en
Vrouwen bespionnwen
Simone Simon
i
Graanbeurs staking
Radioprogramma
DOOR
E DG AR R I C E
BURROUGHS j
No. 63.
De dagen volgden elkaar op zonder enige
verandering voor Korak, terwijl hij met zijn
vriend de olifant op een open plek in het bos
leefde. Maar voor Meriem zijn Meriem
ontvouwde zich dagelijks een geheel nieuwe
wereld. Ze sprak nu Engels inplaats van
Arabies. Ze kon het lezen en schrijven, even
als Frans. Hele zinnen van die taal kwamen
gemakkelijk tot haar uit een mysterieus ver
leden. Vandaag was ze opgewonden over iets,
dat zou plaats hebben. Er kwamen gasten!
Een groep Engelsen en Amerikanen hadden
de uitnodiging van Bwana aangenomen om
een maand te komen jagen. Meriem was
nieuwsgierig om te weten hoe ze zouden zijn,
tot ze tenslotte arriveerden. Het jongste lid
van de groep was de Hon. Morison Baynes,
een knap jongmens met een uitstekend gezond
en gespierd lichaam, vriendelijk in de om
gang en zeer rijk. Meriem was eerst verlegen
en teruggetrokken in tegenwoordigheid van
de vreemden. Haar weldoeners hadden niet
over haar vreemde afkomst gesproken en
stelden haar voor als hun pupil. De gasten
vonden haar allerliefst. Ze was levendig, lief
en aantrekkelijk en met een onuitputtelijke
voorraad interessante bijzonderheden uit het
leven in de jungle. Morison Baynes voelde zich
dadelijk tot haar aangetrokken, vooral waar
zij het enige ongehuwde paar waren, hier in
de omgeving. En Meriem, helemaal niet ge
wend aan zulk gezelschap als dat van Baynes,
was betoverd door hem. Ze reden dikwijls
samen en zijn verhalen van de grote, mooie
steden waar hij over sprak, vervulden haar
met verwondering en verlangen. Door de aan
wezigheid van de jonge Engelsman werd het
beeld van Korak al vager en vager van vorm,
tot het tenslotte niet meer dan een herinne
ring was. Ze was loyaal voor deze herinne
ring, maar wat voor gewicht heeft een her
innering in tegenwoordigheid van een fascine
rende werkelijkheid?
den
arin
lieg-
oote
tuig
wor-
liet
eter
ngs-
land
ge-
een
laan
te-
wel-
per
van
ont-
uwe
te
tuig
tus-
n 20
ge
il.
lom,
•weg
lerst
-7.70,
•ten,
12.50
laar-
DE GOUDEN SLEUTEL DER
FILMSTER WERKT OP DE GE
MOEDEREN!
DE ACTRICE KLAAGDE HAAR
SECRETARESSE AAN.
Machtige vrouwenbonden, die strij
den tegen alles wat zij met de mo
raal en goede zeden in strijd achten,
beheerschen in Amerika de wereld
van de kunst cn schoone letteren.
Als de hond met zijn honderd dui
zend leden een actie op touw zet te
gen een boek, een tooneelstuk of een
film, staat dit gelijk met een doocL
vonnis.
Simone Simon, de sclïoone Fransche film-
liter, die in Hollywood nieuwe lauweren oog-
;Ste heeft het oordeel van de machtige vrou
wen die een onderzoek gaan instellen naar
'haar levenswijze in de laatste jaren, niet af
gewacht. Zij is weer vertrokken naar Frank
rijk, waar men haar met open armen heeft
ontvangen.
Een merkwaardig persoontje, die
Simone Simon.
Ofschoon haar naam klinkt als een pseu-
foniem, staat deze actrice toch als Simone
imon in de registers van-den Burgerlijken
~}tand te Marseille ingeschreven, alwaar zij
jeboren werd. Haar vader, die in consulai-
en, later in diplomatieken dienst was, had
[daar tijdelijke werkzaamheden; naderhand
verhuisde het gezin naar Madagascar, waar
Simone een deel van haar jeugd doorbracht
vervolgens ging het naar Berlijn, naar Boe
dapest cn tenslotte weer terug naar Parijs.
r Inmiddels had het jonge meisje haar beroep
gekozen. Ze wilde beeldhouwster worden
nam lessen in Parijs cn gaf blijk een groot
veelbeloovcnd talent té bezitten.
