RADIO
Geef me nog een druppie
ÏEDGAR RICE
Iburroughs
No. 58.
Zo snel hadden de dieren van Tarzan in de
kano plaats genomen, dat Mugambi niet had
bemerkt, dat er zich niemand in bevond. In
de duisternis was de ineengedoken figuur, die
op de bodem van de boot lag te slapen aan
zijn aandacht ontsnapt. Maar niet. zodra
waren ze te water of een wild gegrom van
een van de apen trok zijn aandacht en
Mugambi zag, dat een bevende, zwarte vrouw
zich tussen hem en een der apen bevond. Met
moeite kon hij de aap, die zich op de vrouw
had willen werpen, in toom houden. Mugambi
was weinig gesteld op haar tegenwoordigheid,
maar wilde ook geen tijd verliezen met haar
naar de kust terug te brengen. Stroom
afwaarts paddelden zij vlug naar de zee tot
dat de schemerige omtrek van de Kinsaid
zichbaar werd. Juist toen hij zijn dieren wilde
aanvuren om met vernieuwde krachten te
roeien, werd de omtrek van een andere kano
op niet meer dan drie meter afstand van hem
vex-wijderd, zichtbaar. Toen de beide kano's
bijna tegen elkaar botsten, riep een man in
de naderende boot hem toe, hij meende met
mensen te doen te hebben. 'Als antwoord
hoorde hij het gegrom van een panter en hij
keek in de vlammende ogen van Sheeta, die
overeind was gekomen en met zijn voorpoten
op de rand van de boot stond, klaar om op
de andere boot over te springen. Op dat
moment begreep Rokoff het gevaar, dat hem
dreigde. Hij gaf bevel om te vuren en het was
dit schot, dat de nachtelijke stilte verscheurde
en dat zowel Tarzan als Jane hadden gehoord.
Voordat de nijdige apen, voor een ogenblik
verdwaasd door het schot, in de vijandelijke
kano konden overspringen, hadden de man
nen van Rokoff snel hun kano doen wenden
en paddelden wat zijn konden in de richting
van de Kinsaid.
Brengt roode pers Nederlaodsch-
Duitsche betrekkingen in gevaar?
Aanval van de „Voelkischer Beo-
bachter" op Nederlandsche dag
bladen.
De „Voelkischer Beobachter" be
handelt in een ernstig artikel het
feit, dat de Nederlandsche Marxisti
sche pers in de eerste plaats „Het
Volk" en de „Vooruit", sinds lang on
gehinderd tegen Duitschland ophit
sen, hatelijke hoofdartikelen en ha
telijke leugenachtige berichten „Ma
de in England", aan den loopenden
band publiceeren.
Na een opsomming van verschillende leu
gens, die door genoemde bladen zouden zijn
gelanceerd, aldus het D.N.B., verklaart de
„Voelkischer Beobachter". dat dit alles bij
elkander, genomen, meer dan voldoende is
om ons het recht te geven een algemeene
waarschuwing te geven.
Wij vrcezen. indien de ophitsing
niet wordt tegengegaan, voor een
aanzienlijke verslechtering van de
goede atmosfeer, waarin de Duitsch-
Nederlandsche betrekkingen verkee-
ren.
U'i /.ie 11 het oogenblik gekomen, waarop het
s^iuld is uitgeput en uien naar middelen
moet uitzien om de Nederlandsche openba
re mccning bet begrip bij te brengen, dat zij,
noch liet rijk er mede gediend is. Wanneer
dit verachtelijke gedoe ongehinderd kan
worden voortgezet. Dat bij den afweer van
dezen aanval ook dé economische betrekkin-
ge i een rol zouden spelen, zou dan wel on
vermijdelijk zijn.
Nederlandsch-Belgische contin-
genteerings-overeenkomst
NOG NIET VERNIEUWD.
De Rcgeeringspersdicnst meldt:
Op 30 April is de Nederlandsch-Belgische
contingenteerings-overeenkomst afgeloopen.
Besprekingen, ingeleid ten einde tot een
vernieuwing van bet accoord te geraken,
konden niet tijdig tot een resultaat leiden.
Met het oog daarop zijn beide regeerin
gen overeengekomen, de bepalingen van de
afgeloopen overeenkomst nog gedurende de
maanden Mei en Juni van kracht te doen
blijven.
De besprekingen over een definitieve over
eenkomst zullen binnenkort worden voort
gezet.
Hevige ontploffing te Rotterdam
Geen persoonlijke ongelukken.
