O**
Kapitein gestraft
Inbrekers slaan hun slag
Werkloosheidsbeeld 1938
gelijk aan dat van 1934
Mussolini roemt zijn
soldaten
Radioprogramma
EDGAR RICE
BURROUGHS
No. 42.
Een ogenblik keek Rokoff met valse blik op
de vrouw van Tarzan neer. Toen hij het kindje
op haar schoot zag en bemerkte, dat het dood
was, werd zijn razernij vreselijk! „Je hebt mij
van het kind beroofd", brulde hij. „Nu kan ik
hem niet tot de zoon van een kannibalen-
hoofdman maken. Maar ik zal jou, zijn vrouw,
de vrouw van een kannibaal maken. En dat
zal ik doen als ik zelf met je heb afgerekend!"
Terwijl de Rus op en neer liep, angswek-
k .nd in zijn teleurstelling en woede, nam Jane
hem nauwkeurig op. Ze begreep, dat Rokoff er
zich niet van bewust was, dat hij een verkeerd
kind had ontvoerd. Misschien was haar eigen
kindje, de zoon van Tarzan, veilig en in goede
handen. Op dit ogenblik was zij blij met deze
gedachte en iets van een glimlach gleed over
haar gezicht. Neen, de Rus mocht nooit we
ten, dat dit kindje niet haar eigen kleine
Jack was. „Zo, lach je me uit," schreeuwde
Rokoff. „Ik zal je nu laten zien jij en die
ellendige aap, die je je man noemt dat je
mij toch niet kunt ontvluchten." En terwijl
hij dit zei, greep hij Jane met beide armen
vast en bracht haar, half dragend, half slee-
pend, naar de jungle, waar in de duisternis
zijn volgelingen op hem wachtten. Op hun
weg kon ze de zware voetstappen van de
grote beesten horen. De aarde beefde van het
gebrul van een leeuw, die op jacht was. De
inboorlingen droegen toortsen en zwaaiden er
mede om de wilde dieren angst aan te jagen.
Levendig herinnerde dit Jane aan haar moe
dige en onoverwinnelijke Tarzan, de dagen en
nachten, die ze gezamenlijk in eenzelfde
jungle hadden doorgebracht. Waar was nu
haar bosgod?
PRINSES JULIANA TER VERGADERING
VAN HET NAT. FONDS VOOR BIJZON
DERE NOODEN.
H.K.H. Prinses Juliana heeft gisteroch
tend de vergadering van het dagelijksch be
stuur van het Nationaal Fonds voor Bijz.
Nooden bijgewoond.
Prinses Juliana is eere-voorzitster van ge
noemd fonds.
SCHEEPSRAMP DOOR SCHULD.
De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam heeft gisteren uitspraak gedaan in
zake het op de rotsen loopen en verloren
•gaan van het stoomschip „Aldabi" bij den
lichttoren van kaap Santa Marta Grande
(Brazilië) tijdens mist op 9 December 1937.
De raad is van oordeel, dat deze
ramp is veroorzaakt door vele om
standigheden, waarvan somimige
niet andere echter wel voor reke
ning van den kapitein komien.
De Raad maakte o.m. aanmerking op
het verzuim van do noodige controle, nu
deze controle door de omstandigheden
dringend was geboden. Een blind, doch
geenszins gerechtvaardigd, vertrouwen in
1fet gegiste"bestek, heeft den betrokkene
er toe geleid de noodzakelijke controle
achterwege te laten.
Daarbij wil de raad er dadelijk op wij
zen.'dat hier een gewichtige rol heeft ge
speeld het niet hooTen van het mistsignaal
van kaap Santa Marta Grande, welk sig
naal, naar de raad op de verklaring van
den gehoorden getuige wil aannemen, ook
inderdaad niet.gegeven is.
De betrokkene heeft de kaart, waarop
werd genavigeerd, niet voldoende bestu
deerd. Ook de stroom is een factor, waar
mede de kapitein niet voldoende heeft re
kening gehouden.