In die jaren werd zij opgemerkt door den
Russischcn filmregisseur Viclor Tourjanski,
die er bij haar op aandrong, filmactrice te
worden. Zc weigerde echter, daar ze zich
niet wilde laten afbrengen van haar plannen.
Maar Tourjanski hield vol zoodat zij zich
tenslotte toch liet overhalen. Haar debuut
was zeer gelukkig; ze kreeg een rol, die
haar bijzonder lag.
Van alle zijden kwamen nu aanbiedingen
en er bleek werk in overvloed voor haar te
zijn. Van de Fransche films dient vooral
;„Les yeux noirs" genoemd te worden, waar
in de jonge actrice bijzondere successen be-
I
gele
1.50
—30,
ner-
rber
O.70
1-
to*
5-9.
men
sla-
0-1.
per
;uks
cicn
-210.
per
kal
var
ia
uieflm
nep t
ngefl 1
Hollywood legde beslag.
Infusschen was men in Amerika op de
talentvolle jonge vrouw opmerkzaam ge
worden en sloot de 20th Century-Foxflian
een contract met haar af. Nadat Simone
Simon haar Fransch contract had afge
werkt en ook nog ecnigen tijd aan het too-
neel werkzaam geweest was, vertrok zij, tot
groote smart der Franschen naar Amerika.
„La tendre Sauvage' zooals ze in Parijs
heette, ging naar Hollywood, waar ze als
eerste film „Meisjes-Lyceum" kreeg, waarin
ze naast Hcrbert Marshall de hoofdrol ver
vullen m oest. De film was bewerkt naar
het bekende tooneelstuk van Ladislaus Fo-
dor. Allen, die haar daarin hebben zien spe
len, zullen vol bewondering geweest zijn,
voor het ontroerende talent van deze jonge
Fran^aise.
Later werd haar schitterende zangstem
ontdekt en deze bezorgde haar weer nieuwe
triomphen.
Maar toen kwam de krachl
Intusschcn verminderde een incident plot
seling zeer haar populariteit in Amerika.
Simone diende namelijk een aanklacht in
tegen haar secretaresse, die zij er van be
schuldigde een bedrag van 11.000 dollar ver
duisterd te hebben. De secretaresse had
haar handteekening nagemaakt, het geld
van de bank genomen en het voor eigen
aankoopen gebruikt.
Voor de rechtbank verklaarde de secreta
resse echter van haar kant, dat ze het geld
op grond van een volmacht opgenomen had
Ze had het geld gebruikt voor den aankoop
van gouden sleutels voor de villa van Si
mone, verder voor een gouden haarborstel,
een gouden horloge, zijden pyama's enz.
Toen nu evenwel de rechter plotseling
aan Simone vroeg, voor wip ze de sleutels
voor haar villa noodig had, verklaarde zc
zeer beslist: „Dat zal ik nooit vertellen!!"
Toen vroeg dé rechter, of het waar was, dat
één sleutel 750 dollar gekost- had. Hierop
antwoordde de filmactrice zeer bedeesd: Ja!
Nadat de Amerikaansche pers dit. sensa-
•tioneele proces uitvoerig behandeld bad,
begon ook de Amerikaansche vrouwenclub
zich voor het particuliere leven van. de
filmster te interesseeren
Simone vertrok, voor een eventueel e storm
van bijtend cynisme over haar hoofd zou
losbarsten. Echter, het is dan ook nog te
verwachten, dat, ondanks de gouden sleu
tels, het oordeel mild zal zijn. Zoo niet,
dan behoeft Simone niet naar Amerika te
rug te keeren, daar haar kansen dan in dat
werelddeel verkeken zijn.
OPLICHTING VAN STEUNGELDEN.
De directie van Maatschappelijk Hulpbe
toon en van het Bureau voor Werkloozen-
steun te 's-Gravenhage hebben nemens de
gemeente s-Gravenhage bij de politie aan
gifte gedaan van oplichting van steungel
den in 13 gevallen gepleegd tot een geza
menlijk bedrag van ruim f 1100.—.
In verband met de verhoogde
monopolieheffing.
