt. „Wauw, wauw,
onderbreekt een baloorige hond, in de zaal
meegesmokkeld, des explicatcurcn droef be
toog. De hond gaat er uit. Intusschen is de
echtgenoot op het doek gekomen en krank
zinnig geworden, hij lacht alzoo, maar het
geëerde publiek begrijpt deze beduiding
verkeerd en lacht óók „Sst", sist de ex
plicateur, „dat begrijpt U verkeerd, die me
neer die lacht niet, die meneer is krankzin
nig en daarom lacht ie, ziet U."
De film wijst weer naar de ontrouwe echt-
genoote, die zich volgens den explicateur,
als zij' in een visioen haren krankzinnigen
echtvriend ziet, als volgt, uit: „Wat. zien ik,
mijn wreed verloren zaligheid?" Het pu
bliek is er kapot van, en begint te morren
tegen de wulpsche vrouw. Gelukkig, het
happy end komt spoedig met een: „Zoo
wordt dan toch het kwade euvel bestraft en
vinden de gelieven zich in eikaars armen.
Smoezelhof laat de vlinder es draaien, 't is
hier oin te stikken!" Na de laatste komische
film komt nog een oorlogsfilm, maar het
geëerde publiek moet neutraal blijven,
wordt geordonneerd, anders gaat 't niet. De
harten zijn evenwel propvol van emotie-
Als Engelsche soldaten gcinspireerd wor
den, beukt de pianist in ontroering: „God
save the King". De directeur meent dat het
„Heil dir im Siegerkranz" is. Duitschland
Engeland-oorlog, schrikt hij Hij holt
naar den virtuoos en ratelt: „Je mot 't En
gelsche volkslied spelen". „Dat speel ik",
zegt de pianist. „Nietes", meent de direc
tie, je speel heil em in de ziegekrans". De
pianist: „Nietes, ik speel God zeef de kwien,
da's de Engelsche hullie volkslied". De di
rectie voelt zich zwak en zoekt een uitweg.
„Geef dan de tippelarie maar, 'da's altijd
goed." De tipperarymarsch, hèt nummer in
die goeie dagen, wordt meegebruld en mee-
gestampt. Dan is 't uit... Alleen heeft de
directie het geëerde publiek nog wat te zeg
gen. „Dames en heeren", vertelt hij, „Zon
dag aanstaande een élitevoorstelling, eerste
rang veertig cent, wil je wel es zwijge, twee
de rang een kwartje, ga je deruit schoft, en
derde rang vijftien cent, ik hoop dat U al
lemaal weerom komt."
19151938. Drie en twintig jaar, die, om
het met een bekende Russische film te zeg
gen, de wereld deden wankelen... Drie en
twintig jaar, waarin het buitenland met
reuzeschreden op filmgebied is vooruitge
gaan en cn er reuzekapitalcn mee verdient.
Eu Holland? In 1915 kon Binger het met
zijn Ilollandiafilms al niet meer houden, in
1938 gaat de Majesticfilm, die o.a. „Suiker
freule" maakte, failliet
èfgé.