De raad kan niet anders doen dan
constateeren, dat de kapitein ten onrechte
het nut van het gebruik van het lood
niet heeft ingezien.
Uit al het voorafgaande vloeit
voort, dat de kapitein in de gevoer
de navigatie is te kort geschoten
en de onderhavige ramp mede aan
zijn schuld is te wijten»
De raad heeft den kapitein tenslotte ge
straft door hem de bevoegdheid te ontne
men om als kapitein te varen op een
schip, als bedoeld bij artikel 2 der Sche
penwet, voor den tijd van 14 dagen.
Telefoonleiding doorgesneden-
Op verschillende plaatsen in de
hoofdstad hebben inbrekers in den
nacht van Maandag op Dinsdag hun
slag geslagen.
Door inklimming heeft men zich toegang
verschaft tot perceel Vondelstraat 33, waarin
accountantskantoren zijn gevestigd. Ver
schillende deuren werden geforceerd, een
brandkast geopend en eenige schrijfbureau's
en kasten doorzocht.
Vermist worden eenig geld, een gouden
ring, wat sigaren en een defecte revolver.
De buit, die een stel dieven van een in
braak aan de Weesperzijde meenam, is ook
niet al te groot. Tijdens afwezigheid der be
woners werden 300 sigaren ontvreemd, f 15
uit een spaarpot gehaald en de inhoud der
electriciteitsmeter verduisterd. De telefoon
leiding was als voorzorgsmaatregel doorge
sneden.
Uit een perceel aan de .Tavastraat werden
eenige heerencostuums gestolen.
Een apotheker in de van Baerlestraat
werd gistermiddag, toen hij een recept wilde
klaarmaken, onaangenaam verrast. Hij ont
dekte dat ongewenschte gasten duchtig in
zijn apotheek hadden huisgehouden. Na
grondig onderzoek stelde hij het gemis van
f 50 en tien gram morfine vast.
De directeur van den Rijksdienst der
Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemid
deling deelt mede, dat in de week 21 t.m.
26 Maart 1938 bij gesubsidieerde vereenigin-
gen met werkloozenkas waren aangesloten
555.400 personen (waarvan 75.600 landarbei
ders).
Voor .de 555.400 verzekerden met inbegrip
van de landarbeiders was het werkloosheids
percentage 24.4 (in de vorige verslagweek
was het 25.8).
In de tweede verslagweek van Maart was
het werkloosheidspercentage voor alle ver
zekerden in de laatste jaren als volgt (tus-
schen haakjes zijn vermeld de percentages,
indien de landarbeiders buiten beschouwing
worden gelaten):
1935 28.4 (31.0);
1936 30.8 (33.4);
1937 26.8 (28.7);
1938 24.4 (25.9).
Ir» het eerste kwartaal 1938 is de werkloos
heid lager geweest dan die in het eerste
kwartaal van de jaren 1933, 1935, 1936 en
1937.
Na de zeer ongunstige jaren 1935
en 1936 vertoonde de werkloosheid
in 1937 ongeveer hetzelfde beeld als
die in 1933. Deze overeenkomst heeft
zich in het eerste kwartaal 1938
voortgezet, de werkloosheid in dit
kwartaal komt ongeveer overeen
met die in het eerste kwartaal 1934.
Op het einde van het kwartaal was
zij lager dan in alle 5 voorgaande
jaren. Zij daalde geleidelijk dichter
tot het peil van 1932 en was op het
einde van het kwartaal daar nog
slechts weinig boven.
Bij de organen der openbare Arbeidsbe
middeling stonden op 26 Maart 1938 in to
taal 396.251 werkzoekenden ingeschreven,
van wie 376.977 werkloos.
Britsche vliegbooten te
Soerabaja verwacht
Aneta meldt uit Soerabaja, dat een eska
der van vijf Britsche vliegbooten een tocht
zal maken van Australië naar Engeland.