De gezamenlijke graanhandel heeft,
uit protest tegen de nieuwe regee-
ringsmaatregelen voor den graan
handel besloten, gedurende drie da
gen de graanbeurzen niet te bezoe
ken, te beginnen met den dag
van gisteren.
Verontwaardigend protest van
gedupeerden.
Namens de door de regeeringsmaatrege-
len voor den graan- en zaadhandel gedu
peerde handelaren is gisteren het volgen
de telegram aan den minister van Economi
sche Zaken gezonden:
„Groot aantal leden van het Comité van
Graanhandelaren, Bond van Nederlandsche
Graan- cn Zaadimporteurs, Vcreeniging
van Tusschenpersonen in den graanhandel,
„Vcraga" agenten van Buitenlandsche hui
zen, Algemeene Nederlandsche Molenaars-
bond cn andere organisaties uit den graan
handel in spontane vergadering te Rotter
dam bijeen, nemen met verontwaardiging
kennis van nieuwe verhooging monopolie
heffing op graan en aanverwante artikelen.
Rechten thans hoogcr dan ooit
het geval is geweest, hoewel we
reldgraanprijzen thans aanmerke
lijk hooger dan vroeger bij lagere
monopolierechten, coustateeren dat
wederom adviezen van den handel
zijn terzijde gelegd, achten deze
wijze van steun aan graanverbou-
wers, gezien geringe resultaten
van verhoogingen op 4 April en 1
Augustus j.i. niet verantwoord en
wijzen nogmaals op belangen van
handel, veehouderij en graanver-
werkendo industrie, verlangen met
grooten nadruk intrekking van
laatste verhooging der rechten en
dringen voorts aan op herziening re-
geeringsbeleid, met name op verla
ging der rechten en herstel van
toeslagen aan den boer.
Onrust en verontwaardiging in brecde
kringen van den handel en daarbij betrok
ken bedrijfstakken nemen steeds toe, aan
gezien handel volkomen wordt ontwricht en
onherstelbare verliezen worden geleden.
AUTO DOOR BRUGLEUNING.
Drie Belgen verdronken.
Zondagavond is een auto tegen de leu
ning van de Lignonbrug te Mennekensvere
(België) gebotst en in de Yzer gestort. De
drie inzittenden zijn verdronken.
Een driftkop
Hijmegenaar trapt twee jongens
de Waal in.
De politie te Nijmegen heeft na een uit
gebreid onderzoek den 24-jarigen K. gear
resteerd die er van verdacht wordt twee
jongens met wie hij woorden had gehad,
in drift van de hooge kade in de Waal ge
trapt te hebben. De jongelui geraakten te
water en konden slechts met groote moeite
gered worden. Iv. is gearresteerd op aanwij
zing van een chauffeur, die van het geval
getuige was geweest. Hij was kwaad ge
weest, omdat de jongens een ouden man
hadden uitgescholden, en had hen. toen zij
op de kade stonden, daarvan afgeschopt.
Hij verklaarde ,de bedoeling gehad te heb
ben, den jongens eei} nat pak te bezorgen.
Ongestoord gingen de
dieven hun gang
Hagenaars bestolen.
Toen de bewoners van een perceel in de
Jaarsveldstraat te l>en Haag Zondagavond
om 11 uur hun woning betraden na den
geheelen dag afwezig te zijn geweest, ont
dekten zij, dat inbrekers een bezoek aan
hun woning hadden gebracht.
De politie constateerde, dat de inbrekers
eerst een leegstaand huis waren binnen
gedrongen. Daarna klommen zij aan de
achterzijde over de tuinschutting en for
ceerden een keukenraam. De inbrekers
hebben het gelieele huis doorzocht, zonder
dat zij gestoord werden.
Zij stalen een bedrag van f 2.50 in con
tanten, verder eenig tafelzilver en sieraden.
Motorloos vliegen
Onderscheidingsteeken uitgereikt.
Gisteren werd door de Kon. Ned. Ver-
eeniging voor Luchtvaart namens de Inter
nationale Studie-commissie voor het Motor
loos Vliegen (Istus) aan den heer J. van
der Meer te Leiden het zilveren prestatie-
onderscheidingsteekcn uitgereikt, waarvoor
door den candidaat ecnige bijzondere, dooi
de „Istus" voorgeschreven vluchten moes
ten worden verricht, aan welke eischen
door den heer van der Meer bp schitterende
wijze werd voldaan.
