Gouden pannen op
de daken
Het wegencongres
geopend
Een gevaarlijk
schipperstrucje!
Het congres streeft naar onder
ling begrijpen der volkeren,
waartoe goede Internationale
verbindingen een spoorslag kun
nen zijn.
Minister van Buuren spreekt de
openingsrede nit
Het achtste internationaal wegencongres
Sn het Kurhaus te Scheveningen is gisteren
door den minister van Waterstaat, Mr. Dr.
Ir. J. A. M. van Buuren officieel geopend.
In breede trekken ging de minister de ge
schiedenis van het wegennet van ons land
ha, er op wijzende, dat in tegenstelling met
het buitenland, ten onzent de behoefte aan
snelverkeer niet zoo spoedig is gevoeld door
onze goede waterwegen. Eerst onder Keizer
Napoleon is de aanleg van wegen met groo-
te schreden gevorderd en in den loop der
Ï9e eeuw kwam een verdere uitbreiding tot
gtand.
Toen Ket motorverkeer zijn intrede 'deed
ien zich op zoo snelle wijze ontwikkelde, on
dervond men bij ons dezelfde moeilijkhe
den als in het buitenland. Een onderwerp,
dat uitvoerig werd behandeld op de congres
sen, door de association internationale per
manente des congres de la route georgani
seerd, waarvan Nederland van den begin
ne af lid is geweest.
Daarop hebben achtereenvolgens bestuurs
maatregelen, fiscale wetten en verbeterings-
projecfcn den stand van zaken op het peil
gebracht zooals men dit op het oogenblik
kan aanschouwen.
De geologische en gcographïsche verhou
dingen in het westelijk deel van Nederland
hebben er toe geleid, toen do noodzakelijk
heid werd gevoeld om betere wegen aan te
leggen, een geheel nieuw net van primaire
wegen te ontwerpen.
Ook bij secundaire wegen verkoos men
'dikwijls den aanleg van een geheel nieuwen
weg boven de verbetering van een ouden
bestaanden weg.
Nadat reeds in Ï92Ö met 'de verbètering
fvan het Nederlandsche wegennet een aan
vang was gemaakt, is dit sedert 1927, en
(vooral in de laatste jaren, volgens 'n voor
op gesteld plan in uitgebreiden vorm voort
gezet.
De minister wees 'daarna 'den buifen-
landschen bezoekers op de groote moeilijk-
-heden, die de Nederlandsche ingenieurs
hebben te overwinnen en de groote kosten,
welke met den wegenaanleg gepaard gaan,
zoodat
1300.000 per K.M.
niet abnormaal is. In 193S was niet. minder
dan 30 millioen voor wegenaanleg en ver
betering beschikbaar gesteld. Uitvoerig
schetste de minister daarna de beteekenis
van het wegennet is onze Oost.
Het. net van hoofdwegen op Java omvat
op dit oogenblik een lengte van ongeveer
10.000 K.M., op dc overige eilanden tezamen
van ongeveer 12.000 K.M.
In zijn slotwoord zcide de minister, dat
hij niet anders verwachtte, dan dat dit
congres een succes zal worden. Moge deze
verwachting verwezenlijkt worden, aldus
spr. en moge hot congres ook bijdragen
tot de goede verstandhouding der volkep.
De burgemeester van Den Haag had reeds
een wel komstwoord gesproken, voor de mi
nister zijn openingsrede uitsprak.
Na den minister sprak de heer Ir. Ge-
linck, voorzitter van het. congres, een kort
woord. Spr. wees er de congressisten op dat
zij hun werkzaamheden in de vergaderzalen
te Scheveningen kunnen afwisselen door 'n
keuze uit 18 excursies die hen in staat
zullen stellen visueel na te gaan hoe
hier te lande achtereenvolgens zijn: het
landschap, de lokale kleur, de verkeers-
toestanden ,de wegen van verschillende
Soort, en de bij don wegenaanleg gevolgde
werkwijze, nog afgezien van bijzonderhe
den als stedenhouw-arcliitectunr, groote wa
terwerken, havenwerken, industrie, land
en tuinbouw, en watersport.
Als laatste spreker trad op dc heer M.
