en Vrouwen bespionnwen Simone Simon i Graanbeurs staking Radioprogramma DOOR E DG AR R I C E BURROUGHS j No. 63. De dagen volgden elkaar op zonder enige verandering voor Korak, terwijl hij met zijn vriend de olifant op een open plek in het bos leefde. Maar voor Meriem zijn Meriem ontvouwde zich dagelijks een geheel nieuwe wereld. Ze sprak nu Engels inplaats van Arabies. Ze kon het lezen en schrijven, even als Frans. Hele zinnen van die taal kwamen gemakkelijk tot haar uit een mysterieus ver leden. Vandaag was ze opgewonden over iets, dat zou plaats hebben. Er kwamen gasten! Een groep Engelsen en Amerikanen hadden de uitnodiging van Bwana aangenomen om een maand te komen jagen. Meriem was nieuwsgierig om te weten hoe ze zouden zijn, tot ze tenslotte arriveerden. Het jongste lid van de groep was de Hon. Morison Baynes, een knap jongmens met een uitstekend gezond en gespierd lichaam, vriendelijk in de om gang en zeer rijk. Meriem was eerst verlegen en teruggetrokken in tegenwoordigheid van de vreemden. Haar weldoeners hadden niet over haar vreemde afkomst gesproken en stelden haar voor als hun pupil. De gasten vonden haar allerliefst. Ze was levendig, lief en aantrekkelijk en met een onuitputtelijke voorraad interessante bijzonderheden uit het leven in de jungle. Morison Baynes voelde zich dadelijk tot haar aangetrokken, vooral waar zij het enige ongehuwde paar waren, hier in de omgeving. En Meriem, helemaal niet ge wend aan zulk gezelschap als dat van Baynes, was betoverd door hem. Ze reden dikwijls samen en zijn verhalen van de grote, mooie steden waar hij over sprak, vervulden haar met verwondering en verlangen. Door de aan wezigheid van de jonge Engelsman werd het beeld van Korak al vager en vager van vorm, tot het tenslotte niet meer dan een herinne ring was. Ze was loyaal voor deze herinne ring, maar wat voor gewicht heeft een her innering in tegenwoordigheid van een fascine rende werkelijkheid? den arin lieg- oote tuig wor- liet eter ngs- land ge- een laan te- wel- per van ont- uwe te tuig tus- n 20 ge il. lom, •weg lerst -7.70, •ten, 12.50 laar- DE GOUDEN SLEUTEL DER FILMSTER WERKT OP DE GE MOEDEREN! DE ACTRICE KLAAGDE HAAR SECRETARESSE AAN. Machtige vrouwenbonden, die strij den tegen alles wat zij met de mo raal en goede zeden in strijd achten, beheerschen in Amerika de wereld van de kunst cn schoone letteren. Als de hond met zijn honderd dui zend leden een actie op touw zet te gen een boek, een tooneelstuk of een film, staat dit gelijk met een doocL vonnis. Simone Simon, de sclïoone Fransche film- liter, die in Hollywood nieuwe lauweren oog- ;Ste heeft het oordeel van de machtige vrou wen die een onderzoek gaan instellen naar 'haar levenswijze in de laatste jaren, niet af gewacht. Zij is weer vertrokken naar Frank rijk, waar men haar met open armen heeft ontvangen. Een merkwaardig persoontje, die Simone Simon. Ofschoon haar naam klinkt als een pseu- foniem, staat deze actrice toch als Simone imon in de registers van-den Burgerlijken ~}tand te Marseille ingeschreven, alwaar zij jeboren werd. Haar vader, die in consulai- en, later in diplomatieken dienst was, had [daar tijdelijke werkzaamheden; naderhand verhuisde het gezin naar Madagascar, waar Simone een deel van haar jeugd doorbracht vervolgens ging het naar Berlijn, naar Boe dapest cn tenslotte weer terug naar Parijs. r Inmiddels had het jonge meisje haar beroep gekozen. Ze wilde beeldhouwster worden nam lessen in Parijs cn gaf blijk een groot veelbeloovcnd talent té