Mei-bijeenkomst voor don tweeden keer verboden SCHUDT UW LEVER WAKKER OMGEVINGNIEUWS Tante Matjes wedervaren in Schagen v, Geelen's Gescbenkenhais Andijker tuinders naai Canada Maandag 16 Mei 1938 Tweede blad NIEUWE NIEDORP Burgemeester Pluister en een sterke politiemacht beletten R.S. A. P. ten tweeden male een bij eenkomst te houden. Verbod op het laatste moment. Omgezet in openbare vergade ring. Een operetteklucht In zakfor maat. De feestelijke bijeenkomst, voor Za terdagavond georganiseerd door de vereeniging tot behartiging van cul- iureele belangen te Nieuwe Niedorp, een bijeenkomst door de R.S.A.P. voorgesteld als „besloten bijeenkomst", is in den vorm als bedoeld niet doorgegaan. Vlak voor den aanvang verscheen burgemeester Pluister, vergezeld van ieen sterke politiemacht, onder lei ding van majoor Holema, in de zaal van de Prins Maurits, waar het feest gevierd zou worden. De bur gemeester deelde mede termen aan wezig te achten deze bijeenkomst als een openbare vergadering te be schouwen. Hij wenschte geen toe stemming te geven de aangekondig de muziek en cabaretnummers uit te laten voeren, aangezien voor auditie in openbare vergadering geen toestemming was gevraagd. Op een verzoek alsnog permissie ie geven het programma in open bare vergadering te doen uitvoeren, werd afwijzend beschikt. De R.S.A.P. heeft toen een openbare vergadering gehouden, waar de aangekondigde spreker, de heer H. Sneevliet op on gekende felle wijze tegen den burge meester van leer is getrokken. De burgemeester was hierbij aanwezig, en bleef met twee rijksveldwachters nagenoeg den geheelen avond in de zaal. Incidenten hadden niet plaats. LGIKOMEDIE Ér zitten tegen acht uur twee mannen aan en tafeltje in de voorzaal van de Prins Iaurits Ze schrijven in een dik boek eden in van de vereeniging van cultureele telangen, en controleeren nauwkeurig de taarten van diegenen, die al lid zijn met Ie naamlijst van reeds toegetreden leden in letzelfde dikke boek. En al weet een ieder, dat dit kind een rat toevallige geboorte heeft gehad, deze loopplechtigheid, waarbij het voor het. eerst rader vrienden en bekenden zijn geluid zal aten hooren, lijkt nèt echt. In de feestzaal s liet net als bij een ander intiem feest, neisjes met lichte jurkjes, arbeiders op hun londags, en als kleuriger noot de artisten ran den avond, Amsterdamsche „snarenzan- jers"', fantastisch-vrijheidslievend uitge- losclit, met onwaarschijnlijk wijde paling- b-oeken, artistieke tochtlatjes en buisjes die het midden houden tusschen een Langen- dijker kool kiel en een damespullover. Slechts de voorzitter Harm ter Haar heeft ïijn voorzitterlijke waardigheid tekort ge daan door zijn Zondagsche broek niet aan 8 trekken en zijn ongetwijfeld degelijke Serhelft vindt dat ook onder revolutio- en-onder-ons, toch niet leuk. Het pro- nma ziet er bepaald onschuldig uit. Beatrix" en „Colijn", de steenen des aan boots, welke burgemeester Pluister op 1 Mei den avond in de war deden sturen, zijn pjmwënen. Er is schijnbaar een mopje muziek, schim- Itoenspelen, zullen worden vertoond, en ter aangename afwisseling van de menschen- haat van tegenwordig zoekt, de R.S.A.P. het fiens in apenliefde.' op het programma al thans. Veel belangstelling is er op dezen zoden Mei-avond niet, de sehaarsche be zoekers komen dinppelsgcwijze binnen. En dan komt het gezag en dan komt de ruzie. Smoezende ruzie voorloopig, voorzitter ter Haar voert een halfluid gesprek met Nie- dorp.s hoogste magistraat, maar al gauw is concludeeren dat het „niet mag". Het mag vast niet en de twee zwijgende secon danten-rijksveldwachters zullen er wel pooi- zorgen, dat het niet gaat ook. Voorzit- |«r ter Haar vertelt aan meneer Pluigter, I dat meneer Pluister zwak staat, omdat hij rJiiet zegt, waarom hij vindt dat deze bijeen komst openbaar is, maar burgemeester Pluist r is hier kantonrechtcr-politierechter «n hooge raad tegelijk en hoeft geen tekst cu uitleg te geven Ingrijpen