Door lot dusver niet opgehelderde
oorzaak zijn gistermorgen benzine
dampen van een rubberstrijkmachi-
ne, geplaatst in een- houten gebouw
van de N.V. Nederlandsche Asbest
Maatschappij, van der Linden en
Veldhuis aan de Keilestraat alhier
tot ontploffing gekomen.
Hoewel de ontploffing vrij hevig was,
kwamen persoonlijke ongelukken niet. voor.
Wel ontstond er brand, welke, toen de po
gingen van het personeel om het vuur met
schuimblusapparaten meester te worden
faalden, in zeer korten tijd door manschap
pen van slangenwagen 36 rood en twee
stralen op de waterleiding en de gummi
slang werd gebluscht. Het blusschingswerk
stond onder leiding van onderbrandmeester
Reekers. Mede aanwezig waren de motor-
reservewagen No. 1 en de slangenwagcn 57,
die geen dienst behoefden te doen.
De rubberstrijkmacliine is tengevolge van
de ontploffing vernield. Aan liet dak cft de
zijwanden van bet houten gebouwtje is vrij
veel schade toegebracht.
Een goede greep
Viool ter waarde van f 15.000.
uit muziekhandel gestolen.
Tijdens afwezigheid van den bewoner, een
handelaar in muziekinstrumenten, is inge
broken in een perceel in de Gov. Flinckstraat
te Amsterdam. Blijkbaar zijn de inbrekers in
de woning gestoord, want toen de eigenaar
thuis kwam, trof hij een groote wanorde aan.
Eenige instrumenten lagen nog half uitge
pakt op den grond.
Of men hier met een kenner te doen heeft,
is nog niet aan het licht gebracht. Doch ze
ker is, dat de man een goede keuze heeft
gedaan: een kostbare viool, een Cortesi, ter
waarde van ongeveer vijftienduizend gulden
en een Gcislerklarinct worden uit de ver
zameling vermist.
Zwijntjesjagers voerden
schrikbewind
Maar de Officier van Justitie
is ook niet mis!
De 27-jarige machine-bankwerker P. M.
K. heeft in het tijdvak van April—Octobcr
1937 een groot aantal rijwielen 1c Leiden
gestolen. Ook heeft hij zich een belasting-
merk, dat bij op straat, gevonden heeft, en
waarop zeelfs naam en adres van den eige
naar gegrift stond, toegeëigend.
Voor deze feiten, welke hij volledig be
kende, moest hij gisteren voor de Haagschc
rechtbank verschijnen. Het bleek, dat hij
een matig loon verdiende, doch een gedeel
te daarvan met kaarten vergokte.
Hoewel overigens het reclassce-
ringsrapport over verdachte niet
ongunstig luidde, vond de Officier
van Justitie het stelen van rijwielen
zulk een ernstig vergrijp, dat hij een
strenge onvoorwaardelijke straf
op haar plaats achtte.
De cisclx luidde tien maanden
gevangenisstraf.
Een berouwvol zondaar.
De 25-jarige timmerman W. F. B. heeft
twee van de door K. gestolen rijwielen ten
verkoop aangeboden en ook zelf eenige van
deze tweewielige voertuigen, toebehoorende
aan Leidsche studenten, weggenomen.
B. nam op de terechtzitting de houding
van een zeer berouwvol zondaar aan en zat
met gebogen hoofd in bet verdachte-bankje.
De Officier van Justitie echter vertrouwde
die houding niet. Ze was geheel in strijd
aldus het O.M., met de brutale wijze, waar
op verdachte en zijn kornuiten in Leiden
te' werk zijn gegaan.
Zij oefenden in die plaats een waar
schrikbewind uit. Spr. eischte tegen dezen
verdachte eveneens tien maanden gevan
genisstraf.
Ten slotte moest in dit verband nog we
gens diefstal en heling van rijwielen te
recht staan de 28 jarige Leidsche kapper
Tli. A. M„ die een gestolen rijwiel beeft
verkocht en er zelf ook 6ón beeft ont
vreemd.
Tegen hem werd zes maanden gevange
nisstraf gerequireerd.
Uitspraak in deze zaken 19 Mei.
Een keldermeester, die goed met
de drankflesschen overweg kon!
Uit den voorraadkelder van een hotel te
Den Haag werden in den laatsten tijd geest
rijke dranken en andere goederen vermist.
De directie besloot tot een bijzondere con
trole, waarvan het resultaat ter kennis van
de politie werd gebracht, die als gevolg hier
van den 42-jarigen keldermeester A. J. van
P. en den 60-jaiigeri rijwielbewaarder E. W.
arresteerde.