bezitten. In die jaren werd zij opgemerkt door den Russischcn filmregisseur Viclor Tourjanski, die er bij haar op aandrong, filmactrice te worden. Zc weigerde echter, daar ze zich niet wilde laten afbrengen van haar plannen. Maar Tourjanski hield vol zoodat zij zich tenslotte toch liet overhalen. Haar debuut was zeer gelukkig; ze kreeg een rol, die haar bijzonder lag. Van alle zijden kwamen nu aanbiedingen en er bleek werk in overvloed voor haar te zijn. Van de Fransche films dient vooral ;„Les yeux noirs" genoemd te worden, waar in de jonge actrice bijzondere successen be- I gele 1.50 —30, ner- rber O.70 1- to* 5-9. men sla- 0-1. per ;uks cicn -210. per kal var ia uieflm nep t ngefl 1 Hollywood legde beslag. Infusschen was men in Amerika op de talentvolle jonge vrouw opmerkzaam ge worden en sloot de 20th Century-Foxflian een contract met haar af. Nadat Simone Simon haar Fransch contract had afge werkt en ook nog ecnigen tijd aan het too- neel werkzaam geweest was, vertrok zij, tot groote smart der Franschen naar Amerika. „La tendre Sauvage' zooals ze in Parijs heette, ging naar Hollywood, waar ze als eerste film „Meisjes-Lyceum" kreeg, waarin ze naast Hcrbert Marshall de hoofdrol ver vullen m oest. De film was bewerkt naar het bekende tooneelstuk van Ladislaus Fo- dor. Allen, die haar daarin hebben zien spe len, zullen vol bewondering geweest zijn, voor het ontroerende talent van deze jonge Fran^aise. Later werd haar schitterende zangstem ontdekt en deze bezorgde haar weer nieuwe triomphen. Maar toen kwam de krachl Intusschcn verminderde een incident plot seling zeer haar populariteit in Amerika. Simone diende namelijk een aanklacht in tegen haar secretaresse, die zij er van be schuldigde een bedrag van 11.000 dollar ver duisterd te hebben. De secretaresse had haar handteekening nagemaakt, het geld van de bank genomen en het voor eigen aankoopen gebruikt. Voor de rechtbank verklaarde de secreta resse echter van haar kant, dat ze het geld op grond van een volmacht opgenomen had Ze had het geld gebruikt voor den aankoop van gouden sleutels voor de villa van Si mone, verder voor een gouden haarborstel, een gouden horloge, zijden pyama's enz. Toen nu evenwel de rechter plotseling aan Simone vroeg, voor wip ze de sleutels voor haar villa noodig had, verklaarde zc zeer beslist: „Dat zal ik nooit vertellen!!" Toen vroeg dé rechter, of het waar was, dat één sleutel 750 dollar gekost- had. Hierop antwoordde de filmactrice zeer bedeesd: Ja! Nadat de Amerikaansche pers dit. sensa- •tioneele proces uitvoerig behandeld bad, begon ook de Amerikaansche vrouwenclub zich voor het particuliere leven van. de filmster te interesseeren Simone vertrok, voor een eventueel e storm van bijtend cynisme over haar hoofd zou losbarsten. Echter, het is dan ook nog te verwachten, dat, ondanks de gouden sleu tels, het oordeel mild zal zijn. Zoo niet, dan behoeft Simone niet naar Amerika te rug te keeren, daar haar kansen dan in dat werelddeel verkeken zijn. OPLICHTING VAN STEUNGELDEN. De directie van Maatschappelijk Hulpbe toon en van het Bureau voor Werkloozen- steun te 's-Gravenhage hebben nemens de gemeente s-Gravenhage bij de politie aan gifte gedaan van oplichting van steungel den in 13 gevallen gepleegd tot een geza menlijk bedrag van ruim f 1100.