in het vcrgaderrecht acht de burgemeester, zoo hij uw verslaggever me dedeelt, niet noodig. Maar anders mag het fiiet, ook niet als meneer Sneevliet, die te gen ministers leelijke woorden durft te zeg gen en dus een plattelandsburgemeester °m zoo te zeggen met. huid en haar kan op eten, met meneer Pluister gepraat heeft. Het mag niet, af, uit! Dus gaan we dan maar vergaderen zonder muziek en zonder schimmen, zonder apen en zonder uefde. Einde van het eerste bedrijf Meneer Sneevliet zegt leelijke woorden. Als meneer ter Haar gevonden heeft dat net plaatselijk gezag alle wetten opzij schuift, begint mener Sneevliet vegen uit Z'Jn welgevulde pan te geven. Hij begint de emocratie-van-thans in haar chemise te een verfoeilijke democratie, die niet ei' Prat kan gaan op .verdediging van rechten en vrijheden, maar een voorzienig heid is geworden die met allerlei mooie fra zen alle sociale maatregelen afwijst en tornt aan alle rechten, die de arbeider zich in den ioop der jaren heeft verworven. En dan gaat meneer Sneevliet meneer Pluister van katoen geven. Hij had zooiets onple zierigs van een bovent-Moerdijksclie burge meester, niet staande onder Roomsch-gees- telijken invloed, navolger van den grooten Piet Oud in het, verlichte Nieuwe Niedorp niet verwacht,. Meneer Pluister moest be paald met Joostje Pek op zijn linkerschou der loopen, een booze geest, die meneer Pluister maar naar Beelzebub terug moest zenden. Griep, waar alles uit voortkomt of de verveling van een energiek man in zijn troosteloos ambtenarenbestaan, had me neer Pluister in het Ter Harige kluifje doen bijten, zei meneer Sneevliet. Dat was niet leuk, en ook is het niet, netjes om zijn eigen hooger niveau uit te spelen tegenover eenvoudige arbeiders, die geen begrip heb ben van juridische spitsvondigheden Meneer Sneevliet zei nog veel meer leelijks van meneer Pluister en nog veel meer moois van meneer Ter Haar en zijn makkers en dat was logisch, want daar kw am hij voor. Hij nam het zelf niet eens ernstig, maar bracht meneer Pluister héél duidelijk aan het verstand, dat hij. Sneevliet, tóch de laatste troeven in handen had. Immers, zoo zei meneer Sneevliet, deze vergadering is verboden, om de tekst van het programma, althans wat buiten mij op het programma staat, mag niet worden opgevoerd. Daten we aannemen, dat het ge dichten zijn van „prullen van revolution- naire dichters" als Henriette Roland Holst, Herman Gorter en anderen. Wat let mij de ze teksten te analyseeren, te parafraseeren, of er een bloemlezing uit te geven, zóó dat de revolutionaire gedachte meer gemarkeerd wordt, dan als dilettanten op het tooneel dit doen? Wat let mij het nóg véél erger te maken, zonder dat ik, als geroutineerd vergaderingspreker, die in Indië gesproken heb in tegenwoordigheid van het hoofd van den spionnagedlenst, mij laat vangen door meneer Pluister en de politie? Wie is er lekker mee? De menschen hebben een hoop kosten, veel teleurstelling en de bur gemeester heeft de voldoening in de pres- tige-kwestie Ter Haar—Pluister een ronde voorsprong te hebben. Meneer Sneevliet vond ook, dat meneer Pluisters eensd enken moest aan Rousseau en Voltaire en als democraat critiek op zijn beleid moest kunnen velen, en van de poli tie vond hij, dat hun moeders arbeiders vrouwen waren en zij dus wel solidair met de arbeiders konden zijn. Dat vond iemand uit de vergadering héél mooi, en hij zei het ook. En nadat meneer Sneevliet nog een poosje over den „bozeling Goseling" en Louis de Visser en de S.D.A.P. de „rijke stinkerds", en de vakvereenigingen, die van huiten glinsterend wit en van binnen stin kend van doodsbeenderen zouden zijn, ge babbeld had, gingen de nette menschen ter vergadering aanwezig zoet naar huis en de politie rukte in... Wat wij er van denken!? Dat burgemees ter Pluister gelijk heeft als hij de bijeen komst als een gecamoufleerde openbare vergadering beschouwt en dus formeel het recht heeft in te grijpen