Een heerlijke vacantie
in de bergen
Een eigengemaakt reis-
garnituur
Gezicht op het meer van Brienz in het Berner Oberland.
Nu is de tijd weer aangebroken om zo-
toerplannen te maken. Ieder stelt zich al
voor, waar hij deze zomer zijn vacantie
door zal brengen. Sommige mensen willen
naar zee en andere naar de bossen en de
hei. Voor wie niet in ons eigen land blijft,
staan veel verschillende wegen open. Je
kunt een plaats zoeken waar je veel aan
watersport kunt doen, dus bijvoorbeeld bij
een blauw meer, midden tussen een mooie
omgeving en je kunt ook de hoogten op
zoeken en prachtige bergtochten maken.
Er zijn ook mensen, die in de zomer „win
tersport" willen doen en een plekje opzoe
ken, waar ze zelfs in Juni en Juli nog kun
nen skiën. Het lijkt heel moeilijk om een
plaats op de aarde te vinden, waar al deze
Wensen vervuld worden en toch zijn er
vry veel. Ze zijn er aan de voet van de
hoogste bergen, die we in Europa hebben,
in het Berner Oberland, waar de sneeuw
witte toppen van de Jungfrau, Mönch,
Eiger en Wetterhorn hoog in de blauwe
lucht reiken en de achtergrond vormen
voor het mooiste berglandschap, dat je je
denken- kunt.
Boven op het Jungfraujoch en op de
Griemsel, niet ver van de Rhonegletscher,
kan je ook in de zomermaanden skiën.
Maar wie daar niet zoveel behoefte aan
heeft, kan onder de leiding van zeer be
kwame berggidsen grote tochten naar de
toppen maken, waar in de zomer geen
sneeuw op ligt. In de ongeveer zeventig
kleinere en grotere plaatsen van het Ber
ner Oberland, zijn meer dan honderd gid
sen.
Voor het hoogtoerisme is het Berner
Oberland werkelijk ideaal. Tallooze berg-
banen brengen de toeristen tot vlak bij de
geweldige gletschers en naar de hooggele
gen badplaatsen, zoals Grindelwald, Wen-
gen, Mürren en Kandersteg, die direct met
de baantjes te bereiken zijn of zoals Adel-
boden en nog heel veel kleinere plaatsen,
waar men met de snelle postauto's komt.
En het baantje naar het Jungfraujoch niet
te vergeten, dat van het stationnetje Klei
ne Scheidegg, over de Eigergletscher naar
het gebied van de eeuwige sneeuw gaat.
Het is allang bekend, dat het Berner
Oberland vooral voor de jongeren een gro
te aantrekkingskracht heeft, omdat er zo
veel hutten zijn, waar je goedkoop kunt
overnachten. Zo hebben de padvinders hun
internationaal tehuis in Kandersteg, vlak
voor de Lötschbergbaan, die van noord
naar zuid de onoverwinnelijke bergketen
doorboort. Het huis voor de padvindsters
staat in Adelboden, dat vrij dicht bij de
badplaatsen Lenk en Weissenburg ligt,
waar geneeskrachtige bronnen zijn, en bij
het mondaine Gstaad, dat de laatste jaren
tot een centrum van de golfsport gewor
den is.
Heel bijzonder is ook de bergrivier de
Aare, die door een groot deel van het Ber
ner Oberland stroomt. Heel hoog in de
bergen, vormt hij uit twee gletschers de
Grimselsee en baant zich dan een weg door
het Oberhaslital, dat altijd een echt gebied
voor de klimmers is geweest, omdat er
steile en hoge rotsen zijn. Dan stroomt hij
verder door diepe kloven en stort zich ein
delijk in het meer van Brienz uit. Dit meer
is genoemd naar het kleine stadje Brienz,
dat beroemd is om zijn school voor hout
snijders en hoewel het meer heel groot is,
ziet het er toch nog als een echt bergmeer
uit, door de steile rotswanden. Daarna
stroomt hij nog snel langs Interlaken en
verdwijnt in het meer van Thun, dat het
blauwe en prachtigste meer van Zwitser
land is. Hoewel er hoge bergen in de on
middellijke omgeving zijn, heeft de liefe
lijke oever toch de eigenschappen, die
voor een echt bergmeer zo typisch zijn,
weggenomen en het meer van Thun geeft
ook door het heerlijke klimaat, niet de in
druk, dat je één dagreis van de hoge en
woeste bergen af bent.