BANKOVERVAL IN SJANGHAI.
Gisterochtend hebben te Sjanghai acht
gewapende bandieten zich meester gemaakt
van een transportauto met een geldtrans
port van 20.000 dollar voor rekening van
de Brilsche autobusmaatschappij in Sjang
hai. Zij wisfen met de buit te ontkomen.
WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1938.
Hilversum I, 1875 ni.
VARA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en
7.80—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Berichten),
9.30 Causerie „Onze keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in dé Conti
nubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 Berichten.
12.17 VARA-Orkest en gramofoonmuziek.
I.301.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Orgelspel en gramofooiimuziek.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.30 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Esmeralda-Septet en solist.
6.407.00 De Four Blue Stars, m.m.v. soliste..
7.05 Gramofoonmuziek.
7.10 Causerie over zweefvliegen.
7.30 Causerie over het Burgerlijk Wetboek.
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. Gramo»
foonmuziek.
8.20 Sylvia-Amusementsorkest, m.m.v. solist,.
8.50 Radiotooneel.
9.20 VARA-Orkest.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.45 Viool en orgel.
II.1512.00 Dansmuziek (Gr.pl.).
Hilversum H, 301,5 m en 415,5 m.
Hilversum II, 801,5 m en 415,5 m.
NCRV-ultzending. 6.307.00 Onderwfs»
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Geluk wenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.20 Vioolvoordracht met pianobegeleiding en
gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Stichtsch Salonorkest en gramofoon»
muziek.
2.30 Postzegelpraatje.
3.00 Zang, piano, cello en gramofoonmuziek.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.45 Gelukwenschen.
5.00 'oor de kinderen.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Reportage, eventueel gramofoonmuziek,
8.00 Berichten ANP herhaling SOS-ber.
8.15 Christelijke Mondaccordeonvereeniglng
„Advendo", en gramofoonmuziek.
9.00 Paedagogische causerie.
9.30 Orgelspel. (10.00—10.05 Ber. ANP).
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.50—12.00 Schriftlezing
FEUILLETON.
ETHEL M. DELl
Rollo knikte. Zijn nieuwe vriend boeide hem,
waar toch voelde hg tegelijkertijd een soort
schroom. Hij had het gevoel alsof hij sprak
roet iemand uit een geheel andere wereld en
hi zjjn glimlach was iets. dat hem deed hui
veren. Eigenlijk hoorden zijn oogen en zijn
gezicht heelemaal niet bij elkaar, vond Rollo.
Awkins maakte aan zijn overpeinzingen
een einde. „Als je denkt dat je weer op je
paard kunt klimmen, Master Rollo, lijkt het
\u rff' <-»at we nu teruggaan." Daarop
endde hij zich tot Ferrars met de woorden:
e zijn U veel dank verschuldigd, sir. Als U
niet geweest was, had het veel ernstiger
«unnen zfn."
"Als U het mij vraagt," protesteerde Fer-
rs, „heb ik er meer kwaad dan goed aan
gedaan. Ik geloof wel niet dat het je gelukt
u zfn over het hek te springen, mijn jon-
sen. vervolgde hij tot Rollo„maar je zou
«usschien in het zadel zijn blijven zitten. Hoe
Je je nu? Denk je dat je kunt rijden?"
„Maar natuurlijk kan ik dat!" antwoordde
«oiio, een hooge borst opzettende. „Wij sto-
.ona niet: aan zoo'n klein ongelukje! Wat
M. Awkins?"
„Ja, dat doen we wel degelijk!" zei Awkins
snmmig. i En we zu]len er strakg ook nog
da_ yan *e hooren krijgen. Zeg goeden-
f. Master Rollo en stijg op!"
ollo bloosde. Hij had het-standje niet ver
wacht, ofschoon hij heel goed voelde, dat hij
het verdiend had.
„Het spijt me, Awkins. Ik kom direct."
Zich tot Ferrars wendende, vroeg hij: ,Zie
ik U niet meer terug? Bent U heusch van
plan vandaag nog te vertrekken? Het zou
anders leuk zijn als U eens kennis met mgn
moeder kon maken."