zoo hij heeft ge daan. De wijze waarop een en ancler is ge schied, kunnen wij niet geheel comane il faut, althans niet zeer sportief vin den, als wij vernemen dat 's avonds te voren schijnbaar nog geen kou aan de lucht was, alle voorbereidingen waren ge troffen en zelf zien, hoe, terwijl het pu bliek reeds binnen zit, het verbod eerst af komt. Laten wij de goedkoope persoonlijke critiek van den heer Sneevliet op den burgemeester die tenslotte als overheid wellicht een van bovenaf gegeven wenk moest opvolgen buiten beschouwing, hebben wij in dit geval toch méér waar- ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDELEN en U zult 's morgéns „kiplekker" uit bed springen. lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal in Uw ingewanden doen stroomen. Wanneer deze stroom van gal onvoldoende is, verteert Uw voedsel niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in. De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om een liter gal vrij te doen stroomen en U zult weer geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on overtroffen om de gal te doen stroomen. Eischt Carter's Leverpilletjes bü apothekers en drogisten, f. 0.75. deering voor de houding van den heer Sneevliet, die in zijn rede het verboden pro- grama had kunnen verwerken, maar het niet deed, clan voor de houding van den burgemeester, die ongetwijfeld op een handige, maar eenigszins ongewone manier voor den tweeden keer roet in het eten gooide. En er er waren bijna meer po litieagenten dan belangstellenden iets van maakte, dat 't meest op een operette- klucht geleek! Wlij gelooven niet, dat. de zaak hiermede is afgeloopen en hebben redeh aan te nemen, dat do R.S.A.P. era burgemeester Pluister binnenkort, wel weer samen op het tapijt zullen komen! LANGEND1JK R.K. VOLKSBOND ADRESSEERT. De lage loonen in den Westelij ken proefpolder. De R.K. Volkshond, afd. Langen- dijk, heeft zich met een adres tot de betrokken gemeentebesturen ge wend, waarin er worclt op gewezen, dat de loonen, welke aan de arbei ders in den Westelijken Proefpolder worden betaald, niet veel beter zijn dan voorheen in de Wieringermeer. De organisaties zijn bezig, om bij de be treffende instanties verbetering in den on- houdbaren toestand te verkrijgen en wel lc verhooging van het basis-uurloon, 2e zoo danige regeling van het werk, dat, hij be hoorlijk wérken, dit uurloon ook werkelijk kan worden betaald; en 3e. afschaffing der pendagen. Den gemeentebesturen wordt om mede werking verzocht, door aan de verzoeken bij de regeering adhaesie te betuigen en, zoolang in deze de beslissing der regeering niet is afgekomen, een zoodanigen toeslag op het uitbetaalde loon te geven, dat ten minste het basis-uurloon wordt ontvangen. Nog wordt in dit adres meegedeeld, dat hij een bezoek aan het werk, door de uit voerders aan het Bestuur werd verklaard, dat door de arbeiders behoorlijk wordt ge werkt en dat geen, onwilligen in de ploe gen waren. Alleen werd -de hoop uitgespro ken, dat de gemeentebesturen geen oude en zwakke menschen naar dit zware werk zou den worden gezonden. ZUIDSCHARWOUDE. Een zeldzaam jubileum. Jubilea, zooals er gisteren een in onze gemeente werd gevierd, komen zonder twijfel maar zelden voor. De Wed. G. Keppel herdacht nl. de zeldzame gebeurtenis, dat het 50 jaar was geleden, toen zij haar winkel in kruidenierswaren en aanverwan te artikelen opende. Het spreekt vanzelf, dat het de jubilares- se niet aan clc noodige belangstelling ont brak, waartoe zeer zeker ook nog bijdroeg dat zij, hoewel reeds een vergevorderden leeftijd te hebben bereikt, nog steeds in be nijdenswaardige opgewektheid en met ijver en volharding, met hartelijkheid en voorko mendheid, haar winkel drijft, en dit, ter wijl de wederwaardigheden des levens haar niet bespaard zijn gebleven. Wie zich in deze halve eeuw van wijziging in de sociale en economische structuur als eenvoudige weduwe te midden van velerlei en soms moordende