RADIO
!©©N
VAN
werd afgeschaft
De bewoners met vacantie...
ren no. Ijjj
S, Stroel
edgar rice
BURROtJGHS
No. 41.
Meriem bracht een avond en een nacht vol
angst door. Eens verstopten ze haar, terwijl
ze op jacht waren. Haar natuurlijke angst om
in de vreselijke jungle alleen te worden ge
laten zonk weg in een veel grotere angst, toen
ze de man en het dier op hun prooi zagen
springen en het knappe gezicht van haar be
schermer een beestachtige trek kreeg. Ook
kon ze niet eten van het vlees, dat de twee
zich zo goed lieten smaken en dat zij haar
aanboden. Daarom bracht Korak haar wat
sappige vruchten. Het slaapprobleem hield
Korak bezig. Hij wist, dat zij zichzelf niet
in evenwicht kon houden op een vork van de
takken en slapen zoals hij en de aap deden.
Haar op de grond te laten slapen zou haar
tot slachtoffer van de hongerige dieren
maken. Doch er was één oplossing hij
sneed enkele takken af en maakte zo een bed
voor haar klaar, waarop zij kon slapen. Met
Akoet aan haar ene en de jongen aan haar
andere zijde, werd ze door twee toegewijde
schildwachten bewaakt. Maar ondanks haar
vertrouwen in Korak hield de angst voor de
jungle haar de halve nacht wakker. De zon
was reeds op, toen zy ontwaakte. Op het zien
van de harige rug van de aap kromp zij in
elkaar, doch zij begreep dat hij haar bewaak
te en terwijl zij haar hoofd omdraaide keek
ze in de lachende ogen van de jongen. Akoet
zag, dat ze bang voor hem was. Hij was er
blij om. Hij strekte zyn grote handen uit
alsof hij haar wilde vastgrijpen. Ze deinsde
nog verder achteruit. Akoet vond het geval
nogal grappig en daardoor zag hij niet, dat
de ogen van Korak zich vernauwden. De aap
wilde juist zijn hand om de arm van het
meisje sluiten, toen de jongen onmiddellijk een
kort. waarschuwend gegrom liet horen. Zijn
vuist schoot uit en kwam precies op de neus
van de verwonderde aap terecht. Met een kreet
van pijn ging Akoet achteruit en tuimelde uit
de boom. Korak keek naar beneden, Terwijl
de geweldige aap overeind krabbelde, kwam
er opeens beweging in het kreupelhout, een
gevlekt dier schoot te voorschijn en wilde
Akoet bespringen. Het was een luipaard.
9!
ïring enfl
oever, J
r de rep
DE BANK VAN LEENING WAS
VROEGER „IN STRIJD MET
GODTS WOORT, CATECHIS
MUS, LITURGIE, SYNODALE
RESOLUTIëN EN DE GHE-
MEENE PRACTIJCKE DER GE-
RIFORMEERDE KERCKEN".
De meest populaire „oome", vooral
van hen, die in de groote steden
wonen is „Oome Jan", oftewel de
lommerd, de bank van leening.
Voorzien deze instellingen thans
Jn zekeren zin in een maatschap
pelijke behoefte immers zij be
strijden den woeker van „leenvrou
wen" en andere parasieten der klei
ne luiden, vroeger vonden zij heftige
bestrijding. Wereldlijke en geeste
lijke overheid gingen hierin samen.
De stad Hasselt ging zoover de bank
van leening af te schaffen.
Dè bank van leening bestond daar meer
dan een eeuw. Bij herhaling had do kerke-
raaci zich schriftelijk tot de stedelijke re
dering gewend om»op afschaffing van den
«urn/ BHn fe dringen. In tal van brie-
worrfbn allcrivi bezwaren tegbn" dit be-
i' ijt aangevoerd. Allerlei uitspraken uit den
'ijbel on uit den Heidclbcrgsclien catcchis-
Jius benevens tal van uitspraken van ver-
Jtte 200-fnaartlc godgeleerden werden aangehaald
en 115-flbni aan liet verzoek tot opheffing kracht
|)i.j te zetten. De kerkeraad was van ïnee-
17; 165 ning, dat „de negocie van de tafelhouders,
6—12; ^lombaarden genaemt" moest worden geacht
lagere strijdende te zijn met „Godts woort, catc-
:en 14-: chismus, liturgie, synodale rcsolpticn en de
151; foighemeene practijckc der Geriformccrde
Kerckcn".