Ten huize van Van P. werden een
groote flacon, inhoudende vijf liter
champagne, verder diverse flacons li
keur, vier flasschan Bols, 12blikken
ananas en een partijtje boter, een en
ander kennelijk uit het hotel afkom
stig, aangetroffen en in beslag geno
men.
Het politie-onderzoek bracht aan het licht,
dat van P. deze dranken en andere consump
tiewaren naar buiten had gebracht en dat
de rijwielbewaarder zich als medeplichtige
luid belast met bet transport naar de wo
ning van den keldermeester.
Na roof wijnfuif
Acht Groningsche jongens lei
den een dievenleven.
De recherche te Groningen is een
groote dievenbende op het spoor ge
komen, waarbij acht jongens van
vijftien tot zeventien jaar betrokken
zijn. Zij roofden in de avonduren al
les wat van hun gading was.
In verschillende winkels pleegden zij al
lerlei groote en kleine diefstallen, die soms
niet eens bemerkt werden.
De recherche, die met het onderzoek be
last was, kreeg een lijst van niet minder
dan vijftig diefstallen. Het zwaarste feit
werd echter gepleegd door een vcelbelovcn-
den knaap, die geld stal uit het kasregister
van een winkel, waar hij zich toegang ver
schafte door een klein raampje.
Hij stal vervolgens uit een anderen win
kel drie flesschen wijn, die met de andere
jongens werden leeggedronken. Deze inbre
ker is door de politie vastgehouden. Het is
de 16-jarige loopjongen W. M. uit Gronin
gen; de boosdoener is ter beschikking van
den kinderrechter gesteld.
De overige zeven jongens o.w. er zijn, die
heel wat op hun kerfstok hebben, zijn voor-
loopig aan de ouders teruggegeven.
Maurits Dekker
beleedigde Hitier
f 100 Boete opgelegd,
De rechtbank beeft gisteren von
nis gewezen in de strafzaak tegen
den publicist Maurits Dekker, die
terecht heeft gestaan wegens belec-
diging van het hoofd van een be-
vrienden staat en hem deswege con
form den eisch veroordeeld tot een
geldboete van f 100 subs. 20 dagen
hechtenis.
Dekker heeft eenige maanden geleden een
brochure geschreven, en laten uitgeven, ge
titeld „Hitier, een poging tot verklaring,"
in dit geschrift kwam naar het oordeel van
de justitie uitdrukkingen voor die belee-
gend waren voor het hoofd van den Duit-
schen staat.
De brochure werd in beslag genomen en
tegen den schrijver werd een vervolging
ingesteld.
9 Mei Oslo-conferentie
in Noorwegen
Maandag 9 Mei a.s. zullen te Oslo de
gedelegeerden der conventie van Oslo bij
eenkomen om de beraadslaging der op de
laatste te Kopenhagen gehouden conferen
tie opengebleven kwesties betreffende een
oeconomische samenwerking voort te zet
ten.
Naar verluidt zullen o.m. ook wederzijd-
schc tarievcnverlagingcn aan de orde ko
men.
PROGRAMMA
ZATERDAG 7 3IEI 1938,
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
KRO-uitzending. 4.005.00 HIRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
I.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest. (1.00—1.20 Gramofoon
muziek.
2.00 Voor de .rijpere jeugd.
2.30 KRO-Orkest.
3.00 Kinderuurtje.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.05 Causerie over het oefisme.
4.25 Gramofoonmuziek.
4.30 HIRO-Post.
4.35 Gramofoonmuziek.
4.40 Causerie over de Vrouwen-Vredesgang.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-N acht egaal tj es.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Missiepraatje.
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 Koninklijke Militaire Kapel, KRO-Orkest,
de KRO-Melodisten, de KRO-Boys en solist.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Filmpraatje.
10.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n, 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
12.001.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Filmpraatje.
2.15 Gramofoonmuziek.
2.45 Esmeralda-Septet.
3.15 Schaakles.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.30 Causerie: „Omdat vrouwen geloven".
4.50 Gramofoonmuziek.
5.40 Letterkundig overzicht,
£:90 Orgelspel.
ET'zO Friesche uitzending.
7.05 Filmland.
7.40 Bgbelvertellingen.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP.
8.15 VARA-Orkest en solisten.
9.00 Toespraak.
9.15 En nu... Oké.
10.30 Berichten ANP. Mededeelingen.
10.35 Radiotooneel.
II.00 Souvenir-Orkest en solisten.
11.30 Community-Singing (gr.opn.).
11.4512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
DOOR
ETHEL M. DELL
53.
Zij sprak met diepe treurigheid en hij had
den moed niet haar tegen te spreken.
Alleen zei hij. toen zij het met klimop be
groeide huis naderden: „Je weet toch, dat ik
alles zou willen doen om je te helpen, niet
waar?"