Middeleeuwse stadjes, zoals Thun en
Spiez vertellen nog van het roemrijke ver
leden. In Interlaken en het hooggelegen
Beatenberg en nog veel andere plaatsen
kan je genieten van verschillende soorten
sport, zowel op het zilverglanzende water
van het meer van Thun en dat van Brienz,
als op het land. Want dat is juist het bij
zondere van Interlaken, dat het midden
tussen de beide meren in ligt en wanneer
je een wandeling maakt vanaf de oever
van het meer van Brienz, dwars door de
stad heen, kom je na drie kwartier aan het
het meer van Thun.
Jaarlijks worden vele roei- en zeilwed
strijden op de meren gehouden en een zeil-
school organiseert elke week een grote wa-
terpicnic. Langs de hele oever vind je
prachtige zwembaden, waar je heerlijk in
het meer kunt zwemmen en ook tennisba
nen en golfterreinen zijn er in overvloed.
Interlaken is het grote middelpunt en
elk jaar worden er vele sportwedstrijden
gehouden. Ook andere feesten worden er
gehouden, optochten, waarbij je alle kle
derdrachten van de omgeving kunt bewon
deren, tochten bij maanlicht op het meer
van Thun en bovenal de Wilhelm Teil-spe
len. Deze worden door de boeren zelf op
gevoerd, in de open lucht. Met de bosach
tige omgeving en de geweldige bergtoppen
op de achtergrond maken deze spelen een
diepe indruk op de vreemdelingen.
Zo is werkelijk alles in het Berner Ober
land te vinden en het is daarom ook een
ideaal oord om je vacantie in door te bren
gen.
Een ontdekkingsreiziger heeft aan de
kust van Indochina een vissersvolk ontdekt,,
dat vanaf hun geboorte tot aan hun dood
op het water leeft. Ze zyn er trots op, dat
ze nog nooit op het land zijn geweest.
Deze keer zullen we samen een reisgar-
nituur maken. Dat is een soort tas, waar
we onze borstel, kam, zeepdoos, waslapjes,
tandenborstel en zo meer in kunnen doen,
als we op reis gaan. Jullie hebben zeker al
lemaal wel eens zoiets gezien? Het is het
eenvoudigste om het van wasdoek te ma
ken, want dan hoef je het niet meer te
voeren. Jullie zullen wel zien, dat het he
lemaal niet moeilijk is.
Eerst nemen we een lap wasdoek, die 25
c.m. breed en ongeveer 60 c.m, lang is. Aan
het éne einde slaan we een stuk van onge
veer 10 c.m. lengte om en naaien de kan
ten daarvan om, zodat er een platte zak
ontstaat.
Van het andere einde, dat later de bo
venkant van het garnituur wordt, knippen
we de zijkanten schuin af, omdat dat aar
diger staat. Daar maken we nu ook een
zakje op en dat doen we op de volgende
manier.
We knippen een reep wasdoek van 10 cm.
hoogte en 30 cm. lengte, waar we ook de
hoeken schuin afknippen. Nu naaien we
deze reep zo op de tas, dat de schuine hoe
ken en de zijkanten op elkaar vallen en
dat rechts en links plooien komen, zodat
de zak goed ruim wordt. Kijken jullie
maar naar het plaatje, dan begrijp je wel
wat er bedoeld is. Nu maken we een klep
van 7 cm. breed en 20 cm. lang. Hierna ma
ken we de kleine zijzakjes, die 12 cm.
breed en 16 cm. hoog worden. Aan beide
kanten naaien we deze zakjes zó vast,
dat er een vouw van 2 cm. in komt. Als ze
klaar zijn, zijn ze dus 8 cm. breed.
Voor de tandenborstel, schaar enz., knip
pen we nu kleine reepjes, die ongeveer
81/2 cm. lang en 51/2 cm. breed zijn. Hierop
naaien we een reep van 8 cm. lengte en 4
cm. breedte zó vast, dat er kleine buisjes
ontstaan. Deze reepjes en de kleine zakken
hebben we zo over het wasdoek verspreid,
dat we het reisgarnituur 3 maal kunnen
omklappen.