Na voel heen- cn weer geschrijf, waarbij
Iveren: ■aldus de X.R. Ct. de magistraat zich aan-
kw. 52-* vunkelijk tegen opheffing verzette, kwam
vend go tenslotte in 1605 een resolutie van raad cn
per slti schepenen tot stand, waarbij tot afschaffing
gende n werd besloten. Het desbetreffend besluit
•arkensjbevat wel zeer merkwaardige bcschouwin-
>er Kg. i Ron, waarom wij een en ander uit deze cu-
ons gesi fitusc resolutie meededen. De stedelijke re-
,'erzicht:! RWl,,K begint met vast te stellen, dat „ene
zeer s lofleHjcke christelijcke ende rcspective overi-
tere kal' hecft te waken voor alles wat „an
ïdcl rit S|1 W ende goederen van d'ingeschencn
aanvoer is".
idag. D°n Vl?lgt de verklaring, dat een bank
van leeriing onder alle omstandigheden be
vonden is te zijn „ongoddelijck, vcrdamlijck
ende seer schadelijk onder de mcnschcn".
ldekoeienf
dbeicn f
sp
2-
Tot de redenen, die de stedelijke regeering
tot opheffing hebben geleid, wordt genoemd
„de ongehoorde schandelijkcke woe-
cker waaraan de lombards of tafel
houders zich schuldig maakten, zoo
dat velen, die van de bank van lee
ning gebruik maakten, „met desen
ongehoorden ende dagelijcx oploo-
pendc woecker uytgeputtet ende
ghedronghen worden haer bchoefti-
ghe panden geheel te missen gaende
alsoo van frappe tot trappe in de
uyterste armoede."
Voorts werd door het stadsbestuur van
Hasselt geconstateerd, dat; „het den onut-
ten swolghcrs ende deurbrengers anlei-
dinge ende oorsake gheeft om in den lom-
liert. geit te balen ende alsoo gcdurich bun
gulsighc leven uyt te vieren ter tijt het
alles vcrslcmt cn de deurgcbracht is ende
worden alsoo de croegcrs vant vett der
voorseiden woeckeraars mede gedroopt
dacr deur tusschen sodanige onsnappers
ende haer vrouwens, welckc eerlijcke van
harten ende huis sparelijck sijndc geen
geringe onlust ende dagelijcxc twisticheyt".
Nog meer ondeugden.
In de resolutie wordt beweerd, dat het
lommerbedj'ijf gewoonlijk aanleiding gaf
tot „eene bijtinge ende knaginglie der be-
hoeftighe ende bekommerde armen men-
schen wel'cker haer goet ende bloct daer-
mede uytgesoghen ende verteert wordt".
Dc stedelijke overheid voerde voorts aan,
dat nog allerlei ondeugden dooi het gebruik
maken van de bank van leening bij do be
volking werden aangekweekt zooals luiheid,
bodrog, roovcrij en diefstal.
Zeer merkwaardig was wel de motivee
ring, dat. de bank van lconing oorzaak was
„<lat d'oene vrundt -ofte d'cenc nabuvr van
den anderen het een oft. ander begeert ge-
,leont te hebben, twelck gedacn siinde den
bcdreigelijcken leender het geleende pandt
terstondt in de lombert pleegt te brengen,
waeruy.t groten twist ende onerbirheyt als
oock brekinge van goede vruntschap ende
nabuyrschap volgen".
Droeve ervaringen...
De ervaring, die men met dc lombards in
die dagen had. schijnt wel heel droevig te
zijn geweest. De burgemeesters, raad en
schepenen verklaren althans, dat „vcele
ongoddelijcken ende .schadelijck dingen tot
de dagelijcxc bevindinghe" moesten worden
gerekend zoo „grouwelijck ende verderve-
lijck," dat dergelijke ondeugden zelfs bij
de heidenen niet voorkwamen.
In de desbetreffende resolutie tot ophef
fing van de bank van leening ging de stede
lijke regeering van Hassell zelfs zoo ver,
dat zij aan de burgers verbood „buyton do
stadt op andere plaatsen tot dc lombarts
offte dcrgelijcke ecnigc panden te brengen,
geit te Iconen off van sodanighe vervloeck-
lc handelingho eenigh profijt te trocken."
Zoo werd Hasselt dc eerste stad in ons
vaderland, die tot afschaffing van dc bank
van leening overging.