concurrentie weet staande te houden, verdient een eere-saluut. Velen hadden dit blijkbaar bij deze gelegenheid begrepen, want toen wij, die ook van onze belangstelling als vertegenwoordiger van de Schagcr wilden blijk geven, den winkel binnentraden, stond deze rijk versierd met bloemen, die de jubilaresse van verschil lende zijden had ontvangen als zoo vele blijken van belangstelling en hoogachting. Leveranciers, onder wie de firma Holsmul- ler te Alkmaar, die 50 jaar geleden haar winkel van de noodige voorraden voorzag, kwamen haar persoonlijk gelukwenschen. De buurt, waar de winkel gevestigd is, was •met vlaggen getooid, terwijl de buren ook van hun meeleven getuigden door het schenken van stoffelijke blijken van belang stelling. Hiervan legden ook de vele brie ven en kaartjes getuigenis af. Voor de Wed. Keppel zal deze dag ongetwijfeld de hoogst aangename herinneringen achterlaten. Wij hopen, dat zij nog vele jaren met dezelfde opgewektheid en voorkomendheid, als zij nu gedurende een halve eeuw heeft, gelaan, haar klanten, die wij haar in grooten ge tale toewenschen, zai kunnen bedienen. ZUIDSCHARWOUDE. Gouden huwelijksfeest. Het echtpaar T. van Bergen—den Adel hoopt op 20 Mei a.s. zijn 50-jarig huwelijks feest te herdenken. Aan belangstelling zal het hen wel niet ontbreken, OUDKARSPEL. 55 jaar getrouwd. Het echtpaar M. Kaas Jbz. en M. Kaas Kroon hoopt op 24 Mei zijn 55-jarige echt verbintenis te herdenken, LANGENDIJK. De aardappelheffing. Het distrïctshcstuur van den Nederland schen Tuindersbond hoeft een adres ver zonden aan den minister van Economische Zaken waarin verzocht werd, de teelt heffing op vroege aardappelen te willen verlagen, terwijl voorts was gevraagd, cle prijsregeling in plaats van tot 15 Juli, tot 1 Augustus te doen gelden. Van het Ministerie is een afwij zend antwoord ontvangen t.a.v. de gevraagde verlaging van de teelt heffing. Wat de verlenging van de iprijsregeling betreft, is toegezegd, dat dit bij het ontwerpen van de regeling in overweging zal worden genomen. Ook in verband met de door de nacht vorsten veroorzaakte vertraging van den groei der aardappelen hoopt de secretaris, dat deze regeling inderdaad tot 1 Aug. zal gelden, opdat ook de door de vorst ver late aardappelen nog onder de regeling kunnen vallen. De loonhijslagregeling. De loonhijslagregeling voor den tuinbouw, welke door de bedrijfsraden van Zuid- en Noordholland was ontworpen en waarvan men zoo vele verwachtingen koesterde, is nog niet afgekondigd geworden. Naar de N.T.B. mededeelt, hebben de be drijfsraden een telegram aan den Minister van Sociale Zaken verzonden, waarin wordt aangedrongen spoedig een beslissing te willen nemen over deze loonhijslagrege ling, welke voor de tuinbouwers van zoo veel belang kan zijn. Monopolieheffing op den invoer van aardappelen. De minister van Sociale Zaken Heeft be sloten, wegens de bijzondere omstandighe den, welke zich de vorige week ten aanzien van de aardappelvoorziening hebben voor gedaan, om de verhooging van de rnono- poliehefing op den invoer van aardappelen van f 3 tot f 5 per 100 Kg., welke op 1 Juni in werking zou treden, eerst te doen ingaan op 11 Juni a.s. NOORDSCHARWOUDE. Filmmiddag. Zondagmiddag werd ten lokale van den heer J. de Bakker de Vereenigingsfilm ver toond van de gymnastiekvereniging Hercu les en Hvgiea. Een 200-tal kinderen, hoofd zakelijk adspiranten der vereeniging, waren aanwezig. Een en ander is ook nu weer uit- i stekend geslaagd. (Vervolgverhaal met kleurwedstrijd voor de kinderen, zie Schager Courant van Zaterdag 16 April). Tante Matje is nog niet heelemaail klaar, Dus helpen, de nichten haar met denken, ziet U maar, Nicht Cornelia zei: Als ik nu op visite kom en U presenteert gebak en mar» sepein, Dan moeten er gebakvorkjes en een bonbonschep zijn, LAGEZIJDE B 40, TeL 26, SCHAGEN, en onze filialen: C. PRINS. Breezand, A. NIPSHAGEN. Middenmeer, W. HALBERTS- MA, Winkel. Zoekt U een lenk cadeantje? Komt