—. In verband met de verhoogde monopolieheffing. De gezamenlijke graanhandel heeft, uit protest tegen de nieuwe regee- ringsmaatregelen voor den graan handel besloten, gedurende drie da gen de graanbeurzen niet te bezoe ken, te beginnen met den dag van gisteren. Verontwaardigend protest van gedupeerden. Namens de door de regeeringsmaatrege- len voor den graan- en zaadhandel gedu peerde handelaren is gisteren het volgen de telegram aan den minister van Economi sche Zaken gezonden: „Groot aantal leden van het Comité van Graanhandelaren, Bond van Nederlandsche Graan- cn Zaadimporteurs, Vcreeniging van Tusschenpersonen in den graanhandel, „Vcraga" agenten van Buitenlandsche hui zen, Algemeene Nederlandsche Molenaars- bond cn andere organisaties uit den graan handel in spontane vergadering te Rotter dam bijeen, nemen met verontwaardiging kennis van nieuwe verhooging monopolie heffing op graan en aanverwante artikelen. Rechten thans hoogcr dan ooit het geval is geweest, hoewel we reldgraanprijzen thans aanmerke lijk hooger dan vroeger bij lagere monopolierechten, coustateeren dat wederom adviezen van den handel zijn terzijde gelegd, achten deze wijze van steun aan graanverbou- wers, gezien geringe resultaten van verhoogingen op 4 April en 1 Augustus j.i. niet verantwoord en wijzen nogmaals op belangen van handel, veehouderij en graanver- werkendo industrie, verlangen met grooten nadruk intrekking van laatste verhooging der rechten en dringen voorts aan op herziening re- geeringsbeleid, met name op verla ging der rechten en herstel van toeslagen aan den boer. Onrust en verontwaardiging in brecde kringen van den handel en daarbij betrok ken bedrijfstakken nemen steeds toe, aan gezien handel volkomen wordt ontwricht en onherstelbare verliezen worden geleden. AUTO DOOR BRUGLEUNING. Drie Belgen verdronken. Zondagavond is een auto tegen de leu ning van de Lignonbrug te Mennekensvere (België) gebotst en in de Yzer gestort. De drie inzittenden zijn verdronken. Een driftkop Hijmegenaar trapt twee jongens de Waal in. De politie te Nijmegen heeft na een uit gebreid onderzoek den 24-jarigen K. gear resteerd die er van verdacht wordt twee jongens met wie hij woorden had gehad, in drift van de hooge kade in de Waal ge trapt te hebben. De jongelui geraakten te water en konden slechts met groote moeite gered worden. Iv. is gearresteerd op aanwij zing van een chauffeur, die van het geval getuige was geweest. Hij was kwaad ge weest, omdat de jongens een ouden man hadden uitgescholden, en had hen. toen zij op de kade stonden, daarvan afgeschopt. Hij verklaarde ,de bedoeling gehad te heb ben, den jongens eei} nat pak te bezorgen. Ongestoord gingen de dieven hun gang Hagenaars bestolen. Toen de bewoners van een perceel in de Jaarsveldstraat te l>en Haag Zondagavond om 11 uur hun woning betraden na den geheelen dag afwezig te zijn geweest, ont dekten zij, dat inbrekers een bezoek aan hun woning hadden gebracht. De politie constateerde, dat de inbrekers eerst een leegstaand huis waren binnen gedrongen. Daarna klommen zij aan de achterzijde over de tuinschutting en for ceerden een keukenraam. De inbrekers hebben het gelieele huis doorzocht, zonder dat zij gestoord werden. Zij stalen een bedrag van f 2.50 in con tanten, verder eenig tafelzilver en sieraden. Motorloos vliegen Onderscheidingsteeken uitgereikt. Gisteren werd door de Kon. Ned. Ver- eeniging voor Luchtvaart namens de Inter nationale Studie-commissie voor het Motor loos Vliegen (Istus) aan den heer J. van der Meer te Leiden het zilveren prestatie- onderscheidingsteekcn uitgereikt, waarvoor door den candidaat ecnige bijzondere, dooi de „Istus" voorgeschreven vluchten moes ten worden verricht, aan welke eischen door