Java is geen
Mohammedaansch land
Strop voor inbrekers
-i
Magere melkpoeder
in het brood?
Geit zoogt
leeuwenwelpen
DE KU KLUX KLAN IN ACTIE? Mis! De witte spookgestalten op ons plaat
je zijn Engelsche soldaten, die het nieuwste type vlammenwerper demonstree-
ren in tegenwoordigheid van sir Kingsley Wood, minister van luchtvaart
(rechts). De apparaten verspreiden een dusdanige hitte, dat de mannen zich in
asbest-kleercn moeten beschermen
Grootsch en schoon zijn de fees
ten der Mohammedanen, de fees
ten van wilde dweepzucht, wan
neer het bloed der zelf kastij ders
stroomt. Nu en dan klinkt ge
rekt een gebed, een gebed, waar-
in alleen het woord, „Allah",
den naam van hun God een
siddering door de menigte doet
gaan.
MAAR DE JAVAAN GE
LOOFT HET WEL!
MALANG, 29 Juli.
Nu de tijd nadert, dat ik Java weer zal
verlaten, kon ik niet anders dan me ten
zeerste verheugen toen in Malang een groot
Mohammedaansch congres werd aangekon
digd, waaraan Moslims van geheel Java
zouden deelnemen. Dit congres kon ik nog
niedemaken of minstens gedeeltelijk aan
zien en het zou me een duidelijk beeld kun
nen geven van de kracht van den Islam op
Java.
Weliswaar heb ik in den geloofsernst van
de Javaansche Mohammedanen niet veel ver
trouwen, maar dat gebrek aan geloofsernst
zou gedeeltelijk worden goed gemaakt door
het getal, want er wonen officieel op Java
meer dan veertig millïoen belijders van den
Islani.
De plaatselijke bladen gaven eenigc bij
zonderheden over het te houden congres.
Er zouden vijfduizend afgevaardigden ko
men en er konden nog vele duizenden be
langstellenden worden verwacht. Op een
der congresdagen zou 's avonds een lampion
optocht worden gehouden met duizenden
deelnemers.
Deze berichten werden waarschijnlijk ver
strekt van Mohammedaansche zijde, door
dc organisatoren van het congres.
Mohammedaansche feesten heb ik
er vele mede gemaakt in Turkije
en Pcrzie, in Marokko en Tunis, in
Egypte en Syrië, het feest van het
lam, de herdenking van den geboor
tedag van Mohamed („Mohamcdaan-
sclie Kerstmis", noemden dc Arabie
ren te Damascus dit feest), de groo-
te en de kleine Bciram en (in Pcr-
zië en Bagdad) het feest van wilde
dweepzucht der Sjiieten, Mohannne
rah,wanneer het bloed der zclf-kas-
tijders stroomt.
Grootsch en schoon waren die
feesten, indrukwekkend door de in
getogen geestdrift der massa, die
zich niet in luidruchtigheid uitte.
Groene vanen wapperden in de zon
hoven de hoofden der duizenden. Er
werd niet gezongen, maar nu en
dan klonk gerekt een gebed, gespro
ken door één en waarnaar de an
deren luisterden, een gebed, waar
van ik alleen soms het woord „Al
lah" verstond, dien naam van- God,
die een siddering door de menigte
deed gaan.
De Javaan is lauw.
Zoo schoon en indrukwekkend zou dit
congres zeker niet worden, want de Ja
vaan is meer dan lauw in den godsdienst,
maar in elk geval zouden er vele duizenden
komen. Vijfduizend afgevaardigden werden
verwacht: in de stad Malang wonen dertig
duizend Mohammedanen, in de naaste om
geving nog vijftigduizend en op geheel Java
millioenen, millioenen.
De Javaan is over het algemeen arm aan
geld. Velen zouden niet per trein kunnen
komen, maar evenals de Arabieren, te voet
gaan, dagenlang. Ik zie ze nog in mijn her
innering, die duizenden, die trokken naar
Damascus, naar Bagdad, per ezeltje, op ka
meel, te voet, lange stoeten voor wie geen
dagmarsch te zwaar was.