Ferrars keek den jongen lang en aandach
tig aan met een vreemden blik, die Rollo het
eigenaardige gevoel gaf dat hij dézen man
moest troosten.
„Neen," zei de vreemdeling eindelfk. „Het
spijt me, maar dat gaat niet. Ga nu maar
gauw naar huis terug, voordat je moeder
zich ongerust over je maakt. Goedendag,
mijn jongen, ik ben blij dat je je niet be
zeerd hebt." Hij gaf hem een hand en keek
toen over zijn hoofd heen Awkins aan. „Het
is maar goed dat je zoo iemand hebt om
over te waken."
„Nou," stemde Rollo gretig toe, „Awkins
is een reuze vent. Hij heeft het V.C. ver
diend! Hij is tijdens den oorlog sergeant
majoor geweest."
„Zoo!" zei Ferrars, ..U hebt er dus Uw
portie van gehad, niet?"
„Ik wil er lkver niet over jpreken, sir,"
antwoordde Awkins met waardigheid. „Ik heb
in al dien tijd geen enkel schrammetje opge-
loopen en er waren zooveel betere kerels
dan ik, die ten offer vielen."
„Zoo praat hij nu altijd," zei Rollo. „Bent
U oo! in den oorlog geweest, sir? En hebt U
ook het V.C.?"
„Ik!" en Ferrars' stem klonk als een kreet.
„Nee, jongen, nee, over mg valt niets te ver
tellen."
„Ik verwed er wat om dat U een majoor
was of een kolonel! Is dat niet zoo?" wilde
Rollo weten.
„Oh nee, ik was minder dan niets." De
woorden kwamen er grimmig uit. „Niet ieder
een kan een held zijn, weet je."
Awkins kwam tusschenbeide. „Master Rollo.
wil je nu in het zadel gaan? Het wordt tfd
dat we vertrekken her ladyship za.1 ongerust
worden."
..Goed, ik kom." Rollo gaf zijn nieuwen
vriend een stevigen handdruk. „Ik hoop dat ik
U nog eens zal zien, sir. Ik zal U niet ver
geten."
Ferrars keek zwijgend op hem neer. Toen
bukte hg zich eg hielp hem in den stijgbeugel.
„Als we elkaar ooit weerzien, moet je me
daar maar eens aan herinneren," zei hij.
Langzaam stapte de grijze hit met zijn be
rijder weg. De jongen keek om, wuifde met
zijn muts en met zijn hooge stem riep hg:
„Dank U nog wel, sir. Goedendag!"
Maar ofschoon Ferrars terug wuifde, sprak
hg geen woord meer. Lij stond daar heel stil
er volgde hem met zijn oogen.
Na een poosje stilzwijgend voortgereden te
hebben, zei Rollo: „Een aardige vent was dat,
Awkins. Maar hij leek me een beetje vreemd...
jou ook niet?"
Awkins" gezicht stond nadenkend en het
d«urde eenigen tijd vooi hij antwoordde.
„Ja," zei hij eindelijk aarzelend. „Hij ziet er
uit als een gebroken beeld, dat weer aan elkaar
is gelijmd. En het zou best kunnen zijn, dat
het zoo ook is, Master Rollo. Dat is met een
heeleboel mannen gebeurd, die in den oorlog
zijn verminkt. Daar zou ik je heel wat van
kunnen vertellen. Dien eenen nacht zal ik
nooit vergeten. We waren midden in het ge
vecht en we maakten ons op om tot een aan
val over te gaan. Plotseling rende een van de
mannen weg alsof hij van den duivel bezeten
was. We konden hem niet tot stilstand dwin
gen. hij leek wel stapel geworden. Een van de
officieren trok zijn revolver en net, toen hij
op hem schieten wou, keerde de man ons zijn
gezicht toe enfin, eigenlijk ben je nog veel
te jong .-oor zulke verhalen. Master Rollo en
ik zal je dan ook maar niet vertellen hoe die
man eruit zag. Je zult het je misschien wel
een beetje voor kunnen stellen als ik je zeg.
dat de helft van zijn gezicht eenvoudig was
weggeschoten. De officier liet zijn revolver
weer zakken en er was niet een onder ons, die
hem kon dooden, ofschoon dat misschien wel
zoo barmhartig geweest zou zijn..."
