Mei-bijeenkomst voor don
tweeden keer verboden
SCHUDT UW LEVER
WAKKER
OMGEVINGNIEUWS
Tante Matjes wedervaren
in Schagen
v, Geelen's Gescbenkenhais
Andijker tuinders
naai Canada
Maandag 16 Mei 1938
Tweede blad
NIEUWE NIEDORP
Burgemeester Pluister en een
sterke politiemacht beletten R.S.
A. P. ten tweeden male een bij
eenkomst te houden.
Verbod op het laatste moment.
Omgezet in openbare vergade
ring.
Een operetteklucht In zakfor
maat.
De feestelijke bijeenkomst, voor Za
terdagavond georganiseerd door de
vereeniging tot behartiging van cul-
iureele belangen te Nieuwe Niedorp,
een bijeenkomst door de R.S.A.P.
voorgesteld als „besloten bijeenkomst",
is in den vorm als bedoeld niet
doorgegaan.
Vlak voor den aanvang verscheen
burgemeester Pluister, vergezeld van
ieen sterke politiemacht, onder lei
ding van majoor Holema, in de zaal
van de Prins Maurits, waar het
feest gevierd zou worden. De bur
gemeester deelde mede termen aan
wezig te achten deze bijeenkomst als
een openbare vergadering te be
schouwen. Hij wenschte geen toe
stemming te geven de aangekondig
de muziek en cabaretnummers uit te
laten voeren, aangezien voor auditie
in openbare vergadering geen
toestemming was gevraagd.
Op een verzoek alsnog permissie
ie geven het programma in open
bare vergadering te doen uitvoeren,
werd afwijzend beschikt. De R.S.A.P.
heeft toen een openbare vergadering
gehouden, waar de aangekondigde
spreker, de heer H. Sneevliet op on
gekende felle wijze tegen den burge
meester van leer is getrokken. De
burgemeester was hierbij aanwezig,
en bleef met twee rijksveldwachters
nagenoeg den geheelen avond in de
zaal. Incidenten hadden niet plaats.
LGIKOMEDIE
Ér zitten tegen acht uur twee mannen aan
en tafeltje in de voorzaal van de Prins
Iaurits Ze schrijven in een dik boek
eden in van de vereeniging van cultureele
telangen, en controleeren nauwkeurig de
taarten van diegenen, die al lid zijn met
Ie naamlijst van reeds toegetreden leden in
letzelfde dikke boek.
En al weet een ieder, dat dit kind een
rat toevallige geboorte heeft gehad, deze
loopplechtigheid, waarbij het voor het. eerst
rader vrienden en bekenden zijn geluid zal
aten hooren, lijkt nèt echt. In de feestzaal
s liet net als bij een ander intiem feest,
neisjes met lichte jurkjes, arbeiders op hun
londags, en als kleuriger noot de artisten
ran den avond, Amsterdamsche „snarenzan-
jers"', fantastisch-vrijheidslievend uitge-
losclit, met onwaarschijnlijk wijde paling-
b-oeken, artistieke tochtlatjes en buisjes die
het midden houden tusschen een Langen-
dijker kool kiel en een damespullover.
Slechts de voorzitter Harm ter Haar heeft
ïijn voorzitterlijke waardigheid tekort ge
daan door zijn Zondagsche broek niet aan
8 trekken en zijn ongetwijfeld degelijke
Serhelft vindt dat ook onder revolutio-
en-onder-ons, toch niet leuk. Het pro-
nma ziet er bepaald onschuldig uit.
Beatrix" en „Colijn", de steenen des aan
boots, welke burgemeester Pluister op 1
Mei den avond in de war deden sturen, zijn
pjmwënen.
Er is schijnbaar een mopje muziek, schim-
Itoenspelen, zullen worden vertoond, en ter
aangename afwisseling van de menschen-
haat van tegenwordig zoekt, de R.S.A.P. het
fiens in apenliefde.' op het programma al
thans. Veel belangstelling is er op dezen
zoden Mei-avond niet, de sehaarsche be
zoekers komen dinppelsgcwijze binnen. En
dan komt het gezag en dan komt de ruzie.