De toestellen zullen Zaterdag te Soerabaja
aankomen en den dag daarop rechtstreeks
naar Singapore doorgaan.
Sneeuw op de Vesuvius
Een zeldzaamheid.
Voor het eerst sinds menschcnheugenis
is de Vesuvius midden April met sneeuw
bedekt. In geheel Italië heerscht een koude
golf en in vele hotels en woningen heeft
men de verwarming welke op 10 April reeds
was weggenomen, weer aangemaakt.
S&cfvts 5ck.flel/to&
HET LAAGST IN PRIJS EN
BOVENAAN IN KWALITEIT!
Een beroep op uitspraken van
Napoleon^
In de „Popoio d'Italia" publiceert Mus
solini een uitvoerig artikel, dat tegelijker
tijd wordt afgedrukt in het tijdschrift vani
het Duitsche leger „Die Wehrmacht".
Mussolini geeft hierin een beschouwing,
over de waarde van de Italiaansche troe
pen in don loop der geschiedenis. Hij wijdt
uit over het Piemonteesche leger, dat in de
zeventiende en achttiende eeuw aan bijna
alle Europeesche oorlogen heeft deelgeno
men, bespreekt de opvattingen van Napo
leon over de waarde der Italiaansche troe
pen, waarbij hij er o.m. op wijst, dat in het
legerbericht van Napoleon over de troe
pen in Spanje op 7 Januari 1809 gezegd
wordt, dat de Italiaansche troepen zich
met roem overdekt hebben en voegt hier
aan toe:
„Andere legioensoldaten hebben
thans gestreden op Spaansch
grondgebied en strijden er nog.
Hun bloed is vergoten bij Malaga,
Guadalajara en Santander",
Mussolini haalt vervolgens nog andere
getuigenissen van Napoleon aan over den
moed en de waarde der Italiaansche troe
pen in Polen, Duitschland en Rusland.
Hij herinnert aan het oordeel, dat hij in
zijn oorlogsdagboek heeft uitgesproken
over het moreel, den moed en de verach
ting van het gevaar van- den Italiaan-
schen soldaat en besluit met de woorden:
„Onder goede aanvoering en welgewa
pend kan de Italiaansche soldaat te land,
ter zee en in de lucht in een oorlog zich
meten met iederen anderen soldaat van
welk ander land ook."
Argwaan jegens Duitsche
journalisten
Roemenië verontrust zich.
De officieele aankondiging van het Duit
sche ministerie van propaganda, dat tegen
het einde der maand 50 Duitsche journalis
ten naar Roemenië zullen komen om den
politieken en economischen toestand, in het
bijzonder in de door de Duitsche minderheid
bewoonde gebieden, te bestudeeren, heeft te
Boekarest eenige beroering gewekt.
Het. belangrijke rechtsche orgaan Curcn-
tul schrijft o.a.:
Deze plotselinge sympathie veront
rust ons. Er zijn bepaalde uitingen
van nieuwsgierigheid, die de voor
bode vormen van een geheele poli
tiek. Gaat het om onze petroleum?
DONDERDAG 14 APRIL 1938.
Hilversum I. 1875 en 415.5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO*
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 Plechtige H. Mis, en gramofoon-
muziek.
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkuurtje.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Cursus handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Zang, piano en gramofoonmuziek.
6.00 Cello-kwartet en gramofoonmuziek.
6.45 C.N.V.-Kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Declamatie en gramofoonmuziek.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Bericht.
8.15 Christelijk Radiokoor en gramofoonmuz.
9.00 Lijdensmeditatie.
9.30 Orgelspel. (10.00—10.05 Berichten ANP.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum H. 801,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
11.00 Kniples.
11.30 De Palladians.
12.30 AVRO-Dansorkest.
I.00 Ensemble Willy Kok.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Ensemble Willy Kok.