den heer van der Meer bp schitterende wijze werd voldaan. BANKOVERVAL IN SJANGHAI. Gisterochtend hebben te Sjanghai acht gewapende bandieten zich meester gemaakt van een transportauto met een geldtrans port van 20.000 dollar voor rekening van de Brilsche autobusmaatschappij in Sjang hai. Zij wisfen met de buit te ontkomen. WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1938. Hilversum I, 1875 ni. VARA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en 7.80—8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Berichten), 9.30 Causerie „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Uitzending voor Arbeiders in dé Conti nubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Berichten. 12.17 VARA-Orkest en gramofoonmuziek. I.301.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Orgelspel en gramofooiimuziek. 3.00 Gramofoonmuziek. 3.30 Voor de kinderen. 5.30 Gramofoonmuziek. 6.00 Esmeralda-Septet en solist. 6.407.00 De Four Blue Stars, m.m.v. soliste.. 7.05 Gramofoonmuziek. 7.10 Causerie over zweefvliegen. 7.30 Causerie over het Burgerlijk Wetboek. 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. Gramo» foonmuziek. 8.20 Sylvia-Amusementsorkest, m.m.v. solist,. 8.50 Radiotooneel. 9.20 VARA-Orkest. 10.00 Berichten ANP. 10.05 Gramofoonmuziek. 10.45 Viool en orgel. II.1512.00 Dansmuziek (Gr.pl.). Hilversum H, 301,5 m en 415,5 m. Hilversum II, 801,5 m en 415,5 m. NCRV-ultzending. 6.307.00 Onderwfs» fonds voor de Scheepvaart. 8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45 Geluk wenschen). 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.20 Vioolvoordracht met pianobegeleiding en gramofoonmuziek. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Stichtsch Salonorkest en gramofoon» muziek. 2.30 Postzegelpraatje. 3.00 Zang, piano, cello en gramofoonmuziek. 4.30 Gramofoonmuziek. 4.45 Gelukwenschen. 5.00 'oor de kinderen. 5.45 Gramofoonmuziek. 6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan- varingsreglement. 7.00 Berichten. 7.15 Boekbespreking. 7.45 Reportage, eventueel gramofoonmuziek, 8.00 Berichten ANP herhaling SOS-ber. 8.15 Christelijke Mondaccordeonvereeniglng „Advendo", en gramofoonmuziek. 9.00 Paedagogische causerie. 9.30 Orgelspel. (10.00—10.05 Ber. ANP). 10.30 Gramofoonmuziek. 10.45 Gymnastiekles. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.50—12.00 Schriftlezing FEUILLETON. ETHEL M. DELl Rollo knikte. Zijn nieuwe vriend boeide hem, waar toch voelde hg tegelijkertijd een soort schroom. Hij had het gevoel alsof hij sprak roet iemand uit een geheel andere wereld en hi zjjn glimlach was iets. dat hem deed hui veren. Eigenlijk hoorden zijn oogen en zijn gezicht heelemaal niet bij elkaar, vond Rollo. Awkins maakte aan zijn overpeinzingen een einde. „Als je denkt dat je weer op je paard kunt klimmen, Master Rollo, lijkt het \u rff' <-»at we nu teruggaan." Daarop endde hij zich tot Ferrars met de woorden: e zijn U veel dank verschuldigd, sir. Als U niet geweest was, had het veel ernstiger «unnen zfn." "Als U het mij vraagt," protesteerde Fer- rs, „heb ik er meer kwaad dan goed aan gedaan. Ik geloof wel niet dat het je gelukt u zfn over het hek te springen, mijn jon- sen. vervolgde hij tot Rollo„maar je zou «usschien in het zadel zijn blijven zitten. Hoe Je je nu? Denk je dat je kunt rijden?" „Maar natuurlijk kan ik dat!" antwoordde «oiio, een hooge borst opzettende. „Wij sto- .ona niet: aan zoo'n klein ongelukje! Wat M. Awkins?" „Ja, dat doen we wel degelijk!" zei Awkins snmmig. i