Smoezende ruzie voorloopig, voorzitter ter
Haar voert een halfluid gesprek met Nie-
dorp.s hoogste magistraat, maar al gauw is
concludeeren dat het „niet mag". Het
mag vast niet en de twee zwijgende secon
danten-rijksveldwachters zullen er wel
pooi- zorgen, dat het niet gaat ook. Voorzit-
|«r ter Haar vertelt aan meneer Pluigter,
I dat meneer Pluister zwak staat, omdat hij
rJiiet zegt, waarom hij vindt dat deze bijeen
komst openbaar is, maar burgemeester
Pluist r is hier kantonrechtcr-politierechter
«n hooge raad tegelijk en hoeft geen tekst
cu uitleg te geven
Ingrijpen in het vcrgaderrecht acht de
burgemeester, zoo hij uw verslaggever me
dedeelt, niet noodig. Maar anders mag het
fiiet, ook niet als meneer Sneevliet, die te
gen ministers leelijke woorden durft te zeg
gen en dus een plattelandsburgemeester
°m zoo te zeggen met. huid en haar kan op
eten, met meneer Pluister gepraat heeft.
Het mag niet, af, uit! Dus gaan we
dan maar vergaderen zonder muziek en
zonder schimmen, zonder apen en zonder
uefde. Einde van het eerste bedrijf
Meneer Sneevliet zegt leelijke
woorden.
Als meneer ter Haar gevonden heeft dat
net plaatselijk gezag alle wetten opzij
schuift, begint mener Sneevliet vegen uit
Z'Jn welgevulde pan te geven. Hij begint de
emocratie-van-thans in haar chemise te
een verfoeilijke democratie, die niet
ei' Prat kan gaan op .verdediging van
rechten en vrijheden, maar een voorzienig
heid is geworden die met allerlei mooie fra
zen alle sociale maatregelen afwijst en
tornt aan alle rechten, die de arbeider zich
in den ioop der jaren heeft verworven. En
dan gaat meneer Sneevliet meneer Pluister
van katoen geven. Hij had zooiets onple
zierigs van een bovent-Moerdijksclie burge
meester, niet staande onder Roomsch-gees-
telijken invloed, navolger van den grooten
Piet Oud in het, verlichte Nieuwe Niedorp
niet verwacht,. Meneer Pluister moest be
paald met Joostje Pek op zijn linkerschou
der loopen, een booze geest, die meneer
Pluister maar naar Beelzebub terug moest
zenden. Griep, waar alles uit voortkomt of
de verveling van een energiek man in zijn
troosteloos ambtenarenbestaan, had me
neer Pluister in het Ter Harige kluifje
doen bijten, zei meneer Sneevliet. Dat was
niet leuk, en ook is het niet, netjes om zijn
eigen hooger niveau uit te spelen tegenover
eenvoudige arbeiders, die geen begrip heb
ben van juridische spitsvondigheden
Meneer Sneevliet zei nog veel meer leelijks
van meneer Pluister en nog veel meer moois
van meneer Ter Haar en zijn makkers en
dat was logisch, want daar kw am hij voor.
Hij nam het zelf niet eens ernstig, maar
bracht meneer Pluister héél duidelijk aan
het verstand, dat hij. Sneevliet, tóch de
laatste troeven in handen had.
Immers, zoo zei meneer Sneevliet, deze
vergadering is verboden, om de tekst van
het programma, althans wat buiten mij op
het programma staat, mag niet worden
opgevoerd. Daten we aannemen, dat het ge
dichten zijn van „prullen van revolution-
naire dichters" als Henriette Roland Holst,
Herman Gorter en anderen. Wat let mij de
ze teksten te analyseeren, te parafraseeren,
of er een bloemlezing uit te geven, zóó dat
de revolutionaire gedachte meer gemarkeerd
wordt, dan als dilettanten op het tooneel
dit doen? Wat let mij het nóg véél erger
te maken, zonder dat ik, als geroutineerd
vergaderingspreker, die in Indië gesproken
heb in tegenwoordigheid van het hoofd
van den spionnagedlenst, mij laat vangen
door meneer Pluister en de politie? Wie is
er lekker mee? De menschen hebben een
hoop kosten, veel teleurstelling en de bur
gemeester heeft de voldoening in de pres-
tige-kwestie Ter Haar—Pluister een ronde
voorsprong te hebben.