3.00 Kniples.
3.45 Pianovoordracht.
4.00 Ziekenhalfuur.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Gino Bordin's ensemble, en solisten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen
7.05 AVRO-Dansorkest.
7.30 Engelschë les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.10 Omroeporkest, Hilversums Vrouwenkoor
en solisten.
9.15 Declamatie.
9.45 Lijdensbijeenkomst.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00: Gra
mofoonmuziek.
De Duitsche militaire techniek, zoo ver
volgt het blad, die op motoriseering gericht
is, maakt steeds grootere hoeveelheden pe
troleum noodig. Het plebisciet is voorbij en
Von Papen is naar Ankara gezonden. De
Fuehrer kan thans een nieuwe étappe van
zijn werk ter hand nemen. Dit, aldus het
blad, draagt er niet toe bij om ons gerust
te stellen.
FEUILLETON.
DOOR
ETHEL M* DELL
34.
„Wat bedoel je daarmee?" vroeg Claire.
De nevel voor haar oogen was verdwenen
en zij kon hem nu vlak tegenover haar zien
zitten; zijn bruine oogen keken haar vrien
delijk, maar vastberaden aan.
„Ik bedoel", zei hij, „dat er onvoldoende be
wijzen zijn om aan te toonen of ik al dan niet
de waarheid gezegd heb. Er is niemand die
mijn woorden ontkennen of bevestigen kan.
Daarom ben ik vrij in de wereld losgelaten.
Maar als ik weer iemand doodschiet al is
het per ongeluk dan zal het waarschijnlijk
slecht met mij afloopen."
Er klonk geen onverschilligheid in zijn vol
komen ernstige, rustige stem. Het was alsof
hij een willekeurig geval besprak; slechts uit
den strakken waakzamen blik. waarmee hij
haar aankeek, bleek dat het gesprek zijn eigen
belangen gold.
Claire was zich bewust van een gemengd
gevoel van verlichting en onrust, dat haar
zeer verontrustte .„Ik vind dat het erger
had kunnen zijn," zei ze na eenige oogen-
blikken.
„Het had veel erger kunnen zijn,' 'gaf hij
toe. „Maar aan den anderen kant heeft de
barmhartigheid der wet niet altijd haar oor
sprong in zuivere filanthropie. Niemand kan
tweemaal veroordeeld worden voor denzelfden
moord.Dus zou het een fout zijn om hem te
oordeelen, zoolang de mogelijkheid blijft, dat
er nieuwe bewijzen te voorschijn worden ge
bracht.
„O!" zei Claire, terwijl ze met de hand over
haar voorhoofd streek. Zij begon nu pas de
verborgen mogelijkheden van de zaak te be
seffen. „Zullen wij ons dan ooit veilig kunnen
voelen?" vroeg ze.
Pax trok nadenkend aan zijn sigaret. „Wel,"
zei hij ten laatste langzaam, „ik geloof niet,
dat er ernstig gevaar bestaat, dat de zaak
later opnieuw weer opgerakeld wordt of
schoon de mogelijkheid blijft bestaan. Waar
schijnlijk zal het geval op den langen duur
vanzelf dood bloeden."
Iets in zijn stem trok de aandacht. Zij voel
de, dat hij haar iets wilde mededeelen zonder
het in woorden uit te drukken.
„Maar kapitein Crofton gelooft je toch?"
vroeg ze snel.
Pax knipte de asch van zijn sigaret. „Ik zie
geen reden waarom hij dat zou doen", zei hij.
„Gelooft 'emand ooit het beste van zijn me-
demenschen zonder eenige zekerheid te heb
ben
„Maar ik heb hem toch zekerheid gegeven",
zei Claire zacht.
Hij boog het hoofd. „Ter wille van de vrouw
van je broer. Denk je, dat hij niet slim genoeg
is om dat niet in te zien?"