Mahieu, president van de Association In
ternationale permanente des congres de la
route, de voorzitter van de internationale
vereeniging dus. Dc kern van sprekers
rede was, dat de internationale vereeniging
voor wegencongressen haar welomlijnde
taak heeft in de gedaanteverandering der
heschaafdo wereld, want zij zoekt naar
middelen tot verbetering van dc levens
omstandigheden. Heden ten dage moeten
automobielen, spoorwegen en vliegtuigen
hun krachten vereenigden, teneinde het
onderling begrijpen van allen die op onze
aarde wonen te begunstigen cn wij zijn
verzekerd, dat wij zoodoende werken voor
het geluk van onze onderscheidene naties,
besloot de heer Mahieu.
De aanwezigen.
Z.K.H. Prins Bernhard woonde, vergezeld
van zijn adjudant, kapitein dc' Roo van
Aldenverelt, persoonlijk de zitting bij. Voor
H.M. de Koningin was aanwezig Haar 'Op
perstalmeester Baron Bentinck.
Verder werden opgemerkt: de deken van
het corps diplomatique, cn vele leden van
dat corps, de voorzitter van de Tweede
Kamer, de commandant van het veldleger,
de Commissarissen der Koningin in Zuid-
Holland, Noord-Brabant en Drente, eenige
wethouders van 's-Gravenhage cn vele an
dere autoriteiten.
De zaal was rondom getooid met de vlag
gen van de 39 deelnemende naties.
Na de redevoeringen bovengenoemd heb
ben afgevaardigden van verschillende lan
den hulde aan het ?|:derlandsche initiatief
betuigd.
Zwaardere eischen voor
particuliere woningbouw
Het Amsterdamsche raadslid
Wijnkoop stelt vragen*
Het communistische gemeenteraadslid D.
Wijnkoop heeft verzocht in den Amsterdam-
schen Raad te mogen interpelleeren, naar
aanleiding van het droevig ongeval in de
Orthcliusstraat, waarbij door vallend ge
steente twee kinderen werden gedood. De
beer Wijnkoop dringt er in zijn interpella
tie op aan, dat de eischen aan particuliere
woningbouwers te stellen, veel zwaarder
moeten worden. Interpellant stelt verder
voor de bouwverordening te wijzigen en
becritiseert het feit, dat het ongeval aan
een samenloop van omstandigheden wordt
toegeschreven.
Amsterdam wordt wakker
De hoofdstad ontdekt haar "bouwval
Het ernstige ongeluk in de Ortheliusstraat
waar Vrijdagavond twee kinderen door los
geraakte gevelstukken zijn gedood, heeft
velen wakker geschud.
Ook heden is de hulp van de brandweer
weer ingeroepen voor het verwijderen van
loszittende gevelsteenen en dergelijke, in de
Keizerstraat voor vier perceelen tegelijk en
voorts nog op een tiental andere plaatsen
in de stad.
Plezierreisjes van
belastinggelden
Oneerlijk ontvanger staat terecht.
De belastingontvanger van Gulpen ver
diende duizend» gulden per jaar. Dit was
niet genoeg voor zijn plezierreisjes, welke
hij met vrienden en vriendinnen in het Bel
gische gebied placht te ondernemen.
Een greep in de gemeentekas... en het
ontbrekende was er. Op een handige manier
wist de vroolijke ontvanger steeds de kaste
korten te dekken, maar tenslotte barstte de
bom. Wegens verduistering van fl. 8800.
hoorde hij gistermorgen de officier van
Justitie te Maastricht twee jaar gevangenis
straf tegen zich eischen, De uitspraak is
over veertien dagen.
Koninklijke gift
Voor Chr. vacantlescholen.
De vereeniging 'Christelijke vacantlescho
len heeft een belangrijke gift ontvangen van
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Ju-
liana.
Steun voor suikerbieten
Landbouwcrisis fonds Helpt 'de
fabrieken
Dc Minister van Economische Zaken Heeft
bepaald, dat uit het landbouw-crisisfonds
steun wordt verleend aan fabrieken op een
hoeveelheid op suiker verwerkte suikerbie
ten van den oogst 1938 van ten hoogste
1.575.000.000 kg. tot een zoodanig bedrag,
dat door dc fabrieken voor garantiebieten,
aan de daarvoor in aanmerking komende
telers f 10.25 per 1000 kg. netto zal kunnen
worden uitbetaald, met dien verstande, dat
slechts steun zal worden uitgekeerd ten
aanzien van de hoeveelheden suikerbieten,
welke zoowel geteeld als aan eenige fabriek
geleverd zijn door den teler, aan wien blij
kens een door hem over te leggen schrifte
lijk bewijs ten minste een zoodanige hoeveel
heid garantiebieten door de centrale is toe
gewezen.