Meneer Sneevliet vond ook, dat meneer
Pluisters eensd enken moest aan Rousseau
en Voltaire en als democraat critiek op zijn
beleid moest kunnen velen, en van de poli
tie vond hij, dat hun moeders arbeiders
vrouwen waren en zij dus wel solidair met
de arbeiders konden zijn. Dat vond iemand
uit de vergadering héél mooi, en hij zei
het ook. En nadat meneer Sneevliet nog een
poosje over den „bozeling Goseling" en
Louis de Visser en de S.D.A.P. de „rijke
stinkerds", en de vakvereenigingen, die van
huiten glinsterend wit en van binnen stin
kend van doodsbeenderen zouden zijn, ge
babbeld had, gingen de nette menschen ter
vergadering aanwezig zoet naar huis en de
politie rukte in...
Wat wij er van denken!? Dat burgemees
ter Pluister gelijk heeft als hij de bijeen
komst als een gecamoufleerde openbare
vergadering beschouwt en dus formeel het
recht heeft in te grijpen zoo hij heeft ge
daan. De wijze waarop een en ancler is ge
schied, kunnen wij niet geheel comane il
faut, althans niet zeer sportief vin
den, als wij vernemen dat 's avonds
te voren schijnbaar nog geen kou aan de
lucht was, alle voorbereidingen waren ge
troffen en zelf zien, hoe, terwijl het pu
bliek reeds binnen zit, het verbod eerst af
komt. Laten wij de goedkoope persoonlijke
critiek van den heer Sneevliet op den
burgemeester die tenslotte als overheid
wellicht een van bovenaf gegeven wenk
moest opvolgen buiten beschouwing,
hebben wij in dit geval toch méér waar-
ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN
en U zult 's morgéns „kiplekker"
uit bed springen.
lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal
in Uw ingewanden doen stroomen. Wanneer deze
stroom van gal onvoldoende is, verteert Uw voedsel
niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt
verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent
humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen.
U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om
een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer
geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de gal te doen stroomen.
Eischt Carter's Leverpilletjes bü apothekers en
drogisten, f. 0.75.
deering voor de houding van den heer
Sneevliet, die in zijn rede het verboden pro-
grama had kunnen verwerken, maar het
niet deed, clan voor de houding van den
burgemeester, die ongetwijfeld op een
handige, maar eenigszins ongewone manier
voor den tweeden keer roet in het eten
gooide. En er er waren bijna meer po
litieagenten dan belangstellenden iets
van maakte, dat 't meest op een operette-
klucht geleek! Wlij gelooven niet, dat. de
zaak hiermede is afgeloopen en hebben
redeh aan te nemen, dat do R.S.A.P. era
burgemeester Pluister binnenkort, wel weer
samen op het tapijt zullen komen!
LANGEND1JK
R.K. VOLKSBOND ADRESSEERT.
De lage loonen in den Westelij
ken proefpolder.
De R.K. Volkshond, afd. Langen-
dijk, heeft zich met een adres tot de
betrokken gemeentebesturen ge
wend, waarin er worclt op gewezen,
dat de loonen, welke aan de arbei
ders in den Westelijken Proefpolder
worden betaald, niet veel beter zijn
dan voorheen in de Wieringermeer.
De organisaties zijn bezig, om bij de be
treffende instanties verbetering in den on-
houdbaren toestand te verkrijgen en wel
lc verhooging van het basis-uurloon, 2e zoo
danige regeling van het werk, dat, hij be
hoorlijk wérken, dit uurloon ook werkelijk
kan worden betaald; en 3e. afschaffing der
pendagen.