Zij voelde dat zij bloosde. „Waarom zeg je
dat?"
Hij keek haar recht in de oogen. „Lieve
Claire, het geheele regiment weet het," zei hg
rustig.
„Weet het? Weet wat?" zei Claire, zich
plotseling gevangen voelend.
„Dat je absoluut niet van plan bent met mij
te trouwen", vervolgde hg.
Zg was sprakeloos. „Ik heb je mijn be
lofte gegeven," stamelde ze eindelijk.
„En zal je die houden?" vroeg Pax.
Toen wist ze wat hem hier gebracht had.
Het zou de beslissende eindstrijd tusschen hen
beiden worden. Hij had het wapen, dat zij hem
in de hand had gegeven voor de verdediging
van Yvonne gebruikt en niet voor de zgne. En
nu wilde hij het haar teruggeven, omdat hg
zich zelf en haar verachtte, voor het gebruik,
dat er van gemaakt was. Een gevoel van
schaamte kwam plotseling in haar op.
„Ik houd altijd mijn beloften", zei ze trots,
„tot ik ervan ontslagen word."
„O!' zei Pax met zijn rustige onbewogen
stem. „Dus je wilt mij om je vrgheid vragen?"
Zij stond op; zij voelde zich ondraaglijk be-
leedigd, ofschoon zij zich de reden ternauwer
nood bewust was. „Ik zal je niets vragen", zei
ze met koude hooghartigheid. „Ik ben bereid
onze verloving voort te zetten, tot Zij
zweeg, terwijl ze onbewust den zwaren ring
om haar vingers draaide.
„Tot?" zei Pax. Hij was ook opgestaan en
plaatste zich vlak voor haar; maar er was
niets heerschzuchtigs in zijn houding. Hij
wachtte slechts hoffelgk aandachtig op haar
verdere woorden.
Zij maakte een beweging van wanhoop; zij
voelde zich van alle kanten ingesloten, en aan
gevallen door krachten, die zij niet begreep
en niet kon bestrijden. „Totdat je er eens een
eind aan maakt," bracht ze eindelijk uit.
„O, juist," zei Pax langzaam. „Het is voor
jou een eereschuld geworden. En vergeef
mij maar als ik het niet doe?"
Zg keek hem onbevreesd aan, maar ant
woordde niet. De situatie was dwaas en onmo
gelijk, en toch was er iets in hem, dat haar
ontzag inboezemde.
Zonder antwoord af te wachten ging hij
voort. „Je ziet het, je grootste bezwaar tegen
mij heeft nu opgehouden te bestaan. Mijn par-
rière is geëindigd. Mijn vooruitzichten als
die ooit bestaan hebben zijn verdwenen. Ik
kan nooit mijn beroep op de eerste plaats stel
len, omdat ik er geen meer heb."
„Wat bedoel je?" Zij staarde hem nu doo-
delijk verschrikt aan; vergeten was haar eigen
nederlaag. Een nieuw treurspel vertoonde zich
voor haar ontstelden geest. Het was alsof de
grond onder haar voeten wankelde. Zij strekte
haar hand uit naar den muur om zich een
steun te geven.
Zijn rustige bedaarde stem maakte een eind
aan haar spanning. „Ik heb mijn ontslag in
gediend,' zei hg. „Daartoe ben ik na dit
alles als fatsoenlijk mensch verplicht."
„O!" hijgde Claire. „Wat vreeselijk!"
„Ik dacht dat het in jouw oogen nog een
punt in mijn voordeel zou zgn," zei Pax.
Zij beheerschte haar aandoening. „Denk je,
dat ik zulk een ongevoelig monster ben?"
vroeg ze.
„O, in het geheel niet," antwoordde hij. „Het
zal je misschien verwonderen als ik je zeg,
dat ik je standpunt begrepen heb, en het. ten
slotte met je eens ben, dat het dwaas was; de
zaak zoo overdreven voor te stellen."