MILLIOENENSCHATTEN OP DE DAKEN
VAN ARMZALIGE HUTTEN.
Een eiland, dat zijn
schatten vergat
Een onaanzienlijke zwarie Japan-
sche stoomboot, die al in de haven
der „doode schepen" ligging had
gekozen, is, uitgerust met nieuwe
machines, onderweg naar het
eiland Sado, om daar letterlijk ver
geten schatten op te graven. De
geheele geschiedenis is zonder
twijfel uniek in de wereld.
Juist op het merkwaardige
oogenblik, dat wij in Nederland in
een soort „goud-spanning" verkee-
ren met het oog op dc eventueelc
resultaten, die de „Karimata" nabij
Terschelling met baar goudgraaf
werk zal boeken, bereikt ons een
zeer merkwaardig bericht uit het
Verre Oosten, ditmaal niet van het
Chineesche.oorlogsfront, maar van
de kleine expeditie naar verborgen
goudschatten die een eenvoudige
Japansche vrachtstoomiboot onder
neemt.
In oude Japansche hoeken, waarin cie ge
schiedenis van eeuwen is vastgelegd, vindt
Meenende, dat hij voor den zoo-
veelsten keer bedrogen werd,
pleegde brugwachter een straf
baar feit.
Het komt. meermalen voor, dat
'schippers, die met hun vaartuigen
bruggen moeten passeeren en sig
naal, geven, opdat de brug zal wor
den geopend, bij nadering zien, dat
ze er toch wel onderdoor hadden
kunnen varen en op die gronden
meenen geen bruggeld verschuldigd
te zijn. De brugwachters, die toch
zich de moeite hebben gegeven, dé
brug open te draaien, worden op
deze wijze het slachtoffer en welk
gevaar aan dit schipperstrucje ver
honden is, bleek wel gisterochtend
voor het Haagsche gerechtshof, voor
welk college de brugwachter te
Alphen aan den Rijn in hooger
beroep moest terecht staan. Hij was
door de rechtbank te Den Haag
wegens het in gevaar brengen van
het verkeer te water, waardoor
levensgevaar kan ontstaan, veroor
deeld tot een geldboete van f 50.
subs. 20 dagen hechtenis.
Hoe het gebeurde.
De feiten Hebben zich als volgt voorge
daan.
Op 17 September van het vorig jaar voer
de sleepboot „Japico" 's avonds op de Hij-
manswetering te Alphen aan den Rijn cn
moest, de Molenaarsbrug passeeren. De
schipper gaf drie stooten met de sirene,
waarop de brug werd opengedraaid. Toen
de sleep naderbij was gekomen, streek dc
sleepboot zijn lichtmast en de brugwachter
meende, dat nu weer het bekende trucje
zou worden toegepast en draaide de brug
dicht. De sleepboot ging onder de brug
door, doch het stuurhuisje, dat een eind
boven het, dek uitstak kwam met de brug
in aanraking en werd vernield. De schipper
kon nog net bijtijds uit het huisje springen
en werd op die wijze voor verwonding of
erger behoed.
„Waarom streek" tf de lichtmast?" vroeg
de president, mr. D. Lodder, aan den schip
per, die als getuige werd gehoord.
„De schipper van de sleepboot Had Tast
van do lichten, die iets gedraaid waren",
was het antwoord.
President: „Maar werkte die manoeuvre
niet verwarrend?"
Volgens verdachte wel, doch 'getuige
stelde zich op het standpunt, dat hij toch
drie stooten op de sirene had gegeven en
dat^was voldoende.
Doordat het donker was, had verdachte
de stuurhut niet gezien, anders zou hij na
tuurlijk die gevaarlijke manoeuvre niet (uit
gevoerd hebben.
De procureur-generaal, vond de Handel
wijze van verdachte hoogst roekeloos. Hij
heeft eerst de brug opengedraaid en draai
de die op het laatste moment dicht, zoodat
het sleepschip niet meer kon stoppen.
De manoeuvre was ook zeer dwaas. Om
dat hij bang was, dat het kwartje brug
geld hem zou ontgaan, verricht hij die ma
noeuvre dubbel,' draait eerst de brug open,
dan weer dicht, waarna hij voor de sleep
de brug weer zou moeten openen.
In verband met het gevaar van deze han
delingen achtte spr. verdachte schuldig en
vroeg bevestiging van het vonnis van de
rechtbank.
De verdediger, meende, dat drie elemen
ten voor de strafbaarheid schuld, levens
gevaar en vernieling van het vaartuig
ontbraken en concludeerde tot vrijspraak*
Uitspraak 27 Juni.
