LS DE MAAIERS
KOMEN
RADIO
n^s
PROGRAMMA
Voorspel.
Als in 't voorjaar de spreeuwen weer
fluiten in de wilgen en de molenwieken het
wintersche water weer schuimend en gul
pend hebben weggemalen, is de polder wak
ker geworden. Tusschen hot groenende gras
ontvouwt het klein hoefblad z'n gouden zon
netjes, waarboven de leeuweriken de eerste
lentetonen laten hooren, de teruggekeerde
kieviten buitelen en tuimelen en de wulpen
hun weeke trillers fluiten. En dan komt er
eiken dag wat nieuws bij, te land en te
water, 'n kleurtje hier, 'n tintje daar, een
klank meer, een geluid, dat er, nog niet
was.
Tot op een dag het hooiland in al z'n
zomersche kleurigheid van bloeiende krui
den, in al z'n juichende overvloed van kla
terend vogelleven in de volle zonnestraling
onder 'n hoogen, blauwen hemel ligt.
Langs de slootjes.
Witte pluimen wollegras deinen op den
Jijptewind langs de slooten en tusschen
groene dolken van nieuwe riethalmen slaan
purperen zwanenblocmparapluietjes en rosé
wilgenroosjes. Er zijn plekken waar rose
pyramiden van waterklaver en gele tros-
sfn van waterkers staan naast purperroode
wateraardheihloemen en blauwe moeras-
vergcetmenietjes, waar gele lisschen met
gulden vlammen branden en in het najaar
de dikke, bruine sigaren van de lischdod-
den zwaaien in den wind. Naast de dichte,
blanke, schermen van liet pijptorkruid waast
er het wit van de waterweegbree en de fij
ne porceleincn bloei van het pijlkruid.
Stoeiend wuift de wind er over, zingt in
liet liet ruischende zangen, jaagt rillend
over 't water en op hevel van dien hollen,
dollen, warmen Zuid-Ooster geeft het één
zomerdans van zilver en groen, blauw, wit
en geel, van fleurig, kleurig beweeg, cén
zomerzang van vogels, boomen, bloemen cn
water.
De weiden.
De weiden zelf diep roodbruin over-
waasd door 't blinkend bloeifcstijn van de
zuringstcngels dinen van bloeiende gras
sen: liet sierlijke sluierigc trilgras, liet
reukgras, dat straks den kniidigcn geur
aan bet hooi zal geven, de wuivende plui
men van beemdgras cn zwenkgras, cn tus
schen de aren van kamgras en vossestaart
de gele dopjes van lioterbloemen. de luchtig-
rose wapper-vaantjes der koekoeksbloemen,
Hulptroepen bij het hooien.
het goud van muizenoor en morgenster.
Hier valt het oog op een bos gele ratelaars,
daar op de gele vlindertjes van wat rol
klaver of de blauwe kelkjes van de ooie
vaarshek omzoomd door de fijne sterretjes
van walstroobloempjcs. Een toef blanke
sterretjes van de hoorn bloemen naast de
witte en roode bloeibolletjes der klavers.
Hier cn daar bloeien nog wat bleekrose
pinksterbloemen.
En als de wind speelsch over heel die
kleurige, bonte glorie vlaagt, poedenvolkt
het stuifmeel der grassen in ijle wolken
over de weiden.
Voor de eerste maal.
Rikketikkend in de assen rolt. een maai-
machinc op z'n breede grocf-wiclcn een
damliek door; de tuigen knappen krakend-
piepend. De hoer, witgchemd, dc oude stroo-
lioed diep gedrukt op^'t hoofd, hoog op z'n
ijzeren stoel, schudt cn knikt mee met de
hotse-botsing over de bulten. Dwars door
de koeien gaat het ,mot dansende staarten
stuiven dc lammeren weg. Nog een damliek
door, dan. ho! Bit rinkelend staan de paar
den stil. Even mikt de boer, 'n grassprietje
in den mondhoek, het juiste moment; dan
valt het mes. Vort! En sissend cn tikkend
begint bet mes heen cn weer te gaan.