Zij wendde zich impulsief naar hem toe. „Ik
had ook zoo graag, dat je haar wilde helpen,"
zei ze.
Hij voelde zich als verstijven; in een oogen
blik was zij hem voorbij en het huis binnen
gegaan, hem achterlatend in de schemering,
die de naderende onweersbui vergezelde. Hij
voelde, dat dit oogenblik van terugdeinzen
haar had gekwetst, maar hij kon het niet on
gedaan maken. Het geval van Yvonne was als
een gesloten boek tusschen hen, dat geen van
beiden kon openen, en terwijl de donker in de
verte over de zee kwam aanrollen, trachtte
hij tevergeefs te bedenken, wat het eind zou
zijn.
HOOFDSTUK Hl.
storm brak los in het holst van den
een hevigheid, die de geheele aarde
doen wankelen. Pax, die in zijn zol-
erkamertje lag, met zooals altijd zijn raam
en deur wijd open, werd wakker en keek naar
de verblindende bliksemstralen, die om heen in
een onophoudelijk flitsen de omgeving ver-
lichtten en luisterde tusschen de knetterende
donderslagen naar andere geluiden van bene
den.
Het duurde niet lang of hij hoorde ze: eerst
een jammerenden kreet en toen stemmen, ge
volgd dooor het openen en sluiten van deuren.
Het felle striemen van den regen op het dak
belette hem meer te hooi-en, maar dat wacht
te hij ook niet af. Hij trok een kamerjapon
aan en liep de nieuwe trap af naar de eerste
verdieping.
Op de gang, die donker was, uitgezonderd
het licht van de bliksemstralen, die onophou
delijk door het raam flitsten, bleef hij staan.
Het geraas van den stonn was als het gerom
mel van duizenden trommels. Maar de wilde
regenstortvloed overstemde het bijna, en
bracht hem een schel herinneringsbeeld van
Indië voor den geest van dat land van
verbanning, waar al zijn illusies en zijn eer
zucht begx-aven lagen.
Het doorstak hem met physieke smart, en
in een oogwenk was hij terug in dat land zij
ner droomen. Alles, wat hij verloren had, alles
wat hij met al zijn kracht had trachten te
vergeten, verrees als bij tooverslag voor zijn
geest, scheen hem te hoonen, hem te overwel
digen. Hij stond daar onbeweeglijk, met zijn
hand op de trapleuning en staarde in de door
flitste duisternis.
Indië zijn kameraden het Regiment
paradeveld het trompetgeschal de com
mando's de marcheerende troepen! Zoo
pijnlijk was de herinnering, dat hij naar adem
hijgde, als door een onverdraaglijke pijn in den
borst. Hij had dat alles met zijn ijzeren wils
kracht zoo ver uit zijn gedachten gebannen,
dat hij bijna vergeten was hoe onduldbaar het
gemis er van was. Hij had zijn leven gevuld
met werk, had opzettelijk zijn zielepijn laten
verdooven door allerlei kleine levenszorgen,
maar nu voelde hij plotseling een onduldbare
pijn, als iemand die uit een narcose ontwaakt.
De woedende storm de stroomende regen
had hem alles weer voor den geest ge-
bx-acht. Indië zijn verloren vrienden zijn
besmeui'de eer!
Plotseling zag hij bij het spookachtige licht
van een bliksemstraal een in het wit gehulde
gestalte, het hoofd niet een tulband gedekt,
langs hem heen glijden. De gedaante was in
een oogenblik verdwenen, maar het was lang
genoeg om Pax weer tot zich zelf te brengen.
Ghulam! Waarom sloop hij door het huis op
dat uur van den nacht? Had Claire hem ge
roepen? Of was hij daar met een geheim
zinnige bedoeling?
De storm was iets in kracht verminderd,
maar de bliksemstralen weken niet van de
lucht. Pax wilde zich naar de andere trap be
geven, maar plotseling hoorde hij weer van
achter een der deuren het kreunend geluid,
dat hij op zijn kamer reeds gehoord had.
Het kwam uit de kamer van Yvonne, waar
uit hij ook een lichtstreep langs den drempel
zag schijnen. Hij bleef gespannen staan luis
teren.
Toen hoorde hij de kalmeerende, oneindige
teerdere stem van Claire. „Maar er is niets,
lieveling, werkelijk niets. Je bent geschrok
ken van den bliksem."
Door een nieuwen donderslag hoorde hij het
antwoord niet. Maar hij bleef bewegingloos
bij de deur wachten.