Den gemeentebesturen wordt om mede
werking verzocht, door aan de verzoeken
bij de regeering adhaesie te betuigen en,
zoolang in deze de beslissing der regeering
niet is afgekomen, een zoodanigen toeslag
op het uitbetaalde loon te geven, dat ten
minste het basis-uurloon wordt ontvangen.
Nog wordt in dit adres meegedeeld, dat
hij een bezoek aan het werk, door de uit
voerders aan het Bestuur werd verklaard,
dat door de arbeiders behoorlijk wordt ge
werkt en dat geen, onwilligen in de ploe
gen waren. Alleen werd -de hoop uitgespro
ken, dat de gemeentebesturen geen oude en
zwakke menschen naar dit zware werk zou
den worden gezonden.
ZUIDSCHARWOUDE.
Een zeldzaam jubileum.
Jubilea, zooals er gisteren een in
onze gemeente werd gevierd, komen
zonder twijfel maar zelden voor. De
Wed. G. Keppel herdacht nl. de
zeldzame gebeurtenis, dat het 50 jaar
was geleden, toen zij haar winkel
in kruidenierswaren en aanverwan
te artikelen opende.
Het spreekt vanzelf, dat het de jubilares-
se niet aan clc noodige belangstelling ont
brak, waartoe zeer zeker ook nog bijdroeg
dat zij, hoewel reeds een vergevorderden
leeftijd te hebben bereikt, nog steeds in be
nijdenswaardige opgewektheid en met ijver
en volharding, met hartelijkheid en voorko
mendheid, haar winkel drijft, en dit, ter
wijl de wederwaardigheden des levens haar
niet bespaard zijn gebleven. Wie zich in
deze halve eeuw van wijziging in de sociale
en economische structuur als eenvoudige
weduwe te midden van velerlei en soms
moordende concurrentie weet staande te
houden, verdient een eere-saluut. Velen
hadden dit blijkbaar bij deze gelegenheid
begrepen, want toen wij, die ook van onze
belangstelling als vertegenwoordiger van de
Schagcr wilden blijk geven, den winkel
binnentraden, stond deze rijk versierd met
bloemen, die de jubilaresse van verschil
lende zijden had ontvangen als zoo vele
blijken van belangstelling en hoogachting.
Leveranciers, onder wie de firma Holsmul-
ler te Alkmaar, die 50 jaar geleden haar
winkel van de noodige voorraden voorzag,
kwamen haar persoonlijk gelukwenschen.
De buurt, waar de winkel gevestigd is, was
•met vlaggen getooid, terwijl de buren ook
van hun meeleven getuigden door het
schenken van stoffelijke blijken van belang
stelling. Hiervan legden ook de vele brie
ven en kaartjes getuigenis af. Voor de Wed.
Keppel zal deze dag ongetwijfeld de hoogst
aangename herinneringen achterlaten. Wij
hopen, dat zij nog vele jaren met dezelfde
opgewektheid en voorkomendheid, als zij
nu gedurende een halve eeuw heeft, gelaan,
haar klanten, die wij haar in grooten ge
tale toewenschen, zai kunnen bedienen.
ZUIDSCHARWOUDE.
Gouden huwelijksfeest.
Het echtpaar T. van Bergen—den Adel
hoopt op 20 Mei a.s. zijn 50-jarig huwelijks
feest te herdenken. Aan belangstelling zal
het hen wel niet ontbreken,
OUDKARSPEL.
55 jaar getrouwd.
Het echtpaar M. Kaas Jbz. en M. Kaas
Kroon hoopt op 24 Mei zijn 55-jarige echt
verbintenis te herdenken,
LANGENDIJK.
De aardappelheffing.
Het distrïctshcstuur van den Nederland
schen Tuindersbond hoeft een adres ver
zonden aan den minister van Economische
Zaken waarin verzocht werd, de teelt heffing
op vroege aardappelen te willen verlagen,
terwijl voorts was gevraagd, cle prijsregeling
in plaats van tot 15 Juli, tot 1 Augustus
te doen gelden.