De paarden gaan vlugstappend voor, kop-
knikkend en slaand met dc staarten naai
de vliegen en bremsen.
En zoo valt bundel na bundel, rij na rij,
zwee naast zwoo. En knetterend knappen
steeds meer bloeiende halmen af, in een
ruischende hymne.
Kieviten, grutto's cn tureluurs vliegen
roepend op om hun jongen weg te leiden.
Jonge, vliegvluggc leeuweriken fladdervleu-
gclen wpg en vallen in den volgenden akker
in. In dolle sprongen rent een jong haasje
weg, de oortjes plat op den rug. Over de
bleekgroene stoppels boenen dc jonge kie
viten cn tureluurtjes. Boven dc wei klinkt
de zuivere fluit van een wulp.
En nog steeds valt liet gras. Dik vlokt het
schuim op de borsten der paarden, nat
glimmen de bruine flanken van zweet.
Overal.
Ook verderop zijn nvannen bezig den
voorjaarsgroot te vollen. Maaiers, in 't gelid
met in dc zon blikkerende zeisen, met
broeden armzwaai en langzamen tred. Klin
kend gaat de pikstok over het staal.
FEUILLETON.
\s door Jan W. Jacobs
Het begon met een filmjournaal. Eerst de
reis va 1 Laval naar Rome. begeleid door Frag
menten van de Marseille. Toen de opening van
een nieuw sanatorium. Daarna een reeks por
tietten van filmsterren, oa. ook van degenen,
die de volgende week in de nieuwe klankfilm
zouden optreden. Hierna volgde de mededee-
ling, die Ribourdin met groote oogen zat te
spellen, hoe... de beroemde Amerikaansche
filmster Al Leslie een incognito-bezoek aan
Europa bracht. Maar hoe groot ook de ver
bazing v»n Ribourdin was over dit verraad-
van-het-filmjournaal, zooiets ongehoords
hoe kan een mensch d&ér nu aan denken
daar ga je notabene voor naar Zürich! nog
véél verbaasder was Clara. Ze durfde Edmond
gewoon niet aankijken! ze dacht dat ze
droomde! zooiets idioot-krankzinnig-onmo-
geüjks had ze zich niet kunnen denken als
ze het met haar eigen oogen niet zag nee.
maar... dèt was Al Leslic heelemaal niet!
dat was... Edmond... haar Edmond! Maar,
hoe kon dat nu? Wat had Edmond in vredes
naam in het gebouw van de Sterfilmmij. te
maken Endat beroemde filmsterren ook
doodgewoon zelf hun boodschappen doen"...
ja. sliep ze nu of niet? ze zag toch duidelijk
dat het Edmond was... Edmond. die in...
Diemen, ze durfde er op zweren, dat het Die-
men was... Edmond die in Diemen 'n kruide
nierswinkeltje binnen ging en er met een
flesch uitkwam... Edmond. die naar Buiksloot
ging en er een bus benzine kocht;.. Edmond,
die naar Amstelveen ging en, alweer in een
onoogelijk winkeltje, een boodschap deed en
er alweer met een flesch uitkwam... Edmond
die... Maar natuurlijk was het Edmond, dat
kon ze toch aan alles zien: zijn figuur, zijn
pak, zijn horlogeketting ze keek eens in
het donker naast zich, waar Edmond zat te
zweeten, maar ze zag niets Edmond die...
nee, maar dftt wist ze dan toch in elk geval
zéker, Edmond die zjjn sleutel in hün huisdeur
stak...
Dèt de filmster Al Leslie? Ja, dat maakten
ze hier in Zürich haar niet wijs! D&t was Ed
mond... Mijnheer Edmond Ribourdin, fabri
kant in porcelein en aardewerk... Clara was
verbijsterd over zooveel raadsels, ze had geen
sikkepit aandacht voor een bloemencorso in
Venetië, waarmede het journaal nu vervolgde
en zich niet meer in kunnende houden, siste
ze bijna tegen haar benauwden echtvriend:
„Ben jij dét, ja of nee?" En toen, onder zuch
ten, kreunde benauwd uit het donker zjjn stem
terug: „Ja... ja... e... ik... ik ben... het...