Dit alles hoopte ik in eenigszins anderen
vorm terug te zien ter gelegenheid van het
Mohamedaansche congres in Malang.
In de stad zag ik aanplakbiljetten in het
Maleisch met het woord- „Moehammadija".
de naam van de Mohamedaansche vereeni-
ging en ditzelfde woord zag ik ook op lin
ten. die hier en daar over de straten waren
gespannen. Maar verder nam ik geen voor
bereidselen waar voor het congres, waar de
geestelijke en stoffelijke belangen van veer
tig miltiocn Mohamcdancn zouden worden
besproken en dit verbaasde me sterk. Den
dag, dat 's avonds het congres zou worden
geopend met een plechtige ontvangst van
de zijde van het congres-bestuur, was in
de straten der stad nog niet dc minste ver
meerdering van drukte waar te nemen en
tochin het stadje Malang moesten vijf
duizend vreemdelingen zijn, congres-afge
vaardigden.
De plechtige ontvangst.
's Avonds hield op het congresterrein het
bestuur een plechtige ontvangst. Er kwamen
telegrammen voor het welslagen binnen
van den gouverneur te Socrabaja, van den
esident, van den assistent-resident, van
den garnizoenscommandant en van andere
vriendelijke Nedcrlandsche overheidsper
sonen. Er waren eenige honderden men-
schcn bijeen, maar geen duizenden.
Toen weerklonken ccnige zware
ontploffingen. Er werd een vuur
werk afgestoken en dadelijk stroom
de menigte van alle kanten toe.
Oosterlingen zijn namelijk verzot op
vuurwerk en met -godsdienst had
deze ongemeene belangstelling van
het publiek niets te maken en niet
één maal hoorde ik het „La illah
i 1 la allah" (er is geen God behalve
God), dc gcloofsbekenlenis van den
Mohamedaan.
De volgende dagen ben ik eenigc malen
nakr liet congresterrein gelogen en ik heb
er slechts eenige tientallen menschen ge
zien- Het eenige opmerkelijke waren Mo
hammedaansche padvinders, die het ter
rein in orde hielden. De jongens droegen
groote hoeden, donkere blouses, een korte
broek en zware, stevige schoenen. Ze zagen
er juist uit als Europeesclie padvinders, al
leen was hun huid bruiner.
Ook een Hindoe deed Moham
medaansch!
Donderdagavond, den avond van de groo
te bidstond, ben ik naar de „missigit" (mos
kee) getrokken, vermoedend, dat daar wel
een groote menigte moest zijn, als er wer
kelijk zooveel Mohammedanen in de stad
waren ter eere van liet congres.
De „missigit" is nimmer voor meer dan
een derde vol in gewone tijden. En nu? Er
waren niet meer dan bet gewone troepje
van enkele honderden, die men er steeds
Donderdagsavonds en Vrijdagsmiddags kan
zien, knielend, biddend, zich voorover bui
gend tot den grond dat dc voorhoofden dien
grond raken.
Terwijl ik daar stond, zag ik een inlan
der, dien ik meende te kennen. Hij betrad
het, voorpleintje van de .missigit, waschte
zich armen en voeten bij een waschbekken
li ging daarna de missigit binnen om zijn
godsdienstplichten te vervullen.
Ik vroeg me af, vanwaar ik dien man
toch kende en na eenigc oogcnblikken her
innerde ik ine hem. Ik had hem gezien
in de omgeving van Malang als bewaker
van drie Hindoe-afgodsbeelden, bij welke
bij min of meer de functie van „hoogo-
priester" vervult. Tot die functie heeft bij
zichzelf benoemd en hij verdient er ecu
aardig duitje mede.