Van het Ministerie is een afwij
zend antwoord ontvangen t.a.v. de
gevraagde verlaging van de teelt
heffing. Wat de verlenging van de
iprijsregeling betreft, is toegezegd,
dat dit bij het ontwerpen van de
regeling in overweging zal worden
genomen.
Ook in verband met de door de nacht
vorsten veroorzaakte vertraging van den
groei der aardappelen hoopt de secretaris,
dat deze regeling inderdaad tot 1 Aug.
zal gelden, opdat ook de door de vorst ver
late aardappelen nog onder de regeling
kunnen vallen.
De loonhijslagregeling.
De loonhijslagregeling voor den tuinbouw,
welke door de bedrijfsraden van Zuid- en
Noordholland was ontworpen en waarvan
men zoo vele verwachtingen koesterde, is
nog niet afgekondigd geworden.
Naar de N.T.B. mededeelt, hebben de be
drijfsraden een telegram aan den Minister
van Sociale Zaken verzonden, waarin
wordt aangedrongen spoedig een beslissing
te willen nemen over deze loonhijslagrege
ling, welke voor de tuinbouwers van zoo
veel belang kan zijn.
Monopolieheffing op den invoer
van aardappelen.
De minister van Sociale Zaken Heeft be
sloten, wegens de bijzondere omstandighe
den, welke zich de vorige week ten aanzien
van de aardappelvoorziening hebben voor
gedaan, om de verhooging van de rnono-
poliehefing op den invoer van aardappelen
van f 3 tot f 5 per 100 Kg., welke op 1
Juni in werking zou treden, eerst te doen
ingaan op 11 Juni a.s.
NOORDSCHARWOUDE.
Filmmiddag.
Zondagmiddag werd ten lokale van den
heer J. de Bakker de Vereenigingsfilm ver
toond van de gymnastiekvereniging Hercu
les en Hvgiea. Een 200-tal kinderen, hoofd
zakelijk adspiranten der vereeniging, waren
aanwezig. Een en ander is ook nu weer uit-
i stekend geslaagd.
(Vervolgverhaal met kleurwedstrijd voor de
kinderen, zie Schager Courant van
Zaterdag 16 April).
Tante Matje is nog niet heelemaail klaar,
Dus helpen, de nichten haar met denken,
ziet U maar,
Nicht Cornelia zei: Als ik nu op visite
kom en U presenteert gebak en mar»
sepein,
Dan moeten er gebakvorkjes en een
bonbonschep zijn,
LAGEZIJDE B 40, TeL 26, SCHAGEN,
en onze filialen: C. PRINS. Breezand, A.
NIPSHAGEN. Middenmeer, W. HALBERTS-
MA, Winkel.
Zoekt U een lenk cadeantje? Komt eens bij
ons kijken en U slaagt vast naar nw zin!
NOORDSCHARWOUDE.
Hengelclub Ontspanning.
De Heragelclub „Onstpenning" hield gis
termorgen de eerste algemeene jaarverga
dering ten huize van den heer D. van Se-
venter, alhier.
Voorzitter, de heer St. de Rijke opende
de vergadering met welkom, waarna de no
tulen van de vorige vergadering; voorgele
zen door den secretaris, den heer A. Tim
merman, zonder op- of aanmerkingen wer
den goedgekeurd.
De rekening van den penningmeester sloot
met een batig saldo van f 0.08. De kasna-
zieners brachten rapport uit. Boeken en
bescheiden waren in orde, terwijl de inhoud
van de kas klopte!
In de prijzencommissie werd gekozen de
heer D. van Seventer.
Men besloot, den eersten wedstrijd te hou
den op Zondag 5 Juni aan de kade van de
Berkmeer.
Na rondvraag, welke niets opleverde, volg
de sluiting.
WINKEL
CURSUSSEN „HET WITTE KRUIS"
Het afdeelingsbestuur van de N.H. Ver
eeniging „Het Witte Kruis" alhier, besloot
een moedercursus te organiseeren in begin
September van dit jaar.