Het garnituur wordt nu met tresband af
gebiesd. We kunnen wit nemen, of als je
het leuker vindt, gekleurd Door dit band
blijven de zakken ook goed zitten.
Nu moeten we nog de klep van de voor-
zak, de stukjes doek, waar de tandenbor
stelbuisjes op vast zijn genaaid en de lange
kant van de kleine zakken vastlijmen.
Want jullie begrijpen wel, dat we die niet
aan het grote doek kunnen naaien, omdat
je dan aan de buitenkant al de naadjes zou
kunnen zien en dat staat helemaal niet
mooi. We gebruiken daarvoor een soort
lijm, die niet in water oplost en die je bij
eiken drogist kunt krijgen. De klep van
de voorzak maken we tenslotte met druk
knopen vast.
Dan knippen we twee bandjes, waar we
het garnituur mee dicht kunnen strikken.
Het staat erg leuk, als je je monogram er
nog op zet.
Als je geen wasdoek wilt gebruiken,
maar bijvoorbeeld cretonne of kunstzijde,
moet je eraan denken, dat het garnituur
dan natuurlijk nog met een soort gummi-
stof gevoerd wordt. Je moet de gummi-
stof bij alle zakjes aan de binnenkant vast
naaien. Als je dat gedaan hebt, leg je alles
op een lap gummistof, die je in precies de
zelfde vorm geknipt hebt als de grote lap
cretonne en naait dan alles aan elkaar.
Verder zien jullie nog apart een klein
zakje afgebeeld, dat heel gemakkelijk in
het garnituur gesloten kan worden en
waar je je zeep en waslapjes in kunt doen,
als je die liever niet bij de andere dingen
wilt leggen.
Dit is helemaal erg eenvoudig. We knip
pen een lap in de vorm, die jullie links on
der het garnituur afgebeeld zien en voor
de zijkanten nog twee inzetstukjes, omdat
het zakje anders niet ruim genoeg zou
zijn. Dit naai je nu aan elkaar en knipt een
knoopsgat in de klep. Met een aardige
knoop kan je het zakje nu sluiten.
edgar rice
burroughs
No. 49.
Akoet kwam met opgewonden gegrom door
het kreupelhout aanzetten. Hij lette niet op
Korak en Meriem, maar met zijn haren recht
overeind liep hij naar de verslagen aap toe. Er
kwam een herinnering bij hem op. Iets, dat
het gezicht en de reuk van deze grote aap
opwekte. Er ontwaakte in het hart van Akoet
een verlangen naar kameraden van zijn eigen
soort. Dus niet alleen Korak had een ver
andering ondergaan. Meriem alleen was van
de drie de enige, die niet veranderd was. Ze
had altijd van Korak gehouden. Hij was haar
i„grote broer". Ze hield nog van hem als
leen zuster. Er was geen enkel ander jungle
schepsel zo sterk, zo dapper en zo knap als
Korak. Opeens gromde Akoet waarschuwend.
Korak keek snel op van het lieve gezichtje
van Meriem. Nu werden zijn andere gevoelens
weer wakker geschud. Zijn oren en zyn spieren
.waren gespannen. Er was iets in aantocht! De
doder stond naast Akoet. De drie stonden nu,
als standbeelden, naar het dichte gebladerte
van de jungle te staren. Daar naderde een
grote aap. Terwijl hij de drie daar voor hem
bemerkte, stond hij stil en gromde over zijn
schouder. Even later kwam er een andere aap,
spoedig gevolgd door meerdere, mannetjes en
apinnen met kinderen, totdat de hele, afschrik
wekkende, harige troep voor de drie stonden.
Akoet was de erste, die sprak. Hij wees naar
het lichaam van de dode aap. „Korak, machtig
vechter, heeft uw koning gedood", zei hy. „Er
is geen groter dan Korak, de zoon van Tarzan.
Nu is Korak de Koning. Welke aap is sterker
dan Korak?" Het was een uitdaging! De apen
schetterden onder elkaar en hielden krijgs
raad. Tenslotte kwam een jonge aap, in de
kracht van zijn leven, naar voren stappen,
dreigend, vreselijk en grommend. Hij was ge
weldig groot. Zelfs de wilden zien zelden deze
grote, harige oermensen.