Eenige seconden verliepen en toen kwam er
weer een felle bliksemstraal, die onmiddellijk
gevolgd werd door een hartverecheurenden
kreet.
„Neen neen! Houd mij niet vast! Zie je
die lantaarn dan niet? de lantaarn die
hij omhoog houdt hij staat achter de
Een gil volgde en Pax stond met twee pas
sen bij de deur. Maar voor hij de kruk kon
omdraaien was een andere hand hem voor. En
uit de duisternis klonk een stem: „Wil de
Kapitein-Sahib zijn dienaar veroorloven bin
nen te gaan?"
En Pax. die onwillekeurig zijn hand had te
ruggetrokken, zag, dat Chulam als een slang
naar voren gleed, de deur minimaal weinig
opende en de kamer binnentrad, waarna hij
die geluidloos sloot. Pax hoorde den sleutel in
het slot omdraaien en besefte tot zijn verba
zing, dat de Indiër hem buitengesloten had.
Hij werd niet gauw driftig, maar dit was te
veel, en in zijn woede vergat hij alles en
klopte zoo hard hij kon op de gesloten deur.
„Claire!" riep hij. „Claire! Doe open! Ik moet
je spreken."
Een doodelijke stilte volgde op deze woor
den die eindigde in een gillenden kreet.
„Neen neen! Laat hem niet binnen! Hij
haat mij! Claire Claire, zend hem weg!"
Weer knalde een donderslag. Pax wachtte
met een grimmig geduld. Toen het geluid was
weggestorven, klopte hij weer kalmer nu,
maar aanhoudend.
Hij was verrast toen de deur plotseling ge
opend werd en Claire voor hem stond. Zij
stond een oogenblik onbeweeglijk, trad toen
naa.r voren in de donkere gang, de deur ach
ter zich dicht trekkend.
„Pax, wat is er? Wat wil je?" vroeg ze op
gedempten toon.
In de donkerte kon hij nauwelijks haar ge
zicht zien, maar hij wex-d zich bewust, dat uit
iedere lijn van haar gestalte een gespannen
tegenstand sprak.
Zonder omhaal van woorden antwoordde
hij. „Ik wil ten eerste weten, wat er hier ge
beurt, en ten tweede wensch ik niet door
Chulam buitengesloten te worden. Wat ge
beurt hier? Zeg het mij."
Zij haalde diep adem voor zij begon te spre
ken. „Maar je kunt niets doen om te helpen,"
zei ze. „Yvonne is van streek geraakt door
het onweer, maar zij wordt al kalmer. Ga
gauw terug naar bed en laat haar aan mij
overl"
„Daar denk ik niet aan," zei Pax.
Zij maakte een beweging van protest. „Maar
je kunt niets doen om te helpen," herhaalde
zg. „Ze zal dadelijk wel beter zijn. Chulam
heeft juist een kop koffie voor haar gehaald,
die houdt hij steeds voor haar gereed."
„Ik blijf hier tot zij beter is," verklaarde
Pax koppig. „En je laat de deur open."
Een bliksemstraal doorflitste de duisternis
en toonde hem een oogenblik haar gezicht,
waarop doodelijke vermoeidheid en wanhoop
te lezen stonden. In diep medelijden legde hij
zijn hand op haar arm.
„Ik zal je niet hinderen, maar zoo kan ik
je hier niet laten, dat moet je begrijpen," zei
hij zachter.
Zij raakte zijn hand niet aan, die zij mis
schien niet eens gezien had. Maar plotseling
bracht zij haar beide handen voor het gezicht
en hg hoorde een gesmoorden snik. Toen
wendde zij zich om, opende de deur en ver
dween in de kamer.
Hij wachtte lang, maar geen geluid drong
meer tot hem door. Hij kon slechts aannemen,
dat Yvonne weer in haar gewonen toestand
van verdooving wa3 teruggezonken.
Eerst veel later hoorde hij de schuifelende
voetstappen van Chulam, die door een nauwe
deuropening naar buiten gleed.
Hij deed de deur zacht achter zich dicht,
bleef voor Pax staan en bracht hem een
salaëm. „De mem-sahib slaapt," fluisterde hij.
„Goed," zei Pax kort.
Hij verfoeide den Indiër, maar het was nu
het oogenblik niet om uiting te geven aan
zgn gevoelens en de man was de bediende van
Yvonne, niet de zijne.
Chulam bleef even staan. „De miss-sahib
zal haar niet verlaten," zei hij. „Zij zullen sa
men slapen."
Er klonk een verborgen spot in die woor
den en Pax' zelfbeheersching verdween als bij
tooverslag; hij had dien nacht te veel moeten
verdragen.
(Wordt vervolgd.)