Heb je nou je. zin?... Nu weet je mijn ge
heim"...
Wat moest, wat kon de arme benarde an
ders antwoorden hoe kon hij zich hier ooit
uitredden hij, die 'zelf stomverwonderd had
zitten kijken hij, die gewenscht had om
dezen Al Leslie van man tot man te ontmoe
ten om hem eens flink de waarheid te zeggen
hij, die alleen maar wist dat deze actee-
rende zoon van een millionnair begin 1936 op
weg naar Europa was, maar hem nooit ont
moet of gesproken had hg, die nog een
dogenblik geloofd had, dat deze gelijkenis met
den speler van de rol van kapitein Van Deur-
sen louter toeval was geweest hij, die thans
het bewijs had, dat hij op een kwaadaardige
manier door dezen Al Leslie gevolgd en ge
ïmiteerd werd hij, die zich suf dacht, waar
door hjj toch vijanden kon hebben, die hem zoo
haatten, dat zij er zooveel moeite en, onge
twijfeld, zooveel geld voor over hadden om
hem het leven te vergallen. Bovendien kreeg
hij nu het gevoel, dat hij in Holland stap voor
stap gevolgd was, dat hij niet vrij meer in zijn
bewegingen was, dat hij overal de kans liep
vereeuwigd te worden en dat het huis Ribour-
En hier en daar zijn mannen bezig het
gemaaide te kecren.
Rhytlimisch slaan de harken in de geblcek
te bundels.
Zoemers.
In de lucht gonst en zoemt het., brommen
de hommels, bijen, allerhand klein goed
van torretjes cn kevertjes met glanzende
schildjes kriebel-krabbelt en wriemelt
bloem in, bloem uit, kelk in, kelk uit. Vlin
ders dwarrelen zonnendronken over, libel
len zilverschitteron langs, zweefvliegen
staan doodstil in de zon, schietmotten, uil
tjes, wantsen, vliegen, bont gestreept, ge
stipt, allerlei klein stippeltuig en krioe-
ling van vleugelloos gedoetje, veelpootig
en veelringig, dat alles en nog meer is be
zig met voedsel zoeken, stoeien, zweven cn
dansen in de zon.
Zomer-volheid.
In de juichende volheid van het jaar gaan
de maaiers over de landen. Soms is er een
onderbreking cn dan tikt 'n hamer even
metalig op het staal om 'n stompgeworden
zeis te harén. Maar dan gaan ze weer
voort, vellend den voorjaarsgroen Dzing-
rusch!
Bloeiend gestrekt nog ligt de zwee op
de groene stoppels. Maar morgen zal dé
feldrogende zon het stoven tot gcurig-gclc
strooken. Schuddcrs zullen rikketikken
over dc akkers, harken zullen het zon- cn
winddroge hooi stapelen op hoopen cn wa
gens zuilen komen, om den gcurigen ogst
de openstaande schuurdeuren biinncn te
rijden.
Dit is de volheid van het jaar, dit is dc
volzomer, die met den langstcn dag bereikt
is. Alles is tot' vollen wasdom gekomen.
Maar liet kan een nauwlettend aanschou
wer niet ontgaan, dat reeds lang weer al
lerlei teekenen wijzen op den zeker komen
den ondergang. In de reeds hier cn daar
merkbare vruchtvorming beseffen wc, dat
rijpheid cn dus ook oogst reeds langzaam
naderen. En als we zoo nu en dan al een
troep kieviten in los verband doelbewust
zien overwieken, weten we dat ook dit weer
een voorteeken is van de kentering. Want
deze vogels, die zoo zeker hun weg gaan
naar Engeland, vocron onbewust het voor
spel op vag het machtige spel van den vo
geltrek, waarvan het hoogtepunt midden
in den herfst valt. Waarbij valt te denken
aan de groote gebeurtenissen en dc daar
mee verhand houdende schaduwen, die
vooruit geworpen worden.
Be avond komt.