En we zu]len er strakg ook nog da_ yan *e hooren krijgen. Zeg goeden- f. Master Rollo en stijg op!" ollo bloosde. Hij had het-standje niet ver wacht, ofschoon hij heel goed voelde, dat hij het verdiend had. „Het spijt me, Awkins. Ik kom direct." Zich tot Ferrars wendende, vroeg hij: ,Zie ik U niet meer terug? Bent U heusch van plan vandaag nog te vertrekken? Het zou anders leuk zijn als U eens kennis met mgn moeder kon maken." Ferrars keek den jongen lang en aandach tig aan met een vreemden blik, die Rollo het eigenaardige gevoel gaf dat hij dézen man moest troosten. „Neen," zei de vreemdeling eindelfk. „Het spijt me, maar dat gaat niet. Ga nu maar gauw naar huis terug, voordat je moeder zich ongerust over je maakt. Goedendag, mijn jongen, ik ben blij dat je je niet be zeerd hebt." Hij gaf hem een hand en keek toen over zijn hoofd heen Awkins aan. „Het is maar goed dat je zoo iemand hebt om over te waken." „Nou," stemde Rollo gretig toe, „Awkins is een reuze vent. Hij heeft het V.C. ver diend! Hij is tijdens den oorlog sergeant majoor geweest." „Zoo!" zei Ferrars, ..U hebt er dus Uw portie van gehad, niet?" „Ik wil er lkver niet over jpreken, sir," antwoordde Awkins met waardigheid. „Ik heb in al dien tijd geen enkel schrammetje opge- loopen en er waren zooveel betere kerels dan ik, die ten offer vielen." „Zoo praat hij nu altijd," zei Rollo. „Bent U oo! in den oorlog geweest, sir? En hebt U ook het V.C.?" „Ik!" en Ferrars' stem klonk als een kreet. „Nee, jongen, nee, over mg valt niets te ver tellen." „Ik verwed er wat om dat U een majoor was of een kolonel! Is dat niet zoo?" wilde Rollo weten. „Oh nee, ik was minder dan niets." De woorden kwamen er grimmig uit. „Niet ieder een kan een held zijn, weet je." Awkins kwam tusschenbeide. „Master Rollo. wil je nu in het zadel gaan? Het wordt tfd dat we vertrekken her ladyship za.1 ongerust worden." ..Goed, ik kom." Rollo gaf zijn nieuwen vriend een stevigen handdruk. „Ik hoop dat ik U nog eens zal zien, sir. Ik zal U niet ver geten." Ferrars keek zwijgend op hem neer. Toen bukte hg zich eg hielp hem in den stijgbeugel. „Als we elkaar ooit weerzien, moet je me daar maar eens aan herinneren," zei hij. Langzaam stapte de grijze hit met zijn be rijder weg. De jongen keek om, wuifde met zijn muts en met zijn hooge stem riep hg: „Dank U nog wel, sir. Goedendag!" Maar ofschoon Ferrars terug wuifde, sprak hg geen woord meer. Lij stond daar heel stil er volgde hem met zijn oogen. Na een poosje stilzwijgend voortgereden te hebben, zei Rollo: „Een aardige vent was dat, Awkins. Maar hij leek me een beetje vreemd... jou ook niet?" Awkins" gezicht stond nadenkend en het d«urde eenigen tijd vooi hij antwoordde. „Ja," zei hij eindelijk aarzelend. „Hij ziet er uit als een gebroken beeld, dat weer aan elkaar is gelijmd. En het zou best kunnen zijn, dat het zoo ook is, Master Rollo. Dat is met een heeleboel mannen gebeurd, die in den oorlog zijn verminkt. Daar zou ik je heel wat van kunnen vertellen. Dien eenen nacht zal ik nooit vergeten. We waren midden in het ge vecht en we maakten ons op om tot een aan val over te gaan. Plotseling rende een van de mannen weg alsof hij van den duivel bezeten was. We konden hem niet tot stilstand dwin gen. hij leek wel stapel geworden. Een van de officieren trok zijn revolver en net, toen hij op hem schieten wou, keerde de man ons zijn gezicht toe enfin, eigenlijk ben je nog veel te jong .