eens bij ons kijken en U slaagt vast naar nw zin! NOORDSCHARWOUDE. Hengelclub Ontspanning. De Heragelclub „Onstpenning" hield gis termorgen de eerste algemeene jaarverga dering ten huize van den heer D. van Se- venter, alhier. Voorzitter, de heer St. de Rijke opende de vergadering met welkom, waarna de no tulen van de vorige vergadering; voorgele zen door den secretaris, den heer A. Tim merman, zonder op- of aanmerkingen wer den goedgekeurd. De rekening van den penningmeester sloot met een batig saldo van f 0.08. De kasna- zieners brachten rapport uit. Boeken en bescheiden waren in orde, terwijl de inhoud van de kas klopte! In de prijzencommissie werd gekozen de heer D. van Seventer. Men besloot, den eersten wedstrijd te hou den op Zondag 5 Juni aan de kade van de Berkmeer. Na rondvraag, welke niets opleverde, volg de sluiting. WINKEL CURSUSSEN „HET WITTE KRUIS" Het afdeelingsbestuur van de N.H. Ver eeniging „Het Witte Kruis" alhier, besloot een moedercursus te organiseeren in begin September van dit jaar. Ook besloot het Afd. Bestuur een tweeden cursus te houden voor Huiselijke Zieken verpleging. Deze cursus zal niet eerder aan vangen, dan nadat de Moedercursus is ge ëindigd. OUDE NIEDORP POSTDUIVEN Bij den heer Kroon te Langereis in deze gemeente is aan komen vliegen een post duif, gemerkt op ring 62073 335 B 197 en bij den heer Praat te Oude Niedorp, een duif gemerkt op ring 117376FranceC 36. Van de laatste duif waren bovendien de veeren bestempeld. De woorden waren echter on leesbaar. MOND- EN KLAUWZEER. In deze gemeente is voor dit jaar het tweede geval van mond- en klauwzeer aan gegeven. WANNEER KRIJGEN ONZE TUIN DERS HET ZELFBESCHIKKINGS RECHT OVER HUN BEDRIJVEN TERUG? Een groepje tuinders te Andijk, aldus melden ons de bladen, wil naar Canada trekken om daar de vrij heid van werken te zoeken, die zij in de crisisjaren in het bedrijfs leven van den Nederlandschen tuin bouw meer en meer hebben moeten ontberen. Aan hun plan is iedere protest-actie volkomen vreemd. De Andijkers zijn er van overtuigd, dat de regeering ten behoeve van den tuinbouw niet anders heeft kunnen handelen dan zij deed. Zij hebben, aldus „De Tuinderij" de nood- zakeliikheid begrepen, dat de teelt van groenten en bollen werd beperkt., dat bollen werden ingeleverd en dat een teeltheffing1 op de vroege aardappelen werd geheven. Zij geven toe, dat de crisismaatregelen voor het behoud van het vak noodig waren. Maar den Andijker „ligt" dit wettelijk toe zicht op zijn bedrijf niet. Deze menschen kunnen nu eenmaal niet leven en werken ouder het strenge oog van Vadertje Staat. Zij willen vrij zijn en als het vaderlandsche erf die vrijheid niet meer kan geven, dan trekken zij de wereld in om haar elders te vinden. De vele moeilijkheden, tegensla gen en ontberingen, welke zij in het vreem de land ongetwijfeld zullen ontmoeten, heb ben zij voor die vrijheid van werken graag over. Zij zoeken de vrije velden Wiij Hebben zoo de gedachte, dat deze vrijheidsdrang weerklank zal vinden in '4 hart van den Nederlander, in het bijzonder wel van den Nederlandschen tuinder, die nu reeds enkele jaren achtereen zijn bedrijf aan allerlei wettelijke voorschriften en be palingen gebonden ziet. Wij Nederlanders zijn een vrijheidslievend volk; wij zijn er nog altijd trotsch op, dat onze voorouders tachtig jaren hebben gevochten om. die vurig begeerde vrijheid tc verkrijgen. En daarom kunnen wij de mentaliteit van deze tuinders daar in het uiterste puntje van West-Friesland zoo goed begrijpen en wij geven hun graag onze beste wensclien mee op hun tocht naar het verre land, waar zij de vrijheid hopen te vinden. Men kan niet anders dan respect, hebben voor den moed era den ondernemingsgeest van de Hollanders, die de vrije velden zoeken nu het hun thuis te eng en te benauwd is geworden. Wij zullen ons, zoo vervolgt het blad, het offer van de gebondenheid in het bedrijf aan Staatsvoorschriften voorshands moeten