De zon gaat onder, en kleurt de arenzep
van 'n paar korenvelden als oud-goud. Laag
cn vreemd glijdt het licht over de aarde.
ZONDAG 8 JULI 1938.
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
8.55 VARA. 10.00 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00
VARA. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.00 Berichten.
9,05 Tuinbouwhalfuurtje.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Causerie „Van Staat en maatschappij".
9.59 Berichten.
10.00 Zondagsschool.
10.30 Nederduitsch Hervormde Kerkdienst.
12.00 Het woord van de week.
12.05 De Nederlandsche Mozart-Gemeente.
1.00 Reportage.
1.40 Orgelspel.
2.00 Boekbespreking.
2.30 Boxels Mannenkoor.
2.50 Gramofoonmuziek.
3.00 Het Residentie-orkest en solist. In de
pauze: Gramofoonmuziek.
4.30 Sportreportage.
5.00 Meisjeskoor „De jonge stem" en solis
ten. In de pauze: Gramofoonmuziek.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Noviteiten-orkest en de VARAmount-
Girls.
6.30 Sportpraatje.
6 45 Sportnieuws ANP. Gramofoonmuziek.
7.00 Mannenkwintet „Votum Nostrum" en
solisten.
din op die manier in opspraak gebracht zou
worden en zijn wereldreputatie zou verliezen!
Want ten slotte zou dit journaal niet alleen
in Zürich, maar wie weet waar vertoond wor
den...
En was Edmond in de war, Clara was het
niet minder.
En begreep Ribourdin niet veel van dit jour
naal, in elk geval kon hij controleeren, dat het
plaatje-voor-plaatje juist was.
Clara zag alleen maar, dat haar Edmond er
de hoofdpersoon in was en verder... snapte ze
er geen jota van...
Onder deze omstandigheden is het duidelijk,
dat ze geen van beiden lust hadden het pro
gramma verder te zien; even later voor den
ingang in den regen stonden ze elkaar aan te
kijken.
En terwijl ze een taxi naar hun hotel namen,
zuchtte Clara: „zoo, was j\j dat. Zoozoo..."
6
Nu volgde een ellenlange verklaring. Wel is
waar was het een pak van Ribourdins hart,
dat hij alles zoo maar gewoonweg kon vertel
len, dat hij heusch, naar Clara onder tranen
verzekerde, nergens bang voor hoefde te zijn,
dat hij toch zelf altijd gezegd had, dat er niets
ging boven een „in alles" eerlijke verhouding
tusschen man en vrouw, dat hij ook zelf altijd
gezegd had, dat alle jokkens uitkwamen wel
iswaar wist Clara de aanleiding van alles,
het bioscoopbezoek van Edmond, nog niet
maar voor beiden was 't toch beter, dat de
heele geschiedenis verklaard werd, je kon
nooit weten welke verrassingen er nog zouden
volgen als Clara nu toch eens „Het Canaille"
te zien kreeg.
Dus vertelde Bibourdin alles, zijn ruzie met
den hyper-onsympathieken Carels, zijn bezoek
aan Het Canaille, zijn schrik bij de gelijkenis
tusschen hem en den acteur Al Leslie, zijn
bezoek aan de Sterfilmmij. en eindelijk zijn
vrees dat Clarie die film, die schandelijke
film zou zien. Niet alleen zou hjj in haar oogen
vernederd worden, niet alleen zouden bij haar
sombere vermoedens gewekt worden, indien zy
Klaar blinkt de hemel. In het westen han
gen kleurstrepcn karmijn, violet en indigo,
dikke strepen met fijn stipsel ertusschen,
dut nog heel lang naglanst. en glimt als
gouden rook. Wegdrijvende wolkeflardcn
blozen met kleuren als van pas opengaande
rozen. Uit de slooten stijgen dauwncvcls.
Kikkers brommen.
Nog even trilt er wat wind door de wil
gen, loopt dan om door het koren, waar
door er donkere schaduwen en verglijdende
glanzen in komen, als 'n wijde groenig-grij
ze zee. Dan wordt het stil, een diepe, ont
roerende stilte. Het gerucht van de bedrij
vige hofsteden zwijgt. De dag sterft stilaan.