Men moet dc dieven
niet wijzer maken
Internationale politie bijeen.
Drukke vergadering. Het be
sprokene... geheim.
De heeren H. J. Versteegh, hoofdcommis
saris van politie te Amsterdam, K. H. Broek
hof, commissaris van politie aldaar en M.
C. van Houten, oud-kolonel der koninklij
ke marechaussee te Doorn, vertegenwoor
digden ons land op het 14e jaarlijksche con-
gres der internationale politie, gehouden te
Boekarest in Roemenië.
Het was van de Roemeensche regeering
een aardige gedachte zoo vertelde de
heer Versteegh de deelnemers aan het
congres in de gelegenheid te stellen het
nuttige met het aangename te vereenigen.
Zij had een passagiersschip beschikbaar ge
steld, waarmede de congressisten de Donau
afvoeren van Boekarest tot aan de Zwarte
Zee. Aan boord van dit schip werden de
zittingen gehouden.
Op het besprokene kon de heer Versteegh
niet nader ingaan. Het warén geheime ver
gaderingen van vakmenschen en... men
moet de dieven niet wijzer maken dan ze
al zijn.
Bekend postzegel
verzamelaar overleden
P. W. WALLER f
In' den ouderdom van 69 jaar ïs Zondag
j.1. te Overveen Pieter Wilhelm Waller, in
het leven voorzitter van het bestuur van
het Nederlandsche Postmuseum. In de we
reld der postzegelverzamelaars heeft hij zich
een bijzonderen naam verworven. Het was
een bewonderenswaardige daad, dat Waller
zijn geheele bezit in 1924 aan den staat ten
geschenke aanbood, "met de bedoeling, dat
hierdoor een kern gevormd zou worden voor
een Postmuseum. Aldus is ook geschied.
Tarwebloemheffing verlaagd
Ook Invoerprijs verschil naar heneden
Met ingang van heden ïs <Ie Heffing op
tarwebloem van f3.50 tot f3.30 verlaagd en
is het invoerprijsverschil van f 5 op f 4.S0
teruggebracht.
Geen gebrek aan kleine
Italianen
Italie's geboorteoverschot stijgt.
Volgens de laatste officieele gegevens
woonden op 31 Mei van dit jaar in Italië
43.007.000 zielen. De bevolking telde 43.175.000
zielen. Het geboorteoverschot beliep in de
eerste vijf maanden ongeveer 175.000 tegen
over 144.000 in de overeenkomstige periode
van het vorige jaar.
Viermaal viel de bijl
"Een vrouw en drie mannen ter
dood gebracht
Vier personen, drie mannen en een vrouw
zijn gisterochtend te Berlijn terechtgesteld.
Zij waren ter dood veroordeeld wegens
land- en hoogverraad. Zij hebben gepoogd
in Zuid-Duitschland een communistische
organisatie op te bouwen en hebben hiertoe
in verbinding gestaan met communistische
functionnarisscn in het buitenland en heb
ben tevens militaire geheimen aan het bui
tenland verraden, aldus het Duitsche nieuws
bureau.
Het zijn Lïselotte Hermann, Stefan Lo-
vasz en Joseph Steidle, alle drie van Stutt-
gart en Arthur Goeritz van Manzell. De ac
tie tot bevrijding van Liselotte Hermann,
een bekend socialiste, heeft dus niet mogen
baten*
VLIEGTUIGRAMP.
Met eigen machinegeweer onu
laag geschoten.
Een legervliegtuig werd naar beneden ga-
schoten met z'n eigen machinegeweer en
de eenige inzittende, een sergeant-vliege
nier werd gedood.
Vacantiegangers op het strand te Soeys--
down, Sheppey, sloegen een gevechtsvlieg'
tuig gade, dat oefeningen uitvoerde. Ze sa--
gen hoe het dook en rees, hoe het op den
rug vloog, loopings maakte en hoe het ten»
slotte daalde in ondiep water, .vertelt de
Daily Express.
De vlieger heeft hij het 'dalen mof fctöj
machinegeweer op een schijf gemikt, maar
de kogel raakte een der vleugels van Set
vliegtuig, dat onmiddellijk krachtig begorf
heen en weer te slingeren. I
Toen de machine daalde, HraX een <fer
vlfegels af en zoo stortte de machine beert.