-oor zulke verhalen. Master Rollo en ik zal je dan ook maar niet vertellen hoe die man eruit zag. Je zult het je misschien wel een beetje voor kunnen stellen als ik je zeg. dat de helft van zijn gezicht eenvoudig was weggeschoten. De officier liet zijn revolver weer zakken en er was niet een onder ons, die hem kon dooden, ofschoon dat misschien wel zoo barmhartig geweest zou zijn..." „Vertel verder!" drong Rollö aan, hevig ge ïnteresseerd. „Wat gebeurde er toen mét hem?" „Dat is het juist we zijn het nooit te weten gekomen. Misschien is hij naar een Roode Kiuisbarak gehold, maar dat is niet waarschijnlijk... Er loopen mannen rond, die er zoo erg aan toe waren, dat hun eigen moeders hen niet herkend zouden hebben. En toch zijn ze weer heelemaal opgeknapt. Deze vreemdeling doet me aan hen denken..." „Hij heeft een erg knap gezicht vond Rollo. Er is tegenwoordig op dat gebied een heele boel hokus-pokus. En ik vond dat hg er een beetje te knap uitzag zoo'n strak gezicht had hij net of hij er zelf nog niet aan ge wend was. Rollo staarde Awkins verbaasd aan. Hf was een kind van de jongere generatie en kon zooiets niet begrfpen. „Maar, Awkins, als ik op mgn gezicht ge- va len was en het .vas verminkt, zou het toch geen jaren duren voor het weer opgeknapt was." „Dat is heel iets anders, Master Rollo, of schoon het daar net niet vee) gescheeld heeft. Maar vooral als iemand geestelijk geschokt is, kan het jaren en jaren duren, voor hij daar weer bovenop komt. Maar dat kan jij niet begrijpen, daarvoor ben je nog te jong." „Wat bedoel je met „geestelijk geschokt". Awkins?" vroeg Rollo. „Ben je dan coor je angst heelemaal in de war?" „Iets dergelijks," antwoordde Awkins. „Nu, ik ben er zeker var dat Mr. Ferrars niet bang is geweest," zei de jongen op over tuigenden toon. „Ik vond hem heel aardig en ik hoop dat ik hem nog eens zal zien .Hf is vast geen lafaard, Awkins." Awkins glimlachte een beetje medelfdend en hf besloot dit gesprek met de eigenaardige woorden: ,.Er zi er maar heel weinige, Master Rollo, die dat van zichzelf durven zegg.n." HOOFDSTUK XXII De Afstraffing. Het was heei onfortuinlfk voor Rollo dat zij.i thuiskomst net samenviel met die van zijn tante Caroline. Ze was op de vossenjacht geweest en had daarbf hoegenaamd geen succes gehad. Dientengevolge was ze nu in een niet al te best num-ur. Vlak voor het kasteel ontmoetten ze elkaar juist toen Molly, die zich over het lange uit- bL v-n van haar oudste erg ongerust had ge maakt, op het hoorm van het paardengetrap pel naar buiten kwam snellen. Rollo's vroolijkt welkomstgroet stelde haar gerust, maar Caroline bekeek den jongen met een blik, alsof ze ongedierte zag. „Waar ter wereld heb jij gezeten, jf kleine vuile Hottentot?" vroeg ze. Rollo plaatste, zonder haar antwoord te geven, zi.'n paard voor het hare, teneinde zoo doende zfn moeder eerder te kunnen begroe ten. Met een woord va,i verontschuldiging reed A vkins naar voren om de teugels over te nemen, terwfl Rollo afsteeg. „En nu. Master Rollofluisterde hij hem toe, „denk er om dat je je netjes gedraagt!" Mo'ly drukte het jemodderde ventje tegen z.qh aan. „Lieveling, lieveling, w;.t is er met je gebeurd? Ben je gevallen?" Rollo sloeg zfn armen om haar heen. „Oh, mij mankeert niets, Molly. En ik heb ver- schrikkeüjken honger; ik heb heelemaal nog niet ontbeten." Vlak bf hem steeg Caroline af, haar paard veneens aan Awkins overgevende. ,.Oh Mary, -tuur dien jongen toch naar boven, naar de 'rinderkamer en laat hem vasschen! Kijk toch eens hoe hf er uitziet!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 7