Een geur van broeiend hooi drijft over de
wegen Een krekel sjirpt nog helder. Lang
zaam daalt de schemer.
Dan rijst dc volle maan in 't Oosten, eerst
groot cn rood, als 'n schijf uit den avondhe
mel gesneden; dan, bij het hooger klimmen,
kleiner en als van blank gepoetst zilver.
J. K. S.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Het Residentie-orkest en soliste.
8.55 Radiojournaal.
9.10 Luisterwedsrijd.
9.30 AVRO-Musette-orkest en soliste.
10.00 Toespraak en gramofoonmuziek.
10.15 Omroeporkest en solisten.
11.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 Ko-
vacs Lajos' orkest.
Hilversum H. 301,5 m.
8.30 KRO. 9.30 NCRV. 12.15 KRO. 5.00
NCRV. 7.45—11.80 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.30 Gewijde muziek. (Gr.pl.)'.
9.50 Nederduitsch Hervormde Kerkdienst. Na
afloop: Orgelconcert.
12.15 KRO-orkest.
1.00 Boekbespreking.
I.20 Vervolg concert.
2.00 Vragenbeantwoording.
2.45 Gramofoonmuziek.
3.00 Causerie „Het resultaat van de Kolo
niale Missie-Week".
3.15 KRO-Melodisten.
4.00 Ziekenlof.
4.555.00 Gramofonmuziek.
5.05 Gewijde muziek (Gr.pl.).
5.50 Gereformeerde Kerkdienst. Na afloop:
Gewijde muziek (Gr.pl.),
7.45 Berichten.
7.50 Missiepraatje.
8.10 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.25 Gramofoonmuziek.
8.30 KRO-Orkest, KRO-Melodisten en solis
ten.
10.30 Berichten ANP.
1°.40 Epiloog.
II.0011.30 Esperantolezing.
daar plotseling haar man in een hotelkamer
ontdekte in de rol van kapitein Van Deursen
en dan nog wel in de armen van Elue Harms
in négligé, maar het ergste was, dat deze film
bovendien de reputatie van den heer Ribourdin,
die van het beste, het meest vermaarde huis
in porcelein- en aardewerk, onherroepelijk in
opspraak zou brengen!
De reputatie van de firma, d&t was ten slotte
het ergste.
Hij vertelde, hoe verschillende lui hem al
hadden opgebeld, en htj haalde schuchter een
exemplaar van de Geïllustreerde Globe te
voorschijn, waarin het artikel van den sous
chef van dc firma Aalders voorkwam met de
portretten van Ribourdin als industrieel en als
kapitein Van Deursen alias Al Leslie in Het
Canaille.
En toen h\j alles alles gebiecht had, ook
de geschiedenis van de olie- en spiritus-inkoo-
pen waar Clara nu hartelijk om lachte
was het een pak van zijn hart, óó1- al bleef
de zekerheid, dat hij een onverzoenlijken
vijand moest hebben, die hem de poets met dat
filmjournaal geleverd had ook al zou hij niet
rusten, voordat hij uitgevonden had, welke
laaghartige schurk hem met zulk een hard
nekkigheid overal had gevolgd en voor dat
hij dit eerloos geboefte voor den rechter had
gesleept! Maar een pak van zijn hart was
het, dat hij Clara nu in vertrouwen had ge
nomen en niet meer behoefde te vreczen, dat
zij haar echtgenoot in de armen zou zien van
Ellie Harms
Geen oogenblik kwam het in hem op, dat
bij al die verrassingen Clara wel eens andere
gevoelens zou kunnen hebben. Is het niet in
teressant, als je denkt, dat je man trouw
tusschen de zaak en zijn huis heen en weer
gaat, verdiept in porcelein-merken uit de
..Kang hsi-periode" of die van „Kien lung"
hij verzamelingen van Delfts en Saksies aan
legt. zelfs op reis niet kan nalaten de musea
te doorsnuffelen is het niet interessant,
als je meent dat hij buiten zyn vrouwtje,
natuurlijk! maar voor één ding belangstel
ling heeft: porcelein en aardewerk, en je
MAANDAG 4 JULI 1988.