Verstoorde idylle van
zwerver
Man keek 's nachts naar de
eendjes
Een zwerversbestaan is geen alledaagsch
bestaan, het is vol avontuur en het heeft
de willekeurige dagindccling, die een va-
gebondeerend leven zoo verlokkend maakt.
Dat dc volgende gebeurtenis zich op zoo
ontijdig tijdstip afspeelde, bekoelt dan ook
geen verwondering te baren.
Te ongeveer drie uur maakte een
nachtwaker zijn nachtelijke rit door
het Vondelpark te Amsterdam, toen
hij bij het „Melkhuisje" gekomen in
den vijver een man zag spartelen,
Daar hij den bader door handrei
king niet kon bereiken, ontdeed hij
zich van zijn gummibeenstukken,
bevestigde deze aan elkaar cn
wierp ze den drenkeling toe, die zc
kon grijpen en zoo op het droge
kon worden geheschen.
Intusschen was de eigenaar van liet
„Melkhuisje" op het gerucht ontwaakt. De
ze belde den geneeskundigen dienst, welke
den man, die nogal wat water cn kroos
had binnengekregen, naar het W'ilheLmd-
nagasthuis vervoerde, waar hij ter verple
ging werd opgenomen.
De man, een 59-jarige zwerver, vertelde,
dat hij aan den kant van do vijver naai
de eendjes had staan kijken daarbij
was hij uitgegleden en te water geraakt.
Vrachtwagen kantelde
Twee personen gedood.
Gistermorgen zijn op den Zwolschcnweg
te Deventer de 69-jarige H. Koning en dc
17-jarige A. van 't Spijker, die daar liepen,
onder een vrachtwagen, welke omviel, ge
raakt cn gedood.
Dc bestuurder van den wagen, W. Wolt
huis uit Groningen, wilde uitwijken voor
con wiel rijdster, waarbij de wagen kantel
de. Koning werd zeer ernstig gewond en
overleed in bet ziekenhuis. Van 't Spijker
kwam geheel onder den zwaren wagen te
recht en was op slag dood. De bestuurder
van dc auto kreeg lichte verwondingen
aan con der armen. De wiel rijdier bekwam
geen letsel.
MR. LEDEBOER BEëEDlGD.
Voor de acanliekamcr van het Amster-
damsche Gerechtshof, gepresideerd door
tnr. J. Wiarda, is gisteren mr. A. M. Lede-
hoer als president van de Arrondissements
rechtbank te Alkmaar beëedigd.
De inbrekers aan den slag.
In twee woningen te 's-Gravenhage
waarvan de bewoners met vacantie
buitenslands vertoeven, hebben, in
brekers gisternacht een bezoek ge
bracht en zijn ,na vrijwel alles
doorzocht en overhoop gehaald te
hebben, vertrokken. Wat er vermist
is, kan wegens uitstedigheïd van de
familie nog niet worden vastgesteld.
De e era te inbraak werd gisternacht om
een uur door een nachtwaker ontdekt. Het
betrof hier de woning van de familie S. in
de 't Hocnstraat. De ongenoode gasten kwa
men binnen door het openschuiven" van een
rolluik aan de achterzijde, waarna een
ruit werd ingedrukt cn de spanjolet-sluiting
van de deur kon worden geopend.
Na in de woning alles doorzocht te heb
ben zijn de inbrekers door het forceeren
van de voordeur weer op straat gekomen.
Zij lieten deze voordeur open en hierdoor
werd de aandacht van den nachtwaker ge
troffen. N
Ook in een perceel aan de van Hogen-
houcklaan hebben inbrekers van do uitste-
digheid van de bewoners gebruik gemaakt
om een nachtelijk bezoek te brengen. Zij
klommen aan de achterzijde van het huis
oycr een hek, schoven een rolluik op en
forceerden de deur. Hier werd evepeens
alles overhoop gehaald, schrijfbureaux wer
den opengebroken en doorzocht en waar
schijnlijk langs dcnzclfden weg waarlangs
zij binnen zijn gekomen, zijn de inbrekers
weer verdwenen.
Kind in weck-kctel verdronken
In het gehucht Dc Dijk te Asten heeft
Dinsdag ten huize van de landbouwer van
Z. een tragisch ongeval plaats gehad. Toen
het ruim éénjarige kind even zonder toe
zicht was, is het in een met water gevul-
den weck-kctel gevallen en jammerlijk ver
dronken.
Pogingen om dc levensgeesten weer op
te wekken waren vergeefsch.