De vliegenier sprong met z'n parachute er>
uit en viel in zee. Een boot haastte ïtoli
naar de plaats, waar de piloot was neerge
komen. De man werd gevonden en met
grooten spoed naar het ziekenhuis overga
bracht. Hij stierf echter kort na. aankomst
aldaar*
EEN VEELBELOVENDE KNAAP.
Veroordeeld wegens inbraak en
mishandeling, tot drie Jeren
tuchthuisschool.
Voor 'de Rechtbank te" Woodrtdge rfëuf-
folk) moest een jongen van vijftien jaar te
recht staan, omdat hij een vrouw van zes
en 70 jaar met voorbedachten rade had
verwond. De knaap had ingebroken in de
woning der oude vrouw en was in het. bezit
van een luchtpistool. De rechtbank veroor
deelde hem tot drie jaren tuchthuisschool.
schrijft de Daily Express. f
Hij werd gearresteerd, juist toen mem po
litiehonden op zijn spoor had gezet. Op
dezen jeugdigen misdadiger werden" be
vonden een zwart luchtpistool, eem breek
ijzer, een zwart masker met een zwarte
kap en een bril met hoornen randen; Na
z'n arrestatie zcide de jongen: „Ik wist,
dat die oude vrouw geld had en ik had
het plan haar te berooven. Ik heb haar
slechts eenmaal met het breekijzer gesla
gen, en ik heb haar ook met m'n pistool
gedreigd, maar het pistool was niet" gela
den."
TIEN COBRA'S IN EEN ZAK.
Hef zoet gefluit van een slan
genbezweerder.
De Engelsche gezant te Cairo ontdekte!
tot. zijn niet geringe verbazing, dat in zijn i
villa een aantal gevaarlijke cobra's zich I
ophieldén.
De gezant en zijn vrouw wilden het week-*
end doorbrengen in hun huis in de wees-1
tijn te Komoslielm, in de buurt van Fay-
óum-oase en daar ontdekte hij de slangen!.
Dorpelingen slaagden erin één slang te
dooden, maar zij slaagde ner niet in de
anderen te vangen. Toen herinnerde een
van hen zich, dat er in de buurt een slan-*
genbezweerder woonde. Deze werd door den
gezant ontboden en in diens tegenwoordig
heid en in die van ?'n vrouw begon de
man op een bamboefluit te blazen. In min
der dan tien minuten verschenen er niet
minder dan negen jonge cobra's, die ge
heel waren gehypnotiseerd door de mu
ziek. Een tiende, gevaarlijker en grooter
dan de anderen, verscheen toen de man
op het punt stond, heen to gaan. De slang
volgde de negen jongen, die de slangen
bezweerder in een zak hacl gevangen.
Toen konden de gezant en z'n vrouw
rustig gaan slapen, voegt de Daily Ex
press aan dit bericht toe.
men de bijzonderheden van het goudeiland
Sado, het stille, vergeten eiland in de Ja
pansche Zee waar heden ter dagen geen
mensen meer voet aan wal zet. Maar wat
had dit. eiland dan eens met goud te ma
ken? En zou het niet mogelijk zijn dat
daan-van thans in den modernen tijd nog
de vruchten te plukken zijn? Deze en der
gelijke vragen werden opgeworpen in Ja
pansche regeeringskringen in het bijzonder
toen de behoefte naar goud zich met het
oog op den oorlog in China allengs sterker
deed gevoelen.
Een jong Japansefh officier, terugkeerenid
van het oorlogsfront met een verwonding
die hem verdere activiteit op het krijigs
terrein voor goed onmogelijk zou maken,
bood zich terstond aan deze kwestie eens te
onderzoeken en op te helderen. Maar zelfs
de schepen zijn in Japan op het oogenblik
ten gevolge van den strijd tegen China
heel schaars. Zelfs was zoo langzamerhand
al het materiaal dat met wat goeden wil
nog even bruikbaar was van het „seheeps-
kerkhof" gehaald cn weer in dienst gesteld.
Maar na lang zoeken voncl de officier dan
nog
een kleine vrachtboot
van 4000 ton, waarvan de knarsende en ver
roeste machines met veel ambitie, geest
drift en vakkennis ten slotte nog wel te re-
pareeren bleken. En met dit schip, dat na
zijn afdanking dus nog eens voor een groote
taak werd opgetuigd, ging de „kapitein" op
zekeren dag aan de grillige en door de
eeuwen verweerde kust van Sado voor
anker.