„Vertel verder!" drong Rollö aan, hevig ge
ïnteresseerd. „Wat gebeurde er toen mét
hem?"
„Dat is het juist we zijn het nooit te
weten gekomen. Misschien is hij naar een
Roode Kiuisbarak gehold, maar dat is niet
waarschijnlijk... Er loopen mannen rond, die
er zoo erg aan toe waren, dat hun eigen
moeders hen niet herkend zouden hebben. En
toch zijn ze weer heelemaal opgeknapt. Deze
vreemdeling doet me aan hen denken..."
„Hij heeft een erg knap gezicht vond Rollo.
Er is tegenwoordig op dat gebied een heele
boel hokus-pokus. En ik vond dat hg er een
beetje te knap uitzag zoo'n strak gezicht
had hij net of hij er zelf nog niet aan ge
wend was.
Rollo staarde Awkins verbaasd aan. Hf
was een kind van de jongere generatie en
kon zooiets niet begrfpen.
„Maar, Awkins, als ik op mgn gezicht ge-
va len was en het .vas verminkt, zou het toch
geen jaren duren voor het weer opgeknapt
was."
„Dat is heel iets anders, Master Rollo, of
schoon het daar net niet vee) gescheeld heeft.
Maar vooral als iemand geestelijk geschokt
is, kan het jaren en jaren duren, voor hij
daar weer bovenop komt. Maar dat kan jij
niet begrijpen, daarvoor ben je nog te jong."
„Wat bedoel je met „geestelijk geschokt".
Awkins?" vroeg Rollo. „Ben je dan coor je
angst heelemaal in de war?"
„Iets dergelijks," antwoordde Awkins.
„Nu, ik ben er zeker var dat Mr. Ferrars
niet bang is geweest," zei de jongen op over
tuigenden toon. „Ik vond hem heel aardig en
ik hoop dat ik hem nog eens zal zien .Hf is
vast geen lafaard, Awkins."
Awkins glimlachte een beetje medelfdend
en hf besloot dit gesprek met de eigenaardige
woorden: ,.Er zi er maar heel weinige,
Master Rollo, die dat van zichzelf durven
zegg.n."
HOOFDSTUK XXII
De Afstraffing.
Het was heei onfortuinlfk voor Rollo dat
zij.i thuiskomst net samenviel met die van
zijn tante Caroline. Ze was op de vossenjacht
geweest en had daarbf hoegenaamd geen
succes gehad. Dientengevolge was ze nu in
een niet al te best num-ur.
Vlak voor het kasteel ontmoetten ze elkaar
juist toen Molly, die zich over het lange uit-
bL v-n van haar oudste erg ongerust had ge
maakt, op het hoorm van het paardengetrap
pel naar buiten kwam snellen.
Rollo's vroolijkt welkomstgroet stelde haar
gerust, maar Caroline bekeek den jongen met
een blik, alsof ze ongedierte zag.
„Waar ter wereld heb jij gezeten, jf kleine
vuile Hottentot?" vroeg ze.
Rollo plaatste, zonder haar antwoord te
geven, zi.'n paard voor het hare, teneinde zoo
doende zfn moeder eerder te kunnen begroe
ten.
Met een woord va,i verontschuldiging reed
A vkins naar voren om de teugels over te
nemen, terwfl Rollo afsteeg. „En nu. Master
Rollofluisterde hij hem toe, „denk er om
dat je je netjes gedraagt!"
Mo'ly drukte het jemodderde ventje tegen
z.qh aan. „Lieveling, lieveling, w;.t is er met
je gebeurd? Ben je gevallen?"
Rollo sloeg zfn armen om haar heen. „Oh,
mij mankeert niets, Molly. En ik heb ver-
schrikkeüjken honger; ik heb heelemaal nog
niet ontbeten."
Vlak bf hem steeg Caroline af, haar paard
veneens aan Awkins overgevende. ,.Oh Mary,
-tuur dien jongen toch naar boven, naar de
'rinderkamer en laat hem vasschen! Kijk toch
eens hoe hf er uitziet!"
(Wordt vervolgd.)