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
VARA. 10.00—10.20 V.m. VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Berichten),
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.10 Vervolg declamatie.
11.30 Zang en pianobegeleiding. In de pauzej
Gramofoonmuziek.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Ber.y
12.301.45 Esmeralda-Septet en^ solist.
2.00 Gramofoonmuziek.
3.00 Declamatie.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.30 Voor de kinderen.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.30 Esmeralda-Septet.
6.00 Orgelspel.
6.30 Muzikale causerie.
7.10 Causerie „Schijnen werkelijkheid in hef
heelal."
7.30 Zang en pianobegeleiding.
8.05 Herhaling SOS-berichten, berichten ANP*
8.15 De Ramblers.
8.45 Operetteconcert.
9.15 VARA-Orkest.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.30 Fantasia.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301,5 m.
NCRV-u»tzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Christelijke lectuur.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Orgelspel.
I.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Zang en pianobegeleiding. In de pauzes
Gramofoonmuziek.
3.00 Causerie over kamerplanten.
3.40 Gramofoonmuziek.
3.45 Bybellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Kinderuur.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.30 Vragenuur. (7.00—7.15 Berichten).
7.458.00 Reportage, eventueel gramofoofl-
muizek.
8.05 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
'8.15 Arnhemsche Orkestvereeniging.
9.00 Causerie „Vergankelijkheid en Eeuwig*
heid van Rome".
9.30 Vervolg concert (10.0010.05 Ber. ANP),
10.30 Gramofoonmuziek.
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
II.00 Gramofoonmuziek.
ca. 11.5012.00 Schriftlezing.
ontdekt plotseling hoe diezelfde serieuze en
bedachtzame zakenman hoofdrollen-in-films
vervult, die in de heele wereld verba
zing en bewondering wekken voor zooveel
talent?!.
Is het niet interessant als je zeggen kunt:
juist, Ribourdin, dé Ribourdin van het be-
roemde Ribou-aardewerk, dat is myn man..,
ja, heusch mevrouwtje, óók als filmster, Al
Leslie,... heeft u hem gezien? O, ja, interes
sant, niet, die rol van kapitein van Deursen?
Met gesloten oogen doorproefde Clara dit
alles, terwijl zij zich trachtte te realiseeren,
dat er hier alleen maar sprake was van be
drog van een chanteur, die Edmond het leven
onmogelijk wilde maken.
Ze overlegden samen, wat hun te doen
stond.
Ribourdin stelde voor: zoo gauw 'mogelljlc
naar Amsterdam terugkeeren.
Maar Clara vond, dat ze minstens eerst
een weekje naar Seelisberg moesten.
En dat gebeurde ook. Clara kwam op het
zeer goede idee, dat ze juist door hun reis
het beste konden nagaan of de vervolgingen
met de camera zich beperkten tot Amster
dam of ook het buitenland bestreken. Was
het eerste het geval, dan konden ze desnoods
hun verblijf een poosje rekken, nietwaar? Ja
zou nier of daar zelfs een filiaal kunnen
openen... Me dunkt in Zürich of Bern...
Edmond bromde wat terug. In zaken liet
hij zich nooit raden. Om haar een plezier te
doen ging het reisje dus door. Wat hem be
treft, behoefde het niet lang te duren. Hij
vond Zwitserland heel mooi. al irriteerde het
het hem bijzonder, dat de Zwitsers op eiken
bergtop een hotel, en .wat nog vervelender
vyas, op elk hotel en vlag plantten! Natuur
lijk, een hotel was geen vaas of bordje, waar
je het fabrieksmerk onder kon bakken, maar
de menschen moesten toch voelen, dat veel
van het natuurgenot bedorven werd en dan...
deed die Zwitsersche vlag hem altijd aan het
Roode Kruis denken en... Het Roode Kruis
aan bloed... Brrr... aan bloed!...
(Wordt vervolgd.}