Bij dc Hindoe-afgodsbeelden in het woud
heeft hij een huisje opgeslagen, waar hij
vruchten en bloemen verkoopt, die als of
fer bestemd zijn voor de Hindoe-goden. Ook
gewijd hout verkoopt hij om offervuurtjes
le branden voor die beelden. Dagelijks ko
men daar velen om offers te brengen en
de „hoogepriestcr"' verdient er zonder veel
moeite goed zijn brood.
En ook die afgodenpriester ging daar
nu de missigit in om Allah te loven en te
aanbidden? En ik dacht aan den Koran,
waarin staat: „In naam van God. den wel
dadige, den Erbarmende, zeg: Hij, God, is
één. God is Hij, van wien alles afhangt. Hij
heeft geen kinderen voortgebracht noch is
Hij gehaard. En niemand is Hem gelijk."
Die man was een „ongcloovige", was
geen Mohammedaan, daar hij andere go
den vereerde en er zelfs zijn brood mede
verdiende.
Ook anderen dan ik moesten hom
kennen en moesten weten van zijn
afgodsheelden. Zij zouden hem de
missigit, die gewijde plaats voor
de Mohammedanen, uitsmijten als
een onwaardige.
Er gebeurde echter niets van
dien aard.
De. „hoogepriestcr" der afgoden
stelde zich tusschen de Moslims,
knielde,, stond op, wierp zich Ier
aarde, hoog zich neder, zoodat zijn
voorhoofd den grond beroerde.
Buiten het woud onder de boomen, wacht
ten zijn afgodsbeelden, maar met hen was
avonds niets te verdienen. Daarom kon
hij nu wel eens een oogenblik vrij nemen
om Allah te gaan aanbidden.
Maar waar bevonden zich gedurende de
godsdienstoefening in de missigit dc dui
zenden vrome Muzelmannen, die naar Ma
lang waren gekomen om het Mohamme
daansche congres hij te wonen?
Op den optocht met lampionlicht van de
congresgangers heb ik ook tevergeefs ge
wacht en nu behoeft niemand me meer
te komen vertellen, dat Java is- een Mo-
hammedaasch land, ook al staat dit dan
vermeld in alle schoolboekjes.
J. K. BREDERODE.
Vergeefsche strooptocht door
Haagsche villa.
Inbrekers hebben zich in den vorigen
nacht toegang verschaft tot een perceel aan
don Stadhouderslaan te Den Haag, waar
van dc bewoners de V. uitstedig zijn. De
inbraak werd ontdekt door een nachtwaker,
die dc politic waarschuwde. Men is binnen
gekomen via een plat aan den zijkant van
de villa, vanwaar men een plat aan dc ach
terzijde kon bereiken. Daar hebben de in
brekers een ruit op de eerste étage inge
drukt. Zij verlieten het huis wederom door
den keukendeur.
Het is niet na te gaan wat er vermist
wordt, maar zeker is, dat de buit gering
moet zijn, omdat de voorwerpen van waar
de in veiligheid waren gesteld, voordat dc
familie op reis ging.
Buffet opengebroken.
Dieven, die in een perceel op het Spui in
de residentie hun slag wilden slaan, had
den meer succes.
Terwijl de bewoners even afwezig waren,
hebben de boosdoeners kans gezien dc voor
deur te forcecrcn. Daarna braken zij een
buffet open, waarin zij een geldkistje vón
den. Ook (iit kistje sneuvelde en men
slaagde erin een bedrag van f 300 te ont
vreemden.
De politie stelt een onderzoek in, dat tot
nog toe geen resultaat opleverde.
Smokkelaar aan den haal
Wilde achtervolging in Noord-
Italië.
In Noord Italië is een bekend smokkelaar,
die reeds verscheidene malen veroordeeld
is, na een wilde achtervolging in een auto,
gearresteerd.
De smokkelaar, die een zeer snelle wagen
bestuurde, reed in volle vaart door het dorp
Bergamo, tot schrik van de bevolking. Hij
kon eerst gegrepen worden toen zijn wagen
bij een spoorwegovergang van den weg
gleed en in een sloot terecht k\yim. Hij
werd achtervolgd over een weg van onge
veer vierhonderd kilometer.