Ook besloot het Afd. Bestuur een tweeden
cursus te houden voor Huiselijke Zieken
verpleging. Deze cursus zal niet eerder aan
vangen, dan nadat de Moedercursus is ge
ëindigd.
OUDE NIEDORP
POSTDUIVEN
Bij den heer Kroon te Langereis in deze
gemeente is aan komen vliegen een post
duif, gemerkt op ring 62073 335 B 197 en
bij den heer Praat te Oude Niedorp, een duif
gemerkt op ring 117376FranceC 36. Van
de laatste duif waren bovendien de veeren
bestempeld. De woorden waren echter on
leesbaar.
MOND- EN KLAUWZEER.
In deze gemeente is voor dit jaar het
tweede geval van mond- en klauwzeer aan
gegeven.
WANNEER KRIJGEN ONZE TUIN
DERS HET ZELFBESCHIKKINGS
RECHT OVER HUN BEDRIJVEN
TERUG?
Een groepje tuinders te Andijk,
aldus melden ons de bladen, wil naar
Canada trekken om daar de vrij
heid van werken te zoeken, die zij
in de crisisjaren in het bedrijfs
leven van den Nederlandschen tuin
bouw meer en meer hebben moeten
ontberen. Aan hun plan is iedere
protest-actie volkomen vreemd. De
Andijkers zijn er van overtuigd, dat
de regeering ten behoeve van den
tuinbouw niet anders heeft kunnen
handelen dan zij deed.
Zij hebben, aldus „De Tuinderij" de nood-
zakeliikheid begrepen, dat de teelt van
groenten en bollen werd beperkt., dat bollen
werden ingeleverd en dat een teeltheffing1
op de vroege aardappelen werd geheven.
Zij geven toe, dat de crisismaatregelen voor
het behoud van het vak noodig waren.
Maar den Andijker „ligt" dit wettelijk toe
zicht op zijn bedrijf niet. Deze menschen
kunnen nu eenmaal niet leven en werken
ouder het strenge oog van Vadertje Staat.
Zij willen vrij zijn en als het vaderlandsche
erf die vrijheid niet meer kan geven, dan
trekken zij de wereld in om haar elders
te vinden. De vele moeilijkheden, tegensla
gen en ontberingen, welke zij in het vreem
de land ongetwijfeld zullen ontmoeten, heb
ben zij voor die vrijheid van werken graag
over.
Zij zoeken de vrije velden
Wiij Hebben zoo de gedachte, dat deze
vrijheidsdrang weerklank zal vinden in '4
hart van den Nederlander, in het bijzonder
wel van den Nederlandschen tuinder, die nu
reeds enkele jaren achtereen zijn bedrijf
aan allerlei wettelijke voorschriften en be
palingen gebonden ziet. Wij Nederlanders
zijn een vrijheidslievend volk; wij zijn er
nog altijd trotsch op, dat onze voorouders
tachtig jaren hebben gevochten om. die
vurig begeerde vrijheid tc verkrijgen. En
daarom kunnen wij de mentaliteit van deze
tuinders daar in het uiterste puntje van
West-Friesland zoo goed begrijpen en wij
geven hun graag onze beste wensclien mee
op hun tocht naar het verre land, waar
zij de vrijheid hopen te vinden. Men kan
niet anders dan respect, hebben voor den
moed era den ondernemingsgeest van de
Hollanders, die de vrije velden zoeken nu
het hun thuis te eng en te benauwd is
geworden.
Wij zullen ons, zoo vervolgt het blad, het
offer van de gebondenheid in het bedrijf
aan Staatsvoorschriften voorshands moeten
blijven getroosten. Er zijn zelfs menschen,
die meenen, dat wij er nooit meer onder
uit komen.
Die vrees deëïcn wij niet.
Er was een begin aan de crisis en
er zal eens een einde aan komen.
Er komt weer een tijd, dat de
sturende en dwingende hand van
clen Staat uit ons bedrijf verdwijnt.
De uit noodzaak door de reeeering
genomen maatregelen zullen weer
worden opgeheven. Er zal een juich
toon opgaan in den Nederlandschen
tuinbouw als het eens weer zoover
zal zijn. Want, nietwaar, vrijheid
is blijheid...