In het zwembad gestorven
Dinsdagavond is de 21-jarige zoon van-
de familie Boers te Eefde, in liet gemeente-
zwembad aan den Graaf Ottosingcl te Zut-
fen, vermoedelijk tengevolge van hartver
lamming, overleden en verdronken. Een
vriend, met wien hij zich te water had be
geven, miste hem op zeker oogenblik. Deze
waarschuwde het badpersonecl. Na ruim
een half uur gelukte het aan een lid van de
Zutfcnsche reddingsbrigade den jongen op
te duiken. De dokter kon toen slechts den
dood constateercn.
PROGRAMMA
VRIJDAG 29 JULI 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om ca. 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Gramofoonmuziek.
11.00 Declamatie.
11.20 Orgelspel.
12.00 Ensemble „Excellos" (Om ca. 12.15 Ber.)
12.45 Pianovoordracht.
I.15 Vervolg concert.
2.00 Declamatie.
2.30 Variété-programma.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel.
6.00 Fantasia.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 De Ramblers.
7.20 Berichten A.N.P.
7.30 Berichten.
7.35 „Akersloot, een bloembollen- en veeteelt
dorp", causerie.
8.00 Pianovoordracht.
8.30 Causerie „Frieslands cultuur vanaf de
Middeleeuwen".
9.00 VARA-orkest en gramofoonmuziek.
10.00 Fragm. uit de operette ,,Ma?ke in Blau"
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Gramofoonmuziek. a
11.30 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n, 301,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15, gramofoonmuziek.
(9.309.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.10 Cello, piano en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Ensemble v. d. Horst en gramofoonpl.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.40 Christ. Lectuur.
3.00 Solistenconcert en gramofoonmuziek.
4.45 Gramofoonplaten.
5.00 Orgelspel.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.30 Tuinbouwpraatje.
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
7.45 Reportage, eventueele gramofoonmuziek.
8.05 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten.
8.15 Haarlemsche orkestvereeniging.
9.00 Declamatie.
9.45 Vervolg concert.
10.40 Gramofoonmuziek.
11.50—12.00 Schriftlezing.
FEU I L L E T O N.
r—41, I
0. aard
oonen
n 1.20-
-5, kom
id. gxo«
iheimers
nvoer:
kool.
(nieuw'
zaad
ili.
0; gff
1. dito'
uien l
f S.3(M
f 8.70-1
ïen f l'
f 1.16-
f 1.30-
Juli.
loten 1
drielifi
ercieboo
barber1
C 6.W
ikentbt'
ETHEL M. DELL
h rd Aubreystone, door zijn moeder
06 was begonnen rond te zien
■w |i ,een Schikte vrouw voor zich en, tot
mnJ8' S^ringe verbazing was hij tot de
ri. ?3ie Stomen, dat zij de eenige was, die
no„ k pos'^e tot zijn genoegen zou kun-
w«» 5!f ede" en dat Z>J de geschikte vrouw
moeder te zijn van zijn kinderen,
v?n ^eu8 ju'st op haar gevallen was
dil de een'Se scheen te zijn,
hpt u 8 was- Andere /rouwen hadden
_.n. met allerlei nationaal werk om den
vsdpn' 6nifen van de mannen, die voor het
hpt haw ,3^eden- Molly alleen, zoo scheen
huis Kn .p chten- d>e haar aan het ouderlijk
pphu~ een vader- om voor te zorgen.
wanner r^'1 °m 0ver te waken- En altiJd-
was ,h Aubreystone op bezoek kwam.
wa» h? a. f °m hem te ontvangen. En zoo
aan th„ U*S erns* aan haar 8"aan denken als
preciS waf° v°m3tig:e echt?enoote. Zij was
en fp J noodi8' *'ad; ze was veel te lief
redimh^ T in botsing te komen met zijn
1onr mp mo er en zuster. En ze was nog zoo
bil £n^P„V°U haar Remakkelgk al datgene
atonp n^L ,ngen' wat voor een Lac]y Aubrey-
ond^J» was Carl>liae kon hnir
hïÏÏZ 1 r Car°Une wist a!t«d aiiaa.
volkomen ÏCÜ dan Zlj.n moeder- H'J was het
n met de familieleden eens dat er iets
behoorde gedaan te worden met betrekking
tot het nageslacht. Nu, deze jonge vrouw was
alreeds moeder van een stevigen, gezonden
zoon. Haar vader was het eenige bezwaar. De
man had nooit tot iets gedeugd; hij had een
opleiding gehad voor onderwijzer, maar hij
had er nooit de capaciteiten voor bezeten. Hij
leed nu aan een hartkwaal en. practisch ge
sproken, waren zijn dagen eeds geteld, zoo
dat dit bezwaar ook al niet zoo heel groot
meer was.