„O, zeg dat niet," snikte zij.
Iet3 als een glimlach speelde om zijn lippen.
„Beklaag mij, als het je belieft, niet," zei hij;
„dat heb ik niet noodig. Ik denk, dat de mees
ten vinden, dat ik er goed ben afgekomen.
Kapitein Crofton denkt dat zeker, en hij is
een knappe rechter.'
Hij zweeg en Claire sprak met onzekere
stem: „Maar iedereen moet toch weten,
dat het een ongeluk was! Je spreekt alsof
ze nel. tegeniee' denken."
„Ik bekijk de kwestie van den anderen
kant," zei Pax droog. „Men weet dat er een
andere kant is, en het is verstandig te beden
ken, dac die er altgd zal zijn."
Zij wendde zich van hem af. „Dus wat
ik gedaan heb is nutteloos geweest?" zei
ze, meer tot zichzelf sprekende dan tot hem.
„Dat hangt er van af,' zei Pax.
„Waarvan?" Ze keek hem niet aan, want
zg wilde dien flauwen droevigen glimlach
van ham niet zien. Zijn houding was zoo wei
nig eischend, en toch voelde zij zich aan han
den en voeten gebonden.
„Ik zou zeggen, dat het van jezelf afhangt,"
zei hg. „Meer dan van iemand andere. Jij
was het niet ik die onze verloving hebt
publiek gemaakt. Het is aan jou om te zeg
gen wat er nu moet gebeuren. Ik ben geheel
tot je beschikking."
Was er h-onie in zijn stem? Zg kon het
niet ontdekken. Een wanhopig gevoel kwam
over haar alsof ze het tegen een overweldi
gende meerderheid moest opnemen een
gevoel vn verantwoordelijkheid en tevens van
absolute onmacht.
„Ik weet niet wat te zeggen of te doen,"
zei ze. „Je zult mij zeker erg harteloos vin
den, maar Yvonne is de eenige persoon
met wie ik op dit oogenblik rekening kan
houden. wat voor haar het rete is."
„Dat heb ik voorzien," zei Pax. „Het klinkt
misschien vreemd, maar ik denk ook aan
haar belangen."
„Werkelijk?" Zij voelde een dankbaarheid,
waaraan zij geen uiting kon geven.
„Ja," zei hg wel overwogen. „Je wilt dat
deze ongelukkige zaak in het vergeetboek
zal raken. Je wilt dat de vraag naar motie
ven nooit meer geopperd zal kunnen worden.
Je weet evengoed als ik dat er tus
schen Yvonne en mij geen sprake kon zgn
van een liefdesaffaire. Maar dat weten an
deren niet. Yvonne heeft ongelukkiger
wijze veel veroveringen gemaakt, en het
fiet dat ik daar niet toe behoorde wordt op
het oogenblik niet algemeen geloofd. Als ik
terecht zou staan voor moord, zou zg zoo
goed als zeker van medeplichtigheid beschul
digd worden. Je daad van zelfopoffering
heeft er zeer veel aan gedaan om dit te ver
mijden, maar het gevaar is nog niet geheel
voorbij. Het kan weer opnieuw den kop op
steken."
„Ik weet het," zei Claire met verstikte
stem. „Ik weet het. Ik heb het aldoor gewe
ten. Zg was bang voor Guy. Dat heb ik ont
dekt sinds dit alles gebeurd is. Het maakt
alles zoo vreeselijk moeilijk
„Dat is zoo," stemde Pax toe, het is een
afschuwelijke toestand. Ik heb er ook diep
over nagedacht, maar zoover ik weet, is er
slechts één geneesmiddel."
„Wat is dat?" vroeg Claire met een hope-
loozen klank in haar stem; zij was aan het
eind van haar krachten, en het liet haar on
verschillig of hij het wist. Zij had te veel
alleen moeten dragen.
(Wordt vervolgd.)