Wat hij hier op dit eiland der vergetel
heid vaststelde was even zonderling als
sensationeel. Er bevindt zich op het geheele
eiland maar een dorp dat dezelfde naam
draagt. De bevolking houdt zich in hot
leven door het verbouwen van rijst. Met
booten die meer doen denken aan groote
waschtobbcn, trekken de visschers van het
eiland er op uit naar de zee cn vangen hun
visch op even moeilijke als primitieve wijze
met behulp van zelfvervaardigde hamhoe-
speren die zij met. een zekere vaardigheid
als „harpoeniers"' in zee slingeren,
Maar naast de verarming van het eiland
van het oogenblik waren toch nog overal de
sporen te vinden van vroegere beduidende
welstand. En de menschen, die heden ten
dagen als anmen behuisd zijn en een ar
moedig leven leiden, moeten enkele hon
derden jaren geleden ware orgiën van
weelde hebben aangericht,
Bedroevend en verarmd, dat is de indruk
die men van de huisjes van nu op dit
eiland krijgt Om elkander te beschutten
en te steunen met het oog op de ver
schrikkelijke stormwinden die het eiland
bij tijden teisteren, zijn ze vlak tegen elkaar
gebouwd. En zoo armzalig als hun huizen
zijn, zoo verarmd zijn ook de menschen,
hun kleeren, hun uiterlijk, hun heele be
staan.
De daken der Huisjes zijn Ier be
scherming tegen den wind be
schermd door steenen die er in
rijen aaneengesloten op liggen.
Steenen, die door de zee genoeg
zaam aan land zijn gespoeld en
steénen die doortrokken zijn met
goudaders, die in bijzonder gunstige
gevallen tot 45 goud bevatten!
Nochtans zijn deze steenen op het
eiland van niet meer waarde dan
alle andere. Steenen met goud zijn
immers naar believen overal aan de
kust te vinden. Elke storm brengt
nieuwe voorraden
Een sensationeele ommekeer
In den aanvang zagen de eilandbewoners
de opwinding van den Japanschon officier
met de grootste onverschilligheid aan. De
geschiedenis van den goldrush van Sado
was op het echt-Japansche traditiegetrou
we eiland goed bewaard gebleven. Dc gc-
luksdroom voncl een 350-tal jaren geleden
een einde. In die dagen bracht een koop
man met een voor de begrippen van dien
tijd bijzonder groot schip het goud naar
Japan en daarvoor bracht hij als tegenpres
tatie allerlei nuttige dingen terug die men
op het eiland voor het levensonderhoud
noodig had.
klaar op zekeren dag bleef hij uit.
Had hij zich met den winst heime
lijk uit de voeten gemaakt? Was
hij het slachtoffer geworden van
een storm op. zee? Op het eiland
geloofde men er niets van, maar
men verkeerde nochtans in onzeker
heid. Neen, men was van meening,
dat de vroegere koopers geen be
langstelling meer hadden voor het
„gele metaal". En daarmee, wat
volkomen begrijpelijk is, verlorehi
de eilanders ook zelf hun belang
stelling voor dit metaal. En de nood
van den tijd dwong hen er al spoe
dig toe om zich aan te passen en!
op andere wijze te trachten in hun
onderhoud te voorzien. En zoo ge
beurde het dat zij weer rijst-ver-
bouwers en visschers werden, wat
zij voordien ook altijd geweest wa
ren.
De goudschatten werden radicaal vergeten
en, gelijk gezegd, men hechtte er zoo wei
nig waarde aan, dat de stcciieni zonder
cenig bezwaar werden gebruikt om. als
deking op de huizen dienst te doen.
Een ziet, thans ontwaakt het eiland "üït
zijn slaap van vergetelheid van 350 jaar.
De heele bevolking is thans bevangen door
een goudkoorts, als was men in Alaska,
en op het kustgebied zoeken zij he<t uitge
strekte steenveld af om steenen te onU
dekken die goud kunnen bevatten. De buit
is rijk. En intusschcn is het merkwaardige
stoomvrachtschip al voor de tweede maal
onderweg naar Sado, thans uitgerust met
de modernste machines en instrumenten
voor het wasschen van het goud die de
w-ex-eld kent. Ook goudmijn-ingenieurs be
vinden zich aan boord; binnen t.wee of drie
maanden verwacht men dat het 'schip met
de eerste goudlading naar Japan zal te-*
rugkecrcn.
Een eiland dat zijn rijkdom volkomen
vergat... men zou het voor den modernen
tijd voor volkomen onmogelijk hébben ze*
houden..,
g"
sr
SC
te
te
|V£
W
m
w
bi
k!
to
d;
fvc