Neen Molly was degene, waar het opaan
kwam; op haar had hij zijn zinnen gezet. En
hij was ten volle bereid haar zoo tot zich te
nemen en ham dezelfde opvoeding te geven,
die hij hoopte later zijn eigen zonen te geven
En dit laatste was het, wat Molly aantrok.
Haar man was acteur geweest, een veelbe
lovende acteur met groot talent. Juist toen hij
naam begon te maken, brak de oorlog uit.
Als gewoon soldaat had hy dienst genomen
in het Britsche leger. Haar pensioen was lang
niet toereikend en het zou niet lang meer
duren of het weinige geld dat haar vader
had kunnen redden, zou o> k op zijn. Ze zou
kunnen werken en dat wilde ze ook wel, maar
hiermee zou ze nooit genoeg /verdienen om
Rollo een goede opvoeding te geven.
Daarom had ze geen recht de kans te ver
werpen. Ze was het aan haar zoon verplicht
en ook, dat voelde 7e heel duidelijk, aan
Ronald, haar geliefden man, die zelf nooit
geweten had van de komst van dit kind.
Het gevoel, dat Ivor -mbreystone voor
haar koesterde, was niet zoo heel groot. Dat
wist ze maar al te goed, zy, die werkelijke
liefd- had gekend. En dat was maar goed
ook, want ze voelde hem nooit waarlijk te
kunnen liefhebben. Ze huiverde terug voor 'n
tweede huwelijk en, indien ze er toe zou over
gaan, zou het alleen zijn terwiUe van haar
zoon. En dit wilde ze Lord Aubreystone
eerlijk vertellen. Vanavond zou hij haar be
slissing komen vernemen en ze wist alreeds
hoe die zou uitvallen, ofschoon diep in haar
iets schreide in wanhopig verzet.
HOOFDSTUK II.
Tweestrijd.
Haar vader was uit toen ze thuis kwam. Hij
ging 's avonds, wanneer het wat koeler werd.
vaak een wandeling maken. Dan dwaalde hij
door de groene lanen tot etenstijd.
Voor ze weggegaan was. had ze alles al
klaar gemaakt voor dat simpele maal en nu
moest ze alleen nog maar even Rollo's melk
warmen. Ze droeg hem naar de keuken en
liet hem daar rondwaggelen, terwijl ze bezig
was. Hij had voor alles groote belangstelling
en ze moest voortdurend op hem ritten. De
kolenbak bezat voor hem de grootste aan-
rekkingskracht en juist daar mocht hij niet
mee spelen. Maar hij was er heelemaal niet
boos om; hij .ad al geleerd dat Molly hem
nooit iets verbood, indien het niet strikt nood
zakelijk was. Zijn vertrouwen in haar was
onbeperkt en bij de zeer seldzame gelegen
heden, dat ze hem moest berispen, huilde hij
alsof zijn hartje zou breken. En dit niet om
dat hij een verwend jongetje was, maar om
dat het hem zooveel verdriet deed als zijn
moeder, boos op hem was. Molly was zijn
heele wereld en hij voelde instinctief dat hij
de hare was. Want. dat wist hij wel. die arme.
oude GrootpaDa kwam pas op de tweede
plaats. En Rollo vond Grootpapa lang niet zoo
interessant als den kolenbak. En dan was
er iets, dat hij hein eigenlijk erg kwalijk nam.
Wanneer Grootpapa thuis was, mocht hij
nooit leven maken en dat was in dien tijd
juist een van zijn grootste genoegens.
Hij was dien Juni-avono dan ook buiten
gewoon in zijn schik, dat Molly en hij het
huis voor zich alleen hadden en met intens
genot maakte hij zooveel lawaai als maar
mogelijk was. Het was zoo plezierig op alles
te hameren, wat onder zijn bereik was en
behalve waar het den kolenbak betrof, was
Molly erg toegeeflijk. Ze lachte hem zelfs toe.
iets wat Rollo verrukkelijk vond. Indien hij
zich behoorlijk had kunnen uitdrukken, zou
hij haar zeker een heeleboel complimentjes
gemaakt hebben. In zijn oogen was ze vol
maakt en ze zou zeker, zoolang hij leefde,
nooit gebrek hebben aan een bewonderaar.