I
i
I
I
HIJ LUST WEL WAT! In een reuzen-aquarium aan de kust van Florida is het
voor de eerste maal gelukt, een dolfijn in gevannenschap te houden. De eetlust van
den roofvisch is er, zooals men ziet, niet op verminderd!
Minister Coüjn hersteld Luilekkerland
Naar wij vernemen is Minister Colijn
thans weer geheel hersteld en zal dezer da
gen zijn werkzaamheden ten departemente
hervatten.
UIT ONZE OOST
Ruiter breekt beide beenen
Ritmeester Schummelketel naar
het ziekenhuis.
Bij de legermanoeuvres in de omgeving
van Socbang, welke thans worden gehou
den, is aan den bekenden ruiter, ritmeester
K. J. Schummelketel, een ernstig ongeluk
overkomen. De heer Schummelketel zat, al
dus de N.R.Ct., in een zijspan van een mo
tor, welke plotseling omsloeg. Ritmeester
Schummelketel brak beide beenen en is op
genomen in het hospitaal van de Pamenoe-
kan en Tjiasemlanden te Soebang. De Me-
nadoneesche berijder van de motorfiets
werd licht gewond.
voor de meeuwen
Op de rivier de Eem drijft een
dikke laag vet...
De rivier de Eeni verkeert se
dert Woensdag vanaf Amersfoort
tot het IJsselmeer in groote. mate
van vervuiling, waarbij een dikke
laag \an een vetaehtige substantie
aan de oppervlakte van bet water
drijft. Groote hoeveelheden viscli
drijven dood op het water, welke i
een dankbare buit zijn voor de hon-]|
derden meeuwen, die er op
azen.
Vermoed wordt, dat de oorzaal
van deze vervuiling, welke ookj
voor de schippers, die de rivier bei
varen, een groot ongerief betee-1
kent, te wijten is aan de fabrieken;
te Amersfoort, Yeenendaal of
Ede, daar de laatste dagen 1
een sterke stroom uit de richting
Amersfoort werd geconstateerd,
iets wat in normale tijden niet
voorkomt.
Het zwemmen in de rivier de*
Ecrn is door dc vervuiling niet mo
gelijk, zoo niet gevaarlijk.
ZATEF
0
KOPJE-ONDER.
Verbetering van de positie der
ondermclkproduclen.
In België maakt men zich den laatsten
tijd op om de industriëele verwerking der
ondcrmclk te bevorderen. De regeering
tracht de kaasbereiding aan te moedigen
door liet beschikbaar stellen van premies,
terwijl voor de mclkpoederbcreiding, subsi
dies zullen worden gegeven.
Voor dc magere melkpoeder moet dan na
tuurlijk ook een afzetgebied gevonden wor
den.
De Belgische regccring stelt zich
aldus het orgaan van de F. N. Z.,
voor, dat een gedeelte der magere
poeder met het broodmccl kan wor
den gemengd. Daartoe hebben met
medewerking van het Departement
van Landbouw besprekingen plaats
gevonden tusschen de melkpoeder-
producenten en de malerijen. In liet
Belgische „Zuivclblad" van 9 April
1938 wordt verslag gedaan vaiigon-
derzoekingen over de technische mo
gelijkheid om aan het broodmeel
magere melkpoeder toe te voegen
en het mengproduct le verbakken.
De schrijver komt tot dc conclusie,
dat vermenging van het broodmccl
met magere melkpoeder voor de
maalderij en bakkerij geen bezwaar
ontmoet, mits het percentage ma
gere melkpoeder minder bedraagt
dan 1
In Nederland wordt jaarlijks 530 tot 600
millioen kg. bloem gebruikt. Naar schat
ting van deskundige zijde wordt 70 of
rond 400 millioen kg. hiervan tot water
brood verbakken.