blijven getroosten. Er zijn zelfs menschen, die meenen, dat wij er nooit meer onder uit komen. Die vrees deëïcn wij niet. Er was een begin aan de crisis en er zal eens een einde aan komen. Er komt weer een tijd, dat de sturende en dwingende hand van clen Staat uit ons bedrijf verdwijnt. De uit noodzaak door de reeeering genomen maatregelen zullen weer worden opgeheven. Er zal een juich toon opgaan in den Nederlandschen tuinbouw als het eens weer zoover zal zijn. Want, nietwaar, vrijheid is blijheid... "Weer Koning in eigeni tuin? Maar als het eenmaal zoover zal komen, krijeen wij dan onze bedrijfsvrijheid terug? Onze bedrijfsvrijheid in dezen vorm, datVij tuinders, ieder voor zich en onafhankelijk van elkander, in bet eigen bedrijf kunnen doen en lafen wat wij willen? Zij wij dan als ondernemer weer Koning in eigen tuin, baas in eigen huis vrij in den meest volstrekten zin? Hij, die dit mocht verwachten, zal zich deerlijk vergissen. Hij die zoo mocht denken heeft geen oog voor maatschappelijke ver houdingen en kent wel zeer slecht de ge schiedenis van den Nederlandschen tuin bouw van de laatste vijftig jaar. Hij dio deze vrijheid als zijn ideaal beschouwt, heeft geen oog voor de nooden en behoeften van ons vak nooden en behoeften, die zullen blijven ook als wij in economisch opzicht den stroom weer eens mee hebben. Wij vree zen, dat de Andijkers in Canada een ideaal zullen najagen. Vrijheid absolute, vol strekte vrijheid voor den enkeling is in een beschaafde samenleving onbestaanbaar. De menschen zijn op elkander aangewezen, moe ten met elkander samenleven en voor el kaar werken. Die samenleving kan slechts bestaan die samenwerking is slechts mo gelijk, als ieder lid dier maatschappij bereid is, zijn eigen belangen te voegen naar die van het gemeenebest. Als orde en regel ontbreken heerseht de anarchie en gaat het huis ten onder. Dat geldt voor het gezin en voor de menschelijke sa menleving dat geldt in Nederland zoowel als in den Congo of op de wijde velden van Canada. Onze An dijkers in de wildernis zullen ten zij zij genoegen nemen met het pri mitieve bestaan van den mensch, die alléén staat in een onontgonnen we reld hun persoonlijke vrijheid moeten inperken om de groep als sa menleving te doen slagen. Als straks de Staat zijn stelsel van voorschriften en bepalingen buiten werking heeft gesteld, herkrijgt de tuinder zijn vrijheid... om eigen vrijheid te beperken. Van allerlei persoonlijke bedrijfsvrijheden hebben wij in die jaren afstand gedaan; wij hebben het recht tot het verkoopen van onze producten beperkt en gebonden aan het vei len, wij hebben onszelf kwaliteilseischen op gelegd, het gebruik van bepaalde sorteerin gen en verpakkingen voorgeschreven en al lerhande dingen meer gedaan. Telkens weer hebben wij in den loop der jaren een stukje van de individueele be drijfsvrijheid ten offer gebracht om daar door het belang van ons allen als groote groep van ondernemers te dienen. En wij zijn er wèl bij gevaren. Het groote, allés beheerschende verschil tusschen den toestand van vandaag en van de naar wij ho pen naaste toekomst ligt in de vrijheid om binnen de perken van wet en orde zelf onze vrijheid in te perken. Dat zelfbeschikkingsrecht over het wel en wee van onze bedrijven moest in verband met de abnormale tijdsomstandigheden tijde lijk buiten werking worden gesteld. Wij hebben de les der organisatie geleerd; wij weten, dat de grootste vrijheid tevens de grootste gebondenheid is. De Nederland- sche tuinder hunkert niet naar de vrijheid, welke de Andijker vakgenoot in het oer woud van het Noord Amerikaansche vaste land gaat zoeken enniet zal vinden, maar wil eerlang de vrijheid terug hebben om in liet organisatorische verband zelf- te beslissen over de hoogste vakbelangen, die slechts door onderlinge samenwerking door verbondenheid tegenover elkander, op de juiste wijze kunnen worden gediend.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 5