Het warmen van de melk was veel te gauw
klaar naar den zin v. Rollo cn nu werd hij be
roofd van het deksel van een vleeschpan,
waarmee hij zoo heerlijk op alles had kunnen
hameren.
Maar Molly lette niet op rijn protesten; het
was toch al veel te laat en hy moest nog
uitgekleed en gebaad worden. Z bracht
hem de oude, krakende traptreden op. De
trap werd boven afgesloten door een hejtje.
dat Molly altijd nauwgezet sloot. En dit was
zoo gewoonte geworden da indien Groot
papa, die nogal een., verstrooid was, vergat
dit hekje te sluiten, de kleine Rollo dit zelf
ging doen.
Een deur van Rollo's kamer, die toegang
gaf tot zyn moeder's slaapvertrek, stond
altyd open. De kamers waren laag van ver
dieping en het was er zp/r heet. Het water
in Rollo's badkuip, dat daar 's morgens ai
ingedaan was, was des avonds heelemaal
lauw. Dit spaarde in den zomer heel wat
moeite, 's Winters kreeg hy zijn bad in de
keuken.
Zooals iederen avond, deed hij alsof hij
gekleed en wel in het water wou plonzen.
Hierbij behoorde dan een verschrikt gezicht
en heftig pretest van Moliy. Nadat de ver
tooning zijn gewone verloop had gehad,
stond" hij welwillend toe, dat hij van zijn
kleeren werd ontdaan en liet zich vol wel
behagen in het bad onderdompelen,
Hij plaste meer dan anders uien avond,
maar Molly berispte hem niet. Ze was ver
strooid en een diepe rimpel vertoonde zich
tusschen haar wenkbrauwen. Toen hij einde
lijk geheel klaar was. hield ze hem lang en
innig tegen zich aan. voor ze hem in zijn
ledikantje legde. Automatisch ruimde ze alles
op. trok de gordijnen dicht en ging naar be
neden om de tafel te dekken.
Het was heel stil in de huiskamer. Alleen
klonken er nu en dan stemmen van een paar
mannen, die in de herberg waren. De ven
sters waren wijd open, maar dat gaf weinig
verkoeling. Het was bladstil buiten; het zou
een warme nacht worden in het kleine huisje
met het lage dak.
Molly was moe na de lange wandeling, maar
ze besefte het ternauwernood. Ze had een
gevoel alsof ze een pion was in oen schaak
spel, dat ze in een bepaalde richting geduwd
werd, zonder dat ze er zelf iets tegen kon
doen.
Toen ze geheel gereed was, liet ze zich
met een zucht op de breede vensterbank
neervallen. Rollo zou nu wel slapen... het ge
zoem der bijen buiten gaf een illusie van rust
en vrede...
Tevergeefs trachtte ze haar gedachten te
ordenen voor ze het wist was ze in een
lichten sluimer gevallen; ze verkeerde in
dien eigenaardigen toestand tusschen slapen
en waken, waarin de geest zich als het ware
los van het lichaam schijnt te maken. En
voor de eerste maal in al dien tijd van droe
fenis en eenzaamheid zag ze in een droom,
die toch geen droom was, haar innig gelief
den man. Hij scheen heel ver weg, maar zijn
gestalte, zyn houding vertoonden een onmis
kenbare gelijkenis. Zijn gezicht was heel
vaag en ze voelde zyn oogen meer dan dat
ze ze zag. En de woorden, die hij sprak,
schenen ook meer door haar gevoel dan door
haar gehoor tot haar te komen.
„Ik ben niet dood, Molly," vernam ze. „Ik
kan niet terugkomen. Maar ik ben niet dood."
Iedere zenuw in haar was gespannen. „Oh,
lieveling!" fluisterde ze. „Mij- lieveling. Ik
he' .e altyd zoo dicht bjj me gevoeld alsof
je niet dood was."
„Ntc niet dood", klonk het weer. „Al
leen weggegaan. Denk zoo aan my liefste
en blijf van me houden!"
Plotseling snikte ze net uit. „Oh, mijn
lieveling, mijn man, zoolang als ik leef zal
ik jou blijven liefhebben."
„Ah!" hoorde ze en daarna niets meer.
(Wordt vervolgd.)