"Weer Koning in eigeni tuin?
Maar als het eenmaal zoover zal komen,
krijeen wij dan onze bedrijfsvrijheid terug?
Onze bedrijfsvrijheid in dezen vorm, datVij
tuinders, ieder voor zich en onafhankelijk
van elkander, in bet eigen bedrijf kunnen
doen en lafen wat wij willen? Zij wij
dan als ondernemer weer Koning in eigen
tuin, baas in eigen huis vrij in den
meest volstrekten zin?
Hij, die dit mocht verwachten, zal zich
deerlijk vergissen. Hij die zoo mocht denken
heeft geen oog voor maatschappelijke ver
houdingen en kent wel zeer slecht de ge
schiedenis van den Nederlandschen tuin
bouw van de laatste vijftig jaar. Hij dio
deze vrijheid als zijn ideaal beschouwt, heeft
geen oog voor de nooden en behoeften van
ons vak nooden en behoeften, die zullen
blijven ook als wij in economisch opzicht
den stroom weer eens mee hebben. Wij vree
zen, dat de Andijkers in Canada een ideaal
zullen najagen. Vrijheid absolute, vol
strekte vrijheid voor den enkeling is in een
beschaafde samenleving onbestaanbaar. De
menschen zijn op elkander aangewezen, moe
ten met elkander samenleven en voor el
kaar werken. Die samenleving kan slechts
bestaan die samenwerking is slechts mo
gelijk, als ieder lid dier maatschappij bereid
is, zijn eigen belangen te voegen naar die
van het gemeenebest.
Als orde en regel ontbreken
heerseht de anarchie en gaat het
huis ten onder. Dat geldt voor het
gezin en voor de menschelijke sa
menleving dat geldt in Nederland
zoowel als in den Congo of op de
wijde velden van Canada. Onze An
dijkers in de wildernis zullen ten
zij zij genoegen nemen met het pri
mitieve bestaan van den mensch, die
alléén staat in een onontgonnen we
reld hun persoonlijke vrijheid
moeten inperken om de groep als sa
menleving te doen slagen.
Als straks de Staat zijn stelsel van
voorschriften en bepalingen buiten
werking heeft gesteld, herkrijgt de
tuinder zijn vrijheid... om eigen
vrijheid te beperken.
Van allerlei persoonlijke bedrijfsvrijheden
hebben wij in die jaren afstand gedaan; wij
hebben het recht tot het verkoopen van onze
producten beperkt en gebonden aan het vei
len, wij hebben onszelf kwaliteilseischen op
gelegd, het gebruik van bepaalde sorteerin
gen en verpakkingen voorgeschreven en al
lerhande dingen meer gedaan.
Telkens weer hebben wij in den loop der
jaren een stukje van de individueele be
drijfsvrijheid ten offer gebracht om daar
door het belang van ons allen als groote
groep van ondernemers te dienen. En wij
zijn er wèl bij gevaren.
Het groote, allés beheerschende
verschil tusschen den toestand van
vandaag en van de naar wij ho
pen naaste toekomst ligt in de
vrijheid om binnen de perken van
wet en orde zelf onze vrijheid in te
perken.
Dat zelfbeschikkingsrecht over het wel en
wee van onze bedrijven moest in verband
met de abnormale tijdsomstandigheden tijde
lijk buiten werking worden gesteld.
Wij hebben de les der organisatie geleerd;
wij weten, dat de grootste vrijheid tevens
de grootste gebondenheid is. De Nederland-
sche tuinder hunkert niet naar de vrijheid,
welke de Andijker vakgenoot in het oer
woud van het Noord Amerikaansche vaste
land gaat zoeken enniet zal vinden,
maar wil eerlang de vrijheid terug hebben
om in liet organisatorische verband zelf-
te beslissen over de hoogste vakbelangen, die
slechts door onderlinge samenwerking door
verbondenheid tegenover elkander, op de
juiste wijze kunnen worden gediend.