Bij een vermenging nu van deze hoeveel
heid met magere melkpoeder zou op
deze wijze 3 millioen kg. magere melkpoe
der kunnen worden gebruikt, overeenko
mende met liet uit dc markt nemen van
circa 33 millioen kg. ondermelk. Deze hoe
veelheid zou allicht een steentje kunnen
bijdragen om de positie der magere melk
poeder en daarmede ook die der andere on-
dermelkproductcn te verbeteren. Men ver-
gete echter niet, dat aanwending van ma
gere melk bij de broodbereiding, liet ge
bruik van voile melk daarbij tegenhoudt.
Mede om deze reden is, gezien de pogingen
om meer tot liet gebruik van melkbrood le
komen, liet. bakken van brood niet magere
melk in ons land niet aangemoedigd.
IN ZWIJM.
-Een 27-iarigc vrouw uit Den Haag schrok
op don Parallelweg dermate van een don
derslag. dat zij het bewustzijn verloor en
door den G.G.D. naar de centrale post moest
worden vervoerd. Eenzelfde geval deed zich
voor in de duinen langs het stille strand,
waar een 28-jarige vrouw van schrik flauw
viel. zoodat zij eveneens behandeld moest
worden.
Merkwaardig schouwspel in Artis,
Op het oogenblik beschikt. „Ar
tis" over een zeer groote attractie
voor zijn bezoekers. Men heeft er
ml. een geit en zes jonge leeuwen,
waarvan er drie geboren werden
den 2Sen Mei en drie den 28cni
Juli j.1. aan elkaar's bijzijn gewend
en het zelfs zoover gebracht, dat
de jongste drie leeuwen geregeld
door de geit gezoogd worden. Van
dit zeer bijzonder schouwspel kun
nen bezoekers dagelijks, des mor
gens om 10 uur en des namiddags
om 2 en 5 uur, getuige zijn.
Daar een geit haar jongen staande zoogf,
terwijl een leeuwin bij bet zoogen ligt, heeft
men in „Artis" een soort veldbedje ver«
vaardigd, waarop dc jonge leeuwen ligjen,
wanneer ze bij de geit zuigen.
Niet bloeddorstig van huis uit,
Dc waarde van dit schouwspel
voor liet publiek is in dc eerste
plaats hierin gelegen dat dc toe
schouwers er uit leeren, hoe een
roofdier volstrekt niet van huis uit
bloeddorstig en verscheurend is te
genover elk dier, dat hem later als
prooi zou kunnen dienen.
Krijgt een roofdier geregeld voldoende te
eten, dan is er geen sprake van, dat het
steeds zal aanvallen op een dier, dat als
prooi zou kunnen dienen, vooral niet wan
neer dit dier van jongs af aan tot de om
geving van het roofdier behoord heeft en
wanneer zich op grond van het zoogen en
drinken een zeker hand tusschen ded ieren
gevormd heeft. 1-Ict is zelfs mogelijk dat
de geit later „wanneer de welpen lot leeu
wen opgegroeid zullen zijn, in het gezel
schap der leeuwen zal kunnen blijven ver
toeven, zonder dat zulks gevaar voor haar
oplevert.
De oudste drie van bedoelde zes jonge
leeuwen loopen op bepaalde uren van den
dag ook vrij rond tusschen kippen, eendon,
kalkoenen, schapen, en varkens, menschen-
kinderen niet te vergeten en al wat er ver
der doorheen krioelt in den kinderdieren
tuin van „Artis".
„Si eg Heil"!
riep de menigte en de synagoge
van Neurenberg viel.
In tegenwoordigheid van enkele tiendui
zenden belangstellenden is men begonnen
met het afbreken van de synagoge te Neu
renberg. Eerst werden met mokerslagen de1
beide lantaarns aan den ingang stukgesla
gen en vervolgens werd dc Davidster, welke
boven op bot gebouw stond, omlaag gehaald.
De menigte riep „Sieg Heil" en zong natio*
naalsocialistische liederen.
